Ας πούμε λίγο για την παρενόχληση.
Δεν είναι μόνο ο βιασμός. Το ξύλο.
Δεν είναι μόνο η λεκτική βία.
Ούτε μόνο όταν λέω όχι και δεν το σέβεσαι.
Η Παρενόχληση στο λεξικό έχει κι αλλά.
Εχει σφυρίγματα στον δρόμο.
Ξεδιάντροπες ματιές.
Έχει τον καθηγητή και τον εργοδότη που μου κλείνει το μάτι.
Μου με χτυπάει στην πλάτη για να με ξαναδεί τον Σεπτέμβρη.
Που μου κολλάει στο διάλειμμα στην δουλειά για να κάνω υπερωρίες.
Εχει εσένα που στην αρχή είπα ναι , μετά είπα όχι. Και δεν το καταλαβαίνεις. Απλά δεν γουστάρω πλέον.
Έχει εσένα που σε φίλησα επειδή ήθελα και μετά είπα πάλι όχι, αλλά εσυ επέμεινες.
Εχει εσένα που με φλερτάρεις μετά από εκατοντάδες ΟΧΙ.
Και εσένα που τρίβεσαι πάνω μου ενώ έχω χορεύω στο κλαμπ.
Εσένα που σχολιάζεις χυδαία.
Έχει εσένα που κοροϊδεύεις τις χοντρές φίλες μου. Εγώ τις αγαπώ.
Αλλά και εσένα που βλέπεις μαύρες στον δρόμο και ρωτάς: Πόσο πόσο;
Εσενα που δεν μου δίνεις δουλειά επειδή ειμαι παντρεμένη η φοράω μαντήλα.
Εσένα εσυ που με πνιγείς.
Δεν παίρνω ανάσα.
Φύγε Γαμωτο.
147 notes
·
View notes
Συγγνώμη ρε παιδιά μισό γιατί έχουμε μπερδευτεί λιγάκι...Να δώσω ένα παράδειγμα. Είχα πάει τις προάλλες για τρέξιμο και μου την πεφτει ένας γέρος ανω των 60. Αυτό είναι απλα ξεφτίλα δεν νομιζω ότι ειναι σεξουαλική παρενοχληση. Δηλαδή ο τυπάς ήταν απλά πορνογερος 😂. Η σεξουαλική παρενοχληση νομίζω έχει να κάνει με το να σε αγγιξει καποιος πάρα την θέληση σου ή να σε παρ-ακολουθει επίμονα και γενικά λίγο πιο ακραίες καταστάσεις. Πάρτε το λίγο πιο κουλ. Τονίζω ότι μιλάω για απλές καθημερινες καταστάσεις και για απλα κοπλιμεντα. Παλιά είχα φτάσει σε σημείο να ντρέπομαι να κοιτάξω τους περαστικούς στα μάτια και όταν κατάλαβα την μαλάκια και τον φόβο που είχα δημιουργήσει στον εγκέφαλο μου απλά σταμάτησα. Εντάξει όταν ο άλλος είναι παραπάνω εκδηλωτικος και δεν σου αρέσει του το κόβεις! Δεν ξέρω αν είναι σωστή η άποψη μου αλλά κάπως έτσι το βλέπω πλεον
Κοιτα και αυτο θα μπορουσε να θεωρηθει σεξουαλικη παρενοχληση γιατι ειναι οπως εχω πει 15 φορες υποκειμενικο.
Παρ'ολα αυτα αντι να μπαινουμε κατευθειαν στη θεση του θυματος, ας μαθουμε να υπερασπιζομαστε τον εαυτο μας.
Αν, ασπουμε, γυρνουσες και ελεγες εσυ 《τι κωλαρα ειναι αυτη γερο μου》 νομιζω οτι ή θα εφευγε τρεχοντας ή θα ενιωθε τοσο περιεργα που θα ζητουσε συγγνωμη.
3 notes
·
View notes
κάθισα στο πάτωμα του μπαλκονιού και έκλαιγα για ώρα.
Κοιτούσα το έδαφος από τον 3ο όροφο του σπιτιού μου και σκεφτόμουν για άλλη μια φορά τη μπροστινή μου στο θρανίο.
Προσπαθούσα να νιώσω το φόβο της,τα αισθήματα της λίγο πριν πέσει στο κενό. Δεν τα κατάφερα.
Ξέρω όμως γιατί ήμουν στο μπαλκόνι.Ξέρω γιατί έκλαιγα.
ίσως ακουστεί παράξενο,αλλά ελπίζω πως ίσως κάποιος το καταλάβει.
έκλαιγα γιατί έχω γεννηθεί.
όχι από εκείνες τις φορές που μισείς τη ζωή σου και καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκες.Δεν ήταν τέτοια φορά.
Λίγο πριν καταλήξω στο μπαλκόνι έβλεπα μερικά κομμάτια από τη ταινία “Το αγόρι με τις ριγέ πιτζάμες”
Μια ταινία που δεν ήξερα την υπαρξή της.Έχω διαβάσει όμως το βιβλίο. Οταν ήμουν 6η δημοτικού. Ο δάσκαλος είχε επιλέξει να μας διαβάζει αυτό το βιβλίο στη τάξη.Ένα βιβλίο που με στιγμάτισε βαθιά.
Το δεξί χέρι του Χιτλερ,μετακομίζει με την οικογένεια του δίπλα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Υπόσχεται στη γυναίκα του ότι το σπίτι είναι μακριά και το παιδί τους δεν θα βλέπει τίποτα από τους “Ανθρώπους με τις πιτζάμες”
Το αγόρι είναι ένας μικρός εξερευνητής.Εξερευνώντας το δάσος δίπλα στο σπίτι του,καταλήγει στα συρματοπλέγματα. Εκεί γνωρίζει ένα αγόρι με πιτζάμες πί��ω από τα συρματοπλέγματα.Γίνονται οι καλύτεροι φίλοι.
Δεν θα σας πω τι συμβαίνει γιατί θέλω να τη δείτε,αλλά θα σας πω τι ένιωσα.
Η ταινία έδειχνε αυτούς τους ανθρώπους,πανέξυπνους,επιχειρηματίες,οικογενειάρχες,που ξαφνικά έχασαν τα πάντα.
Που αναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους, για να γίνουν σκλάβοι υπεροπτικών σκουπιδιών.
Έζησαν τον απόλυτο ψυχικό εξευτελισμό,λίγο πριν καούν ζωντανοί.
Γυμνοί,στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον και με τη τελευταία έκφραση τους αυτή του τρόμου.
Άρχισα να κλαίω.Εκεί κατάλαβα πόσο μισώ τον εαυτό μου και πόσο απεχθάνομαι αυτό τον κόσμο.
Πόσο απογοητευμένη είμαι με τους γονείς μου που αποφάσισαν να φέρουν 2 παιδιά σε αυτό τον σκατόκοσμο.
ήξεραν ότι ίσως μας βιάσουν,ότι ίσως γεννηθούμε κορίτσια και ζήσουμε τη αδικία στο πετσί μας,ότι θα δούμε πόλεμο,πρόσφυγες να πεθαίνουν σε σάπιες βάρκες με τα μωρά τους στα χέρια,ότι τα πρότυπα ομορφιάς θα μας κυνηγούν μέχρι τα βαριά γεράματα,ότι θα πληγωθούμε από ανθρώπους,ότι θα σπουδάζουμε χρόνια μόνο και μόνο για να ζήσουμε την ανεργία στο έπακρο.
-
Τα ήξεραν όλα αυτά,όταν με γεννούσαν πριν 17 χρόνια.
Γιατί.
Μόνο αυτό θέλω να μάθω.
-
έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν θα κάνω παιδιά.Ξέρω πως το σώμα μου θα το ζητήσει,ο συντροφός μου ίσως με εγκαταλείψει,αλλά εγώ θα πεθάνω ήρεμη.
Ήρεμη γνωρίζοντας πως δεν θα αναγκάσω ένα ακόμη πλασματάκι να νιώσει αυτό που νιώθω εγώ τώρα.
Αυτό το αίσθημα που θέλεις να αλλάξεις όλο τον κόσμο αλλά ξέρεις ότι ποτέ δεν θα τα καταφέρεις.
Το πιο άσχημο συναίσθημα που έχω νιώσει στη γαμωζωή μου.
Αυτή η ανικανότητα.
Προσεύχομαι τα βράδια να πάθω ανακοπή στον ύπνο μου για να μην το ζω άλλο αυτό.
Τα δοκιμαντέρ στην ιστορία κατεύθυνσης που δείχνουν τον κόσμο στη προκυμαία της σμύρνης.Εκεί που αναγκάστηκαν να βλεπουν τα σπίτια τους να καίγονται για μέρες.Εκεί που από τον πολύ κόσμο που έσπρωχνε για να σωθεί από τη φωτιά,κατέληξαν πεσμένοι στη θάλασσα,πνιγμένοι,με πεινασμένους να μαζεύουν τα πτώματα τους για να κλέψουν τα δακτυλίδια τους και τα ρούχα τους,για να επιβιώσουν μερικές μέρες ακόμη.Εκεί που τα γαλλικά πλοία απλά τους κοιτούσαν και άκουγαν τις κραυγιές τους για βοήθεια,χωρις να τους βοηθούν.Όσοι προσπάθησαν να ανέβουν στα πλοία των Γάλλων για να σωθούν,οι Γάλλοι τους έκοβαν τα χέρια.
Και τώρα τα ίδια.Τα ίδια που έζησαν αυτοί τότε,τα ζουν οι άνθρωποι της Συρίας,της Νιγηρίας και άλλων τόσων χωρών.
Βόμβες.Πείνα.ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ.
Οι φωτογραφίες των παιδιών της Αφρικής με Φουσκωμένη τη κοιλια από τη πείνα,και τα πλευρά τους πιο φανερά και από τα μάτια τους.
Με τις ιστορίες γυναικών σε τόσα χωριά,που απο 2 χρονών υφίστανται Κλειτοριδεκτομή,γιατί θεωρούνται απλά αντικείμενα του σεξ για τους άντρες. Εκείνες ποτέ δεν θα καταφέρουν να ζήσουν την ομορφιά του οργασμού,της ικανοποίησης,της ηδονής.Ότι πιο όμορφο τους έχει δώσει η φυση τους,το στερούνται,απλά επειδή κάποιοι το θέλησαν.
Με τα αγόρια να δέχονται βασανιστήρια ,στα 200 κέντρα αποκατάστασης του κόσμου,που ισχυρίζονται πως διορθώνουν την ομοφυλοφιλία. Οι γονείς τους τους κλείνουν εκεί μέσα για να “διορθωθουν”.Μα πως διορθώνεται η ίδια η φύση? Εκεί βιάζονται απο γυναίκες, για να διορθωθουν. Τους δίνουν ψυχοφάρμακα και τους χτυπουν καθημερινα. Οι κυβερνήσεις θεωρούν αυτά τα κέντρα εντελώς νόμιμα.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΩ ΑΛΛΟ ΕΔΩ.
ΈΔΩ που Άλαν Τιούρινγκ έλυσε τα αποκρυπτογραφημένα μηνύματα των Γερμανών που αφορούσαν τα υποβρύχια τους, δίνοντας έτσι τη νίκη στην Αγγλία στον β παγκόσμιο. Ο άντρας αυτός έσωσε 60 εκατομμύρια ανθρώπους. Η κυβέρνηση της Αγγλίας όμως επέλεξε να τον κλείσει με περιοριστικούς όρους στο σπίτι του,ταιζοντας τον ψυχοφάρμακα,επειδή έμαθαν πως ηταν ομοφυλοφιλος,Λιγο αργοτερα αυτοκτονησε.
ΕΔΩ που ενα 15χρονο αγορι,ο Αλεξης,δολοφονειται απο εναν αστυνομικο και ο κοσμος χωρις να δακρυσει,λεει “τι έκανε μικρό παιδί στα Εξάρχεια?
ΕΔΩ που η Χρυση Αυγή ,παίρνει τη πολιική ευθύνη για τη δολοφονία του Παυλου,και παρόλα αυτά,1 χρόνο μετά την ψηφίζουν 388.000 άτομα.ΑΦΟΥ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΔΕΙΚΤΕΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ.
ΕΔΩ που ο Ζακ δολοφονείται εν ψυχρώ,και οι υπεύθυνοι δεν βρισκονται στη φυλακή.
ΕΔΩ που η μισή Αμερική ψηφίζει έναν σεξιστή,ρατσιστή.Έναν ανθρωπο που έχει 16 καταγγελίες για σεξουαλικη παρενοχληση στα χαρτια του.
ΕΔΩ που η αλλη μιση Αμερικη ψηφίζει τη δικηγορίνα που υποστήριξε στα δικαστήρια έναν 44χρονο επιχειρηματια που βιασε ενα 12χρονο κοριτσι.
ΕΔΩ που ακόμη συζητάμε αν πρέπει να παντρεύονται δυο ατομα που αγαπιουνται γιατι ειναι του ιδιου φυλου.
ΕΔΩ που οι πακιστανοί μας παίρνουν τις δουλειές,αλλά όταν ζητήσαμε εργάτες στο χωριο να μας βοηθησουν με λιγα χρηματα(γιατι τοσα διαθεταμε) να πάρουμε τις ελιές από τα δέντρα,δεν προσφέρθηκε ούτε ενας Ελληνας.
ΕΔΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΩ
ΕΔΩ,ΔΕΝ ΘΑ ΦΕΡΩ ΑΛΛΟ ΑΤΟΜΟ.
302 notes
·
View notes