#Altay Öktem

[venusunruhu]

Belki umurumdasın evet umurumdasın

bir yaprak düşer yere; çıt! işte sonbahar

gibisin, ıslaksın, çok uzaktasın..

[wehuzunngeldi]

bilgece susuyoruz artık saklamayalım yıldızları tartaklanmış bir sonbahar gecesi diz çökmüştük hatırla öteki dünyalara dünyalar dediğim de ne, boşuna abartmayalım karalarla denizler, çamurlar falan yani toplasan hepsi hepsi batan bir geminin sessiz, kıpırtısız can yelekleri

[proofhead]

Chaos Magazine 11. ve 12. Sayılar

Aylar önce Chaos Magazine’in geri dönüş sayısının haberini yaptıktan sonra, yıl bitmeden bir yeni sayı ve devamında da yepyeni bir 12. sayı daha yayımladı Lainmeun – Murat Chaos Gökbulut. Derginin 10. sayısıyla birlikte başlayan renkli ve ciltli bookazin formatı öylesine sevildi ki geriye dönüp yıllar önce siyah beyaz çıkan 9. sayıyı bile “yalandan renkli” bastı. Dolayısıyla bu yepyeni renkli ve…

[aylakadaminiz]

cebime tıktığım kuşlar çok üşüyor

ben de üşüyorum desem kim inanır

bunca yıkıntının altında

bunca kırık cam batmışken ayaklarıma

belki yine seviyordur diye bir papatya kopartıyorum

yapraklarını yoluyorum, çiğniyorum, zıplıyorum üstünde

nasıldı bu fal, yani nasıl açılırdı bir kapının kilidi

anahtarı deliğe sokmadan önce

tüfek omuza deme komutanım, komik oluyorsun

omuzum olsa başka şeyler yüklerdim üstüne

bir palyaçonun burnunu örneğin

dövüşçü horozların kopan tüylerini

kullanılmış bir mendili koyardım

sonra sıyırırdım kendimi yeryüzünden

yok, yeryüzünü sıyırırdım kendimden

cebime tıktığım kuşlar çok üşüyor

geriye sayacağım söz veriyorum, vurmayın

vurmayın kuşlarım ağlıyor, geriye sayacağım

anne, hangi sayıdan başlayacağım?

Altay ÖKTEM

[fener-bekcisi]

biz seninle ikimiz şubat gibiydik

kayadan düşsek ağrımazdı bir yerimiz

küçücük bir taş görsek irkilirdik

öyle sıkılırdık ki birbirimizden içimiz kalkardı

bir şiiri tersten okumak bile anlamlıydı

karıncaları başparmağınla ezmek

sinek kanatlarını yakmak o günlerde

hiç boş kalmayan ama hep yalnız

bir otel odası gibiydik seninle

boşuna aldatılırdık, boşuna susardık

boşuna bakardık çöken bir balkondan kendimize

bir anlam veremezdik çekip gitmememize

...

* Altay Öktem

[uyumsuzunnotlari]

“Hayat böyledir işte; istediğin kadar keskin nişancı ol, bazen hedefi vurmak için ateş ettiğinde kendin vurulursun. Nasıl olduğunu anlamadan!”

[ahmetcumhur-blog]

"ben de parçalanmış bir aynayım, kırılmış bir dalım eninde sonunda ikmale kalmış, kovuşturulmuş, buruşturulmuş bir fotoğrafım; say istersen topu topu kaç kadın girdi ki hayatıma! anne, kulağımı çekmeden önce son dileğin ne diye sor, allah aşkına!"

Altay Öktem / Allah Aşkına

[okuryazarlar]

[alticizilen]

İçimde Bir Boşluk Var – Altay Öktem – Alıntılar

Yine okumakta geç kaldığım, ismini defalarca farklı yerlerde duyup duyup okuyamadığım bir yazarın kitabını okumanın tatlı huzuru içerisindeyim. Aslında Altay Öktem’in hikayelerini okumak istemiştim, ancak yurtdışına gönderimi kolay olduğu için, denemeleriyle başlamak durumunda kaldım. İşte yazarın yalnızlıklarından, politik duruşundan, günlük hayatından, kafasındaki derin ve zaman zaman komik sorularından oluşan kitabı, İçimde bir boşluk var. Deneme türüne çok bayılmamakla beraber, bu kitabı fena bulmadım. Okurken Regensburg’ta Tuna nehri kıyısında, doğanın içerisinde çadırda olmanın keyfinde oluşum da kitabı beğenmemde etkili olmuştur muhakkak. Özellikle özleme ve yalnızlığa ilişkin tespitlerini kimi zaman başımı sallayarak, kim zaman da hafifi tebessüm ederek okudum. Türk Edebiyatı’nda deneme sevenlere tavsiye ederim. -hbasarik 

İnsanın içindeki boşlukları tıka basa doldurmaya çalışmasına hayat, hiç söylenmemiş bir söz bulmaya çalışmasına da sanat dendiğini hepimiz az çok biliriz. Her ikisinin de imkansız olduğunu bilen, yani boşlukların asla dolmayacağını, yeryüzünde hiç söylenmemiş bir söz olmayacağını bilen, bunu açık açık ifade eden insanlara da kısaca filozof diyoruz. (12)

Ayrılık, insanın bir anda yalnız kalmasına, kendini yapayalnız hissetmesine neden olmaz. Ayrılınca, aslında hayatı boyunca her zaman, her an yapayalnız olduğunun ve bu gerçeğin asla değişmeyeceğinin farkına varır insan. Katlanılmaz olan budur işte. (…) kimse bir başkasına özlem duymaz. Bir başkasıyla olduğu döneme, o dönemde yaşadıklarına, kısacası; bir başkasının kendisiyle paylaştıklarına özlem duyar. 13

Sevişmek nasıl tanımlanır, bilmiyorum ama bildiğim bir şey var; tutkuyla bağlanmak için birinin içine girmek değil, kendinin dışına çıkmak gerekir. 14-15

Sevişeceğine döver, bıçaklar; daha kolay. Doğanın kuralıdır; herkes en iyi bildiği işi yapar. 32

Nedense töre, yalnızca cinayet işlenince akla geliyor. Oysa cinayet, törenin küçük bir ayrıntısı, doğal sonucudur yalnızca. 34

Töre dediğin, malzemeden çalan müteahhidin yaptığı bina gibi bir şey. Sapasağlammış gibi görünüyor ama küçük bir sarsıntıda duvarlar un ufak olup çöküyor. Malzeme bozuk. 35

Asıl önemli olan, insanın içinden geldiği gibi hareket edebilmesinin, bu beceriyi gösterebilmesinin ne kadar zor olduğu… Kim bilir şimdiye kadar kaç cerrahın aklından geçmiştir hastasını ameliyat masasından atıp, ‘Topla basurlarını ve git, Allah’ın belası sakat!’ diye bağırmak. 46

Üşüdükçe hayat biraz daha yaşanmaya layık bir şeymiş gibi geliyordu bize. 48

Kendilerine böyle tumturaklı isimler takılan hastalar mı haklıdır, yoksa ancak birilerine isim takarak varoluşunu kanıtlayabilen doktorlar mı? Kimse bu çetrefilli soruyu cevaplayamadı bugüne dek. 50

Nedense gücün karşısında boyun eğmek, derken gücün peşine takılmak, güce tapınmak gerektiği öğretilmiştir bize okullarda, evlerde, ne yazık ki sokaklarda! (…) Sylvia Plath’ın, mutfaktaki gazı açıp da kendini ebedi aleme intikal ettirmeden önce, ‘Her kadın bir faşisti sever,’ demesi boşuna değil. Hitler de öyle insanların kafasına vura vura, zorla kendini Führer ilan ettirmedi. Halk kitleleri ciddi ciddi peşine takıldı, sevgi gösterileri yapa yapa yukarı taşıdılar adamı. İnsanda, güçlü olanın karşısında ezilmeyi emreden, kendilerini hiç koşulsuz güçlü olana sunmaya zorlayan tuhaf bir gen var. 51

Her şeyi, ama istisnasız her şeyi yanlış öğrettiler bize. Şimdi bu yaşımda, hiçbir şey bilmeyen biri olarak başlayabilseydim hayata, doğruları öğrenmem çok daha kolay olurdu. Oysa şimdi işim zor. Şu ana kadar öğrendiğim her şeyi unutmam, sonra her şeyi yeni baştan öğrenmem gerekiyor. Terslik şurada; sadece bildiklerimi değil, bugüne dek yaşadıklarımı da unutmam, yok etmem gerekiyor. Yanlışlarımla birlikte gömülmeyi, yok olmayı göze almak zorundayım. 54

Paylaşmak, acı çekmenin kibar bir dille ifade edilmiş şeyli o kadar. Kimse kimseyle bir şey paylaşmaz, herkes kendini bir başkasına yansıtır, kendini kanıtlamak için bir başkasını kullanır. 57

Her türlü iktidarın sonu, kesin iktidarsızlıktır! 59

Her şeyin yarım yamalak yaşandığı toplumlarda, tuhaf bir aşağılık duygusundan mıdır nedir; ya hep ya hiç anlayışı geçerlidir. Bir şey ya karadır ya ak, ya iyidir ya kötü, ya seversin ya terk edersin. Ortası yok! Ama nedense sevgilin yarım yamalak sevilir, karnın yarım yamalak doyar, ne doğduğunu anlarsın, ne öldüğünü… 63

Dr. Igor, ‘Çok ciddi bazı patolojik vakalar dışında, insanlar yalnızca günlük yaşamın tekdüzeliğinden kurtulmak amacıyla delirirler,’ diyor. (…) Aşk, elbette bir başkasına duyulan yoğun, hatta olabilecek en yoğun duygudur. 69

Kısacası aşk, bir başkasıyla değil, tamamen insanın kendisiyle ilgili, o yüzden de en bencilce duygudur. Gündelik hayatın tekdüzeliğinden kurtulmak için yalnızca iki seçeneğimiz var: Ya aşık olacağız ya da delireceğiz. 70

Sinema salonu kolektiftir. Herkesin aynı koltuklara oturabilme ihtimalinden değil, herkesin bir buçuk, iki saatliğine de olsa aynı düşüncelere, aynı duygulara, aynı heyecanlara kapılma ihtimalinden söz ediyorum. 72

Aslında, herkesin aynı sırada olması, sırayı bozmaması için ne gerekirse yapılıyor. Sıra dışı olanlar o gri binalı okulların, sakallı hacı hocaların, ruh hekimlerinin, en önemlisi de annelerin başarısızlığı nedeniyle, şeytanı ruhlarından kovmayı beceremedikleri için sıra dışı olmuşlardır. 75

Bir şeyi yok etmenin en kestirme yolu, onu kontrolsüz olarak çoğaltmaktır. Öyle hızlı çoğaltacaksın ki, sonunda işlevsiz, gereksiz bir yığına dönüşecek. 90

Suçlular iktidarı temsil ettikleri için suç kavramını da kendileri yaratırlar, bu yüzden de suçsuz süsü verirler kendilerine. 98

Oysa bir insan için geçerli olan, bir ülke için de geçerlidir. Ya da tam tersi! İki insan arasındaki ilişkiyi deşerse, iki ülke arasındaki ilişkiye ait önemli ipuçları buluruz. 102

Zaten üstüne sigara içse de, içmese de kimse bir başkasıyla sevişemez. Kendiyle sevişirken bir başkasını kullanır, o başka. Yani sevişmek, ortasına delik açtığın bir karpuzu ya da düpedüz kendi elini kullanmak yerine bir başkasının bacak arasını ya da dübürünü kullandığın bir mastürbasyon çeşididir. Sigarayla falan da ilişkisi yoktur. 118

Özlemek, kendini hiç kimseyle paylaşamamak, hayatının bir bölümünü başka biriyle geçirmiş olan ‘eski ben’e kavuşmak istemekten başka bir şey değil. Özlenen kişi ise etkisiz eleman burada. Kısacası özlemek, kendini sevmenin arapsaçı. 122

Bunları yazmanın işe yaramayacağını da biliyorum. Çünkü hiç kimse yazarak kendini ifade edemez; olsa olsa kendini idare eder! 125

Kitap kutsal, evlilik kutsal, vergilendirilmiş kazanç kutsal… Biri çıkıp da kutsallığın ne olduğunu açıklayamıyor ama. İlle de uğruna ölünecek kutsal bir şeyler bulmak zorundayız, ama uğruna yaşanılacak şeyleri ıskalasak da olur! 130

Zaten bir kez okuduysanız yeter. O kitap kitaplığınızda durmasa da olur. Çünkü yazmak bir boşalma biçimiyse, ben içinize boşalıyorum. Kitap bahane! 131

Gerçeklerin farkına biraz olsun varabilen, bazı şeyleri az çok değerlendirebilen herkes bilir ki, aslında bu dünyada tek başınayız! İnsanların bu denli yalnız olup da yalnızlığının farkına varamaması gerçekten şaşırtıcı. 138

İnsanlar yalnızlığını örtbas etmek için savaşır. Sevişen insan, nasıl başka bir beden aracılığıyla yalnızlığını kapatmaya çalışıyorsa, savaşan insan yalnız olmadığını kanıtlamak için düşmana ihtiyaç duyar. Düşman yoksa da yaratır, bir düşman uydurur kendine. Oysa asıl düşman kendisidir! Başkasıyla savaşmak, kendinle savaşmaktan çok daha kolaydır. 139

Neden ‘asalak’ dediğimi de açıklayayım hemen; bunun yalnızca benimle değil, bizimle, yani hepimizle çok yakından ilgisi var. İnsan, yaşam biçimi olarak konak��ı, yani asalak bir canlı türüdür. Yerüstü, yeraltı, bildiğimiz ya ada henüz bilmediğimiz bütün kaynakları tüketerek hayatta kalır insanoğlu. 140

Sadece Kenan Evren’i Marmarisli bir ressam sanan, yemeğin kokusuna anason diyen, aslanın karısının kaplan olduğuna inanan insanların başarılı olma, yükselme, para ve itibar kazanma şansları var bu ülkede. Çünkü kafasındaki yarada kurtçuklar besleyen insanların verdiği oylarla yönetiliyoruz. (bkn: demokrasi) İki kelimeyi bir araya getiremeyenlerin çıkardığı kanunlarla, yönetmeliklerle yönetiliyor bu ülke (bkn: bürokrasi). İki kelimeyi bir araya getirebilenlerse aşağılanıyor, baskı görüyor, eziliyor, sürülüyor, sürünüyor. Pantolonunun düğmesini iliklemekten aciz olanlar, çorabını yıkamayı bile akıl edemeyenler, etrafa yaydıkları o koku sayesinde ticaret adamı oluyorlar, tuhaf jeep’ler (onlar cip diyor) alıyorlar kendilerine. (bkn: kapitalizm) Bunlara kızmıyorum. Gerçekten kızmıyorum. Diyelim çocukluğunda Jules Verne’i okumuş, ya da Tolstoy’un, Dostoyevski’nin bir iki kitabını şöyle zevkle elden geçirmiş, birkaç tiyatro oyunu izlemiş, ya da en bileyim, kendini geliştirmek için bir süre gitar kursuna, resim kursuna falan gitmiş birinin yaşama şansı bile yok bu ülkede. İşte bunu anlayamıyorum; kabul edemiyorum bir türlü. 148

[olabilirnormalyani]

Bazı insanlarla yolunuz bir kez kesişti mi bir daha eski hayatınıza dönemezsiniz.

Thomas Düşerken - Altay Öktem

[amokgunlukleri]

Açık Kalp Ameliyatı

hepimize yeter bu aşk aralık tut kalbini üşürsen temmuz tut, kar tanesinin yumuşacık süzülüşü gibidir sevişmek bu kalabalıkta her aşk biraz yaklaşmaktır kansız bir cinayete her aşk taslaktır, tasadır belki de yalnızca 5'i olan bir saate bakıp bakıp ağlamamaktır, tutmaktır kendini boşalırken bile kaybolan ya da ne bileyim güpegündüz çalınan kum saatidir, çingene sesidir, hepsidir.

neşter girdi mi kalp guguklu saatin ötmesini öğretir zamana; hasrettir zaman kırılan aynaya. hepimize yeter bu aşk neşter yetmez ama; tahta bir kazık, kızgın yağ bir poşet tiner, yeni çekilmiş ayak tırnağını yalamaktır kapana uzatmaktır dilini işlenmemiş suçları itiraf etmektir aşk

herkes birbirine fazla narkoz versin lütfen rica ederim zorluk çıkarmayın baltaya korkuluklara saygılı olun mesela, tırmanmayın direklere neye yarar bu; neye yarar ısıtmak dün ölen bir kadavrayı mor bir aşk uğruna

açık bırakıp bu kalbi ameliyat masasında resim yapmalı, deli gibi resim yapmalı kayıp bir turuncu kokusu var havada

Altay ÖKTEM

[wehuzunngeldi]

bilgece susuyoruz çünkü susmak gecesi patikada kaybolan o yaşsız çocukların bir bildiği var elbet boşuna kaldırmazlar coğrafya derslerinde küçük parmaklarını ıslık çalmazlar, kuş vurmazlar, ağlamazlar boşuna

[fener-bekcisi]

sokaklar tekin değil, hava soğuk, üşürsün

yün eldiven tak, parmak izin bulaşmasın kente

haydi son kez sevişelim o yanlış evlerde

o trenin vagonuna asalım derimizi

nazlanma; yanlış bir adres daha ver bana

bak bir elmanın tombul kurdu gibiyiz

kırık bir şemsiyenin sapı gibiyiz senle

yüzüme sevgi dolu

bakma; içimden silah sesleri geliyor

bir adam bir sancıyı kudurtuyor içimde

sokaklar tekin değil, zar tutarken hırpalanan biri var

büyük bir ihtimalle

...

* Altay Öktem

[melankolimevsimi]

“yenildim. korkmuyorum bunu söylerken korkmak eski bir yalanı yeniden yeşertmektir hayatın uçuruma en yakın kıyısında.”

[ahmetcumhur-blog]

"yenildim. korkmuyorum bunu söylerken korkmak eski bir yalanı yeniden yeşertmektir hayatın uçuruma en yakın kıyısında diğer kadınlar bilir: aşk uslanmamaktır bir bakıma hayat da teşekkür ederim baba"

Altay Öktem | Teşekkür Ederim Baba

[2m2ozgur]

Altay Öktem