Tumgik
#Colouir
jetee · 3 months
Photo
Tumblr media
The Fiter. Deimantas Narkevicius, 2019. Colour video with stereo sound displayed looping in a holographic screen.
0 notes
draekon · 1 year
Photo
Tumblr media
angy
31 notes · View notes
Text
Tumblr media
met gala look 1
i used the grid method and doubled up by 2 to increase the size of the photo, once drawing the photo i used pro markers to give the image colour trying my best to keep the colouirs accurate, then i add shading with colour pencils i tried to keep it as realistic as i could while still adding the illustration twist
0 notes
Text
26.6.-2.7.:
Montag: Heute war unser letzter Tag im Bryce Canyon. Wir haben morgens den Sonnenaufgang geschaut. Das war echt spektakulär, wie die ganzen Steine langsam beleuchtet wurden. Niklas hat im Moment ziemlich Probleme mit Blasen an den Füßen also hat er heute erstmal langsam gemacht. Ich bin direkt nach dem Sonnenaufgang dann die andere Strecke gegangen die Papa mir empfohlen hat. Also die Südseite vom Canyon. Es sah hier ganz anders aus, aber trotzdem sehr schön. Außerdem war ich ganz alleine die meiste Zeit, das hat es echt sehr cool gemacht. So um 9 war ich dann fertig mit der Wanderung und bin zurück zum Hotel. Dann haben wir uns auf den Weg nach Salt Lake City gemacht. Das sind so 5h Fahrt vom Bryce. Wir haben uns dann kurzfristig dazu entschieden noch beim Capitol Reef National Park vorbeizuschauen. Das waren nur 1h20 Umweg also nicht so weit. Der Park ist sehr interessant. Auch rote Felsen wir im Bryce aber ganz andere Felsen. Außerdem ist alles ziemlich schief, sieht cool aus. Ich hab da noch eine andere Wanderung gemacht, Niklas hat im Auto gewartet weil er nicht gut laufen kann wegen den Blasen. Die Wanderung war sehr cool, es ging hoch auf einen "Berg". Oben war ein Arch auf dem man laufen konnte, da haben ein paar nette Leute echt coole Bilder von mir gemacht. Danach haben Niklas und ich noch eine kurze Wanderung zusammen gemacht zu einer "Natural Bridge". War auch ganz schön. Im Endeffekt bin ich heute fast 20km gelaufen mit 800 Höhenmetern also ich bin jetzt echt fertig. Wir sind dann noch die restlichen 2.5h nach Salt Lake City gefahren und sind nur noch ins Bett.
Dienstag: Heute haben wir ein bisschen ruhiger gemacht. Wir waren zuerst am Great Salt Lake. Der schönste Teil ist leider im Sommer nicht begehbar weil es da extrem viele aggressive Stechmücken gibt, deshalb waren wir im Süden im Great Salt Lake State Park. Den fand ich überhaupt nicht schön, es hat gestunken und allgemein war der See nicht so meins. Vlt waren wir nur an der falschen Stelle aber wer weiß. Danach sind wir zu einem Aussichtspunkt gefahren, da hatte man eine gute Aussicht auf die Stadt. Das Utah Capitol war auch ganz in der Nähe. Abschließend waren wir noch an der University of Utah, der Campus ist ganz schön aber Seattle ist immer noch am Besten. Danach sind wir zurück zum Hotel und haben unsere 4 Tage im Grand Teton und Yellowstone geplant.
Mittwoch: Heute ging es los Richtung Grand Teton und Yellowstone. Die Erste Nacht haben wir im Grand Teton und dann die nächsten 2 im Yellowstone. Die Fahrt zum Grand Teton waren ungefähr 5.5 Stunden, also echt lange. Aber es hat sich nicht so schlimm angefühlt weil wir wussten, dass wir zum Highlight der ganzen Reise fahren. Gegen 13 Uhr waren wir dann da. Der Plan für heute war die Cascade Canyon Wanderung, die führt hinter einem Bildhaft schönen See durch eine Schlucht zwischen den Bergen ins Gebirge hinein. Da gibt es auch extrem viele wilde Tiere, Bären, Elche und so. Wir haben leider keinen Bär gesehen aber 2 Elche am anderen Ufer des Flusses im Canyon. Um zum Canyon zu kommen musste man außerdem mit einer Fähre fahren, die Fahrt war auch sehr cool. Die Wanderung war ca. 2.5 Stunden lang, weil wir so spät da waren mussten wir uns am Ende ein bisschen beeilen aber war sehr schön. Wenn wir früher da gewesen wären hätte man da auch eine längere Ganztageswanderung machen können die über einen Pass führt, da hätten wir ziemlich sicher auch Bären gesehen. Wir haben uns für die Reise auch noch Bärenspray zugelegt, damit fühlt man sich hier im Wald schon deutlich sicherer. ��bernachtet haben wir heute in Jackson, Wyoming. Das ist ein berühmter Skiort. In der Nähe ist Corbets Colouir, von dem gibt es echt viele Videos im Internet. Außerdem war Gabe aus Seattle da diesen Winter Ski fahren und fand es echt gut. War ganz cool da aber natürlich sehr touristisch. Wir haben da auch nur übernachtet weil wir möglichst Nah am Yellowstone Eingang sein wollten.
Donnerstag: Wir sind um 5:15 aufgestanden und relativ direkt Richtung Yellowstone losgefahren. Die Fahrt bis dahin waren noch 2.5h. Auf dem Weg haben wir gesehen, wie der Sonnenaufgang den Grand Teton anstrahlt, das war echt schön. Erster Stop im Yellowstone war dann der Grand Prismatic Spring. Das ist dieser sehr bekannte große Teich mit bunten Farben drum herum. Sah in echt wirklich cool aus. Dann haben wir dort noch eine kleine Wanderung zu einem Wasserfall gemacht, der hatte im Moment aber leider wenig Wasser. Als nächstes Sind wir zum Old Faithful gefahren. Da war wirklich die Hölle los. Wir sind ja extra früh reingefahren um noch einen Parkplatz am Prismatic zu bekommen und das war auch echt gut so. Am Old Faithful hat man sich gefühlt als wäre man in einem Freizeitpark. Ist halt auch die Hauptattraktion im Yellowstone. Die Gegend in der das ist heißt Upper Geyser Basin und da sind wirklich viele Geysire. Ich habe gehört 50 Prozent aller Geysire auf der Welt sind in dem kleinen Bereich. Und so hat es auch ausgesehn. Also wirkich egal wo man hinschaut ist ein Geysir und man sieht auch immer mal wieder einen Ausbrechen. Highlight dort ist natürlich der Old Faithful. Bei dem kann man sehr gut vorhersagen wann er ausbricht, und dann sammeln sich natürlich immer die Menschenmassen davor. War aber auch echt beeindruckend. 30 Meter hoch spritzt das Wasser da zum Teil. Wir sind dann noch in dem Gebiet rumgelaufen und haben uns einige von den Geysiren angeschaut. Manche waren schöner, manche weniger aber insgesamt war das Gebiet echt schön und es hat sich gelohnt. Wir waren bestimmt 3-4 Stunden dort. Dann sind wir noch zum West Thumb gefahren. Das ist der westliche Teil vom Yellowstone Lake. Der Teil ist wohl durch einen Ausbruch vom Yellowstone Vulkan entstanden. Kann man sich kaum vorstellen weil der Krater bestimmt 6km Durchmesser hat. In der Gegend waren auch nochmal ein paar Geysire. Wir waren beide sehr müde danach und sind zum Hotel am Yellowstone Lake gefahren.
Freitag: Heute hatten wir ein echt volles Programm. Wir sind morgens früh los zum Hayden Valley. Leider hatten wir vergessen unsere Zimmerkarten abzugeben also mussten wir nochmal 15 Minuten zurück fahren, zum Glück haben wir es so früh gemerkt. Außerdem sind wir echt früh los, also war es nicht so schlimm. Auf dem Weg zum Hayden Valley hab ich meinen ersten Bär gesehen. Er war zwar relativ weit weg aber trotzdem sehr cool. Wir sind uns zu 90 Prozent sicher, dass es ein Grizzly war. Er war ca 100 Meter neben der Straße und da hat sich ein gigantischer Stau gebildet weil jeder angehalten hat um Bilder zu machen. Wir haben geparkt und so ein bisschen geschaut. Danach sind wir weiter ins Hayden Valley. Da war plötzlich eine Bisonherde auf der Straße und ein Baby hat sich mitten auf die Straße gelegt. Da war dann erstmal komplett Stop. Zum Glück waren wir relativ weit vorne im Stau. Wir sind ausgestiegen und haben ein paar Bilder von Nahem gemacht, sind sehr gut geworden. Die Herde war riesig, bestimmt 100 oder noch mehr Bisons. Beeindruckend auf jeden Fall. Nach dem Hayden Valley ging es dann zum Grand Canyon of Yellowstone. Das ist wie der Name schon vermuten lässt ein Canyon mit einem großen Wasserfall. Der hatte im Moment auch echt viel Wasser, war sehr schön. Da bin ich ein bisschen rumgewandert, Niklas hat seinen Fuß geschont für später. Der Aussichtpunkt am Wasserfall war bis jetzt von der ganzen Reise mein Lieblingsort. War wirklich wunderschön dort. Aber halt auch wieder viel zu viele Menschen, da muss man sich hier einfach dran gewöhnen. Nächster Stop war Mount Washburn. Das ist einer der höchsten (oder der höchste, bin mir grad nicht mehr sicher) Berg im Yellowstone. Man kann da bis zu einem Pass fahren und ab da hochwandern. Ca 12km mit 300 Höhenmetern, also machbar. Wir waren insgesamt 3.5h unterwegs und wir haben gut Pause gemacht oben. Die Aussicht oben war wirklich gut, man hat sogar Lake Yellowstone von dort gesehen und der ist bestimmt 30km weg. Anschließend haben wir noch an einem anderen Wasserfall angehalten. Der war im Vergleich zu dem vorher natürlich nicht so imposant, aber man konnte da an der Yellowstone River runterlaufen. Da war es echt schön. Man war auch in so einer Art Canyon drin, aber nicht ganz so steil also es gab auch viele Bäume. Unten haben ein paar Leute geangelt, das muss echt Spaß machen da. Dann sind wir zum Hotel für die Nacht. Das Hotel heißt Roosevelt Lodge und ist bei Tower Junction im Nordosten des Parks. Die Unterkunft war echt nicht teuer, dafür ist es auch ziemlich einfach. Aber es ist absolut in Ordnung für eine Nacht hier. Und so können wir morgen direkt weiter. Ich hab dann noch eine kleine Wanderung alleine gemacht am Hidden Lake direkt neben der Lodge aber ich hab mich alleine sowieso schon nicht so sicher gefühlt und dann kam auch noch ein Gewitter also bin ich nicht so weit gelaufen. Das war mitten im Bärengebiet, ohne das Bärenspray wäre ich da niemals alleine los. War aber trotzdem schön. Abends waren wir noch im Restaurant hier essen, war ganz ok aber nicht besonders gut.
Samstag: Heute war mit Abstand der Beste Tag der Reise, und das heißt was! Wir sind morgens um 6:30 aufgestanden weil dann die Chancen Tiere zu sehen am höchsten ist. Wir sind grad vom Parkplatz runter gefahren und Niklas meinte: "Lass mal noch da links abbiegen, da gibt es bestimmt viele Bären". Wirklich 5 Sekunden später läuft vor uns auf der Straße einfach ein Schwarzbär herum. Wir haben perfekte Bilder aus 1 Meter Entfernung beim vorbeifahren bekommen. So ein Glück muss man erstmal haben! Also direkt ein perfekter Start in den Tag. Als nächstes ging es dann weiter ins Lamar Valley. Da gibt es im ganzen Yellowstone die meisten wilden Tiere. Deshalb wollten wir ja auch so früh morgens los. Alle 200 Meter steht da ein Bison neben der Straße und oft auch mal auf der Straße, man muss da zum Teil echt aufpassen. An einer Stelle ist eine Bisonherde über die Straße gelaufen, da mussten wir erstmal ein bisschen warten. War sehr cool. Im Valley haben wir wirklich fast alle Tiere gesehen die man sich vorstellen kann. Elche, Hirsche, Rehe, unzählige Bisons und sogar Wölfe in der Nähe von einem von den Wölfen erlegten Hirsch. Zwar keine anderen Bären mehr aber der eine war mir schon genug :) Wir waren bestimmt 2h in dem Valley und sind einfach nur rumgefahren. Anschließend haben wir noch ein paar kleine Wanderungen gemacht, haben noch mehr Geysire und Hot Springs angeschaut und waren noch an einem anderen Wasserfall. Das war alles auch sehr schön. Wir waren aber beide so fertig von den letzten Tagen, dass wir nicht mehr so aufnahmefähig waren. Außerdem war das Highlight des Tages auf jeden Fall das Tiere schauen. Gegen 2 sind wir dann aus dem Park raus und haben aus auf den Weg Richtung Rexburg gemacht. Da schlafen wir heute Nacht und dann geht es morgen weiter nach Salt Lake City und dann nach Washington DC mit dem Flugzeug.
Sonntag: Heute haben wir nicht besonders viel gemacht. Wir haben noch das Auto etwas sauber gemacht und sind dann um 11 los nach Salt Lake City. Wir haben auf dem Weg noch etwas gegessen und dann gegen 3 das Auto am Flughafen abgegeben. Unser Flug war erst um 1 Uhr nachts also hatten wir einige Stunden am Flughafen. Wir hatten aber nicht die Energie und Motivation um noch irgendwo in der Nähe hinzugehen/fahren also haben wir einfach Filme geschaut und ausgeruht. War nicht so schlimm, hat einfach nur lange gedauert. Um halb 1 ging es dann pünktlich los. Das Flugzeug war nicht ganz voll und wir haben uns so umgesetzt, dass wir beide 3 Sitzplätze für uns alleine hatten, also konnten wir uns sogar zum Schlafen hinlegen. Der erste Flug war ja nach Atlanta, ca. 3h30 bis dahin. Ich konnte bestimmt 3h davon schlafen. Um ~6h Ortszeit waren wir dann in Atlanta, ohne Probleme. Wir hatten da nur 40 Minuten Layover, aber das war kein Problem. Der nächste Flug war dann nach Washington D.C., nochmal 2h Flug. Es war aber schon hell zu der Zeit und dann kann ich nicht mehr schlafen, also hab ich einen Film geschaut und entspannt. Die Landung war wieder Problemlos, ungefähr um halb 9 morgens in Washington.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
0 notes
awilddog707 · 4 years
Photo
Tumblr media
Little Fanart piece I did for: https://twitter.com/SushiSusii My Stream mascot WolfyT not paying attention to where he is going. Ends Up somewhere Different... My stream Channel: https://www.twitch.tv/wolfytplays I stream Random Games: Mon and Tues Tomb Raider Custom levels: on Weds and Thurs
0 notes
tirmanac1 · 7 years
Text
Chamonix-nerede kalmıştık?
Aslında bu kadar da ritimsiz gitmiyordum, pek vakit olmasa da 3 gün 3 gün yazacaktım orada ama biraz sonra anlatacağım biraz sıkıntılı zamanları anlatırken yazdığım 1 A4′ten fazla yazı silinip gidince benim de sonrasında elim gitmedi işte...
Ama neyse, yine, hala buradayım ve almanak tutuldukça var. Devam ediyoruz, kaldığımız yerden; sahi, nerede kalmıştık?
En son planlardan bahsetmiştim. Geldik Salı gününe... Akşam ekipler oluşturulup malzemeler ayarlandı. Önce dağlara ısınmak gerek. Temkinli davranıp boltlu alpin spot rotalara girmeye karar verdik. Özgür ve ben meşhur La Somone’a (5-6 ip boyu, 5b)girecektik. Barış’la Furkan ise Crakoukass’a (8 ip boyu, 5c) girmeye karar verdiler. 
Sabah ilk teleferik için koşuşturmalı çıktık. Ardarda iki teleferik ve işte hazırlıkları yapıyoruz. Furkanlar koşturup kaçtılar. Biz biraz daha ağırdan aldık, rotanın altına geldik. Rotada sıra var! Bizden sonra gelen iki ekip, biri izin isteyerek biri de aradan kaçıp önümüze geçince tırmanış yarım saat uzadı. Çok da acelemiz yok ama. Rota rahat, keyifli ve kolay, arkamızdan koşturan yok. Bir süre sonra Norveçli bir ekiple her ip boyunda  bir kere buluştuk. Hatta minik bir ip inişinde ipin hangi tarafını çekeceğimizi karıştırmayalım diye ipimizi aşağıya bile attılar (sonra onlar karıştırdılar, kişi kendiden bilir işi). 
Tumblr media
Rotayı bir ip boyu 25 dk olacak şekilde fena olmayan bir zamanlamayla bitirdik. Bunun temel sebebi elbette bizim tırstığımız uzun bolt aralıklı alpin spor rotaların bu turistik bölgede beklediğimiz gibi olmayışıydı. Bütün “full equipped” yazan rotalar bazı kısımları hariç bildiğin çok ip boylu spor rota. Biz de rahat ve hızlı tırmandık böyle olunca.
Tumblr media
Furkan’ların rota uzun sürünce ve onlar telsizi de açmayı unutunca onlara bakınıp bakınıp iniyoruz aşağıya doğru. Son saniyede gelen telsiz haberi onların da teleferiğe yetişebileceklerini müjdeliyor ama, bu sevindirici. Bizim için gerçekten antreman tadında, onlar için biraz daha yorucu işte bu gün geride kalıyor. Bize de akşama proteini-karbonhidratı gömmek kalıyor. Acımıyoruz.
Arada belirtmeden geçemeyeceğim bir kısım var tabii. Biz Özgürle biraz erken dönünce saniye sektirmeden Haute’ye gidiyoruz. Haberler müthiş: Petit Aguille de Verte’nin kuzeybatısındaki Chevalier kulvarı tırmanışa bir gün kadar müsaade edebilecek durumdaymış. E Nasrettin Hoca durur mu, yapıştırmış kazmayı!
Bu haber bizi adeta uçuruyor. Gece az uyuma pahasına son derece net hazırlanıyoruz.
- Abi yıldırım mı düştü arkanda?
- Ceyhun bırak yıldırımı boşver abi, inmemize bakalım biz.
Sabahın esselatında uyandık adeta. Aladağlarda bir yaz günü çadırdan çıkıp rotaya girecek gibiyiz. Sadece arada bir otobüs ve iki teleferik kullanıyoruz. 
Tumblr media
Hop, kramponlar ayaklara girmiş bile. Son hazırlıklar yapılıyor, kiviler atılıyor, ip birliğindeyiz. Tek tam ama ince ipimiz bu iş için biçilmiş kaftan. Kendisine günün devamında bu kadar kötü davranmamızı gerektirecek ne yaptı, şu an bile anlayamıyorum. Heraldeayağına falan takılıp birimizi çok gıcık etmiş olsa gerek.
- Abi bu boulder kayası iyi güzel de, aşağıda ne yapacağız? Şu kayalara kadar rota çılgın çürük.
- Abi, hallederiz heralde ya. Dur bakalım.
Yürüyüşe başladık. Buzul çatlaklarına (crevasse) çok çok dikkat ediyoruz. Sağımızda rotalar başlıyor giderek. Hangisi? Şu ilki mi? Devam devam. Nasıl gireceğiz buzulun kayaya bağlandığı tehlikeli bölüm (bergschrund) üzerinden? Bir sıkıntı var gibi amaaaa, neyse...
- Furkan ne yaptın abi, ne var yukarıda?
- Abi pek bir şey yok...
- Nası yok? Abi sağdan...
- Yok abi, öyle değil. İki tarafta kuleler var, aşağısı da gidiyor ama, hiçbir yere gitmiyor gibi. Anlamadım.
- Özgür çık bak şuraya sen de, iyi bir şey söyle!
Bergschrund’u biraz zorlanarak da olsa geçiyoruz. İlk etaplar biraz yumuşak kar, kazmaya alışmak, kramponu bu kadar diklikte kullanmak da vakit alıyor. Ama kar sertleştikçe, güneş yukarıya çıktıkça bize de vakur bir tırmanış azmi geliyor. Rotada yükseliyoruz.
Tumblr media
Arada, yorulmalar, çatlak sesler çok çıkınca bir ufak ara, sonra devam. 300 metre bu kadar da sürmemeli ama neyse... Gidiyoruz. Molayla beraber 2 saatte karlı kısmı bitirdik. Artık kayaya girme zamanı, kar çok inceliyor, kayayla karışıyor. Buradan sonra tek ip, running belay can sıkar. Furkan, önü boş, Özgür’ü minik emniyetlerle rahatlatarak ilerliyor. Arkalarında ben varım. Barış biraz sıkıntıda. Eldivenleri de çıkarıyor ama nafile. Kayanın aşırı çürük yapısı her zaman karışık kafasına pek de iyi gelmiyor.
Kayanın çürüklüğü, 2 saatte patır kütür tırmandığımız onca yoldan sonra bu kadar yavaşlamış olmamız; şimdi bir de hava! Bir de bir yerlerden artık sağa girmeli, “yarım ay” etabına geçmeliyiz. Furkan çok mu yukarıya çıkıyor? “Yok abi, sağ taraf çok kötü, devam...”
Tumblr media
Sonundayız. Teleferiğe yetişmek için artık çok az vaktimiz var. Hala doğru yerde ve/fakat çok yanlış bir rota tarifiyle geldiysek bile zirveye falan vakit kalmadı. Şu son aralıklardan sızıp aşağıya klasik zirveden koşacağız. Furkan oldukça sert son bir etabı aşıp yukarıya, bilinmeze varıyor.
- Abi pek bir şey yok...
Yıkılıyoruz. Özgür’ü yolluyorum yukarıdaki laflarla. Dayanamayıp ben de çıkıyorum, nafile. İki tarafta iki sarp kule, aşağısı kör kuyu, nereye gidiyor belli değil. Ne yapacağız??? Saat 15.30. Hava erken kararıyor ama bir yere kadar. Rota AD idi, tek tam ip aldık, teleferikle dönecektik uyku tulumumuz yok, benim kafam lambam bozuk o bile yok! 
Yapacak hiç ama hiçbir şey yok. İstikamet: tornistan geri! Maraton başlıyor. Rotanın 300 metre olmadığı aşikar olsa da bunun üzerinden iyimser bir tahminle 20.30 gibi rotanın sonunda oluruz diyorum. Zaman ve uzunluk tutuyor ama rota o kadar değil ki... İlk iki garanti inişten sonra bir kere Özgür emniyete geçiyor ama çok yaaş olduğunun kendisi de farkında. Ve sonra o geliyor: Furkan a.k.a. baba! 
Adamda ne var anlayamıyoruz. Bizi tam 11 ip boyu indiriyor, hepsi birer babaya perlon sararak alınmış emniyetler. Ne bir takoz, ne bir friend (sikke zaten hak getire!). 3.’den sonra artık babaları sorgulamıyoruz desem yeri. İniyoruz. Durmadan, yılmadan iniyoruz... 14 ip boyu... 7 saat... Aşağıda anlatacağım eve dönüş macerasından sonra neredeyse tüm hms’ler yalan, Furkan’ın reverso’su komple kayıp, Özgür’ünkinin kenarları jilet gibi, benimki de iç güveysinden hallice. 
Tumblr media
Furkan bizi o cehennemden çıkarıyor çıkarmasına ama 7 saat geçti bir kere. Saat 22.30. Bergschrund’a 50 metreden fazla yok, görüyoruz, geldik ama karanlık bastı. Onu nasıl geçeceğiz? Haydi diyelim geçtik, sabaha kadar ne halt edeceğiz? Karşıda bir uzun duvarın önünde seyreden helikopterin sesine kulak kabartırken tüm bu sorular kim bilir kaçıncı kez kafamda dönüp duruyordu. Sonra aşaıdan sordu bizimkiler: Ceyhun ne yapsak, işaret çaksak mı? Kafa fenersiz ben açtım kollarımı açabildiğim kadar. Furkan kırmızı ışığının, Özgür beyaz parlak ışığının önünde elini periyodik olarak geçirerek çakar ışık yapıyor. Gelin, demek istiyoruz, buradayız. Bir süre nafile çaba, o sırada Barış da inmeye başlıyor. Sonra helikopter son sortisini de atıp ayrılıyor duvardan. Bize  doğru mu geliyor o? Ağzımıza girdi, açtı kırmızı koca ışığını, bizi saydı, iyice baktı, yukarıdan gelen Barış’a tuttu ışığını, onu da kontrol etti, sonra pırrr...
- Eee...
- Yırttık olm!
Chamonix’den helikopter gelmiş, kulvarda bayram havası! Hemen 112′yi d e arıyor, mevzuyu garantiliyoruz. Önce İsviçre’ye bağlanıyoruz, onlar Chamonix’dekine bağlıyorlar. Bizi gören helikopteri biliyorlar, yerimizi anlattık, 10 dakikaya gelecekler. 10 dakika tabii ki biraz bizi rahatlatmak içinmiş ama sonunda ufukta görüyoruz işte. Yaklaşıyor, yaklaşıyor ve çakıyor kırmızı ışığını. Doğal afet gibi! Her yer uçuyor, donuyoruz, ses ürkütücü. Sonra bir şeyler yavaşlarken kafalar kalkıyor ve o da ne, sağımıza biri inmiş! Adam fişek gibi yanımıza geliyor tek kazmayla. Kontroller tamam. Bir iki anlaşmazlık ve sonra biri daha iniyor. Önce çantaları bizden ayrı bir paket yapıyorlar. Derken önce Özgür’le Furkan, sonra da Barış’la ben paketlenip helikopterle yukarı alınıyoruz. Alınmak çok garip: Harnesslerimizi bir araya koyuyorlar önce. Sonra ikisini ortak bir çelik bobine bağlıyıp helikopterlerle alıyorlar. Önce iyice açıyorlar dağdan, yükseltiyorlar. Sonra içerideki bir operatör kumandayla sakince alıyor bizi. Ne aşağıda ne içeride kurtarma geldikten sonra onların söylediğinin dışında hareket etmek kesinlikle yasak! Ne derlerse o! Arada bıraktıkları iki terminatörü ve çantalarımızı almak için bizi Argentiere buzulunda bir 3-4 dk. yalnız bırakıyorlar. Herkes pişmiş kelle gibi sırıtıyor. Çok mutluyuz. Sonra da gelip geri alıyorlar ve doğru La Praz’a.
Buradan çıkarılacak ders çok. Bize yardımcı olan kurtarmacılar da birkaçını anlamamız konusunda yol gösteriyorlar. Tek iple dört kişi kulvara girdik hiç inmek zorunda kalamazmışız gibi, rotayı karıştırdık, acil durum için ilk yardım çantası ve bivaklar dışında hiçbir şeyimiz yok, dağa da yabancıyız... Kendimize çok buruğuz. Sürekli konuşuyoruz eve dönüş yolunda birbirimizle, gülüşler, şakalar artık, kendimizle konuşmayalım diye.
Tumblr media
Eve geliyoruz. Bir bira, bir kuru ekmek için dışarıya da çıkıyoruz ama gece saat ki ve hafta içi, boşuna çaba. Gündüz ağzımıza koymanın aklımıza gelmediği minik azığımız olan sandviçleri lüpletip, beklenmeyen bir şekilde yatağımızda uyuyabiliyor olmanın hayreti içinde uykuya dalıyoruz...
Sonraki gün tamamen bir öncekinin arada gelen hayret şoklarıyla geçen bir dinlenme günü. Bol yemek, para verdiğimiz skipass’ımızın son gününde bir Aguille du Midi turu; kendisi 1955 yılında 3800 küsür metreye inşa edilmiş muazzam bir bir mühendislik mabedi teleferik istasyonu. Görsel şölene doyup eve kaçıyoruz. Yine çeşitli yemekler. 
Ertesi güne planlar yapılmaya başlanıyor. İnsanoğlu unutamasa bir hiç! Hemen yerine gelmiş kafalar da kaya rotası planlıyoruz. Özgür, öncesinde biraz diş iltihabından hırpalandığından da kaynaklı birazcık durmak istiyor, La Jonction isimli önceden Barış’ın da gittiği çok meşhur bir yürüyüş rotasına gidecek, Bosons ve Taconnaz buzulları arasından manzaralı bir tırmanış. Kalanlarımız da planladığımız Index rotası yakınlarında başka bir rotaya giriyoruz, Modern Times (son ip boyu Mani Puliti, 5b+). 
Tumblr media
Index’e girmemizin tek sebebi yoğurdu üfleyerek yemek. Rota 13 ip boyu. Modern Times’ı çıktıktan sonra anlıyoruz ki tek günde yapılıp teleferikle inilebilecek bir rota aslında rahatça fakat, Aguille du Midi dönüşünde teleferik de yolda kalınca inişlerde kendimizden oldukça şüphe etmeye başladık, o yüzden bu ihtiyat.
Tumblr media
Rota oldukça keyifli, son ip boyunun boşluk hissi hoş. 2′şerden 6 ip boyunu hiç ipten çıkmadan fakat ardarda tırmanıyoruz. İnişte ufak bir ip inişi, 14 tane ardardadan sonra bir ilk, travmatik. Sonra teleski ve gelsin biralar...
Tumblr media
Akşama yine besliyoruz kendimizi. Bir rahatlama geldi artık ama burulmaya da başlıyoruz; kaldı iki gün, neğapacağuk?
Chamonix’nin havası o kadar güzel ki, birçok yerde olur denilen şey ilk defa hepimizin topluca başına geliyor. Günde 6 saat uyuduktan sonra herkes zımba gibi ayakta, fazlasına ihtiyaç  yok. Bir tek o son gün, yatağı bırakmak istemezcesine uyuyoruz. Sonra öğlene doğru alınacak malzemeler, hediyelikler seansı. Sonra gitmeden bir gönül eğlencesi: Lac des Gaillands. Keyifli bir tırmanış, güzel bir 6b ile uğraşıyoruz. Dönüş yolunda son biralarımız bizi bekler. Mont Blanc manzarasında, gelecek planları, tebrikler, eleştiriler ve keyifli bir sohbet eşliğinde yudumluyoruz biraları. Evde önceden aldığımız tortelliniler hızlıca gömülüyor. Bir bakmışsın çantalar hazır. Chamonix rüyalarımıza giriyor.
Ertesi gün dönüş bütün günümüzü alıyor. Furkan bir sabah sonraki işe kadar yolda hatta. Chamonix’de yaşadıklarınla kıyaslayınca genel olarak yaşadığın hayatın sası hissi vermemesine sanıyorum ki imkan yok. 
Chamonix, çok büyük beklentilerle gittiğimiz, aksi gibi bize  beklentilerimizden de fazlasını veren bir yer. Alpinizmin mabedi. Havası kötü gitmeye de başlasa, kimileri turizmden burunları tutarak da yürüse, ateş pahası fiyatlar can da yaksa... o köy bizim köyümüzdür.
İTÜDAK gururla evsahipliği etti: “bir chamonix meycerası”. Bayinizden ısrarla isteyiniz. 
Buradan biraz daha yürünür. Birtakım filmler, ufak tefek sunuşlar da olabilir. Kopmayalım efenim.
1 note · View note
kalloway · 5 years
Photo
Tumblr media
Taaren
I had an idea for a Skyrim build while in the shower earlier... then remembered I can’t actually play the game, so I drew this anyway 🤷‍♀️
Tbf my PC couldn’t run it super great anyway, so it’d be on the backburner anyway lmao
But yeah! Taaren is an Altmer Mage, who specializes in Archery with a Conjured Bow she’s since dubbed ‘Winter’s Breath’. The cold of Skyrim doesn’t bother her all that much, since she’s spent a lot of time far from the Summerset Isles. 
14 notes · View notes
magnatherium · 6 years
Photo
Tumblr media
ive been thinking abt shit i did for tododeku week again.. thought id bring this boy back ig
26 notes · View notes
moved-19871997 · 2 years
Note
imo the pink and blue merch was... not good either (and it felt icky that a cis guy was using the trans flag colors) but at least it looked worth the money spent on it, nothing seems to stick with sapnap i think the problem is that he doesn't have a strong cohesive brand moreso than it being a style problem
i disagree w . everything here ngl 1. blue and pink r just colouirs that go together bc of colour theory and whatnot cis people can sell clothes w those colours without it being morally odd 2. sapnap has a consistent brand in terms of . 'fire' but the designs themselves arent that nice to me
8 notes · View notes
gabeylicon · 3 years
Note
doodle request: your favourite character(s) in a palette made from your favourite colouir(s)? if you want?
Tumblr media
my favorite color is red so i tried to stick to that hue:0 i don’t love it but i don’t think it’s a surprise that i like farrah ahahha:)
58 notes · View notes
usagibeat · 5 years
Photo
Tumblr media Tumblr media
me n my friend swapped lineart and colouired each other’s drawing yayayaya
kaiba n joey huuuuuuuu
first lineart and second colouring by @oujikyuu
80 notes · View notes
omglssoctworld · 6 years
Photo
Tumblr media
purple heron by holger2061
0 notes
Photo
Tumblr media
http://goo.gl/plM6ud purple heron by holger2061
0 notes
hallyunoona · 7 years
Text
Kpop Trend Highlight: Hyper-colourful sets
Kpop Trend Highlight: Hyper-colourful sets
A lot of discussion has been floating around the net recently about Kpop trends past and present, so I thought it would be fine to take a look at some of these trends in a bit more detail. Who knows – if you like a particular trend, it might introduce you to some more music you might like and if you hated a trend, maybe one artist’s interpretation could change your mind! For the first trend I…
View On WordPress
0 notes
coolhuntingpeople · 7 years
Photo
Tumblr media
2 notes · View notes
chrisframeofficial · 4 years
Text
Christmas is just around the corner after all 🌲🌲🌲 https://www.chriscunard.com/chrisframe/ocean-liner-books/
The Cunard Colouiring Book:
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
1 note · View note