#Dan Driessen

[thefeawl]

Back Row, left to right: Dave Collins, Paul Blair, Rick Auerbach, Tom Hume, Ray Knight, Doug Bair, Dan Driessen, Harry Spilman, Junior Kennedy, Vic Correll.

Middle Row: Doug Bureman, Traveling Secretary; Bernie Stowe, Equipment Manager; Cesar Geronimo, Dave Tomlin, Frank Pastore, Bill Bonham, Mike LaCoss, George Foster, Manny Sarmiento, Hector Cruz, Dave Doyle, Bat Boy; Larry Starr, Trainer.

Front Row: Tom Seaver, Joe Morgan, Dave Concepcion, Russ Nixon, Coach; Bill Fischer, Coach; John McNamara, Manager; Harry Dunlop, Coach; Ron Plaza, Coach; Fred Norman, Johnny Bench, Mario Soto, Absent; Ken Griffey

[rotterdamvanalles]

Gezicht op de achtergrond de Tivoli Theater aan de Coolsingel.

Tivoli Schouwburg was een schouwburg aan de Coolsingel 25 in Rotterdam. Het werd opgericht door toneelspeler en regisseur Jan Cornelis de Vos sr. en Willem van Korlaar. De schouwburg werd ontworpen door de architect Abraham Salm. In dat plan, werd het naastgelegen café-restaurant D. Deinum op Coolsingel 24 een onderdeel.[3] Ook kreeg het een restaurant en kegelbaan. Op de eerste etage waren de balkons en gaanderijen. Het gebouw werd op 4 oktober 1890 geopend. Op 29 maart 1891 werd ook de Wintertuin geopend, die ontworpen was door IJme Gerardus Bijvoets. In de Wintertuin vestigde zich in 1903 de eerste vaste bioscoop van Nederland.

De schouwburg lag ter hoogte van de plek waar anno nu het Stadhuisplein zich bevindt. Wie voor 1915 de schouwburg uitliep, kwam uit op het comedie bruggetje, een in 1853 aangelegde draaibrug over de Coolvest, die uitkwam op de RaamstraatDaarna werd de Coolvest gedempt tot deel van de Coolsingel.

De zaal van de schouwburg was gestoffeerd in lichtblauw en had gouden ornamenten. Ook het brandscherm en satijnen voordoek waren lichtblauw. Er hing een koperen kroonluchter met gasverlichting (gaskroon). Gasten konden in de zaal zitten, maar ook op het balkon een etage hoger. Op de balustrade zaten cartouches met de namen van toneelspelers die toen beroemd waren: Breeman, Albregt, Kleine-Gartman, Snoek, Peters en Driessen. Voor het toneel was een brede orkestbak met aan beide zijden twee loges voor steeds vier personen.

De schouwburg deed eerst vooral dienst als een variététheater. Er waren veel werken te zien in de naturalistische traditie. Zo werden er drama's van Henrik Ibsen opgevoerd en een toneelbewerking van de roman Noodlot door Louis Couperus. In de Wintertuin trad bijvoorbeeld de operazanger Carl Pfläging op.

Op 10 oktober 1903 startte Fraciscus Petrus J. Goeman met de exploitatie van de Wintertuin als permanent filmtheater, The Royal American Bioscope. Het is de eerste vaste bioscoop in Nederland. Later werd het omgedoopt naar Tivoli Bioscope. In 1927 wordt deze Tivoli-Bioscope overgenomen door de maatschappij Groote Schouwburg en gaat dan Tivoli Schouwburg heten.

Foto van Henri_Berssenbrugge en komt van @stadsarchief010 en Informatie komt van Wikipedia. #zelfgemaakt #rotterdamvanalles

[peterpijls1965]

Beavis and Butthead en de onmin in de videotheek

Zonder Beavis and Butthead zou ik in de jaren ´80 en ´90 beslist meer last hebben gehad van depressies. De MTV-helden waren een serum tegen de vervelende wereld van volwassenen. Per definitie de vijand, vooral als ze verstandige opvattingen hadden.

Ik denk dat ik B&B voor het eerst zag toen ik na mijn studie in Roermond woonde. Ik keek graag alleen, maar ook met vrienden die soms beter dan ik het nihilistische gegrinnik van de twee kameraden konden imiteren.

Op een zondagmiddag had ik met F. een geslaagde aflevering van Beavis and Butthead gezien. Misschien werd hippiemeester Van Driessen van achteruit de klas weer eens meedogenloos bespot door de twee klieren.

Leraar Van Driessen, - baard, vredesteken op het T-shirt - probeerde altijd vergeefs te begrijpen wat Beavis and Butthead bewoog zo onredelijk te zijn. Beavis and Butthead deden niet eens de moeite het uit te leggen. Ze lachten alleen maar, en hoonden de luizige hippie.

Gelukkig was daar het hoogbegaafde klasgenootje Daria Morgendorffer. Zij was het enige meisje waar Beavis and Butthead wel eens naar luisterden, zij het met veel lompe tegenwerpingen en dom gehinnik.

Met nog een vriend togen we die zondagmiddag naar de buurtvideotheek omdat we na weer een Beavis and Butthead-aflevering toe waren aan een speelfilm. Alleen konden we het in de videotheek bij het Laurentiusziekenhuis niet eens worden welke film het moest worden.

Uiteindelijk werd het F. teveel. Hij griste zo´n doos met een videocassette uit een kast met veel roze. Omdat we er niet op een redelijke manier uit kwamen, vond hij dat we de scrabeuze rolprent Pleasure Dog moesten huren. Na vruchteloze discussies verlieten F., M. en ik zonder film de buurtvideotheek.

Altijd beter dan de keer dat F. en ik het nodig vonden om op weer zo'n zondagmiddag koffie te drinken in het restaurant van het ziekenhuis. We lachten niemand uit, en dat was ook niet onze bedoeling, maar we zaten er zeker een uur en leverden niet altijd fijnzinnig commentaar op de aanwezige populatie. Vooraf hadden we niet eens Beavis and Butthead gekeken.

Het drama van de twee pubers liet zich samenvatten als niet weten hoe je op een normale manier een meisje moet versieren. ´Come to Butthead´, hielp nooit als Butthead weer eens de aandacht probeerde te trekken van twee passerende schoonheden. Als er dan toch één naar hem toe kwam, kreeg hij een klap in zijn gezicht of een trap in zijn kruis. Vooral Beavis vond dat grappig.

Ook toen ik later in Maastricht woonde, bleef Beavis and Butthead een vaste waarde in het bestrijden van het serieuze levensgevoel om me heen. MTV had de gewoonte om soms een hele nacht oude afleveringen te herhalen. Eén keer keek ik naar zo'n nihilisme=marathon, met het volume op nul.

#beavis and butthead

[cecilcooperstown]

Dan Driessen

[dimitraarara11]

cel hfdst 27-35

Michael krijt een telefoontje van een zogenaamde Driessen Rabobank. In dat telefoontje krijgt hij te horen dat hij voor de zoveelste keer iets heeft gekocht. Blijkbaar, heeft hij een vrijstaand huis net buiten Monster gekocht, voor 3 miljoen euro!! Hij krijgt dit nu te weten, omdat hij de maandelijkse verplichting niet meer kan voldoen. Al 4 maanden niet meer. Michael word hierdoor woedend. Hij belt zijn advocaat, Klasman, en vraagt hem als dit überhaupt kan. Hij zegt dat het kan, en dat ze niks op dit moment kunnen oplossen. 

Tot nu toe heeft word Michael beschuldigt van: 1) een dodelijke verkeersongeluk, 2) een ramkraak, en 3) een vierenhalve hectare tuinbouwbedrijf. ook zijn al zijn bankrekeningen geblokkeerd, mag zijn eigen huis niet in, mag het land niet uit en mag het land niet uit.

Richard en Michael beslissen dan om samen te kijken wat Michael precies heeft ‘gekocht’. Samen gaan ze naar een snackbar; Ze vragen daar hulp om hun straat de vinden, de Castro straat (waar dat huis is). Ze hebben genoeg gegeten en staan op, totdat er een Toyota werd ingeramd in de ramen van de snackbar. 2 mannen met bivakmutsen stappen uit. Richard pakt Michael en ze rennen uit de snackbar. Ze kijken dan naar achter, en ze zien de 2 mannen hun achtervolgen. Ze gaan dan samen n hun auto, en probeert hun dan te verliezen. Na een paar minuten is dat gelukt en hebben ze de Toyota kunnen kwijtmaken.

Richard en Michael zijn sprakeloos. Waarom zou iemand een snackbar in ramen? En waarom kwamen ze hun achter? Ze wouden iets van Michael. Maar we weten niet wat.

Hierna gaan ze naar de Castro straat naar het huis. Het huis was in een soort gothic stijl: perfect voor horrorfilms. Maar binnen was het nog erger. Het hele interieur was gesloopt, er waren nog pizza stukken op de grond, en er hing schimmel aan de muren. Dan doet Richard de wc-deur open. Heel de wc was bedekt met strond. Heel het huis was gewoon walgelijk. Michael heeft geen idee hoe hij hiervoor 3 miljoen heeft kunnen ‘betalen’. 

Ze gaan dan naar een man die Gobbis noemt. Gobbis wekt voor een autobedrijf. Ze gaan daar naar toe omdat ze willen weten wie die BMW eigenlijk heeft gekocht, (die hij een paar hoofdstukken geleden van beschuldigt werd gekocht te hebben). Michael belt Van Donee op, omdat hij weet hoe goed ze is. Ze komen in en gaan direct met Gobbis praten. Ze ondervragen hem over de BMW, maar hij blijft denken dat Richard en Michaël van de belastingdienst zijn. Hij wilt niks zeggen. Totdat Michael een voorstel geeft: 50 euro voor 1 letter van de naam van de persoon die die BMW heeft gekocht. Gobbis gaat akkoord. De naam uiteindelijk komt uit op Danny Zwaal. Ze hebben nu eindelijk een naam. Een stuk van de puzzel.

[waxpackgods-blog]

How Dan Driessen and Burger Chef Built a Lifetime Cardboard Obsession

(This is Day 25 of our response to Tony L.’s 30-Day Baseball Card Challenge. See all our posts in this series here.) Everyone knows about McDonald’s Happy Meals and how they changed the fast food dining experience for children — and parents — forever when they debuted in 1979. But children of the 1970s and baseball…

How Dan Driessen and Burger Chef Built a Lifetime Cardboard Obsession was originally published on Wax Pack Gods

[petervdrijt]

Vitesse – Feyenoord.

Deze keer moest er worden aangetreden tegen Vitesse in mineur, zowel bij Vitesse al bij Feyenoord loopt het dit seizoen voor geen meter. Het verschil zit hem in de trainer. Daar waar Feyenoord een ervaren trainer voor de ploeg heeft staan in de vorm van Dick Advocaat is Vitesse nog op zoek naar een opvolger van de Russische ijsbeer Sloetski. Maar dat een ervaren trainer niet altijd alles zegt zegt eigenlijk genoeg over de ploeg. Daarnaast is er bij Feyenoord ook veel rumoer rondom het bestuur en de Raad van Commissarissen. Een vuurtje dat lekker opgestookt wordt door Valentijn Driessen van de Telegraaf over een vermeende opmerking van de nieuwe algemeen directeur van Feyenoord Mark Koevermans. Nu zou dat laatste natuurlijk geen invloed moeten hebben op het spel op de grasmat maar bij de fragiele selectie van Feyenoord weet je het nooit. Er is altijd wel iets aan de hand. Feyenoord had nog een nadeel, de lijst met blessures van selectiespelers wil maar niet krimpen. Als je de lijst erbij neemt zie je wel dat op elke lijn wel een speler geblesseerd is maar de meeste toch in de verdediging. Goed een topclub moet uitdragen dat ze dat wel kunnen opvangen dus niet zeuren maar voetballen is het devies of zoals we bij de mooiste club van Nederland zeggen: GEEN WOORDEN MAAR DADEN.

Dan komen we bij de aftrap.

Mijn vraag is dan eigenlijk welke onnadenkende dwaas op de idee kwam om onder een gesloten dak veel vuurwerk met de daarbij behorende rook te laten ontsteken. KNVB doe uw plicht net zoals u dat doet als Feyenoord iets met vuurwerk doet.

Maar laat ik mij daar niet verder mee bezig houden maar mij beperken tot wat daarna allemaal op het veld gebeurde. Als er één ploeg was die de overwinning verdiende was het Feyenoord, niet omdat die nu zo goed waren hoor. Integendeel Vitesse was nog slechter en dan is er eigenlijk alles gezegd over deze wedstrijd. Wat een foutenfestival van beide zijden. Waarbij moet worden opgemerkt dat Feyenoord de tweede helft liet zien dat ze wel wilde winnen maar als je een spits zoals Jørgensen door laat modderen met dat gebrek aan vertrouwen? Het is gewoon een zielig gezicht en je vraagt je af waarom Vente eigenlijk naar RKC moest. Er is nu geen alternatief want Sinisterra in de spits zetten is het ook niet.

Zou er een man van de wedstrijd benoemd moeten worden dan denk ik dat de verguisde Botteghin daarvoor in aanmerking kwam, die speelde naar kunnen samen met Senesi. Onze beide vleugelverdedigers toonde wel inzet maar lieten ook zien dat er veel aan hun spel mankeert en dat inzet gepaard dient te gaan met inzicht om tot de top te komen.

Goed de wedstrijd is gespeeld en Vitesse pakte ook de strafschop niet goed uit dus de 0-0 is eigenlijk wel de juiste uitslag. En Feyenoord weet nu dat het veel tandjes beter moet de rest van de maand december want er wachten nu sterke tegenstanders en de eerste daarvan is FC Porto aanstaande donderdag om 21.00. Als we die dan hebben gehad komt PSV naar de Kuip om daar de messen te slijpen. IK wens Dick Advocaat en de mannen veel geluk en wijsheid toe de komende wedstrijden. Tot donderdag laat zeg ik dan maar.

[turisiancom]

TURISIAN.com – Menghabiskan liburan di Pulau Dewata Bali, kalian bisa menemukan atraksi baru di Bali Safari Park, yakni Rainforest Trail. Sehak diluncurkan pada 20 April 2023 lalu, wahana baru ini langsung banyak dicoba pengunjung. Apalagi, ini merupakan satu-satunya jalur hutan hujan di Bali. Pengalaman ini menawarkan kesempatan bagi pengunjung untuk dekat dengan aneka satwa dari seluruh dunia. Rainforest Trail secara resmi dibuka oleh Pemilik Bali Safari Park, Frans Manansang dan didampingi General Manager Bali Safari Park Marcel Driessen. Serta perwakilan Bupati Gianyar yang diwakili oleh Asisten I Sekda Kabupaten Gianyar, I Ketut Mudana. BACA JUGA: Taman Safari Tebar Promo Tiket di Indonesia Travel Fair, Buruan Datang Jalur Berkelok-kelok "Kami berharap pengunjung kami benar-benar menikmati Rainforest Trail. Lingkungan yang indah, suasana dekat dengan alam, tempat unik untuk foto yang bagus,” kata General Manager Bali Safari Park, Marcel Drissen, baru-baru ini. “Dan tentu saja, mengamati koleksi hewan secara dekat membuat kunjungan ke Rainforest Trail menjadi pengalaman yang fantastis," sambungnya. Rainforest Trail adalah jalur berkelok-kelok yang membawa pengunjung melalui hutan yang lebat dengan kehidupan. Di sepanjang jalan, pengunjung akan menemukan berbagai macam hewan, termasuk jaguar hitam, flamingo, kanguru, berang-berang, rusa belang, macaque, dan banyak lagi. BACA JUGA: Tips Agar Tak di Tabrak Singa Saat Berkunjung ke Taman Safari Pengalaman ini memiliki aspek pendidikan dan konservasi yang penting. Karena pengunjung akan belajar tentang berbagai spesies hewan. Terutama, yang menempati hutan hujan dan ancaman yang mereka hadapi di alam liar. Bali Safari Park berkomitmen pada konservasi dan keberlanjutan, dan pengunjung dapat melihat hal ini dalam aksi melalui program pembiakan dan konservasi taman. Salah satu fitur unik dari Rainforest Trail yakni terdapat banyak pengalaman safari dan jalur hutan hujan di seluruh dunia. BACA JUGA: Pulau Bali Bakal Dibanjiri Wisdom 7 Hari Sebelum Lebaran Burung Bali Mynah Tetapi yang membedakan Rainforest Trail Bali Safari Park adalah fokusnya pada konservasi dan keberlanjutannya. Bali Safari menjadi rumah bagi program konservasi dan penangkaran terbesar untuk burung Bali Mynah di dunia, serta beberapa spesies yang terancam punah lainnya. Dengan mengunjungi Rainforest Trail, pengunjung tidak hanya akan mendapatkan kesempatan untuk melihat hewan-hewan menarik di dunia secara dekat. Tetapi juga mendukung upaya penting dalam konservasi. BACA JUGA: Wisman Asal Selandia Baru Bakal Serbu Bali, Targetnya 150.000 Turis Untuk membuat pengalaman di Rainforest Trail semakin berkesan, pengunjung diimbau mengunjungi area taman terlebih dahulu. Karena jalurnya berkelanjutan untuk bertemu dengan spesies langka lainnya. Pengelola juga mengimbau pengunjung untuk mengenakan pakaian yang nyaman dan sepatu yang kokoh. Hal ini mengiongat, jalurnya bisa cukup terjal dan tidak rata di beberapa tempat. BACA JUGA: Kebun Binatang Bandung Hadirkan Fasilitas Anyar Sambut Lebaran 2023 Jangan lupa untuk membawa topi dan tabir surya untuk melindungi diri dari matahari tropis. Untuk meningkatkan pengalaman, pertimbangkan untuk memesan multi-animal feeding, pengunjung memiliki kesempatan untuk dekat dengan hewan-hewan dan habitat mereka. Dalam rangka merayakan peluncuran Rainforest Trail, pengunjung yang datang pada 20-30 April akan menerima akses gratis ke Waterplay Zone. Caranya bisa klik disini ***

[agonianl]

Agonia is een dropshipping webshop uitgebaat door Jaap Driessen te Elspeet.

Driessen verdiept zich na zijn opleiding bestuurskunde aan de NHL Hogeschool, Leeuwarden, in de e-commerce en dropshipping. Vanaf begin 2022 opent hij verschillende webshops, waaronder Agonia.nl en Fiozi.nl.

Driessen richt zich met Agonia specifiek op jonge moeders die rond de sinterklaas- en kerstperiode online kadootjes shoppen voor hun kinderen. Agonia.nl wordt strategisch rond eind november 2022 geopend. De webshop biedt o.a. speelgoed en kleding voor kinderen aan.

De prijzen op Agonia.nl zijn 15 tot 20 keer zo duur dan op Chinese webshops als Aliexpres of Alibaba. Een paar handschoenen kost bij Agonia bijvoorbeeld €56, terwijl deze op Alieexpres €3,16 kosten. Dit is een prijsstijging van maar liefst 1700%. Later worden deze items "afgeprijsd" naar "slechts" €27,95, nog net geen 900% duurder dan hetzelfde items, maar dan rechtstreeks gekocht bij Aliexpres.

Als klanten klagen dat de ontvangen goederen niet matchen met de afbeeldingen op de website, stuurt Driessen onder de naam "Jessica" mails die feitelijk neerkomen op "jammer dan, ik heb je geld al". Retourneren van producten wordt omslachtig gemaakt: je moet ze terugsturen naar China i.p.v. het adres in Elspeet. Dat Agonia wettelijk verplicht is de retourkosten te vergoeden bij levering van een ondeugdelijk product negeren ze. Kennelijk denken ze boven de wet te staan.

Als men via email om opheldering vraagt wordt Driessen zelfs agressief: je zal in de gaten worden gehouden, als je niet betaalt kom je in de problemen, ze hebben je thuisadres.

Naast de onethische keuze om tijdens de kerstperiode kinderspullen met extreem hoge marges te verkopen, levert het bedrijf vervolgens niet eens wat je kocht, en intimideren je vervolgens in de hoop dat je van angst maar betaalt en geen stappen onderneemt.

Op Trustpilot regent het klachten, en begint Driessen zelfs namen en adresgegevens van zijn klanten te posten.

[rotterdamvanalles]

Gezicht op de achtergrond de Tivoli Theater aan de Coolsingel.

Tivoli Schouwburg was een schouwburg aan de Coolsingel 25 in Rotterdam. Het werd opgericht door toneelspeler en regisseur Jan Cornelis de Vos sr. en Willem van Korlaar. De schouwburg werd ontworpen door de architect Abraham Salm. In dat plan, werd het naastgelegen café-restaurant D. Deinum op Coolsingel 24 een onderdeel. Ook kreeg het een restaurant en kegelbaan. Op de eerste etage waren de balkons en gaanderijen. Het gebouw werd op 4 oktober 1890 geopend. Op 29 maart 1891 werd ook de Wintertuin geopend, die ontworpen was door IJme Gerardus Bijvoets. In de Wintertuin vestigde zich in 1903 de eerste vaste bioscoop van Nederland.

De schouwburg lag ter hoogte van de plek waar anno nu het Stadhuisplein zich bevindt. Wie voor 1915 de schouwburg uitliep, kwam uit op het comedie bruggetje, een in 1853 aangelegde draaibrug over de Coolvest, die uitkwam op de RaamstraatDaarna werd de Coolvest gedempt tot deel van de Coolsingel.

De zaal van de schouwburg was gestoffeerd in lichtblauw en had gouden ornamenten. Ook het brandscherm en satijnen voordoek waren lichtblauw. Er hing een koperen kroonluchter met gasverlichting (gaskroon). Gasten konden in de zaal zitten, maar ook op het balkon een etage hoger. Op de balustrade zaten cartouches met de namen van toneelspelers die toen beroemd waren: Breeman, Albregt, Kleine-Gartman, Snoek, Peters en Driessen. Voor het toneel was een brede orkestbak met aan beide zijden twee loges voor steeds vier personen.

De schouwburg deed eerst vooral dienst als een variététheater. Er waren veel werken te zien in de naturalistische traditie. Zo werden er drama's van Henrik Ibsen opgevoerd en een toneelbewerking van de roman Noodlot door Louis Couperus. In de Wintertuin trad bijvoorbeeld de operazanger Carl Pfläging op.

Op 10 oktober 1903 startte Fraciscus Petrus J. Goeman met de exploitatie van de Wintertuin als permanent filmtheater, The Royal American Bioscope. Het is de eerste vaste bioscoop in Nederland. Later werd het omgedoopt naar Tivoli Bioscope. In 1927 wordt deze Tivoli-Bioscope overgenomen door de maatschappij Groote Schouwburg en gaat dan Tivoli Schouwburg heten.

Foto van Henri_Berssenbrugge en komt van @stadsarchief010 en Informatie komt van Wikipedia.

[actuma]

Draagvlak voor Zwarte Piet neemt steeds verder af, met name onder jongeren

I&O Research heeft op basis van nieuw onderzoek naar het uiterlijk van Sinterklaas zijn helper geconcludeerd dat er onder jongeren nog weinig draagvlak is voor de traditionele zwarte piet en dat die dus waarschijnlijk langzaam zal uitsterven. Het onderzoeksbureau laat weten dat het draagvlak voor een zwarte piet sowieso is gehalveerd in 6 jaar tijd, waarbij nu nog een derde van de volwassen mensen in Nederland Piet nog per se zwart wil houden. 18- tot 34-jarigen In 2021 wilde 34% van de 18- tot 34-jarigen nog per se een zwartgekleurde piet en dit jaar is nog gedaald naar 19%, waarmee het draagvlak in deze leeftijdscategorie het snelste daalt. Dit daalt bij de oudere generaties dan weer minder snel, aangezien een derde van de 35- tot 49-jarigen Piet nog altijd het liefst zwart ziet, waar dat vorig jaar 37% was. Onder de 50- tot 64-jarigen daalde dit van 45 naar 39% en bij de 65-plussers is het nauwelijks gedaald. Langzaam uitsterven Onderzoeker Milan Driessen van I&O Research geeft dan ook aan het AD aan dat Zwarte Piet langzaam zal uitsterven. "Helemaal nu zoveel jongeren een andere Piet willen, is het een kwestie van tijd dat het draagvlak naar nul gaat. Zwarte Piet is bovendien afgelopen jaren al uit het straatbeeld, het Sinterklaasjournaal en de media verdwenen." Foto: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0/ Read the full article

[peterpijls1965]

Beavis and Butthead en de onmin in de videotheek

Zonder Beavis and Butthead zou ik in de jaren ´80 en ´90 beslist meer last hebben gehad van depressies. Niet alleen voor mij waren de MTV-helden een serum tegen de vervelende wereld van volwassenen. Per definitie de vijand, vooral als ze verstandige opvattingen hadden.

Ik denk dat ik B&B voor het eerst zag toen ik na mijn studie in Roermond woonde. Ik keek graag alleen, maar ook met vrienden die soms beter dan ik het nihilistische gegrinnik van de twee kameraden konden imiteren.

Op een zondagmiddag had ik met een van hen een geslaagde aflevering van Beavis and Butthead gezien. Misschien werd hippiemeester Van Driessen weer van achteruit de klas meedogenloos bespot door de twee aarts klieren.

Leraar Van Driessen, vredesteken op het T-shirt, probeerde altijd vergeefs te begrijpen wat Beavis and Butthead bewoog zo onredelijk zijn. Beavis and Butthead deden niet eens de moeite het uit te leggen. Ze lachten alleen maar, en hoonden de luizige hippie.

Gelukkig was daar het hoogbegaafde klasgenootje Daria Morgendorffer. Zij was het enige meisje waar Beavis and Butthead wel eens naar luisterden, zij het met veel lompe tegenwerpingen en dom gehinnik.

Met nog een vriend togen we gedrieën naar de buurtvideotheek omdat we na weer een Beavis and Butthead-aflevering op zo´n landerige zondagmiddag toe waren aan een speelfilm. Alleen konden we het in de videotheek niet eens worden welke film het moest worden.

Uiteindelijk werd het Wilbert te veel. Hij griste zo´n doos met een videocassette uit een kast met veel roze. Omdat we er niet op een redelijke manier uit waren gekomen, vond hij dat we de rolprent Pleasure Dog moesten huren. Na veel vruchteloos onderhandelen verlieten we zonder film de buurtvideotheek.

Altijd beter dan de keer dat Wilbert en ik het nodig vonden om op weer zo´n zondagmiddag koffie te graan drinken in het restaurant van het ziekenhuis. We lachten niemand uit, en dat was ook niet onze bedoeling, maar we zaten er zeker een uur en leverden niet altijd fijnzinnig commentaar op de aanwezige populatie. Vooraf hadden we niet eens Beavis and Butthead gekeken.

Het drama van de twee pubers liet zich samenvatten als niet weten hoe je op een normale manier een meisje moet versieren. ´Come to Butthead´, hielp nooit als hij weer eens de aandacht probeerde te trekken van twee passerende vriendinnen. Als er dan toch een naar hem toe kwam, kreeg hij een klap in zijn gezicht of een trap in zijn kruis. Vooral Beavis vond dat grappig.

Ook toen ik later in Maastricht woonde, bleef Beavis and Butthead een vaste waarde in het bestrijden van het serieuze levensgevoel om me heen. MTV had de gewoonte om soms een hele nacht oude afleveringen te blijven herhalen. Dat deed ik een keer, met het geluid uit nog wel. Ik scoorde er punten mee in Roermond.

[baliportalnews]

Photo Hunting International Animal Photo & Video Competition Babak Kedua Resmi Dilangsungkan di Bali Safari Park

BALIPORTALNEWS.COM, GIANYAR - Taman Safari Indonesia Grup kembali menggelar ajang Lomba Foto dan video satwa berskala Internasional, International Animal Photo and Video Competition (IAPVC) untuk yang ke-31 kalinya. IAPVC telah resmi dibuka pada 11 Juni 2022 di Taman Safari Bogor, sekaligus dilakukan serangkaian acara photo hunting dan juga talk show bertemakan konservasi di era digital. Dan pada 30 Juli 2022, photo hunting IAPVC 2022 babak kedua resmi diselenggarakan di Bali Safari, Minggu (31/7/2022). Adrian Cecil, Chief Operating Officer Taman Safari Indonesia mengatakan Photo hunting competition ke-2 ini diharapkan mampu menumbuhkan kepedulian para fotografer Bali terhadap satwa-satwa termasuk mengetahui keberadaan satwa endemik yang ada di Taman Safari. “Semoga hasil bidikan foto para fotografer di Bali juga menghasilkan karya yang luar biasa dan bercerita seperti photo hunting yang telah dilaksanakan bulan lalu di Taman Safari Bogor,” tambahnya. Sementara itu, Marcel Driessen selaku General Manager Bali Safari juga mengungkapkan, Bali Safari Park sangat antusias untuk kembali menjadi tuan rumah event ini dan menantikan hasil kerja luar biasa dari para fotografer. “Foto-foto tersebut nantinya bisa menjadi kontribusi dalam mengenalkan keindahan satwa-satwa liar kami, sekaligus alam & habitat yang mereka tinggali di Bali. Saya dan seluruh tim Bali Safari mengharapkan yang terbaik untuk para fotografer,” imbuhnya.

Photo Hunting International Animal Photo & Video Competition Babak Kedua Resmi Dilangsungkan di Bali Safari Park. Sumber Foto : istimewa Nama-nama besar di dunia fotografi dan industri kreatif pun turut terlibat menjadi pembicara dan juri tahun ini, seperti Arbain Rambey, Setiadi Darmawan, Yuyun Yanwar, Martin Anugrah dan perwakilan dari Canon yaitu Jovan Engelbrecht. Selama kompetisi berlangsung pihak Taman Safari Indonesia (TSI) Group tetap menerapkan protokol kesehatan secara ketat, bagi yang akan melakukan hunting. Termasuk pemeriksaan suhu para peserta. Selama Photo Hunting Competition 2 ini, begitu besar antusiasme para fotografer di daerah Bali dan sekitarnya dalam menangkap aksi para satwa. Sebanyak 61 peserta ikut serta memeriahkan acara tahunan bergengsi di Bali Safari ini. Salah satu alasan yang membuat semangat mereka begitu besar yaitu banyaknya hadiah menarik yang dihadirkan. Mulai dari kamera DSLR Canon EOS R6 yang memiliki eyes animal tracker, uang tunai hingga ratusan juta rupiah dan juga produk-produk menarik dari Taman Safari Indonesia. Setelah penilaian ketat oleh para dewan juri, pemenang terbaik animal photo hunting akhirnya resmi diumumkan. Pemenang yang berhasil meraih juara pertama adalah Rendra Kurnia dengan hasil bidikan andalannya yaitu foto Bekantan, satwa endemik pulau Kalimantan. Berkat hasil kesabarannya, ia membawa pulang sejumlah hadiah, diantaranya uang tunai sebesar Rp .000.000; saldo OVO Rp500.000; Canon SELPHY SQUARE QX10, Xennec Daypack 15 by Focus Nusantara; dan voucher menarik lainnya persembahan dari Bali Safari. Pemenang berikutnya yang berhasil meraih juara kedua adalah Yoyok Iman Wijaya dengan hasil bidikan foto Julang Emas, burung endemik asli Indonesia. Sementara I Ketut Raka Bujangga harus puas dengan posisinya sebagai juara ketiga, dengan hasil bidikan foto Iguana. Selanjutnya, rangkaian roadshow ini akan berlanjut dan di gelar di Taman Safari II Prigen – Jawa Timur pada bulan September mendatang. Kompetisi foto dan video ini terselenggara melalui dua metode yaitu lomba foto offline saat roadshow competition dan juga online submission yang akan berlangsung hingga 30 September 2022. Para fotografer yang ingin berkesempatan menjadi peserta dalam online submission ataupun roadshow selanjutnya, bisa mendaftarkan diri di www.tamansafari.com/iapvc2022. (bpn) Read the full article

[goalhofer]

Famous July 29, 2022 birthdays.

Robert Fuller (American actor & rancher), 89

Aleksei Tammiste (Estonian basketball player), 76

Dan Driessen (American baseball player), 71

Ken Burns (American filmmaker)(pictured), 69

Geddy Lee (Canadian guitarist & singer)(pictured), 69

Vivienne Scialfa Springsteen (American singer & guitarist), 69

Dave LaPoint (American baseball player & manager), 63

Luis Alicea (Puerto Rican-American baseball player & coach), 57

John Adams (American baseball player), 44

Ronald Murray (American basketball player), 43

Juris Umbraško (Latvian basketball player & coach), 43

Ryan Braun (Canadian-American baseball player), 42

Alexei Kaigorodov (Russian hockey player), 39

Jerious Norwood (American football player), 39

Chad Billingsley (American baseball player), 38

Liam O’Brien (Canadian hockey player), 28

[thedreamlifeofbalsosnell]

‘De vlucht uit de tijd’ van Hugo Ball, grondlegger van het dadaïsme

Op 5 februari 1916 opende Hugo Ball samen met zijn latere echtgenote Emmy Hennings het ‘Cabaret Voltaire’, de bakermat van de internationale dada-beweging. In deze piepkleine achterafzaal van een café in de Zürichse Spiegelgasse zou Ball met dada-vrienden als Tristan Tzara, Hans Arp, Richard Huelsenbeck en Marcel Janco literatuurgeschiedenis schrijven. Dada bestaat precies honderd jaar en dat viert uitgeverij Vantilt onder meer met de uitgave van Vlucht uit de tijd, het hoofdwerk van dada-bezieler Ball.

Dada

Dat dada in onze contreien honderd jaar na datum springlevend is en nog steeds tot de verbeelding spreekt, is in onze contreien de verdienste van de Nijmeegse uitgeverij Vantilt en haar onvolprezen ‘Dada-reeks’, sinds 1998 hét referentiepunt voor iedere liefhebber van avantgardeliteratuur. Zo kan wie een idee wil hebben van hoe het er aan toe ging in de Spiegelgasse terecht bij ‘Een avond in Cabaret Voltaire’ (2003), een voorbeeldprogramma samengesteld en vertaald door Jan H. Mysjkin. In dezelfde reeks vertaalde Mysjkin met evenveel bravoure ook werk van Tristan Tzara, Francis Picabia, Raoul Hausmann en Hugo Ball (diens beruchte dada-roman Tenderanda de fantast), terwijl Rokus Hofstede 2 titels van de Belgische proto- en postdadaïst Clément Pansaers voor zijn rekening nam.

Eveneens ter gelegenheid van het dada-eeuwfeest verschijnt er eind oktober bij Vantilt het overzichtswerk Dada. Een geschiedenis van Hubert van den Berg, die eerder met Geert Buelens een bloemlezing avantgardistische poëzie uit de Lage Landen publiceerde – u raadt het al, ook bij Vantilt – onder de titel Dan dada doe uw werk. In Dada. Een geschiedenis beschrijft van den Berg het ontstaan en de ontwikkeling van de internationale dadabeweging zoals die zich manifesteerde in onder andere Zürich, Berlijn en Parijs, maar met bijzondere aandacht voor dada in Nederland en België en de belangrijkste lokale spelers: Theo van Doesburg/I.K. Bonset, H.N. Werkman, Piet Mondriaan, Clément Pansaers en uiteraard Paul van Ostaijen. Verder herbekijkt van den Berg het heersende beeld van dada als een antibeweging en schuift de kunstenaarsbeweging naar voren als een synthese van vooroorlogs avantgardisme en een cruciale schakel in de ontwikkeling van de moderne kunst en literatuur van de twintigste eeuw.

Hugo Ball

Dada was een gebalde maar krachtige artistieke revolutie, een kortstondig fenomeen dat hoogtij vierde tussen grofweg 1916 en 1920. Hugo Ball (1886-1927) stond met de opening van het ‘Cabaret Voltaire’ aan de wieg van de beweging en het is dan ook niet verwonderlijk dat in zijn autobiografisch werk Vlucht uit de tijd slechts enkele tientallen pagina’s handelen over deze bewogen periode (heerlijke lectuur overigens waarin Ball perfect de absurde en levenslustige dadasfeer weet weer te geven).

In Vlucht uit de tijd zien we Ball evolueren van dadaïst tot mysticus. Zoveel is zeker: Ball was niet in eerste instantie of alleen maar dadaïst: anders dan zijn dada-collega’s was hij geen dichter of kunstenaar pur sang, maar eerder een denker, een filosoof, of een ‘onderzoeker’ zoals vertaler Hans Driessen hem noemt in zijn nawoord. Ball studeerde filosofie en sociologie in München en Heidelberg, waar hij het werk van Nietzsche en de Russische anarchisten leerde kennen en verzaakte aan zijn katholieke geloof. In 1910 trok hij naar Berlijn en waagde zijn kans als acteur, om nadien in München zijn geluk te beproeven als dramaturg en aan theater te doen dat ‘experimenteert los van de belangen van alledag’. Daar ontmoette hij ook Wassily Kandinsky (die trouwens passim voorkomt in Vlucht uit de tijd) en waagde zich aan het schrijven van expressionistische gedichten. Toen de Eerste Wereldoorlog (‘het grandioze slachtfeest’) uitbrak, meldde hij zich als vrijwilliger maar werd om medische redenen afgekeurd. Ball, die als een landverrader werd gezien, vluchtte samen met de cabaretière en dichteres Emmy Hennings (in 1920 trouwden ze) naar Zürich in het toen neutrale Zwitserland. Ze stortten zich onverschrokken in de cabaret- en theaterwereld, met als bekend gevolg de opening van het ‘centrum van artistiek amusement’, het ‘Cabaret Voltaire’.

Die opening in februari 1916 betekende voor Ball een artistieke boost, zoals valt af te leiden uit de toon van de dagboeknotities, die rond die periode levendiger en schalkser wordt. De memorabele soirées volgden elkaar snel op, terwijl Ball zich terugtrok in ‘de innerlijkste alchemie van het woord’ om een nieuw soort poëzie uit te vinden: zijn klankgedichten of ‘verzen zonder woorden’ zouden hem wereldberoemd maken. Ball schreef in hetzelfde jaar het dada-manifesto waarin hij zich verzette tegen de ‘institutionalisering’ van dada als een beweging. Hij droeg het beruchte manifest voor op 14 juli 1916 op de eerste ‘voor iedereen toegankelijk dada-avond’ in het Zunfthaus zur Waag: het was ‘een nauwelijks verhulde verzaking’ aan zijn vrienden, zo tekende Ball zelf op. Die dag in juli geldt algemeen als de eigenlijke oprichtingsdag van de dada-beweging, terwijl het voor Ball blijkens zijn notities toen voor hem eigenlijk al voorbij was: ‘Heeft men ooit meegemaakt dat het eerste manifest van een nieuw opgerichte beweging die beweging zelf ten overstaan van de aanhangers ervan herriep? En toch was het zo. Als de dingen ten volle vervuld zijn, zeggen ze me niets meer’. Tzara is not amused en nog voor het einde van zijn annus mirabilis 1916 brak Ball met de dada-beweging – op enkele kleine losse opdrachten na – en koos voor een rusteloos  nomadenbestaan, trekkend van Duits naar Italiaans of Zwitsers schuiloord. Op dat moment nam hij het geloof van zijn jonge jaren terug op en vanaf 1920, wanneer zijn religiositeit zijn denken nagenoeg compleet overheerst, vond hij rust in Ticino, Italiaans Zwitserland (hij sluit er een hechte vriendschap met Hermann Hesse, over wie hij later een biografie zou schrijven).

Vlucht uit de tijd

Balls filosofische achtergrond blijkt overduidelijk uit de overwegend ernstige, beschouwende toon van de aantekeningen in Vlucht uit de tijd, een werk dat je zonder meer kan zien als een beginselverklaring, een soort persoonlijk manifest maar dan in de vorm van een dagboek of een autobiografie. Hoewel ‘dagboek’ niet helemaal de juiste term is: in tegenstelling tot wat de achterflap stelt, worden Balls notities niet gepresenteerd zoals hij ze destijds noteerde ‘rechtstreeks en zonder opsmuk’. Het is immers bekend dat Ball tot een jaar voor de publicatie in 1927 (tevens zijn sterfjaar) de aantekeningen grondig heeft bewerkt, passages heeft weggelaten of net heeft toegevoegd. Hier en daar zal Ball de zaken wellicht mooier hebben voorgesteld dan ze werkelijk waren (denk maar aan de lofredes op de zwakke gedichten van Emmy of het devote gejeremieer naar het einde toe). Ondanks, of misschien wel juist omwille van, de manipulaties komt Vlucht uit de tijd over als een spontaan en oprecht ego-document. Door Balls brede interessesfeer en zijn aanhoudend vloeiende stijl laat Vlucht uit de tijd zich heel vlot weglezen.

Vlucht uit de tijd is een uitvoerige en eclectische bundeling dagboeknotities, overpeinzingen en citaten  die in totaal een periode van 8 jaar bestrijkt. Het boek is opgesplitst in 2 grote delen: het start met enkele losse, ongedateerde notities (met als tussentitel ‘Voorspel’) uit 1913 en eindigt met het korte, omineuze bericht ‘We gaan naar Duitsland’ op 29 september 1921. De twee delen houden globaal gesproken  gelijke tred met Balls intellectuele ontwikkeling. Hij neemt verschillende gedaantes aan, zet diverse maskers op: van pacifistisch dramaturg (de opgetogen periode in München, 1913), politiek filosoof (de jaren in Bern als politiek journalist van de ‘Freie Zeitung’, 1917-1919 en de voorbereiding op zijn lijvig filosofisch traktaat ‘Zur Kritik der deutschen Intelligenz’) en anarchistisch dadaïst (het oprichten van het ‘Cabaret Voltaire en het wonderjaar 1916) tot belezen literatuurkenner (Ball stond bekend om zijn niet te stillen leeshonger), goedaardige pantheïst (de heerlijk voortkabbelende, naiëve natuurbeschrijvingen) en devoot mysticus (Ball bundelde 3 geleerde hagiografieën tot ‘Byzantinisches Christentum. Drei Heiligenleben’, volgens eigen zeggen de enige sleutel om zijn persoon te begrijpen).

Blader eender waar in Vlucht uit de tijd en de scherpe, heldere stijl springt in het oog. De verfijning zit in de weldoordachte, sierlijke formuleringen en de syntaxische eenvoud (heeft vertaler Hans Driessen zich enkele vrijheden veroorloofd om de leesbaarheid te bevorderen?). Of Ball het nu heeft over Hegel, Proudhon, Simeon de Pilaarheilige of Bakoenin het blijft allemaal even fris en duidelijk. Dito voor de kunstheoretische stukken over bijvoorbeeld de poëzie van Rimbaud of de immer citeerbare analyse van het werk van Picasso. Wanneer Ball de grote metafysische vragen aanpakt, is hij eveneens op zijn sterkst en zal menig lezer voor zich innemen door zijn klare en nederige kijk op de dingen des levens. Aan de minzijde zullen de tenen van enkele lezers dan weer beginnen te krullen door Balls blinde adoratie voor ‘zijn’ Emmy, het pieus doordrammen over religie en de oeverloze polemiek tegen het protestantisme. Maar laat dat de pret niet drukken: Vlucht in de tijd is in alle opzichten een essentiële toevoeging aan de dada-reeks en verplichte lectuur voor zij die de avantgarde meer dan genegen zijn.

Verschenen in: STAALKAART #34, 2016

De vlucht uit de tijd van Hugo Ball, Vantilt 2016, vert., noten en naw. door Hans Driessen, ISBN 9789460042652, 351 pp.

[kaoskakipadakembang]

Pelatih Belanda, Louis Van Gaal, baru-baru ini terlibat debat sengit dengan seorang jurnalis dalam sebuah konferensi pers. Mereka berbicara tentang strategi Chelsea asuhan Thomas Tuchel yang dinilai mengusung mentalitas bertahan.

Van Gaal memilih bangkit dari kursi nyamannya usai memilih pensiun dari dunia sepak bola pada tahun 2017. Eks nahkoda Manchester United tersebut memenuhi pinangan federasi sepak bola Belanda untuk menggantikan Frank de Boer.

Pada akhir pekan kemarin, ia menemani Die Oranje untuk menghadapi Montenegro dalam ajang kualifikasi Piala Dunia 2022 di Philips Stadion. Pertandingan tersebut dimenangkan oleh Belanda dengan skor telak 4-0.

Itu adalah pertandingan kedua Van Gaal sebagai pelatih Die Oranje. Pertandingan ketiga digelar pada Rabu (8/9/2021) dini hari, di mana Belanda akan berhadapan dengan Turki sebagai tuan rumah di Johan Cruijff ArenA.

Scroll ke bawah untuk membaca informasi selengkapnya.

1 dari 2

Berdebat dengan Jurnalis

Seperti biasanya, Van Gaal menghadiri konferensi pers jelang pertandingan. Ketika konferensi pers berlangsung, seorang jurnalis mempertanyakan strateginya yang dirasa bertahan. Berbeda dengan mentalitas yang menjad ciri khas Belanda.

"Lihat hasilnya, lihatlah Italia... juara Eropa, mereka sekarang telah meraih dua hasil imbang. Itu tidak mudah sama sekali. Sepak bola defensif telah muncul dan ada tepuk tangan untuk itu setelahnya," kata Van Gaal dikutip dari Metro.co.uk.

Jurnalis asal Belanda, Valentijn Driessen, kemudian berkata: "Namun yang bertepuk tangan adalah anda. Anda juga ingin bermain seperti Chelsea dan Liverpool."

Van Gaal membalas: "Apakah itu permainan bertahan, di mata anda?". Driessen menjawab: "Itulah yang dilakukan Chelsea." Van Gaal masih belum berhenti dan kemudian mengatakan: "Tidak sama sekali, Valentijn."

2 dari 2

5-3-2 Tidak Melulu Bertahan

Setelahnya, Van Gaal memberikan penjelasan yang cukup panjang terkait soal strateginya, sekaligus memberikan pujian kepada Thomas Tuchel selaku pelatih Chelsea. Menurutnya, formasi 5-3-2 tidak melulu berarti bertahan.

"Anda sama sekali tidak tahu. Saya mohon maaf karena sudah berkata seperti itu, tapi anda adalah seorang jurnalis. Anda ingin mengimplementasikan visi anda, tapi anda tidak punya visi dalam sepak bola," kata Van Gaal.

"Dengan 5-3-2 atau 5-2-3, anda bisa menyerang dengan sangat baik. Chelsea menunjukkan itu setiap waktu, dengan formasi yang berbeda. Dan saya angkat topi buat Mr Tuchel, sebab dia masuk di pertengahan [musim lalu]," pungkasnya.

Strategi 'bertahan' Tuchel pada akhirnya memberikan hasil yang memuaskan buat the Blues. Ia berhasil mengantarkan Chelsea menjuarai Liga Champions usai mengalahkan rivalnya dari Inggris, Manchester City, di babak final.