#De indringer

[lifewithaview]

Koen De Bouw and Filip Peeters in The Intruder/De indringer (2005)

Tom Vansant is an emergency physician from Brussels who is desperately searching for his daughter who ran away from home and is now missing for eighteen months. He meets a girl of whom he thinks that she knows what happened to his daughter but the girl doesn't want to talk about her past. In his search to find out why she doesn't talk about it he ends up in a small village in the Ardennes where no one wants to help him discover what really happened.

Great film!

[salernoah]

Zaterdag | 18-05-2024 | 21°C | Positano | Dag 5

8:25 ‘s Ochtends. Mijn wekker ging vandaag al om 7:00. Valeria en ik gaan vandaag naar Positano met de veerpond, die om 8:40 vertrekt vanuit de haven van Salerno. Ik heb niet heel lang geslapen vannacht, want Italianen eten laat en gaan dus ook laat slapen.

Ik ben gisteren met de groene Vespa netjes thuisgebracht. Ik had om 20:00 afgesproken met de Italiaan bij Bar Rosa, een makkelijke ontmoetingsplek. We zijn als eerst naar een park gegaan, dat iets buiten het centrum lag. Het Italiaanse verkeer is verwarrend en chaotisch. Hier halen scooters auto’s van rechts gewoon in. Alles gaat hier op z’n Italiaans.

We hebben een rondje in het park gelopen. Ondertussen werd ik onderwezen in het Italiaans. De Italiaan had gereserveerd om 21:15 bij een Italiaans restaurant. Hij had me de beste pasta ter wereld beloofd. Op de groene Vespa reden we erheen. Bij binnenkomst had ik al gelijk door dat ik de enige niet-Italiaanse was. Dat is een goed teken, maar ook voelde ik me erg zelfbewust. Alsof ik een indringer was en niet zou mogen afweten van het bestaan van dit restaurant. [Edit om 19:01: Ik kom er nu achter dat ik het restaurant al had opgeslagen in mijn Google Maps. Niks ernstigs dus.]

Helaas weet ik niet meer welk voorgerecht we aten, maar wel weet ik dat het werkelijkwaar verrukkelijk/heerlijk/zalig/délicieux/deliciozo en vegetarisch was. Echt waar, het was onbeschrijfelijk lekker. Daarnaast is het fijn als er voor je besteld wordt en je het zelf niet hakkelend hoeft te doen. Mozzarella met basilicum en plakjes tomaat (hoe heet dat ook alweer?) en daarna nog beiden een portie spaghetti met zeevruchten (ik maakte hier een uitzondering op mijn vegabeleid, want eenmaal in Italië dient men ook een beetje te genieten, nietwaar?) Uiteraard kon ik zo veel eten niet op. Geen idee hoe de Italianen zoveel kunnen eten: een aperitivo, een voorgerecht, een hoofdgerecht, een nagerecht én koffie? En er dan ook nog zó bijlopen?

Na het diner zijn we naar een van de havens van Salerno gereden, bij Piazza della Liberta, en hebben we daar langs de kade gezeten. Vanaf deze haven konden we de rest van de verlichte stad zien. Uiteindelijk ben ik netjes thuis afgezet en naar bed gegaan.

19:30 | Ik eet nu een heel saaie pasta (zelfs voor mijn doen) met tomaat en kikkererwten. Dit omdat ik niks anders in huis heb en omdat ik amenooitniet nu boodschappen ga doen. Niet eens omdat het regent, maar omdat ik best moe ben na onze dag in Positano. Op de terugweg ben ik in de boot in slaap gevallen en nu nog voel ik het schommelen.

Het was eigenlijk helemaal niet de bedoeling om zo vroeg weer terug in Salerno te zijn, maar het weer sloeg ineens om. Er was wel enigszins regen voorspeld, maar niet veel. Eenmaal aangekomen in Positano begon het te onweren. Valeria kocht bij de eerste de beste winkel een paraplu voor vijftien piek. Het werd ons toen duidelijk dat Positano zó toeristisch is dat de plaatselijke ondernemers niet schromen om de toeristen uit te buiten (snap ik wel; toeristen zijn vreselijk irritant). Zo bleek later dat – zelfs voor Nederlandse standaard erg duur – je al gauw €30 voor een club sandwich of Cesar salade  betaalt en minimaal €18 voor een pasta. Een glaasje huiswijn is €9 en een glaasje sjampie kost je €30. Let op: ik verzin dit niet. Ik vraag me af hoe de zaken op Capri gaan…

Uiteraard had ik domweg niks te vreten meegenomen, en Valeria alleen een pakje Tucs en een proteïnereep (wisten wij veel!?), dus was ik genoodzaakt ergens pasta te consumeren. Alle restaurants waren duur. Peperduur, alsof je van een gouden bordje at (was echter niet het geval, maar dat terzijde). We bestelden ravioli, die erg smaakvol was. Ondertussen regende het steeds harder en harder en knalde het boven onze hoofden. Stof en dennennaalden (of iets dat daarop leek) waaiden in ons eten. Een hele dag doorbrengen in zulk rotweer? De beslissing was al snel genomen: de eerstvolgende boot terug naar huis proberen te nemen. We hadden immers tickets gekocht voor de terugweg. Zonder enig probleem drongen we ons als verstekelingen met de rest van de natte masse op de boot. In de rij raakten we aan de praat met een groepje Amerikanen uit Alabama met vuilniszakken op hun hoofd en maakten een foto met hen voor ons plakboek.

Nu begon onze ochtend in Positano echter beter dan het verhaal doet vermoeden, want nadat de eerste regenbui voorbij was brak een zuinig zonnetje door. Het was aangenaam genoeg om een zonnebril op te zetten en rond te scharrelen in het overvolle centrum. Kronkelstraatjes met hordes toeristen en schattige boetiekjes met vanallesennogwat. Overal waar men keek kon men citroenen zien. De Amalfikust staat bekend om haar citroenen. Nu weet ik zeker dat ik in een vorig leven een Italiaanse was, want mijn obsessie met citrusvruchten werd hierdoor alleen maar aangewakkerd. Citroenkaarsen, citroenzeepjes, citroensnoepjes, citroen huisparfum, limoncello, schorten met citroenmotief, sieraden met citroenen bedeltjes, bikini’s met citroenen, citroenen bij de groenteboer die groter dan mijn hand waren, keramiek met citroenen. Alles in Positano was geelgekleurd. Alles in Positano was in feite indrukwekkend mooi en beeldschoon, heel pittoresk. Alleen jammer van de vele toeristen die rond krioelden als mieren. Goed voor de economie, dat wel.

Bij een winkeltje kocht ik parfum uit Positano. Bij een ander winkeltje kocht ik een keramieken schaaltje in de vorm van een – je raad het al – citroen. Bij nog een ander winkeltje kocht ik zes prachtige aquarel ansichtkaarten. Als het allemaal niet zo duur was, had ik zowat heel Positano leeggekocht. Gelukkig beschik ik over enige zelfbeheersing, maar voor keramiek heb ik een zwak.

Valeria en ik hebben ook nog wat cultuur gesnoven. In de kerk. De Chiesa di Santa Maria Asunta, niet te missen in het kleine stadje. Toegang was gratis, dat dan weer wel. De kerk had mooie gouden details; vooral de gouden sterren op het plafond vond ik mooi. Verder dacht ik vooral dat het heel vreemd moet zijn voor de bewoners in Positano dat al die toeristen alleen maar de kerk bezoeken om een leuk kiekje te maken voor op Instagram. Wat zouden de mensen uit de achttiende eeuw wel niet van ons denken als ze ons nu zo zouden zien? Nog raarder is het feit dat je een recensie over de kerk op Google Maps kunt achterlaten. Eigenlijk heel raar toch? “De mis was erg saai vandaag, maar de pastoor is wel vriendelijk. Ik sla de volgende mis wel even over. Het is hier wel altijd gezellig met Kerst, maar houd rekening met drukte.” Of zoiets.

De kerk is inderdaad een uitermate geschikte plek voor contemplatie, dacht ik zo.

[devosopmaandag]

'Het zwarte lichaam'

Het is 1951 als de zwarte Amerikaanse schrijver James Baldwin (1924-1987) naar het Zwitsers vakantiehuis van een vriend gaat. Zijn verschijning in het bergdorp Leukerbad wekt bij de bewoners openlijke verbazing en zelfs opwinding. “In dit alles, ook al moet ik toegeven dat er sprake was van de charme van echte verbazing en er zeker geen element van doelbewuste onvriendelijkheid in school, klonk op geen enkele wijze de suggestie door dat ik menselijk was: ik was eenvoudig een levend wonder.” schrijft Baldwin. Ik kwam het citaat tegen in het essay 'Het zwarte lichaam', waarin schrijver Teju Cole zestig jaar na Baldwin het dorp bezoekt. De titel lijkt me het prerogatief van een zwarte schrijver. Teju Cole is dan ook de schrijversnaam van de Nigeriaans-Amerikaanse Yemi Onafuwa.

In 1957 ga ik voor het eerst naar school. Daar word ik op mijn beurt een klein wonder. Het was natuurlijk de combinatie van mijn bruine huid, mijn zwarte haren en mijn perfecte Nederlands. Ik word de klassen rondgestuurd en mag verhaaltjes vertellen. Ik vind het leuk. Was ik zwart geweest en had ik krom Nederlands gesproken was ik een sprekend aapje.

In 'Stranger in the Village' dat Baldwin schreef over zijn verblijf in Leukerbad liggen onder die wat eerste onderkoelde uitspraak van hem veel schrijnender ervaringen. “De kinderen die 'Neger!' roepen, hebben geen idee wat dat bij me oproept.” En over de dorpsbewoners schrijft hij: “Vanuit het gezichtspunt van de macht kunnen deze mensen nergens ter wereld vreemdelingen zijn; feitelijk hebben zij de moderne wereld gemaakt, ook al weten ze dat niet. De meest ongeletterde onder hen is op een manier waarop ik dat niet ben verbonden met Dante, Shakespeare, Michelangelo, Aeschylus, Da Vinci, Rembrandt en Racine [–]. Uit hun hymnen en dansen komen Beethoven en Bach tevoorschijn. Als je een paar eeuwen teruggaat, zijn ze in volle glorie, terwijl ik in Afrika ben en de veroveraars zie aankomen.”

Zestig jaar later heeft zo'n uitspraak ook iets pijnlijks, of wanneer Baldwin beweert dat hij ondanks zijn liefde voor Shakespeare, Bach en Rembrandt, vergeefs op zoek zou kunnen gaan naar enige weerspiegeling van hemzelf. “Ik was een indringer: dit was niet mijn erfenis.” Die woorden, zegt Teju Cole, druipen van de droefheid. “Waar hij van houdt retourneert die liefde niet.” Als zwarte auteur van nu beweegt Cole zich vanzelfsprekend, elegant en zelfverzekerd door elke cultuur. Dertig jaar geleden werd Anil Ramdas er wel erg nadrukkelijk om geprezen. Iets is toch gewonnen.

Gisteravond zaten G en ik in de trein op weg naar een uitvoering van de Petite Messe Solenelle van Rossini. Tegenover ons zat een oude, Afrikaanse vrouw die met gedempte stem in haar telefoon sprak. Daarna sloot ze lang haar ogen. Ik liet mijn blik over haar scherp gesneden gezicht gaan, en dacht aan James Baldwin en aan Teju Cole.

'Vertrouwde en vreemde dingen' | Teju Cole | meerdere vertalers | uitgeverij De Bezige Bij | 2016

video link 'Un etranger dans le village'(Engelstalig): https://www.rts.ch/play/tv/documentaires/video/un-etranger-dans-le-village?urn=urn:rts:video:13529049

[peterpijls1965]

Op 4 september in het Boeddhistisch Dagblad:

De dorre levens van de sertao

Vertaler uit het Portugees August Willemsen is bijna twintig jaar dood. Hij was mijn sleutel tot de Braziliaanse literatuur. Willemsen vertaalde zich suf. 

De gloedvolle voor- en nawoorden bij de boeken van bijvoorbeeld Graciliano Ramos, Jao Guimaeres Rosa en Drummond de Andrade zijn legendarisch. De Portugees Pessoa deed Willemsen er even bij. Uiteindelijk dronk hij zich dood.

Het is moeilijk kiezen uit de schatkamer van hoogleraar Portugees August Willemsen, maar Graciliano Ramos is een lieveling, en niet alleen omdat hij de onafzienbare Braziliaanse sertao voor me definieerde.

De sertao, dat zijn de droge steppen waar broodmagere koeherders en rudimentair pratende inboorlingen van gemengd bloed meedogenloos en trefzeker hun wapens leegschieten op indringers, liefst het bevoegd gezag.

Graciliano Ramos kleedde zijn taal uit tot op het bot en ving zo in schaars overgebleven vocabulair de essentie van de sertao, in Brazilië ook een metafoor van de gelooide man op een tanig paard die vanonder een hoed met vlekken de gast langdurig nietszeggend aanstaart, mogelijk heel weinig denkend.

Kinderjaren, waarin de latere burgemeester Graciliano Ramos (zijn maatschappelijke functie) terugblikt op zijn jeugd, is zo mogelijk nog verbijsterender dan Dorre Levens. Het geheugen van Ramos voedt zijn vermogen in korte hoofdstukken een Brazilië levend te maken dat jaloersmakend overzichtelijk is - voor de blanke, welvarende auteur.

August Willemsen schreef een borend boek over zijn alcoholverslaving. Het heet: De Val. Samen.met Alcoholische Herinneringen van Jack London herlas ik het sinds mijn 35ste vaak. 

Op die leeftijd realiseerde ik me dat ik een alcoholist was. Het lukte me niet meer korter of langer te stoppen met drinken. Twaalf jaar later kostten de gevolgen van deze verslaving me mijn huwelijk. Ik vertrok uit Amsterdam om me in Limburg langdurig te laten behandelen.

[bureauplaagdierpreventie784]

Kakkerlakken | Bureauplaagdierpreventie.nl

De professionals van ongediertebestrijding Bureauplaagdierpreventie.nl helpen u graag afscheid te nemen van kakkerlakken. Herstel uw gemoedsrust en krijg nu de beste verdediging tegen deze lastige indringers!

kakkerlakken

[keynewssuriname]

Vijf jaar cel voor gewapende verkrachter

R.W. is veroordeeld tot een gevangenisstraf van 5 jaar, nadat hij schuldig is bevonden aan een poging tot verkrachting en gekwalificeerde diefstal. Hij heeft in april dit jaar bij een woninginbraak in het noorden van Paramaribo spullen meegenomen en geprobeerd een vrouw te verkrachten. De man was gewapend met een mes. R.W. heeft alle aanklachten ontkend. Het slachtoffer vertelde dinsdag in een emotionele bui in de rechtszaal hoe ze omstreeks 04:00 uur was wakker geschrokken door een mannenstem in haar slaapkamer. In eerste instantie dacht ze last te hebben van een nare droom. Maar in werkelijkheid stond R.W. bij haar in de kamer. Hij dwong haar onder bedreiging van een mes zich uit te kleden, waarna hij probeerde haar te verkrachten. Voor haar geluk werd haar volwassen dochter met wie ze samenwoont wakker. Toen die zag dat de voordeur openstond, riep ze naar haar moeder om zich ervan te vergewissen of ze oké was. De indringer koos meteen daarop het hazenpad, met het mobieltje van het slachtoffer. De vrouw legde de getuigenis in tranen af. Ze zei bij de confrontatie in de rechtszaal dat het donker was in haar kamer en dat ze het gezicht van de man niet goed heeft kunnen zien. Ze kon niet met overtuiging zeggen of R.W. dezelfde persoon is die haar heeft overvallen. De dochter van het slachtoffer heeft de verdachte wel positief herkend. In de rechtszaal verklaarde ze dat ze omstreeks 04:00 uur was opgestaan, nadat ze enige tijd iemand bij de poort had gehoord. De getuige schrok toen ze de voordeur wagenwijd open aantrof. Bang dat haar moeder iets was overkomen, riep ze ‘Mama, is alles oké?’ Bij het horen van haar stem, rende de man uit de kamer. De dochter trof vervolgens haar emotioneel aangetroffen moeder naakt in de kamer aan. Terwijl ze haar aan het sussen was, dook de verdachte weer op. Hij griste een tas die hij in de kamer had achtergelaten en vluchtte opnieuw het huis uit. Daarna ontdekten moeder en dochter dat ook een televisietoestel en een mobieltje uit de voorkamer waren verdwenen. De dochter herkende de indringer als een man die ze vaker in de buurt zag. Het was dus niet moeilijk voor haar om hem tijdens de aangifte te beschrijven. Enige tijd na het geval zag de dochter de man voor een winkel in de buurt, waarna ze de politie van het Bureau Geyersvlijt alarmeerde. Agenten rukten uit en sloegen de man in de boeien. Het toestel van de dochter is bij hem aangetroffen. R.W. beweert het mobieltje enkele dagen eerder op straat te hebben gekocht bij een onbekende man. Hij ontkende zowel de inbraak als de poging tot verkrachting. Ondanks de ontkenningen vond de openbare aanklager dat er bewijzen te over waren. Bovendien is uit de administratie van het Openbaar Ministerie gebleken dat R.W. al zes keer eerder is veroordeeld voor diefstallen, hetgeen volgens de aanklager betekent dat hij hardleers is. De vervolgingsambtenaar wees erop dat de man een grove inbreuk heeft gemaakt op de lichamelijke integriteit van zijn slachtoffer. De vervolging denkt dat hij de verkrachting zou hebben voltooid als de dochter van het slachtoffer hem niet had verstoord. Dat hij uit de woning was gerend en het lef had terug te keren voor zijn tas, was volgens de officier van justitie een teken dat hij duidelijk geen respect heeft getoond voor de vrouw. Na alles op een rijtje te hebben gezet, stelde de aanklager voor dat R.W. voor langere tijd uit de gemeenschap wordt gehaald, met een celstraf van 5 jaar, onder aftrek van de tijd in voorarrest. De rechter noemde de bewijzen van de officier wettig en overtuigend en achtte de man schuldig, waarna hij hem een straf oplegde die gelijk is aan de eis. Read the full article

[deurassistent]

Het Belang van Module Print ESE Security Tbv Vergrendelingen

In de wereld van vandaag is veiligheid een prioriteit geworden. Of het nu gaat om onze huizen, bedrijven of zelfs digitale levens, het beschermen van onze bezittingen is essentieel. Daarom is het van cruciaal belang om te investeren in geavanceerde beveiligingstechnologieën zoals Module Print ESE Security Tbv Vergrendelingen.

Wat is Module Print ESE Security Tbv Vergrendelingen? Deze term verwijst naar een geavanceerd beveiligingssysteem dat gebruikmaakt van de nieuwste technologieën om optimale bescherming te bieden tegen indringers en ongeoorloofde toegang. Het integreert verschillende componenten zoals elektronische sloten, toegangscontrolesystemen en surveillanceapparatuur om een allesomvattende beveiligingsoplossing te bieden.

Een van de belangrijkste voordelen van Module Print ESE Security Tbv Vergrendelingen is de veelzijdigheid ervan. Of het nu gaat om het beveiligen van een residentieel huis, een commercieel gebouw of een industrieel complex, dit systeem kan worden aangepast aan de specifieke behoeften van elke omgeving. Bovendien biedt het een scala aan functies zoals biometrische identificatie, realtime monitoring en geavanceerde rapportage, waardoor gebruikers volledige controle hebben over hun beveiligingsinfrastructuur.

Een ander belangrijk aspect van Module Print ESE Security Tbv Vergrendelingen is de betrouwbaarheid. Met zijn robuuste ontwerp en geavanceerde encryptietechnologieën biedt dit systeem een hoog niveau van bescherming tegen hacking en manipulatie. Hierdoor kunnen gebruikers met een gerust hart vertrouwen op de integriteit van hun beveiligingssysteem, zelfs in de meest veeleisende omgevingen.

Het implementeren van Module Print ESE Security Tbv Vergrendelingen in uw beveiligingsstrategie kan een verstandige investering zijn. Door te kiezen voor een geavanceerd en betrouwbaar systeem zoals dit, kunt u uw eigendommen beschermen tegen potentiële bedreigingen en uw gemoedsrust versterken. Neem vandaag nog contact op met een professionele beveiligingsadviseur om meer te weten te komen over de voordelen van Module Print ESE Security Tbv Vergrendelingen en hoe het uw beveiligingsdoelstellingen kan ondersteunen.

[jurjenkvanderhoek]

IN STILTE VAN DE DIALOOG HOOR IK MEZELF ADEMEN

In de door zonnestralen aangelichte stilte van Kunstlokaal No.8 is het sereen rumoerig. De werken in die ruimte zijn zwijgzaam onderling in gesprek. Roezemoezig staan ze elkaar in beeld te woord. Als bezoeker aan de tentoonstelling voel ik mij een indringer. Echter probeer ik niet al teveel onrust te brengen. Ben ik angstvallig afzijdig. Loop op kousenvoeten zodat mijn schoenzolen niet piepen op de krakende houten vloer. Het storende geluid zal de werken opschrikken uit hun samenspraak en mij geen toegang tot hun duiding geven. Daarom ben ik contemplatief aanwezig, zoek de rust als van een kloosterling in mezelf om de kunst te kunnen beleven. Meditatief beschouw ik wat het kunstlokaal mij doet zien. Kijk ik in gedachten verzonken om het gesprek te volgen tussen de werken onderling. Dan richt het werk zich als vanzelf tot mij, word ik één met de tentoonstelling. Dan hoor ik zoals ik nog nooit gezien heb.

Ditmaal converseren de foto´s van Hans Sas met de tekeningen van Bowe Roodbergen. Bevraagt de stilte het vergezicht. Beantwoordt een tijdloos weidse horizont een zinnig diep-kijken. Hans Sas beziet met zijn cameralens objectief de natuurlijke ruimte. In de grootsheid vangt hij net het detail dat ongezien is maar hem de aandacht trekt. Met een scherp oog voor het creatieve element in de verder gewoon zakelijke omgeving. De creatie wordt recreatief ingevuld. In wat we dagelijks om ons heen zien merkt Sas de spannende ondertoon. Wij kijken wel maar zien niet, wij horen wel maar luisteren niet. De fotograaf ziet voor ons waar wij allang overheen en -langs kijken. Afgevallen blad op bewortelde grond. Bekalkt krathout. Naambordjes in bloembed zichtbaar door het glas van een antieke tuinkas. Je merkt het niet op, maar wordt er door Sas bij bepaald. Hij trekt mij in de sfeer van het landschap. Hij laat mijn blik bewegen over zijn uitzicht. In stille gewaarwording roept de bevroren stemming spanning op. De meerpaal lijkt de einder te stutten, laat zich spiegelen in het water en vormt met een dijkje een rustig perspectief.

Het werk van Hans Sas rijmt met dat van Bowe Roodbergen. Het vormt geen kwatrijn of sonnet, heeft geen refrein of rondeel. Maar is een vrij vers waarin de beeldspraak het ritme bepaald. De gestileerde ollekebollekes en haikus zijn in balans. Er is halfrijm, volrijm en eindrijm. En, dat is het meest interessant, er is binnenrijm. In de versregels van de fotografie bijvoorbeeld rijmen twee gelieerde prenten. Dat uit zich vooral in de beelden van het landschap. Groene basaltblokken van een pier weerklinken in de groene greppel tussen geploegde aarde. Verrotte dubbele rij palen waaieren naar de einder zoals een stroompje meanderend een weg zoekt in het waddenslik. Het rijm schept rust, de stilte is niet ver weg. De werken zingen samen een woordloos lied, declameren zwijgzaam een regelloze volzin.

In zijn werk maakt Bowe Roodbergen de stilte voelbaar zoals Hans Sas het zichtbaar maakt. Vooral in de tekeningen van Roodbergen is de poëzie nooit ver weg. Ritmisch bewegen vlakken zich over de ruimte op papier. De vijftig tinten grijs worden onderbroken door zwarte lijnen of een lichte kleurtoets, welke de compositie spannend maken. Het breekt schreeuwend de fluisterende sfeer van het potlood open. Het stileert de werkelijkheid in abstracte vormgeving. De realiteit laat zich vertalen door een aandachtig opmeten van vormen, uitmeten van vlakken. Het landschap is verkaveld, de omgeving is opgedeeld in segmenten aarde. De wereld gerubriceerd. In ´BR 24-5´ geeft een rasterende ruitvorm een nieuwe kijk op een plantaardige vorm en rijmt op de gouden en zilveren ´Vierkantjes Ag´, die zich spiegelt in het papieren object ´BR 21.12´. Ook hier heeft de dichter, samensteller van de expositie, gezorgd voor een beroerende binnenrijm.

En natuurlijk grijpen de foto´s de aandacht, waar de tekeningen een dieper inlevingsvermogen eisen. Wanneer beide kunstenaars zich spiegelen aan een voorganger wordt de poëtische inslag meer dan voelbaar. Het landschap van Willem van Althuis vertaalt zich in enkele composities van Roodbergen, terwijl Sas de visafslag van Laaxum ter hand heeft genomen. Nevel omhult het met een filter opgenomen gebouwtje. Het vervallen pand is meermalen door Van Althuis geportretteerd, gerenoveerd door olieverf in een serie stillevens. Daarop sloeg Hans Sas aan en heeft een rij foto´s bewerkt waarop de afslag letterlijk beeldend in de vergetelheid schijnt weg te zakken. Bowe Roodbergen raakte onder de indruk van het consequent reduceren van de werkelijkheid. Van Althuis liet op meerdere van zijn werken alles verdwijnen in een waas, alleen de essentie van de atmosfeer bleef over. De wereld is klein op zijn schilderijen, zoals deze beperkt is in mist met 50 meter zicht. Maar ondertussen mysterieus groot, omdat je niet weet wat er achter dat begrensde zicht zich afspeelt. Roodbergen legt over de zwarte nevel op de einder een witte lijn, daarmee tekent hij een horizon waardoor de omgeving handzaam blijft, tastbaar en begrijpelijk.

Stilte, ademen. Expositie werken van Bowe Roodbergen en Hans Sas bij Kunstlokaal No.8, Schoterlandseweg 55 in Jubbega-Schurega. 6 tot en met 28 april 2024.

[marryjohn123]

Slotenmaker in Beringen 24/7: Jouw Betrouwbare Slotenmaker voor Dringende Noden

Als het gaat om de veiligheid van je huis of bedrijf, is een betrouwbare slotenmaker van onschatbare waarde. In Beringen staat onze slotenmakerdienst 24/7 paraat om jou te helpen bij al je slotproblemen, of het nu gaat om een gebroken sleutel, een verloren sleutel, of een defect slot. Hier zijn enkele redenen waarom je kunt vertrouwen op onze slotenmakerdiensten:

Snelle Respons:

We begrijpen dat slotproblemen zich op de meest ongelegen momenten kunnen voordoen, daarom bieden we een snelle responsdienst aan. Of je nu 's avonds laat thuiskomt en je sleutels bent verloren, of midden in de nacht een inbraak hebt meegemaakt, onze slotenmakers In Beringen 24/7 voor je klaar om je te helpen.

Professionele Service:

Onze slotenmakers zijn hoogopgeleide professionals met jarenlange ervaring in de branche. Ze beschikken over de nodige kennis en vaardigheden om een breed scala aan slotproblemen aan te pakken, van het openen van geblokkeerde deuren tot het vervangen van verouderde sloten.

Veiligheid en Betrouwbaarheid:

De veiligheid van onze klanten heeft onze hoogste prioriteit. Daarom gebruiken we alleen hoogwaardige sloten en beveiligingssystemen om ervoor te zorgen dat je huis of bedrijf goed beschermd is tegen inbraak en indringers. Bovendien zijn al onze slotenmakers volledig gelicentieerd en verzekerd, zodat je met een gerust hart op onze diensten kunt vertrouwen.

24/7 Beschikbaarheid:

Onze slotenmakerdienst is 24/7 beschikbaar, 365 dagen per jaar. Of je nu midden in de nacht een noodsituatie hebt of tijdens een feestdag, je kunt altijd op ons rekenen om snel ter plaatse te zijn en je probleem op te lossen.

Betaalbare Tarieven:

We begrijpen dat slotproblemen al stressvol genoeg kunnen zijn zonder je zorgen te hoeven maken over hoge kosten. Daarom bieden we eerlijke en transparante tarieven aan voor al onze diensten, zonder verborgen kosten of verrassingen achteraf.

Kortom, als je op zoek bent naar een betrouwbare slotenmaker in Beringen die 24/7 beschikbaar is voor al je dringende slotbehoeften, zoek dan niet verder. Neem vandaag nog contact met ons op en laat ons je helpen je slotproblemen snel en efficiënt op te lossen.

[regioonlineofficial]

Met Operation Aorta wil Sanquin via Minecraft antwoord geven op belangrijke vragen. Waarom is het bijvoorbeeld zo belangrijk dat je hart klopt? Hoe bestrijdt je lichaam nou indringers en geneest het wonden? En hoe komen je spieren aan de voedingsstoffen om te groeien? Bloed speelt een belangrijke rol in het antwoord op al deze vragen. Sanquin wil een breed publiek, van jong tot oud, kennis laten maken met de werking van bloed en met de mogelijkheid om bloed te doneren om anderen te helpen. Daarom ontwikkelden zij samen met gaming agency The Invaders een unieke Minecraft game: Operation Aorta. Operation Aorta geeft je op een spannende manier inzicht in het belangrijke werk dat  bloed in je lichaam doet, zoals het transporteren van zuurstof en voedingsstoffen en het bestrijden van indringers. Gamers die alle opdrachten weten te voltooien, verdienen een speciale skin die ze kunnen gebruiken bij hun verdere Minecraft avonturen. Nu ook op Minecraft Marketplace te vinden De wereld was eerder al te downloaden via operationaorta.nl en via Minecrafts educatieplatform Minecraft Education, maar is sinds afgelopen week ook te vinden in de wereldwijde Minecraft Marketplace. Daar werd hij in de eerste week na lancering bijna 200.000 keer gedownload. "Ongekend veel", aldus Ruben Houkes van The Invaders. Ivo van Schaik, CEO van Sanquin, legt uit waarom Sanquin de game heeft gelanceerd: "Wij vinden het belangrijk om mensen te vertellen over het belang van bloed en een veilige bloedvoorziening. Dat kan natuurlijk ook via een game als deze, die leerzaam is maar vooral ook erg leuk! De speciale skin die spelers kunnen verdienen, geeft nog een extra uitdaging aan de game. Geweldig om te zien dat zoveel mensen wereldwijd de game waarderen." Operation Aorta in Minecraft - Beeld: Sanquin Gaming met een boodschap Uiteraard mogen veel jongeren nog geen donor worden, maar door het spelen van de game leren spelers veel over de functies van bloed en over hoe belangrijk het is om bloed te doneren. "Niet alleen bij Sanquin vinden we bloed oneindig interessant", zegt Van Schaik. "We merken dat zowel jongeren als volwassenen dat ook vinden en willen weten wat bloed ons allemaal kan vertellen." Het is niet de eerste keer dat Sanquin en The Invaders samenwerken om via gaming een jongere doelgroep te bereiken. In 2018 lanceerden de partijen samen de succesvolle My First Blood-campagne, waarbij League of Legends spelers een in-game skin kregen door zich aan te melden als donor bij Sanquin. Duik zelf in Operation Aorta Wereldwijd heeft Minecraft meer dan 175 miljoen maandelijkse spelers. Ook in Nederland is de game onveranderd populair. Operation Aorta wordt in het Nederlands en in het Engels aangeboden. "Bloedbanken overal ter wereld kunnen deze game gebruiken om jongeren kennis te laten maken met de kracht van bloed. We zijn enorm trots op deze release", aldus Van Schaik. Operation Aorta is eenvoudig zelf te proberen. Open hiervoor de Marketplace op je Minecraft-apparaat en zoek naar 'Operation Aorta' om de wereld te downloaden.

[top10lijst]

Top 5 beste producten tegen insecten en ongedierte

In deze post worden de top 5 beste producten besproken die effectief zijn in het bestrijden van insecten en ongedierte. Leer meer over welke producten het meest doeltreffend zijn in het beschermen van jouw huis tegen deze vervelende indringers. 1HGX Muggenstekker 15852N - Insectenwerend apparaat 9.3 Effectief en handig De HGX muggenstekker 15852N 1st is een effectieve en langdurige oplossing tegen muggen in de slaapkamer. Het verspreidt continu een reukloze damp en is makkelijk in gebruik, maar moet wel 2 uur voor het slapengaan worden ingeplugd en mag niet langer dan 10 uur blijven zitten. Insectenwerend apparaat Effectief tegen muggen Langdurige werking Makkelijk in gebruik Nadelen HGX Muggenstekker Moet 2 uur voor het slapengaan in het stopcontact worden gestoken Mag niet langer dan 10 uur in het stopcontact blijven zitten De HGX muggenstekker 15852N 1st verspreidt continu een reukloze damp die effectief muggen bestrijdt, vooral 's avonds en 's nachts actief. Read the full article

[thegazete24]

Twee bewoners Voerendaal zwaargewond na betrappen indringer in hun huis

10 maart 2024 Telegraaf In een woning in het Limburgse Voerendaal is in de nacht van zaterdag op zondag rond 00.30 uur „een ernstig geweldsincident” …Twee bewoners Voerendaal zwaargewond na betrappen indringer in hun huis

[mijnniemandsland]

Bladblazer.

Manifest tegen de Herfstblad Onderdrukking In een wereld waar rust en kalmte steeds zeldzamer worden, hebben wij te maken met een nieuwe vorm van ongeziene agressie – de sluipende bladblazer. Deze luidruchtige indringers verbergen zich in bosjes en heggen, wachtend op het moment om onschuldige, nietsvermoedende herfstbladeren met geweld weg te blazen. Wij verheffen onze stem tegen deze trend…

[bureauplaagdierpreventie784]

Kakkerlakken | Bureauplaagdierpreventie.nl

De professionals van ongediertebestrijding Bureauplaagdierpreventie.nl helpen u graag afscheid te nemen van kakkerlakken. Herstel uw gemoedsrust en krijg nu de beste verdediging tegen deze lastige indringers!

kakkerlakken