#Faroer

[i-think-pictures]

[alenasbdesign]

Happy St. Olav’s Day, Faroe Islands!

[mordag-waterworld]

Norris Niman - Faroer

[doodles-with-noodles]

This is something I actually spent a whole afternoon researching: the difference in location between book Hiccup and movie Hiccup.

Book Hiccup: his Archipelago is around the western Iceland coast, in the Greenland sea. It’s not there irl, but I have several points that confirm my theory.

-the in-book cards. The mainland coast on there strongly resembles a part of the icelandic coast.

-Iceland was first inhabited by the vikings and their slaves. Yea, if you have read the books you probably understand that part.

-obvi. the faroer islands were the inspiration but. Y’know they’re just not as isolated

-On Iceland there were a lot of fishers and farmers which is also the case in the books; sum fishers and farmers were definitely around.

-there was a time where two families or tribes? were fighting for control on Iceland. In the books there are two tribes on the mainland. (rlly lazy points ik.)

-In how to train a dragon’s storm, a card shows that they sailed past a coast that is definitely Greenland. If they were near Scotland they would not have to sail there!

-Again lazy point, but I’m pretty sure that the wanderers are from Greenland. Also the last islands of the Archipelago are near that coast.

Movie Hiccup: Norway, the Norway sea, more specifically the island Biornoya. The island actually exist, the Archipelago not.

-Berk was probably modeled after Biornoya.

-Hiccup says “we have two weeks midnight sun.” The farthest point I could orient me from was Hammerfest, Norway, which has 13 days midnight sun. Biornoya seems farther north than Hammerfest, which could make possible that it might have two weeks of midnight sun.

-there are cards by dreamworks and a card used by Viggo that shows Norway nearby.

-Biornoya has history of viking inhabitants. (Now it’s uninhabited: the village on it was probably destroyed or abandoned in world war 2)

-In a comic it is called a viking outpost, which seems logical for it’s placement I guess?

I think that’s probably all of it, but I really love this. Especially for my AU because the I get to research slight differences between norse folk on Iceland and Norway and just let that play part in the story. I’m actually planning on letting a bit more historical and traditional aspects into it than in the original media, so I will have so. much. fun. I swear. Idk if they would have different accents and stuff, so I will have much to learn. But I definitely want to play around with it a bit.

[natures-moments]

Kalsoy, Faroer Islands

[keesdp]

HET VERTREK

Een reis zoals we nu gaan beleven is heel anders dan onze vorige reizen. Of toch niet? Het enige verschil is de boottocht. Naar het noorden gingen we ook al eerder. Maar toch is deze op een of andere manier spannender. Het lijkt wel of er meer op het spel staat. Ik heb een heel schooljaar gewerkt om deze reis mogelijk te maken zonder in de problemen te komen. Misschien daarom wel. Vrijdag 7 juli is mijn laatste werkdag. De kinderen die ik normaal naar huis breng in Maasland zijn om 12 uur vrij voor de grote vakantie. Ik rijd voor de laatste keer richting Iepenburg naar SO Het Avontuur. Op de Wippolderlaan krijg ik de melding op mijn scherm dat de kinderen door de moeder worden opgehaald. Dat is jammer, ik had nog wel even afscheid willen nemen van ze. Ik rijd toch door naar de school om van de leraren afscheid te nemen, kan ik daarna de auto inleveren in het Forepark. Ik schud de leraar de hand en rijd weg. Mijn telefoon gaat en de moeder belt in paniek; Nu rijd U weg en de meisjes hebben wat voor U, komt u nog terug? Natuurlijk doe ik dat. Als ik terug kom rijden staan de meiden van 7 en 12 te springen als ze me zien. De oudste heeft een tasje voor me Er zit een plak chocolade in en een kaart door de jongste geschreven, waarin ze me bedanken voor het rijden met de taxi. Er zit ook een mooi doosje in met een strik erom. In het doosje zit een lederen sleutelhanger met een stalen bandje waarop BEDANKT KEES staat gegraveerd. Ik krijg het er warm van. Met een dikke knuffel van beide meisjes ga ik heerlijk op vakantie.

We zijn op weg. Voor de boottocht heb ik de bullbar aan de voorkant, de achtertreeplank en de trekhaak verwijderd van de auto om onder de zes meter lengte te komen. Een absolute grens voor de Smyril-line. Langer dan zes meter is flink meer betalen.

Het is net als de dagen er voor prachtig zomer weer. We hebben niets te klagen. Als we op de grens van Duitsland en Denemarken willen overnachten, worden we door een parkwachter verteld dat het een natuurgebied is geworden en dat het overnachten niet meer mag, omdat voorgangers er een zooitje van hebben gemaakt. Jammer dat camperaars het voor zichzelf en anderen verpesten. Er komen er steeds meer en de tolerantie wordt steeds minder. Ook in Denemarken staat nu op elke parkeerplaats dat overnachten verboden is en de maximale parkeertijd een paar uur. We zijn genoodzaakt om op campings te overnachten, wat niet goedkoop is in Denemarken.

Hoe meer we naar het noorden komen, hoe slechter het weer wordt. Regen en wind zijn we al maanden niet gewend, maar we zullen wel moeten, op de Faroer eilanden en op IJsland zal het niet beter zijn, maar we zijn er op voorbereid. We hebben er kleding voor bij ons en een lekker kacheltje in de auto gebouwd.

[canipel]

This place. | Make sure you follow > Shot By Canipel & Instagram

[zwergpirat]

Kunoy

[torsolo]

Sumba - Fær Øer Islands

Credit by Chris Poplawski @chrisroams

[estiqatsi]

[i-think-pictures]

[hamoudablog]

GREEN GLOW by zollingerphoto In the Faroe Islands you must always be ready cause the moods change at any time. https://flic.kr/p/2jxuAJk

[mordag-waterworld]

Faroer Islands

[fisherken]

GREEN GLOW by Reto Zollinger Via Flickr: In the Faroe Islands you must always be ready cause the moods change at any time.

[keesdp]

Papagaaiduikers

Op de Noordoostelijkste rots van IJsland is een rots waar de Puffins, zoals ze hier heten, broeden voor ze weer naar zee gaan in augustus. Dit is de informatie die in mijn hoofd is blijven hangen als we voet aan wal zetten in Seydisfjordùr. De haven van IJsland waar we aankomen met de MS Nórõna.

We melden ons bij de camping waar mijn campingpas klaarligt die ik online gekocht heb. Volgens de informatie, ook op de boot beweerde men dat, zijn alle campings in IJsland voor 30 nachten hiermee betaald tot 15 september. Alleen moet je bij sommige wel extra dingen als electriciteit of douche apart betalen. Men krijgt ook korting op brandstof bij de meestvoorkomende benzinepompen.

Op naar de Puffins. De weg er naar toe lijkt uit een sf-film. We gaan over bergen door mist en motregen, de ene keer zitten we onder de wolken om daarna weer boven de wolken te rijden. Het stadje Digranes lijkt op een slagveld die tot camping is omgebouwd. Overal liggen verroeste boot- en auto-onderdelen. De bebouwing bestaat uit verroeste golfplaten. De ligging is prachtig aan een baai. Er is een rood huisje dat met gras is bedekt, zodat het dak naadloos in de tuin overgaat, hier is Yvonne weg van. Zij loopt het halletje in en blijkt bij iemands huis te zijn binnengedrongen. Bloody tourist. Een bus laad 40 toeristen uit, die met regenkleding achter een gids met opsteek bordje aanlopen. Overal in het dorp staan caravans, tenten en vouwwagens, een enkele camper staat ertussen. Waarom dit zo'n populaire badplaats is, is mij een raadsel.

De puffins zijn 5km verderop, wijst een bord mij in het dorp. We rijden een smal weggetje af door de duinen en komen bij een haventje met parkeerplaats. Achter de haven is een rots waar overheen een houten trap loopt, waar veel mensen op lopen en staan. De trap gaat naar een uitkijkpunt waar we ook mensen ontwaren. Als we dichterbij komen, blijkt de trap over de rots te lopen waar honderden puffins op hun eigen plekje zitten en af en toe even naar zee gaan om een visje op te duiken. Ze zijn zo dichtbij, dat je ze bijna kunt aanraken. Er hangen bordjes met wetenswaardigheden over ze, zoals dat ze vliegend een snelheid kunnen halen van 90km/uur en wel 40m diep kunnen duiken. Ze kunnen wel 30jaar oud worden. We kunnen bijna niet ophouden met fotograferen en brengen een paar uur door tussen de clowneske vogels met oranje zwemvliezen.

Bij de tweede camping in Vopnafjordur gaat het al mis. Er is maar een derde van de campings aangesloten, blijkt hier als de vrouw geld voor de overnachting komt ophalen. Ik laat het pasje zien en zij begint met haar hoofd te schudden. Nee €30 zegt ze, nou dan ga ik verder zeg ik. Ze loopt rood aan. Ga! Nu! Ik moet denken aan Rembo en Rembo. Ik zie je nog steeds. Rustig zetten we de losse spullen weg, klappen de tafel weg draaien de stoel in rijrichting en starten de auto. Zij zit in haar Pickup truc te wachten tot we de camping afrijden en ze volgt ons het dorp uit. Yvonne zwaait nog, maar ze zwaait niet terug. Gelukkig wordt het in dit land niet donker en rijden we midden in de nacht door een vreemd maanlandschap 36km naar de noordkust, waar volgens mijn app een camping is waar de pas wel geaccepteerd wordt.

Als we een dag later willen tanken, blijkt dat de pompen die korting bieden op de pas nog dunner gezaaid zijn. Ik ga toch tanken bij N1 en betaal €2,16 voor een liter diesel. Goed dat ik hem op de Faroers volgegooid heb, daar was het €1,26 per liter.

[paode62]

#auroraboreale#finland#svalbard#sweden#norway#iceland#faroer#usa#lofoten#deutschland#italy#torino#piemonte#switzerland#brasil#colours#nature#sun#astronomy#lights# I HAVE TO SEE YOU BEFORE DYING..... WAIT FOR ME AS SOON AS POSSIBLE... I’M COMING.....🌈🌈🦇🦇🥶🥶✈️✈️ (presso Finland) https://www.instagram.com/p/B1PH8NGIg_M/?igshid=srac96yvj3p3