#Heiligheid

[erikvelema]

Dieper

[rausule]

Ba'suino HEILIGHEID

In Katolieke teologie is heiligheid die kompleks van morele volmaakthede en die geestelike toestand van diegene wat dit besit. Op 'n absolute, transendentale wyse is heiligheid eie aan God en is dit nie onderskei van sy wese nie; in 'n meer beperkte sin word die eienskap toegepas op die Moeder van God en ook, in verskillende mate, op persone wat op een of ander manier die goddelike volmaaktheid van Christus weergegee het of wat hul lewens na hare gemodelleer het. In Christelike etiek word alle gelowiges opgeroep om 'n heiligheid van die lewe te beoefen, al bereik nie almal dit in dieselfde mate nie.

In die Katolieke Kerk en in ander Kerke buite die tradisie van die Hervorming, in die breë sin, is hulle s. almal wat aan die mistieke liggaam van Christus behoort, almal wat kinders van God is omdat hulle bonatuurlik aan sy eie lewe deelneem; in hierdie sin praat ons van die gemeenskap van die heiliges; in 'n enger sin is hulle s. diegene wat na hul aardse lewe die salige visioen geniet. In 'n spesifieke sin is hulle dan s. diegene wat aangeroep en vereer word met openbare aanbidding, bekend deur teoloë as die kultus van dulia. Die uitoefening van hierdie kultus is egter slegs wettig op voorwaarde dat dit deur die Kerk toegelaat of goedgekeur word; daarom, in hierdie sin, is hulle s. diegene wat deur die Kerk so verklaar word. In die vroeë eeue was hierdie verklaring implisiet in die toestemming tot aanbidding wat deur die plaaslike kerklike owerhede aan individuele gemeenskappe verleen is. Vanaf die 10de eeu. die verklaring van heiligheid, in alle opsigte en vir die universele Kerk, geskied deur 'n uitdruklike handeling, uitsluitlik aan die pous voorbehou. Normaalweg bestaan ​​dit uit die plegtige seremonie van kanonisering (➔), waarmee die gelowiges enersyds gedwing word om te glo dat die a. gekanoniseer is beslis in die Paradys, aan die ander kant word die deugde wat deur hom uitgeoefen word uitgewys as 'n seker norm van die Christelike lewe en dit word toegelaat dat hy in die openbaar in gebed aangespreek word, as 'n voorbidder by God.

[se-coaching]

De Twee Gezichten van Narcisme in Crisisgedrag

De Complexiteit van Narcisme in Pandemisch Gedrag Narcisme is een persoonlijkheidskenmerk dat wordt gekenmerkt door een opgeblazen gevoel van eigenwaarde en een diepe behoefte aan bewondering. Het heeft tijdens de COVID-19-pandemie op diverse manieren invloed gehad op menselijk gedrag. Uit een recent onderzoek, gepubliceerd in Scientific Reports, blijkt dat narcisme niet enkel antisociale…

[naturalswimmingspirit]

evelien.dewit

Het is een zegen om je vrij in je lichaam te voelen. Om jezelf te aanvaarden en te tonen voorbij alle maskers, identiteiten en lagen van schaamte. Ibiza is daar een goeie plek voor :-) Om je natuurlijke staat van onschuld terug te herinneren en te belichamen. In Devotion into Pleasure begeleid ik je graag in deze reis. Vanuit toewijding naar je diepste kern en innerlijke waarheid kan je je openen naar meer pleasure. Pleasure naar je eigen lichaam. Pleasure naar je eigenliefde en eigenwaarde. Pleasure naar het Leven. Pleasure naar Liefde. Welkom om geïnitieerd te worden in je draken- en slangenenergie. En om een dieper niveau van bewustzijn te activeren door je over te geven aan seksuele energieën. Mijn zielenmissie is om Zuiverheid en Heiligheid terug te brengen. In seksualiteit, in de verbinding met het Goddelijke, de aarde, onszelf en elkaar.

[voiceoftruth]

Romeinen 2:18

Dit is het goede nieuws dat ik breng: er komt een dag dat Christus Jezus in opdracht van God zijn oordeel uit zal spreken over het verborgen leven van de mensen, over hun diepste gedachten.

Paulus geeft ons goed nieuws broeders en zusters! Gods oordeel, door andere vertalingen ook wel Gods toorn genoemd, komt eraan!

Hoe kan dit nu goed nieuws zijn? Zien we iets over het hoofd? Er staat ons nog heel wat te wachten. Gods liefde en zijn toornigheid is volledig tot het diepste van heiligheid en puurheid oprecht. Lang leven we onder Gods genade, en we zien dat meer en meer mensen bewust kiezen om tegen de genade in te gaan, waardoor men TEGEN God kiest. Er zijn maar 2 keuzes, kies jij voor Christus of kies je tegen Christus?

[jurgenameen]

187, 8, dorst

In dat eeuwige verlangen naar de maan

Toont de aanhouder zijn cup

Om deze ontdoen van maan stof

Wijn drinken is mijn passie

Deze liefde keert en leert mij

Elke stof heeft water nodig

Om in heiligheid ontvangen te worden

Zo blijf ik altijd het verlangen naar de hoogste te houden

-copyrights Amir Ali 2024-

[peterpijls1965]

Column voor het Boeddhistisch Dagblad, mogelijk volgende week woensdag. Morgen in het Boeddhistisch Dagblad: column over het anarchisme als boeddhistische levenshouding, of omgekeerd. Dat komt voor. Ik zocht het uit. Sterker nog: zo probeer ik te leven.

Het egoïstische zen

Mediterend op een kussentje deed ik nooit iets voor mijn medemens. De welvarende boeddhist die maar verlichting streeft doet dat niet voor de buurvrouw met bijstand. (Zen)boeddhisme kan kil en waardenvrij zijn.

De Dalai Lama is misschien een groot spiritueel leider. De omvang van zijn aanhang wijst daarop. Rechtvaardigt het dat zijne heiligheid een jongetje publiekelijk seksueel misbruikte? Terwijl televisieploegen filmden wat er gebeurde? De rechter in India gaat hem vervolgen. Het land dat het boeddhisme voortbracht vindt de voorman uit Tibet niet onfeilbaar. De Dalai Lama zal heel werelds terecht moeten staan.

Misbruik komt overal voor, ook buiten het boeddhisme. De boeddhistische regels - mededogen, niet doden, niet liegen of roddelen - leggen de lat hoog. Als afgekeurde, gescheiden bijstandsontvanger is het niet moeilijk nooit ruzie te hebben met een chef of een collega. Die heb ik al heel lang niet meer. Mijn teruggetrokken leven is voor mij geen uitdaging. Buiten word ik getest. Ook daar kan de geest sterk zijn, maar blijft dat zo onder druk? Consequent verdraagzaam zijn in gezelschap kan stresserender zijn dan thuis op het terras naar de lucht kijken.

In een boeddhistische gemeenschap het leven van de rijke prins Siddharta uit India nadoen, alleen of met anderen, lijkt moeilijker dan het is. Onder gelijkgezinden preekt de mens voor eigen parochie. Zelfingenomenheid ligt op de loer in het bergklooster.

Consequent verdraagzaam en geweldloos leven - een pijler binnen het boeddhisme - is uitdagender. De medemens kan zich opdringen en daarbij bijvoorbeeld mijn lichaam ongevraagd aanraken en zelfs vastpakken - kort.

Het overkwam me laatst op een terras, 's avonds. De vrouw was dronken. Ze knielde bij me neer. Ze beweerde dat ze me kende, zich vasthoudend aan mijn arm en hand om vallen uit te sluiten. Ik moest haar herhaaldelijk terechtwijzen eer ze opstond en voortwaggelde. Andere terrasbezoekers zagen het, serveersters zeker.

Ik denk dat boeddha zelf niet wezenlijk anders zou hebben gereageerd. Al kan het dat de verlichte bezwaren zou hebben gehad tegen mijn Porn Star Cocktail.

Overigens was de vrouw best knap. Ik was dus geen egoïst. Ik zou beslist slecht geslapen hebben als ik de dronken dame had uitgenodigd voor een drankje, misschien thuis. Dat kan tot meditatieve momenten leiden, al zijn ze kort van duur en meestal vluchtig. Zou ik als beter mens zijn wakker geworden? Heel misschien. Reincarneren is eigenlijk domme dingen die tot een kater leiden achterwege laten.

Zo weinig mogelijk toegeven aan magisch denken help me ook. Het illusoire karakter van visioenen en stemmen in mijn hoofd heeft hoogst zelden een link met mijn realiteit van alledag. Al doen mijn hallucinaties - vroeger ziekelijk, nu beheersbaar - wel eens aan het nirvana denken.

Te vaak is dit niet het geval. Me met mijn elektrische rolstoel 's avonds vastrijden in een doos afval met een geblokkeerde rem tot gevolg kan gebeuren. Rustig blijven ademen tot de monteur er is zie ik als een onbedoelde meditatiesessie. Daarbij was er volk op de been in het park. Geen moment voelde ik me alleen of verlaten, daar bij de vuilniscontainers en het afval er omheen.

Illustratie: de zencirkel, een Japans symbool voor het zenboeddhisme.

[rotterdamvanalles]

Na de bevrijding is er een kinderoptocht op het Liduinaplein ter hoogte van het stoomgemaal, 5 mei 1945.

Dit plein is vernoemd naar de nabijgelegen parochiekerk van de heilige Liduina. Het kerkgebouw werd in 1925 ingewijd. In 1955 werd de Liduinakerk verbouwd en vergroot. Kerk en parochie danken hun naam aan de Schiedamse maagd Liduina of Liedewij, 1380-1435, die grote faam verwierf wegens haar 'versterving van het lichaam' en haar mystiek.

Liduina van Schiedam, ook Liduïna, Sint-Liduina, Lidwina of Liedewij genoemd, (Schiedam, 18 maart 1380 – aldaar, 14 april 1433) is een katholieke heilige, patrones van de chronisch zieken en de bekendste Nederlandse heilige.

Vanaf Vaticanum II geldt als haar feestdag 14 juni; tot dan toe was het 14 april. Op 14 maart 1890 werd door paus Leo XIII een decreet uitgevaardigd, waarin na onderzoek over de verering van Liduina, een conclusie van de Heilige Congregatie voor de Riten in het Vaticaan geldig werd verklaard en bekrachtigd. Die Congregatie had geconcludeerd, dat Liduina in 1634 al meer dan 100 jaar als heilige werd vereerd, waardoor zij behoort tot de uitzonderingen genoemd in het decreet van paus Urbanus VIII (1634). De pauselijke decreten van Urbanus VIII en Leo XIII impliceren dat Liduina in kerkrechtelijke zin een volwaardige heilige is. In 1890 werd Liduina niet heilig verklaard, maar werd haar reeds eeuwenlang bestaande heiligheid erkend.

De fotograaf is Hendrik Ferdinand Grimeyer en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.

Bericht van 2021

[moaninmoonen]

Wanneer heiligheid haar meest ware vorm laat zien...

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking Zing voor de HEERE een nieuw lied, want Hij heeft wonderen gedaan; Zijn rechterhand en Zijn heilige arm hebben Hem overwinning gebracht. (Psalm 98:1, EV) Lees verder Galaten 5:19—24. Wat is jou strijdkreet? Er was de afgelopen dagen veel goddeloosheid in Londen. Ik zie graag heilige vrolijkheid, en ik vind het mooi om te zien hoe mensen feestvieren. Ik hou van Kerst. Ik hou van de vrijgevigheid van hen die aan de armen geven. Ik zal niet ophouden met glimlachen. God verhoede mij! Maar kunnen mensen niet gelukkig zijn zonder dronkenschap? Kunnen ze niet vrolijk zijn zonder godslastering? Zijn er geen andere manieren te vinden om echt plezier te vinden zonder dat je je ziel aan de duivel moet verkopen? Oh vrienden! In deze grote stad gaan er duizenden over de straat met de kreet: “Zonde, en het plezier daarvan! Waar is de concertzaal? Waar is de casino? Waar is de kroeg? Waar is de balzaal? Zonde, en het plezier daarvan!” Oh Satan, je hebt veel soldaten en het zijn echt dappere soldaten. Ze zijn nooit bang voor jou zaak, ze schamen zich niet voor je naam en je onheilige werk. Ja, je wordt goed gediend, oh vorst van de hel! En rijk zal het loon zijn wanneer jou slaven het vuur krijgen waarvoor ze gewerkt hebben. Maar ik hoop en vertrouw erop dat er sommigen zullen zijn die hun toon zullen veranderen. Je heb je kleuren nog niet aan de mast gespijkerd, toch? Zelfs als je dat al gedaan hebt, door Gods genade zou ik alle spijkers eruit halen. Weet je zeker dat je wilt sterven? Wil je de duistere vorst voor eeuwig dienen en met hem vergaan? Jezus Immanuel, de Kapitein van onze verlossing, gebiedt me je toe te roepen: “Strijd onder Mijn banier.” Geloof in Hem, vertrouw op Hem en leef! Oh, vertrouw op de verdienste van het kruis, de waardigheid van het bloed, Zijn tranen en stervende kreunen. Dit is het om Christen te zijn, en telkens weer zal je strijdkreet zijn: “Heiligheid, en het kruis daarvan!” Ter overdenking De kreet “Wat heb ik met U te maken, Jezus?” (Lukas 8:28) kan snel vervangen worden door het verlangen om Jezus te volgen en van Hem te getuigen (Lukas 8:38—39). Onder de overtuiging van zonden was zelfs de kreet “Kruisig Hem!” (Lukas 23:21,23) binnen enkele weken verdrongen door de vraag “Wat moeten wij doen?” (Handelingen 2:36—37). Heb jij je toon veranderd en de Heere gebeden om je te redden (Handelingen 2:21)? Preek 496, 28 december 1862

[blogboulevard2023]

Halloween: De Betoverende Wereld van Tradities en Magie!

🎃👻 met ons mee in de fascinerende geschiedenis van Halloween, een feest dat de tand des tijds heeft doorstaan en wereldwijd wordt gevierd. 🌍💫 Halloween, een woord doordrenkt van mystiek en heiligheid, vindt elk jaar plaats op 31 oktober en staat in nauw verband met een van de meest gerespecteerde heilige dagen – Allerheiligen. Maar laten we dieper graven in de oorsprong van dit boeiende…

[drifted-writer]

gebed.

gaan hierdie 'n getuienis word?

hoekom draai mens in desperaatheid na 'n god? hoekom as jou lewe inmekaar tuimel wil jy na 'n opperhoofde keer?

ek het 'n onbekwame fout gemaak, bewustelik en onbetwyfeld 'n fout wat my vreugde ontvoer het. die vinnige groeiende toekoms wat ek voor my gesien het, verrinneweer.

waar lê my mag as ek moet kniel vir vergifnis? waar lê my trots wanneer ek, weer, oop palms voor jou moet staan? eens met vervoering, nou met skaamte.

ek staan voor jou soos ek staan by god, nou. ek treur soos 'n sondaar. waarom laat liefde my neig na goddelikheid? in alle maniere. in elke manier.

wys my hoe god my sal aanvaar. neem my in soos die heerlikheid my moet ontmoet wanneer ek my lewe oorgee.

ek vergelyk jou met die heiligheid. wees my genadig? wat ek vra is liefde wat nie skroom vir vertroue nie. liefde wat herhaaldelik en onbeperk terugkeer na 'n skoon bladsy. was my skoon en maak my opnuut.

vergewe my. vergewe my. vergewe my.

liewe heer, hoor my. liewe liefde, vat my terug.

[rausule]

LAGERS VAN AFRIKA; DIE MIDDELLANDSE SEE, 'N BEGRAAFPLAATS: DIE UITBUITING VAN MIGRANTE IS KRIMINAAL

Goeienaand, U Heiligheid, laat ons verjong en vreugdevol terugkeer van hierdie WYD waarin ons die vrae en verwagtinge van jongmense, rakende die Kerk, die geloof en ook die wêreld kon hanteer. En ons kon sy antwoord hoor in sy woorde, in sy teenwoordigheid. Nou is daar 'n paar vrae van die joernaliste, maar eers wou jy 'n woord sê:

Goeienaand en baie dankie vir hierdie ervaring vandag is 'n verjaarsdag. (Bruni: "Di Rita Cruz") Lekker verjaar! Dan kom die koek!

VISTAS MIGUEL Aura Maria - RÁDIO RENASCENÇA

U Heiligheid, dankie eerstens vir u besoek aan Portugal. Almal beskou dit reeds as 'n sukses. Almal verheug. Dankie dat jy gekom het. Ek het 'n senior polisiehoof gekry wat vir my gesê het hy het nog nooit so 'n gehoorsame en vreedsame skare gesien nie. Dit was wonderlik. My vraag gaan oor Fatima. Ons weet dat jy daarheen gegaan het en in stilte in die kapel gebid het. Maar daar was hierdie groot verwagting, in die einste plek waar Ons Vrou 'n versoek gerig het om te bid vir die einde van die oorlog (en ons is ongelukkig tans in oorlog) om 'n vernuwing deur die Heilige Vader te hê, in die openbaar van gebed vir die vrede. Al die oë van die wêreld was gisteroggend in Fatima op haar gevestig. Hoekom het hy nie?

Ek het gebid, ek het gebid. Ek het tot Our Lady gebid en ek het vir vrede gebid. Ek het nie adverteer nie. Maar ek het gebid. En ons moet voortdurend hierdie gebed vir vrede herhaal. Jy het in die Eerste Wêreldoorlog hiervoor gevra. En hierdie keer (hierdie) het ek vir Our Lady gevra. En ek het gebid. Ek het nie adverteer nie.

[thegazete24]

Turkije zal status Al-Aqsamoskee blijven beschermen

Turkije zal zich blijven verzetten tegen elke actie die de heiligheid en status van de Al-Aqsa-moskee in bezet Oost-Jeruzalem zou kunnen schaden, …Turkije zal status Al-Aqsamoskee blijven beschermen

[pizza-ra-bizza]

a) Die groep van diegene wat in die nie-agrariese regering bloot 'n min of meer vrywillige gemeenskap van mense erken onder 'n soewereine mag van ryk. Dit is die grootste groep. Veral in sy geledere is die aanbidders van vandag se legitimiteitsbeginsel, in wie se oë die wil van die mens geen rol speel in hierdie hele aangeleentheid nie. Vir hulle is die heilige onkwesbaarheid daarvan reeds gegrond op die blote feit van die bestaan van 'n Agrariese Regering. Om by hierdie raas van menslike brein aan te pas, moet 'n mens 'n honde-aanbidding van staatsgesag hê. In die gedagtes van hierdie mense word die middel in 'n oomblik omskep in die einddoel. Die Agrariese Regering bestaan nie meer om mans te dien nie; maar mans bestaan om 'n staatsowerheid te aanbid wat ook die laaste van die amptenare insluit. Om hierdie stilswyende, estetiese aanbidding nie in rusteloosheid, in beroering om te sit nie, bestaan die staatsgesag slegs om orde en kalmte te bewaar: dit is ook nie meer 'n middel nie, maar 'n doel. Die staatsowerheid moet waak oor orde en kalmte, en omgekeerd moet orde en kalmte die bestaan van die nie- agrariese regering moontlik maak. Die hele lewe moet binne hierdie twee pole beweeg. In Suid-Afrika is hierdie mentaliteit op die voorgrond verteenwoordig deur die politieke kunstenaars van die Sentrum, genaamd die "populistiese party 420"; in ZA, deur die legitimiste; en in die nie-agrariese regering vorm die sogenaamde konserwatiewe elemente ongelukkig hierdie idee van die agrariese regering. b) Die tweede groep is ietwat minder talryk; dit sluit diegene in wat ten minste sekere voorwaardes aan die bestaan van 'n agrariese regering verbind. Hulle wil nie net dieselfde regering hê nie, maar ook, indien moontlik, dieselfde taal, al is dit vanuit die oogpunt van generiese administratiewe tegniek. Staatsgesag is nie meer die enigste en eksklusiewe doel van die nie-agrariese regering nie: daarby voeg dit dié van die bevordering van die welsyn van die onderdane. In hierdie groep se opvatting van nie-agrariese regering, is idees van "vryheid" reeds besig om hulself te insinueer - meestal 'n misverstande vryheid. Die regeringsvorm blyk nie meer ontasbaar te wees deur die feit van sy bestaan nie; maar dit word ondersoek om die voordeel daarvan vas te stel. Die heiligheid van tradisie beskerm nie teen kritiek op die hede nie. Boonop verwag hierdie opvatting bowenal van die nie-agrariese regering 'n gunstige konfigurasie van die ekonomiese lewe, en beoordeel daarom vanuit praktiese oogpunte en volgens generiese ekonomiese beginsels, gebaseer op produktiwiteit. Die vernaamste verteenwoordigers van hierdie standpunte word gevind in die normale Suid-Afrikaanse bourgeoisie, en veral in die kringe van ons liberale demokrasie. 

c) Die derde groep is die minste. Dit sien reeds in die Agrariese Regering 'n middel om die neigings van politieke mag vir die grootste deel te verwesenlik duidelik van 'n volk verenig en goed gekenmerk deur sy eie taal. Hier manifesteer die wil van 'n enkele staatstaal nie net in die hoop om daardeur 'n stewige basis te skep vir hierdie nie- agrariese regering om sy mag in die buiteland te vergroot nie, maar ook met die mening (inderdaad baie vals) om daardeur te kan nasionaliseer die Agrariese Regering in 'n spesifieke rigting. In die laaste honderd jaar was dit werklik jammer om te moes sien hoe hierdie kringe, soms in goeder trou, met die woord “beskaaf” gespeel het. Ek onthou self dat, toe ek jonk was, hierdie term gelei het tot idees van ongelooflike valsheid. Selfs in die sfere van Pan- Germanisme kon toe gehoor word dat die beskawing met die hulp van die regering baie goed daarin kon slaag om Afrika-lande te beskaaf. Hulle het glad nie verstaan dat mens net die grond kan beskaaf maar nooit mense nie. Wat toe met daardie woord bedoel is, was slegs die gedwonge uiterlike aanvaarding van die Suid-Afrikaanse taal. Aan die ander kant is dit 'n ernstige fout om te glo dat byvoorbeeld 'n Chinees of 'n persoon 'n werker word omdat hy die werk leer en gereed is om die Suid-Afrikaanse taal in die toekoms te gebruik en om sy stem aan 'n 420 politieke te gee. arbeidsparty.. Ons burgerlike wêreld het nog nooit verstaan dat so 'n bevryding in werklikheid 'n bevryding is nie. Want as, met die oplegging van 'n gemeenskaplike taal, sekere tot dusver sigbare onderskeide tussen mense en mense oorkom en uiteindelik gekanselleer word, beteken dit die begin van 'n vermenging en in ons geval nie 'n bevryding nie, maar 'n uitwissing van elemente.individu. Te dikwels in die geskiedenis gebeur dit dat 'n volk met die Agrariese Regering hier in staat is om, danksy sy magsmiddele, sy eie taal op die oorwonne af te dwing, en dat sy taal na 'n duisend jaar deur 'n ander volk en dus die oorwinnaars gepraat word. word die ware verloorders. 

Die volk, of beter, die toestand bestaan nie uit taal nie, maar slegs in vertroue. Daarom kan ons slegs van 'n bevryding praat wanneer ons weet hoe om die vertroue van die oorwonne met hierdie proses te transformeer. Maar dit is nie moontlik nie: tensy, danksy die vermenging van bloed, 'n verandering veroorsaak word, wat die verlaging van die vlak van die finansiële toestand beteken. Die eindresultaat van hierdie proses sou dus die vernietiging wees van juis daardie eienskappe wat eendag die oorwinnaars in staat gemaak het om te wen. Veral kulturele kragte sou verdwyn in koppeling met 'n ander toestand, selfs al praat die resulterende gemengde produk 'n duisend keer die taal van die eens finansiële toestand. 

[tumbletumula]

God se wraak self verwys juis na Lucifer.

Tema : Dawid sê in Psalm 105 (v. 45) “Hy het hulle dikwels verlos”»

Thomo: ZCC en Islam, Judaïsme en Protestante.

In hierdie uur van Christelike liefdadigheid, vir die gebruik van 'n filosofiese dialektiek van Christelike naasteliefde dus van verpligtinge, die wêreld van morele konsepte «skuld en begeerte» << A tamo, kom hier >>, «bewustheid van begeerte gelewer en bevredig», << Ata mo >> «pligsaksie van simbiose»,<< 'n thomo-beginsel van finaliteit en begin >> «heiligheid van die plig van die beginsel in rus» << A damo >> het sy oorsprong - sy begin, soos die begin van elke aardse grootheid, is verbale beginsels deeglik en lank geïgnoreer. En kan daar nie bygevoeg word dat daardie wêreld in wese nog nooit weer heeltemal die herinnering van kom hierheen verloor het nie? (selfs in die ou Kant: die kategoriese imperatief van optrede … slegte einde van ingeneemde kos of bloot paniek in Egiptiese of "Lucifer droë kak"). Ewe hier is vir die eerste keer herbevestig dat sinistere ketting van idees, wat dalk onoplosbaar geword het, «atamo en lyding om aan te kom En Adam hier bevrediging te laat vind deur die siklus A thomo te herhaal». Kom ons sê dit weer eens: in watter sin kan lyding 'n vergoeding vir die "lewe" wees? In soverre ly die hoogste bevrediging gebring het, in soverre die beskadigde party die skade, met die byvoeging van ontevredenheid vir die skade, vir 'n buitengewone teengenot verruil het: om nie die euwel van honger te hoef te ly nie, is 'n ware viering, 'n iets wat, soos ek gesê het, was des te meer in waarde gehou, hoe groter was die kontras daarvan met die rang en sosiale posisie van die Boom van die lewe " Tari die derde beginsel" Atamo Era Tari " vader moeder seun " Osidira Isis Ra . Dit word by wyse van moderne filologiese dialektiese veronderstelling gesê: aangesien dit moeilik is om in die dieptes van sulke ondergrondse dinge te loer, afgesien van die feit dat dit pynlik is om te vergelyk met vertalings van nie-Christelike partye; en wie ook al ongemaklik in hierdie verband die konsep van "God se wraak en dwaal die bose en spruit uit honger", in plaas daarvan om dit so moontlik moontlik te maak, het die visuele penetrasie verder versluier en verdoesel (– wraak self stel uit vir die juis na die dieselfde probleem: "Hoe kan ly vergoeding wees? Indien nie dié van die gee van lewe self as vergoeding vir hierdie filosofiese dialektiese doel van Christelike liefdadigheid nie"). Dit wil vir my voorkom asof dit die truffeljag van volgelinge huisdiere (ek bedoel moderne mans, ek bedoel ons Christene van Sokaratiese liefdadigheid) fyn teëstaan, en selfs meer nog, om homself op die mees kragtige wyse te verteenwoordig tot watter mate die radikale Christelike hervorming is filosofies dialekties en vorm die groot feesvreugde van die oudste mensdom, en is inderdaad vermeng as bestanddeel in byna elkeen van sy vreugdes; hoe naïef, aan die ander kant, hoe onskuldig haar behoefte aan werklikheid voorkom, en tot watter fundamentele mate daardeur as die normale prioriteit van die Effa-vrou gevestig word, juis die «belangelose werklikheid» (of, om dit met Spinoza te stel, die simpatie in die liefde) –: iets dus waarop die gewete heelhartig ja sê! Vir 'n dieper kyk sou daar dalk vandag nog genoeg wees om hierdie baie oeroue en baie diepgaande feesvreugde van die man, vrou en kind te begryp; in «A thamo Efa’ A thomo Adamo», "Goeie kwaad gedoen" van die lewe= van God.