#J.H. van den broek

[rotterdamvanalles]

De Vroesenlaan met wooncomplex de Eendracht, 24 januari 1947.

Als woningcomplex Vroesenlaan bekend U-vormig woonhof met 84 etagewoningen, een kleuterschool en een winkel gebouwd tussen 1931-1934 in Nieuw Zakelijke stijl rond een gemeenschappelijk binnenterrein met een ommuurde siertuin.

Het bouwblok, naar ontwerp van architect J.H. van den Broek, werd in opdracht van de woningbouwvereniging 'De Eendracht' en de 'Woningcoöperatie' gebouwd voor gemeentepersoneel. Dit complex is het enige uitgevoerde bouwblok uit een plan voor zeven identieke halfopen bouwblokken aan de oostelijke rand van het Vroesenpark, en werd uiteindelijk in het Uitbreidingsplan Blijdorp van W.G. Witteveen (door de raad vastgesteld in 1931) gerealiseerd.

Ten gevolge van de crisis werden de woningen in de middenstandssector besteed en werden van het gemeenschapsidee alleen de collectieve tuin in het binnenhof en de kleuterschool in de noordoostelijke hoek van het binnenhof verwezenlijkt. Voor Van den Broek was dit project een van de eerste mogelijkheden om zijn ideeën over het Nieuwe Bouwen, opgedaan tijdens excursies naar woningbouwexperimenten in Frankfurt, in de praktijk te brengen.

De vierkamerwoningen, ontworpen als alternatief voor de alkoofwoning en de enkelzijdige woningoriëntatie, hadden oorspronkelijk een flexibele plattegrond met een dag- en nachtindeling. Door toepassing van schuifwanden, opklapbedden en een uitgekiende plattegrondopzet konden de woonruimtes's avonds worden veranderd in slaapkamers. De situering van de badkamer en de W.C. was zodanig dat deze zowel in de dag- als in de nachtopstelling in verbinding stonden met alle kamers.

Verschillende leden van de familie Vroesen waren lid van de vroedschap en burgemeester van Rotterdam: Cornelis Pietersz., +1620, Adriaen, +1669 en Adriaen, +1760. Het Vroesenpark heette van 1932 tot 1977 Park Blijdorp. Daar het echter in de volksmond reeds vanaf het begin als Vroesenpark bekend stond, werd deze naam officieel vastgesteld.

De foto is gemaakt door Openbare Werken en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van rijksmonumenten.nl

2023

[larevueerotique]

Reformed church, Nagele, J.H. van den Broek & J.B. Bakema, 1958-62  

[danismm]

Hansaviertel Tower, Berlin 1960. Arch, J.H. van den Broek and J.B. Bakema.

[osasuaghafua]

Social Talk #1: The Minimum Dwelling

In the first event in the Social Talk series, we revisit the century-old concept of the ‘minimum dwelling’ in the light of today’s urgent housing shortage. Conditions and living patterns have radically shifted over the past 100 years, but could this historic formula be a solution to modern problems? With contributions by Golnar Abbasi and Arvand Pourabbasi (WORKNOT!), and Giovanna Borasi (director of CCA).  Moderated by Tara Lewis.

Produced by me

Image by J.H. van den Broek

[architectureofdoom]

Reformed church, Nagele, J.H. van den Broek & J.B. Bakema, 1958-62

[tapchidangnho]

Ngô Viết Thụ, Nhà kiến trúc sư cha đẻ của Dinh Độc Lập ở Sài Gòn

Ngô Viết Thụ không chỉ đơn giản là một kiến trúc sư thiết kế những công trình để lại dấu ấn sâu sắc mà ông còn là một họa sĩ, nhà điêu khắc,… Những công trình kiến trúc của ông là sự tổng hòa giữa nét đẹp Á Đông và nét cổ điển của kiến trúc phương Tây.

Ngô Viết Thụ (1926- 2000) là một kiến trúc sư nổi tiếng, những công trình của ông là sự kết hợp giữa triết lý Á Đông và phong cách kiến trúc cổ điển châu Âu.Ông am hiểu sâu sắc về phong thủy, kín đáo vận dụng khéo léo hiểu biết trong mỗi tác phẩm kiến trúc của mình, chỉ ai có kiến thức trong lĩnh vực này mới nhận ra. Đối với ông vận dụng phong thuỷ trong kiến trúc là để chiêm nghiệm xem thực hư ra sao, vì nó là lĩnh vực không dễ dàng nói bằng lời.Ngô Viết Thụ sinh ra ở Thừa Thiên Huế, ông có một tuổi thơ nhọc nhằn, túng thiếu, ở với ông ngoại và may mắn được ông kèm cặp chữ Hán. Năm 1948, học xong Trường Cao đẳng kỹ thuật Đà Lạt, được gia đình vợ giúp sang du học ở Pháp. Năm 1950, Ngô Viết Thụ thi đậu vào Trường Quốc gia Cao đẳng Mỹ thuật Paris. 5 năm sau ông bảo vệ đồ án tốt nghiệp kiến trúc sư xuất sắc D.P.L.G, được hưởng suất học bổng ba năm nghiên cứu và sáng tác tại khu biệt thự Madicis của Viện Hàn lâm Pháp tại La Mã. Tại đây, ông đã dự thi thiết kế công trình Ngôi thánh đường trên Địa Trung Hải có sức chứa 40 ngàn tín đồ. Đồ án được lọt vào vòng trong, bao gồm 10 tác phẩm xuất sắc nhất. Vòng cuối, tác phẩm của kiến trúc sư Ngô Viết Thụ đoạt Giải thưởng Lớn Roma về kiến trúc (Premier Grand Prix de Roma).

Bản thiết kế giúp ông dành được giải thưởng lớn khi còn học bên nước ngoài

Ông là thành viên Hội Kiến trúc Sư Pháp SADG (Société des Architectes Diplômés par le Gouvernement) từ 1955 và thành viên Kiến trúc sư Đoàn Việt Nam từ năm 1958. Năm 1962, ông là người châu Á đầu tiên trở thành Viện sĩ Danh dự của Viện Kiến trúc Hoa Kỳ (H.F. A.I.A.) đồng lúc với một số kiến trúc sư danh tiếng cùng thời như J.H. Van den Broek, Arne Jacobsen, Steen Eiler Rasmussen, Hector Mestre, Amancio Williams, Hernan Larrain-Errazuriz, Emilio Duhart H., Jerzy Hryniewiecki và John B. Parkin. Sau năm 1975, Ông là cố vấn Ban Chấp hành Hội Kiến trúc sư Việt Nam, và cũng là cố vấn Ban Chấp hành Hội Kiến trúc sư TP HCM các nhiệm kỳ I, II, III, và IV. Ông là thành viên tổ chuyên gia tư vấn kiến trúc cho Thủ tướng Võ Văn Kiệt trong thời gian đương nhiệm.

Bút tích và chữ ký của KTS Ngô Viết Thụ

Năm 1960, KTS Ngô Viết Thụ về Sài Gòn làm việc theo lời mời của Tổng thống Ngô Đình Diệm ở tuổi 30. Về Việt Nam, con đường kiến trúc rộng mở đối với ông, nhiều công trình xây dựng của ông lưu dấu ấn đầy giá trị về kỹ thuật lẫn mỹ thuật.Dinh Độc Lập – Công trình biểu tượng của Sài GònĐây là công trình đầu tay của ông khi vừa tốt nghiệp ở phương Tây trở về, tuy nhiên, nhìn tổng thể, ông không cứng nhắc theo phong cách kiến trúc hiện đại phương Tây mà có sự kết hợp nhuần nhuyễn với kiến trúc Á Đông, đặc biệt là kiến trúc truyền thống Việt Nam. Kiến trúc Định dạng hình chữ T, là một trong bộ ba kết hợp thành tên của KTS- THU bao gồm Dinh Độc Lập- Chợ Đà Lạt- Đại học Nông Lâm thành phố Hồ Chí Minh.

Dinh Độc Lập – Mặt tiền

Dinh Độc Lập – Phía thân chữ T

Khi thiết kế Dinh Ðộc Lập, Kiến trúc sư Ngô Viết Thụ muốn tìm một ý nghĩa văn hóa cho công trình, nên mọi sự xếp đặt từ bên trong nội thất cho đến tiền diện bên ngoài, tất cả đều tượng trưng cho triết lý cổ truyền, nghi lễ Phương đông và cá tính của dân tộc. Kiến trúc sư Ngô Viết Thụ đã kết hợp hài hoà giữa nghệ thuật kiến trúc hiện đại với kiến trúc truyền thống Phương Ðông. Toàn thể bình diện của Dinh làm thành hình chữ CÁT ( 吉 ) có nghĩa là tốt lành, may mắn; Tâm của Dinh là vị trí phòng Trình quốc thư; Lầu thượng là Tứ phương vô sự lầu hình chữ KHẨU ( 口 ) để đề cao giáo dục và tự do ngôn luận. Hình chữ KHẨU ( 口 ) có cột cờ chính giữa sổ dọc tạo thành hình chữ TRUNG ( 中 ) như nhắc nhở muốn có dân chủ thì phải trung kiên. Nét gạch ngang được tạo bởi mái hiên lầu tứ phương, bao lơn danh dự và mái hiên lối vào tiền sảnh tạo thành hình chữ TAM ( 三 ), theo quan niệm dân chủ hữu tam viết nhân, viết minh, viết võ, ý mong muốn một đất nước hưng thịnh thì phải có những con người hội đủ 3 yếu tố Nhân, Minh, Võ. Ba nét gạch ngang này được nối liền nét sổ dọc tạo thành hình chữ VƯƠNG ( 王 ), trên có kỳ đài làm thành nét chấm tạo thành hình chữ CHỦ ( 主 ) tượng trưng cho chủ quyền đất nước. Mặt trước của dinh thự, toàn bộ bao lơn lầu 2 và lầu 3 kết hợp với mái hiên lối vào chính cùng 2 cột bọc gỗ phía dưới mái hiên tạo thành hình chữ HƯNG ( 興 ) ý cầu chúc cho nước nhà được hưng thịnh mãi.

Dinh Độc Lập – Bên trong với bức rèm hoa đá đặc sắc

https://dangnho.com/doi-song/xua/ngo-viet-thu-nha-kien-truc-su-cha-de-cua-dinh-doc-lap-o-sai-gon.html

[publiekenieuwdienst]

Burgerlijke Stand gemeente Arnhem van 02-01-2017 t/m 09-01-2017

Deze publicatie vindt plaats met toestemming van betrokkenen.

Geboren:

Jaydee, dochter van T.B.J. Vierwind en S. Christant; Pepijn, zoon van P. van de Glind en R. Gerritsen; Boris G.J., zoon van W. Bax en M.F. Scholten; Benjamin M., zoon van J.J. ter Huerne en O.F.M. Fontijn; Hugo J.A., zoon van E.A. Hendrawan en N.A. Verhoeven; Nick, zoon van C.J. van Huet en A. Tangelder; Noud, zoon van T. Vulperhorst en M. Touzani; Xem J., zoon van T. Ariese en D. van Ingen; Ezra, zoon van J.J.G. Heijmen en M. Bongers; Floris C.H., zoon van J.H. Gunnink en A.J.I. Aaftink; Hanna, dochter van R. Germs en L. Bouwers; Lana, dochter van P. Hendriks en S. van Swaaij; Bas C., zoon van B.R. Mantel en A.N. van Veen; Annelin F., dochter van D.V. van der Sleen en P.C.C. Sijnesael; Tim M., zoon van J.S. Scheeres en M.G.H.E. Hermsen; Miraç O., zoon van S. Kalleci en A. Ye?il; Isa I., dochter van M. de Rek en L.E. Vieth; Madeleine M.C., dochter van A. de Bruijn en M. Peppelman; Victor H., zoon van I.J. Wiskerke en F. Lavalaye; Anne S., dochter van R.G. Geertsema en T.E. Soepenberg; Liam, zoon van M. Magendans en L.A.C. Botter; Juno, dochter van E. Tak; Christiano, zoon van P. Jordens en C. Zweers; Siep C., zoon van M.A.J. Kolster en A. du Bois; Pem, dochter van R.S. van Beers en P.E. van Alst; Lot, dochter van R.S. van Beers en P.E. van Alst; Kayleigh J., dochter van D. Verschuyl en D. de Paauw; Tom J.L.H.A., zoon van J.A.W. Lentjes en M.L. Kerkhoff; Noek, zoon van P.P. Janssen en A. Lulofs; Nico, zoon van D. Hendriks en M. Leijgraaf; Romano, zoon van N. Landman en N.M. Wösten; Finn, zoon van E.Rebergen en L.Wenting; Senna, dochter van N. Sanders en M.I.R. van den Broek; Mika, dochter van M.G. Kattenbelt en M. Coronado Mateos; Beau.R., dochter van M.W.A.J. van Reem en L. Wolven; Elze F.S., dochter van M. de Jong en J.E.G. Nannen; Djaïro, zoon van J.B.J. Hengeveld en S.J. Scharrenberg; Jaylano J., zoon van K.B. Scheffer en S.C. Ras; Stef, zoon van G. Wijers en M.A.T. Roelofs;

Overlijden:

H. Mooijweer, man, 59 jaar  

from Burgerlijke Stand gemeente Arnhem van 02-01-2017 t/m 09-01-2017

[archiveofaffinities]

J.B. Bakema and J.H. van den Broek, Pampus Project, Amsterdam, The Netherlands, 1965

[rotterdamvanalles]

In de rij voor opruiming in warenhuis ter Meulen aan de Binnenweg, 16 juli 1964.

Ter Meulen is een voormalig warenhuis, van 1951 tot de sluiting in 1993 gevestigd aan het Binnenwegplein. Hein ter Meulen opende op 26 september 1897 een manufacturenwinkel aan de Nieuwe Markt, hoek Halstraat. De zaak ontwikkelde zich tot een goedlopend warenhuis en stond bekend om zijn scherpe prijzen en goede kwaliteit.

Ter Meulen verhuisde in 1903 naar de Gedempte Slaak, in 1912 naar de Hoogstraat en in 1921 Hoogstraat, hoek Sint Janstraat. Bij het bombardement van 14 mei 1940 bleef van de winkel alleen een staketsel van constructiebalken over. In 1948 kregen architecten J.H. van den Broek en J.B. Bakema de opdracht tot de bouw van een nieuw gemeenschappelijk winkelcomplex aan de Binnenweg voor de firma’s H. ter Meulen, N.V. Kledingbedrijven Wassen, N.V. van Vorst schoenmagazijnen en Martin’s Tearoom Restaurant. Van den Broek en Bakema waren ook de ontwerpers van de Lijnbaan (1948-1952), het eerste autovrije winkelgebied in Europa, en andere winkelpanden in het centrum, zoals schoenmagazijn Huf. Het nieuwe winkelcomplex werd op 1 maart 1951 geopend door K.P. van der Mandele, voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken. Ter Meulen telde toen ruim vierhonderd personeelsleden.

Het Ter Meulengebouw vormt een stedenbouwkundige verbinding tussen de vooroorlogse winkelstraat de Binnenweg en de nieuwe winkelstraten de Lijnbaan en de Coolsingel. Het bijzondere van het honderd meter lange en dertig meter brede gebouw was dat het, hoewel het drie winkels herbergde, één geheel was. De afscheidingen tussen de winkels bestonden slechts uit drie grote glaswanden. De ruimtes waren vrij indeelbaar en daardoor flexibel. De overgang van buiten naar binnen was uitnodigend.

In het hele land was Ter Meulen vooral bekend vanwege zijn in 1954 opgerichte postorderbedrijf. Eind jaren tachtig bleek de Ter Meulen-formule uitgewerkt en in 1993 ging het bedrijf failliet.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

2023

[rotterdamvanalles]

De noodwinkel van H. Ter Meulen aan de Mathenesserlaan in 1947. De winkel is versierd voor het vijftigjarig bestaan.

Ter Meulen is een voormalig warenhuis, van 1951 tot de sluiting in 1993 gevestigd aan het Binnenwegplein. Hein ter Meulen opende op 26 september 1897 een manufacturenwinkel aan de Nieuwe Markt, hoek Halstraat. De zaak ontwikkelde zich tot een goedlopend warenhuis en stond bekend om zijn scherpe prijzen en goede kwaliteit.

Ter Meulen verhuisde in 1903 naar de Gedempte Slaak, in 1912 naar de Hoogstraat en in 1921 Hoogstraat, hoek Sint Janstraat. Bij het bombardement van 14 mei 1940 bleef van de winkel alleen een staketsel van constructiebalken over. In 1948 kregen architecten J.H. van den Broek en J.B. Bakema de opdracht tot de bouw van een nieuw gemeenschappelijk winkelcomplex aan de Binnenweg voor de firma’s H. ter Meulen, N.V. Kledingbedrijven Wassen, N.V. van Vorst schoenmagazijnen en Martin’s Tearoom Restaurant. Van den Broek en Bakema waren ook de ontwerpers van de Lijnbaan (1948-1952), het eerste autovrije winkelgebied in Europa, en andere winkelpanden in het centrum, zoals schoenmagazijn Huf. Het nieuwe winkelcomplex werd op 1 maart 1951 geopend door K.P. van der Mandele, voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken. Ter Meulen telde toen ruim vierhonderd personeelsleden.

De foto komt uit de collectie van het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens van het Stadsarchief Rotterdam.

2020

[rotterdamvanalles]

De noodwinkel van H. Ter Meulen aan de Mathenesserlaan in 1947. De winkel is versierd voor het vijftigjarig bestaan.

Ter Meulen is een voormalig warenhuis, van 1951 tot de sluiting in 1993 gevestigd aan het Binnenwegplein. Hein ter Meulen opende op 26 september 1897 een manufacturenwinkel aan de Nieuwe Markt, hoek Halstraat. De zaak ontwikkelde zich tot een goedlopend warenhuis en stond bekend om zijn scherpe prijzen en goede kwaliteit.

Ter Meulen verhuisde in 1903 naar de Gedempte Slaak, in 1912 naar de Hoogstraat en in 1921 Hoogstraat, hoek Sint Janstraat. Bij het bombardement van 14 mei 1940 bleef van de winkel alleen een staketsel van constructiebalken over. In 1948 kregen architecten J.H. van den Broek en J.B. Bakema de opdracht tot de bouw van een nieuw gemeenschappelijk winkelcomplex aan de Binnenweg voor de firma’s H. ter Meulen, N.V. Kledingbedrijven Wassen, N.V. van Vorst schoenmagazijnen en Martin’s Tearoom Restaurant. Van den Broek en Bakema waren ook de ontwerpers van de Lijnbaan (1948-1952), het eerste autovrije winkelgebied in Europa, en andere winkelpanden in het centrum, zoals schoenmagazijn Huf. Het nieuwe winkelcomplex werd op 1 maart 1951 geopend door K.P. van der Mandele, voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken. Ter Meulen telde toen ruim vierhonderd personeelsleden.

De foto komt uit de collectie van het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens van het Stadsarchief Rotterdam.

2020

[rotterdamvanalles]

In de rij voor opruiming in warenhuis ter Meulen aan de Binnenweg, 16 juli 1964.

Ter Meulen is een voormalig warenhuis, van 1951 tot de sluiting in 1993 gevestigd aan het Binnenwegplein. Hein ter Meulen opende op 26 september 1897 een manufacturenwinkel aan de Nieuwe Markt, hoek Halstraat. De zaak ontwikkelde zich tot een goedlopend warenhuis en stond bekend om zijn scherpe prijzen en goede kwaliteit.

Ter Meulen verhuisde in 1903 naar de Gedempte Slaak, in 1912 naar de Hoogstraat en in 1921 Hoogstraat, hoek Sint Janstraat. Bij het bombardement van 14 mei 1940 bleef van de winkel alleen een staketsel van constructiebalken over. In 1948 kregen architecten J.H. van den Broek en J.B. Bakema de opdracht tot de bouw van een nieuw gemeenschappelijk winkelcomplex aan de Binnenweg voor de firma’s H. ter Meulen, N.V. Kledingbedrijven Wassen, N.V. van Vorst schoenmagazijnen en Martin’s Tearoom Restaurant. Van den Broek en Bakema waren ook de ontwerpers van de Lijnbaan (1948-1952), het eerste autovrije winkelgebied in Europa, en andere winkelpanden in het centrum, zoals schoenmagazijn Huf. Het nieuwe winkelcomplex werd op 1 maart 1951 geopend door K.P. van der Mandele, voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken. Ter Meulen telde toen ruim vierhonderd personeelsleden.

Het Ter Meulengebouw vormt een stedenbouwkundige verbinding tussen de vooroorlogse winkelstraat de Binnenweg en de nieuwe winkelstraten de Lijnbaan en de Coolsingel. Het bijzondere van het honderd meter lange en dertig meter brede gebouw was dat het, hoewel het drie winkels herbergde, één geheel was. De afscheidingen tussen de winkels bestonden slechts uit drie grote glaswanden. De ruimtes waren vrij indeelbaar en daardoor flexibel. De overgang van buiten naar binnen was uitnodigend.

In het hele land was Ter Meulen vooral bekend vanwege zijn in 1954 opgerichte postorderbedrijf. Eind jaren tachtig bleek de Ter Meulen-formule uitgewerkt en in 1993 ging het bedrijf failliet.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

[rotterdamvanalles]

De Vroesenlaan met wooncomplex de Eendracht, 24 januari 1947.

Als woningcomplex Vroesenlaan bekend U-vormig woonhof met 84 etagewoningen, een kleuterschool en een winkel gebouwd tussen 1931-1934 in Nieuw Zakelijke stijl rond een gemeenschappelijk binnenterrein met een ommuurde siertuin.

Het bouwblok, naar ontwerp van architect J.H. van den Broek, werd in opdracht van de woningbouwvereniging 'De Eendracht' en de 'Woningcoöperatie' gebouwd voor gemeentepersoneel. Dit complex is het enige uitgevoerde bouwblok uit een plan voor zeven identieke halfopen bouwblokken aan de oostelijke rand van het Vroesenpark, en werd uiteindelijk in het Uitbreidingsplan Blijdorp van W.G. Witteveen (door de raad vastgesteld in 1931) gerealiseerd.

Ten gevolge van de crisis werden de woningen in de middenstandssector besteed en werden van het gemeenschapsidee alleen de collectieve tuin in het binnenhof en de kleuterschool in de noordoostelijke hoek van het binnenhof verwezenlijkt. Voor Van den Broek was dit project een van de eerste mogelijkheden om zijn ideeën over het Nieuwe Bouwen, opgedaan tijdens excursies naar woningbouwexperimenten in Frankfurt, in de praktijk te brengen.

De vierkamerwoningen, ontworpen als alternatief voor de alkoofwoning en de enkelzijdige woningoriëntatie, hadden oorspronkelijk een flexibele plattegrond met een dag- en nachtindeling. Door toepassing van schuifwanden, opklapbedden en een uitgekiende plattegrondopzet konden de woonruimtes's avonds worden veranderd in slaapkamers. De situering van de badkamer en de W.C. was zodanig dat deze zowel in de dag- als in de nachtopstelling in verbinding stonden met alle kamers.

Verschillende leden van de familie Vroesen waren lid van de vroedschap en burgemeester van Rotterdam: Cornelis Pietersz., +1620, Adriaen, +1669 en Adriaen, +1760. Het Vroesenpark heette van 1932 tot 1977 Park Blijdorp. Daar het echter in de volksmond reeds vanaf het begin als Vroesenpark bekend stond, werd deze naam officieel vastgesteld.

De foto is gemaakt door Openbare Werken en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van rijksmonumenten.nl

[rotterdamvanalles]

De noodwinkel van H. Ter Meulen aan de Mathenesserlaan in 1947. De winkel is versierd voor het vijftigjarig bestaan.

Ter Meulen is een voormalig warenhuis, van 1951 tot de sluiting in 1993 gevestigd aan het Binnenwegplein. Hein ter Meulen opende op 26 september 1897 een manufacturenwinkel aan de Nieuwe Markt, hoek Halstraat. De zaak ontwikkelde zich tot een goedlopend warenhuis en stond bekend om zijn scherpe prijzen en goede kwaliteit.

Ter Meulen verhuisde in 1903 naar de Gedempte Slaak, in 1912 naar de Hoogstraat en in 1921 Hoogstraat, hoek Sint Janstraat. Bij het bombardement van 14 mei 1940 bleef van de winkel alleen een staketsel van constructiebalken over. In 1948 kregen architecten J.H. van den Broek en J.B. Bakema de opdracht tot de bouw van een nieuw gemeenschappelijk winkelcomplex aan de Binnenweg voor de firma’s H. ter Meulen, N.V. Kledingbedrijven Wassen, N.V. van Vorst schoenmagazijnen en Martin’s Tearoom Restaurant. Van den Broek en Bakema waren ook de ontwerpers van de Lijnbaan (1948-1952), het eerste autovrije winkelgebied in Europa, en andere winkelpanden in het centrum, zoals schoenmagazijn Huf. Het nieuwe winkelcomplex werd op 1 maart 1951 geopend door K.P. van der Mandele, voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken. Ter Meulen telde toen ruim vierhonderd personeelsleden.

De foto komt uit de collectie van het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens van het Stadsarchief Rotterdam.

[rotterdamvanalles]

In de rij voor opruiming in warenhuis ter Meulen aan de Binnenweg, 16 juli 1964.

Ter Meulen is een voormalig warenhuis, van 1951 tot de sluiting in 1993 gevestigd aan het Binnenwegplein. Hein ter Meulen opende op 26 september 1897 een manufacturenwinkel aan de Nieuwe Markt, hoek Halstraat. De zaak ontwikkelde zich tot een goedlopend warenhuis en stond bekend om zijn scherpe prijzen en goede kwaliteit.

Ter Meulen verhuisde in 1903 naar de Gedempte Slaak, in 1912 naar de Hoogstraat en in 1921 Hoogstraat, hoek Sint Janstraat. Bij het bombardement van 14 mei 1940 bleef van de winkel alleen een staketsel van constructiebalken over. In 1948 kregen architecten J.H. van den Broek en J.B. Bakema de opdracht tot de bouw van een nieuw gemeenschappelijk winkelcomplex aan de Binnenweg voor de firma’s H. ter Meulen, N.V. Kledingbedrijven Wassen, N.V. van Vorst schoenmagazijnen en Martin’s Tearoom Restaurant. Van den Broek en Bakema waren ook de ontwerpers van de Lijnbaan (1948-1952), het eerste autovrije winkelgebied in Europa, en andere winkelpanden in het centrum, zoals schoenmagazijn Huf. Het nieuwe winkelcomplex werd op 1 maart 1951 geopend door K.P. van der Mandele, voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken. Ter Meulen telde toen ruim vierhonderd personeelsleden.

Het Ter Meulengebouw vormt een stedenbouwkundige verbinding tussen de vooroorlogse winkelstraat de Binnenweg en de nieuwe winkelstraten de Lijnbaan en de Coolsingel. Het bijzondere van het honderd meter lange en dertig meter brede gebouw was dat het, hoewel het drie winkels herbergde, één geheel was. De afscheidingen tussen de winkels bestonden slechts uit drie grote glaswanden. De ruimtes waren vrij indeelbaar en daardoor flexibel. De overgang van buiten naar binnen was uitnodigend. Verticale glasvlakken in het horizontale gebouw markeerden de drie entrees. De transparante gevel op de begane grond was één grote etalage waarvan de ruiten in de vloer konden verzinken. Bij mooi weer kreeg men de illusie van een overdekte markt. Behalve de begane grond dienden ook de kelder en de eerste verdieping als verkoopruimten. Martin’s Tearoom Restaurant was op de entresol gevestigd. De verdiepingen bereikte men via in het midden aangebrachte roltrappen. Op de tweede verdieping bevonden zich de kantoor-, administratie- en personeelsruimten.

In het hele land was Ter Meulen vooral bekend vanwege zijn in 1954 opgerichte postorderbedrijf. Eind jaren tachtig bleek de Ter Meulen-formule uitgewerkt en in 1993 ging het bedrijf failliet.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

[rotterdamvanalles]

De noodwinkel van H. Ter Meulen aan de Mathenesserlaan in 1947. De winkel is versierd voor het vijftigjarig bestaan.

Ter Meulen is een voormalig warenhuis, van 1951 tot de sluiting in 1993 gevestigd aan het Binnenwegplein. Hein ter Meulen opende op 26 september 1897 een manufacturenwinkel aan de Nieuwe Markt, hoek Halstraat. De zaak ontwikkelde zich tot een goedlopend warenhuis en stond bekend om zijn scherpe prijzen en goede kwaliteit.

Ter Meulen verhuisde in 1903 naar de Gedempte Slaak, in 1912 naar de Hoogstraat en in 1921 Hoogstraat, hoek Sint Janstraat. Bij het bombardement van 14 mei 1940 bleef van de winkel alleen een staketsel van constructiebalken over. In 1948 kregen architecten J.H. van den Broek en J.B. Bakema de opdracht tot de bouw van een nieuw gemeenschappelijk winkelcomplex aan de Binnenweg voor de firma’s H. ter Meulen, N.V. Kledingbedrijven Wassen, N.V. van Vorst schoenmagazijnen en Martin’s Tearoom Restaurant. Van den Broek en Bakema waren ook de ontwerpers van de Lijnbaan (1948-1952), het eerste autovrije winkelgebied in Europa, en andere winkelpanden in het centrum, zoals schoenmagazijn Huf. Het nieuwe winkelcomplex werd op 1 maart 1951 geopend door K.P. van der Mandele, voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken. Ter Meulen telde toen ruim vierhonderd personeelsleden.

De foto komt uit de collectie van het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens