#Michał Waszyński

[yourdailyqueer]

Michał Waszyński (Mosze Waks) (deceased)

Gender: Male

Sexuality: Gay

DOB: 29 September 1904 

DOD: 20 February 1965

Ethnicity: Ashkenazi Jewish

Nationality: Ukrainian / Polish

Occupation: Director, producer, veteran

Note 1: In the 1930s Waszyński became the most prolific film director in Poland, directing 37 of the 147 films made in Poland in that decade, or one out of four.

Note 2: During the war he was relocated to Persia (Iran), and later as a soldier of the 2nd Corps of the Polish Army to Egypt and Italy. As a member of the army film unit, he filmed the Battle of Monte Cassino,

[las-microfisuras]

El café en compañía de James Mason, Sophia Loren y Michał Waszyński, foto: Against Gravity

[femmchantress]

I’m compiling a list of films to help educate folks in this TTRPG group I’m in about themes in Jewish horror and folk stories before the release of “Beyond the Pale” next year and these are my entries so far.

I know a handful of them really aren’t that good, but I think it’s a really decent starting lineup for coming to know the trope space and culture.

The Golem: How He Came into the World (1920, dir. Paul Wegener & Carl Boese)

The Dybbuk (1937, dir. Michał Waszyński)

A Serious Man (2009, dir. Joel and Ethan Coen)

The Golem (2018, dir. Doran and Yoav Paz)

The Vigil (2019, dir. Keith Thomas)

Attachment (2022, dir. Gabriel Bier Gislason)

The Offering (2022/3, dir. Oliver Park)

[dzismis]

Michał Waszyński udawał katolickiego księcia, by ukryć żydowskie pochodzenie.

To on odkrył Audrey Hepburn i Sophię Loren Był jednym z najpopularniejszych polskich reżyserów Wdwudziestoleciu międzywojennym Michał Waszyński był jednym z najpopularniejszych polskich reżyserów, współpracującym z takimi gwiazdami jak Eugeniusz Bodo czy Adolf Dymsza. Po wojnie jako producent filmowy pomógł rozwinąć kariery Audrey Hepburn i Sophii Loren. Chociaż pochodził z niezamożnej…

[audreyhepburninblackandwhite]

Michał Waszyński and Audrey Hepburn during the production of Roman Holiday in 1952

[amatesura]

The Dybbuk (1937) | dir. Michał Waszyński

[aautophagy]

[paraphrasedkulchar]

[gliklofhameln]

Lili Liliana in Der dibek (The Dybbuk), directed by Michał Waszyński, Poland, 1937. (YIVO)

[kvetchlandia]

Lili Liana as the Possessed Lea During the Excorcism, Screenshot from Michał Waszyński’s Filmed Version of S. Ansky’s “Der Dybuk,” Warsaw     1937

[charovnisa]

polish politics are fucked, here’s some lgbtq polish historical and cultural figures 🌈

maria konopnicka jan lechoń miron białoszewski wacław niżyński władysław warneńczyk anna grodzka ewa hołuszko karol radziszewski jarosław iwaszkiewicz tadeusz zawadzki jan bytnar robert biedroń tamara łempicka michał waszyński krzysztof warlikowski krystian legierski irena klepfisz witold sadowy

[takietamterefere]

"Dodek na froncie" (1936) dir. Michał Waszyński

[dominikalabadz]

I WANT TO BE WHITE FOR YOU/DLA CIEBIE CHCĘ BYĆ BIAŁA

The found footage created directly for the exhibition in Studio BWA is one of such realizations. It presents a snapshot from the title song sung by Reri in Michał Waszyński film (“Black Pearl” 1934). For a few seconds the image takes a viewer into the world of film romance and prewar, far from Political correctness, fascination with exotic beauty. Trained eye will also find a discrete interference in the gallery space – digression on the possibility of choosing one’s own identity together with all the cultural and racial baggage that inevitably accompanies it. The title I WANT TO BE WHITE FOR YOU, was taken from the song sung by Reri – a beautiful star from Tahiti who appeared in the Polish film “Black Pearl” from 1934. Reri sings :

You have given me everything I have:

jewels and rich clothes.

What do I need those for, tell me,

if your heart is not mine.

I want to be white for you, just like you.

Have clear eyes and bright face

and bright heart - as you have.

I want to be white for you and good

as you are,

Because it’s so good to be with you,

without you it’s bad,

I want to be white, so that you loved me.

The show, full of sex appeal, honesty and naivety, is watched from the balcony by the character played by Eugeniusz Bodo, one of the most popular Polish prewar cinema lovers. Privately they had afiery affair. Reri, whose true name was Anna Chevalier, on the suggestion of Bodo stayed in Poland and interrupted her European tour. However, the relationship of exotic star with the Polish dandy did not end happily. Bodo was soon bored with his mistress and Anna sought solace in alcohol and night life. Their paths parted forever. After her affair with the “white world”, successes in Hollywood and on the old continent, Anna finally returned to Tahiti in the throes of addiction. Till the end of her life she cherished the memory of miserable love. From today’s perspective Reri’s performance in “Black Pearl” does not fall within any framework of political correctness. The exhibition’s title, inspired by the refrain of the song and the history of the heroine, is symbolic – it provokes reflection on how to evoke egalitarian dialogue between minority and majority, on the coexistence and cohabitation, which would evoke synergistic effect of enrichment on both sides instead of hurting dependance. Reri’s utopian desire to become white with bright eyes and united with her ideal, is replaced with the utopia of harmonious existence „next to.”

Patrycja Sikora

“Dla Ciebie chcę być biała” (Wrocław, 2010)

“Przygotowany specjalnie na wystawę w Studio found footage, będący migawką ztytułowej piosenki śpiewanej przez Reri w filmie Michała Waszyńskiego („Czarna Perła” 1934). Obraz przenosi widza na kilka sekund w świat filmowego romansu i przedwojennej, dalekiej od politycznie poprawnej fascynacji egzotycznym pięknem. Wprawne oko doszuka się także dyskretnej ingerencji w przestrzeń galerii – wypowiedzi na temat możliwości dokonania wyboru własnej tożsamości wraz z całym bagażem kulturowym i rasowym, który nieodłącznie jej towarzyszy.Wystawa dotyczy refleksji nad problemem inności etnicznej, religijnej, narodowej i możliwości (niemożliwości?) dialogu kulturowego w homogenicznym społeczeństwie, z naciskiem na realia obecne w Polsce. Tytuł DLA CIEBIE CHCĘ BYĆ BIAŁA, zaczerpnięty został z piosenki śpiewanej przez Reri – piękną gwiazdę z Tahiti występującą w polskim filmie „Czarna Perła” z 1934 r. Reri śpiewa :

Wszystko mi już dałeś, wszystko mam:

i klejnoty i bogate stroje.

Po co mi to wszystko, powiedź sam,

jeśli moje nie jest serce twoje.

Dla ciebie chcę być biała, tylko tak jak ty.

Mieć jasne oczy i jasną twarz

i jasne serce – takie, jak ty masz.

Dla ciebie chcę być biała i dobra tak jak ty.

Bo z tobą dobrze, bez ciebie źle,

więc chcę być białą, żebyś kochał mnie.

Występ, pełen seksapilu, szczerości i naiwności, ogląda z balkonu postać grana przez Eugeniusza Bodo, jednego z najpopularniejszych amantów przedwojennego kina. Prywatnie, poza planem, łączy go z Reri płomienny romans. Reri, a tak naprawdę Anna Chevalier, została za jego namową w Polsce, przerywając swoje europejskie tournée. Jednak związek egzotycznej sławy z polskim dandysem nie kończy się happy endem. Bodo wkrótce nudzi się kochanką, Anna szuka ukojenia w alkoholu i nocnym życiu. Ich drogi z czasem rozchodzą się bezpowrotnie. Po flircie z „białym światem”, sukcesach w Hollywood i na starym kontynencie, Anna ostatecznie trafia z powrotem na Tahiti pogrążona w nałogu. Pamięć o nieszczęśliwej miłości pielęgnuje do końca życia.Z dzisiejszej perspektywy występ Reri w „Czarnej Perle” nie mieści się w żadnych ramach politycznej poprawności.Tytuł wystawy, inspirowany refrenem piosenki i historią bohaterki, jest symboliczny – prowokuje do refleksji na temat możliwości podjęcia równouprawnionego dialogu między mniejszością a większością, na temat koegzystencji i kohabitacji, która zamiast krzywdzących relacji zależności owocowałaby synergicznym efektem wzbogacenia obu stron. Utopijne pragnienie Reri by stać się białą i jasnooką, stopioną ze swym ideałem w jedno, zastępuje w takim założeniu utopia harmonijnego istnienia tuż „obok”. (Patrycja Sikora)

[dzismis]

Michał Waszyński

 wyreżyserowany arystokrata Jego barwny życiorys świetnie sprawdziłby się jako scenariusz trzymającego w napięciu, wielowątkowego filmu. Michał Waszyński, najbardziej płodny twórca przedwojennego kina w Polsce, bohater książki “Człowiek, który chciał być księciem”, zanim przypisał sobie szlachecki rodowód, zdążył wylecieć z żydowskiej szkoły, zmienić w dokumentach wyznanie wiary i dane…

[amatesura]

The Dybbuk (1937) | dir. Michał Waszyński

[radiotokfm]

Książę i dybuk - kim był Michał Waszyński?

from Najnowsze audycje - Radio TOK FM http://bit.ly/2pCpqHA via TOK FM