#aklımın odaları

[kalemineiyibak]

Sahipsiz

Boşluktayım; bu, öyle bir boşluk ki yapbozun parçaları kaderime ihanet ediyor sanki. Gidecek yerim yok, tutacak sözüm yok, bekleyenim yok, beklediğim yok. Hüsranlar ve kırgınlıklar fazlaca birikti ömrüme; düzeltilebileceğine dair inancım, tuzla buzun gönül kiracısı âdeta... Kıyıda köşede kalınmış, seslenilmemiş, ses vermemiş bir derbederliğin fonetik kaybında gibiyim. Kaybım çok, acıyan yanım çok, acım çok; inancım yok... Tanrı değil mi ki yazgıya yön veren? Elim, nasıl bir yanılgının töreninde bahtımı tutmuş ve acımış olabilir?

Yapay gülüşlerimin terörist yanındayım; partizanlık kokuyor gönlümün kireç odaları. Bir alana, bir bedava mutluluk vermiyor hayat artık... Kaç sancım var, bir bilinse. Doğumhaneler dolup taşar imdatlarımda. Hayat boyu mutlu olmayı dilerken, kaç acı doğurduğumu bilseler; ebenin sorgusundan muzdarip mutluluklar ifade verir... Yazım yanlışları gibi çözülüyorum içime; özlüyorum, her dem iç huzurumla dolu olmayı; sevmeyi, sevilmeyi, inanmayı... Memuriyeti başlıyor inançsızlığımın; sekiz saat mesaisi oluyor inanmamak, kayboluyorum, boşluktayım...

Başkalarına teslim ettim. Terk-i diyar ettim kavşakta bıraktığım dileklerimi; gidecek yerim yok, gideceğim biri yok, kanacağım sözüm yok. Yazmak... Başkasına ait olan harfleri çalıp yazarlık taslamak gibi geliyor onu yazarken, artık bana. Bütün hücreleriyle, yirmi dokuz harfiyle; her nefesiyle başkasına aitken... Unutmak zorunda olduğum kaderden gecelere asıyorum kendimi. Hatırında gönül kuşu, hatıralarında gurbet yolcusu bile değilim.

Boşluktayım. Çok zordayım. İnanmak, mührü basmış kaşesiyle; dört başı mamur günahlar devşirme gönlün gayrimüslim sancısı olmuş. Herkes, hep başkalarının zaten. Boşluktayım, aklımdasın. Tutunuyorum aklımın merdivenlerine, düşüyorum; yuvarlanan sonsuzluk bir gıdım mesafede hep 'sen' bulvarı...

Bunalıyorum, boşluktayım, tokluktayım, doyuyorum cehennem pizzama; zeytini bol bir güzellikte peyniri küflü kalıyor mutlu olmaya. Saçımı düzelttiğim kadar, hayatımı düzeltemiyorum. Piyonu, şah ile mat'ından zorlamış insafı; güneş, sorgu sual cetvellerinde dövülen bir öğrenci, gönlümde... Boşluktayım, kınamaktayım; zarardayım. Kanmak sultanlığında saraydan kovulan cariye harflerimin cesurca "Seviyorum" diyemediği zindanlardayım. Tövbeliyim bir de; gülemeyen otuz iki dişimin kırk katırlı inadında somurtuk özneyim. Nesneden ayrı, öznede bir mutluluk bulamayanım; koltuğumuz yok, evimiz yok, yatağımız yok, iki gönülde pişen yemeğimiz yok. Şimdi, neyleyim bu aşkı? Pedallarını çevirip son yaşamının, müziğimin sol anahtarıyla bana gelsen; bize bir şarkı yazacağım yok. Boşluktayım, korkudayım, iskambil kağıtlarının kral ile valesini kendi döngüsünde yaktığı bir umarsızlığım...

İyileşmiyor; ilkbahar, başucumda. Yatağını sahipleniyor özürlü şanslı şahıs. Dirayeti, bir onu sevmek... Bana kaldırmamak, her hücresini; bahtıma ateş edip onu kalbime gömmek... O da bir kadın sonuçta; bir de ana üstelik, analık hakkıyla fark atıyor, ezip çiğniyor mutsuzluğum gibi beni...

Kapıdayım. Gönül taziyesi helali hoş olsundan başlayıp helvalar dağıtıyor imdadıma. Arap saçıyım; Elhamdülillah aşklarında fala inanan gavurbazım. Gavurluğumu konuşturuyorum, beni görsün diye zalimin zal'i. Firdevsinin Şehnamesindeki Pers savaşçı zannediyor kendini. Halbuki, düpedüz zalim işte; zalimin kendisi...

Arştayım; gök kubbenin keman arşesine diklendi soytarım; Firavun'dan cesaret alıp soytarı; soykasını hasretin bağrına giydirdi. Yemin ederim; ben, Müslümanım.

Yeminle, dişi bir sadakatle sevmiştim zalimin zal'ini. Savaş açıp dikte nöbetlerde, didaktik ve sofistike haramlarda meclise aday göstermiş beni; boşluktayım, kovalamak, hep ölüm gibi aşkı şimdi... Marmelatı serpilip bu haram pastaya; başkasına afiyet olmuş, üstelik. İyi yemiş, iyi sevmiş, iyi kusmuş zal'i.

Barbar onsuzluktayım; elimi tutan ölüsü, dirimi tutan hayaletini kemiriyor. Sahi, sahipsizim şimdi...

Dilara AKSOY

[arkeolog]

"aklımın odaları senle doldu taştı"

[kendimegelmemlazimdi]

Bul seni getir bana, hediyem ol Aklımın odaları senle doldu taştı.

[hasanakbal19]

GİTMEK YÜREK İŞİ

Aklımın ortasından delipKalbimin üstüne  isabet etmeseydi,Süngüsü çekilmiş sözlerin,Iskalamasydın gözlerimden,Ayaklanmazdı  gecenin  bir yarısı,Ve delinmezdi belli belirsiz uykularım…Sen geride kalmak nedir bilmezsin!Gitmek yürekli olanların işiKalanların marifeti yalnızlığında gizli,Baldırı çıplak bir akşamüstüÖrselenmeseydi düşlerim,Kundaklanmasaydı zihnimin odaları ,Ve sürüklemeseydin…

[kunyekultursanat]

GİTMEK YÜREK İŞİ

Aklımın ortasından delipKalbimin üstüne  isabet etmeseydi,Süngüsü çekilmiş sözlerin,Iskalamasydın gözlerimden,Ayaklanmazdı  gecenin  bir yarısı,Ve delinmezdi belli belirsiz uykularım…Sen geride kalmak nedir bilmezsin!Gitmek yürekli olanların işiKalanların marifeti yalnızlığında gizli,Baldırı çıplak bir akşamüstüÖrselenmeseydi düşlerim,Kundaklanmasaydı zihnimin odaları ,Ve sürüklemeseydin…

[musiliac]

♪ aklımın odaları - kolera

[isimsiz-yazar]

27 gün oldu o güzel gülüşünü görmeyeli, duymayalı, bilmeyeli... onlarca olumsuzluğuna rağmen senden vazgeçemeyişlerimden nefret ediyorum. Fakat zihnimin her bir yanı seninle dolup taşmışken senden geçemiyorum da. Yapacağım diyorum her seferinde, bu sefer unutacağım, dilim ile onlarca kez belki de senden nefret ettiğimi söylemişimdir lakin kalben hepsi yalan... mümkün değil bu, olmuyor yok yok olmuyor ne senden uzak kalmak mümkün nede unutmak... her geçen gün biraz daha aklımın odaları seninle dolup taşıyor ve ben bu uzak kalışların artık bitmesini istiyorum... seni çok seviyorum kadın... bir ananın evladını sevişi gibi... yavru bi kedinin annesinin peşinden ayrılmayışı gibi...

[emirsunal]

Koş saraylarıma, bulabilirsen beni

Konuş ve dertleş eskisi gibi

Bul seni, getir bana, hediyem ol

Aklımın odaları senle doldu, taştı

[gulusumdekimahzen]

Koş saraylarıma bulabilirsen beni Konuş ve dertleş eskisi gibi Bul seni getir bana hediyem ol Aklımın odaları senle doldu taştı..

[musfika-hanim]

Sen" den azat olmak isteyen kim ?

Aklımın odaları senin, kalbimin tahtı sana kurulmuş

Her sabah ve gece; fermanlar okurum duymaz mısın ?

Beynimin protesto ettiği tek şey; gitmekle gidilmeyeceği

Asla rücu ederken bıraktığın yalan dünya; bana da emanet

Buranın yalan olduğunu bilmekle beraber; bıraktığın en kalbi, en gerçek duygularla bağlı olmanın, o güzel tarifsiz hissiyatıyla geçiyor günlerim

Anılmayan saat dilimlerini saymıyorum vakitten

Adını anmadığım gün mü var sanıyorsun?

Dedim ya; gitmekle gidilmez, gittim sanırsın daha bir yerleşirsin içime

Gitmelerden bahsetme bana; gelebilme ihtimallerini anlat

Olabilme, varabilme, yoluna düşebilme, sırrına erebilme yollarından bahset.

Seferler say bana

Yollar göster ... ya gel , ya da ..

/Müşfika/

[kendimegelmemlazimdi]

aklımın odaları senle doldu taştı.

[emredenenadam]

Aklımın odaları senle doldu, taştı.

[johensim]

Bul seni getir bana hediyem ol Aklımın odaları senle doldu taştı

[yagizsecen]

İhtimal Dahili

Söz uçarken yazı kalıyorsa, sadakatinden değil uçmayı bilmediğinden. Yazmakla yüzyıllar koydum arama, uçabileceğime inancım yoktu belki. Uçmaktan vazgeçerim oysa yazmak için. Birinin bunu hatırlatması gerekiyordu, o “biri” benmişim. Karanlık gölün karşısında kendimi izlediğimde anladım.

İz bırakanların unutulmamasını anlarım da, iz bırakmamak unutulmaya sebep değil. Kötü bir hafızanın burnundan kıl aldırmayan açıklaması bu. Halbuki çeyrek asra merdiven dayamış ne gereksiz şeyler var zihnimde, aklımın odaları yerle yeksan. Kaldırıp kafamı göldeki yansımama baktım. Oysa hiç aklımda yoktum, kendimde hiç mi iz bırakmadım?

İz bırakmak, peşinden gelinmesi için ucu açık bir davetiye... Ben seni hiçlikte de bulurdum. Ama hiç kuşkusuz, unutulma kaygısı güden iz bırakırdı. Kendimi de bu yüzden kaybettim belki. Peşimden gitmek iyi bir fikir değildi.

Çok defa ukalalıkla itham edildim ki az değildir hak verdiğim. Ukala büyük lokma da yer, büyük söz de eder. Dahil olduğu nokta, son noktasıdır tartışmanın. Teşhisinden sonra edilen her kelâm lâf-ı güzaftır sorsan. Yine de gelir anlatırlar. Hararet idrakı öldürüyorsa demek; ne anlatıldığı, neden anlatıldığı, kimin ne kadar dinlediği, unutulur çok sonralar. Etrafında bulamayan öldüğümü değil gelmediğimi düşünür önce. Tam da anlatmaya ihtiyaçları varken, ne cüretle ölebilirim ki hem...

Herkes peşimden gelsin isterken takip mesafesini kaybettim sanırım kendimle ya da söylenenlere kulak asmaktan, uzaklaşan ayak seslerimi duymaz oldum. Sanılanın aksine, ilk kez ihtimal dahilindeyim kendim için. İlk kez yalnızca kendi kelimelerimin yankısını duyuyorum. Muhakkak var kulağımı tırmalayan yerler. Tebrik etmeyi bilseydiniz, tenkit de edebilirdiniz. Gecenin bir yarısı alır masaya yatırırdık beni, enime boyuma tartışırdık.

“Pişmanlık, muhtaçlıktan doğuyorsa piçtir.” demiştim yıllar evvel. Ancak pişmanlık “Muhtacım!” diye bağırıyorsa Zeki Müren gibi, samimidir de. Peki öyle icap ettiği için pişmanlıklar giyinmek, dimdik arkasında durulan dağ gibi yanlışlardan daha talihsiz değil mi? Üzülmeyin, belki de içinizden gelmedim. Sizinle yürüdüm ama belli ki sizden değilim. Söylenenin hükmü olmadığında gelen daha çok şey söyleme arzusu... Seni sevmiyorum. Yazılar uçtu, merdivenler devrildi, izler silindi, lokmalar kusuldu, sesler duyuldu, pişmanlıksa doğduğu gibi öldü. Ve ben yeni bir kimlik arayışında hükümsüzüm. 15/03/2019 03:37 - İstanbul

[izimbozada]

Merhaba Bozcaada…👨‍🌾👐Çanakkale/Geyikli’den feribotla yarım saatlik bir deniz yolculuğuna çıkıyorum ve karaya vardığımda cennetteyim: merhaba Bozcaada🌀🌙 Adada rüzgâr🍃 ve deniz, koyları dilimlemiş ; aklımın estiği yorumu yapabileceğim bir cennete dönüştürmüş sahilleri⛱ Deniz, süzülen ada kargaları, yamaçlara arkalarından kancayla tutturulmuş gibi duran evler, kale, 🍇bağlar, minicik sokaklar ve adalılar… Ben de bu toprakların şaraplarını, 🏝deniz kokusu eşliğinde yudumlamak için kendimi en sevdiğim yere, 🫧🏠Uğurlu Dükkan Rooms ( @ugurludukkanbozcaada ) Bozcaada’ya atıyorum. Üzüm ile insanın birbirine olan benzerliğinin yoğun ifadelerinden doğmuş Uğurlu Dükkan Rooms. En güzelinden bir 🌅 ada manzarası karşılıyor beni burada. 🪞Uğurlu Dükkan’ın estetik haz uyandıran jakuzili odaları favorim. Beyazın ve yalınlığın egemenliği hakim bu odada. Her şey Tuğba ile Tolga’nın el emeği… Banyoda kullandıkları floral marka şampuan ve duş jeli canlı renk tasarımı ve bilhassa kokusu ile muhteşem👍 @nero.supply Kahvaltı… Lezzetli sandviçler hazırlayan, güzel tatlıları (lotus cheesecake, limonlu🍋 tart) ve çekirdek kahveleri olan Uğurlu Dükkan’ın kafesi | @ugurludukkanbozcaada ada sokağına konumlanmış çok şirin bir yer🫶 Deniz… Adada rüzgâra rağmen rüzgârla beraber deniz keyfi yapmak mümkün. Lodos esti mi soluğu aldığım ilk yer Çayır. Bu koy anlatıcısı olmayan bir belgesel🎞 gibi… Şarap… Bol aromalı çavuş🍷 üzümünden yapılan beyaz şarabı içebileceğiniz en doğru adres: Kasaba Bozcaada. Bütün ada şaraplarını burada içebilirsiniz, yanına şarküteri tabağı da söylemeyi unutmayın derim! Gün batımı… Dünyayı unutturan eşsiz manzaralardan en çok aklımda kalanı Göztepe oluyor… Hele bir de dolunay zamanı ise bir yanda gün batarken bir yanda ay doğar🌚🌝 Yemek… Enginar, deniz börülcesi, tekmil fava, semizotu salatası ve kumda midye; damağımda yer eden bu lezzetler Yalova Restaurant ile Vahit’in Yeri’nin menülerinden seçmeler🫶 🐶 Evcil dostlarıyla gelen misafirlerine de kapıları açık. 🗝 Oda fiyatları, iki kişi kahvaltı dahil 1.350₺-1.650₺ arasında değişiyor. 📞 Telefon numaraları: 0539 609 17 39 #işbirliği ✏️ Yazının devamı👇 (Bozcaada, Çanakkale) https://www.instagram.com/p/CgmVmRBM9IV/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[vsnct]

aklımın odaları amatem’i andırıyor.