#badems

[kanizsakulturzenekar]

Most először ipróbáltam pályán egy fully-t. Jó volt, sokkal biztonságosabb és könyebb vele menni mint az enyémmel. Nem fért bele több kör, a sajáttal mentem utána. Valószínű a megszokás miatt, mert ismerem a gépet, jobban éreztem magam a sajáttal.

[nleour]

[bademsi]

sana hiç kıyamadığım için kazandın, savaşmadık.

[dizyarasi]

“Sene 2009’du. 17 yaşındayım, bizim mahalleye yeni bir aile taşınmış... Tabi o zamanlar mahalleye taşınan kişiyle gidip tanışılır, hediye verilir, sohbet edilir... Mahallede apartmanın önüne masa sandalye koyulur, çekirdek yenilir, sohbet edilir falan... Güzel zamanlar tabi* yeni taşınan ailenin iki çocuğu var, biri 19 yaşında adı Mert, tabi o gün onun benim hayatımın anlamı olacağından bihaberim. :') Diğer çocukta 5 yaşında, erkek, adı da Murat. Mahalleye kızlarla buluşmaya çıkıyorum bir öğle vakti, Murat koşarak yanıma geliyor, tabii bayağı zaman geçti annesiyle Murat bize gelirdi, Murat’la oyunlar oynardık. ‘Selin abla, kapıyı çalıyorum açmıyor annem,’ dedi bana. Uyumuştur diye düşünüp Murat’la onların evine çıktık, kapıyı çalıyorum açan yok tabii. Komşulara söylüyorum, Murat’ın annesi Hatice ablayı telefonla arıyorlar, zil sesi evden geliyor. O sırada Mert geldi, bakındı önce sonra sordu ‘ne oldu?’ diye. ‘Hatice abla kapıyı açmıyor,’ dedim. Gözlerime baktı birkaç saniye... Sonra kapıyı çaldı açan yok, endişelendi hemen. Cüzdanından kart çıkardı, kapının arasına sokarak açtı kapıyı. Mutfağa girdik bir baktık Hatice abla yere yığılmış, nefes almıyor... O gün ne kadar üzüldüğümü anlatamam. Mert kucakladı annesini, ağlaya ağlaya ölmedi diyor... Ben hıçkıra hıçkıra ağlayıp Murat’ı sakinleştirmeye çalışıyorum. Mert arabasına bindiriyor Hatice ablayı, Muratla bize de binin diyor. Biniyoruz. Öne Murat’ı oturttum, arkada ben, Hatice ablanın kafası kucağımda... Saçlarını okşuyorum, ağlıyorum, dünya dar geliyor. Hatice ablanın kocası, Murat 1 yaşındayken ölmüş. Hatice ablanın nabzına, kalbine bakıyorum atmıyor. Hastaneye varıyoruz, Mert delirmiş durumda, Murat perişan. Murat’ın elinden tutuyorum, Hatice abla sedyeye alınıyor. Ah hatırlayınca her defasında ağlama tutar beni. Her neyse, Hatice abla öldü. Cenazesi vs derken Muratla Mert bizde kaldılar. Annemle babam melek gibi insanlardır, yardıma muhtaca arkalarını dönmezler... Muratla annesi gibi ilgileniyorum, mutlu etmeye çalışıyorum. Mert çalışıyor, eve geliyor, Muratla kaldıkları misafir odasına çekiliyor hemen. Onunla doğru düzgün konuşmuyoruz, ağzını bile açmıyor. Bir gece Murat’ı yatırmak için odaya girdim, uyanıktı, yatakta öylece oturup duvara bakıyordu. Hemen yatağa kucağımdaki Murat’ı yatırıp onun yanına ilerledim. Murat abisinin onu sevmediğini düşünüyordu, bana söylüyordu, hiç olur mu öyle şey diyordum. Geçtim yanına, dedim ki: ‘Muratla biraz ilgilensen, psikolojisi iyi değil.’ Bana döndürdü gözlerini, ellerimi tuttu. ‘Her şey için teşekkür ederim,’ dedi. Saat gece 3, herkes uyuyor, fısıltıyla konuşuyoruz tabii. Sonra sarıldı bana birden... Kokusunu ilk defa o gün yakından aldım. Çok güzel kokardı hep. Odasına sinerdi kokusu. Ne yapacağımı bilemeyip ben de sarıldım. Birkaç saniye kaldık öyle, sonra ağlamaya başladı kafasını omzuma koyup... Birlikte ağladık. Sarılmayı bırakmadan. Sonra çekildi benden, ‘İyi geceler Selin,’ dedi yattı yatağa. İyi geceler dedim çıktım odadan ama kalbim nasıl atıyor. Odama gittim uyuyamıyorum ama. Tüm gece onu düşündüm. Ona âşık olduğumu anladım... Sonra birkaç ay geçti, biz Mertle daha da yakınlaştık, konuşmaya başladık, hatta flört eder gibi konuşmaya başladık falan. Daha sonra Mert para biriktirdi. Ayriyetten bizimle kaldığı için çekinip kiraya, faturalara destek olurdu. Geldi bir gün konuştu babamla, aldı Murat’ı, valizleri amcasının yanına gideceğini söyledi. O gün yüzüme bile bakmadan gitti. Murat’ı öpebildim sadece gitmeden. 2 yıl geçti, bir gün telefonum çaldı. Onun sesi telefonda. ‘Murat seni görmek istiyor,’ diyor. O gün geldi beni almaya.

[vievecorcityrp]

MAVI BADEM

GENDER: Cis Woman

SPECIES: Witch | Spirit Magic | No Coven

AGE: 25

SEXUALITY: Pansexual.

OCCUPATION: Receptionist for the Vievecor City Police Department

DISTRICT: Droitwich.

BACKGROUND:

Born as the middle child, it didn’t take much to see that she was going to be a problem child. Middle child syndrome hit her and it hit her hard. She was kind and respectful but as she got older she found herself looking for trouble - anything to be seen or heard by her family, even if it meant disdainful looks While she never despised being a witch, in fact enjoying being one, she just feels like she deserves to be alone in a sense. She feels she is better off being a lone wolf than in a group of people - afraid that she may get judged. Her mother was a witch but never really taught Mavi much of anything, she mainly learned how to use magic on her own and from her grandmother before she died. As for her siblings, she wasn't entirely sure whether or not they were witches themselves - them having practically ignored her due to her rowdiness.

Around the time she hit puberty she had already done 2 stints in juvi where she had met a few people who later go on to be her best friends. And maybe it was her being such a problem child but by the time she was 18 and legally an adult her parents essentially kicked her out - forcing her to live her own life without their backing.

Having found the determination to start anew, she still lacked in many ways but tried her hardest to embrace this new life, getting her GED and starting college classes. Hell, she even got a decent job working as a part time receptionist for a vet and also a server for a local cafe.

Things seemed great by the time she was 23 - she had been dating a good man for some time, she was making a decent income, and she genuinely enjoyed life. The only thing missing was her family, but she found herself too scared to open herself up and get back in touch with them.

Before she had a chance to actually try, though, she found her and her boyfriend being mugged. It seemed different though, he didn’t seem to want money or anything, but he had a look in his eyes with the intent to hurt or kill someone. Seeing him go for her boyfriend, she pushed him out of the way and took a knife to the side.

Thinking it was the end, she resolved herself to moving on to the other side - hoping that life would be okay for those she had come to love. But, as soon as she closed her eyes she opened to find herself in the hospital - surrounded by those who she knew would be there for her.

Now, with this second chance, she’s finally mustered the courage to return and remake her connections and live a decent life. She wants to try and put herself out there, to actually settle down and get her life together.

PERSONALITY: Adaptable, caring, affable, stubborn, hard headed, distrustful

CHARACTER TYPE: Original

BLOG: @wiishfvlthinking

[nevzatboyraz44]

Almond garden, Turkey 🇹🇷

حديقة اللوز تركيا 🇹🇷

Badem bahçesi, Türkiye 🇹🇷

https://instagram.com/nevzat.boyraz44

[kanizsakulturzenekar]

[ay-13]

[huysuzlukabidesi24]

[ramenstation]

                         🥢    ◜starter abierto › 2da generación cestlavie◞

“¿Gusta– ¿No? bueno…” no era la primera persona que pasaba de largo sin siquiera escucharle y sin embargo no se acostumbra a la pizca de decepción que siente con cada rechazo. Había aceptado compartir el puesto de postres con su amigo, pero claramente su confianza en la cocina no se translada al tratar con clientes. Ni siquiera logra encontrarlos. Mira a su alrededor, encontrando siguiente prueba, "Hola, disculpa, ¿puedo ofrecerte un postre? Tenemos macarrones de distintos personajes y, mis favoritos, conchoros."

[mdnbsrn]

Akşam yürüyüşü🌿

[olubirinsaninatankalbi]

Kimse bize sen ağlama demedi.

[calikusuvedunyasi]

Benim küçük ballı lokmam, Bademim🍯

Seninle geçirdiğimiz her an için Allah’a şükrediyorum, iyi ki yanımızdasın minnoşum✨