#buff fark

[pyyl0n]

colored him in and lined him. I love my gouache paints ^-^

[space-gutz]

beep boop have some sketches

[extremesmarts]

spark the electric freak

[kogglyuffs]

brain said "how can i make this post about my current fixation 😈🔥"

og ss:

[lamedrago]

buff fark

[corntort]

song one

song two

song three [SEVERE FLASHING WARNING!!!!!!!!]

[aksesuargiyim]

Buff

Günümüz moda trendlerinde çok yönlü kullanım özellikleriyle öne çıkan buff, zamansız şıklığı ve fonksiyonelliği bir arada sunan eşsiz bir aksesuardır. Bu aksesuar, sade ve minimalist tasarım çizgileriyle hem spor hem de günlük kombinlere kolayca uyum sağlayarak, stil sahibi kadın ve erkeklerin gardıroplarında fark yaratan detaylardan biri haline gelmiştir. Yumuşak dokusu, ergonomik yapısı ve hafif malzemesi sayesinde kullanıcısına gün boyu konfor ve pratiklik sunan ürün; aynı zamanda trend belirleyici yenilikleri takip eden tasarımcıların özgün yorumlarıyla sürekli evrilmektedir. İster sade bir şıklığı, ister renkli ve enerjik bir görünümü tercih edin; bu ürün, her ortamda modern modanın dinamik çizgilerini tamamlayarak, kişisel stilinize sofistike bir dokunuş katar. Ayrıca, bu ürünün çok yönlü kullanım özelliği, farklı mevsimlerde ve her türlü etkinlikte rahatlıkla tercih edilebilmesini sağlarken, kullanıcıların kişisel tarzlarını ön plana çıkarmalarına olanak tanır. Estetik detaylarla zenginleştirilmiş ve kaliteli malzemelerle üretilen bu parça, modanın sürekli değişen trendlerine ayak uydurabilen esnek yapısıyla her daim güncel ve dikkat çekici bir seçenek sunar.

[naggingatlas]

i rly rly rly rly rly rly rly rly rly rly rly like vector the crocodile.

[toongirl007]

Hi, I was wondering if you could tell more about Oscuri's poison powers and such.

hello! I'm actually working on drawing how she uses her powers, thanks for showing interest in my formie oc! :D

Oscuri was born with venomous powers but instead of using them for evil she uses them for good. The purple highlights on her hair & on her palms aren't just there for show, she can excrete her venom from these spots for help with creating her pain killers, in battle they form these skull bubbles. She can channel them when using her sais as well.

The color of the Venom varies on what she is going to do; Deep Green color means she is going to paralyze usually it lasts about an hour, it feels sticky like bubble gum. If a formie or GPA accidently get this on them then they are pretty much stunned in place until Oscuri helps unstun them. She has to null the venom in a beaker & boil it to turn into a lighter green color, this is what she uses for her formie & GPA patients. Thats the color of when the painkiller is ready, it starts to work quickly as it will take the pain away in 2 secs but a formie most keep the tourniquet that was applied on for the entire day as her venom works in stitching back deep wounds to fully recover. Sadly for GPAs her only solution at the time she worked as a medical researcher was to strap on a large bandage for them to take away the pain in their receptors with her painkiller. She learned to repair GPAs from Dr. Armstrong after joining the Fark Force.

Purple color of her venom is very dangerous as she intends to harm/kill, its strong enough to melt through metal & flesh; feels like acid. When Oscuri is enraged she forms a toxic mist aura around her, it smells very sweet like pineapples and if it gets in a formie/GPAs eyes it will blind them temporary. She only gets enraged if you talk crap about Spark/Fark/Sfarx as they are her only friends that she has. This toxic mist doesn't effect the jesters due to their friendship with her. Sfarx has a calming/soothing mist that is golden & sparkles to cancel Oscuri's toxic mist and just holds her in a hug to calm her down.

Even before joining the Fark Force Oscuri had a hard time fitting in formie society, her looks are very intimating but she means well. She made her services very affordable which the doctors & nurses from the other hospitals & clinics didn't like at all, even tried burning her clinic down before. When she joined the Fark Force that made the other formies see her as a traitor because she was the only one that joined of free will, the others see Fark as a Tyrant. Even tho she protects the formies she feels very outcast & Fark comforts her saying that they are doing the right thing by stopping Clarity from spreading her influence all over Luna.

One day she sees Spark attacking the force, she stays hidden in the shadows & just watches, then has a moment where maybe that was the person that helped her when she got ambushed during the Freom Virus outbreak that she goes to Fark to talk about it. This whole time she thought Spark was wearing power/robot armor since it was advertised all over where she lived in an apartment in Technoria City; only saw the yellow & jester hat when Fark past by to save Dr. Armstrong. Fark explains to her that Spark is his friend & instructs Oscuri not to harm Spark which she didn't plan on anyways.

At that point she had only seen Fark in his Super & Buff forms never small but didn't question it at the time.

Later on Fark gets worried & takes Oscuri to a far off hidden capsule location pushing her in saying to her that everything will be alright, before he leaves he tells Oscuri to find him when she awakens from her sleep. Fark erases this from his core memory so that Clarity has no clue where Oscuri's location is. After awakening from her pod Oscuri goes to search for Fark, reuniting with him she finally is able to see & speak to Spark in person, catching him up to speed with her story. Spark feels pity for her but understands she tried helping in her own way. Later on the jesters show her their fusion, Sfarx, as something they can do whenever they want, she doesn't freak out sees them as normal since she used to Fark changing his forms but they explain to her that is them as one person. Together they have a new mission, find the missing survivors and help build a new free world.

[muvasimmer13]

USM: 3.0 - IT'S HERE 🤪 (PATREON VERSION)

Lately, I've been working on a few new things for you guys! The number ONE thing that I've been focusing on is possibly putting the social interactions in their own tab. 

As of now, I have only managed to move them to the ACTIONS tab but HEY! It's something, right? Also, I finally got the hang of making events, so in the current update, you will see a few new events!

Let's Check Out A Few;

Litty Titty City

Within the Litty Titty City:

Up To 20 Members In Your Squad

2 Chef's

2 Bartender's

10 Biddies With Titties

At Litty Titty City, you can always find a few baddies with some big ole' biddies! Twice a year, gather with friends, find a few baddies, share some drinks & have the best time of your lives!  So if you're looking for a reason to turn up, look no further! 😈

Puff N' Paint

Within Puff N' Paint:

1 Host

20 Guest's

1 Batender

Event's can be held at Residential Home's or Museum's

Getting tired of hitting up the strip club or bar every night & want something new to do? Why not have a Puff N' Paint with a few of your siggas? Meet up with up to 20 of your friends, get farked up & dabble in the arts! Of course, it wouldn't be a party if we weren't 4/20 friendly so bring some bud too!

Boys & Girls Club

Within the Boys & Girls Club:

1 Social Interaction ---> 5 Possible Buffs

2 Mentors

Up to 10 Children

Up to 10 Preteens / Teens

Your sim's will have the chance to mentor young sims (or be mentored by sims) for 6 hours. You'll be able to use Residential Lots to hold the event. Bonding will be at the top of the list! Ensure that your sims can make friends to have for a lifetime as they grow older OR as they inspire young sims!

The Lookout Cookout 🌭

The Lookout Cookout:

4 Social Interactions ---> 8 Possible Buffs

Host: 1 - 4

Family: 20

Friends: 20

Bartenders: 2

Cook: 2

Time to pull out the grill & invite over the entire FAM! Everybody knows how much the hood loves a good cookout! Normally, you'll see stragglers walking up randomly acting like they're family just to get a plate. There's almost ALWAYS a fight & a contest to see who has the best footwork. And don't forget to be prepared for noise complaints because we're playing House.... MUSIC.... ALL NIGHT LONGGGGGGG! MOVE YO BODY! *starts dancing*

Sip & Sing 🎤

Sip & Sing:

4 Social Interactions ---> 8 Possible Buffs

Event Planner: 1 - 2

Friends (Unrelated): 5 - 30

Venue: Karaoke Bar (City Living)

The best part of finding new things to do with your friends, is being able to laugh about it later! Why not battle it out with friends to see who can hold the best note! Besides, who doesn't love getting drunk & making an absolute fool of themselves singing Karaoke?

More To Come

🔴 T.O.U P L E A S E:

Do not re-upload my content.

Do not claim my content as your own

Do not edit my content.

Enjoy My Loves  😘

CLICK HERE

[kosucu]

Akşam saatlerinde yola çıkmamızın ve önümde dört günlük bir tatilin olmasının verdiği hafiflik içinde yemeli, içmeli ve bol şarkılı-türkülü bir yolculuk başlamışdı. Yolcuk 21:00 sularında İznik merkeze girmemizle son buldu. Kit sırasına girip kayıt işlemlerimizi tamamlarken (benim, geçerli bir sebep sunmadan, keyfi olarak nitelendirdiğim bir tavır içinde) benim kullanmayı planladığım 200ml süt kutusunu kabul etmediler ve orada yer alan stantlardan satışı yapılan bardağı almamızı önerdiler, hafif bir gerginlik içinde kitlerimi alarak ertesi gün için son eksiklikleri de tamamlayarak, yolculuğun ardından son yemek işlerini de yapıp DSİ misafirhanesine giderek odamıza yerleşmek için işlemlerimizi başlattık. Bu esnada organizasyon tarafından alınan kayıt bedeli ile DSİ’nin verdiği fiyatların arasında fark olması beni son derece gerdiğini itiraf etmeliyim. Bu tür organizasyonlarda zaten kayıt ve diğer giderler için masraflar yapıyoruz. Kendimin de Ekip için konaklama ayarlamalarını yaptığımı düşününce DSİ’nin daha düşük fiyat vererek organizasyonun (bence) buradan da ekstra kâr etme hırsı çok itici geldi. Artık bu arkadaşların düzenlediği yarışlara katılmama ve çevremdeki kişilere de bu yönde telkinde bulunacağım aşikar...

Kitlerimiz, koşu ekipmanlarımız ve yol yorgunluğu sonrası gece 00:00 gibi dinlenmeye geçebildim.

Her yarış zamanı ayrı bir heyecan hissettiğimden dolayı sabahları çok erken kalkıp benden önce yarışacak arkadaşlarımı yarışları için uğurlamaktan son derece mutlu oluyorum. 90K için koşacak arkadaşlarımız Eda ve Kürşat ile birlikte kahvaltı yapamamış olsak da, uğurlamaya yetiştim. Son temenniler ile saat: 07:00 gibi otelden ayrılarak kendi maceralarına doğru yola çıktılar...

Sonrasında kendim için hazırlılarımı ve kahvaltımı yapmak üzere kahvaltı salonuna gidip kahvaltı eşliğinde kısa bir göl seyiri ardından yola düştük.

Start alanına varmadan önce bitiş çizgisi üzerinde Selman ile fotoğraf çekimi yaptık. Teamrunbo ekibi ile buluşarak Start noktamız olan Narlıca köyüne doğru yola çıktık. Başlangıçların en güzel yanı herkesin yarış heyecanına kapılmış arkadaşlarımızın, gülen ve tanıdık yüzlerin olması…

Uzun süredir görmediğim ve farklı şehirlerde yaşayan arkadaşlarımı görerek selamlaşıp, geçmiş ve gelecek için bir dizi sohbeti tamamlayarak, tabii fotoğraf çekmeyi unutmadan başlangıç noktasına geçtik…

Parkur hakkında daha önce koşan arkadaşlarımdan aldığım taktikler sayesinde önden başlamanın çok önemli olduğunu bildiğimden biraz hızlı ve kontrollü başladım. En önde olduğumdan bir yeri kaçıracağım korkusuyla sürekli arkama bakarak gidip biraz da olsa kendimi frenleyerek koşmama rağmen mezarlık yanında yer alan ilk dönüşü kaçırdım. Arkadaşlarımın beni uyarması sayesinde yarışa tekrar döndüm. (kendime not: parkuru iyice inceleyerek yola çık)

 Birkaç km gittikten sonra dik ve çamurlu bir yokuş ile karşılaştık, koşarken aldığım ilk karar; kendimi yokuşlarda çok yormadan son km’lere daha diri ve koşabilir bir halde girmekti. Bu nedenle yokuşların başlarında ve sonlarına doğru kısa koşular yaparak tırmanışlarımı yapmaya başladım.

Önümde giden daha önce defalarca bu parkurda koşan Bahadır ve Oktay ile kaybolma riskimi en aza indirgemenin rahatlığı ile keyif alarak adımlarımı daha güvenli atıyorum. Her yanım yeşilin farklı tonları ve tarlaların içinden geçerken gördüğümüz köy ahalisi ile selamlaşmanın tadı bir başka...

İlk istasyon olan Müşküle köyünde hiç durmadan geçip yolun başında olmamın verdiği dinçlikle hızla yoluma devam ettim. Köyün içinde bulunan teyzelerin ve amcaların herkese destek olması ayrı bir hava katıyor bu parkura, evinin camından, kapısının önünden, kahveye giderken herkes bir lakırdı içinde koşanlarla, insanımız bu konuda gerçekten duyarlı olabiliyor ama neden şehir ile tanışanlar özünde olmasına karşın her şeye çok fazla duyarsız oluyor…

Müşküle köyünden sonra başladığımız tırmanış artık çamurlu yollara ve dağın zirvesine doğru ilerlemekteydi, yolda bulabildiğim kuru yerlere basarak, (ikinci kritik önem taşıyan kuru kalma; en azından yolun başında kendinizi kuru tutarak ileride doğabilecek ısınma sorununa başından önlem almak çok kritik önem taşımaktadır) olabildiğince istikrarlı bir şekilde dağın zirvesine doğru ilerlemekteyken, hafif hafif yağmur başladı. Bir süre geçtikten sonra şiddetini arttıran yağmurun etkisiyle zeminin çamuru iyice ayaklarıma yapışmaya başladı. Bu arada sabah son dakika yanıma aldığım yağmurluğumu çantamı da kapatacak şekilde üzerime giyerek yağmurdan kurtuldum. Çıkış bitmiş ve iniş başlamıştı, zemin geçen araçların  ve yağmur sayesinden koşmak için zor bir hal aldı, yolun bir sağına bir soluna doğru gidiyor, çamura fazla bulaşmaktan kaçınıyor ve bir buz pistinin üzerinde yürümek gibi bir kayma hissi yaşanıyor. Artık Süleymaniye (2. İstasyon) görünüyordu ve işaretleri de takip ederek köyün girişine kadar gittim ama önümde gölleşmiş bir yol çıktı, kuru  geçmek bir yana en az nasıl ıslanırımın derdine düştüm. Biraz sağa sola bakarak en kolay geçişin mümkün olacağı kısımdan karşıya atladım ama ayağımın ıslandı. Uzun zamandır kendimi kuru tutmayı başardığım an burada sona erdi ve ayağım çok olmasa da ıslandı. Biraz kendime kızarak istasyona doğru gidip içeri kadar girdim, bir tane zeytin ve bir paket helva alarak yeniden yola çıktım. (İstasyonda 6.  olduğumu söylediler)

Süleymaniye’den çıkışta asfalt zemin ve tırmanışla yola devam ettiğim sırada hava iyice kapanıyor, her yerimi sis kaplamaya başlıyordu. Uzak bir köşede bulutlar güneşi kapatırken vadinin içinde bir bölgeyi güneş aydınlatıyor ve bu doğal güzelliği görmenin mutluluğuyla parkurun içine koşabildiğim için kendimi daha da mutlu hissediyorum. İlerleyen zamanlar içinde artık görüş açım iyice düştü ve önümde gördüğüm bir kişiyi koşarak geçerken, kişinin 160k koştuğunu öğrenip, hafif adımlarla hayalet kasaba havası içinde küçük bir köye girdim.

Sis basmış sokakları boş, kenarları ağaç direkli parke taşlı yolları, yarım kalmış bina inşaatı ile tam bir hayalet kasaba hissi beni biraz tedirgin etti. Sebebi köpeklerden aşırı derecede korkmam, köyü geçip çıkışından sapa bir yola doğru sapıyorum, solda ve sağda bulunan işaretler ilk başlarda kafa karşıklığı yarattı ve ilk tercihim ile gittiğim yönde bir sonraki işareti görebildim. Artık yollar ıssız ve ben iyice yalnızlaşınca birden kar yağışı başladı ve “buff”ımı iyice suratıma kadar çekip soldan gelen tipiyi kesmeye çalışıyorum. İşaretleri seçmekte zorlanıyor, bazı kesişim noktalarında bir süre dikkat kesilerek yola devam ediyorum. Kar şiddetini her geçen dakika arttırıyor, ağır aheste yola devam ederken uzaklardan gelen sesler ile irkilip bir kontrol noktası vardır diye düşünürken Bahadır’ı gördüm bir süre yollarını kaybetmişler ama neyse ki çok uzaklaşmadan beni fark edip doğru yola birlikte bir süre devam ettik. Elimden geldiğince onlara eşlik etmeye çalışırken kendimi zorlamamak için biraz geride kalıp kendi tempomda devam ettim. Çamurun çok fazla olduğu ve garip bir şekilde kaymayı engellemek için atılan dalların üzerinden engelli bir parkurda koşan atletler gibi seke sek geçmeye çalışıyor, bir yandan da koşarak, büyük çalılıkların dallardan sakınıyor, çamurda kaymamak için kontrollü gidiyor ve 35k koşanları geçmeye çalışarak 40-50cm derinlikli teker izlerinin içinde ayakta durmaya çalışıyorum. Bir süre daha devam ettikten sonra Aylin’i gördüm ve seslendim, küçük bir sohbet ederek önümde beni bekleyen yokuşu koşarak çıkıp hızla uzaklaştım. Önümdeki yol daha bi zor geldi geçtiğim yerlere nazaran, kurtuluş ve yarışın bitişi olarak gördüğüm Derbent köyünün evleri ufak tefek görülmeye başladı. Köyün girişi çok çamurluydu, çimlerin bol olduğu yerlerden geçerek çamurdan kurtulmaya çalışıyorum ve artık Derbent göründü ve istasyona doğru ilerliyorum…

Derbent istasyonu, köye girip bir süre içeriye girdiğimde birkaç küçük arkadaşımız (koşuculara alışık oldukları belli) destekleyerek istasyona ulaştım. Sıcak çorbayı görüp biraz aldıktan sonra yiyecek ekmek ararken, istasyonda görevli olduğunu bilmediğim Sevgi ile karşılaştık, o an çok mutlu oldum uzun zamandır görüşmemiş olmamız sebebiyle olsa gerek.

Güzel desteğin için teşekkürler Sevgi…

Artık kalan 20k için yola çıkma vaktiydi, 20k koşacak arkadaşlarımızın da başlangıç noktasıydı bu köy, köyden çıkar çıkmaz uzakta görülen kalabalık fark ediliyordu, hızlı adımlarla onlara doğru ilerlemeye başladım. Bu parkurda koşan çok sayıda arkadaşım olmasının motivasyonu ile hızlandım. Görebildiklerime selam vererek garip bir yoldan iniş yoluna doğru devam ettim uzak bir köşede bir sürü kalabalık görünüyor ama onların olduğu yere doğru yaklaşamıyorum, garip bir yol geçişi olması nedeniyle yılan gibi kıvrılan yola eşlik ederek koşmaya devam…

Yokuş inmek bir marifet;

Zirveden inişe doğru başlarken artık İznik görülüyor ve ilk bakışta yarış bitti hissine kapılıyor insan, az biraz daha iniş gerçekleştirirken İznik yaklaşmasını beklerken uzaklaşıyor bir anda motivasyonunuzu kaybedebiliyorsunuz. İnişleri tempolu inmeye başladım ve sonunda dizlerimde ki ağrısı artıyor. (Burada ayakkabı seçimimin ne kadar yanlış olduğunu acı bir tecrübeyle anladım.) Dizlerim ağrıyor inişler bitmiyor, birilerini geçiyorum sonra onlar beni geçiyor bir garip oyun tutturmuş bir halde birlikte yola devam ediyorum, kendimi 55k için odaklamışken kalan mesafelerin azalması görünen uzaklığı hiçte azaltmıyor. İnişlerin bitmesiyle koşabileceğimi düşünürken dizlerimin ağrısı iyice arttı ve yürü koşa döndüm, düzlükten gidişte kalan yolun bir köye daha varacağını fark edince, kendime küçük hedefler koyarak koşmaya başlayıp ara ara yürüyorum. Yanından geçerken mesafemi soran abi ile küçük bir sohbet ettik, kendisi dağcıymış ve 35k koşuyor benim koştuğumu görüp bana eşlik ederek koşarak bir süre devam ettik, neyse ki son istasyon Çamdibi  köyü göründü ve kalan mesafeleri bitirip motivasyon kazanmayı hedefleyip, istasyona ulaştım…

Çamdibi istasyonu, köyün müthiş coşkusu, çocukların tenekeden yaptığı çalgı ve sokaklara asılan Türk Bayrakları kendimi çok özel hissettiren bir andı. Köy ahalisi köyün içinde herkesi destekliyor ve bu güzel coşkuya ortak oluyorlardı. Çamdibi köyüne kocaman teşekkürler, istasyona varınca masada ilk fark ettiğim yaprak sarması oldu. Az bi taze su içtim ve sarma yemeğe başladım ama sadece üç tane yemekle yetindim, gerçekten çok güzeldi. Yola çıkarken bana yolu tarif eden sevgili amcamın “şo yana” gideceksin demesiyle herkes büyük kahkahalarla beni köy ahalisi yolcu etti. Artık kalan 4,5k içinde ağrılarım iyice arttı, biraz yürümekle koşmak arası devam ediyorum, İstanbul’dan gelen adını bilmediğim arkadaşımla tanışıp biraz önderlik yaparak, kendi ağrılarını unutması için bir süre koşup bir süre yürüyerek son geçişe kadar geldik.

Artık her şey arkada kaldı, tüm yorgunluğu unutuyor insan. Kemerli bir tarihi kapıdan içeri doğru girip, karşıma çıkan merdivenin basamaklarını hızla çıkınca bitiş çizgisi için son 500m’nin kaldığını görmenin tarifi mümkün olmuyor. Artık çarşı karşımda görüyor, içimde ki coşku artıyor, ayaklarım hızlanıyor, etraftakiler alkışlıyor, uzaktan gelen bando mızıka sesleri karnaval havası estiriyor, tarihe tanıklık etmiş koca çınarların arasından bitiş çizgisi görünmeye başladı, iyiden iyiye hızlanıyorum. İki kolumu yanıma açtım ve acılarımı bir kenara bırakıp bugünü simgeleyen çiniden yapılmış madalyamı boynuma asıp, benim en uzun mesafeli koşumu tamamladım, 57k.

Yarış akşamı ve son gelen arkadaşlarımızı da karşıladık…

Ertesi gün ödül töreninde…

Birkaç notum da olsun…

·        Başlangıçta belirtilen bardak meselesini bir çok arkadaşım yaşamış ve bu durum herkesi sinirlendirmiş.

·        Çamurda kaymamak için atılmış dallar benim için handikap yarattı, ayaklarımı kaldırmak zorunda kalmam çok enerji harcamama sebep oldu.

·        Derbent çıkışında yer alan yol geçişini keşke daha anlaşılır bir noktadan yapılabilseydi.

·        Yarış içinde kuru kalmanın çok büyük önemi var. Ayakkabımın ağır olması beni çok zorladı.

[pyyl0n]

the author of this tweet is not who you expect...

based on one of my favorite images:

[space-gutz]

they’re so lesbians-coded to me

[extremesmarts]

fark sketches for tonight

[4me4you]

4me4you visits  STOLEN Space  Gallery which featured  -

“22 years Smiling with Friends - Pez Group Show”.

Pez is now celebrating another 2 years on his own previous 20, of painting the streets with his street artist friends.

22 Years Smiling With Friends is a street art celebration.

"I decided to immortalise this moment  and enjoy it again by joining forces for a unique occasion " - Pez

22 Years smiling with friends  includes work on canvas by:

D*FACE/ Okuda/ Jaune/  Cranio/ Cnanoir/ PichiAvo/ Fanakapan/ ChicaDania/ Buff Monster/ Flying Fortress/ Martin Whatson/ Annahita Hessami/ BRK/ Fark/ Ponk/ Eject/ Ronzo/ Cheeba/ Jayakes/ Dscreet/ Mr Cenz/ Malarky/  Mau Mau / Mighty Mo/ Otto Shade.

[lakefeperd]

Man I really don’t know how to use this website, I tried responding to @blazehedgehog ‘s post but there seems to be a character limit so, i’m doing this here. I feel like I have to respond to it, so I will, not only that but I feel like this could be helpful to someone out there that wants to know some of the thinking that went into Fark. First, about sections that you only hold forward for too long, well, you'll be surprised how many people have a problem with that so I decided to make sure the early levels are levels were the player has to get comfortable with it. If you think there's no way that this is possible, let me explain it, have you ever seen someone that isn't good with video games try to play a racing game? If you did so you might notice that they overcompensate their turning, as in, they will turn left too much, notice it, freak out and turn right really quickly eventually crashing into every wall. Something similar happens in fark but to an even bigger extent since you don’t have an acceleration button, or a boost button, you’re always holding the analog forward and there’s only so much tweaking I can do to compensate for it. That’s why the first stage has very small running paths with railings, so this isn’t much of a problem, even if people overcompensate they can still have a reasonable experience. The second one doesn’t have running sections like the first and is supposed to introduce people to a more open stage with no places to really fall to their deaths. Now the third is supposed to get people used to the running, it starts with bigger paths that require some control and hazard avoidance, albeit, easy ones and later moves on to a big path, this time, with no railings. Now when it comes to the combat, the game previously had forced combat sections but due to how free the movement system is, I found myself skipping all those sections during play testing, they just didn’t work for me. Due to that I decided to make the combat mostly optional but it does have its rewards, it’s just that, aside from the buff system, which give you more speed on the dash, double attack and defense plus collectables, most those aren’t on this demo, I won’t reveal what they are though, since they are still under development. Still, it’s important to consider that not everyone is here for the combat and i’m trying to do my best to balance platforming and combat trough the whole game, so, to me, it’s okay it feels more skewed toward the platforming in the early levels, I will likely add more combat in the late game. Another thing you might want to consider is that skipping enemies was also the same way the original Spark played like, it’s just that it was fairly easy to kill most, the game really only stopped you to fight enemies on rare occasions. Mini bosses were also easier to implement in a 2D game, since a couple of them didn’t require more then a couple of sprites, since a couple of them where big monsters. This time, I just don’t have as much resources and time to implement lots of mini bosses. I won’t talk much about the story tho, I rewrite the whole thing every time I get to doing anything cutscene related so it’s likely going to be very different in the final version. The same happened with the original game as well.