#burak ve mert

[sessiizliginsesii]

Senin çektiğin tetik isterse kalbimi vursun umrumda değil.

~BEYZA ALKOÇ Karantina

[benegeninincisiizmir05]

Ben yanındayım, gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar..

[civcivwq21]

[birkitabasigi]

Juliet Romeo'nun🤎

Zeynep Onur'un🖤

Mert Burak'ın♥️

[birgecebirdesen]

Hayallerde canlandırdığımız görseller gerçek oluyor....

[pinkpanterimm]

İyiki doğdun bela mıktasının kocası

İyiki doğdun gece ve güneşimizin babası

İyiki doğdun Mert ve Burkimizin abisi

İyiki doğdun kalbi intikamla kirlenmiş güzel adam...

[geceninnincisii]

Bırakmam diyen bırakır, unutmam diyen unutur, vazgeçmem diyen vazgeçer...

@olmazlara-inatt

[kelebekpapatya-11]

" Sen bırak tutunmayı

Dünya bizi sarmalar

Deyim yerinde, en içinde

Rengarenk acılar... "

[buradayizvebunlaryasaniyor3391]

~Bir şehir yıkıldı ve biz altında kaldık...~

[kohnelerdehisler]

Bu âşk hiç sonlanmayacak...

Gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar...

[hayattakalmayacalisan]

[zenepinduvarlari]

"Kendimi bu dünyaya ait hissetmiyorum,tek hikâyem bu."♡

[benegeninseleni]

Bir yerden çıkabilmenin tek yolu,

o yerin içinden geçmektir.

-Robert Frost

[onlynight]

Evet karantinanın bütün serisi bitti.Sanki ailemden bir parça canımdan bir can aldılar gibi. Karantina bazıları için bir kitap oldu benim gibiler içinse hayatımızın anlamı iyi ki yazmış Beyza Alkoç bu kitabı ruhuma işledi ve şimdide bitti diye ağlıyorum keşke bitmeseydi keşke onlar gerçek olsa ONUR,ZEYNEP,BURAK VE MERT Mahşerinn Dört Atlası

[doctorweee]

Bartu günlüğün ilk sayfasına Lâl'i, Lâl günlüğün ilk sayfasına Yankı'yı, Yankı günlüğün ilk sayfasına Koza'yı, Koza günlüğün ilk sayfasına Helin'i, Helin günlüğün ilk sayfasına çocukluğunu, Mutlu ile Işık birbirini yazdı. Ama kimse Bartu'yu yazmadı. Ama Bartu koskoca sokak nöbetçilerinin şarkısının ismi oldu...

[izmiregenin-zeyneponurun]

İZMİR Tumblr hesabına şöyle bir yazı yazmıştı

""sen benden alınırken" onu almayın bari dediğimi hatırlıyorum. bana "asıl onu alıyoruz." dediler. kimse benim kaşlarımı çatışıma bakmadı. çünkü bilirsin, üzülünce kaşlarımı çatarım, bu benim gözlerimin doluş şeklidir, yaşsız

"sen kayboldun..."

"ben kayboldum... Bir süreliğine iki farklı şehirde kayboldu benim için. Dünyada ne sen kaldın, ne ben, ne de yaşadığımız şehirler. nüfus milyonlarca azaldı, şehirlerle birlikte içindeki insanlarında yok etti bilinç altım, inana biliyor musun?.

İyi olmadığımı kimseye kabul ettiremedim. Kötü hissettiğimde kimseyi inandiramadim. Kolumu çarptım kapıya, acıdığını kimseye kanıtlayamadım. Keşke hislerin rengi olsaydı, rengimin değişimini görür inanırlardı bana, ama en çok sen inanırdin. Ve şimdi sende yoksun. Artık kimse inanamaz..."