#el izi

[vay-teknoloji]

Siyah El İzi Baskılı Beyaz Erkek Tişört

https://www.tisho.com/siyah-el-izi-baskili-beyaz-erkek-tisort

[elsbunny]

— els with a hyper feminine gf!

warnings: hyper feminine reader, ellie being a nerd, gf!ellie, LOSER els, ellie being a meanie in the beginning just because shes a idiot in love, overall just fluff <3

when ellie first met you she thought you were shallow, and she still curses herself for it

with that let’s say she didn't get along with you at first, always getting irritated when you demanded more time to get ready

there was no way to get away from you because you guys had the same group of friends, so in time ellie learned that you weren't just some fancy doll who only thinks about pink and glitter

she even learned that you get extremely frustrated when you forget your lip gloss, so she bought one to always keep in her pocket

ellie who became obsessed with the perfume you wear and always manages to smell you up close

ellie who thinks you are the sweetest girl in town

ellie who still tries to pretend she doesn't care about you, but every time she sees a cute stuffed animal she buys it and has it delivered to your house

ellie who always rolls her eyes every time you start talking about the expensive bags you like, even though she loves hearing you talk about things that amuse you

ellie who loves that your not afraid to perform your femininity

ellie who finally accepted that she adores that your always so giddy and jumpy and pretty like a doll

ellie who got close to you and started giving you the sweetest nicknames (dollie, sweet face, pretty girl, angel, princess, bambi and pinkie)

ellie who had about fifty existential crises before asking you out and sending you a paper at the end with a "do you want to be the only mouth I kiss, yes or no?" and of course she put a little heart on the side

gf!ellie is the type of girlfriend who sends you pictures of marceline and princess bubblegum saying "that's so us"

gf!ellie who would just sit there, smiling like a idiot watching you ramble about some new cute outfit you bought for yourself, always nodding her head to make sure you know shes following along

gf!ellie who stays up all night watching tutorials on how to do cute hairstyles

gf!ellie who became a MASTER at styling your hair, always adding cute little pink bows because she knows you’d love it

gf!ellie who took some time to fully understand your fashion sense

gf!ellie who became your personal skincare product tester

gf!ellie who learned how to paint your nails

gf!ellie who patiently waits for you to get ready and smile widely when you show up all pretty

gf!ellie who always appreciates the way you take your time to always be neat

gf!ellie who was extremely happy when you bought matching pajamas, yours being pink with bunnies everywhere and hers being green with little dinosaurs everywhere

gf!ellie who grew a bit possessive after she realized that everyone finds you attractive

gf!ellie who always sends you links of cheap, but nice, clothes expecting you to spend less

gf!ellie who associates you with everything thats cute

gf!ellie who saw a cute bunny and immediately sent you a picture saying "that's literally you babe”

gf!ellie who loves that you both are the perfect example of polar opposites

gf!ellie who deeply loves everything about you and would do anything to make HER sweet girl happy <3

MIGHT MAKE A PART TWO BECAUSE HYPER FEM X LOSER MASC ITS MY KINDA OF THIIIING BABES

[ratboy-tummy]

Independent VAs are so fucking cool but independent LatAm VAs are the coolest people ever, they always know how to localize a joke.

[tumbaomediaproductions]

Izis lanza su nuevo tema “El Hombre Que Me Ame”

La cantante puertorriqueña Izis “La Enfermera de la Salsa” presenta su nuevo sencillo “El Hombre Que Me Ame”, una canción escrita por el destacado compositor Pedro Jesús. “El Hombre Que Me Ame” es una salsa romántica que expresa el deseo de encontrar a ese hombre ideal que la ame, la respete y la valore. Izis interpreta con su potente voz y su estilo único este tema que promete ser un éxito en…

[hatiralarmi]

DRİSİLBULUR - PRO+

Dr. Işıl Bulur Dermatoloji Kliniğinin Sunduğu Hizmetler

Dr. Işıl Bulur Dermatoloji Kliniği, çeşitli cilt rahatsızlıkları için geniş bir yelpazede dermatolojik hizmetler sunmaktadır. Klinik klinik dermatoloji, kozmetik dermatoloji ve pediatrik dermatoloji alanlarında uzmanlaşmıştır. Sedef hastalığı, egzama, akne ve rosacea gibi cilt rahatsızlıklarının tedavisini sağlarlar. Klinik ayrıca olası cilt kanserlerinin erken teşhisini ve tedavisini sağlamak için ben haritalaması ve cilt kanseri taramaları da sunmaktadır. En iyi dermatolog olarak bilinen kliniğiimiz, hastalarına etkili ve kişiselleştirilmiş tedavi planları sunmak için en son teknoloji ve teknikleri kullanıyor. Kırışıklık azaltıcı botoks uygulaması Dr. Işıl Bulur ile İstanbul dermatolog Kliniği'nin sunduğu popüler kozmetik hizmetlerden biridir. Klinik, kaz ayakları, kaş çatma çizgileri ve alın kırışıklıkları da dahil olmak üzere yüzdeki ince çizgilerin ve kırışıklıkların görünümünü azaltmak için botoks uygulaması kullanıyor. Botoks enjeksiyonları, bu kırışıklıkların oluşmasından sorumlu kasları geçici olarak felç ederek çalışır, böylece daha pürüzsüz ve daha genç bir görünüm elde edilir. Klinikteki dermatologlar Botox enjeksiyonlarını uygulama konusunda son derece yeteneklidir ve doğal görünümlü sonuçlar sağlar. Dr. Işıl Bulur Dermatoloji Kliniği ayrıca sivilce ve yara izleri için de özel tedaviler sunmaktadır. Klinik, topikal ilaçlar, ağızdan alınan ilaçlar ve kimyasal peelingler dahil olmak üzere sivilce için çeşitli tedaviler sunmaktadır. Ayrıca sivilce yara izi için mikro iğneleme, dermal dolgu maddeleri ve lazerle yüzey yenileme gibi tedaviler de sunarlar. Klinikteki dermatologlar, hastaların özel ihtiyaçlarını ve endişelerini ele almak üzere kişiselleştirilmiş tedavi planları geliştirmek için hastalarıyla yakın işbirliği içinde çalışır. Uzmanlığı ve en son teknolojisiyle Dr. Işıl Bulur dermatoloji kliniği, etkili ve kişiselleştirilmiş dermatolojik bakım arayanlar için en iyi seçimdir. İstanbul ve Üsküdar dermatolog olarak popüler kliniğimiz sizlere daima hizmet vermeyi amaçlamıştır, bilgi için kliniğimizi ziyaret edebilir veya iletişime geçebilirsiniz.

[endergelisenataklar]

ismail abi tüm cam kenarları erkenden kapılmış bir otobüsün adıdır. her tarafımız zaten mütemadiyen yara izi ve bizde yalnızlık babadan gelir. giden gemilerin arkasından el sallamanın hüznüdür, o gemi gelecektir. bir gemiye inanmak zaten denize nam salmaktır. ismail abi; digergamlığın manifestosu… görkemsiz kaybeden… ısrarlı mağlup… safi şiir… hiç bir kadraja giremeyen ve anahtara inanan adam…

[kcrev]

👶🏻 + catalina & sebastian

name: theodore hugh reyes-lowe

birthday: vinte e oito de junho

personality headcanon: theo é uma pessoa determinada e focada. ele é inteligente, engenhoso, detalhista e está sempre disposto a aprender coisas novas. também é simpático e acessível, com um grande senso de humor que o torna uma pessoa de fácil convivência. tem sempre dezenas de coisas em sua mente ao mesmo tempo, então tem certa tendência a se perder e esquecer tudo pela metade. é reservado, não gosta de compartilhar seus projetos e planos com muita gente. tem uma energia caótica, um pouco parecida com a de seu tio, nate.

what was their first word and how old were they when they said it: sua primeira palavra foi mama, aos dez meses. depois, aprendeu a chamar a irmã, lizzie (izi) para, então aprender a chamar o pai.

did they get in trouble in school: era difícil que theo entrasse em problemas na escola. quando entrava, certamente tinha a ver com seus amigos.

which parent were they more attached to: theo sempre enxergou em sebastian uma figura a se admirar. quando pequeno, pedia a ele que lesse uma história todas as noites antes de dormir e, na vida adulta, tem essas entre suas melhores memórias de infância.

what was their favorite toy: quando pequeno, seu mini triciclo era a coisa mais preciosa para theo. andava pela casa inteira com ele e enlouquecia catalina, que morria de medo do filho cair e se esfolar todo. com oito anos, ganhou um mini robô e a partir dali ficou obcecado por eles.

were they social growing up or quiet: bem sociável, ainda que fosse bem mais reservado do que a irmã.

which parent do they take after: é bem misturado, não parece tanto com nenhum dos dois, ao mesmo tempo que tem traços semelhantes a ambos.

what do they grow up to be: theo sempre gostou muito de tecnologia, então desde criança comentava sobre trabalhar na área. após a faculdade, tornou-se desenvolvedor de software de uma startup de tecnologia.

random headcanons: assim como os pais, é apaixonado por gatos | com dezessete anos, resgatou um gato de rua junto da irmã e o nomeou johnnie walker | na adolescência, trabalhou por meio período em uma mecânica, onde se apaixonou e aprendeu muito sobre carros | não gosta de doces, com exceção dos feitos pela tia june | adora jogar basquete e fez parte dos times da escola em todas as suas fases da vida | sempre que perde para margot no basquete fica emburrado por pelo menos duas horas | foi vegetariano por seis meses por imposição de uma namorada; depois que terminaram, jurou nunca mais fazer isso por ninguém | é alérgico a morangos

do they get along with their parents: muito. diferente da irmã, theo não costuma bater de frente com os pais e prefere ficar na dele. assim, os desentendimentos da casa costumam envolver a mais velha e não ele.

fc: wolfgang novogratz

[sillage-p]

Kar taneleri, mumun derideki izi, hafif bir melodi, karşılıksız yapılan iyilikler, oksijen, eski dostlar, okur sohbetleri, hayal kurmak, vefa, doğanın sesi, anı kutuları, el yapımı hediyeler, özgün bir ruh, sahaf gezmek, nereye olduğunu bilmediğin yürüyüşler, sessizlik, sıcak bir tebessüm, insan olmak, kendine kulak vermek, şair olmak, sanatseverlerle bir araya gelmek, otobüste/sokakta kitap okuyan insanlara rastlamak, ansızın rastlanan o eski koku, hassas bir kalp.

[twisted-w0rds]

Bazen annemle derin sohbetler yapıyoruz anne olmak üzerine. Ben çocuk sahibi olmanın insan bencilliği açısından bakıldığında dünyanın en büyük sorumluluğu olduğunu düşünürken, annem bir kadının çocuk sahibi olmadan tamamlanamayacağı görüşünde. Beş yaş el izimi hala yatak odasında saklayan bir kadınla yapılacak en sonucu belli sohbet. Bir insan kendinden daha fazla sevebilir mi bir varlığı, bu el izi bunun en büyük kanıtı sanırım.

[sillagen]

23 Ağustos | Çarşamba | 23

Bugün iki tane tatlı kızlar ile tanıştım. Mekan baya güzeldi yalnız çok hoştu ışıklar falan. Gözlüğümü evde bulamadığım için amann be diyerek gözlüksüz çıktım. Etrafı ve insanları görmediğim bir gün oldu. İyice umursamaz seviye falan. Kızlar benimle tanıştıktan sonra dışardan soğuk değil ama ciddi duran biri görünüyorsun ama konuştuktan sonra hiç öyle biri değilsin sözünü yeniden duyduk. Bunun yanında bugün bir konuda tam değersiz hissedecekken o sıra içimden " ne sıkıntılı geceler atlatıp o gecelerin hiç bitmeyeceğini, aydınlık günlerin gelmeyeceğini düşünüp o günlerin geldiğini,aydınlık sabahların olduğunu gördük elhamdülillah. En dipsiz kuyularda cebelleşip kimseye ser verip sır vermediğimiz günler oldu. Kimse kimsenin hikayesini bilmiyor senin de hikayeni çoğu kişi bilmiyor. Kararan günlerin aydınlık barındırdığını Allah gösterdi bazı şeyler geçecek sonra ise aydınlığı bulacağız diyerek kendimi teselli edip sırtımı sıvazladım" insan kendine sarılabilmeli manevi olarak bunu ne kadar yapmaya çalışsam da maddi olarak bu olmalıydı. Kişilerin gereksiz duygu karmaşası ve değersizliklerini üstümde benimmiş gibi taşımak istemiyorum Allah'ın izniyle. Temas ettiğimiz her bir insan bir el izi gibi üstümüze kendi duygusunu bırakıp gidiyor halbuki bu el izleri bana ait değil o senin duygun. Bir de çok hareketli ve eften püften şeylere yaşım geçmiş. Bir şeye oturtulmayan konulara ilgim yok. Bazen kendimi bu konuda yalnız hissediyorum. Vakit geçirilmek için konuşulan konular beni yoruyor artık. Atom parçalayalım demiyorum ama bir kalıba sığan ordan ayrıldığımda üstümde ağırlık bırakan değil de yorgunluğumu alan şeyleri seviyorum. Bugünü de atlattık şükür denilmeyecek günleri, saatleri, geceleri

[seydattr58]

Sen Kaybından Olacak Sonum

Vakit gece yarısı

Hüzün kar beyaz iniyor gökyüzünden kimsesizliğimin üstüne

İç çekişlerimden buğulanmış gözlerimin ardından insanlar geçiyor, telaşlı…

Ömrümün en derin uçurumunun kıyısındayım bu gece

Ve ölüm bir “ayrılık” ötemde

Yürüyorum…

Her adımda kentin ayaza durmuş nefesi işliyor içime

Hadi yâr tut gözlerimden…

(d) üşüyorum!

Neredesin?

Gittiğinden beri gelmeyişlerinin kapı eşiklerinde nöbet tutuyor gözlerim

Ve hiç tanımadığım çocukların isimsizliğinde arıyorum seni

Belki hâlâ aynı şehrin sokaklarını tüketmekteyiz

Az önce yanımdan geçip gittin belki de! Kim bilir?

Yahut binlerce kilometre var aramızda

Ve bir yerlerde bana benzemeyen birini beklemektesin

Ama sen bil…!

“Bülbül gülce, ben sence konuşuyorum nicedir…”

Unuttun mu?

Birbirine koşan cümlelerimiz vardı

Dudaklarımızın kelepçe yüklü şehirlerinden kaçan

Ne vakit aşk düşse geceye;

Mısra mısra sevda damlardı parmaklarımızdan

Ve kafiyeler dökülürdü uykusuzluğumuzun üstüne…

Karanlığa sarılır,

ağlardık…

Sonra kelimelerimiz kesişirdi aşkın parantez içlerinde

Biz utanır,

susardık…

Söylesene kandırdın mı beni?

Yüreğinin tüm acılarını içime saldın ve benliğimi çalıp gittin mi benden?

Öyleyse sen de yalancı çıktın yâr!

Sen de aşkı “var” zannettirdin bana ve gittin!

Sonrası hiçlik, sonrası acı, sonrası bir yokluğun başlangıcı…

Yoksun!

El ele yürüdüğümüz tüm yokuşları devirdim dilimin üstüne ve sustum!

Sesim yokluğunun ayak izinde gömülü durur şimdi

Ve yüzümde kırılgan gülümseyişleri çocukların…

Var mı haberin?

Parmaklarım Şehirlerarası hüzün taşıyan bir trenin tozlu camında

Yüreğimde müebbete hüküm giydi adın!

Adın ki dilimin ucunda küf tutmuş altı kurşun

Adın ki her harfinde uçurumlarından düşüyorum

Ama bil ve unutma!

Kan kaybından değil

“SEN” KAYBINDAN OLACAK SONUM…!

Vakit yokluğunun ilkbaharı

Umudu sende kalmış yarınlara göçüyorum

Ceplerimde yağmurlarla boyanmış düşlerim var

Ve ellerimde yalanlara batırılmış parmaklarının izi…

Bu gece bir “ben” daha tükettim tütünlerin gölgesinde

Ve bir gün daha tükendim gözlerinsiz

Tükenmiş zamanların zemherisinde kayıbım şimdi

Takvimler benden, ben gözlerinden habersiz…

Kentin üşüyen sokaklarını soluklarımla ısıtarak yürüyorum sensizliğe

Bir çift ayak izinden ibaret yas karası istasyonlara bırakabildiğim

Ben zaten hep kendimi uğurluyorum tren garlarının veda sahnelerinde

Hep kendimden gidiyorum

Ve en çok düşlerimden vuruluyorum İstanbul’un eteklerinde

Kimse bilmiyor;

tükeniyorum!

Sen-sizce ölüyorum gözlerimin önünde

Ve sessizce karşılıyorum aşka boyanmış gül rengince toprağın bedenine

öylece kayıp giderken ellerimden bir adım bile atamıyorum kendime

İçime işleyen sevdanın raylara mimlenmiş intihar eylemlerinden kurtaramıyorum yüreğimi

Ve vagonları yokluğunla dolu trenlere ezdiriyorum bensizliğimi

Biliyorum çaresi yok bu hastalığın

Biliyorum yokluğum yokluğuna vurgun

Ve anladım ki alfabesi yok yokluğun

Susuyorum!

Dönmeyeceksen ateşe ver senli düşlerimi

Ve ört üstüme geceyi

Uyuyacağım!

Yolum çok, çook uzun…

Ve yine söylüyorum;

Kan kaybından değil

“SEN” KAYBINDAN OLACAK SONUM…!

...

♡Huzurum♡

...

- Ya sevdiğine kavuşman imkansızsa ?

Kavuşman şart değil ki..

Sevdiğin zaten kalbini ve ruhunu işgal etmiştir..

Sen yoksundur,

sadece o vardır...

- Kavuşsalar daha mutlu olmazlar mı?

Sen hiç aşık olmadın galiba..

Doğuda yani benim geldiğim yerde,

aşk sevdiğini kaybetmekle başlar.."

~♡~

10.12.2022

[elsbunny]

hiii, welcome to izi’s cupcake shop! what can i get for you today, love?

⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ 💒 @𝒎𝒂𝒔𝒕𝒆𝒓𝒍𝒊𝒔𝒕

🎟 ask me! ⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀

୨୧ 𝒂𝒃𝒐𝒖𝒕 𝒎𝒆

hashtags:

#୨ৎ - izi [anything about me]

# 🐇 - izi [anything about me pt2]

# 🫦 - gay and horny [thirsts]

# 🔊- hi bun! [anon/asks]

# 👩‍❤️‍💋‍👩 - violet cutie patootie [about vi my wife]

# 👩‍❤️‍💋‍👩 - els baby bear [about ellie my wife]

[yantekerlek]

anım: abimin aldığı saat

ara tatilde abimlere gittiğimizde güzel kafama göre bir saat alayım demiştim laf arasında üzerinde pek durmadan. bir ay sonra filan abim sana bir sürprizim var dedi dedi dedi. en sonunda kargo geldi. saat. sevindim. saati elime aldım. çalışmıyor. altın sarısı kısımlarda birtakım deforme izleri var. sağına soluna iyice bakıyorum. yuh şurada da deforme izi. abimle görüntülü konuşuyoruz teşekkürden sonra çekinerek çalışmadığını filan söyledim. lan o kadar hediye almış çalışmıyor üzülecek şimdi çalışmıyor diye düşünüyorum. bi daha iadeler şunlar bunlar uğraş dur. abi şurada da deforme var filan diyorum hmm olur öyle filan diyor. nasıl olabilir manyak mısın demiyorum tabii. ama yani iade için fotoğraflar çektim ki insta hesabı sorun çıkarmasın. hatta saat çalışıyor. bir süre sonra duruyor bunun da videosunu çekiyorum. ama nasıl bir video çekimi sessiz ve haklı videolar çekiyorum.

sonra abim diyor ki mezattan açık artırma ile aldım. eski bi saat diyor. fjfjdlsls. iyi de. bunu. en başından söylemen gerekmez miydi canım abim diyorum. terrrrrrbiyesiz gibi video çektim hasarları gösterirken. bana diyor ki ben daha kötü bekliyordum baya iyi çıktı saat. lan nasıl daha kötü bekliyordun diye yükselip durdum eski bir saat olduğunu bilmezken.

bi de şey diyor. saat kurmalı. ben o kurmalı deyince harekete bağlı çalışan saatler var ya onlar diye anladım he ok dedim. takıp elimi kolumu sallıyorum. el kol yapıyorum ki enerji biriksin saat durmasın. el kol yapıyorum yine duruyor. kenarındaki pimi açıp kapatıyorum tık ediyor biraz çalışıp duruyor. yıldım çıkardım.

bugün evden çıkarken yine sallayıp durdum elimi kolumu gerrrrrizekalı gibi ahdhfkflg. uğraştım kıyısıyla köşesiyle elimi sallaya sallaya şalımı yaptım. çıktım evden. çamlıca'da baktım saat çıktığım saatten birkaç dakika sonrayı gösteriyor. neyse dedim abim yadigarı çalışmasa da takacağım. sonra dönüşte otobüste kurmalı saat. kurmalı? kurmalı saat dedim. kurmalı saat nasıl çalışır diye yazdım. kafam direkt hee hareketli saat demişti ya bu saat kurmalıymış. bildiğimiz her gün kuruyoruz saati. gırç gırç gırç çevirip zembereğin dolmasını bekliyormuşuz dolunca duruyormuşuz o 24 saat gidiyormuş. ertesi gün güç depolaması için bir daha kuruyormuşuz. çok hoşuma gitti. vakit için çaba harcamak. bir tık daha şuur içeriyor bu faaliyet. saatin farkında olacağımız çok yöntem var. elbette son derece otomatik bir saatle de zamanın kıymeti bilinebilir ama böyle başka bir his veriyor.

kordonu parlak bi kordon. orijinal olduğunu pek sanmıyorum. 60 doğumlu bir saat. abim kordon alırız dedi ama bilemiyorum. gerek duymadım şimdilik. bakarız dedim.

ya baştan desene eski saat diye abi. offff.

[benegenindennisi]

Bedenimde sanki bir yangın var hiç geçmeyen,beni gün geçtikçe yakıp kül eden. Geçmişin izi o yangını dahada alevlendirip harlıyor. Ben kurtulmaya çalıştıkça aslında cehennem ateşine dönüşmüştüm farkında olmadan. Başımı suyun içinden çıkardım. Küvet soğuk su ve buzlarla doluydu ama bu bile içim deki cehennem ateşini söndürmeye yetmiyordu.İçimde o kadar çok şey öldü ki artık yaşamak ne nefes almak ne bilmiyorum tek bildiğim kendim gibi herkesi öldürmek. Ben bir cani vahşi ya da katil değilim ben sadece yaşamaya çalışan bir kız çocuğuydum. İzin vermediler. Şimdi ise o çocuk kimseden izin almıyor. Dalgaların ortasında yatmış çığlıkları dinliyordum sanki otuz dakika önce ben atmamışım gibi. Çığlık atmak istiyorum ama olmuyor. Yattığım yerden kalktığımda derin bir nefes aldım ama cigerlerim yandı. Kabul etmiyorlar nefesi. Arkama döndüm ve geldiğim yolu yürümeye başladım küçük bir baraka vardı karşımda oraya yöneldim. İçeri girdiğimde çığlıklar artı artı artı hiç susmadı ama ben susturmasını bilirdim. Rutubet ve küfün yuva yaptığı odaya girdiğimde ellerinden tavana asılı bir adam ve kadın vardı pislikler ayak bileklerinden zincirlerle bağlanmışlardı el bileklerindenden öyle. Kadının hemen yanında duran masanın üzerindeki çakıyı aldım ve adamın gözünün altını çizdim çok değil küçük bir sıyrık adam çığlıklar atıyordu anlaşıldı önce ses tellerine veda edecekti. İçinde yılan zehri olan suyu elime aldım ve adamın boğazından aşagı döktüm. Adam kastakı kesildi morardı kadın ise gözlerini kocaman açmış bakıyordu tek bir yanlış hareketinde neler olacağını görmüştü. Kalbimdeki enkazları anlatmaya kelimeler yetmiyor. Herşey flu, herşey karanlık... Sanki kıca bir boşlugun içinde girdapta kayboluyorum. Kimseyle konuşasım yok, aslında hiçbirşey yapasımda yok içimdeki yalnızlık duygusu öyle büyük ber hal aldı ki ben bile kendime yabancıyım. Kendimi sevemiyorum bir türlü olmuyor yapamıyorum ne sevmeyi biliyorum ne de sevilmeyi. Bazen iyiki dogdum diyorum bazense keşke hiç doğmasaydım,seni iyiki tanomışım dediklerimden keşke seni tanımasaydım... artık insanları tek hamlede siliyorum vicdan duygum galiba yok gerçi ne zaman oldu ki demi. Kendimi kendime yabancı hissediyorum asla benimseyemiyorum kendimi. Bu yazı fazla uzun olmayacak zaten artık hissettiklerimi kelimelere dökemiyorum.Yapamıyorum olmuyor. Sanki herkes benimle dalga geçiyor, tek bir hatamı bekliyorlar sanki. Kalabalık ortamalrı insan için eçıkmayı sevmiyorum. Kafamın içinde sürekli bir şeyler çalıyor uykularım yok kelimelerüm tükendi. Koca bir sessizliğin içine gömüldüm.

[bvcwei]

bir delilik ele avuca sığamayan. suratımda izi, deliliğimin raporu. imzası dudağımın kenarından sızan kanım. boş ver. deliler mutluymuş güya öyle duydum. gerçeği kendi gözlerimle görmeye geldim.

[endergelisenataklar]

Neler yaptın bugun?

valla napayım, her zaman olduğu gibi bir otobüsün en arka sırasında, saatler süren cam kenarı bir yolculuk yaptım. hoş, şu ana dek tüm cam kenarları erkenden kapılmış bir otobüsün adıydı adım. ama nedense bu sefer dahi anlamında ayrı yazılmadım. her tarafım zaten mütemadiyen yara izi ve bizde yalnızlık babadan gelir deyişleriyle, giden otobüslerin arkasından el sallamanın hüznü ile, o otobüs kesinlikle geri dönecektir inancıyla. bir otobüse inanmak zaten denize nam salmaktır deyişiyle, görkemsiz kaybeden. ısrarlı mağlup. safi şiir. hiç bir kadraja giremeyen ve anahtara inanan adam sıfatıyla, kafamda dönen güven adıgüzel senaryolarıyla, dışarıda insanların dilinden ne hikmetse hiç düşmeyen; dolgun maaşları, nükleer santralleri, silikonlu dudakları, silah fabrikaları, reality şovları, soğuk çaylarıyla birlikte, tamam lan, tamam. onların olsun kariyer planları, gökdelenler, promosyonlar, steril diller, mutlu sonlar, uyum yasaları, müfredatlar, meclis konuşmaları. onlara kalsın sahne ışıkları, pencere kenarları, banka kredileri, ödüllü konuşmaları, makyajlı yaraları, katsayıları, reklam panoları, düşük faizleri, konforlu beşikleri düşünceleriyle uyuya kalmışım. merkezeden yaklaşık 2.30-3 saat uzakta, memleketim siverek’te muavinin “kalk abi, kars’a, pardon siverek’e geldik” sözüyle otobüsten zar zor inmem bir oldu. dışarıda oldukça soğuk bir hava hakimdi, saat sabahın 5.30’u. kimseler yok etrafta. durağın birinden ilçe otobüsünü bekledim. ses seda yok etrafta. o ara ezan okundu, sabah ezanının o kasvetli tınısıyla beraber aklıma zeki demirkubuz’un “sabah ezanını duymayan adam bir kez bile olsa insanlıktan nasibini alamaz." sözü geldi, günü ilk sabahlayışım değildi elbette, ama türkiye’de şairler müezzinden önce uyanır sözünün somut tahlilini yaptığımı düşündüm nedensizce. derken gelmedi otobüs. anemi hastalığı, kansızlık ne derseniz deyin, bu havalara göre değil. ve bende layığıyla mevcut. bir sigara yakayım dedim, yoktu. o an için sigarayı yakınca otobüsün gelmesi ontolojik bir sorun değildi, ama yine gelmedi. çıktım gittim ben de, sırtımda çantam, elimde bavulumla, sabahın altısına doğru, şehirler arası otobüs terminaline vardım. çay ocağı açık değildi, olsaydı keşke. yarım saate kadar oturdum, hiçbir şey umurumda değildi. sadece çay ocağının açılmasını bekliyor, bir an önce sıcak bir çay içmek istiyordum. derken açıldı, orta yaşlarında, ağzında sigarasıyla etrafını hüzünlü bakışlarla süzen bir abi işletiyordu. çayımı içtim, o an saat yediyi buldu, belimdeki çantam, elimdeki bavulumla ilçeler arası otobüs terminaline gitmem gerekecekti, yaklaşık yirmi dakikalık bir yürüme mesafesindeydi. ama yüküm ve havanın soğukluğu elbette kötü etkiliyordu, ne hikmetse 5-10 dakika yürüdükten sonra önüme düştü otobüsün biri, durdurup bindim. otobüstekilerin hepsi zazaca bir şeyler geveliyorlar, bana da yabancı gözüyle bakıyorlardı. abi, hangi dilde konuşursanız konuşun, burada konuşulan tüm dillere hakimim, hatta ben de zazayım diyemedim. yine en arka sıralarda koltuğun birine oturdum. yorgunluktan uyuyakalmışım o an. uyandığımda eve 2-3 dakika uzaklıkta olduğumu fark ettim. koskoca 2-3 saat çabucak geçmişti. ardından döndüm eve. anneme haber vermemiş, sürpriz yapmıştım. kapıyı ablam açmış, kendisi de uyuyordu. direkt dürtüp ben geldim dedim. sevinçten gözleri parladı. koskocaman sarıldı bana. her anne gibi zayıfladığımı, orada bir şey yiyip yemediğimi sordu. ardından oturduk beraber. geçen pdr’ci abimi ziyarete gitmiş mardin’e. onu anlattı. orada abimin arkadaşlarıyla birlikte çay içmişler, kimisi doktor, kimisi mühendis, kimisi de öğretmen. konu ne hikmetse “cehennemi satın aldım, benimdir” hikayesine gelmiş. yıllar öncesinde anlatmıştım anneme o hikayeyi. o ara da annem, çat pat türkçesiyle ben biliyorum bu hikayeyi, martin luther’in hikayesi değil mi? diye girmiş araya. şaşırmış kalmış hepsi de. nereden bilsin lan martin luther’i, artı 65’ini geçmiş, düzgün türkçe dahi konuşamayan anadolu’lu bir kadın? öyle işte sevgili anonimim, uzun zaman sonra annemin ellerinden, sobalı bir evin, mandalina kokusu aromasıyla çay içtim. bu kadardı.