Tumgik
#madiskarte
digitalfilipina · 1 year
Text
PLDT Home advocates women entrepreneurship through digital business tools and awards recognition
These successful mompreneurs share the most important lessons they’ve learned The future of Philippine entrepreneurship is female and digital. PLDT Home harnesses the power of the country’s fastest broadband internet provider by supporting Madiskarte Moms PH (MMPH), an online community of mompreneurs who want to build and grow their online business while taking care of their family’s needs at…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
jopetkasi · 9 months
Text
Tumblr media
so my dad prevailed and gave my nephews an suv they both could use.
well, i was against it. i mean if they need to teach these boys to be resilient and independent, they should let them learn how to live the hard way and not spoon-fed all the time.
of course, i felt slighted. i grew up without a car and commuted most of my life to school and doing errands. and yes, i was earning my own money at age sixteen. but kids nowadays are a totally different breed.
but then it is unfair to compare each other's upbringing. gets ko naman. but how i wish my parents gave me more attention and yes, materials gifts like what they did to the rest of my kuyas.
ayan, nag self pity na naman ako.
i once asked my mom how come my elder brothers had more concessions than I did? their allowances were hefty, even their rice meal baons had more tocino than what i have. they are good-looking, tall, and are adored by relatives...
mom: "galit ka ba sa amin ng daddy mo kasi mas paborito ang mga kuya mo?"
me: "nagtatampo, oo"
mom: "hindi ko naman ma deny na me favoritism and totoo naman na they had more and I am sorry, anak"
at this point, tears started to roll as I was confronted with the truth.
mom: "pero sa lahat ng anak ko, ikaw lang ang pinaka masipag at madiskarte sa buhay. kami ng daddy mo puedeng mamatay na hindi mag-alala kasi alam namin kaya mong mabuhay magisa unlike ng mga kuya mo"
i was expecting ang mom to validate my feelings or at least make up for lost opportunities but she did not give me any of these. Instead, she told me the truth that things won't change nor can we go back to rehabilitate; but made me realize that what i lacked in affection and material blessings, made a strong person out of me.
totoo naman, kasi to this day I can do things/errands on my own, make decisions (although sumasablay din) and buy things out of my hard-earned money.
and I am thankful really that i don't have to depend on others. But then there is that small feeling inside me that yearns, na sana i got to experience what my brothers had.
50 notes · View notes
andrrns · 1 year
Text
"Kailan ba naging requirement sa buhay ang maging matalino? Ang maging madiskarte? Kailan naisip ng tao na kailangan niyang mangarap sa pag-asang makaalis sa sitwasyong hindi naman niya pinili, pero kailangan niyang harapin—tanggapin.
Kailan naging kumplikado ang buhay na kailangan pa nating maligaw at manalig na lahat ng kung ano mang pagsubok na kinakaharap natin ay may dahilan, na pagtapos ng unos, may mapayapang tahanan ang naghihintay upang pahalagahan kung ano man ang naging kalabasan ng pakikibaka at pakikisuong natin sa kapalarang hindi man lang tayo binibigyan ng pagkakataong huminga. Dahil kasabay ng paghiga ay mga munting pag-aalala na baka maiwanan na tayo sa bilis ng takbo ng kung ano mang hinahabol natin.
At sa paglipas ng panahon, sa gitna ng takbuhan, makikilala mo pa ba ang sarili mo? Naabutan mo ba ang matagal mo nang gustong angkinin? O katulad rin kitang umiiyak sa kawalan, tinatanong sa buwan kung lahat ba 'to may patutunguhan. Umaasang may kasagutan sa walang-hanggang katanungan. Dito na lang ba nagtatapos ang buhay? Sa palagiang paghahanap kung lahat ba 'to may saysay?"
Tumblr media
Siguro lahat tayo nakikibaka hindi dahil kailangan, nakikibaka baka lang may mahanap na kasagutan
10 notes · View notes
kuyajermsss · 1 year
Text
I came across some posts regarding people's grocery carts and their 1k budgeting skills, like it's becoming a competition who's shopping smart and who isn't—calling them out with their grocery shopping and deciding what's to buy and what's not.
Una, hindi naman ito usapin kung sinong mas wise o mas madiskarte mamalengke. Tigil nyo yan.
Pangalawa, why not instead of calling out people with their spending budget, e i-call out nyo yung may confidential funds? Ang point, di naman dapat mamamayan ang sinisisi. Ang sisihin nyo e kung paano ihandle ng administrasyon yung problema. Syempre wala kang imik, di ka kasi apektado. Iimik lang pag agrabyado, lol what a concept
+ kasalanan ba ng tao kung di sila makapili ng grocery store kung saan may mura e kung yun lang ang accessible sa kanila? Kasalanan ba ng mga tao na di sila makapag-SNR? Di naman tayo pare-pareho ng lifestyle at sinasahod lol
Minsan nga check your privilege bubble, okay?
May mali sa sistema at may dapat kalampagin.
5 notes · View notes
mysticalchaosperson · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Happiest birthday to my baby!💗
Thank God talaga kasi he let me know you even more at dahil dun I fell in love with you. With the kind of man that you are? any girl would dream of having someone like you and I’m just so damn lucky that you’re mine! You make things so easy for me bubby. like ALWAYSS. gumagaan lahat! yung paligid ko, nararamdaman ko, mga iniisip ko, kapag alam kong nandyaan ka naka suporta at nakaabang lang. kahit wala kang ginagawa at kahit titigan lang kita, sobrang ramdam ko na sobrang blessed ako kasi meron akong ikaw. you are such a blessing, bubby. 😩💗
I could only imagine yung hard times na tinitiiis mo yung family, acads, or other problems pero andyan ka bubby always so strong and positive. Kaya proud na proud ako sayo!:-*
imagine? meron akong mabait, mapagmahal, mapagbigay, matalino, matyaga, madiskarte, faithful, and sobrang poging bf!!! thank you for everything, bubbyy! for taking care of me and everyone that you love. I could only wish that I’m doing the same for you kasi you deserve only the best. and I will spend my life giving it to you.💗💗
Alam ko naman na walang perfect eh, nagkakamali ka rin, pero lagi lang akong nandito para tulungan ka for the better. we’re partners, okay? kahit ano pa yan bubby, I will always be here for you. magkakampi tayo palagi, okay? ayokong maramdaman mong nag-iisa ka kasi andito ako. kami ng mga friends at pinsan mo.:)
be happy always bubby, because when you are, I am too. I always pray for your happiness, safety, and peace of mind, love love. I’m so proud of the man that you are. and I know that you’ll be a better person each day, and I will always be beside you every step of the way, kahit anong mangyari!
cringe man pakinggan, pero I wish you manyyy many birthdays to come, bubbyyy! maraming marami pa tayo i-ccelebrate, okii??? Sorry kung lagi kong nababanggit na ex mona ako HAHAHAHAH you're such a cutie pie kasi pag umaacting na nag tatampo.
Wala akong ibang gusto kundi makasama ka at makita kang masaya. I am sooo proud of you. of everything you do! sobrang gustong gusto kita ipag-malaki sa kahit kanino and I will forever do that because I am forever grateful to have you!! 🥰💗
Happy birthday ulit my bubby!💗💗💗💗
(yung gift ko wala pa ewan nasan naT_T)
2 notes · View notes
hysteriche · 2 years
Text
Filipino Demigod Children in PJO Headcanons (Highschool Edition)
Please note that most of this is just for fun and should be taken with a grain of salt and as a joke. With that being said, enjoy this shitpost.
No, I am not over my PJO phase and with its resurgence in popularity, here's a list of what I think Filipino kids would be like in Camp Half Blood according to their godly parent (we start with the big twelve): Zeus: Fuckboys. Just. Fuckboys and them basketball cuties. Palagi silang nakavarsity jacket o kaya nakashorts/sports apparel. Pag may date sila, nakadefault outfit ng white shirt, khaki-color pants, white vans o sports shoes tapos may dala-dalang fanny pack na wala namang laman kasi yung pera nila, nasa bulsa. The Zeus kids are some real eye-candy (because Zeus) and have loud, thunderous voices na dinig sa likod pa ng classroom at sa buong court kapag naglalaro ng basketball. Isang linggo lang sila nagkakajowa bago sila makikipagbreak... tas babago nanaman.
Marami kasi silang daddy issues kaya di nila alam kung pano tratuhin ang mga babae pero mahal na mahal nila mga mama nila kasi mama's boys na spoiled brats rin. #ballers i guess.
Their defining trait as Zeus's kid is that they have really loud voices and you'll always be drawn to their presence; because aside from being kind of charismatic, they're just bubbly, party people over all. ...still fuckboys though.
Demeter: Either mga artsy kids o yung mga magagaling sa Biology. Their color aesthetic for clothing is either muted browns to light beiges and greens or bright, pastel. No in between. Sila yung tipong firm at leader type yung personality, either class pres o vice pres tapos paminsan pa-epal pero they mean well naman. Nagagalit sila tuwing may nag-s-skip ng cleaning duties o sinisira yung mga halaman na dinala nila para sa class deco.
Sa friend group nila, sila yung "mom friend" na no-nonsense at tipong nagbibigay parati ng advice para hindi na masaktan yung marupok nilang kaibigan (na palaging nafa-fall para sa Zeus kid) pero hindi rin lang sila pinapakinggan.
Alam mong anak sila ni Demeter kasi ang gagaling nila mang-alaga ng halaman at pati na rin ng tao. Punctual sila at organized to the point na nakakatakot na pagminsan. Hindi sila inaasar ng mga classmate kasi tuwing nagagalit ang mga Demeter kids, either sisigaw sila hanggang may darating na teacher o iiyak nalang sa harap hanggang lahat damay sa guidance.
Athena: Syempre mga topnotchers at kumon babies o kaya mga honor students na ginagawang personality nila yung pagiging honor student. Tahimik silang mga tao pero super dependable sa research kasi alam nila kung ano ginagawa nila (unlike your dumb ass na gumawa ng estetik na background sa Canva para sa Background of the Study jusko). Fashion sense nila ay puro collared na polo na may kasamang knitted sweater o knitted vest tsaka baggy, brown pants o schoolgirl na skirt. Sa tuwing recitation, sila nangaaway sa mga Demeter kids kung ano ba yung tamang sagot (plot twist: mali silang dalawa paminsan). Athena kids hate the Zeus kids, the Aphrodite kids, and most especially the Ares kids kasi sila parating pabigat sa group works.
Their defining trait as children of Athena is that they're very academically gifted/inclined pero pagdating sa street smarts o pagiging madiskarte, doon sila nahihirapan. Magaling sila sa recitation at sa mga individual tasks pero pagdating sa groupworks, masgusto nila maging leader kasi ayaw nilang bumagsak. "Failure is not an option" yung mindset nila and they often base their worth on productivity until their friends have to step in para gumala at kumain kasi ilang araw na silang umiinom ng kape at di natutulog para lang tapusin yung research. Athena kids like to sacrifice sleep for studying kaya pagminsan, natutulog nalang sila sa classroom.
Apollo: Do I even need to elaborate? SYEMPRE, sila yung mga choir kids, theater kids, band kids, AT mga sadboi. For the choir kids, tahimik lang naman sila. Chill lang. For the theater kids na anak ni Apollo, medyo high strung at super energetic sila. Magaling magrole-play at umarte para sa mga video assignments tsaka may paborito silang mga mainstream na plays kagaya ng Hamilton o kaya Heathers. Sa Band kids ni Apollo naman, chill rin sila but they never, ever shut up about how band practice went. And then we have the sadbois. Paborito nilang song artist o band is either December Avenue o Ben&Ben... o kaya both at the same time. Outside of the Theater and Choir kids ni Apollo, Band kids and Sadbois always carry around an instrument. The difference is that the Band kids use their instruments for, well, band. Pero yung mga sadboi, nakikita mo silang palaging may dalang gitara. Kahit hindi nila nilalaro, meron at meron silang hawak na gitara ta's pakanta-kanta ng either: a. Sa Huling Sandali by Ben&Ben
b. Pagtingin by Ben&Ben
c. Sana by I Belong in the Zoo
d. Kung 'Di in lang Ikaw by December Avenue
e. Sa Ngalan ng Pag-Ibig by December Avenue
Their defining traits as children of Apollo are their godly-parent-given talent in singing and the art of making every girl/guy who they like not like them back--especially for the sadbois/girls. Their default form of courtship is through singing or "Harana" and it usually works out for them EXCEPT the sadbois/girls who seem to be in a state of perpetual rejection by their crushes. It's not that 'di sila pogi o maganda, they're just somehow almost always attracted to the people who don't like them back and it becomes a subject of many, many, MANY uncalled for jamming sessions.
Pt2 to come soon (should I translate them properly into English...)
2 notes · View notes
errornotfound404g · 2 months
Text
What people don’t understand with me is that I’ve suffered a lot. I’ve been bullied, abused, discriminated, and being traumatized.
As an only child in the family, I’ve felt the constant pressure especially at the age where I should be earning a lot for me to support my family. Enough earning for them to resigned and for me to invest.
Before and After I graduated in high school, I encountered a lot of problems. But I have a huge pride of being resilient at all times. When I cry for help, no one seems to listen to me. They can hear my story but they will never understand the struggle I’ve been through. I still chose to be that person who’s willing to listen to all of your problems. I chose to be a good friend despite having multiple problems. Minsan nga inuuna ko pa kahit puro kasinungalingan pala at kahit lagpas na sa boundaries ko as a tao. Im not saying this to guilt trip, because to begin with willing ako.
Im not perfect person. I’ve cheated. I passed a trauma to the person that loved me the most.
I’ve taken full accountability and responsibility for all of my actions. Life maybe tough and I may still at my lowest, I suffered the consequences yet I persevered.
But you can never judge my character based on the past mistake that I did. You can never
You all were never a good friend too. Unless, it’s all in your favor. No one even listened to me when I cry for help. Kasi:
- Yung pain niyo lang ang nag mamatter.
- Sa problema niyo lang dapat may pake.
- Kahit ilang trahedya, at muntik na ako mamatay, hindi ako mag mamatter kasi ako ay ako.
- Yung problema at accomplishment niyo lang ang dapat alalahanin at bigyang pansin.
Siguro pangit din na pinalaki yung tampo, dahil nakakadagdag sa pagod. Magiging palaisipan na “nako mag oopen ba ko? Kaso hindi naman din nila maiintindihan. Kaso hindi naman nila ako pakikinggan”.
Sometimes, I wish I was brave enough to stand up for myself and tell you na “ako muna bes. Kasi ganito yung nangyari ganito pinag dadaanan ko hindi ko alam gagawin ko pero salamat pinakinggan mo ko.”
Whether it’s a mistake for me to walk away or not, I know na hindi naman ako kawalan. To tell you all honesty masakit din sa umpisa na naging manhid nalang ako.
I know kasalanan ko rin naman. You have all the right to be mad at me. Right now, im just being firm with all of my decisions.
You’re all beautiful, intelligent, madiskarte and successful na. I miss all of our core memories together and regardless of what happened between our friendship, lagi akong proud sa inyo.
Sorry if im not the “bestfriend” you all thought I was. Sorry kung napagod ako at pinili ko sarili ko. Sorry kung lumayo ako at umalis dahil lang hindi ko na nakikita purpose ko bilang kaibigan niyo. Hindi ko kayo deserved.
But let this be the end of it all. I hope someday we all find peace and genuine happiness in our hearts. Im not even expecting to reunite nor rebuild our friendship. Time may not heal your broken friendship with me, but I do hope and pray that it will heal all of your traumas and pain.
For the hope of it all,
Gab 💙
0 notes
masongrizchel · 3 months
Text
Father's day Entry 👨‍🍼
The last thing I heard from my dad before he died was: "You will no longer hear from me." We had a heated conversation months before he died. He was reaching out to tell me that his health was declining and was asking for assistance to give some help (he highlighted financial). It triggered me since I was also struggling with my finances due to his hospitalization here in Manila, as well as his trip back to Cebu. 😔
And that was the last conversation that we had. 😢
Months after, January 05 to be exact. I received a text regarding his death. 📱For context, my dad only finished elementary school. My dad faced the harsh part of life where practicality comes first rather than education. He is a maiden child and became the family's breadwinner. After graduating, he ventured to go to sea and help with fishermen folks within their community. When a chance came for better job security, Tiyo (my grandma's brother) started running a printing business in Manila. He brought his nephew to Manila for work. My dad decided to go with Tiyo. My dad went to Manila at the age of 16. He worked with Tiyo as a lithography machine operator, then jumped to another factory when he could. My grandma described my dad to be reluctant when it comes to his priorities. Just a brief background: my dad is reticent about his education. My relatives (dad's cousin) describe him as Madiskarte. My dad's friends and cousins frequently say he is street-smart and sociable. 🌊
I have this sort of hatred towards him and, of course, my mom for abandoning us in the critical years of our development. 💔
While I hated him, I started seeing the good things he possessed when we both began to heal. I saw how he prioritized his family (my grandmother, his children - and my illegitimate brothers, his sister, and his cousins). He is an excellent figure for these people. I saw how he struggled to provide all the means to make sure that they had money to budget for the entire week. I asked why he was like that to these people while abandoning his kids. I asked this once, and I was surprised by what he told me: "I have the means right now; I didn't have the means before. And all that happened to our family is still fresh, compromising you and your siblings." He pointed out that he knows we will survive, while these people can't live independently. And what is to blame? The system itself. It offers people fewer opportunities, especially in the farthest communities. We were both the victims of the corrupt system. 
My dad is not well educated, and as mentioned, the system gave him a chance to be a provider for other people than himself. I understood his points. While I was confused the first time I heard it, I fully comprehended it years after he died. He repeated countless times, "Stop schooling." He devalued education. But what would happen if my dad received a formal education and other opportunities to improve? 🎓
He told me during my graduation that despite his unavailability to be there whenever I needed him (from high school to college), he was proud of me and amazed that I could stand independently. 🎉
My dad is a simple-minded person who has a simple wish for me. Though he can no longer see how I am still struggling, I can no longer express how thankful I was to have him as my dad. One of my deepest regrets is not giving him the opportunity and chance to experience that his life can improve with us partially achieving our dreams. 😞
Being a dad is one of my biggest fears. I plan to become a family person (eventually), but not now because of this fear. Society's expectations are high. Internal motivation must be high as well. I want to avoid repeating the mistakes and apply the lessons that you have taught me. 👨‍👩‍👦
I know that you can no longer read this, Papa. I am trying to improve, and I am materializing your late wish. Just wait a little longer! 💫
Happy Father's Day! 🎈
0 notes
history-of-heidi · 6 months
Text
两 O1 ៚ WHO iS THiS HEiDi FORTESCUE?
Tumblr media Tumblr media
ㅤ 𒀭 ! history-of-heidi.blogspot.com ❱❭❱❭ 📰
ㅤ “MATAAS TUMALON, BENTE BAON!” 𖤐 ⤸
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
‽‽ PREMiER ば ❱❭❱❭ PAGPAPAKILALA !
ʬʬ ☇ umamin.link/to/hiddenheidi 著者 💭
“istoryang nagmula sa ’yo, para sa inyo.”
𒀭 ! ──── 𖤐 ⤸ Ang kaniyang pangalan ay Alejandro Heidi Fortescue, mas tinatawag sa palayaw niyang “Hide”, pinanganak noong ika-4 na araw ng buwan ng Oktubre, taong 2004 sa Lucena, Quezon at lumaki sa Bacoor, Cavite. Ang kaniyang mga magulang ay sina Elena Fortescue at Karlos Fortescue na sikat sa kanilang lugar dahil sa kanilang hindi naman kalakihang negosyo sa palengke ng maliit na bayan na Pinili Village. Sila ang nagmamay-ari at nagpapatakbo ng sikat na food stall ng mga street foods at pagkaing pang-meryenda, isang malaking bakery at karinderya na pinangalanan ni Heidi na “Kahit Saan” dahil ito ang kadalasang sagot ng mga tao sa tuwing tatanungin mo ito kung saan gusto kumain. Habang ang sari-sari store naman nila ay tinawag na “Tindahan Store” na siyang kagagawan din ng kalokohan ni Heidi, kasama na rin ang kanilang car wash shop na pinangalanan na “Washiwep Washineyney”, sila ang nagma-may-ari ng pinaka malaking pwesto sa nasabing palengke, nagsimula sila sa maliit na karinderya hanggang sa lumago at lumaki ang hawak nilang pwesto sa nasabing palengke dahil gustong-gusto talaga ng mga tao sa barangay nila ang luto ni Aling Elena, tumigil sa pagpapasada ng jeepney si Mang Karlos nang magsimula itong magkaedad at humina ang katawan, napag-desiyunan nila na magsimula ng car wash shop at kung minsan din ay rumaraket ang kanilang amain na mag-ayos ng mga sira ng mga jeepney o tricycle sa kanilang lugar. Si Heidi ang panganay nila Aling Elena at siya ay may mga nakababatang kapatid na kambal na sina Alexandre Hadley at Alexandra Harley, ang dalawa ay fraternal twins at sa pangalan pa lang ay matutukoy mo na talagang kambal ang mga ito. Sila ay nasa ika-15 taong gulang pa lamang at talaga nga namang malapit sa kanilang nakatatandang kapatid na si Heidi dahil siya ang tagapag-alaga ng mga ito sa tuwing abala ang kaniyang mga magulang sa pagtatrabaho at pamamahala sa kanilang negosyo.
‽‽ SECONDE ば ❱❭❱❭ GiLAS AT GALiNG !
ʬʬ ☇ umamin.link/to/hiddenheidi 著者 💭
“istoryang nagmula sa ’yo, para sa inyo.”
𒀭 ! ──── 𖤐 ⤸ Noon pa man ay magaling na talaga si Heidi sa pamumuno ng mga grupo, madiskarte at malawak ang kaniyang pag-iisip kapag patungkol sa mga bagay-bagay. Elementary pa lamang ito ay nagpakita na ito ng kagalingan sa mga group task tuwing camping, boy scout at Physical Education activities ng kanilang paaralan. Bukod sa magaling itong mamuno ay magaling din si Heidi makihalubilo sa mga tao, hindi ito maghiyain at talaga nga namang palakaibiganin. Tuwing may mga by group activities sa klase ay sisiguraduhin niyang walang napag-iiwanan at lahat ng opinyon at suhestiyon ay napapakinggan. Hindi maikakaila na talagang magaling humawak ng responsibilidad ang binata kung kaya’t lagi itong napipiling leader sa mga group activities, pati na rin sa pagka-presidente sa kanilang klase na hindi niya rin naman tatanggihan dahil para sa kaniya masaya ang mamuno at mapagkatiwalaan ng mga tao sa paligid niya. Dahil dito, naging alalahanin ito para kina Aling Elena at Mang Karlos dahil baka hindi makapag-focus ng maayos ang kanilang anak sa pag-aaral, pero hindi rin naman nagpatalo si Heidi dahil kailanman ay hindi ito natanggal sa honor list ng kanilang klase bawat quarter ng school year. Dahil sa galing nito sa pagsulat ng mga sulatin o essay kung saan nagagawa niyang ibahagi ng maayos ang kaniyang mga nais sabihin at ang bawat nilalaman ng mga ito ay nagbibigay ng makabuluhang ideya base sa hinihinging nilalaman ng mga paksa sa anumang asignatura sa eskuwela, napansin ito ng mga guro ni Heidi kaya nakatanggap siya ng mga panghihikayat na sumali sa mga journalism club na hindi niya rin naman tinaggihan kung hindi ay ikinatuwa niya pa ito, magmula noong Grade 5 siya ay parte na siya mga journalism club sa kaniyang paaralan na pinapasukan, madalas din itong lumalaban sa mga District School Press Conference o DSPC, halos maraming beses na rin siyang nakarating ng Regionals School Press Conference o RSPC bilang isang editorial writer, featured writer o kaya naman ay sports writer, halos kada taon ay iba-iba ang kaniyang sinasalihang kumpetisyon para mas makapag-explore sa field na ito. Junior High School siya nang makarating siya ng Nationals School Press Conference o NSPC kung saan siya ay lumaban na Anchor sa Filipino Radio Broadcasting. Tandang-tanda niya pa kung gaano siya kanerbyos noong araw na iyon dahil iyon ang kaniyang unang beses na makarating siya ng Nationals at dahil na rin hindi niya inasahan na makakapasok siya sa NSPC.
‽‽ TERCiO ば ❱❭❱❭ ATBP KAALAMAN !
ʬʬ ☇ umamin.link/to/hiddenheidi 著者 💭
“istoryang nagmula sa ’yo, para sa inyo.”
𒀭 ! ──── 𖤐 ⤸ Hindi tulad ng ibang tao na madalas ay ayaw ang kanilang second name, si Heidi naman ay labis na nakakaramdam ng sobrang pagka-cringe sa tuwing may tatawag sa kaniya gamit ang kaniyang first name, para sa kaniya tunog pang-matanda na raw ito at hindi nababagay sa kaniya, kaya kung makikita mo ang lahat ng kaniyang social media accounts ay hindi mo aakalaing may first name pa ito bukod sa “Heidi” dahil ni isang beses ay hindi niya ito nabanggit o nilagay sa kaniyang profile sa kahit anong social media platform na mayroon siya. Kulang na lang ay pati sa formal Gmail account niya ay i-delete niya na rin ito. Mga magulang niya lang ang tumatawag sa kaniya nito at ginagamit lamang ang pangalan na iyon kapag may nagawang kasalanan ang binata o kapag nauubusan na ng pasensiya si Aling Elena kapag inuutusan niya ito ngunit masyadong abala sa paglalaro sa kaniyang cellphone o computer. Mahilig si Hide sa mga matatamis na pagkain, bata pa lamang siya ay ito na talaga ang mga nakahiligan niyang pagkain, tuwing may okasyon ang kanilang pamilya ay hindi mawawala ang mango graham, coffee jelly, ice cream, cake o kung ano pa mang matatamis na inihahanda tuwing may kaganapan. Paborito niyang ulam ang kaldereta lalo na kung luto ng kaniyang ina. Mahilig din si Heidi sumulat ng mga letters, love letters o diary, lahat ng mga ito ay hilig niya. Mayroon din siyang collection ng mga keychains, bracelets at plushies na kadalasang galing sa kaniyang mga admirers, kaibigan, kaklase o mga malalapit sa kaniya na binibigay sa kaniya bilang regalo. Siya ay napaka aktibo at masipag sa eskuwela, hilig niya ang pakikipag-socialize dahil na rin sa lumaki ito sa negosyo ng kaniyang mga magulang na kinakailangan na laging makipag-usap at manghikayat na bumili sa kanilang tindahan. Dahil din doon ay nahati ang kaniyang desisyon sa kung anong strand ang kaniyang gustong kuhanin sa Senior High, kung Humanities and Social Sciences ba o Accountancy, Business and Management, pero dahil malapit talaga ang kaniyang puso sa journalism ay tumuloy siya sa strand na HUMSS. Para sa kaniya dito siya magiging masaya lalo na’t may pagmamahal siya sa pagsulat, ang kaniyang laging pinaniniwalaan ay, “ang pagsulat ay mapagpalaya, nagsisilbi sa masa”, sa pamamagitan ng pagsulat, siya ay nagiging malaya at nagagawang ibigay ang kaniyang lahat ng imahinasyon, opinyon at saloobin. Hindi pa man siya ganoon kadesidido sa kung anong propesyon ang kaniyang nais kuhanin at tuparin, siya ay interesado sa mga batas at politika. Hindi niya nais maging isang politician o lawyer, ang nais niya ay maging isang kilalang journalist o news reporter na naglalahad ng buong katotohanan para sa kaalaman ng buong mundo.
‽‽ QUATRO ば ❱❭❱❭ KASALUKUYAN !
ʬʬ ☇ umamin.link/to/hiddenheidi 著者 💭
“istoryang nagmula sa ’yo, para sa inyo.”
𒀭 ! ──── 𖤐 ⤸ Nasa Grade 12 na ngayon si Heidi, huling taon niya sa Senior High bago mag-college. Halos walang pinagbago sa binate, mahilig pa rin itong makihalubilo sa mga tao. Marami itong naging kaibigan kahit kasisimula pa lamang noon ng school year noong Grade 11 siya, kinailangan lumipat ni Heidi ng eskuwelahan dahil Junior High School lamang kaniyang dating paaralan at wala pang units ang mga ito para sa Senior High, halos lahat sa kanilang batch ay lumipat sa dalawang paaralan sa kanilang lugar, ang isa ay sa Bright Horizons Academy habang ang isa naman ay ang SmartStart Learning University, kasama ang kaniyang mga kaklase, sabay-sabay silang nag-enroll sa SmartStart o SSLU, iba-iba man ang kanilang ginustong strand, ay masaya naman silang nakapasok sa iisang university. Ang iba sa mga kaklase ni Heidi noong Junior High na nag-take ng HUMSS strand ay nagging kapareho niya ng cluster at section noong Grade 11. Si Heidi rin ang napiling class president noon habang ang kaklase niyang si Chance Sincere Alcantara ang kaniyang naging vice president at crush buong school year na iyon. Sumali rin si Heidi sa The Talaarawan Publication na club para sa mga journalists sa kanilang university. Naging parte rin ng Strand Student Council o SSC ang binata at naging isa sa mga nailuklok na councilors ng kanilang strand. Ngayong Grade 12 ay siya naman ang nagging vice president ng kanilang klase at ang kaniyang nagugustuhan ang siyang naibotong presidente dahil nabago ang sistema sa SSC, kinakailangan na ang bawat representative sa student council ay hindi presidente ng kanilang mga klase dahil na rin sa mas magiging mabigat pa ang responsibilidad na kakaharapin ng mga ito sa Grade 12, at dahil nais ni Heidi tumakbo bilang strand president ay nagkasundo ang kaniyang mga kaklase na ilagay siya sa posisyon na vice president para matulungan ang kanilang kaklase sa pagtakbo sa pinaka-mataas na posisyon sa SSC. Hindi naman napunta sa wala ang kanilang efforts at pagtulong kay Heidi dahil siya nga nailuklok na Strand President para last year ng Senior High sa kanilang batch. Bukod sa SSC, si Heidi rin ang napiling Editor-in-Chief ng journalism club ng kanilang university na siyang ikinatuwa ng binata. Kahit maraming responsibilidad at gawain ang naghihintay sa lalaki ay hindi ito naging hadlang para sa kaniya na abutin ang kaniyang pangarap. Para sa kaniya, siya ay pinagkatiwalaan ng mga estudyante na mamumo dahil may tiwala ito sa kaniya at iyon ay sapat na dahilan na para sa kaniya upang ipagpatuloy ang kaniyang nasimulang kwento. At dito natin sisimulan subaybayan ang kuwento at journey ni Heidi bilang isang senior high graduating student, kasama ang mga humanista, mga manunulat at iba pang strands at clubs, sama-sama tayong tumindig at humakbang palapit sa pangarap. Padayon, Heidi! ♡
Lagi’t lagi, para sa bayan,
F., ALEJANDRO HEIDI 🎭
0 notes
sleepychinitaprincess · 9 months
Text
20231223 life updates 🥰
💔❌
edi kayo na happy. huyyy change crush na baii. umay. i needed to see that daw sabi ni Lord. saket na man pala kahit happy crush lang. sakit sakit. yayay akong feelings. ouchy. corny lagi kay mo oy. sakit kaayo huhu. di na ako happy, sad na ang day ko. sino na lang icrush ko na same vibes ni fred nito. kinsa? kinsa? giahak oyyy pero legit nganong naproblema man sad ko nga wa may natabang si fred sa akong life? like forda kilig ra man siya. like academically? no he didn't help me at all tas why would i be upset over it nga kaya ra man nako mosucceed on my own? like gwapa man ko. madiskarte, sexy, palaban, dali ra makasabot, bright, nindot ug tingog. so why would i need a guy to validate these feelings? i can buy myself the stuff that i want through working hard on saving for it. i can take myself to eat on cafés on my own. like no guy involved. i can handle that.
I am Beautiful.
kfine, ang pinakaayaw ko pa naman sa lahat is magmukha akong desperate and kawawa. I hate that feeling na ako yung kawawa. like no. I've been through that before, i don't want to go through it again. edi wow sayo fred.
Update (8:10AM):
samok ka fred grabe ka pafall sa akong damgo litse oy. si drei pa man to akong gisungog sungog niya baii nya out of nowhere nagholding hands daw mi kay gikuha niya ang chalk sa akong kamot grabe ka giatay. grabe pa jud kayng ngisi nako sakond damgo, limtan man kaha tung nasearch gabie ba umay. stop na lagi ko baii.
Update (5:35PM):
nice kay sa feeling makatulog ug taas taas na oras. its just the rest na inasam asam ko.
0 notes
digitalfilipina · 2 years
Text
PLDT Home’s Madiskarte Moms PH wins the most prestigious Grand Anvil at the 58th Anvil Awards
The entrepreneurship advocacy has helped thousands of mompreneurs succeed in their online home businesses amidst the COVI9-19 pandemic PLDT Home’s Madiskarte Moms PH (MMPH) online community won the prestigious Grand Anvil Award, the highest honors at the 58th Anvil Awards this year. The community’s first ever annual awards that celebrates exceptional mompreneurs, Gawad Madiskarte 2022, was also a…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
jopetkasi · 2 years
Text
Of gold, and cross-eyed boyfriends...
Tumblr media
ako lang naman, if the latest iPhone makes you happy, go and buy. Period. 
But as I get old, my priorities have changed. Well, to my credit kahit nung 16 palang ako, madiskarte na ako sa pera. I would really find ways to work and earn part time. 
What I am saying is, iba pag solid yung investment mo or me savings ka. kahit wala kang dyowa, kebs lang kasi you know for sure that you can stand on your own and your happiness is not dependent on others...
and speaking of boyfriends. Allan my cousin made this observation about me...
“hindi ka mahilig sa guapo no? usually either mukhang gangster or me disability yung mga nakaka relasyon mo”
I trust he was not being discriminative and that opinion stems from a space of concern...
ako kasi, more than looks, i prefer guys who are smart. may not be academically intelligent but i would like to be with someone who is maabilidad sa buhay. yung hindi tanga but ganado sa buhay. 
take for example, this ex of mine who migrated abroad kasi he needs to work. he is cross-eyed or duling in tagalog. and it was not easy. there was a time we were making out and i literally have to guide his face otherwise he would be kissing my eyes or ears instead of my lips...
there are certain occasions we would be deep in conversation and I need to ask if he was listening since it seemed his attention was directed somewhere? 
“tignan mo ako” i said 
“i am looking at you” was the curt reply. 
was it funny? it was at first
did i get annoyed?... a lot of times...
but was it worth it? Definitely. that guy despite his disability is more able than myself, so much that when I check his instagram account, I can’t help but be amazed that he is doing well in life (i assume) and is seeing the world at that...
and how can i forget the many times he would bring me out kahit sa tapsilugan lang kasi yun palang yung kaya ng salary nya? yung effort really. 
so our takeaway here is an invitation for us to invest not only in what is superficial...but investing more  in ourselves to become (not perfect) but someone who is well grounded but has his gaze onwards.  be it acads, sa career, sa investment, etc. sabi nga dapat ang mindset naten “team payaman”  i know it may sound hard or too ideal, but hey you got this, dude.  we got this. 
22 notes · View notes
zai-ganda · 10 months
Text
Tinig ng Laylayan
"People Forget About The Creatures Who Live In Shells." – Kya Clark
Isinulat ni Delia Owens ang nobelang “Where the Crawdads Sing” na ginawang pelikula noong taong 2022 sa direksyon ni Olivia Newman. Nakasentro ang kuwento sa mga latian o marsh sa North Carolina at umiikot sa buhay ni Kya Clark na kilala bilang “Marsh Girl”. 
Maagang naulila si Kya sa kaniyang pamilya nang iniwan siya ng mga ito mag-isa sa kasukalan ng mga latian. Sa murang edad, natuto itong tumayo sa sariling mga paa at mag-isang hinarap ang mga hamon sa buhay dulot ng matinding kahirapan at pagkakabukod nito mula sa komunidad. Higit na naghirap si Kya nang hindi ito nakatanggap ng anumang pormal na edukasyon na naghadlang sa kaniya upang magkaroon ng basic literacy at numerical skills. Bukod pa rito, ang hindi pagiging edukada ang naging sanhi upang maging biktima ito ng sosyal na stigma at diskriminasyon sa lipunan. Upang mabuhay at matugunan ang mga pangangailangan, tinuruan ni Kya ang kaniyang sarili na mangisda at maghanap ng iba’t ibang mga hayop at halaman mula sa katubigan ng latian. Sa araw-araw nitong paglilibot sa latian, marami itong natutuhan mula sa kaniyang napakalawak na tahanan. Inaral niya ang iba’t ibang uri ng halaman at hayop hanggang sa naging eksperto siya sa mga ecosystem at aghambuhay ng mga nilalang mula sa kaniyang kapaligiran.
Isang patunay ang kuwento ni Kya Clark sa pelikula at nobelang “Where the Crawdads Sing” sa kung ano ang magagawa ng katatagan at pagiging madiskarte sa pag-angat at pag-unlad ng isa. Subalit, mahalagang batid natin na bagama’t kapuri-puri ang taglay na lakas at kasanayan ni Kya, ipinapakita ng kaniyang pamumuhay ang malupit na realidad ng karamihan - ang kakulangan ng suporta at pagkalinga mula sa mga magulang, at ang hindi abot-kamay na edukasyon sa ating bansa. Nakakalungkot mang isipin ngunit maraming mga bata sa Pilipinas ang nakararanas ng kahirapan at mga hamong dinanas ni Kya Clark. Maraming mga bata ang napipilitang dumaan sa landas na puno ng pagsubok, paghihirap, at pakikibaka para lamang mabuhay. Maraming mga bata ang hindi nakakatanggap ng pormal na edukasyon sa kadahilanang wala sapat na salapi ang kanilang mga pamilya upang mapondohan ang kanilang pag-aaral. At maraming mga bata ang pipiliin na lamang maghanap-buhay upang makatulong sa mga magulang imbes na mag-enrol sa isang paaralan. 
Ayon sa isang pag-aaral na isinagawa ng Philippine Statistics Authority, humigit-kumulang 18.6% ng mga Pilipinong nasa edad lima hanggang 24 taong gulang ang hindi nakapag-aral sa taong 2022. Ang tumataas na halaga o cost ng edukasyon at mga problemang pinansyal na kinakaharap ng mga Pilipino ang isa sa mga pangunahing dahilan ng paglaki ng porsyentong ito ayon sa parehong pagsusuri. Ang Philippine Constitution na mismo ang nag-utos na gawing prayoridad ang edukasyon sa usapang badyet at pagpopondo. Subalit, sa kabila ng pagiging isa sa mga sektor na nabibigyan ng pinakamalaking pondo taon-taon, nananatiling hindi accessible o abot-kamay ang edukasyon para sa maraming Pilipino. Bukod pa rito, mayroon ding kakulangan ng mga pasilidad para sa pag-aaral, at nananatiling mababa ang sahod ng mga guro sa kabila ng kanilang pagsisikap sa pagtuturo at gabundok na mga gawain. Lubhang nakasalalay ang pagiging accessible ng edukasyon at ang antas ng kahirapan sa bansa sa pamahalaan, ang mga patakaran at proyekto nito, at kung paano nito ginagamit ang pera ng bayan.
Edukasyon ang susi patungo sa mas maliwanag na kinabukasan. Ngunit, para sa mga pamilyang nasa laylayan, isa itong bahagyang kislap na lamang - tanda ng isang pangarap na hindi kailanman magiging abot-kamay.
References
Antonio, R. (2023, January 30). VP Duterte bares lack of school facilities 'most pressing issue' in PH education. Manila Bulletin. Retrieved November 19, 2023, from https://mb.com.ph/2023/1/30/vp-duterte-bares-lack-of-school-facilities-most-pressing-issue-in-ph-education
DBM submits 2023 Budget to Congress; Education, infrastructure, health, social protection, agriculture, top budget priorities. (n.d.). DBM. Retrieved November 19, 2023, from https://www.dbm.gov.ph/index.php/management-2/430-dbm-submits-2023-budget-to-congress-education-infrastructure-health-social-protection-agriculture-top-budget-priorities
18.6 percent of ages 5-24 not attending school last year – PSA. (2023, September 26). Philippine Star. Retrieved November 19, 2023, from https://www.philstar.com/headlines/2023/09/26/2299033/186-percent-ages-5-24-not-attending-school-last-year-psaHernando, M. (2023, January 12). 92% of public school teachers receive 'unliveable' salaries; group calls gov't's pay hike a 'failure'. Manila Bulletin. Retrieved November 19, 2023, from https://mb.com.ph/2023/01/12/92-of-public-school-teachers-receive-unliveable-salaries-group-calls-govts-pay-hike-a-failure/
1 note · View note
Text
Ngano manang mga gwapa na nagpuyo sa bukid na kabalo mangahoy, magluto kabalo gamay sa kusina ma appreciate man na wala kunoy arte unya, gwapa pa jud daw na walay arte pero kung apiki ug nawong na kugihan ug madiskarte unya simple lang ang pamuyo sa bukid dili man ma appreciate. Gwapa ra jud diay ang ma appreciate sa? Yawaa sa mga pinoy uy. Lol
0 notes
maria-anthea · 1 year
Text
Today my boyfriend and I celebrated our monthsary. We have been together for 2 years and 4 months now, but I just realized that he really is very financially madiskarte. I honestly doubted his abilities before, but now I am in awe. He thinks I am superior to him because of my educational background but I actually think he is the superior one - he has made a lot of money doing unconventional work while I haven't even made use of my literature and history degree in UP. I only had minimum wage jobs. I think he should stop looking down on himself because I really am proud of being his girlfriend. I like being out and about and seen with him. I like people to know that my man is very handsome and hot and clever and resourceful. I like people to know that he chose me, among all the many girls who desire him, to be his lifetime partner. I flex him every chance I get because this is the first time that I understood what a soulmate connection is. He is really worth the wait.
0 notes
epoiarva · 2 years
Text
Kada mapa uli ko pa Tagum na ako ra isa makahilak jud ko. Siguro di jud ka maka move on kung gihatag sa imo ang pinaka kugihan ug madiskarte na amahan. Wa tay mahimo, gabag-o jud ang panahon. Naay ihatag ug kuhaon sa ato.
0 notes