#methodiek

[tistje]

Als een hulpverlener zich niet meer bewust is van de mens in de autist ... autisme en ondersteuning

Foto van Mathyas Kurmann op Unsplash Veel thema’s en onderwerpen over autisme volg ik vanop een afstand. Met interesse en soms ook met enige kennis, maar ik schrijf er niet over. Zeker als het gaat over mogelijks schadelijke therapieën of hulpverleningsmethodes. Ik doel dan bijvoorbeeld over de recente reeks artikels die verscheen op blogs en in media over de zogenaamde ABA-familie, een reeks…

[wsk-kleuteronderwijs]

Zelfs een kleuter kan dit begrijpen, dus waarom de minister niet (93)

‘Als je naar de lesstof op de PABO kijkt, is het geen wonder dat alle methodiek en pedagogiek over kleuters verdwijnt. Volgens KLOS‐er Len kan zelfs een kleuter dit begrijpen, dus waarom de minister niet?! “Ook ik heb mijn zware twijfels bij het kleuteronderwijs zoals men (inspectie, directies, besturen) die nu in de praktijk zou willen zien. De kleuter mag geen kleuter meer zijn, alleen…

[regioonlineofficial]

Op de open dag van de Vrije Akademie kunt u kennis maken met onze kunstdocenten en is er van alles te zien en te doen. Zij bieden circa 60 cursussen per seizoen. In Landgraaf kunt u informatie ophalen over een nieuwe cursus creatief boekbinden en het pottenbakken eens ervaren. Er zijn ook diverse eenmalige workshops gepland zoals pottenbakken, monotype, tas bedrukken, fotografie, tiffany glas, houtbranden, glasfusing, edelsmeden en macramé. De Vrije Akademie werkt met professionele kunstdocenten en is sinds 2021 een gecertificeerd kunstencentrum. Diverse cursussen tekenen & schilderen in de Spekhofstraat 15 in Kerkrade en in Landgraaf, An de Voeëgelsjtang 12 De cursussen schilderen op de Vrije Akademie bieden allerlei technieken zoals ‘schilderen in olieverf, acryl, aquarel, en pastel. U kunt ook abstract schilderen of model en portretschilderen. Alle cursussen zijn geschikt voor zowel beginners als gevorderden en worden gegeven in groepen waarin iedereen ook individueel wordt begeleid en zijn eigen stijl ontwikkelt. In Kerkrade starten  Martijn van Erp, Wim Albrink, Joop Noordkamp en Esther Bour weer met schildercursussen. In Landgraaf gaat Arno Sijben starten met een nieuwe schildercursus voor zowel beginners als gevorderden. In Landgraaf verzorgen ook Hub Pasmans, Joseph Kerff en Wim Meijs schilderen op diverse dagdelen. Thea Dautzenberg geeft in Kerkrade intuïtief schilderen via de methodiek van ‘Vedic Art’. De lessen worden allemaal gegeven door vakkrachten die vanuit hun opleiding en passie grote affiniteit hebben met het vak en dit kunnen overbrengen op de deelnemers. Zij zijn in staat iedereen technieken te leren, ongeacht leeftijd, talent of voorkennis. Cursussen boetseren & keramiek, pottenbakken, schilderen, boekbinden en fotografie Marlies Noordkamp, Marjo Boesten (Landgraaf), Ivon Drummen en Resie Mennens starten met nieuwe cursussen in boetseertechnieken voor de Vrije Akademie. Ook voor edelsmeden (Kerkrade) pottenbakken (Landgraaf) en digitale fotografie (Kerkrade) kunt u terecht bij ervaren docenten op onze open dag en allerlei vragen stellen. In Landgraaf start de cursus creatief kunstboekbinden in 10 lessen. Saïd ten Brinke zal een presentatie geven over zijn fotografiecursussen voor beginners en gevorderden in Kerkrade. In Kerkrade kunnen volwassenen bij Arno Sijben deelnemen aan de cursus schilderen met de titel ‘verbeeldingskracht’. Deze cursus sluit aan bij hoe kunstenaars ‘denken en werken’ en is bedoeld voor volwassenen.   Orientatiecursus kunstacademie en andere cursussen voor jongeren Wil je weten of de kunstacademie voor jou een geschikte opleiding is? Dan is de Oriëntatiecursus Kunstacademie echt iets voor jou! Een aantal professionele kunstenaars verzorgen diverse lessen in deze cursus in diverse technieken zoals tekenen, schilderen, kunstgeschiedenis, druktechnieken, fotografie, 3D en theatervormgeving. In deze cursus wordt aan opdrachten gewerkt waardoor een basis ontstaat die aansluit bij de inzet die men verwacht op creatieve opleidingen. In de eindfase gaan de deelnemers aan de slag met het presenteren en exposeren van hun werk. Als de deelnemer deze cursus met een goede beoordeling bij de Vrije Akademie afsluit, wordt hij of zij toegeleid naar de kunstacademie in Maastricht. Er zijn ook andere mogelijkheden voor jongeren zoals het open jongeren atelier in Landgraaf en in Kerkrade de nieuwe cursus ‘Teken Game Art & Manga en een speciale cursus tekenen en schilderen (Young Akademie). Fashion Design, Kleileuk, kunst-bouwers, striptekenen en tekenen & schilderen voor de jeugd (5 tot 12 jaar) in Kerkrade en in Landgraaf Nieuw is de cursus Fashion Design van de Vrije Akademie in Kerkrade. Kinderen gaan aan de slag met het ontwerpen van kleding, accessoires, stoffen en patronen. In ‘kunst-bouwers’ in Kerkrade bouwen kinderen met diverse materialen. Tekenen & schilderen is op woensdagmiddag in Kerkrade. In ‘Kleileuk’ in Landgraaf en Kerkrade gaan ze werken met klei op allerlei manieren.

Op zaterdagochtend kunnen de kinderen in Landgraaf creatief aan de slag in het creatieve jeugdatelier waarin van alles aan bod komt. Verder kan er op dinsdagnamiddag striptekenen worden gevolgd in Landgraaf. Er zijn mogelijkheden om via het jeugdfonds sport & cultuur financiële ondersteuning te krijgen. Op de open dag is er een gratis workshop voor kinderen. ‘Samen creatief’ en ‘creatieve maatjes’; creatief bezig zijn voor € 3,50 per keer Samen creatief is op maandag en dinsdagmiddag in Landgraaf en op maandag tot en met donderdagmiddag en vrijdagochtend in Kerkrade. Op deze middagen kan iedereen aansluiten. Er wordt van alles gedaan zoals schilderen, werken met klei of hobby materialen. Op maandag kunt u in Kerkrade deelnemen aan de ‘creatieve maatjes’. De bijeenkomsten staan in het teken van contact, ontmoeting en samen creatief bezig zijn. Vrije Akademie U kunt ook op werkdagen bellen met de Vrije Akademie (045-7370302) en/of stuur een mail met uw vragen naar info@vaparkstad.nl of neem een kijkje op onze website www.vaparkstad.nl Via de site kunt u ook informatie opvragen of zich inschrijven. Open dag Zondag 1 september 2024 van 11.00 tot 15.00 uur in An de Voeëgelsjtang 12 Landgraaf en in Kerkrade in Spekhofstraat 15 

[thedreamlifeofbalsosnell]

‘All by myself’ van Martijn Doolaard: de queeste van een visuele dichter

ALL BY MYSELF is de neerslag in boekvorm van een kunstenaarsloopbaan, een opzienbarend parcours dat inmiddels ruim twintig jaar omspant. Een titel die vrij vertaald ‘helemaal alleen’ betekent, is in ieder opzicht raak gekozen voor een oeuvreboek dat een gul en uitgebreid overzicht wil geven van het werk van de Nederlandse fotograaf Martijn Doolaard (°Assenede, 1965). Het ‘zelf’ — lees ‘het individu’ — staat immers centraal in Doolaards werk en vormt ontegensprekelijk een van zijn belangrijkste thema’s. Het is bijgevolg weinig verwonderlijk dat nagenoeg al zijn foto’s portretten zijn, met bovendien hoogst uitzonderlijk meer dan één geportretteerde. Dat er tevens een aantal zelfportretten tussen zitten is evenmin een verrassing.

ALL BY MYSELF, een knipoog naar de melige jaren 70-hit van Eric Carmen, suggereert zelfstandigheid, een eigen methodiek, een verworven idiosyncrasie, inclusief onderscheidende kenmerken, eigenste insteken en specifieke technieken. Wie de tientallen foto’s in dit weids ‘verzameld werk’ met een open blik overschouwt, zal inderdaad al snel enkele constanten ontdekken, steeds terugkerende elementen die onlosmakelijk deel uitmaken van Doolaards kunstpraktijk en met de zeggingskracht van axioma’s een geheel eigen uniciteit impliceren.

Het vooropstellen van het individu is zoals gezegd zo’n hoeksteen, een belangrijke almaar herhaalde karakteristiek, maar ook de niet aflatende fascinatie voor het aanhoudend attractieve portretgenre, net als de niet te stuiten voorliefde voor monochrome beelden, zijn zo Doolaard als maar kan zijn. Wat die predispositie voor een  zwart-wit palet betreft, dringt zich volledigheidshalve een kleine kanttekening op: in 2020 namelijk verraste Doolaard vriend en vijand — en niet  in het minst zichzelf — met een nieuwe reeks, volledig in kleur (DANS MET MIJ [AFTER BRAM VERMEULEN]). Een gesmaakte uitstap zo bleek, want kort nadien kwam er een vervolg (AU REVOIR [AFTER GILBERT BÉCAUD]).

Doolaard is een zoekende fotograaf, immer op drift in een zelfopgelegde visuele queeste. Hij werd al een ‘wichelaar’, ‘een flaneur’ of een ‘sporenzoeker’ genoemd en dat is niet zonder reden. Om het metafysisch of ontologisch uit te drukken zou je kunnen stellen dat Doolaard op zoek gaat naar de waarheid achter de beelden die hij zelf gecreëerd heeft. Zijn belangrijkste wapen om tot die waarheid te komen, is de metamorfose of transfiguratie, in de letterlijke betekenis van gedaanteverwisseling of manipulatie van de vorm.

Want Doolaard bewerkt zijn beelden zodanig dat er een nieuwe representatie, een afwijkende  werkelijkheid ontstaat. Doolaard is uit op ambivalentie, ontregeling en bevreemding. Een realistische weergave van het subject — de mimesis — is van geen belang. Nee, op de eerste plaats komen de artistieke interventies, die de beelden een nieuwe picturale identiteit geven. Maar ingrijpen doet de fotograaf nooit vrijblijvend: zo integreert hij in zijn werk heel vaak niet mis te verstane referenties aan door hem bewonderde schilderijen of schijnbaar iconische beelden uit de populaire cultuur (film, televsie, porno, reclame, muziek), waardoor hij een soort van spanningsveld creëert tussen het subject en de kijker.     

In een carrière van vier lustra zijn onvermijdelijk meerdere krijtlijnen uitgezet. Enerzijds zijn er onmiskenbaar enkele obsessioneel weerkerende kenmerken in Doolaards werk, maar anderzijds zijn er voor de goede waarnemer minstens evenveel evoluties, koerswisselingen of verschuivingen te onderscheiden. De werken in ALL BY MYSELF zijn hier chronologisch gepresenteerd, volgens het jaar dat ze werden opgenomen in de collectie Barends & Pijnappel, de inmiddels tot indrukwekkende proporties uitgegroeide fotocollectie van het onvermoeibare duo Anneke Pijnappel en Henrik Barends, tevens uitbaters van de Antwerpse Galerie Baudelaire en bezielers van uitgeverij Voetnoot.

De foto’s in dit meer dan ampel overzichtswerk verlopen volgens reeksen,  die vroeg of laat werden gebundeld in gelijknamige publicaties bij Voetnoot en/of tentoongesteld tijdens exposities in Galerie Baudelaire. ALL BY MYSELF geeft op die manier een veelomvattend beeld van de intense, vruchtbare en ruim twee decennia durende samenwerking tussen Doolaard en Barends & Pijnappel.   

Doolaard doet in 2000 met vier foto’s zijn intrede in de collectie Barends & Pijnappel: twee zelfportretten en twee beelden vastgelegd in Duitsland. Vanaf die eerste foto’s is duidelijk dat Doolaard een eigen visuele poëtica wil opbouwen. Zijn latere handelsmerken zijn al in de kiem aanwezig: alle vier zijn het frappante, plastisch uitgepuurde en monochrome portretten, die niet zozeer de realiteit willen weergeven maar eerder met behulp van welbepaalde manipulaties een zeker gevoel of idee willen uitdrukken. De gezochte wazigheid, de schimmige vegen, de verduisterde ogen, het uitgekiende schaduwspel: het zijn stuk voor stuk eigenschappen en technieken die in later werk veelvuldig en vaak in nog meer uitgesproken vorm zullen opduiken.

In de jaren na die eerste aanwinsten blijven Barends & Pijnappel gretig Doolaards foto’s afnemen. Doolaard waagt zich omzichtig aan enkele motieven en thema’s, die in later werk nadrukkelijker op de voorgrond treden (religie bijvoorbeeld, in ZWARE BENEN, 2002). Het duurt echter tot 2007 voor een eerste, bescheiden  tentoonstelling met vijftien foto’s in Galerie Baudelaire, met als titel BLACK CELEBRATION. De gelijknamige catalogus is met zijn fluwelen cover en achterflap, waarin de hoofdletters ‘B’ en ‘C’ zijn verzonken, ongetwijfeld een van de knapste uitgaves van uitgeverij Voetnoot. Het eerste beeld, ANHALTER BAHNHOF is veelzeggend representatief, een cruxbeeld als het ware, dat Doolaards latere poëtica perfect samenvat. Deze fotografie draait rond kunstgrepen — vervormen, spelen met grijswaarden, ensceneren, manipuleren — de werkelijkheid herleiden tot een vorm die interpelleert, bruskeert en in vraag stelt.

De foto’s hebben als titel een voornaam of een algemene beschrijving van wat erop te zien is (LE PENSEUR, LE MOINE, FEMME FATALE), maar identificatie van de geportretteerde is moeilijk, zoniet onmogelijk. De fotograaf neemt een wisselend perspectief in — zoekend naar de juiste invalshoek: van bovenaf, van onderuit, op ooghoogte — en is even wispelturig als zijn personages, die de blik afwenden, het hoofd geknikt, de torso gedraaid, wég van de priemende lens. Dolaard speelt met sluitertijden, lichtinstellingen, bewegingen tijdens de opname om vaagheid, wazigheid, fluïditeit en anonimiteit te bekomen. De figuren zijn zo vervormd dat Eric Min zich in zijn inleiding zelfs afvraagt of dit wel portretten zijn.

In een volgende reeks van bijna tachtig portretten, samengebracht in CRIME PASSIONEL (2010), wordt de hang naar het onscherpe en onherkenbare nog verder doorgedreven. Sommige beelden lijken wel vloeibaar, als een druppel zwarte waterverf die gestaag vervloeit, degradeert en vertroebelt. Het is een overweldigende serie, waarin Doolaard een verregaande abstrahering tot het uiterste doorvoert. Paradoxaal genoeg is identificering wel mogelijk, want alle foto’s krijgen een titel — de voornaam plus de initiaal van de familienaam, gevolgd door de hoofdactiviteit van de geportretteerde. De bijna onherkenbare personages zijn sterren in Doolaards constellatie: bevriende kunstenaars, schrijvers, uitgevers (Barends & Pijnappel) of familie (moeder en vader Loes en Cornelis, zus Barbara). Zelfs Freddy, de ‘artist’s cat’, krijgt een portret.

Terwijl schaduwen, contrasten en standpunten centraal stonden in grofweg het eerste decennium van Doolaards carrière, begint hij vanaf 2012 expliciet te experimenteren met excessieve beweging (LADY WITH THE SPINNING HEAD #1 & #2). De vegen die ontstaan door de sluitertijd te verlengen — of net het omgekeerde proces, de beweging die bevroren wordt door een korte sluitertijd —, geven de beelden een bijzondere dynamiek. Bovendien zorgt de spontaan ontstane bewegingsonscherpte voor een onirisch effect.

In de reeks MOVED (2013) loodst Doolaard de kijker binnen in een wemelende en woelige dromenwereld. Twee geportretteerden — een man en een vrouw, poserend voor de lens; niet stokstijf of bevroren, maar in volle beweging, bruusk en abrupt — vinden elkaar in het midden van een soort paringsdans — letterlijk, want Voetnoot maakte een catalogus in keerdruk, een boek dat zowel aan de voor- als (ondersteboven) aan de achterkant start. De twee reeksen van vijftien portretten — visuele schreeuwen in een beklemmende lichaamstaal — komen halfweg de publicatie samen en raken elkaar midscheeps.  

In 2014 komt Doolaard met EXPOSED, een reeks suggestieve beelden, waarin een opzettelijk troebel gemaakte vrouwenfiguur erotische poses aanneemt. De titel is meerduidig, want kan zowel ‘tentoongesteld’, ‘blootgesteld’ als ‘ontmaskerd’ betekenen en hint ook nog eens naar ‘exposure’, wat dan weer ondubbelzinnig verwijst naar het strikt fotografische begrip ‘belichting’. Anders gezegd, de fotograaf ontmaskert, grijpt in, legt bloot, brengt aan het licht: de beelden die hij in de studio maakt, bewerkt hij nadien in de digitale donkere kamer.

Het digitaal manipuleren van zelfgemaakte, reeds bestaande of gevonden beelden voert Doolaard voor het eerst consequent door in FICTION ROMANCE (2016), een reeks genoemd naar de song van de Buzzcocks. In amper vijftien raadselachtige, bijna ambigue portretten slaagt hij erin een dramatisch, unheimisch en onttoverd universum te evoceren. De fotograaf experimenteert met technieken die eerder thuishoren in de schilderkunst, om een bepaald effect te sorteren, een zekere toon te zetten of specifieke gevoelens op te roepen: kubistische fragmentering, vinnige vegen, levendige krassen, woelige borstelingen of overlappende vlakken geven deze beelden een ongekende, expressieve intensiteit.  

FICTION ROMANCE is zonder meer en in velerlei betekenissen een keerpunt binnen het oeuvre. Niet alleen omdat de digitale ingrepen op het bestaande beeld nooit eerder zó ver gingen, maar ook omdat die soms radicale manipulaties grotendeels geënt zijn op schilderstechnieken en gedijen op een beeldtaal die de kijker eerder associeert met een schilderij. Die onbevangen versmelting van twee disciplines maakt van Doolaard een evenwichtskunstenaar, een equilibrist die opereert op het vlijmendste scherp tussen fotografie en schilderkunst. Door found footage te  gebruiken, bevraagt hij bovendien de relatie tussen origineel en kopie, tussen bron en eindresultaat.

Doolaard heeft met FICTION ROMANCE ontegensprekelijk zijn speelveld afgebakend en de ijkpunten van zijn praxis met veel overtuiging verankerd: de dubbele methodiek van manipulatie en ‘verschildering’ zal in volgende reeksen zoals FURTHER COMPLICATIONS (2017), SCHIZZI IMMAGINARI (2019) en HOLLEKEN (2019) dan ook prominent en in diverse verschijningsvormen terugkeren. Hinkend op deze twee gedachten weet Doolaard zijn obsessies en verlangens te vangen in sprekende beelden, stuk voor stuk indringende mystificaties die de kijker interpelleren, tot verstilling dwingen en aan het denken zetten. Zelfs de actualiteit sluipt in deze zonderlinge pandemische tijden onverhoeds het atelier binnen, zoals blijkt uit de bijna tribale maskers in HOMME MASQUÉ (2020).   

In 2005 fotografeerde Doolaard als eerbetoon details uit enkele schilderijen van zijn vader Cornelis en ontdeed de werken van hun kleuren (verzameld in het boek IN PLAATS VAN BLOEMEN). Cornelis Doolaard (1944-2018) maakte schilderijen die vaak gebaseerd waren op foto’s die zijn pad kruisten. Zoon Martijn doet iets gelijkaardigs, maar maakt er nieuwe beelden van, met een eigen semantiek en narratologie, zij het zonder ‘gekleurde mantel’. Wanneer vijftien jaar later de wereld op slot gaat omwille van een vervloekt virus en iedereen noodgedwongen op zichzelf terugplooit, breekt Doolaard uit om zich onder te dompelen in een mateloos rijk en daverend coloriet. In de nieuwe reeksen DANS MET MIJ [AFTER BRAM VERMEULEN] (2020) en AU REVOIR (DANS MET MIJ [AFTER GILBERT BÉCAUD] (2021) spatten de kleuren in het rond. De fotograaf treedt zo ver buiten zijn comfort zone en bevestigt zijn visueel dichterschap, steeds  ‘naar eigen goesting en gedacht’, en ja, ook ‘all by myself’.

 All by myself van Martijn Doolaard, inl. Laurent De Maertelaer, Voetnoot 2021, ISBN 9789491738715, 400 pp.

[kleurplaatcenter]

Olivier Visser - Een Leidersfiguur in de Online Kleurindustrie

Olivier Visser, een bekende naam in de online kleurcommunity, werd geboren en groeide op in Nederland. Hij is de eigenaar en oprichter van de website kleurplaat.center, een van de toonaangevende platforms die gratis kleurplaten voor alle leeftijden aanbiedt. Ontdek meer over Olivier Visser hier: https://kleurplaat.center/author/oliviervisser/

Rol als eigenaar bij kleurplaat.center

Met zijn creativiteit en enthousiasme heeft Olivier kleurplaat.center opgebouwd en ontwikkeld tot een van de populairste websites op dit gebied. Hij is niet alleen de oprichter, maar ook de strategische leider die voortdurend naar manieren zoekt om de inhoud van de website te verbeteren en uit te breiden.

Invloed in de online kleurindustrie

Olivier heeft een grote bijdrage geleverd aan het veranderen van onze benadering van kleuren. Wat begon als een eenvoudige hobby, heeft hij omgevormd tot een educatieve en zeer vermakelijke activiteit die door miljoenen mensen wereldwijd wordt gewaardeerd en beoefend.

2. Hoofdgedeelte

A. Biografie

Opleiding en Vorming

Olivier studeerde af aan de Universiteit van Amsterdam met een bachelor in Kunst en Ontwerp. Tijdens zijn studie vergaarde hij waardevolle vaardigheden en kennis op het gebied van grafisch ontwerp en projectmanagement.

Belangrijke Gebeurtenissen in het Leven

Tijdens zijn carrière heeft Olivier veel belangrijke gebeurtenissen meegemaakt, van de oprichting van kleurplaat.center tot de belangrijke ontwikkelingsfasen van de website. Deze veranderingen en uitdagingen in zijn leven hebben hem standvastiger en creatiever gemaakt.

B. Carrière en Bijdragen bij kleurplaat.center

Belangrijke Projecten

Onder leiding van Olivier heeft kleurplaat.center vele unieke projecten gelanceerd, met duizenden kleurplaten over diverse thema's en stijlen. Hij hecht altijd veel waarde aan kwaliteit en creativiteit in elk product.

Leiderschapsstijl en Methodiek

Olivier staat bekend om zijn creatieve leiderschapsstijl en duidelijke strategische visie. Hij moedigt voortdurend innovatie aan en staat open voor de ideeën van zijn team. Hierdoor blijft de website altijd fris en aantrekkelijk.

Oorkonden en Prestaties

Olivier heeft veel prijzen en erkenning ontvangen van organisaties in de online kleurindustrie. Dit bevestigt niet alleen zijn talent, maar ook zijn voortdurende inzet en bijdrage aan het veld.

C. Invloed en Bijdragen

Impact van kleurplaat.center op Gebruikers en de Maatschappij

Kleurplaat.center heeft een groot aantal gebruikers aangetrokken dankzij de kwalitatief hoogwaardige en diverse kleurplaten. De website biedt niet alleen plezier, maar ondersteunt ook de ontwikkeling van creatieve denkvaardigheden en concentratie bij zowel kinderen als volwassenen.

Bijdragen aan de Online Kleurindustrie

Olivier heeft veel innovaties gebracht in deze industrie, van het creëren van thematische kleurplaten tot het ontwikkelen van hulpmiddelen voor gebruikers. Zijn bijdragen hebben de gebruikerservaring verbeterd en de groei van de industrie bevorderd.

Beoordelingen van Collega's en Experts

Olivier ontvangt veel lof van collega's en experts in de sector. Ze waarderen zijn visie en toewijding en zien hem als een prominente figuur in de online kleurindustrie.

D. Persoonlijk Leven

Familie en Privéleven

Olivier heeft een gelukkig gezin met zijn vrouw en twee kinderen. Hij besteedt altijd tijd aan zijn gezin en ziet dit als zijn grootste motivatie in het leven en zijn carrière.

Hobby's en Activiteiten buiten het Werk

Naast zijn werk heeft Olivier een passie voor reizen en fotografie. Hij organiseert vaak uitstapjes met zijn gezin om nieuwe plekken te ontdekken en mooie momenten vast te leggen met zijn camera.

3. Conclusie

Samenvatting van de Belangrijkste Punten over Olivier Visser

Olivier Visser is een pionier in de online kleurindustrie met veel belangrijke bijdragen en opmerkelijke prestaties. Van zijn opleiding, carrière tot zijn maatschappelijke impact, hij heeft een blijvende indruk achtergelaten.

Persoonlijke Gedachten over Olivier Visser

Door wat ik heb geleerd, vind ik dat Olivier Visser niet alleen een bekwame leider is, maar ook een gepassioneerd en toegewijd persoon. Zijn bijdragen hebben veel waarde gebracht voor de gemeenschap en de online kleurindustrie.

Oproep aan Lezers om kleurplaat.center te Verkennen

Als je het nog niet hebt geprobeerd, neem dan de tijd om kleurplaat.center te verkennen. Het is de ideale plek voor jou en je gezin om te ontspannen, creatief te zijn en te leren. Vooral de gratis kleurplaten hier zullen zeker voor leuke en leerzame momenten zorgen.

[pascalgarniercoaching]

Ik combineer een evidence-based aanpak, met een onderbouwde methodiek en concrete acties met een warme, persoonlijke, niet-oordelende stijl. Geen ellenlange sessies, maar effectieve en resultaatgerichte coachtrajecten.

[keynewssuriname]

Operationalisatie CIP stap dichterbij met aanstelling van eerste directeur

Op het ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken (AWJ) heeft op 28 december de ondertekening van de arbeidsovereenkomst met de eerste directeur van het Centrum voor Innovatie en Productiviteit (CIP) plaatsgevonden. Manish Rambhadjan is de eerste directeur van het CIP geworden. Minister Mac Andrew, die de arbeidsovereenkomst met de directeur ondertekende, sprak van een belangrijke stap in het proces van de operationalisatie van het CIP. Het CIP heeft als doel het bevorderen van de productiviteit en innovatie binnen zowel de private als de publieke sector zodat hierdoor onder meer een verhoogde productiviteit en verbeterde concurrentiepositie tot stand kan worden gebracht. Minister Mac Andrew ziet de operationalisering van het CIP als een dringende noodzaak om te komen tot gedegen productiviteitsmetingen en verbeterde productiviteit in Suriname. Hij gaf een korte toelichting over de inspanningen van het ministerie om de nodige technische assistentie verleend te krijgen van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO), vooral wat betreft de methodiek voor productiviteitsmetingen. De bewindsman twijfelt niet aan de kwaliteiten van de kersverse CIP-directeur, die door de AWJ-minister werd aangemoedigd om met zijn kennis en ervaring zich uiterst in te zetten om invulling te geven aan de doelstellingen van het CIP. Minister Mac Andrew ziet graag een snelle operationalisering van het CIP en kijkt vol vertrouwen uit naar de inzet van Rambhadjan, die op zijn ondersteuning mag rekenen. Rambhadjan heeft de minister bedankt voor het vertrouwen in hem gesteld. Hij heeft aangegeven dat hij zich volledig zal inzetten om samen met alle betrokkenen te werken naar een goed geoperationaliseerde CIP. Read the full article

[actuma]

Verdachte aangehouden voor oplichting ongeveer honderd VVE’s

Den Haag - Een 48-jarige man uit Hazerswoude is op maandag 6 februari aangehouden op verdenking van verduistering van geld van ongeveer honderd Verenigingen van Eigenaars (VvE’s) in ’s-Gravenhage, Vlaardingen, Schiedam, Rotterdam, Rijswijk, Hellevoetsluis, Dordrecht en Leiden. Op woensdag 8 februari is de verdachte voorgeleid aan de rechter-commissaris. Deze heeft de verdachte onder strikte voorwaarden weer in vrijheid gesteld. De verdachte is eigenaar van een bedrijf voor VvE-beheer, dat is gevestigd in Wateringen.  De politie kreeg de verdachte in het oog na meldingen over opvallende en verdachte transacties van VvE’s. De schade bij de VvE’s is nog niet helemaal in kaart gebracht, maar bedraagt vermoedelijk in totaal meer dan € 100.000, -. Veel van de betrokken VvE’s zijn zich mogelijk nog niet bewust van de verduistering. Daarom ontvangen zij van de politie een brief met instructies. Het onderzoek is nog gaande. Houd toezicht! Uit het onderzoek is gebleken dat de meeste betrokken VvE’s geen inzicht hebben in hun bankrekeningVan de meeste VvE’s staan ook niet de correcte bestuurders of het juiste postadres geregistreerd bij de Kamer van Koophandel. De politie adviseert VvE’s in het algemeen het volgende te doen:- Zorg ervoor dat de juiste bestuurders en het juiste postadres zijn ingeschreven bij de Kamer van Koophandel- Controleer bij de bank of de juiste mensen gemachtigd zijn voor de bankrekening van de VvE- Houd zicht op het geld en de transacties op de bankrekening van de VvE. Financieel rechercheren Een FinEc-team is gespecialiseerd in financieel rechercheren en richt zich op het aanpakken van de internationaal georganiseerde criminaliteit. Zonder geld als “smeerolie” kan de “engine of crime” niet draaien. Bovendien is financieel gewin uiteindelijk altijd het doel van criminelen. Financieel rechercheren is een beproefde methodiek voor het blootleggen van netwerken, het identificeren van daders, het vaststellen van feiten en omstandigheden en het verzamelen van bewijs in strafrechtelijke onderzoeken.  Bron: Politie Read the full article

[avetruth]

Counselings-training : theorie en methodiek voor hulpverlening en begeleiding : Bruin, Berend de

Counselings-training : theorie en methodiek voor hulpverlening en begeleiding : Bruin, Berend de https://www.avetruthbooks.com/2022/04/counselings-training-theorie-en-methodiek-voor-hulpverlening-en-begeleiding-bruin-berend-de.html?feed_id=6578

[positionereniibyac]

Mies van der Rohe 

bekend voor zijn open plannen, inside-outside overgangen, less is more ontwerpen...

controversieel dat een grote Duitse architect zijn methodiek aanpast aan het nieuwe politieke klimaat dat veranderde in 1933?

[regioonlineofficial]

Medewerkers van gemeente Ooststellingwerf, woningcorporatie Actium en Stichting Scala Welzijn gaan Oosterwolde Noord en Oosterwolde Noordoost in. Ze praten met inwoners over hoe de wijk zich de komende jaren moet ontwikkelen en wat er nodig is om tot op hoge leeftijd in de wijk te blijven wonen. Dit doen ze samen met wijkcommissie BOON, de Ouderenbond OSO en Perwakilan Woonwijk Maluku Oosterwolde. In april zijn op zeven verschillende plekken en dagen wijkgesprekken in een tent. Waarom deze actie? In Friesland en ook in Ooststellingwerf groeit het aantal ouderen de komende jaren sterk. Tegelijkertijd daalt het aantal jongeren. Dat zorgt ervoor dat meer mensen zorg nodig hebben, maar er minder mensen zijn die zorg kunnen geven. Steeds meer ouderen blijven, ook als zij hulp nodig hebben, zelfstandig wonen in de wijk. Dit heeft invloed op ons leven en het samenleven in dorpen en buurten. Hoe kunnen we ons voorbereiden en aanpassen aan deze verandering? Wat vraagt dit van de gemeente, organisaties en inwoners? Verschillende organisaties in Ooststellingwerf, die werken op het gebied van wonen, welzijn en zorg, hebben met elkaar afgesproken hier samen met inwoners mee aan de slag te gaan. De samenwerking start als pilot in Oosterwolde Noord en Noordoost. De eerste stap is zeven wijkgesprekken. Hiervoor ontvangen de wijkbewoners een uitnodiging in de brievenbus. Na de wijkgesprekken krijgen deelnemers een uitnodiging voor een bijeenkomst over de uitkomsten van de gesprekken. Vervolgens worden samen de eerste stappen gezet voor een gezamenlijk plan van aanpak. Dorps Ontwikkelings Methodiek voor Oosterwolde De gesprekken vinden plaats met begeleiding van een DOM-denker. DOM staat voor Dorps Ontwikkelings Methodiek. De DOM is een project van de Regio Deal Zuidoost Friesland. Vanuit dit project is er geld beschikbaar voor de wijkgesprekken en de opvolging daarvan. Een DOM-denker is een onafhankelijk verbinder, die de samenwerking tussen inwoners, gemeenten en organisaties begeleidt. De locaties en data staan op www.ooststellingwerf.nl/wijkgesprekken.

[artistiekonderzoekmanou]

LEES MIJ!

Welkom op mijn blog voor 2.2! Ik zal hier kort toelichten hoe alles in elkaar steekt en aan elkaar plakt.

Ik heb 2 methodieken van Vivianne Sassen gebruikt, werken vanuit dromen en onderzoek naar plek van opgroeien. Ze kwamen grotendeels na elkaar, hoewel ze een beetje overlappen.

De manier van aanpak was voor beide heel anders. De eerste heb ik heel los gelaten, echt wachten op wat je droomt en hier puur gevoelsmatig mee aan de slag gaan. De nadruk hierbij ligt dan ook juist op onderbewustzijn, sfeer en kleurgebruik.

Bij de tweede was de aanpak veel meer gefocust op theorie, en een stuk stugger en meer tekstueel. Juist veel meer feiten en gegevens, in tegenstelling tot de eerste.

Dit is ook vergelijkbaar met hoe Noa en ik ons buddy process hebben aangepakt, van mijn kant was het bijna dwingend, en van Noa haar kant juist gevoelsmatig en los.

Een verder overkoepelend thema deze periode was mijn intresse in druktechnieken, monoprints en linosnedes komen terug in beide methodieken en ook daarbuiten in de verwerking van opdrachten uit de les. Ook is het willen ´loslaten´ van werken naar een specifiek eindproduct iets waar ik deze periode overkoepelend mee bezig ben geweest. Ik presenteer daarom ook heel bewust een proces, en geen product in mijn pitch.

Ik ben zelf blij met mijn vooruitgang deze periode. Ik denk dat het voor mij een sterk proces is geweest, waar ik mezelf met 2 methodieken heb uitgedaagd om hele andere dingen te doen. Als ik iets zou mogen veranderen, dan had ik het liefst voor mijn archief met locaties in Den Haag alvast wat meer plekken er in staan, maar hier is in de toekomst ook nog ruimte voor. Ook had ik nog wat meer boeken willen lezen voor mijn tweede methodiek, maar met een dichte bibliotheek was ik nu afhankelijk van literatuur die ik via kennissen kon lenen.

[z-illennial]

Geen millennial maar zillennial

Elke dag leer je weer wat nieuws. Zo leer je als kind zijnde om je veters te strikken. Je leert lezen en schrijven. Je leert u te zeggen tegen volwassenen en je leert voorzichtig te zijn met vreemden. Je leert hoe je een ei moet bakken en hoe je helemaal zelf je belasting aangifte moet doen. Heel je leven lang leer je van alles en word je overspoeld door informatie, zodat wanneer je oud genoeg bent om op je eigen benen te staan, je volledig onafhankelijk kan zijn. 

Tijdens het doorlopen van de vele informatie die te vinden is op ons wereldwijde web, kwam ik terecht op een website over generatie Z. Generatie Z werd op die website gezien als: iedereen die geboren is tussen 1996 en 2014. Hier schrok ik een beetje van, gezien ik geboren ben ik 1997 (ik ben 23 jaar oud), en ik altijd het gevoel gehad heb dat ik behoorde tot de Millennials. Hoe meer ik op zoek ging naar verduidelijking, hoe vager het werd. Daarom besloot ik, voordat ik mijn kleine onderzoek volledig af wilde sluiten, en belletje te plegen naar het bedrijf: Diversions. Zij hebben een methodiek ontwikkeld genaamd: de Generation Journey methodiek. Doormiddel van hun methodiek willen zij ons helpen met het begrijpen van al de verschillende generaties en hoe je met deze om kan gaan. 

Tijdens het gesprek bleek het dat er verschillende manieren zijn om naar de generaties te kijken (Nederlands, Angelsaksisch en indelingen gemaakt door marketing bureaus). Zelf houden zij de Nederlandse manier aan, omdat die het meeste aansluit op onze bevolking. Ik heb toch maar gevraagd welke indeling nou de juiste is en hierop was het antwoord: Eigenlijk is dat helemaal niet zo belangrijk. Uiteindelijk bepaal je helemaal zelf binnen welke van de groepen je valt. Dit door je eigen gedrag, door wat jij leuk vind en natuurlijk - het meest belangrijke - wie jij wilt zijn. Je hoeft jezelf dus helemaal niet te houden aan maar één generatie groep en kunt er bijvoorbeeld ook voor kiezen om er bij twee te horen. 

Hier sluit ik mij natuurlijk volledig bij aan en daarom heb ik besloten mijzelf vanaf nu te plaatsen in de groep: Zillenial. Iemand die zich identificeert met beide Millenials en generatie Z.  

Ik ben een Zillenial, wat ben jij?

[gitaartraining]

Gitaar Training Studio Gent

Op zoek naar gitaarles te Gent? Gitaar Training Studio is één van de grootste en meest succesvolle gitaarscholen in Europa. De gitaarschool werd opgericht in 2008 door gitaarleraar Antony Reynaert en heeft sindsdien een uitstekende reputatie opgebouwd in het opleiden van gitaristen. Antony Reynaert is een veelgevraagd gitaarleraar en muziekpedagoog. Al sinds de opstart van de gitaarschool werkt hij samen met gitaristen van uiteenlopende achtergronden en niveaus om hun gitaarspel op scherp te stellen. Daarnaast wordt hij jaarlijks uitgenodigd als gastspreker op lezingen in Chicago waar hij zijn expertise op het vlak van de gitaar en pedagogie deelt met een internationaal netwerk van leraren en topgitaristen. Vanuit deze gedacht startte hij Gitaar Training Studio® en ontwikkelde hij een unieke methode omtrent het omgaan met het instrument zonder beperkingen. De gitaarschool telt 4 vestigingen te Vlaanderen. De vestiging te Gent bevindt zich in het winkelcentrum Dok Noord. De Gitaar Training gaat een stap verder dan gewone gitaarles. Vanaf de eerste kennismaking wordt er een plan opgemaakt voor de leerling om diens doelen met de gitaar zo efficiënt als mogelijk te bereiken. Dit gebeurt op een ontspannen, doch gedreven manier. De gitaarschool heeft al vele honderden gitaarleerlingen door de gitaarlessen hun doelen met de gitaar doen bereiken. Sommige leerlingen startten met de lessen als absolute beginner, terwijl sommigen reeds jaren spelen. De focus van de gitaarlessen ligt tevens in het volledig leren kennen van de gitaar op een gestructureerde en doelgerichte manier. De school werkt zowel met volwassenen van alle leeftijden als met kinderen vanaf 8 jaar. De gitaarschool biedt steeds een gratis kennismaking aan (zie de website www.gitaarlesgent.be), waar de leerling de school leert kennen en de doelen met de gitaar besproken worden. De methodiek draait rond het aanleren van de nodige technieken op een correcte manier, zodat er geen tijd en geld wordt verspild aan het terug afleren van verkeerdelijk opgebouwde zaken. Oprichter en gitaarleraar Antony Reynaert adviseert als enige gitaarleraar in België die alle 5 de GTSSI certifications heeft behaald (één van de meest prestigieuze certificaties voor het geven van gitaarles) beginners op de gitaar: Antony: Veel beginnende gitaristen kopen een gitaar in de hoop het op zichzelf te kunnen leren door het bekijken van YouTube video’s. Aspirant gitaristen die op die manier aan hun muzikaal avontuur beginnen, komen veel verschillende online gitaarleraars tegen. Na loop van tijd zullen er verschillende gitaarleraren zijn die een andere, vaak verkeerde aanpak toepassen, wat voor tegenstrijdigheden kan zorgen en uiteindelijk in een slechte basistechniek die moeilijk af te leren is, resulteert.  

Gitaar Training Studio Gent Dok-Noord 3C/101, 9000 Gent, Belgium 0484 26 28 42 http://www.gitaarlesgent.be/

[actuma]

ACM: stijging transporttarieven noodzakelijk vanwege hoge energiekosten

De Autoriteit Consument & Markt (ACM) heeft de tariefvoorstellen van de regionale netbeheerders en TenneT (de beheerder van het landelijke hoogspanningsnet) voor het jaar 2023 goedgekeurd. Netbeheerders hebben in oktober 2022 aangegeven de transporttarieven te moeten verhogen omdat zij door de hoge energieprijzen veel extra geld kwijt zijn aan het inkopen van elektriciteit en gas om de transportverliezen te compenseren. Tijdens het transport gaat namelijk een deel van het gas en de elektriciteit verloren. De netbeheerders moeten dat aanvullen door eigen inkoop die duurder is geworden. Een tweede reden waarom de netbeheerders hun tarieven hebben moeten verhogen is dat zij in het kader van de energietransitie grote investeringen moeten doen om hun netten te verzwaren. De kosten daarvan gaan voor de baat uit en worden over meerdere jaren uitgespreid. Een deel daarvan belandt nu al in de tarieven. De ACM stelt de tarieven van netbeheerders jaarlijks vast omdat huishoudens en bedrijven niet zelf kunnen kiezen van welk bedrijf zij transportdiensten afnemen. De ACM baseert de tarieven op de efficiënte kosten inclusief een redelijk rendement. De ACM zorgt er voor dat netbeheerders voldoende inkomsten hebben om noodzakelijke investeringen te doen. Anderzijds zorgt de ACM ervoor dat de tarieven van netbeheerders niet hoger zijn dan redelijk, en prikkelt zij netbeheerders om zo efficiënt mogelijk te werken. Manon Leijten, bestuurslid van de ACM: “Netbeheerders maken door de hoge energieprijzen hogere kosten en moeten extra investeringen doen om hun netten te verzwaren voor elektrificatie in het kader van de energietransitie. De ACM is zich er van bewust van dat de stijgende tarieven op een ongelukkig moment komen. We hebben de voorgestelde tarieven getoetst aan de hand van de methodiek die netbeheerders prikkelt tot efficiency en die ruimte biedt voor investeringen in de energietransitie. Omdat de tarieven hieraan voldoen keuren we ze nu goed.” Stijging tarieven De netbeheerders hebben voorgesteld de tarieven van consumenten met gemiddeld 10 euro per maand te laten stijgen. Het kabinet heeft hier al rekening mee gehouden bij het vaststellen van de leveringstarieven van het prijsplafond dat op 1 januari 2023 in moet gaan. Ook voor bedrijven zullen de transporttarieven stijgen. MKB-bedrijven die vaak een grootverbruikaansluiting op het regionale net hebben betalen in 2023 circa 30% tot 53% meer voor het transport van elektriciteit en circa 15% tot 35% meer voor het transport van gas, afhankelijk van de netbeheerder. Voor grote bedrijven die zijn aangesloten op het hoogspanningsnet (HS-net) stijgen de transportkosten met ongeveer de helft (51%). Ruim 40%-punt van deze stijging wordt verklaard door de hogere energieprijzen. Grootverbruikers met een directe aansluiting op het landelijke extra-hoogspanningsnet (EHS-net) van TenneT moeten in 2023 gemiddeld 84% meer betalen. Het grootste deel van de stijging (71%-punt) wordt verklaard door de hogere energieprijzen. De ACM stelt ook de maximumtarieven vast die die netbeheerders in rekening mogen brengen voor de energiemeter. Deze meettarieven worden alleen gecorrigeerd voor inflatie. Energietransitie Om de klimaatdoelen te behalen schakelen veel bedrijven over van fossiele brandstoffen op elektriciteit van wind- en zonneparken. Huishoudens hebben steeds vaker zonnepanelen, een elektrische auto en een warmtepomp. Dit zorgt er voor dat er steeds meer elektriciteit getransporteerd moet worden. Netbeheerders moeten komende jaren daarom grote investeringen doen in de verzwaring van de netten. Om ervoor te zorgen dat netbeheerders voldoende financiële ruimte hebben voor alle noodzakelijke investeringen heeft de ACM in 2021 de methodiek voor het vaststellen van tarieven aangepast. Regionale netbeheerders mogen een deel van de kosten als voorschot al eerder verwerken in hun tarieven en ook TenneT wordt voor een groot gedeelte gecompenseerd voor de hoge energieprijzen. In juli 2022 heeft de ACM aangekondigd dat regionale netbeheerders in 2023 alvast een voorschot ontvangen voor de hoge kosten die zij moeten maken voor netverliezen. De ACM zorgt bij het vaststellen van de tarieven altijd voor een balans tussen betaalbaarheid, leveringszekerheid en duurzaamheid. Bron: ACM Read the full article

[thedreamlifeofbalsosnell]

‘Japan. Schetsen uit het leven’ van Luk Van Haute: de nulgraad van de japanofilie

Japanoloog, essayist en literair vertaler Luk Van Haute (1963) wil met zijn onderhoudend en instructief non-fictieboek Japan. Schetsen uit het leven enkele hardnekkige clichés, veralgemeningen en misvattingen over Japan de wereld uit helpen, of op zijn minst nuanceren. Het al te vaak opgehangen beeld van de eigenaardige, dociele Japanner, of van Japan als de ultieme homogene natie is niet meer of minder dan een uitvinding, aldus Van Haute: ‘Wat sommigen ook mogen beweren over homogeniteit, monocultuur en uniformiteit, de Japanse samenleving is even divers als de Japanse keuken.’ Een bevlogen persoonlijk relaas van vijfendertig jaar intense interactie met een tweede vaderland, ver voorbij de druilerige drievuldigheid ‘geisha, sushi, samoerai’.

Luk-san

Van Haute is voor iedere zichzelf respecterende japanofiel geen onbekende. Hij is in de eerste plaats een begenadigd literair vertaler en vertaalde met veel bijval werk van ronkende namen zoals Kenzaburo Oe, Yasunari Kawabata, Haruki Murakami, Hiromi Kawakami en Natsume Soseki. In 2015 ontving Van Haute de prestigieuze Filter Vertaalprijs voor het door hem samengestelde en vertaalde Liefdesdood in Kamara, in zijn genre een heus standaardwerk, dat de mooiste verhalen uit ruim een eeuw Japanse literatuur bijeenbrengt. De filmwereld is een ander expertisedomein van Van Haute. Wie wereldwijd filmfestivals afschuimt, zal hem zeker al aan het werk hebben gezien: hij tolkte voor nagenoeg alle grote namen uit de hedendaagse Japanse cinema. Een aantal onder hen wil enkel geïnterviewd worden als ‘Luk-san’ tolkt. In het nog steeds te verkrijgen boekje Revival van de Japanse film (2002) geeft Van Haute overigens zijn kijk op een cinema die de laatste jaren met groeiend succes mee op de wagen van het aan populariteit winnende japonisme wist te springen.

De afgelopen dertig jaar weten de media Van Haute te vinden wanneer ze met een vraag over de Japanse samenleving en cultuur zitten. Daarbuiten geeft hij regelmatig lezingen over Japan en zijn vertaalwerk, telkens met flair en veel kennis van zaken. Na het behalen van een doctoraat over het werk van Nobelprijswinnaar Kenzaburo Oe doceerde hij onder meer aan de universiteiten van Leiden, Leuven en Gent en aan de Hogeschool Gent. Het is duidelijk: Van Haute is meer dan goed geplaatst om een mening te hebben over Japan. Dat die mening soms uitgesproken is, mag niet verbazen: het is net een van de redenen waarom hij een veelgevraagde publicist is.

In 1984 trok Van Haute voor het eerst naar Japan, vlak na zijn studie japanologie aan de Gentse universiteit. Tussen 1986 en 1992 woonde en werkte hij er in de filmindustrie. Sindsdien verbleef Van Haute vrijwel jaarlijks enkele weken of maanden in Japan, om verschillende redenen en in diverse hoedanigheden: eerst als student aan de universiteit in Tokio, als werknemer bij een productiehuis, als tolk of vertaler, als academicus, als toerist, als privéleraar Engels en last but not least als schoonzoon. Van Haute heeft in al die jaren honderden Japanners leren kennen, uit alle bevolkingslagen en uithoeken. Ook heeft hij steeds aandacht gehad voor de grote regionale verschillen die zich in het uitgestrekte land manifesteren, ten bewijze bijvoorbeeld het hoofdstuk over het zuidelijke eiland Okinawa in Japan. Schetsen uit het leven.

Zuihitsu en shasei

Dit alles maakt van Van Haute zonder meer een geprivilegieerde waarnemer. In de tientallen stukken die hij voor kranten en tijdschriften schreef, draait hij elke steen om en neemt nooit een blad voor de mond. Het is een methodiek die Van Haute ook in Japan. Schetsen uit het leven hanteert, in een vlot weglezende, beeldrijke stijl en — niet onbelangrijk — met de nodige humor. Van Haute doet zijn aanpak uit de doeken in een voorwoord:

Doorgaans neem ik als uitgangspunt een ontmoeting met een bekende of onbekende Japanner, een belevenis op een bepaalde plaats, een roman of kort verhaal (al dan niet door mezelf vertaald), of een film (waar ik zelf aan meewerkte, of van een regisseur die ik leerde kennen). Via die aanzetten probeer ik licht te werpen op bredere thema’s, voorzien van enige historische duiding en geplaatst in een sociaal kader.

Zo wil Van Haute tot ‘een staalkaart van de Japanse samenleving’ komen, zonder te pretenderen dat zijn boek een alles verklarende gids is: ‘alles wat u wilde weten over Japan in twintig handige hoofdstukken’ is het niet geworden. Precies door de grote diversiteit van de Japanse cultuur is een pasklare conclusie of een alomvattende samenvatting immers onmogelijk.

Die grote verscheidenheid heeft Van Haute met succes in de structuur en de vorm van zijn boek proberen krijgen. Hij verwijst daarbij in zijn voorwoord naar het oud Japans literair genre zuihitsu, vaak als ‘essay’ vertaald, maar volgens het verklarend woordenboek ‘teksten waarin je ervaringen, opgedane kennis, indrukken en dergelijke neerschrijft zoals die in je opkomen’. Een bekend voorbeeld, mede omwille van de verfilming door Peter Greenaway, is Het hoofdkussenboek van Sei Shonagon, een Japanse hofdame die tien eeuwen geleden leefde en een soort dagboek bijhield, vol met beschouwingen en observaties over de natuur en het hof, gelardeerd met tientallen lijstjes over de meest uiteenlopende onderwerpen. Voor Van Haute behoort zijn boek tot dit bewuste genre omdat het evenmin ‘een logisch opgebouwd betoog’ is, dat leidt ‘tot het onomstotelijke bewijs van een algemene stelling’. De ondertitel voor zijn boek haalde Van Haute dan weer bij shasei, een term die oorspronkelijk uit de schilderkunst komt, maar later ook gebruikt werd voor haiku’s en proza, en zoveel betekent als ‘schetsen uit het leven’. De nadruk in Van Hautes Japan-boek ligt ook op observatie en registratie van wat je ‘echt’ ziet, zonder je te laten leiden door voorgekauwde ideeën of fantasie.

Kakkerlakken en monocultuur

Japan. Schetsen uit het leven is ingedeeld in vier grote thematische delen, niet zozeer in chronologische orde, maar eerder in een persoonlijk, meer intuïtieve rangschikking, trouw aan het zuihitsu-genre. Elk deel krijgt een korte, samenvattende inleiding, met uitgelichte hoogtepunten. Achterin ontbreekt helaas een verklarende woordenlijst met veelgebruikte Japanse termen (die wel in de tekst worden uitgelegd, maar enkel bij het eerste gebruik, wat soms leidt tot terugbladeren). Het slothoofdstuk biedt een kijk op de uitdagingen waar de Japanners in het Reiwa-tijdperk mee zullen te kampen krijgen: een tekort aan arbeidskrachten door de enorme vergrijzing van Japan bijvoorbeeld, de leegloop van het platteland en de algemene verrechtsing van de maatschappij, en daarmee gepaard een groeiend nationalisme.

Het eerste deel behandelt de periode waarin Van Haute in Japan terechtkwam, in het midden van de jaren tachtig, met een studiebeurs van de Japanse overheid aan de Universiteit van Tokio (de passages over het door kakkerlakken gedomineerde studentenhuis zijn memorabel: ‘gokiburi was een van de eerste Japanse woorden die ik aan mijn woordenschat toevoegde’). Japan zat toen nog in de zogeheten ‘Bubbel’ (Baburu), een hoogtepunt van economisch herstel dat zich inzette na de Tweede Wereldoorlog, de oliecrisis van de jaren zeventig overleefde en piekte toen Van Haute zijn intrede deed: ‘In 1983 was Tokyo Disneyland opengegaan, maar tijdens de Bubbel leek heel Japan wel één groot pretpark.’

Begin jaren negentig spatte de Bubbel evenwel als een zeepbel uiteen, een recessie die Japan nog steeds niet te boven is gekomen. Van Haute blikt terug op het keerpunt dat zich situeerde ergens net voor en tijdens het openspatten van een ongebreideld geloof in de toekomst. Hij heeft het onder andere over de Japanse obsessie om te ‘internationaliseren’, zijn op het eerste gezicht frivole en balorige studententijd, zijn korte carrière als privéleraar Engels, de door hem gretig bijgewoonde concerten van alternatieve rock bands (Sheena and The Rokkets weerklinkt sindsdien regelmatig bij ondergetekende) en zijn avonturen als medewerker van een Japans filmproductiehuis, met schimmige banden met louche financiers en de yakuza.

In deel twee weerlegt Van Haute de mythe van de Japanse monocultuur, een uniforme cultuur waarin iedere afwijking van de norm wordt afgestraft en het adagium ‘de spijker die uitsteekt, wordt omlaaggeslagen’ zorgt voor eenheidsworst, kuddegedrag en vervlakking. Een voorbeeld is de hardwerkende kantoorslaaf: zijn echt alle Japanse bedienden zo? Of de ‘rare kwibussen’ met vreemde hobby’s die opduiken in reportages? Van Haute gelooft eerder in de metropool Tokio als een broeihaard van subculturen en haalt ter verdediging van zijn stelling de vreemde hoofdpersonages aan uit Murakami’s romans: ‘Zij verzetten zich tegen het autoritaire keurslijf van de uniformiteit en leiden hun eigen leven, zonder dat ze daarbij noodzakelijk raar gedrag vertonen.’ Of het leven op het Japanse eiland Okinawa, met zijn vele Amerikaanse legerbasissen en een eigen inheemse taal en cultuur.

Een gelijkaardig cliché als de monocultuur is de overtuiging dat de Japanse samenleving ‘homogeen’ zou zijn, een maatschappij waarin iedereen tot de middenklasse behoort en er weinig of geen migranten zijn. De personen die Van Haute in dit deel opvoert, bewijzen dat Japan wel degelijk een land is met sociale en etnische heterogeniteit en diversiteit. Zo is er het mooie verhaal van regisseur Lee Sang-il, een derde generatie-Koreaan geboren in Japan, en een uitgebreid stuk over de heterocliete en op zichzelf terugplooiende sumowereld, waar buitenlandse kampioenen meer en meer de plak zwaaien.

Japanse zieltjes, natuurgeweld en uitdagingen

In deel drie tackelt Van Haute de strijd om de Japanse ziel. Veelal wordt aangenomen dat Japanners op het vlak van religie eclectisch en pragmatisch zijn: voor een huwelijk wenden ze zich tot de shintopriester, terwijl dezelfde personen voor een begrafenis een boeddhistische plechtigheid organiseren. Een belangrijk onderscheid is dat het shintoïsme in Japan zelf ontstond, terwijl het boeddhisme vanuit China kwam overgewaaid. Het katholicisme, ooit op straffe van de dood verboden in Japan, werd eveneens geïmporteerd, zoals knap omschreven in de roman Stilte van Shusaku Endo, zelf behorend tot de katholieke minderheid. Van Haute heeft het hier onder meer over de ‘nieuwe religies’ en de uitwassen ervan zoals de terroristische sekte Aum Shinrikyō, berucht omwille van de aanslag met zenuwgas in de metro van Tokio in 1995. Ook een bezoek aan het konijneneiland Okunoshima komt aan bod, net als een boeiende vergelijking tussen Kenzaburo Oe en Yukio Mishima wat betreft hun houding tegenover de ‘goddelijke’ keizer.

In het slotdeel neemt Van Haute de natuur als leidraad, in het bijzonder verwoestende natuurfenomenen zoals aardbevingen en tsunami’s, noodlotskrachten waar de Japanners mee hebben leren leven. Hij doet verslag van zijn bezoek aan Kobe, nauwelijks vijf maanden na de bijzonder zware aardbeving op 16 januari 1995. Zestien jaar later, op 11 maart 2011, sloeg het noodlot nog harder toe, met een aardbeving gevolgd door een tsunami, die tot overmaat van ramp de kernreactor in de centrale van Fukushima tot ontploffing bracht. Van Haute geeft een boeiende analyse van hoe Japan en de Japanners tegenover ‘de nucleaire god’ staan, voor én na de ramp, met als moreel kompas Haruki Murakami, die de naweeën van Fukushima wijdt aan menselijke fouten en het onvergeeflijk vindt dat Japan als enig door atoombommen gebombardeerd land zo onvoorzichtig kon omspringen met kernenergie. Van Haute sprak met verschillende mensen uit de regio van Fukushima: het is schrijnend om te lezen hoezeer zij zich door de overheid in de steek gelaten voelen.

De aantrekkingskracht tot Japan blijft onverminderd groeien, het toerisme was er tot op heden nog nooit zo groot. Die massa’s toeristen keren terug naar hun thuisland met een beeld van Japan dat hopelijk verschilt van de clichés die ze bij de start van hun reis meezeulden. Japan. Schetsen uit het leven zal in de smaak vallen bij een breed publiek: niet alleen zij die al meerdere keren in Japan waren, maar ook potentiële Japanreizigers. Van Haute’s boek heeft voor beide groepen meer dan genoeg te bieden. Uiteraard ontbreekt een aantal vastgeroeste ideeën over Japan of krijgen ze maar een korte vermelding, daar is de auteur zich zeker en vast van bewust blijkens zijn voorwoord. ‘Schetsen uit het leven’ is dan ook de perfecte ondertitel om dit ‘gemis’ te verantwoorden, mocht dit al nodig zijn. Een schets impliceert immers onvolledigheid en onvolmaaktheid, een eerste aanzet als basis voor een nog verder uit te werken stadium.

Van Haute slaagt hoe dan ook moeiteloos in zijn initiële opzet om een boek over Japan en Japanners te schrijven zonder te verzanden in algemeenheden en stereotypes. Omdat hij zijn bevindingen en waarnemingen nauwgezet plaatst in een breder historisch en sociaal-politiek kader, neemt de anekdotiek nooit de overhand. De kleurrijke figuren die hij laat opdraven, geven een representatief beeld van een onbekend Japan. Wie beweert dat deze individuen Van Haute’s kijk op het land hebben bepaald, heeft het bij het rechte eind. Tegelijkertijd bevestigen ze met dergelijke uitspraken zijn stelling dat Japan een land is dat veel heterogener is dan de meesten — niet het minst de Japanse overheid — ons willen doen geloven. Japan is inderdaad even divers als zijn keuken en dat is maar goed ook.

Japan. Schetsen uit het leven van Luk Van Haute, Lannoo 2019, ISBN 9789401446075, 318 pp.

Dit delen: