#noemu

[vivihon]

Naega noemu joha ottoke ottoke >.< naega neomu yeppo ottoke ottoke ^_^ narang manna bollae, eotteohke saenggakhae? :3 (half joke)

[drupelet]

nowmu noemu normu neom neom beom neom neom neom neom neomneom neom neom

[badluvki]

noemu areum daun daun daun daun view

[444namesplus]

Ababa Abaris Abel Abelus Abrahamus Abundantius Acanthio Achillas Acropolistis Adam Adamus Adelardus Adelphasium Ademarus Adephonsus Adhelina Adimantus Adolphus Adriana Adrianus Aegidius Aethalides Aethalos Agathon Agnes Agorastocles Alanus Alaricus Albanus Albertus Albinus Albiorix Alcesimarchus Alcesimus Alco Alexis Alexius Alfredus Alienor Alienora Amadea Amadeus Amalec Amaryllis Ampelisca Andreas Andria Angela Angelus Anna Anselmus Antamoenides Anterastilis Antiochus Antipho Antoninus Apollonius Appendix Aquila Archimedes Argyrippus Ariadna Ariadne Arion Aristobulus Aristophanes Aristophontes Aristoteles Arius Artamo Artemona Arthurus Asa Aspasius Astaphium Augustina Aurelianus Aurelio Aurelius Aureolus Autlesbis Auxilium B Bacchis Baebio Balduinus Ballio Barlaam Bathuel Beata Beatrix Belisarius Benedictus Beniaminus Berengarius Bernardus Bissula Blaedarus Blepharo Branimerus Branimirus Brannimerus Brenamir Bromia Bruno Budimerus Budimiro C Cacistus Cainus Calidorus Callicles Callidamates Callipho Candidus Cappadox Cario Carolus Casimirus Casina Chalinus Cham Chamus Charinus Charmides Christophorus Chrysalus Chrysides Chrysippus Citrio Citro Clarissa Cleareta

Cleomachus Cleopater Cleostrata Collybiscus Cresimirus Crocotium Cunimundus Curculio Curmisagius Cyamus Cylindrus Cynthia Cynthius D Daedalus Daemones Debora Decebalus Delphium Demaenetus Demaratus Demetrius Demipho Demiphones Didacus Dinia Diniarchus Diodorus Dionysia Dionysius Dirsisclaus Diudituslaus Dobrosclavus Domagous Dommagous Domogous Dordalus Dorippa Draccius E Ecbertus Edom Edwardus Egeria Egerius Eleusium Elianor Elianora Eliezer Eligius English Epidicus Epignomus Erasmus Ergasilus Ericus Erotium Esaus Ethelredus Etleva Euclio Eugenius Euhodia Eunomia Eupator Eurydice Eutychus F Feliciana Felicianus Felicitas Ferdinandus Fides Firminus forms Francisca Franciscus Friderica Fridericus G Gaisericus Galileus Gallicles Gamaliel Gaudentius Geisericus Gelasimus Gelasius Gelimer Gensericus Gentius Georgius Gerbertus Gerlachus Gervasius Giddenis Gildasius Gisgo given Godefridus Gorgines Goyslauus Griffinus Gripus Grumio Gualterius Gulielmus Gundulfus Gustavus Gymnasium H Hadrianus Halisca Hamilcar Hanno Harpax Hasdrubal Hegio Helionordis Hellas Henricus Hermes Hesychius Hieronymus Hippocrates Hippolytus Hircanus Hugo Humbertus Hyroeades I Iacobus Iamblichus Ianuarius Iaphet Iaphetus Ignatius Ioannes Iordanes Iosepha Iosephus Iosue Isidora Isidorus Iulia Iustinianus Iustinus J Jeremias Juntinus K Karolus L Labanus Labrax Ladasclavus Lampadio Latin Laurentius Leaena Lemniselenis Lena Leonardus Leonida Lesbonicus Levi Lia Linus Lisia Ludovicus Lyco Lyconides Lycus Lydia Lydus Lysidamus Lysimachus Lystiteles M Maglocunus Manasses Marcion Maria Martina Martinus Mattathias Matthaeus Megadorus Megaronides Melaenis Mellita Menaechmus Messenio Meto Michael Milphidippa Milphio Misargyrides Mnesilochus Moderatus Modesta Modestus Muntimerus Myrrhina Mys N Naim names Neapolio Nechos Nicander Nicanor Nicobulus Nicodemus Nicolaus Noemus O of Olaus Olympio Orontes Orontianus Orontius P Paegnium Palaestra Palinurus Panaetius Panegyris Paphnutius Pardalisca Paris Pasicompsa Patricius Paula Pellio Peniculus Periphanes Perseus Petra Petronella Petrus Phaedria Phaedromus Phanostrata Philadelphus Philaenium Philematium Philippa Philippus Philocrates Philoctetes Philolaches Philomela Philomelus Philopolemus Philoxenus Philto Photinus Phronesium Phygia Pistoclerus Pius Planesium Plesidippus Pleusicles Plutarchus Polybius Polybus Polycarpus Polycletus Polyclitus Polyphemos

Polyphemus Pompilla Pompillus Pomptilla Pompylus Posidonius Pribislavus Procopius Pseudolus Ptolemaeus Ptolemocratia Putiphar Q Quartilla Quintinus R Rachel Radosclavus Radoslavus Raphael Rebecca Renartus Renatus Rhescuporis Roberta Robertus Rodericus Rogerius Roletus Romanus Ruben S Sagaristio Saladinus Salvillus Salvinus Sangarinus Sara Saturio Scapha Sceledrus Sceparnio Scorylo Selenium Sem Semus Sergius Severinus Simo Simon Socration Sophocles Sophoclidisca Sosicles Soteris Sparax Spartacus Sphaerio Stadius Stalagmus Staphyla Stasimus Stephana Stephanium Stephanus Stratippocles Stratophanes Strobilus Sulpicio Syncerastus Syra T Tanais Tanaquil Tancorix Tedusia Tedusius Telestis Terpimerus Testilus Themistius Theodericus Theodora Theodorus Theodosia Theodosius Theopropides Therapontigonus Thestilus Thestylis Thestylus Thomas Tiberius Tlepolemus Tobias Toxilus Trachalio Tranio Triphon Truculentus Turbalio Tycho Tyndarus U Urbanus Ursula V Veronica Vesclevesis Vidus Vincentius Virgo Vitalis Vladimirus Vortigernus Vuissasclavus W Wilielmus Wissisclaus Woiiomyr Y Ysengrimus Z Zeno Zenobius Zenodorus Zenon Zenonina Zenothemis Zoilus

[famousharmonyluminary]

Miejsce dla Boga

W człowieku jest miejsce dla Boga – pisze Benedykt XVI. Z Nim życie staje się bogate i niewyobrażalnie piękne. Już imię Noe wskazuje na ten fakt – imię jego znaczy, że Bóg znalazł w nim odpocznienie. Bo był przeczysty i nieskazitelny a takim uczynił go Bóg. Noemu przecież nie było mu łatwo, bo było wielu niegodziwych ludzi na ziemi w jego czasach przecież. I taka była większość ludzi wtedy gdy…

[wolcichyczas]

03.10.2022

1 Moj. 24:16-33

(16) A dziewczyna ta, bardzo piękna, była dziewicą, która z żadnym mężczyzną jeszcze nie obcowała. Zeszła ona do źródła, napełniła swój dzban i wychodziła. (17) Wtedy zabiegł jej drogę ów sługa i rzekł: Daj mi, proszę, napić się trochę wody z twojego dzbana. (18) A ona odpowiedziała: Pij, panie mój! - i prędko opuściła dzban swój na rękę, i dała mu pić. (19) A gdy dała mu się napić, rzekła: Również dla wielbłądów twoich naczerpię wody, aż się napiją. (20) Śpiesznie wylała wodę z dzbana do koryta i pobiegła znowu do studni czerpać, i naczerpała dla wszystkich jego wielbłądów. (21) A mąż ów przypatrywał się jej w milczeniu, aby poznać, czy Pan poszczęścił jego drodze, czy nie. (22) A gdy wielbłądy się napiły, wyjął ów mąż złoty kolczyk pół sykla wagi i dwa naramienniki na jej ręce, wagi dziesięciu złotych sykli, (23) i rzekł: Czyją córką jesteś, powiedz mi, proszę? Czy w domu ojca twojego jest miejsce dla nas do przenocowania? (24) A ona mu odpowiedziała: Jestem córką Betuela, syna Milki, którego urodziła Nachorowi. (25) Nadto rzekła mu: Jest u nas słomy i paszy dużo, jest także miejsce do przenocowania. (26) Wtedy ów mąż padł na kolana, oddał pokłon Panu (27) i rzekł: Błogosławiony Pan, Bóg pana mojego Abrahama, który nie odmówił panu mojemu łaski i wierności swej! Pan prowadził mię drogą do domu braci pana mojego. (28) Dziewczyna zaś pobiegła i opowiedziała rodzinie matki swej o tym, co zaszło. (29) A Rebeka miała brata, imieniem Laban. I wybiegł Laban do owego męża na dwór, do źródła. (30) A gdy ujrzał kolczyk i naramienniki na rękach siostry swej i usłyszał słowa Rebeki, siostry swej, która mówiła: Tak powiedział do mnie ten mąż, przyszedł do tego męża, gdy on stał przy wielbłądach u źródła, (31) i rzekł: Wejdź, błogosławiony Pana! Czemu stoisz na dworze? Wszak ja wyprzątnąłem dom i jest miejsce i dla wielbłądów. (32) Potem wprowadził męża tego do domu, rozsiodłał wielbłądy i dał słomy i paszy wielbłądom i wody do umycia nóg jego i nóg ludzi, którzy z nim byli. (33) Następnie podano mu jedzenie, ale on rzekł: Nie będę jadł, dopóki nie przedłożę sprawy mojej. I powiedzieli: Mów.

Mimo tego, że Abraham żył w oddaleniu o setki kilometrów d swojego brata Nahora, wciąż mieli ze sobą pewnego rodzaju kontakt (1 Mojżeszowa 22:20). Wiedział, że Nahor miał wielu potomków- dziewczyny w odpowiednim wieku dla Izaaka. Krewni Abrahama byli zamożni. Możemy to dostrzec na podstawie gościnności jaką okazują względem sługi Abrahama (w. 25, 32, 54). Abraham nie przejmował się posagiem jaki przyjdzie mu zapłacić. Obietnica, że Bóg daruje mu wiele potomków była dużym powodem do zmartwień, ale teraz go to już nie przejmuje. Teraz skupia się na aspekcie ziemi wspomnianym w obietnicy. Noemu nakazano aby się rozmnażał i napełnił całą ziemię. Abrahamowi nakazano, aby się rozmnażał i wziął w posiadanie Ziemię Obiecaną. Parę razy wyszedł z tej ziemi i doświadczył poważnych konsekwencji. Nie chciał oglądać jak jego syn, Izaak, robi to samo. Widzimy jak Bóg nagradza wiarę Abrahama, dając mu obietnicę w dzisiejszym fragmencie. Pomimo że wiele rzeczy mogło pójść nie tak, Boży Duch prowadził sługę swoją drogą i pokierował wszystkie interakcje z Rebeką i jej rodziną tak, że nabrały one radosnych barw. Boże wskazówki i prawa nigdy nie były przeznaczone do tego żeby ograniczyć nasze życia. Jeśli są właściwie stosowane to wytwarzają najlepsze możliwe skutki.

Krok życiowy

Mówi się nam w Nowym Testamencie, że nie mamy chodzić w obcym jarzmie w niewiernymi (2 Koryntian 6:14). Ten fragment pokazuje nam jak wielką wartość dla Abrahama miał związek małżeński i jak skrupulatny był w wyborze właściwej żony dla swojego syna. Kiedy zobowiążemy się do chodzenia zgodnie z Bożymi wskazówkami, to On może pokierować naszymi krokami. Werset 27 jest świetnym przykładem Przypowieści Salomona 3:5-6 w praktyce. Jeśli chodzi o twoje relacje, czy chodzisz drogą którą pokierował cię Bóg czy polegasz na własnym rozumie? Podejmij decyzję aby zmienić cokolwiek potrzebuje zmiany w tym aspekcie dzisiaj.

[bonjournoemu-blog]

get your cray on

[itsrizkf]

Logo for Online shop noemu joahae

[acelululala]

Onew *sees Minho’s bare chest* ... not enough

[mingkii]

WHY IS HEY TAYO IN DIMENSION DILLEMA PLAYLIST IN SPOTIFY

[chocolvte]

🚌 tayo☀️tayo 🚍 tayo 💛 gaegujaengi 🤩 kkoma 🚏 bus 🚎 bum 💛 bum ✨bum 🌻 shing ✨ shing 🤸 shing 🌈 dallinuen 🌻 gae ✨ noemu 🚎 choa

billy 😵‍💫🎉 billy poco 💘🥶 billy poco 🤫🙌🏻 yeah billy billy poco 👩‍❤️‍💋‍👩🫀 billy poco 🌷🦷 maekseu keuriseu

[swiderek]

W Starym Testamencie tęcza jest symbolem przymierza pomiędzy Bogiem i człowiekiem, jest obietnicą złożoną przez Boga Noemu, że potop nie dotknie już więcej Ziemi (Rdz 9,13). W Nowym Testamencie tęcza jest atrybutem Boga.

Biblijna tęcza ma 7 kolorów: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo i fioletowy. W taki właśnie sposób następuje naturalne w przyrodzie rozszczepienie białego światła. Kiedy światło przechodzi przez pryzmat, widzimy 7 kolorów – trzy kolory główne i cztery drugorzędne, Siedem barw – liczba ta w Biblii obrazuje doskona��ość i kompletność Boga oraz stworzonej przez Niego natury.

Bardzo ważnym kolorem jest indygo. Jest to naturalny barwnik roślinny, znany i ceniony od tysiącleci. Ma barwę ciemnego, niemal czarnego granatu, od odcienia zielonkawego po fioletowy. Jest to barwa ważna w duchowości i mistycyzmie. Przywraca wewnętrzną równowagę. Stwarza atmosferę podziwu i medytacji. Symbolizuje prawdę, lojalność, pewność, poświęcenie i oddanie. Terapeuci twierdzą, że nie należy jej stosować w odniesieniu do osób, które są pełne zahamowań, zamknięte na kontakty, zdezintegrowane psychicznie. W ikonografii barwa indygo otacza tron, na którym zasiada Jezus. W malarstwie średniowiecznym to kolor chwały, symbol Jezusa Chrystusa. Suknia Matki Bożej Częstochowskiej ma właśnie barwę indygo!

Tęcza na fladze LGBT

Pierwsza tęczowa flaga została stworzona w Gay Community Center w San Francisco przez Gilberta Bakera i kilku wolontariuszy, którzy zszyli ufarbowane płaty materiału tworząc całość. Po raz pierwszy flaga ta wyszła na ulicę podczas Marszu Równości w San Francisco 25 czerwca 1978 roku. Od tamtego czasu tęczowa flaga stała się ogólnoświatowym symbolem ruchu LGBT. Gama kolorów na tej fladze ma reprezentować różnorodność środowiska LGBT. Liczba kolorów różni się od tradycyjnej tęczy biblijnej, gdyż tęcza LGBT składa się tylko 6 kolorów: czerwonego, pomarańczowego, żółtego, zielonego, niebieskiego i filetowego. Brakuje barwy indygo. Czasem kolor niebieski może być cieniowany, ale to nadal nie jest tęcza biblijna. Sześć barw to nie przypadek, bo szóstka to biblijny symbol niedoskonałości, braku pełni. Warto też pamiętać, że cyfra 666 to apokaliptyczny znak bestii.

„Argument, że sześciokolorowa tęcza symbolizująca ruch LGBT jest w jakiś sposób zgodna z symbolem biblijnego Przymierza (siedmiokolorową tęczą), jest kłamliwy lub - co najmniej - błędny. Te dwie tęcze, te dwa symbole pozostają w kulturowym konflikcie” – przypomniało na swoim Twitterze Forum Żydów Polskich.

Kościół katolicki w symbolu biblijnej tęczy widzi Maryję, która jest drogą zbawienia. Nakładanie na nimb Ikony Częstochowskiej niepełnej 6-kolorowej tęczy czy nazywanie Jej „Tęczochowską” jest bluźnierstwem. Siódemka staje się szóstką – pełnia brakiem, symbolem grzechu pychy. Jest celowym odwracaniem znaczenia ważnych symboli i wielką obrazą Bogurodzicy.

[mioscbogawszechmogcego]

Znaki końca czasów: jak powitać powracającego Pana

Znaki końca czasów: jak powitać powracającego Pana

Katastrofy na całym świecie stają się dzisiaj coraz poważniejsze. Programy informacyjne pełne są historii na temat epidemii, trzęsień ziemi, powodzi i suszy. Czy kiedykolwiek pomyślałeś sobie: „Przepowiednie powrotu Pana się wypełniły, czemu więc jeszcze nie powitaliśmy Pana? Jeśli nic się nie zmieni, to czy i nas nie pochłonie kataklizm, gdy nadejdzie wielkie nieszczęście? Kiedy w końcu Pan zabierze nas do królestwa niebieskiego?”.

Czy gdy zostaniemy pochwyceni, rzeczywiście będziemy uniesieni do nieba? Wielu wierzących w Pana przeczytało w Biblii te słowa: „Potem my, którzy pozostaniemy żywi, razem z nimi będziemy porwani w obłoki, w powietrze, na spotkanie Pana, i tak zawsze będziemy z Panem” (1Tes 4:17). Pragną oni zostać uniesieni do nieba i spotkać Pana, kiedy nadejdzie. Ale w rzeczywistości słowa te nie zostały wypowiedziane przez Pana Jezusa ani nie są one proroctwem z Księgi Objawienia. Są to tylko słowa apostoła Pawła. Czy słuszne jest poleganie na słowach Pawła w kwestii powitania powracającego Pana? Czy słowa Pawła mogą reprezentować słowa Pana? To, w jaki sposób nadchodzą dni ostateczne i w jaki sposób zabiera On do królestwa tych, którzy w Niego wierzą, jest dziełem Samego Boga. Paweł był jedynie apostołem, który szerzył przesłanie Pana; jak miałby wiedzieć takie rzeczy? Powitanie nadejścia Pana jest niezwykle ważną sprawą, w której powinniśmy polegać jedynie na słowach Pana Jezusa. Pan Jezus powiedział: „Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo, niech się dzieje twoja wola na ziemi, tak jak w niebie” (Mt 6:9-10). 

Z kolei Księga Objawienia zawiera następujące proroctwa: „A ja, Jan, zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga (…). I usłyszałem donośny głos z nieba: Oto przybytek Boga jest z ludźmi i będzie mieszkał z nimi. Oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem” (Obj 21:2-3). „Królestwa świata stały się królestwami naszego Pana i jego Chrystusa i będzie królować na wieki wieków” (Obj 11:15). Użyte w tych proroctwach słowa „zstępujące z nieba od Boga”, „przybytek Boga jest z ludźmi.” oraz „Królestwa świata stały się królestwami naszego Pana i jego Chrystusa”. pokazują, że Bóg ustanowi swoje królestwo na ziemi i że miejsce przeznaczenia, które zaaranżował dla człowieka, także znajduje się na ziemi. Czyż nasze ciągłe pragnienie bycia uniesionymi do nieba nie opiera się na naszych własnych pojęciach i wyobrażeniach? I czyż nie oznacza kroczenia ścieżką, która oddala nas od Boga?

Czym jest pochwycenie przed nadejściem wielkiego nieszczęścia? W rzeczywistości Bóg nigdy nie mówił o uniesieniu ludzi do nieba, i możemy to wywnioskować na podstawie faktów Bożego dzieła. Na początku Bóg stworzył z prochu człowieka i umieścił go w raju, gdzie człowiek mieszkał i we właściwy sposób czcił Boga. Również w czasach Noego Bóg nie uniósł jego i jego rodziny do nieba, aby uchronić ich przed potopem; zamiast tego nakazał Noemu podjąć praktyczne działania i zbudować arkę na ziemi. Pod koniec Wieku Prawa ludziom groziło niebezpieczeństwo bycia skazanymi na śmierć za naruszanie Bożych praw. Bóg nie uniósł ich do nieba, aby uzyskać ofiarę za grzechy, ale zamiast tego osobiście stał się ciałem i przybył na ziemię, gdzie został nawet ukrzyżowany za ludzkość, wybawiając ją od grzechu. Na tej podstawie widzimy, że to na ziemi Bóg stale wykonuje dzieło dla zbawienia człowieka, kierując życiem ludzkości i prowadząc ją, by Go czciła. Nasza ciągła tęsknota za tym, by zostać uniesionymi do nieba, jest w oczywisty sposób niezgodna z wolą Boga!

Niektórzy z was mogą nie mieć jasności co do tego, co właściwie oznacza „bycie pochwyconym”. Aby to zrozumieć, zobaczmy najpierw, co mówią słowa Boga. Bóg powiedział: „Ludzie wyobrażają sobie, że »być pochwyconym« to znaczy zostać zabranym z niskiego do wysokiego miejsca. To poważny błąd. Bycie pochwyconym odnosi się do przeznaczenia i wybrania przeze Mnie. Jest skierowane ku tym wszystkim, których przeznaczyłem i wybrałem. Ci, którzy uzyskali status pierworodnego syna, status synów lub ludu, wszyscy są tymi, którzy zostali pochwyceni. Jest to bardzo niezgodne z ludzkimi pojęciami. Ci, którzy mają udział w Moim domu w przyszłości, są wszystkimi, którzy zostali pochwyceni, aby być przede Mną. Jest to bezwzględna prawda, która nigdy się nie zmienia i której nikt nie może obalić. Jest to kontratak przeciwko szatanowi. Każdy, kogo przeznaczyłem, zostanie pochwycony, aby być przede Mną” (Rozdział 104 „Wypowiedzi Chrystusa na początku” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”). Słowa te mówią nam, że bycie pochwyconym to nie, jak to sobie wyobrażaliśmy, bycie wziętym do nieba, by spotkać Pana; oznacza to natomiast bycie zdolnym do zaakceptowania i posłuszeństwa wobec nowego dzieła Boga po tym, jak usłyszy się Jego głos, oraz podążanie śladami Baranka i przyjście przed oblicze Boga, gdy przybywa On na ziemię i dokonuje dzieła. Tylko to jest prawdziwym pochwyceniem. Jest dokładnie tak, jak wtedy, gdy Pan Jezus przyszedł, aby dokonać dzieła odkupienia: Piotr, Samarytanka, Jakub i inni rozpoznali głos Pana, kiedy usłyszeli Jego słowa, i ustalili, że jest On Mesjaszem, którym miał nadejść. W rezultacie dostąpili Pańskiego zbawienia i wszyscy zostali uniesieni przed oblicze Pana w czasie Wieku Łaski. Wszyscy, którzy w dniach ostatecznych witają powracającego Pana i przyjmują obecne dzieło Boga, są tymi, którzy idą śladami Baranka i którzy zostają wyniesieni przed oblicze Pana!

Jak zostać pochwyconym przed nadejściem wielkiego nieszczęścia?

Co zatem powinniśmy zrobić, aby powitać Pana i zostać pochwyconymi przed nadejściem katastrofy? Zostało to przepowiedziane dawno temu w Biblii, kiedy Pan Jezus powiedział: „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść. Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy” (J 16:12-13). W 2 i 3 rozdziale Księgi Objawienia wielokrotnie powtarza się proroctwo: „Kto ma uszy, niech słucha, co Duch mówi do kościołów”. Z kolei w rozdziale 3, wers 20 czytamy: „Oto stoję u drzwi i pukam. Jeśli ktoś usłyszy mój głos i otworzy drzwi, wejdę do niego i spożyję z nim wieczerzę, a on ze mną”. Słowo Boże mówi: „Skoro szukamy śladów Boga, musimy szukać Bożej woli, słów Bożych, Jego wypowiedzi – bo tam, gdzie są nowe słowa Boże, tam jest Jego głos, a tam, gdzie są ślady Jego obecności, tam są uczynki Boga. Tam, gdzie jest wyraz Bożej obecności, tam Bóg się pojawia, a tam, gdzie On się pojawia, tam istnieje prawda, droga, życie” („Pojawienie się Boga zapoczątkowało nowy wiek” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”). Słowa Boga mówią nam, że jeśli chcemy powitać Pana, to kluczowe jest poszukiwanie dzieła i słów Boga. Nic nie jest ważniejsze niż szukanie, gdzie znajdują się dzisiaj wypowiedzi Ducha Świętego do kościołów i gdzie ukazuje się dzisiaj i wykonuje dzieło Bóg. Jeśli nie weźmiemy na siebie poszukiwań śladów Boga, jeśli nie będziemy przykładać wagi do słuchania głosu Boga, a zamiast tego będziemy biernie wpatrywać się w chmury na niebie, bezczynnie czekając, aż Pan przyjdzie i weźmie nas w powietrze, to czyż myśli tego rodzaju nie są nazbyt fantastyczne? I czyż nie bylibyśmy wtedy na zawsze niezdolni do tego, by powitać Pana, ostatecznie zaprzepaszczając szansę na to, że nas pochwyci?

Gdzie zatem są ślady Pana? I gdzie Bóg wypowiada swoje słowa? Dzisiaj jedynie Kościół Boga Wszechmogącego otwarcie niesie ludzkości świadectwo o tym, że Pan już powrócił, i jest nim wcielony Bóg dni ostatecznych, Bóg Wszechmogący. Bóg Wszechmogący wypowiedział miliony słów, ujawnił liczne prawdy i tajemnice, jak również wyjawił nam trwający sześć tysięcy lat Boży plan zarządzania, tajemnicę wcielenia i tajemnice Biblii. Wypowiedział on także słowa, aby osądzić i obnażyć ludzkość, oraz ujawnił prawdziwe fakty naszego zepsucia z rąk szatana i nasze różnorakie szatańskie skłonności. Akceptując Boże słowa sądu i karcenia, poznajemy nasze własne zepsucie i widzimy, że wszystko, co ujawniamy, to nasze szatańskie skłonności: arogancja, egoizm, podłość, zdradliwość i podstępność, i że brak nam sumienia i rozumu. Słowa Boga całkowicie nas przekonały, przepełnieni żalem padamy przed Bogiem na twarz i posiadamy odrobinę wiedzy na Jego sprawiedliwego i świętego usposobienia; w naszym sercu rodzi część dla Boga i posłuszeństwo wobec Niego, a w głębi naszej duszy potwierdzamy, że wszystko, co wyraził Bóg Wszechmogący, jest prawdą i potrafi obmyć i przemienić ludzi.

Słowa Boga Wszechmogącego rozpowszechniają się dzisiaj wśród ludzkości. Wielu należących do różnych wyznań chrześcijańskich ludzi, którzy prawdziwie wierzą i szczerze kochają prawdę, usłyszało głos Boga, zostało obudzonych przez Jego słowa i powróciło przed Jego tron. Cieszą się oni podlewaniem i duchowym pokarmem Jego słów i czują, jaką władze i moc mają te słowa; ustalili już oni, że Bóg Wszechmogący jest Panem Jezusem, który powrócił. Są oni tymi, którzy są pochwyceni przed nadejściem wielkiego nieszczęścia! Przeczytajmy fragment słów Boga Wszechmogącego! „Mój głos rozlegnie się po całej ziemi; pragnę, zwracając się do Mego wybranego ludu, mówić do niego jeszcze więcej. Podobnie jak potężne gromy, które wstrząsają górami i rzekami, wypowiadam Moje słowa do całego wszechświata i do ludzkości. Stąd też słowa w Moich ustach stały się skarbem człowieka, i wszyscy ludzie je sobie cenią. Błyskawica jaśnieje ze Wschodu aż po Zachód. Słowa Moje są takie, że człowiek niechętnie z nich rezygnuje, a jednocześnie uważa je za niezgłębione, lecz tym bardziej się z nich raduje. Jak nowo narodzone dziecko, wszyscy ludzie są zadowoleni i radośni, świętując Moje przyjście. Za pomocą Mego głosu sprowadzę wszystkich ludzi przede Mnie. Od tej chwili wejdę uroczyście pomiędzy ród ludzki, aby zaczął Mnie czcić. Dzięki chwale, którą promienieję, i dzięki słowom na Moich ustach sprawię, że wszyscy ludzie przyjdą przede Mnie i zobaczą, że błyskawica jaśnieje ze Wschodu, i że Ja również zstąpiłem na »Górę Oliwną« Wschodu. Zobaczą, że już od dawna jestem na ziemi, nie jako Syn Żydów, ale jako Błyskawica ze Wschodu. Dawno już bowiem zostałem wskrzeszony i odszedłem spośród ludzi i pojawiłem się ponownie w chwale pośród nich. Ja jestem Tym, który był czczony niezliczone wieki temu, i Ja jestem również niemowlęciem porzuconym przez Izraelitów niezliczone wieki temu. Jestem ponadto chwalebnym Bogiem Wszechmogącym obecnego wieku! Niechaj wszyscy przyjdą przed Mój tron i ujrzą Moje chwalebne oblicze, usłyszą Mój głos i przyjrzą się Moim czynom. Oto jest cała Moja wola; oto zakończenie i punkt kulminacyjny Mojego planu, jak również cel Mojego zarządzania. Niechaj czci Mnie każdy naród, każdy język Mnie wyznaje, każdy człowiek pokłada wiarę we Mnie, a każdy lud niechaj będzie Mi poddany!” („Obwieszczenie siedmiu gromów – proroctwo, że ewangelia królestwa rozpowszechni się po całym wszechświecie” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”).

Co czujesz po przeczytaniu tego fragmentu słów Boga? Czyż w twoim sercu nie pojawiła się ekscytacja? Czy czujesz, że są to słowa Stwórcy przemawiającego do całej ludzkości? Czy czujesz, że Bóg składa nam teraz świadectwo o tym, że już powrócił? Cokolwiek możesz czuć, stoi teraz przed nami pilne zadanie: musimy być pannami mądrymi, słuchać słów wypowiedzianych przez Boga Wszechmogącego i z otwartym umysłem szukać Jego dzieła dni ostatecznych. Nie ma żadnej innej ścieżki do tego, by zostać pochwyconym przed nadejściem wielkiego nieszczęścia!

Czytaj więcej: Powtórne przyjście Jezusa

[kokoinlondon-blog]

Rozdział 1

Idąc tropem mojego brata, który wyjeżdzając na Tajwan założył bloga Kokos in Taiwan, ja założyłam bloga Koko in London. Wiem, że blogi były modne 10 lat temu, ale jak wiecie z modą w parze nie chadzam, więc ogłaszam oficjalnie założenie przeze mnie mojego pierwszego bloga. Po roku spędzonym w podróżach pomiędzy Warszawą a Londynem naszło mnie dużo refleksji i myśli, którymi chciałabym się z Wami podzielić. Zorientowałam się też, że jest Was zbyt wielu, którzy jesteście mi bliscy lub po prostu chciałabym mieć z Wami kontakt, żeby osobno opisywać każdemu co u mnie. Życie płynie zbyt szybko, formę listów papierowych zostawię na czarną godzinę, posty na facebooku jakoś już nie bawią, a na rozmowy przez telefon nie starczyłoby doby, więc wybrałam formę bloga. To taka nowa przygoda, którą możecie ze mną przeżyć. Słaba jestem w byciu regularną, ale postaram się postować, zamiast robić zapiski na skrawkach kartek, które później przepadają w czeluściach mego nie zawsze uporządkowanego życia.

No to jestem.  Mam 32 lata. Ponoć w 33 roku życia dojrzeję, tak wyliczyła mi znajoma Jolanta podczas jednej z upojnych nocy pod bonińskimi gwiazdami, więc zapowiada się ciekawie. Może powinnam nawet nazwać bloga ‘droga do dojrzewania’ hahaha. Nie spodziewajcie się tu dzieł literackich, chociaż może będzie zabawnie przynajmniej. Rok temu przywiozłam 1 walizkę do Londynu, ciężko powiedzieć, że roku temu w nim zamieszkałam, bo ilość czasu spędzonego w innych miejscach Warszawie i nie tylko, mogłaby przebić czas spędzony w Londynie. Ten rok będzie już bardziej stacjonarny. Oczywiście bez przesady, ale przynajmniej się postaram nieco zaDOMowić. Dużo pytań w mojej głowie o ten DOM, gdzie on jest i co on oznacza tak naprawdę. Zawsze powtarzam Noemu, że DOM to tam gdzie jesteśmy razem, bo tak czuję. Ciężko żyć na walizkach, ale chyba jeszcze trudniej usiedzieć na dupie. Cóż hej przygodo, może jestem nomadem i trzeba się do tego przyzwyczaić.

Dzięki, że to czytacie. Ściski dla Was!     

W załączeniu fotka z jednego z moich ulubionych miejsc w Londynie - Barbican Center. Zgubiłam się tam dziś w labyryncie korytarzy i odkryłam tajne wejście. Wchodzić czy nie ???

[famousharmonyluminary]

dynym Panem tego życia: człowiek nie może nim rozporządzać. Bóg sam przypomina o tym Noemu po potopie: „Upomnę się też u człowieka o życie człowieka i u każdego – o życie brata” (Rdz 9, 5). Autor tekstu biblijnego stara się w tym miejscu podkreślić, że fundamentem świętości życia jest Bóg i Jego działanie stwórcze: „bo człowiek został stworzony na obraz Boga” (Rdz 9, 6) – to 39 akapit…

[wolcichyczas]

19.09.2022

1 Moj. 6:17-7:10 

(17) Bo oto Ja sprowadzę potop na ziemię, aby zniszczyć pod niebiem wszelkie ciało, w którym jest dech życia. Wszystko, co jest na ziemi, zginie. (18) Ale z tobą ustanowię przymierze moje i wejdziesz do arki ty i synowie twoi, i żona twoja, i żony synów twoich z tobą. (19) Z wszelkich istot żyjących, z wszelkiego ciała wprowadzisz do arki po parze z każdego, aby z tobą zostały przy życiu. Niech to będzie samiec i samica. (20) Z ptactwa według rodzajów jego i z bydła według rodzajów jego, i z wszelkiego płazu ziemnego według rodzajów jego, po parze z każdego z nich wejdą do ciebie, aby zostały przy życiu. (21) Ty zaś weź z sobą wszelką żywność, którą się jada, i zgromadź u siebie, aby była na pokarm dla ciebie i dla nich. (22) I uczynił Noe wszystko tak, jak mu rozkazał Bóg; tak uczynił. (1) I rzekł Pan do Noego: Wejdź do arki ty i cały dom twój, bo widziałem, że jesteś sprawiedliwy przede mną w tym pokoleniu. (2) Ze wszystkich zwierząt czystych weź z sobą po siedem, samca i samicę, a ze zwierząt nieczystych po parze, samca i samicę. (3) Także z ptactwa niebieskiego po siedem, samca i samicę, aby zachować przy życiu ich potomstwo na całej ziemi. (4) Gdyż po upływie siedmiu dni spuszczę na ziemię deszcz, który będzie padał przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i zgładzę z powierzchni ziemi wszelkie istoty, które uczyniłem. (5) I uczynił Noe wszystko tak, jak mu rozkazał Pan. (6) A Noe miał sześćset lat, gdy nastał potop na ziemi. (7) Wszedł więc Noe z synami swymi i żoną swoją, i żonami synów swoich do arki przed wodami potopu. (8) Ze zwierząt czystych i ze zwierząt nieczystych, i z ptactwa, i z wszystkiego, co pełza po ziemi, (9) po dwoje weszło do Noego do arki, samiec i samica, jak Bóg rozkazał Noemu. (10) Po siedmiu dniach spadły na ziemię wody potopu. 

Nie otrzymujemy wiele szczegółów nt. tego dlaczego Bóg wybrał Noego i jego rodzinę. Możemy zaobserwować jednak, że tylko Noe oraz jego rodzina uwierzyli Bogu w kwestii nadchodzącej destrukcji. Reszta świata słyszała ostrzeżenie przez 120 lat (1 Moj. 6:3), ale je oddaliła. Piotr mówi nam iż Noe był zwiastunem sprawiedliwości (2 P 2:5). Wyobraź sobie jak tysiące razy Noe ostrzegał ludzi za swoich dni przed nadchodzącym sądem. Nikt nie słuchał, ani nie zwracał uwagi. Zamiast tego, jedli, pili, żenili się i spędzali miło czas. Jezus jasno wyraził, że taki będzie świat w chwili powrotu Jezusa Chrystusa (Mat. 24:37-39). Zauważ w wersecie 18, że Bóg powiedział iż On ustanowi przymierze z Noem. To może odnosić się do obietnicy Zbawiciela, która już został złożona Adamowi i Ewie. Jeśli tak, to Bóg w rezultacie mówiłby, że podtrzymuje swoją obietnicę przez to, że przeniesie Noego z rodziną przez tę powódź. Szatanowi wtedy nie wyszłoby genetyczne zaśmiecenie ludzkiej rasy tak by ten, który miał zmiażdżyć jego głowę nie mógł przyjść. Lecz On przyjdzie by pokonać śmierć i przywrócić ludzkości relację z Bogiem. 

Krok Życiowy 

Grzech psuje wszystko czego się dotknie. Aczkolwiek, nie może powstrzymać Boga przed wykonaniem Jego planu. Bóg już rozliczył się z upadkami ludzkości oraz siłami zła. On już ma rozwiązanie, które z sukcesem krzyżuje niecne plany złych. Strzeż się frustracji gdy siły zła zdają się wygrywać w danym dniu, a Słowo Boże jest znieważane i ignorowane. Nie jesteśmy odpowiedzialni za pokonanie złego i tego, którzy w nim uczestniczą. My mamy być wierni w czymkolwiek co Bóg nam przykazuje (v.5). Noe skupił się na budowaniu arki, którą Bóg chciał żeby zbudował. Czy jesteś skupiony na zadaniu czy jesteś rozpraszają Cię krytycy?