#steltlopers

[de-meerpeen]

Steltlopers op het Wad

Er op uit: 'Steltlopers op het Wad'

DEN OEVER – Zaterdagmorgen 25 mei organiseert natuurvereniging Wierhaven een vogelexcursie langs het Schor van Den Oever. De Waddenkust in mei biedt de mogelijkheid tot een van de mooiste excursies van het jaar. Vele honderdduizenden steltlopers maken gebruik van de Waddenzee als tussenstop op weg naar hun broedgebied. Na een overwintering in voornamelijk westelijk Afrika is het een flink stuk…

[rotterdamvanalles]

Oude entree van de Diergaarde in Blijdorp.

In 1855 werd in de Rotterdamse binnenstad, bij de Kruiskade, een tuin ingericht voor fazanten en watervogels. De vogeltuin was eigendom van de spoorwegbeambten F. van der Valk en G.M. van den Bergh. Het werd een succes en op 18 mei 1857 werd als vervolg de Rotterdamsche Diergaarde geopend. De eerste directeur was de dompteur Henri Martin. Het zelfde jaar werd de 'Vereniging Rotterdamsche Diergaarde' opgericht. Alleen leden van de vereniging, vooraanstaande burgers, mochten de dierentuin bezoeken. Later mochten Rotterdamse niet-leden gedurende enkele dagen in augustus eveneens de diergaarde in, maar wel via een aparte ingang. De dierexpositie was gedurende de eerste halve eeuw van zijn bestaan een groot succes en groeide meer en meer. Vooral de opvolger van Martin, de dierkundige A. A. van Bemmelen richtte vanaf zijn benoeming in 1866 de dierentuin in met ruime verblijven die er min of meer natuurlijk uitzagen. In plaats van kooien met tralies liet hij ruimten aanleggen waarin de dieren vrij konden bewegen. Beroemd werd de kunstmatige rotspartij met onder andere yaks en moeflons en een volière van 50 bij 24 bij 9 meter met steltlopers, reigers en gieren. Hij voerde ook een goed personeelsbeleid en stichtte een pensioenfonds voor het personeel. Hij bleef directeur tot aan zijn overlijden in 1897.

In 1924 raakte de dierentuin in financiële problemen. De negentiende-eeuwse wijze van dieren tentoonstellen raakte met de komst van de Hagenbeckstijl uit de mode, en met het drukker wordende verkeer had de gemeente de locatie op het oog om een weg aan te leggen tussen het Hofplein en Spangen, Tussendijken en Blijdorp. Ook werd de grond van de binnenstad veel te duur. De dierentuin probeerde het tij te keren door lidmaatschap goedkoper te maken, tentoonstellingen en kermissen te organiseren op het terrein en verlichting aan te brengen, zodat de dierentuin ook 's avonds te bezoeken was.

In 1932 werd er besloten om de dierentuin te reorganiseren. Eerst werd er besloten om vaker niet-leden toe te laten en het lidmaatschap aantrekkelijker te maken, maar het mocht niet baten. In 1937 werd er besloten om de dierentuin te verhuizen naar een nieuwe locatie. De dierentuin ruilde grond met de gemeente: de gemeente kreeg een deel van de oude diergaarde gratis, de rest moesten ze betalen. In ruil daarvoor werd de dierentuin eigenaar van twee derde van een nieuwe 13 hectare grote locatie in de wijk Blijdorp, terwijl over een derde van de nieuwe locatie pacht van één gulden moest worden betaald. Met financiële hulp van de Stichting Volkskracht werd een nieuwe dierentuin gefinancierd. De Volkskracht stelde echter een voorwaarde: voortaan moest de dierentuin voor iedereen toegankelijk zijn. Op 26 oktober 1938 werd de Vereniging opgeheven, en de Stichting Rotterdamsche Diergaarde opgericht.

In 1940, aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, werd de oude dierentuin op 12 mei zwaar beschadigd door bommen, twee dagen voor het grote bombardement op Rotterdam op 14 mei. Bij het grote bombardement werd de dierentuin niet getroffen. De dierentuin was toen al grotendeels verplaatst naar de huidige locatie. Tussen 1939 en 1941 werd er gebouwd op een locatie liggend tussen de spoorlijn Utrecht - Rotterdam en de Van Aerssenlaan. Bij het bombardement kwamen veel dieren om, terwijl een paar andere ontsnapten. Zo liep er een zebra door een winkelstraat en enkele zeeleeuwen zwommen in de singels van de stad.

Het ontwerp van de nieuwe dierentuin is van Sybold van Ravesteyn, waarbij traliewerk en hekken zo veel mogelijk zijn vermeden en vervangen door greppels en grachten. De verwarmde binnenverblijven en ruime leefweiden waren toentertijd uniek in de wereld.

Op 7 juli 1940 werd het noordelijk gedeelte geopend en in december was de nieuwe diergaarde geheel open. Van Ravesteyn had de dierentuin zo ontworpen dat er een symmetrieas door het park liep, waarop de betonnen gebouwen lagen: de Rivièrahal, de 47 meter hoge uitkijktoren, het roofdiergebouw, de grote vijver en het theehuis. Aan weerszijden van deze as lagen grote weiden voor hoefdieren als bizons en zebra's

Ter gelegenheid van het 100-jarige jubileum in 1957 werden tegels met gestileerde dierenfiguren vervaardigd door Groeneveldts aardewerkfabriek. In dit jubileumjaar werd ook het predicaat Koninklijk verleend en werd de naam gewijzigd in Stichting Koninklijke Rotterdamse Diergaarde. In 1963 werd de Vereniging Vrienden van Blijdorp opgericht. Deze vereniging ondersteunt de diergaarde financieel, waardoor onder andere in 1965 het Henri-Martinhuis kon worden gebouwd, een gebouw voor kleine apen en nachtdieren. In 1972 werd de markante uitkijktoren wegens bouwvalligheid afgebroken. In 1984 werd in Blijdorp het eerste olifantje geboren, een Aziatische olifant met de naam Bernhardine, vernoemd naar Prins Bernhard. Bernhardine is voor zover bekend de eerste olifant die werd geboren in een Nederlandse dierentuin. Inmiddels zijn er zo'n tien olifanten geboren in Blijdorp.

In 1988 kwam Blijdorp met een masterplan, dat de hele dierentuin heeft veranderd. Volgens het masterplan worden dieren per werelddeel geordend, in natuurlijk ogende biotopen. Daarbij worden niet alleen dieren, maar ook planten en culturele elementen uit het nagebootste biotoop getoond. De eerste jaren stonden deze aanpassingen in het teken van Azië. Zo werd in de lente van 1991 de vleermuisgrot geopend, waar bezoekers vrij tussen honderden vliegende roezetvleermuizen konden lopen. In 1992 werd de wolvenvallei geopend, het eerste nieuwe verblijf voor Europese dieren, een groot bosrijk verblijf waar een roedel wolven wordt gehouden.

In 1994 volgde Taman Indah, het grote verblijf voor onder meer Aziatische olifanten, Indische neushoorns en Maleise tapirs. In 1999 werd het Afrikaanse Gorilla-eiland geopend en in 2000 volgde het Oceanium. Het Oceanium werd gebouwd op een 11 hectare grote uitbreiding van de dierentuin aan de andere kant van de spoorlijn naar Utrecht. De totale oppervlakte van de dierentuin is nu ongeveer 28 hectare.

In 2005 is de speeltuin Oewanja kinderjungle geopend, in hetzelfde jaar kwam er een nieuw verblijf voor de Sumatraanse tijgers. Het is verdeeld in twee delen, gescheiden door een bezoekerstunnel. Ook is dat jaar een begin gemaakt met de Afrikaanse savanne, met onder andere een weide voor de zebra's en struisvogels en nieuwe verblijven voor onder andere vosmangoesten, Afrikaanse maraboes en wevervogels. In 2006 opende de Oewanja Lodge, een nieuw restaurant voor bezoekers, gelegen naast de Oewanja speeltuin.

Ter gelegenheid van het 150-jarige jubileum onthulde koningin Beatrix op 24 april 2007 bij de oude ingang een kunstwerk, dat gemaakt werd door Marcelle van Bemmel, dochter van voormalig directeur A.C.V. van Bemmel. Op 18 mei 2007, exact 150 jaar na de opening van de dierentuin, ontsnapte de mannetjesgorilla Bokito uit zijn verblijf. Hij was agressief en verwondde een vaste bezoekster die al gedurende langere tijd regelmatig contact had gezocht met de mensaap, tevens bracht hij vernielingen aan in het restaurant. Drie mensen raakten in de paniek die ontstond lichtgewond.[6] Uiteindelijk wist men de gorilla in te sluiten, te verdoven en weer op te sluiten. De hele dierentuin moest vanwege dit incident worden ontruimd. Inmiddels is het verblijf verbouwd en beveiligd met een vijf meter hoge rotsmuur. De gorillagroep kon vanwege de gebeurtenis drie maanden niet naar buiten. Voor de maatregelen die genomen zijn bedacht men de term "Bokitoproof". Dit woord werd in 2007 verkozen tot Woord van het jaar

In 2007 opende de dierentuin een weide- en trekvogelvolière. Deze bestaat uit twee delen. In het eerste deel zitten allerlei ook in Nederland voorkomende weidevogels als kieviten, grutto's en kemphanen, in het tweede deel woonden verscheidene Zuid-Europese vogels als Europese bijeneters en lepelaars. Dat jaar zijn ook een volière voor rode ibissen en ara's, twee aquaria voor Pacifische octopussen in het Oceanium, een buitenverblijf voor Chinese alligators en een nieuw verblijf voor de poedoes aangelegd. Geplande nieuwe verblijven voor de netgiraffen, nijlkrokodillen en ijsberen moesten worden uitgesteld doordat aanpassingen aan het gorilla-eiland prioriteit kregen.

Sinds 2007 wordt er dagelijks een 'Vrije Vlucht Voorstelling' gegeven. Hiervoor heeft men ruim twintig vogelsoorten afgericht.

In 2008 zijn de ijsberen teruggekeerd in het nieuwe Noordpoolgebied Arctica. Er zijn ook verblijven toegevoegd voor poolvossen, sneeuwuilen en lemmingen. Ook is dat jaar de "Krokodillenrivier" geopend, een savannekas die de overgang vormt tussen de trekvolière en het toen nog niet voltooide giraffenverblijf. Naast Nijlkrokodillen worden hier verscheidene savannebewoners gehouden, waaronder karmijnrode bijeneters rotsklipdassen, stekelvarkens en treksprinkhanen. Ook twee pantserkrokodillen hebben er een eigen verblijf gekregen.

In 2009 werd het nieuwe giraffenverblijf in gebruik genomen. De giraffen hebben de beschikking over een groot rond binnenverblijf, dat door zijn opmerkelijke vorm "De Ui" genoemd wordt. Het buitenverblijf delen zij met grote koedoes en wordt door een water gescheiden van het verblijf van de zebra's en struisvogels. Vanaf de Ui, langs het buitenverblijf van de giraffen, loopt een lange houten loopbrug, waarlangs een levensgrote replica van een baobab is geplaatst. In de kroon van de baobab bevindt zich een uitzichtpunt over de savanne. De voet van de baobab is tevens het binnenverblijf van de gevlekte hyena's, die een verblijf westelijk van de loopbrug hebben.

In 2010 is het Afrikagedeelte uitgebreid met een nieuw verblijf voor servals en een rotsachtig binnenverblijf voor franjeapen. Er kwam ook een nieuwe gierenvolière, hierin leefden in het jaar van opening de maraboe, grijze kroonkraan, witruggier, oorgier, kapgier en de zuidelijke hoornraaf. Het is mogelijk hier op een giersimulator plaats te nemen waarbij men het gevoel ondergaat te vliegen als een gier.

In 2011 is Arctica opnieuw vormgegeven, na ontsnapping van de poolvossen en sneeuwuilen. Er kwam een nieuwe verblijf voor wasberen bij en een door de vereniging Vrienden van Blijdorp geschonken verblijf voor stellers zeearenden. Ook werd dat jaar begonnen met de renovatie van het Aziëdeel en nieuwe verblijven voor wevervogels, parelhoenders (die later weer uit de volière vertrokken)en Afrikaanse grondeekhoorns in het Afrikaanse gedeelte van de Diergaarde. Tevens werden een doorloopverblijf voor moeraswallaby's en een verblijf voor zandwallaby's gebouwd.

In 2012 is het Aziëhuis vernieuwd. Na deze renovatie zijn in het Aziëgedeelte van de dierentuin ook reptielen, vogels en zoogdieren te zien. De publiekstoegankelijke binnenverblijven van het Prins-Alfredhert en het Visayawrattenzwijn moesten daarvoor wijken. Onder de soorten die in het Aziëhuis te zien zijn is de komodovaraan en het zeldzame balabacdwerghert dat in slechts een handvol Europese dierentuinen wordt gehouden. Nieuw zijn de Indische nimmerzatten en een Maleise nimmerzat (intussen gestorven) in de Aziatische moerasvolière. De klipspringer stierf in 2012 in de "Krokodillenrivier".

In 2016 werd het eerste gedeelte van project Oceanium 2.0 grotendeels opgeleverd. Het betreft een reeks aquaria die vormgegeven zijn als het Groot Barrièrerif. De restauratie van de monumentale stal voor grote koedoe's en penseelzwijnen werd ook afgerond. Tegelijkertijd werd het laatste onderdeel van 'Hart van Afrika' gerealiseerd, in de vorm van een uitbreiding van het bestaande penseelzwijnenverblijf. Deze zwijnensoort deelt hun verblijf met bosbuffels. De soorten waren nooit succesvol bij elkaar geïntroduceerd en men hoopte dat met meer ruimte de spanningen minder snel zouden oplopen. Hoewel het in meerdere andere parken een succesvolle combinatie is gebleken, is het anno 2018 nog steeds niet gelukt om de 2 soorten succesvol te doen samenleven. Tot kleinere bouwwerkzaamheden horen onder meer uitgebreide baggerbeurten, de opknapbeurt van een gedeelte van de Victoria Serre en nieuwe bepading. In 2016 kroop voor het eerst in een lange tijd een hyacinthara uit het ei en werden er een bongo en een Françoislangoer geboren. Tevens kwamen twee gevlekte hyena's ter wereld, waarvan een niet lang na de geboorte door nog onbekende oorzaken overleed. Ook werden er enkele zeldzame Franse knorvissen en McCords doosschildpadden geboren en arriveerde een nieuw paartje spitssnuitkrokodillen uit Emmen. De stokoude withandgibbons Nico en Saar kregen samen een spuitje, nadat Saar in steeds slechtere gezondheid verkeerde en er geen uitzicht was voor haar partner. Ook de oudste netgiraffe van Europa, Tipsy, liet men vanwege gezondheidsklachten inslapen.

In 2018 opende het geladaverblijf voor de gelada’s (apen uit Ethiopië). Tevens is er een doorloopverblijf voor de ringstaartmaki's geopend, een geschenk van de Vereniging Vrienden van Blijdorp. Ook de komst van vier ernstig bedreigde Antilliaanse leguanen, die met het regeringsvliegtuig en premier Rutte meekwamen, was een bijzonder moment.

Foto en Informatie komen van Wikipedia

[regioonlineofficial]

Hendrik-Ido-Ambacht – Maandag 18 maart jl. wisselde Bezoekerscentrum Sophiapolder van eigenaar. In bijzijn van burgemeester Van der Giessen ontving Stichting Het Zuid-Hollands Landschap de sleutel uit handen van Stichting Bezoekerspunt Sophiapolder. Met een nieuw vaarseizoen voor de boeg een mooi moment om terug te blikken op de afgelopen vijf jaar. En natuurlijk vooruit te kijken en bezoekers opnieuw welkom te heten op het natuureiland. Natuureiland Sophiapolder een verborgen parel We vallen maar direct met de deur in huis en zetten hoog in: Natuureiland Sophiapolder is met afstand het best verborgen natuurpareltje in de regio. Alleen per boot bereikbaar, ingeklemd tussen de loodsen en getijdenrivier de Noord scharrelen kluten, bergeenden, grutto's en lepelaars. Jos Bisschops, directeur van Stichting Het Zuid-Hollands Landschap geniet zichtbaar: 'Op de drooggevallen zandplaten vinden steltlopers hier pieren, slakken en bovenal rust. Daarmee is het een oase in een sterk verstedelijkte omgeving.' Het zijn niet alleen vogels voor wie het natuureiland langs de rivier De Noord een oase is. Ook mensen kunnen hier genieten van de rust en een mooie wandeling maken. Met een kopje koffie Sinds 2019 staat er een bezoekerspunt op het natuureiland. Het is dankzij Stichting Bezoekerspunt Sophiapolder dat deze ontmoetingsplek er kwam. Met een kleine tentoonstelling en een prachtig uitzicht over het eiland vinden bezoekers hier informatie en koffie. Jelle van der Weijde, bestuurslid Stichting Bezoekerspunt Sophiapolder: 'We hebben de afgelopen vijf jaar iets moois neergezet. Dat was niet altijd even gemakkelijk maar meer dan de moeite waard! We rekenen erop dat Het Zuid-Hollands Landschap dit voort zet, waar kan in samenwerking met de gemeente Hendrik-Ido-Ambacht.' Want onder de vlag van Het Zuid-Hollands Landschap opent het bezoekerspunt van af deze maand haar deuren. Bisschops bedankt Stichting Bezoekerspunt Sophiapolder: 'We willen hen bedanken voor de samenwerking en inzet voor deze plek. We nemen nu het stokje over en samen met de vrijwillige gastvrouwen en -heer heten we bezoekers op Sophiapolder welkom. Het bezoekerspunt is en blijft een ideaal startpunt om je wandeling te beginnen of na afloop met een kopje koffie van het uitzicht te genieten.' Vaar gratis over Nieuwsgierig geworden en wil je het eiland bezoeken? Dan hebben we nog wat praktische informatie voor je: Om op het eiland te komen, zetten de vrijwillige schippers van het Zuid-Hollands Landschap je over met een voetveer. Elke woensdag-, zaterdag- en zondagmiddag kun je het eiland bezoeken en over vlonders en dijken struinen. De eerste afvaart vaste wal is om 12:00 uur, de laatste afvaart vanaf Sophiapolder om 17:00 uur. Naast de vaste dagen, vaart de boot ook op maandag 1 april (Tweede Paasdag), donderdag 9 mei (Hemelvaartsdag) en maandag 20 mei (Tweede Pinksterdag). De overtocht duurt 5 à 10 minuten en er kunnen maximaal 12 passagiers mee.

[peterpijls1965]

EEN UIT OVERMOED TERUGGEVOERDE STEM

5 Januari 2015. Ergens in het niemandsland tussen kerst en nieuwjaar daalde het besef in me neer dat alleen levenskwesties die niet in geld zijn uit te drukken er werkelijk toe doen: vriendschap, liefde, genegenheid.

Haat is een deugd, schreef Flaubert, en uit pure balorigheid dacht ik een tijd dat hij gelijk had. Inmiddels zie ik dat anders, en het werd tijd ook, want ik ben al 13 jaar vader en zou het goede voorbeeld moeten geven.

Ook het verblijf in een revalidatiekliniek is een snelstoomcursus in mededogen en genegenheid voor de medemens. Juist wie blijvend gehandicapt is, toont niet alleen zijn menselijk tekort, maar ook onvermoede kracht, bijvoorbeeld tet tonen van zwakte.

Deze revalidatiekliniek is niet in de laatste plaats een oord van geloof, hoop en liefde. Dat komt ook omdat je hier voortdurend in de spiegel kijkt. Het maakt niet zo veel uit of je benen mist of een dwarslaesie hebt; in beide gevallen zul je onvolmaakt verder door het leven moeten en vooral: de handicap moeten leren accepteren.

Ook schiet cynisme hier geen wortel, hoewel er aan angst en periodieke wanhoop geen gebrek is. Mede daarom is de onderlinge solidariteit soms meer dan hartverwarmend. Maar deze kliniek is de wereld niet. Buiten deze beschermende glazen stolp woedt de oorlog om het overleven, met de bijbehorende competitie en het institutionele chagrijn van Nederland anno 2014.

Het menselijk tekort is overal, maar buiten de kliniek lijkt het rauwer, hoewel het binnen de poorten van deze instelling in fysieke vorm manifester aanwezig is. Ook dat is een vorm van rauwheid, die misschien nooit helemaal went.

Tijdens de loopoefeningen met de onderbeenprotheses zie ik mezelf voortdurend terug in grote spiegels. Ontkennen dat ik een blijvende handicap heb, is er niet bij. De spiegels vertellen het ware verhaal van een man die 15 centimeter onder zijn knieën is afgezaagd.

De blijvend verkorte versie van mezelf is een steltloper geworden. De protheses knellen nog. Na 20 minuten oefenen ben ik bekaf en zoek ik heil in de rolstoel. De fysiotherapeuten registreren het met professionele koelte. Ik hoor mijn eigen uit overmoed teruggevoerde stem vragen of het zo genoeg is voor vandaag.

[vroegerinleeuwarden]

Franse steltlopers "Les Trois Points de Suspension" op de Nieuwestad tijdens het Fries Straatfestival in 2003. Meer nostalgie? www.vroegerinleeuwarden.nl (bron: hcl, maker: P. Janssen, LC) https://www.instagram.com/p/ChR0PI3LSsv/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[mohair-schrijft]

Schouwspel

Ben geraakt door het schouwspel, draai weer terug naar de Lek, zie twee boten die elkaar passeren, kijk omhoog, een vliegtuig vliegt over. Mijn stemming verandert, ik voel me in de wereld staan. Mijn hoofd vol hersenspinsels, verbleekt bij deze tastbare werkelijkheid. Geen woorden, geen problemen of oplossingen, gewoon een tafereel.

Even later stap ik onze hal binnen, sluit de buitendeur, hoor man tegen zoon zeggen: ‘…De laatste keer was in het Air & Space museum. Er was niets’. Het blijft even stil. Ik open de kamerdeur, zie aan zoons gezicht dat de grap doel treft.

Ik ben weer thuis.

[euroadventure]

Castro Marim - Monte Gorde - Taviz - São Brás de Alportal - Quarteira

Dinsdag 16 t/m donderdag 18 maart

De komende dagen blijven de weersvoorspellingen wisselvallig. Regen, bewolking en met een beetje geluk wat zon. Vandaag probeer ik er tussen de buien door iets van te maken. Ik fiets langs de zoutpannen naar Monte Gorde en met een paar pitstops bij o.a. een koffietentje en de supermarkt, houd ik het redelijk droog. Bij Monte Gorde loop ik nog even het strand op. Het is vast erg mooi wanneer het niet zo bewolkt is, maar nu valt het helaas een beetje tegen.

In de middag begint het goed te regenen en vind ik gelukkig nog even een plekje in de lokale bibliotheek waar ik op internet kan. In de avond ben ik mijn foto's aan het sorteren op mijn laptop en kijk ik nog een serie op Netflix.

De volgende ochtend vertrek ik weer, in de hoop dat het verderop beter weer is. Net vandaag trekt er Sahara zand over Europa en dus ook over Zuid-Portugal. Het blijft hierdoor de hele dag 'oranje' bewolkt. Mijn hele auto kleurt oranje, maar ook buiten is alles in sepia kleuren gehuld, wat best mooi is 😁.

Ik rijd naar het plaatsje Altura waar ik nog een korte wandeling maak over vlonders door de lagune naast het strand. Vervolgens rijd ik naar het stadje Tavira. Dit stadje ziet er heel wat gezelliger en verzorgder uit. Het lijkt wel hoe meer ik richting het westen rijdt hoe mooier de huizen, dorpjes en steden.

Na een paar uurtjes door Tavira gewandeld te hebben, waarbij ik onder andere een bezoek breng aan het kasteel en winkeltjes, rijd ik richting een eco camperplaats in São Brás de Alportal. Hier kan ik douchen en naar het toilet en heb ik verder nog een relaxte middag en avond.

Het is inmiddels woensdag en vandaag wil ik weer richting de kust rijden, maar wederom heeft de zon moeite om door te komen. Op aanraden van de zeer aardige en behulpzame camperplaats eigenaren maak ik eerst nog een wandeling door de groene vallei vlakbij de camperplaats. Na een paar uur heerlijk wandelen met tussenstop een koffie bij een lokaal klein, maar schattig tentje, keer ik weer terug bij de camperplaats.

Het is net 13.00uur en ik vertrek weer richting de kust. Ik laat het plaatsje Faro liggen, want volgens de camperplaats eigenaren is dat niet heel bijzonder. Ik rijd naar Praia de Ancão dit ligt naast een prachtig natuurgebied.

Vanaf de parkeerplaats kan ik mooie wandeling maken door de lagune en terug over het strand. Ik zie flamingo's, ooievaars, zilverreigers en vele steltlopers. Prachtig om te zien!

Wanneer ik terugwandel via het strand valt mijn oog op de mooie schelpen die hier liggen, o.a. grote jakobsschelpen. Ik struin het hele strand af en heb weer een zak vol schelpen bij elkaar geraapt.

Het strand zelf is ook erg mooi, de zee is ruig maar prachtig groen blauw. De zon komt zo nu en dan zelfs door.

Eind van de middag vind ik een camperplaats in Quarteira. Ik kan nog buiten zitten en buiten eten, want de temperatuur is zeer aangenaam. De zon is eindelijk doorgekomen en laat een prachtige zonsondergang zien.

De komende twee dagen wordt het als goed is zonnig. Laat maar komen die zon 😎!

[eveliengout]

Quitely, I'm slightly jealous of this woman, I've never managed to look angel or princes-like, never mind have a dress with fairly lights in it! The jealousy got a bit less seeing she needed help from the public at times 🙂. #princess👑 #princess #princesse #prinses #princess-like #fairy #fairylights #ange #angel #angelwings #winterwalk #winteravond #winterqueen #winterkoningin #engel #engelachtig #fairylike #steltlopers #kerstlichtjes #kerstmarkt #christmassy #christmasmarket #engelvleugels #dendermonde #visitdendermonde #staddendermonde #whitedress #wittejurk #9200 #vlaanderen #visitvlaanderen #visitflanders #toerismeoostvlaanderen #toerismevlaanderen #belgie #belgium🇧🇪 #belgium #visitbelgium🇧🇪 #visitbelgium #samsunggalaxy5 (bij Dendermonde Stad) https://www.instagram.com/p/BrN33bzBckz/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=vj1in3bjaoke

[steininbeeld]

“Steltlopers”

Twee van de vier steltlopers die meeliepen afgelopen zaterdag in Elsloo tijdens de Parade Mundial 2019.

 (16 juli 2019)

[bentedetruyer]

PODIUM : THE LION KING - NEW YORK

Samen met mijn dan collega’s mochten we uit een vijftal musicals één uitkiezen di we graag zouden zien, in jawel: in The city of New York! Ik denk dat we het allemaal heel rap over eens waren dat we naar de Lion King wouden gaan. Ik zelf heb ook geen seconde getwijfeld :). (helaas mochten we geen beeldmateriaal maken)

De recensie:

Weinig musicals beginnen, visueel gesproken, zó mooi als The Lion King. De zon gaat op in oogstrelend geel en oranje, en dan ontwaakt het dierenrijk. De eerste leeuwen verschijnen, met maskers die bovenop het hoofd van de spelers zijn bevestigd, zodat we ook de menselijke gezichten blijven zien. De giraffen worden gevormd door steltlopers, de gazellen fungeren als hoofddeksels voor andere spelers. De vogels vliegen rond aan lange hengels. En niemand doet alsof dit echte dieren zijn. Mens en dier zijn in deze show elkaars verlengstukken.

Mijn reactie : Ik moet inderdaad ook wel toegeven dat het begin één van de hoogtepunten van de musical was. Het is heel overweldigend om te zien hoe opeens al die kostuums precies of je afkomen, hoe de persoon die het personage speelt ook echt op het personage zelf lijkt en hoe alles gewoon één geheel vormt waar niks aan ontbreekt of teveel aan is. Je voelt je als publiek helemaal zelf in de Jungle.

Sterker nog: we zien van ieder dier precies hoe de suggestie wordt gewekt – hoe ingenieus de oerwoudbevolking is ontworpen op de tekentafel van regisseur Julie Taymor, die in 1997 de opdracht kreeg een theaterversie te maken van Disney’s animatiefilm The Lion King.

Hooguit kan de toeschouwer na verloop van tijd toch enigszins uitgekeken raken op deze kijkdoos. Dan beginnen de dieren een beetje op elkaar te lijken en de toneelbeelden ook. Terwijl er qua plot eigenlijk niet zo heel veel gebeurt. We volgen het leeuwenwelpje Simba, wiens vader door diens broer wordt vermoord, zodat die broer zelf de troon kan bestijgen. Ja, ook het dierenrijk kent zijn Hamlet. Maar erg verrassend is die intrige niet uitgewerkt. Van enige voorspelbaarheid is de voorstelling niet vrij te pleiten.

Mijn reactie: Zoals de recensente zegt raak je na enige tijd toch uitgekeken op al die kostuums en het decor. Er waren inderdaad delen van de musical dat je je moet concentreren om niet af te dwalen. Dit vooral vanwege een plot dat niet zo heel sterk is. Daarom vond ik het helemaal top dat het visuele aspect het hem op de ‘langdraderige’ momentjes wel deed. Ook was er voortdurend wisseling van decor , wat nieuwsgierigheid opwekte voor wat er komen zou.

Bijna iedereen moet multifunctioneel zijn, als acteur, zanger, danser en poppenspeler. Hun bewegingstaal is verbluffend, met hoge sprongen, grijpende klauwen en een roofdier-achtige souplesse. Elke spier is gespannen. En hun samenzang, bij de dansbare klanken van het orkest, sluit zich daar wellustig bij aan. Elton John en Tim Rice schreven de aanstekelijke popsongs die behendig werden gecombineerd met de opzwepende ritmes van de Zuid-Afrikaanse producer en songschrijver Lebo M. De muziek komt niet alleen uit de orkestbak, maar ook uit de loges aan weerszijden van het toneel, waar de percussie – met timbalen en tamtams – welig tiert.

Mijn reactie: Het feit dat het visuele, alle kostuums, decor, verdeling in de zaal al iets deed met mij, deed de muziek niet ten onder. Als muzikant let je wel specifiek op de muziek die er wordt gespeeld door het live-orkest; En ik was helemaal verbaasd. Hoe de muziek van het ene ritme naar het andere ritme overging met een flow dat ongelooflijk goed klonk, op dat moment had ik er geen woorden voor, alleen oren ;) .

De eindconclusie: De musical was top op vlak van muziek, kostuums, decor, al het visuele, ook de acteurs deden het geweldig. Alleen vond ik het plot wat minder, maar dit kan misschien liggen aan het feit dat de DVD van The Lion King hier al grijs gedraaid is :) .

[de-meerpeen]

Wadvogelexcursie Wierhaven

Natuur: 'Wadvogelexcursie Wierhaven'

DEN OEVER – Aanstaande zaterdag, 17 juli, maakt Wierhaven een wandeling langs het Oeverse Schor (14:30 – 16:30). De Waddenzee en de trek van steltlopers, ze zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Vanaf juli keren de allereerste steltlopers terug uit het hoge noorden en passeren de Nederlandse Waddenzee op weg naar hun overwinteringsgebieden in Afrika of ZW-Europa. Tijdens de maandelijkse…

[rotterdamvanalles]

Oude entree van de Diergaarde in Blijdorp.

In 1855 werd in de Rotterdamse binnenstad, bij de Kruiskade, een tuin ingericht voor fazanten en watervogels. De vogeltuin was eigendom van de spoorwegbeambten F. van der Valk en G.M. van den Bergh. Het werd een succes en op 18 mei 1857 werd als vervolg de Rotterdamsche Diergaarde geopend. De eerste directeur was de dompteur Henri Martin. Het zelfde jaar werd de 'Vereniging Rotterdamsche Diergaarde' opgericht. Alleen leden van de vereniging, vooraanstaande burgers, mochten de dierentuin bezoeken. Later mochten Rotterdamse niet-leden gedurende enkele dagen in augustus eveneens de diergaarde in, maar wel via een aparte ingang. De dierexpositie was gedurende de eerste halve eeuw van zijn bestaan een groot succes en groeide meer en meer. Vooral de opvolger van Martin, de dierkundige A. A. van Bemmelen richtte vanaf zijn benoeming in 1866 de dierentuin in met ruime verblijven die er min of meer natuurlijk uitzagen. In plaats van kooien met tralies liet hij ruimten aanleggen waarin de dieren vrij konden bewegen. Beroemd werd de kunstmatige rotspartij met onder andere yaks en moeflons en een volière van 50 bij 24 bij 9 meter met steltlopers, reigers en gieren. Hij voerde ook een goed personeelsbeleid en stichtte een pensioenfonds voor het personeel. Hij bleef directeur tot aan zijn overlijden in 1897.

In 1924 raakte de dierentuin in financiële problemen. De negentiende-eeuwse wijze van dieren tentoonstellen raakte met de komst van de Hagenbeckstijl uit de mode, en met het drukker wordende verkeer had de gemeente de locatie op het oog om een weg aan te leggen tussen het Hofplein en Spangen, Tussendijken en Blijdorp. Ook werd de grond van de binnenstad veel te duur. De dierentuin probeerde het tij te keren door lidmaatschap goedkoper te maken, tentoonstellingen en kermissen te organiseren op het terrein en verlichting aan te brengen, zodat de dierentuin ook 's avonds te bezoeken was.

In 1932 werd er besloten om de dierentuin te reorganiseren. Eerst werd er besloten om vaker niet-leden toe te laten en het lidmaatschap aantrekkelijker te maken, maar het mocht niet baten. In 1937 werd er besloten om de dierentuin te verhuizen naar een nieuwe locatie. De dierentuin ruilde grond met de gemeente: de gemeente kreeg een deel van de oude diergaarde gratis, de rest moesten ze betalen. In ruil daarvoor werd de dierentuin eigenaar van twee derde van een nieuwe 13 hectare grote locatie in de wijk Blijdorp, terwijl over een derde van de nieuwe locatie pacht van één gulden moest worden betaald. Met financiële hulp van de Stichting Volkskracht werd een nieuwe dierentuin gefinancierd. De Volkskracht stelde echter een voorwaarde: voortaan moest de dierentuin voor iedereen toegankelijk zijn. Op 26 oktober 1938 werd de Vereniging opgeheven, en de Stichting Rotterdamsche Diergaarde opgericht.

In 1940, aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, werd de oude dierentuin op 12 mei zwaar beschadigd door bommen, twee dagen voor het grote bombardement op Rotterdam op 14 mei. Bij het grote bombardement werd de dierentuin niet getroffen. De dierentuin was toen al grotendeels verplaatst naar de huidige locatie. Tussen 1939 en 1941 werd er gebouwd op een locatie liggend tussen de spoorlijn Utrecht - Rotterdam en de Van Aerssenlaan. Bij het bombardement kwamen veel dieren om, terwijl een paar andere ontsnapten. Zo liep er een zebra door een winkelstraat en enkele zeeleeuwen zwommen in de singels van de stad.

Het ontwerp van de nieuwe dierentuin is van Sybold van Ravesteyn, waarbij traliewerk en hekken zo veel mogelijk zijn vermeden en vervangen door greppels en grachten. De verwarmde binnenverblijven en ruime leefweiden waren toentertijd uniek in de wereld.

Op 7 juli 1940 werd het noordelijk gedeelte geopend en in december was de nieuwe diergaarde geheel open. Van Ravesteyn had de dierentuin zo ontworpen dat er een symmetrieas door het park liep, waarop de betonnen gebouwen lagen: de Rivièrahal, de 47 meter hoge uitkijktoren, het roofdiergebouw, de grote vijver en het theehuis. Aan weerszijden van deze as lagen grote weiden voor hoefdieren als bizons en zebra's

Ter gelegenheid van het 100-jarige jubileum in 1957 werden tegels met gestileerde dierenfiguren vervaardigd door Groeneveldts aardewerkfabriek. In dit jubileumjaar werd ook het predicaat Koninklijk verleend en werd de naam gewijzigd in Stichting Koninklijke Rotterdamse Diergaarde. In 1963 werd de Vereniging Vrienden van Blijdorp opgericht. Deze vereniging ondersteunt de diergaarde financieel, waardoor onder andere in 1965 het Henri-Martinhuis kon worden gebouwd, een gebouw voor kleine apen en nachtdieren. In 1972 werd de markante uitkijktoren wegens bouwvalligheid afgebroken. In 1984 werd in Blijdorp het eerste olifantje geboren, een Aziatische olifant met de naam Bernhardine, vernoemd naar Prins Bernhard. Bernhardine is voor zover bekend de eerste olifant die werd geboren in een Nederlandse dierentuin. Inmiddels zijn er zo'n tien olifanten geboren in Blijdorp.

In 1988 kwam Blijdorp met een masterplan, dat de hele dierentuin heeft veranderd. Volgens het masterplan worden dieren per werelddeel geordend, in natuurlijk ogende biotopen. Daarbij worden niet alleen dieren, maar ook planten en culturele elementen uit het nagebootste biotoop getoond. De eerste jaren stonden deze aanpassingen in het teken van Azië. Zo werd in de lente van 1991 de vleermuisgrot geopend, waar bezoekers vrij tussen honderden vliegende roezetvleermuizen konden lopen. In 1992 werd de wolvenvallei geopend, het eerste nieuwe verblijf voor Europese dieren, een groot bosrijk verblijf waar een roedel wolven wordt gehouden.

In 1994 volgde Taman Indah, het grote verblijf voor onder meer Aziatische olifanten, Indische neushoorns en Maleise tapirs. In 1999 werd het Afrikaanse Gorilla-eiland geopend en in 2000 volgde het Oceanium. Het Oceanium werd gebouwd op een 11 hectare grote uitbreiding van de dierentuin aan de andere kant van de spoorlijn naar Utrecht. De totale oppervlakte van de dierentuin is nu ongeveer 28 hectare.

In 2005 is de speeltuin Oewanja kinderjungle geopend, in hetzelfde jaar kwam er een nieuw verblijf voor de Sumatraanse tijgers. Het is verdeeld in twee delen, gescheiden door een bezoekerstunnel. Ook is dat jaar een begin gemaakt met de Afrikaanse savanne, met onder andere een weide voor de zebra's en struisvogels en nieuwe verblijven voor onder andere vosmangoesten, Afrikaanse maraboes en wevervogels. In 2006 opende de Oewanja Lodge, een nieuw restaurant voor bezoekers, gelegen naast de Oewanja speeltuin.

Ter gelegenheid van het 150-jarige jubileum onthulde koningin Beatrix op 24 april 2007 bij de oude ingang een kunstwerk, dat gemaakt werd door Marcelle van Bemmel, dochter van voormalig directeur A.C.V. van Bemmel. Op 18 mei 2007, exact 150 jaar na de opening van de dierentuin, ontsnapte de mannetjesgorilla Bokito uit zijn verblijf. Hij was agressief en verwondde een vaste bezoekster die al gedurende langere tijd regelmatig contact had gezocht met de mensaap, tevens bracht hij vernielingen aan in het restaurant. Drie mensen raakten in de paniek die ontstond lichtgewond.[6] Uiteindelijk wist men de gorilla in te sluiten, te verdoven en weer op te sluiten. De hele dierentuin moest vanwege dit incident worden ontruimd. Inmiddels is het verblijf verbouwd en beveiligd met een vijf meter hoge rotsmuur. De gorillagroep kon vanwege de gebeurtenis drie maanden niet naar buiten. Voor de maatregelen die genomen zijn bedacht men de term "Bokitoproof". Dit woord werd in 2007 verkozen tot Woord van het jaar.

In 2007 opende de dierentuin een weide- en trekvogelvolière. Deze bestaat uit twee delen. In het eerste deel zitten allerlei ook in Nederland voorkomende weidevogels als kieviten, grutto's en kemphanen, in het tweede deel woonden verscheidene Zuid-Europese vogels als Europese bijeneters en lepelaars. Dat jaar zijn ook een volière voor rode ibissen en ara's, twee aquaria voor Pacifische octopussen in het Oceanium, een buitenverblijf voor Chinese alligators en een nieuw verblijf voor de poedoes aangelegd. Geplande nieuwe verblijven voor de netgiraffen, nijlkrokodillen en ijsberen moesten worden uitgesteld doordat aanpassingen aan het gorilla-eiland prioriteit kregen.

Sinds 2007 wordt er dagelijks een 'Vrije Vlucht Voorstelling' gegeven. Hiervoor heeft men ruim twintig vogelsoorten afgericht.

In 2008 zijn de ijsberen teruggekeerd in het nieuwe Noordpoolgebied Arctica. Er zijn ook verblijven toegevoegd voor poolvossen, sneeuwuilen en lemmingen. Ook is dat jaar de "Krokodillenrivier" geopend, een savannekas die de overgang vormt tussen de trekvolière en het toen nog niet voltooide giraffenverblijf. Naast Nijlkrokodillen worden hier verscheidene savannebewoners gehouden, waaronder karmijnrode bijeneters rotsklipdassen, stekelvarkens en treksprinkhanen. Ook twee pantserkrokodillen hebben er een eigen verblijf gekregen.

In 2009 werd het nieuwe giraffenverblijf in gebruik genomen. De giraffen hebben de beschikking over een groot rond binnenverblijf, dat door zijn opmerkelijke vorm "De Ui" genoemd wordt. Het buitenverblijf delen zij met grote koedoes en wordt door een water gescheiden van het verblijf van de zebra's en struisvogels. Vanaf de Ui, langs het buitenverblijf van de giraffen, loopt een lange houten loopbrug, waarlangs een levensgrote replica van een baobab is geplaatst. In de kroon van de baobab bevindt zich een uitzichtpunt over de savanne. De voet van de baobab is tevens het binnenverblijf van de gevlekte hyena's, die een verblijf westelijk van de loopbrug hebben.

In 2010 is het Afrikagedeelte uitgebreid met een nieuw verblijf voor servals en een rotsachtig binnenverblijf voor franjeapen. Er kwam ook een nieuwe gierenvolière, hierin leefden in het jaar van opening de maraboe, grijze kroonkraan, witruggier, oorgier, kapgier en de zuidelijke hoornraaf. Het is mogelijk hier op een giersimulator plaats te nemen waarbij men het gevoel ondergaat te vliegen als een gier.

In 2011 is Arctica opnieuw vormgegeven, na ontsnapping van de poolvossen en sneeuwuilen. Er kwam een nieuwe verblijf voor wasberen bij en een door de vereniging Vrienden van Blijdorp geschonken verblijf voor stellers zeearenden. Ook werd dat jaar begonnen met de renovatie van het Aziëdeel en nieuwe verblijven voor wevervogels, parelhoenders (die later weer uit de volière vertrokken)en Afrikaanse grondeekhoorns in het Afrikaanse gedeelte van de Diergaarde. Tevens werden een doorloopverblijf voor moeraswallaby's en een verblijf voor zandwallaby's gebouwd.

In 2012 is het Aziëhuis vernieuwd. Na deze renovatie zijn in het Aziëgedeelte van de dierentuin ook reptielen, vogels en zoogdieren te zien. De publiekstoegankelijke binnenverblijven van het Prins-Alfredhert en het Visayawrattenzwijn moesten daarvoor wijken. Onder de soorten die in het Aziëhuis te zien zijn is de komodovaraan en het zeldzame balabacdwerghert dat in slechts een handvol Europese dierentuinen wordt gehouden. Nieuw zijn de Indische nimmerzatten en een Maleise nimmerzat (intussen gestorven) in de Aziatische moerasvolière. De klipspringer stierf in 2012 in de "Krokodillenrivier".

In 2016 werd het eerste gedeelte van project Oceanium 2.0 grotendeels opgeleverd. Het betreft een reeks aquaria die vormgegeven zijn als het Groot Barrièrerif. De restauratie van de monumentale stal voor grote koedoe's en penseelzwijnen werd ook afgerond. Tegelijkertijd werd het laatste onderdeel van 'Hart van Afrika' gerealiseerd, in de vorm van een uitbreiding van het bestaande penseelzwijnenverblijf. Deze zwijnensoort deelt hun verblijf met bosbuffels. De soorten waren nooit succesvol bij elkaar geïntroduceerd en men hoopte dat met meer ruimte de spanningen minder snel zouden oplopen. Hoewel het in meerdere andere parken een succesvolle combinatie is gebleken, is het anno 2018 nog steeds niet gelukt om de 2 soorten succesvol te doen samenleven. Tot kleinere bouwwerkzaamheden horen onder meer uitgebreide baggerbeurten, de opknapbeurt van een gedeelte van de Victoria Serre en nieuwe bepading. In 2016 kroop voor het eerst in een lange tijd een hyacinthara uit het ei en werden er een bongo en een Françoislangoer geboren. Tevens kwamen twee gevlekte hyena's ter wereld, waarvan een niet lang na de geboorte door nog onbekende oorzaken overleed. Ook werden er enkele zeldzame Franse knorvissen en McCords doosschildpadden geboren en arriveerde een nieuw paartje spitssnuitkrokodillen uit Emmen. De stokoude withandgibbons Nico en Saar kregen samen een spuitje, nadat Saar in steeds slechtere gezondheid verkeerde en er geen uitzicht was voor haar partner. Ook de oudste netgiraffe van Europa, Tipsy, liet men vanwege gezondheidsklachten inslapen.

In 2018 opende het geladaverblijf voor de gelada’s (apen uit Ethiopië). Tevens is er een doorloopverblijf voor de ringstaartmaki's geopend, een geschenk van de Vereniging Vrienden van Blijdorp. Ook de komst van vier ernstig bedreigde Antilliaanse leguanen, die met het regeringsvliegtuig en premier Rutte meekwamen, was een bijzonder moment.

Foto en Informatie komen van Wikipedia

[regioonlineofficial]

In 1997 vond de eerste editie van het Festival des Arts plaats in Rimburg. Ontstaan als "grapje" met een pilsje aan de "theek" in Gemeenschapshuis café "D'r Eck". Aldaar ontstond destijds in een gesprek tussen Kunstenaar Ger Groeneveld en Sjef Konings - beiden woonachtig te Rimburg - het idee voor een kunstmarkt. Het grapje nam al snel serieuze vormen aan, er werd een Stichting in het leven geroepen en met medewerking van andere enthousiastelingen was de eerste Zondag in Juli als vaste dag voor het kunstfestival geboren. Nu 26 jaar later, vindt zondag 2 juli de 25ste editie plaats. Intussen is het stokje van de organisatie in de loop der jaren overgedragen aan diverse andere mensen uit het dorp, nu al jaren onder leiding van Linda, Bianca en Rob samen met, door en voor dorpsbewoners van Rimburg en andere belangstellenden. Deelnemende (kunst)enaars Uiteindelijk kan Festival des Arts alleen maar plaatsvinden als het gedragen wordt door de deelnemende kunstenaars die met enthousiasme vanuit allerlei windstreken komen, momenteel uit Nederland, België en Duitsland. Van heinde en verre weet men intussen Rimburg te vinden, zowel de "doorgewinterde" deelnemers als "nieuwe" deelnemers. De balans is hierdoor goed en iedereen voelt zich tijdens het festival helemaal thuis in Rimburg, parel van de gemeente Landgraaf. Diverse kunstvormen worden geëxposeerd zoals keramiek, schilderkunst, sieraden, viltkunst, fotografie, digitale kunst en meer.   Festival des Arts is méér dan kunst Daarnaast is het Festival des Arts meer dan kunst alleen, er zullen tijdens deze dag meerdere muzikale en culturele optredens op het parcours  plaatsvinden. Dit jubileumjaar zijn er optredens van "Koor Voyage", folklore dansgroep "De Foekepot", steltlopers, levend standbeeld "Janneke", strijkorkest "Viva Musica", een straatartiesten duo, een authentiek orgeltje, live looping artiest "Moris Muzic" en "Toin Crutzen", die je met zijn kristallen bol een magisch momentje laat beleven. Sociale aspect centraal De organisatie hoopt u te mogen begroeten op 2 juli aanstaande. Uiteraard kunt u op het gezellige terras van Gemeenschapshuis/café  d'r Eck terecht voor een drankje en een versnapering. Een dag vol kunst, cultuur, muziek en vooral ook gezelligheid en verbinding, omdat vele mensen het festival jaarlijks als vaste basis gebruiken om heerlijk bij te kletsen met dorpsbewoners, vrienden of familieleden.

[liveblogweuro2017utrecht-blog]

De Duitse steltlopers sinds da! Kom een kijkje nemen op de Fanzone op de Neude! #weuro2017utrecht #fanzone

[antonieniessen]

Kort&Krachtig #50

Ik neem jullie even mee terug naar 15 juli 2010. Dat was de dag dat de nu zwaar aan de geeuwhonger liggende ''Oh Johnny'' Heitinga en Charlotte-Sophie Zenden elkaar het ja-woord gaven op party eiland Ibiza. In hun geval werd het een yes-word, want een beetje huwelijk doen we in het Engels. Een feestje dat 3 dagen zou duren. Hoeveel dagen ? Jullie lezen het goed : 3 dagen. Zoals het bij decadente mensen past werd de helft van zichzelf belangrijk vindend Nederland uitgenodigd. Helaas maar 130 genodigden, want het stel wilde het klein houden. Een feest op Ibiza zonder La Patty Brard is natuurlijk geen feest. Als er één is die weet waar je op dat eiland goeie dope kan scoren is het onze eigen Pat wel.

Er werd geproost op het dak van een superdeluxe hotel dat ligt aan de duurste haven van het eiland en kosten en moeite werden gespaard. Het kon niet op en het voetbalstel liet het geld flink rollen. DJ's, travestieten, heel veel drank en steltlopers. Geen trouwerij zonder steltlopers moeten de Heitingaatjes gedacht hebben. De jurk van de bruid was een ontwerp van Elie Saab (who the fuck is Elie Saab), en de rest van de familie werd gekleed door de speciaal uit Nederland ingevlogen styliste Danie Bles.Wie het breed heeft laat het breed hangen. De aanwezigheid van hun dierbaren was voor het stel genoeg, dus giften zouden rechtstreeks worden gestort aan KiKa. Kinderen kankervrij.

We zijn nu een kleine 7 jaar verder. De Heitingaatjes lopen bij de Voedselbank en moeten tegenwoordig economy class vliegen. Waar vroeger een privéjet gereed stond om deze moeimakende snobs overal heen te vliegen hebben ze vandaag de dag moeite om hun OV chip op te laden. Ik ben geschokt over zoveel leed en ben daarom bereid om het voortouw te nemen.We moeten in actie komen om deze grootheden er bovenop te helpen. Nederland heeft veel aan deze mensen te danken, Een GIRO 555 actie is wel het minste wat we voor deze schlemielen kunnen doen. Presentatie Patty Brard, styling Danie Bles en de kleding wordt ditmaal verzorgd door de Primark. In de PC was geen winkel te vinden die op de pof zaken wilde doen. Zet em op, mensen, geef gul.

[forescate]

Toen A. Volkers in 1937 van Voorstraat 13 naar Voorstraat 1 verhuisde, met de drukkerij, de boek-en kantoorboekhandel, annex leesbibliotheek wilde hij daar op een aparte manier bekendheid aan geven. Hij huurde twee steltlopers die op het Kerkplein heen en weer liepen en folders van het nieuwe bedrijf uitdeelden.

Dat trok vooral belangstelling van de jeugd!