wear-your-poetry - Tumblr blog

[wear-your-poetry]

Find me on Facebook as well. 

[wear-your-poetry]

Flash-Bad?

Looking back - as a flashback to my past..I understood how important it is to remember and keep those memories in your mind. Remember what you have been through and where are you now. And here it comes the question: “Do the advantages outweight the disadvantages?” I believe it does. Looking back gives you power - strentghten- hope and its not so “bad” as they commonly say. Personaly I could say that from the past I can get a clearest picture of myself, my habits, my character , my beliefs which are linked to my future. It can be used as a self-growth tool.

 Searching on your past doesn't mean u live in it. You are NOT stuck in the past - you just need to invest in your personal growth and self-improvement . The whole process will give you the advantage to recognize and understand the progress, but additionaly it will be a very useful tool on which you can reach out your best version according to your personal goals or future plans. 

As far as I remember my self I had to face many inner-issues. I struggled a lot. Now, on my 28′s I realize that I always had the power and the willingness to achieve anything that I strongly wanted to. I always wanted to get done with all of this shit. I was trying hard to “grown” in any situation. And I did. I was always trying to get a better version of myself.

I read a variety of self improvement books, I had a psycatrist support - and yes am not afraid to say it, I was spending hours and hours to watch self - improvement podcasts, videos from specialists etc. I had been exposed my self in so many treatments just to find a solution on my inner issues.:  Hypnosis, aromatherapy, medicines for anxiety, music therapy and the list is huuuge. But this helped me a lot to improved in many ways: physically, emotionaly or even academically. 

After so many years, I realised that I had the willingness and the power to face my problems. That's the reason why I was trying to help my self in so many ways. Now, I can see the truth. MY truth.

Every book that I’ve read was saying the same thing: Imagine your self in 5 years from now. Find time to relax and meditate. Set your goals and put a deadline to achieve them.

The only thing that I haven't read was this : you need TIME, your own time. 

Time can helps you to understand- recognize and observe yourself without any pressure. If you give time to yourself you will finally understand who you are and what you have been through. Time will show you the way to rise and shine again. If you understand the importance of the time and timing you will see that everything will make SENSE at the end.

So don't forget to give yourself some time. Go ahead and try it. Don't push yourself to improve your health or life. Be patient and observe your lifeline. When the right time cames you will know what to do. 

[wear-your-poetry]

12.11.20

Κι όταν μου ζήτησαν να γράψω, ήθελα να γεμίσω το χώρο λέξεις, τους τοίχους, στα σεντόνια, στους καθρέφτες. Παντού. Κι άμα μπορούσα θα γεμίζα τον ουρανό γράμματα. Κάθε λέξη θα είχε νόημα. Κάθε λέξη θα φωναζε συναίσθημα. Έτσι όπως ο ήλιος παραδίδει την ψυχή του στο φεγγάρι κάθε φορά που ανατέλλει, έτσι και οι λέξεις θα προδίδουν την δική μου. Τα Κεφαλαία λένε τονίζουν το νόημα τους. Διαφωνώ. Αυτά τα μικρά, ψιλά γραμματακια συνήθως κρύβουν και τα πιο σημαντικά. Μπορούν να δώσουν κραυγαλέα συναισθήματα. Κι όποιος κάνει τον κόπο και τα διαβάζει σημαίνει πως θέλει πραγματικά να σε νιώσει. Ο ήχος τους μπορεί να συνθλίψει και τις πιο ανυπάκουες ψυχές. Γιατί?

Γιατί εκεί κρύβονται ο φόβος, η μοναξιά, η αδιαφορη συμπεριφορά, η καταπιεσμενη φωνή της κοινωνίας, ο επικριτικός λόγος, η απάθεια κι όλος ο βαλτός των αρνητικών συναισθήματων που κάθε άνθρωπος μπορεί να βιώσει.

Μην φοβάστε να νιώσετε. Αφήστε το συναίσθημα να σας λουσει. Το θέμα δεν είναι πως να το αποφύγεις αλλά πως να το διαχειρίστεις.

[wear-your-poetry]

They say that art doesn't have limits. I believe that's true. I also believe that fashion and styling are a piece of your creativity and uniqness. But don't limit yourself. If you really enjoy buying clothes or follow new trends I suggest to get involved in other aspects of art. Get a brush.

Λένε πως η τέχνη δεν έχει όρια. Το πιστεύω. Ακόμα πιστεύω πως η μόδα και το στυλ είναι κομμάτια της δημιουργικότητας και της μοναδικότητας σου. Μην σου θέτεις όρια λοιπόν. Αν πραγματικά σου αρέσει να αγοράζεις ρούχα η να ακολουθείς τις νέες τάσεις σου προτείνω να ασχοληθείς και με άλλες πτυχές της τέχνης. Get a brush.

[wear-your-poetry]

[wear-your-poetry]

[wear-your-poetry]

Collar me up with some dynamic prints and accessories. From other prospectus ☝️

[wear-your-poetry]

[wear-your-poetry]

[wear-your-poetry]

[wear-your-poetry]

[wear-your-poetry]

[wear-your-poetry]

[wear-your-poetry]

#suits#early90's

[wear-your-poetry]

1998 #chanel #fashionshows #smells#elegance

[wear-your-poetry]

Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως έχουμε φτιαχτεί από το ίδιο "υλικό". Το τι δύσκολα αντιλαμβανομαστε/αποδεχόμαστε όμως ,ειναι η εσωτερική πολύπλοκοτητα του κάθε ανθρώπινου είδους. Με την εσωτερικοτητα ως γενική έννοια αναφέρομαι σε τρεις τομείς : α) τα βιολογικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του καθενός β) την διαφορετική σύσταση των ορμονών του εγκεφάλου γ) το προτωτοκο συναισθηματικο πλέγμα και τις ορμόνες που εκκρίνει το καθένα από αυτά σε κάθε εξωτερικό ερέθισμα.

Τώρα, ειναι εύκολο να κατανοήσουμε και να παρατηρήσουμε πως οι ανθρωποι ως φυσική ύπαρξη μοιάζουν με άγρια ζώα κάτω από ένα καθεστώς απόλυτης ελευθερίας. Η αγριότητα αυτή αντιστέκεται στους περιορισμούς μιας "φτιάχτης" νομοθετικά και μη - κοινωνίας - η οποία έρχεται να καταπατισει αυτά τα ζωοδη χαρακτηριστικά του ανθρώπινου είδους. Με την προσαρμογή αυτή που καλείται ο κάθε άνθρωπος να αποδεχθεί ως "εξέλιξη" έχει ως απορρια τη συναισθηματική πλήξη, την μίμηση συμπεριφορών οι οποίες καθορίζονται από περιοριστικους νόμους που δεν γράφτηκαν ποτέ, την αλλοτρίωση της προσωπικότητας - ώστε να αρμόζει με αυτούς τους άγραφους νόμους αλλά ακόμη και την επιθυμία μιας σταθερότητας ( η καλύτερα ασφάλειας ως αίσθημα επιβίωσης) που έχει ως ανάγκη για μια ισορροπημένη στάση ζωής.

Με λίγα λόγια, ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ ελεύθερος. Σε αυτή την δήλωση όμως κρύβονται πολλά αναπάντητα ερωτήματα και τροφή για σκέψη.

Πως ο άνθρωπος θα μπορέσει να απελευθέρωσει το πιο αλησμόνητο αληθινό του εαυτό όταν έμαθε από παιδί να τον περιορίζει ?

Άνθρωποι με ανισσοροπια δεν είναι άνθρωποι που κακώς σκέπτονται και αντιδρούν. Αντιθέτως, είναι άνθρωποι ρεαλιστές. Άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι και η κοινωνία τους περιορίζει με κάθε τρόπο. Δεν το δέχονται. Είναι ριζοσπαστες. Είναι πιο κοντά στην άγρια φύση τους πάρα μια καλοντυμένη ουτοπία.

....

[wear-your-poetry]

Δεν διαφέρει σε τίποτε από το σήμερα. Η επαναστατική κριτική του Διογένη σε κοινωνικό - ηθικά ζητήματα φαίνεται να έχει διαχρονικό χαρακτήρα. Γνώρισα τυχαία έναν άνθρωπο με φανάρι. Ήταν από αυτούς τους φωτεινούς ανθρώπους με χαμόγελο και ευγένεια. Μου διηγήθηκε το μύθο του Διογένη. Με ξεπληξε - δεν τον γνωρίζα. Μέσα απο την ευγενική του παρουσια με άφησε να δω την πικρία που κουβαλούσε κάπου βαθιά μέσα του. Ένας ακόμα Διογένης. Με φανάρι. Δεν είναι αυτοσκοπός του. Αλλά ίσως είναι ανάγκη για αγάπη, Ανθρωπιά. Βλέπεις.. εκ τότε υπήρχαν άνθρωποι που έψαχναν Ανθρώπους... Είμαι ευγνώμων που γνώρισα μερικούς.