#BDRRM

[kraftwerk113]

Life´s too short for weird music - Tagesempfehlung 01.07.2023

Album of the week: bdrrm / I don´t know

Track: be careful

Vor dem Original – Slowdive – veröffentlichen bdrrm ihr zweites Album I don´t know. Das Quartett bdrrm befindet sich seit 2020 auf der Shoegaze Landkarte und ist moderner Vertreter des offensichtlich gerade wieder angesagten Genres. Das Album beinhaltet gitarrenlastige Indiesoundflächen wie das exzellente Be careful. 

[dolfociara-blog]

REFLECTION, SYNTHESIS, AND ANALYSIS

Ang mga problema na kinahaharap ng komunidad ay hindi tamang pagtapon ng basura, pagdagdag ng pagtatayo ng mga imprastruktura, at pagdami ng tao na nakatira roon. Sa aking palagay, dumarami ang mga basura sa paligid at pagtatayo ng mga imprastruktura sa paligid dahil sa pagdami ng taong nakatira roon at kailangang tugunan kanilang mga pangangailangan. Ang mga solusyon na maaaring gawin ng gobyerno ay pagbibigay ng trabaho sa mga taong walang trabaho na nakatira roon, at pagtuturo ng tamang asal at paraan kung paano magtapon ng basura upang mapangalagaan ang lugar at kalikasan. Kung maiuugnay ito sa mga kalamidad na nangyayari sa ating bansa, ang mga basura sa paligid ang isa sa mga nagiging sanhi ng pagbaha dahil natatabunan nito ang mga drainage na pwedeng daluyan ng tubig. Kailangan nating malaman at tugunan ang mga problemang dulot ng kalamidad sa bansa para sa kaligtasan ng mga tao at maiwasan na rin na mangyari ulit ang mga problemang nangyari tulad noong panahon ng Bagyong Ondoy. Maaari nating matugunan ang mga problemang ito sa paraan na pagsunod sa mga simpleng batas tulad ng tamang pagtatapon ng basura at pakikiisa sa pagtulong sa isa’t isa sa mga oras ng kalamidad. Ang mga aksyon na nararapat na parating isinasagawa ay ang paglaganap ng kaalaman sa mga nangyayari sa ating bansa upang ang lahat ay may alam rito at alam ang gagawin sa oras na dumating ulit ang mga sakuna sa bansa. 

[alliahahmed-alshatti-csci11]

BDRRM KWENTUHAN

Hazard Identification

Ang naaalala kong mga bantang panganib na nangyari na sa ating barangay ay mga kalamidad tulad ng bagyo at lindol, sakuna tulad ng sunog at iba pang mga hindi inaasahang pangyayari tulad na lamang ng nakawan at patayan. Madalang mang maranasan ito ng ating pamayanan, kinakailangan pa rin nating maghanda dahil halos sa mga ito ay hindi inaasahan. Kung kaya naman ang ating barangay, katulong ang iba pang lokal na pamahalaan at mga opisyal ay ginagawa ang lubos ng aming makakaya upang hindi lamang maging handa ang ating pamayanan o maiwasan ang mga maaaring maiwasan. Sa kadahilanang hindi naman lahat ng naninirahan sa ating pamayanan ay may kaya sa buhay, mayroong mga pangyayari tulad ng nakawan, rambol o patayan marahil sa impluwensya ng mga illegal na droga at iba pa. Kaya naman pinalalawak ng ating barangay ang koneksyon sa mga naninirahan upang madaling makaaksyon sa mga ganitong pangyayari at maiwasan ang paglala ng sitwasyon.   

Vulnerability, Elements and People at Risk Assessment

Sabihin nating may tumamang bagyo ngayon, buong barangay ang mapipinsala ng baha sa kadahilanang hindi pa natataasan an gating mga kalsada kagaya ng mga katabing barangay. Mayroong mga iilan ring kanal ang barado. Hindi gaanong maayos ang ating drainage system sa kadahilanang karamihan ay hindi pa rin nagtatapon ng kanilang mga basura sa tamang tapunan kahit mayroon naming nagongolekta ng basura tuwing umaga at mga tigawalis ng kalsada tuwing gabi. Kung titignan naman ang mga imprastraktura, pinakamaapektuhan ang mga nasa iskinita lalo na ang mga bahay na gawa lamang sa kahoy at hindi gaanong katibay ang pundasyon. Naaalala ko pa nga noong bagyong Ondoy, walang makalabas ng kani-kanilang mga bahay hindi lamang sa baha kung hindi na rin sa mga nagliliparang yero o mga bubong ng bahay. Sabihin nating nagkaroon naman ng sunog, pinakamaapektuhan ang mga nasa iskinita pa rin dahil karamihan naman ng mga bahay sa bukana ay magaganda ang pagkakagawa at hindi gaanong dikit-dikit kaya nga ang pinakaligtas ay ang mga nasa bukana dahil pagkalabas lamang nila ng bahay ay nasa kalsada na sila, madaling makahihingi ng tulong at masasaklolohan. Kaya’t nangaganib talaga ang mga tiga-iskinita dahil hindi lamang sila lantad sa panganib, mababa rin ang kanilang kapasidad dahil karamihan sa kanila ay mahihirap.

Capacity and Disaster Management Assessment

Mayroong mga megaphone na nakakabit sa iilang poste sa barangay na tiyak naming maririnig ng mga mamamayan ang mga paalala o mensahe ng mga opisyal. Mayroon ring tricycle ang barangay na magagamut sa pagsaklolo halimbawa na lamang kung mayroong naaksidente, maisusugod kaagad sa ospital. Mahirap kasi gumamit ng sasakyan katulad ng kotse sa ganitong lugar dahil kung hindi masikip ang kalsada ay traffic naman. Hindi lamang ang ating chairman ang namamahala sa lahat kung hindi lahat ng ating mga opisyal mapasekretary, tresyurer o kagawad ay hands-on sa pagbibigay-serbisyo sa ating pamayanan. Mayroong mga programa ang barangay na iniraraos sa tapat nito kahit sa ilalim lamang ng isa o dalawang tent para sa mga mamamayan katulad na lamang ng seminar para sa preparasyon sa sakuna, mga aplikasyon sa trabaho, mga libreng bakuna o libreng konsulta at iba pa. Nagbibigay rin ng donasyon ang barangay kagaya na lamang ng mga relief goods sa panahon ng sakuna, libreng gamut buwan-buwan para sa mga senior citizens, at iba pa. At dahil malapit rin ang barangay sa mga konsehal katulad na lamang ni Manny Lopez nagbibigay rin ito ng donasyon katulad na lamang ng libreng mga tungkod o wheelchair para sa mga senior citizens na nangangailangan nito at libreng bigas at mga de lata kahit walang sakuna. Ang wala lang ating barangay at iba pang kalapit natin ay evacuation center kung sakaling magkaroon ng isang sakunang makaaapekto sa karamihan kung kaya’t ang pinakatakbuhan nating lahat ay ang ang mga complex o basketball court na hindi rin naman kalayuan.

[erica-mae-santos]

Bilang requirement sa UST NSTP ay tumungo ako sa Barangay Hall ng aming komunidad upang makipagkwentuhan ukol sa Disaster Risk Reducation and Management Plan na mayroon sa amin. Kinunsulta ko ang isang Barangay Konsehal na si Ginoog Lee Sacdalan at pinahayag niya ng malinaw at ekstensibo ang mga kanyang sagot sa aking mga katanungan. 

Ayon kay Ginoong Sacdalan, kadalasan ang mga bantang panganib na dumadagsa sa barangay ng Talisay ay ang mga bagyo at pangalawa na rito ay ang mga lindol. Bagaman, higit na nakaaalarma ang mga lindol sapagkat walang tiyak na panahon o oras kung kailan ito dadagsa—kumbaga walang makapagsasabi, ‘di tulad kapag bagyo, kung kelan at kung gaano kalakas ang tama ng lindol. Gayunpaman, ipinakakalat ang mga bantang sakuna sa Barangay Talisay sa pamamagitan ng pagiikot sa Barangay habang bukas ang sirena at inaanunsyo ang balita. Pagdating sa bagyo ay mayroon namang  mga panahong nakatakda na na inaasahan ito, tulad ng mga buwan ng Hunyo at Hulyo, minsan ay pati sa mga “BER” months. 

[mathewrelato]

Barangay Disaster Risk Reduction and Management

December 1 , 2019 – We were tasked to analyze and describe the situation with regards to the Disaster Risk Reduction Management (DRRM) in our corresponding barangays/communities. With the help of Kagawad Roderick Arciaga, I was able to conduct an interview with regards to the barangay’s BDDRM and their action plans whenever there are calamities that can affect the barangay .

According to Kag. Roderick Arciaga the Typhoon Yolanda has greatly affected the barangay, causing immense floods to the places near the rivers, He pointed out that the river tends to overflow whenever there are heavy rains. The places most affected by this is specifically the “Molino 1 Ilaya” and the “Woodstate subdivision” this also includes its residents. I can say that those places and the people living there are the most vulnerable whenever calamities occur. Kagawad added that whenever there are incoming calamities or problems, they give out warnings and notices to the citizens as early as possible in order to ensure the safety of everyone and so that they could be aware. The barangay also has a QRT or Quick Response Team incase of emergencies and for them to be efficient in times of calamities.

The pictures below is the barangay’s BDDRM hazard and safety map:

According to Kagawad the safest place in the barangay is in the barangay hall itself along with the church and the basketball court.

                                     Barangay Molino 1 Covered court

                                      Church in Barangay Molino 1

As I’ve observed during the community walk there are dirty canals with stagnant waters around most of the houses, I consider this as a hazardous spot for it can be a source of mosquitos which can carry dengue and it could really have a bad effect for the citizens of the community.

As I’ve mentioned the issues in the community include the immense flooding within the villages that are near the river and the dirty canals with stagnant water. There is also another issue and that is the shortage of water supply and problems with electricity after calamities, according to Kagawad this occurrence happened after the Typhoon Yolanda where the community experienced a black out and the shortage of potable water.  I think that these issues happen because of the lack of initiative of the local government as well as the citizens of the community to solve these problems/issues. In my opinion the barangay together with the local citizens should do a cleanup drive in the community in order to remove the stagnant waters and the barangay should also provide trash bins around the community so that the trashes wouldn’t be scattered all over. With regards to the flood issue, the barangay could initiate a project to develop a better drainage system for the villages or to create a barrier/wall so that the water from the river couldn’t enter the villages whenever it overflows. As for the water shortage the barangay should prepare an emergency water supply so that when shortage occurs, they can provide enough water for the community.

After the “Kwentuhan”’ and the Community walk I realized that I live in a community where we have competent barangay officials who are ready to help the local people, the community is prepared for the possible calamities that may come. The barangay has programs in order to help people before, during, and after calamities strike and most of all the people are always ready to help each other in times of need. The only things that the barangay has to work on are the issues that I have mentioned above.

We need to address the issue of disasters of our country in order to have a better society and for the sake of various communities. If we are aware of the problems and disasters that are occurring in our country, then we can immediately make an action plan and implement programs in order to mitigate the effects of these problems/disasters and to provide the people with what they need. It is for the safety of all the citizens of the country and to reduce casualties if ever a calamity/disaster will strike. We can address these by simply cooperating with the government or NGO’s in order to help in making an action plan for these disasters.

As a concerned citizen of the country and as a student, I believe that it is my duty to spread awareness and to help my fellow citizens in preparing for the possible problems/disasters that our country or our community may face. I can share my knowledge about DRRM to my fellow countrymen so they could also have the necessary information on what to do before, during, and after a calamity. By doing these simple things I believe that I could be of help in both my community and in the country.

I would like to thank these people for making this possible

From left to right: Kag. Lamberto Alonzo, Kag. Roderick Arciaga and Kag. Rommel Gayamo

[kamalayanspw]

KAALAMAN

SINO AKO?

Mabuhay! Ako si Cecille Ann V. Merlin. Ako’y nag-aaral sa Unibersidad ng Santo Tomas at pinagtalaga kami upang malaman aming Barangay at ang Disaster Risks and Managament nito. Tara! Tukuyin natin ito!

Saan nga ba banda ang “San Pedro West, Rosales, Pangasinan?”

“According to PhilAtlast.com, San Pedro West is a barangay in the municipality of Rosales, in the province of Pangasinan. Its population as determined by the 2015 Census was 1,954. This represented 3.10% of the total population of Rosales. The population of San Pedro West grew from 1,496 in 1990 to 1,954 in 2015, an increase of 458 people. The latest census figures in 2015 denote a negative growth rate of 2.87%, or a decrease of 323 people, from the previous population of 2,277 in 2010. San Pedro West is situated at approximately 15.8962, 120.6370, in the island of Luzon. Elevation at these coordinates is estimated at 36.9 meters or 121.1 feet above mean sea level.” It is also, located on northern luzon.

Source: San Pedro West, Municipality of Rosales, Province of Pangasinan. (n.d.). Retrieved from https://www.philatlas.com/luzon/r01/pangasinan/rosales/san-pedro-west.html.

PAGDAKO

Noong ika-30 ng Nobyembre, ako ay dumako sa aming Barangay Hall at gumawa ng interview kasama ang Barangay Kagawad na si Gng. Lorna T. Fadriquela.

Si Gng. Lorna T. Fadriquela, ay sa isang taon pa lamang namamahala sa Barangay bilang Barangay Kagawad. Nanalo siya noong Nakaraang taong eleksyon. Tamang-tama din na siya ang aking ininterview sapagka’t galing din siya ng seminar patungkol sa DRRM.

MGA BANTANG PANGANIB

Source: San Pedro West, Municipality of Rosales, Province of Pangasinan. (n.d.). Retrieved from https://www.philatlas.com/luzon/r01/pangasinan/rosales/san-pedro-west.html.

Aking nalaman na ang madalas tumama na kalamidad sa aming lugar ay Bagyo. Ang pinakamalakas ng Bagyo na tumama sa aming lugar ay ang Bagyong Pepeng noong taong 2009. Ayon kay Gng Lorna, dito naipakita saaming lugar ang bayanihan at pagkakaisa ng mga tao sapagka’t nagpatuloy sa mga bahay-bahay (mga may bahay ng 2nd Floor) ang mga tao upang matulungan ang mga may bahay na nakapwesto sa mga mababang lugar. Noong panahong ito, wala pang evacuation center na pwedeng pagtuluyan ng mga tao.

Isa pa sa mga panganib na nararanasan ng aming Barangay ay ang lindol. Ayon kay Gng. Lorna, malimit lamang magkalindol saaming lugar ngunit lagi namang  handa ang Barangay tuwing nagkakaroon.  

Tuwing may bagyo naman, palaging tinitignan/binabantayan ang mga ilog na malapit sa aming lugar upang malamn kung kailangan an bang lumikas ng mga taong nasa paligid nito, at maghanda. 

Nalalaman ng mga Barangay Officials kung may paparating na kalamidad sa aming lugar sa pamamagitan ng Radyo o kaya naman sa telibisyon. Pinapalikas na nila ang mga tao kung may mga anunsiyo na mula sa LGU o Local Government Unit ng aming Bayan.

Capacity and Disaster Management

Ang ginagawa ng Barangay at pamayanan tuwing may paparating sakuna ay sinasabihan na agad ang mga tao sa aming lugar, kung biglaan naman kagaya ng lindol, nagkakaroon sila Earthquake Drill para may karanasan o pagsasanay sa kung anong gagawin ng mga tao kung may mangyari mang mga sakuna.

May nakalaang BDRRMC FUND INVESTMENT PLAN ang aming Barangay na siyang nagkakahalaga ng 124,714.00 Pesos. Ayon kat Gng. Lorna, Balak nilang bigyan ang kada bahay ng pito, flashlight at iba pang bagay na maaring makatulong tuwing may sakuna. Naglalaan din sila ng mga pagkain, kung sakaling may mga kalamidad na darating.

Sa kasalukuyan, ang mga programa ng barangay ay pagdalo sa mga seminar patungkol sa paglikas. Sa loob naman ng Barangay Hall, mayroong CCTV na siyang makakatulog kung ay mga aksidenteng mga nangyari. 

Mayroong ding mga volunteers, at mga Barangay Tanod na siyang tumutulong upang magkaroon ng ligtas na pamayanan. 

Eto naman ang mga taong namamahala patugnkol sa mga Sakuna na mangyayari at nangyayari sa aming lugar. Sila ang mga nangunguna upang gabayan kaming mga lokal.  Sabi din ni Gng. Lorna, may mga kabataan ding tumutulong o nagvovolunteer para sa komunidad. 

Vulnerability, Elements, and People at risk Assessment

Ayon kay Gng. Lorna, ang bahagi kung saan may pinakamatinding pinsala na lugar sa aming Barangay ay ang mga mababang lugar nito at ang mga bahay na malapit sa ilog, sapagka’t kapag umulan maari silang bahain at kapag umpaw naman ang tubig mula sa ilog, maari silang maapektuhan at bahain din.

Patungkol naman sa serbisyong pangkabuhayan, lipunan at imprastaktura ng aming pamayanan, nakakaapekto dito ang mga pananim ng mga magsasaka. Sa aming lugar, kalat ang pananiman at mga lupa at halos ng mga tao ay pagsasaka ang trabaho . Kapag ay malakas na ulan, nababaha ang mga lugar na ito at kung bagyo naman, nahahangin ang mga palay na siyang ikinasisira ng mga ani. 

Ang evacuation center ay isa sa mga pinaka-ligtas na lugar sa aming pamayanan. Pinagtutuluyan ito ng mga taong pinapalikas dahil sa mga sakuna. Bagong gawa lamang ito, at unang beses ko din ito nakita noong simahan ako para sa Community walk.

Ang Basketball Court (open area) naman na ito ay isa din sa mga ligtas na lugar ng aming pamayanan. Kapag may lindo, diyan pumupunta ang mga tao dahil ito open space at malawak.

Isa din ang Barangay Hall,  sa mga ligtas na lugar. Ayon kay Gng. Lorna, kapag wala ng puwesto sa loob ng evacuation center, ipinupunta nila ang mga tao dito.

Patungkol naman sa mga lugar kung saan hindi ligtas at delikado, hindi ako pinayagan na papuntahin ni Gng. Lorna sapagka’t delikado na raw ito ngayon. Ngunit, noong mga circa 2014, nakapunta na ako sa isang ilog saamin na siyang delikado at umaapaw pag bumabagyo (tignan ang piktyur sa itaas). May hanging bridge ito sa taas na siyang tinatapakan ko sa larawan. 

MGA SULIRANIN

Isa sa mga suliranin na aking nakita ay walang gaanong kabuhayan at nakapokus lamang sa pagsasaka ang mga tao. Kaya naman madaling bahain ang mga mababang lugar sa aming pamayanan dahil kulang sa paglilinis at hindi gaanong strikto ang implementasyon patungkol sa mga basura 

Tuwing may bagyo na tumama sa aming lugar, ang mga pananim ng mga magsasaka at ang ekwelahan ng aming pamayanan ang naaapektuhan. Ngunit, sa pagtutulungan at pagbabayanihan ng mga tao sa aming lugar, nalalagapasan namin ito at umuuwing may ngiti sa aming mga labi. 

Sa makatuwid...

MGA LIGTAS NA LUGAR

Ang Evacuation Center;

Ang Barangay Hall at ang;

Basketball Court

MAPANGANIB NA LUGAR

Isang Hazardous place naman na aking napuntahan na noong 2014 ay isa sa mga ilog na malapit sa aming pamayanan. 

Sa ibaba ng Hanging Bridge ang ilog.

-----------

Dito na nagtatapos ang Kaalaman patungkol sa aming lugar (Barangay San Pedro West, Rosales, Pangasinan) at kung paano kami maghanda at bumangon sa mga Sakuna. Ngayon ikaw ay may KAMALAYAN na.

[lycrk12]

Leyca Laxa, isang UST NSTP student sa section C-COM7 at ang aking na-interview ay si Sir. Alex Sandique

[patriciagudito-blog]

The Truth about Barangay 471: BDRRM Kwentuhan

In today’s blog post, I will be talking about Barangay 471, the barangay I have been staying in for the past four months ever since moving into my dormitory (which is part of the barangay, too, of course!) for college in University of Santo Tomas!

Barangay 471 had been a home for many UST students who decided to reside in their dormitories that is only a walking distance to the university (including yours truly). From first year to fourth year students, there isn’t a day where you wouldn’t be able to spot a student either walking home, eating in fast food places or even small homemade food places as we call it ‘karinderya’s,’ or going to the known billiard place in Navarra street where many students go to spend their breaks or to just spend their past time.

 It is located in Sampaloc, Manila, along Dapitan street where it also encompasses the streets of Juaning, Navarra, Rosarito, Asturias, Antonio, Santander and a portion of Laon Laan. It may be a small barangay but hundreds of people are accommodated by barangay officials, especially that there are students that either has a permanent residency or just staying in a dormitory, whether minor or legal, are one of their foremost priority. 

In one of their best practices/lifestyles, a curfew had been posted for minors. This simply shows their priority to safety and security for minors who are also students.

Despite the things I heard of before moving in, in terms of safety and security of this barangay, especially during hazards or calamities, I have come to know this community better by sorting out an interview with one of their officials who explained to me of their BDRRM that was executed and explained to community members.

 I was able to talk to Hon. Kagawad Chona “Bing” Regino about it and here’s the truth:

THE TRUTH

Just like any other normal rainy day in Manila, especially typhoons that had occurred, floods are commonly experienced here as well. Most common cause of this are always the pieces of trash that some residents leave on the ground that can lead to blocking and clogging of sewages. I know that this is common to some other barangays as well but I will highlight this as an important thing to discuss simply because I believe that one simple action can go a long way, so it’s either people throw their trash in the proper garbage containers that could lead to a lesser hazard as time goes by or experience flooding that could cause a risk on health. 

But not only does this issue affects the flood that residents experienced but also the air pollution. I’m not gonna lie but there are is an amount of time where I hate walking to school because of the air I breathe. And it’s not only because of the trash that I see almost everywhere on the ground but also those people who smoke. I have come to notice that there aren’t any signs that restricts or prohibits smoking so that gives people the idea that they could smoke anywhere unless there is a sign in some places like study hubs but that’s about it. 

Anyway, floods are what they commonly experience and since our country continuously experience typhoons, or just heavy rainfalls now that climate change has been growing, and is almost experienced everyday such as the  abnormal weather patterns. Due to heavy rainfalls, the winds are also strong that sometimes umbrellas can turn inside out. This occurrence is now unavoidable so safety precautions are needed to be discussed. Those affected by floods are commonly those clogged sewage and also the ends of the streets that meet along Dapitan. Students are foremost affected by this because they just walk from their dormitories to UST and along Dapitan gates is where they could enter. The homeless are also affected and they are commonly found in Navarra and Rosarito considering they stay outside fast food chains or convenience stores. What signals the barangay are mostly the noticeable weather conditions despite its unpredictable pattern due to climate change. Most are able to get to their homes safely.

One area in Navarra Street has a post of wires that seemed tangled to each other. This is considered a hazardous area simply because it is prone to danger because of the electric currents it has and once struck by lightning, it could cause a fire. The fact that is nearby an establishment.

One safest area can also be found in Navarra Street is the Barangay Hall and it is located to where most dormitories and study hubs can be seen. People can easily report complaints and the like.

Also talking about the recent earthquake that occurred last April 2019, that sort of raised awareness of the possible “The Big One,” the barangay also prepared for this possible occurrence that could happen anytime.

THE PLAN

When it comes to seasons of typhoons, flooding, and now waiting for the unpredictable “The Big One,” it is better to come prepared than risking safety. Every community/barangay should be able to have a plan and that is needed to be practiced by each of the members to be fully aware and to execute it properly when hazards are taking place.

One of which is when an earthquake would take place in the community, especially in preparation for “The Big One,” since Manila is part of the West Valley Fault that is said to move every 400 years and could cause a lot of damage in infrastractures and fire.

First Phase: The Preparation Phase

The barangay is said to have an alternative water source since the water system will most likely be stopped. Fuel supply is already taken care of especially that in between Juaning and Navarra is a gas station. Food supply is adequate considering the barangay is within the University Belt, fast food chains and convenience stores are present in the area. The assessment for the infrastructures are still ongoing whether these are safe when a high magnitude earthquake will take place. A public address system had been installed for an easier communication within the community. Basic Life Support Training had been conducted as well within the community by the UST Medical Division.

Second Phase: Response

This phase simply performs the “Duck, Hold, and Cover” process. When the shaking occurs, it is important to take note to duck under sturdy surfaces such as tables, covering their heads with both of their hands and arms. Remember to stay away from glass and windows. It is also important to be observant of falling objects.

Third Phase: Evacuation

Once the shaking has stopped, the residents should be able to evacuate the building immediately (once the second ring was heard that signals that it is safe to evacuate). Locations on where to evacuate had already been determined. Normally, these areas should be open and away from trees, buildings, fences, walls, electricity poles, and bridges. Residents of the Barangay 471 should gather straight to the UST grounds. 

The Barangay also joined the fire drill of Raha Fire Volunteers of Sampaloc in case of a fire post earthquake.

Barangay 471 had also divided its council members into teams that would supply the needs of the people in preparation for hazardous events and have their corresponding responsibilities such as the Barangay Disaster Coordinating Council (BDCC), Warning Service Team (educate residents on different signals and actions that are needed to be taken and to organize members for training), Rescue and Evacuation Service Team, Disaster Relief and Supply Service Team (responsible for locating injured, trapped, and stranded residents), Medical Service Team (in charge for the training of first aid services in case of an emergency), and the Fire Brigade Team (organizes fire fighting instructions and training). 

Now for the projects that have been implemented within the community included De-clogging in case of a hazard or flooding occurs and this benefits a 100% of the constituents since flooding is the most common occurrence. This project does not only contribute to the community itself but also for the Manila Bay that had been experiencing a clean up drive due to the rough amount of trash that it accumulated. 

There is also a clean up drive every week in order to practice and have discipline in throwing out trash in its proper area, but this certain practice isn’t evident as much as trashes are still seen everywhere.

REFLECTION:

Being new to the community and possible living the next four years of my life as a college student in this barangay had me some doubts before, but after the interview, my eyes opened at how they were actually prepared. Although it wasn’t surprising to know that floods still take over this small community because that was their common hazard as it happens yearly, whether it is a typhoon of a normal heavy rainfall. And it all rooted to just one simple bad habit that most Filipinos do: leaving trash on the ground. This is also a common problem that is simple to cause but also simple to prevent from happening by having discipline among ourselves. This actually leads me to point out their project of de-clogging because it’s a simple act which I like and only uses simple materials. And as I said earlier, a simple act can go a long way, just like how they mentioned that by declogging, it can also help the Manila Bay that is currently experiencing pollution. 

It’s important to talk about disasters in our community because it does not only promote awareness, but also the fact that there are actions that we can do to lessen it and to actually keep ourselves safe from it. There are a lot of ways to address this in a way that residents of the community should be able to understand how it happens, how it affects our lives, or to others, and that there are things that we do that makes it happen such us lessening trees that absorbs water and prevents floods. But now the drainage system had been clogged and trees are still continually being cut down. 

As a member of the community and this nation, I would take part in seminars that promotes knowledge about disasters and vulnerabilities, and its roots because awareness of these aren’t enough.

[irafdavid-blog]

BDRRM KWENTUHAN

P A R T   1

Going out to keep in touch with the things that are happening in my community by having a talk with a barangay official is something I would have never thought of doing. I have always been so busy doing other things that I sometimes do not have enough time to stop and be concerned about the state of my environment. Especially now that there are a lot of requirements in school, and there are a lot of tasks handed down to me, I am really grateful to have an opportunity like this as an avenue to become knowledgeable and more aware of what is happening in my own community. A couple of weeks ago, I had the pleasure of meeting with Mr. Arcadio Castro, the local barangay official of Barangay Lambakin, Marilao, Bulacan. 

Before I walked around the streets of Lambakin, I asked him a couple of questions regarding the current situation of the community. I found out that they conduct DRRM seminars in different schools in order to raise awareness about the possible disasters that could come and also to educate and prepare them on what to do in times of calamities and natural disasters. According to Mr. Arcadio Castro, conducting such seminars are important in order to prevent any accidents and casualties in the future, and this is one of their strategies that would ensure the safety of the citizens. I also asked if there are any problems or places in the community that could possibly be hazards that may bring harm to the community in times of disasters, however, he said that they always roam around to check for such hazards, and fix them immediately if ever there was one. He also mentioned that the barangay officials go around the community to spread out warnings and updates whenever there is an impending typhoon, that way, the citizens would all be informed from time to time. 

[glazeddonut-blog1]

BDRRM Kwentuhan

Nobyembre 29, 2019 sa oras ng alas sais ng gabi nang ako ay nagsagawa ng interview sa Barangay Magdalo, Imus Cavite. Napili ko ang barangay na ito sa kadahilanan na isa sila sa may maayos na pasilidad, at malapit rin ito sa aming lugar. Ang nakausap ko sa aktibidad na ito ay ang punong barangay na si G. Kaizer L. Jardin. Siya ay may sapat na kaalaman tungkol sa DRRM hindi lang sa Barangay Magdalo, kundi na rin sa bayan ng Imus, Cavite. 

Ayon kay G. Jardin, pagbaha lamang ang naranasan nilang sakuna, sa Area C, Brgy Magdalo. Ang lugar na ito ay maliit, at ang nangyaring pagbaha ay medyo malaki, ngunit mabilis namang bumaba ang tubig. Pagdating naman sa lindol, pinagtutuunan nila ng pansin ang Deca Homes na isang subdivision sa barangay na ito. Ako ay namangha nang malaman kong pagbaha lamang ang sakuna na tumama sa lugar na ito. Nagpapatunay ito ng pagiging handa anumang mangyari. Nabanggit rin ng barangay kapitan na meron silang Annual Investment Plan. Ito ay ang badyet na inilalaan bago, habang, at pagkatapos ng sakuna. Kahit 70% lamang ang makukuha para dito, ay malaking badyet na rin iyon para maisaayos ang pagbili ng mga pangangailangan sa komunidad. Ang matitirang 30% ay mapupunta sa ibang estado ng kalamidad. Aking inaakala na ang badyet na iyon ay sa buong bayan ng Imus; ngunit mayroon palang badyet ang bawat barangay. 

Ang Barangay Magdalo ay may tinatawag na Barangay Risk Reduction, na kung saan gusto nilang bawasan ang epekto ng sakuna sa kanilang lugar. “Quarterly” sa isang taon ay isinasagawa nila ang earthquake at fire drill. Nagulat ako nang malaman ito, dahil kadalasan ay isang beses lang sa isang taon ginagawa ang ganitong klaseng mga aktibidad. Noong 2005 ay may nangyaring sakuna sa buong bayan ng Imus, na kung saan walang kuryente ng tatlong araw. Sinabi ni G. Jardin na noong mga panahong iyon ay hindi masyadong pinagtutuunan ng pansin ang batas ng DRRM kaya hindi nasolusyunan ang problemang ito. Dahil sa pangyayaring iyon ay sinisigurado nila kada taon na mapabuti pa ang pamamalakad ng barangay; lalo na ang DRRM. Isang halimbawa nito ay ang evacuation center na pinakaligtas na lugar kapag may sakuna. Dito ay matatagpuan ang maayos na palikuran, mga kwarto para sa buntis, at maliit na clinic. 

Matapos kong isagawa ang interview ay marami akong natutunan. Isa na dito ay ang paghahanda sa mga parating na sakuna ay mahirap, lalo na sa mga barangay. Hindi biro ang paglalaan ng badyet, at pagpaplano para dito. Kahit na mahirap ay naipapalakad ito ng maayos ng Barangay Magdalo. Malaking tulong rin ang social media sa mga barangay, dahil mas napapabilis ang pagkuha ng impormasyon at tuwing may paparating na sakuna. Hindi lamang ang mga opisyal sa barangay ang dapat magtuon ng pansin sa mga aktibidad kundi tayo ring mga parte ng komunidad. Dapat ay hindi tayo masyadong maging kampante dahil alam nating andyan ang mga barangay para tumulong sa atin. Mas maganda kung tayo ay magsisimula tayo sa sarili nating tahanan at magbigay ng tulong sa mga nangangailangan. 

[trishxarie]

BDRRM KWENTUHAN

Mga Bantang Panganib

Ang Panganib o (Hazard) ay isang phenomena o sitwasyon na kung saan ay maaari ito makapinsala sa komunidad, sa mga tao at sa kapaligiran. Ayon sa punong barangay ng Barangay 471 Zone 46, Samapaloc Manila na si Andy Perez ay nakararanas sila ng mga iba’t ibang panganib katulad na lamang ng pagbaha dahil sa malakas na ulan o bagyo, pagyanig ng lindol at sunog sa komunidad. Isa sa mga malalakas na bagyo na tumama sa Pilipinas ay ang Bagyong Ondoy, na kung saan ay nalubog sa baha ang ka-maynilaan kasama na ang Sampaloc. Ang mga mamamayan sa Barangay 471 ay lubos na naapektuhan dahil maraming mga estudyante ang na-stranded sa kanilang mga dormitories at marami ring mamayan ang lumikas sa kanilang tahanan at nagtungo sa evacuation center na matatagpuan sa 2nd and 3rd floor ng Barangay Hall. Bukod pa rito, isa rin sa mga panganib ay ang malakas na lindol na kung saan ay maaring makapinsala ito ng mga imprastraktura na nakatayo sa paligid ng komunidad. Panghuli ay ang sunog na madalas na nararanasan ng komunidad dahil sa iba’t-ibang dahilkan katulang ng short ciruit, naiwan na mga appliances at iba pa. Ang iba pang mga panganib ay ang kapapabayaan ng mga mamamyan na nagiging sanhi ng mga problema sa komunidad.

Vulnerability, Elements and People at Risk Assessment

Ayon sa Center for Disaster Preparedness Foundation Inc, ang pagkabulnerable ng komunidad at mamamayan ay nagpapakita ng kahinaan na harapin, bigyan proteksiyon at solusyonan ang nakaabang problema at mga panganib sa komunidad. Ayon sa Barangay, ang laging nakararanas ng sunog ay ang mga nakatira sa Antonio street dahil ang mga bahay doon ay magkakadikit-dikit. Dahil sa mga tabi-tabi na bahay ay malaki ang posibilidad na sila ay bulnerable sa mga bantang panganib katulad ng bagyo, pagbaha, lindol at sunog lalo na’t ang mga materyales na ginamit sa pagkakatayo ng kanilang mga bahay ay madaling masira at hindi matibay. Bukod pa rito, ang mga nakatira sa ganitong klaseng pamumuhay ay mga”low-class” families na kung saan ay talamak ang mga sakit at panganib sa kanilang buhay. Kapag nangyari ang mga bantang panganib, malaki ang tyansa na masira ang kanilang mga tahanan, pangkabuhayan at sa hindi inaasahang pagkakataon ay mawalan sila ng mahal sa buhay. Dahil dito ay may mga aksiyon na ginagawa ang Barangay. Una, mayroon silang evacuation center sa 2nd and 3rd floor ng kanilang barangay kung sakaling makaranas ng matinding pagbaha. Pangalawa, maaring lumikas ang mamamayan at magtungo sa UST Football Field kapag mayroon malakaas na lindol. Pangatlo, may mga fire extinguishers sa barangay at may malalapit na fire station katulad ng RAHA FIRE VOLUNTEER STATION upang mapula ang apoy. Gayunpaman ay mayroon pa rin kakulangan dahil sa mabagal na kilos ng gobyerno. Hindi rin natin masisisi, ang ilan sa mga mamamyan na takot sa pagbabago, matitigas ang ulo at hindi sumusunod sa mga panuntunan ng barangay na nagdudulot ng malaking panganib sa kanilang buhay.

Capacity and Disaster Management Assessment.

Ang kakayahan ay nagpapakita ng kalakasan sa pagsugpo ng mga problema sa komunidada. Kabilang na dito ang mga aksiyon na ginagawa ng Barangay at ng pamayanan upang makapaghanda sa mga paparating na panganib at mabawasan ang mga mapanirang epekto nito. Nababatid natin na mayroon nakaambang sakuna sa pamamagitan ng pakikinig sa Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Administration (PAG-ASA), Philippine Institute of Volcanology and Seismology (PHIVOLCS) at NDRRMC.Dahil dito ay ginagampanan din ng barangay ang kanilang tungkulin na maipabatid ang mga impormasyon sa kanilang pamayahan. Ang barangay 471 ay mayroon mga kagamitan katulad ng Two-way radio at megaphone na ginagamit sa pagpapalaganap ng mga mahahalagang impomasyon, reminders at babala. Bukod pa rito ay mayroon silang weekly clean-up drive katulad ng de-clogging of drainages na makakatulong na maiwasan ang palaging pagbaha, kung sakaling magkaroon ng malakas na bagyo. Katulad ng nabanggit kanina ay mayroon evacuation center sa 2nd and 3rd floors ng barangay hall. Namimibay rin ng bigas at relief goods ang barangay sa mga taong nasalanta ng sakuna.  Bukod pa rito ay mayroon rin first aid kit ang barangay upang magbigay ng paunang lunas sa mga sugat na natamo, nebulizer para sa mga may asthma at BP apparatus upang ma-monitor ang blood pressure ng mga mamamayan. Ang barangay ay nagmamay-ari rin ng Generator upang magbigay ng panandaliang kuryente sa komunidad, flashlight kung magkaroon ng brown out, barangay patrol upang magresponde sa mga emergencies at public address system or alarm na kung saan ay napapalaganap ang mga impormasyon sa mamamayan. Dahil sa mga kagamitan na ito ay nagiging handa ang barangay sa mga sakuna upang matugunan ang mga pangangailangan ng pamayanan. Isa rin sa mga aksiyon ng barangay ay mga libreng seminar sa pamayanan tungkol sa Disaster, Risk Reduction and Management, upang magkaroon kaalaman ang mga tao sa mga dapat gawin kung mayroon sakuna.

Ang lahat ng barangay officials at volunteers ay nangunguna sa pagsasa-ayos ng komunidad upang maisakatuparan ang kaligtasan ng mamamayan.

COMMUNITY WALK

Bukod sa mga nabanggit na karanasan ng mga mamamayan, isa rin sa isyu na kinakaharap ng komunidad ay ang pagbaha dahil sa mga nakatambak na samu’t saring basura sa mga water drainages at sa paligid. Nangyayari ito dahil hindi maayos ang pagtatapon ng basura ng mamamayan at patuloy na paggamit ng plastics. Ang plastics ay isa sa mga dahilan kung bakit nagbabaha sa lugar. Upang malutas ang mga isyu, kinakailangan na magkaroon ng maayos na segregration ang pamayaman at ang mga taong hindi sumunod sa panununtunan ay magkakaroon ng penalty. Karagdagan, ang mga plastics katulad ng mga sachet ay pwedeng ibigay sa mga NGO na kung saan ay pwede ito ma-recycle at gawing ecobricks. Bukod pa rito, maaari rin na i-ban ng local na pamahalaan ang paggamit ng plastics dahil lubos itong nakasisira sa kalikasan. Ang komunidad ay maaaring gumamit na lamang ng mga paper bags or reusable bags upang makatulong sa kapaligiran.

Ayon sa Center for Disaster Preparedness Foundation Inc. ang Pilipinas ay nakararanas parati ng mga sakuna katulad ng bagyo, lindol, pagputok ng bulkan at iba pang panganib pangkalikasan. Nangyayari ito dahil ang lokasyon ng bansa ay malapit sa Western North Pacific Basin at Pacific Ring of Fire. Bukod pa rito, mayroon na rin tinatawag na trashlide na ang ibig sabihin ay pagguho ng mga nakatambak o gabundok na basura na nangyari noong 2000 sa Payatas. Ang Pilipinas ay bulnerable rin sa pagkawala at pagkasira ng mga likas na yaman dahil sa mga mapanirang human activities na nakakaapekto sa kalikasan. Sa kabila ng sunod-sunod na sakuna na tumama sa Pilipinas, marami pa rin Pilipino ang hindi handa sa mga ganitong sitwasyon dahil sa kahirapan sa buhay. Nahihirapan sila makabangon at alagaan ang kanilang sarili lalo na ang kanilang pamilya. Gayunpaman, hindi natin maitatanggi na sa kabila ng mga problema na kinakaharap ng nakararami ay mas pinipili pa rin nila na mabuhay at maging masaya. Ang mga Pilipino, lalo na ang pamahalaan at mga organisasyon ay dapat magtulong-tulungan upang makapit ang inaasam na kaunlaran.

Bilang parte ng isang komunidad, ako’y nagagalak na malaman na handa ang aming Barangay sa mga sakuna na darating. Nakita ko na ang aming barangay ay handang magpalaganap ng impormasyon tungkol sa mga bantang panganib upang masiguro ang kaligtasan ng mamamayan. Dahil dito ay nagkaroon ako ng mga kaalaman tungkol sa mga Disaster Management at bilang education student ay pwede ko ipamahagi ang aking mga natutunan sa aking kapwa mag-aaral at sa mga susunod na henerasyon. Bukod pa rito, aking napagtanto na ang pagiging prepared sa mga sakuha ay magsisimula sa ating mga sarili. Kinakailangan na tayo’y matatag at magkaroon ng kaalaman sa mga gantong isyu upang alam natin ang mga dapat gawin. Ang pagkakaisa at pagtutulungan ay susi rin upang maging handa tayo sa mga sakuna na darating. Gayunpaman, may mga pagkukulang pa rin ngunit kaya naman agad ito masolusyunan. Dapat natin tandaan na tayo’y maging handa sa pamamagitan ng pagkakaroon ng pagkakaisa.

Kinakailangan natin matugunan ang mga isyu na ating kinakaharap upang hindi na maulit ang mga mapanirang epekto ng kalikasan na naranasan natin noon. Dapat tayong matuto upang malagpasan ang mga gantong sitwasyon. Makakamit natin ito kung tayo ay magiging handa sa mga sakuna at gagampanan natin ang ating mga tungkulin sa komunidad. Kasabay nito ang pagsuporta at paglaan ng pondo ng gobyerno upang matugunan ang mga pangangailan sa mga batang panganib at maging maayos ang ating bansa.

Bilang miyembro ng komunidad at ng ating bansa, maaari kong ituro ang aking mga nalalaman tungkol sa paghahanda sa mga sakuna sa iba’t-ibang tao. Bilang isang “future teacher”, pwede kong ipahayag ang aking mga natutunan sa aking mga kapit-bahay o kapwa mag-aaral. Magandang paraan rin ay ang paggawa ng vlog or blog patungkol sa mga dapat gawin kung mayroon darating na panganib at sa pamamagitan nito ay mas maraming tao ang makakaalam.

Mga kuhang litratro habang sinasagawa ang interbyu.

PAALALA:

Pindutin ang “view image” (right click) upang makita ang mga larawan sa taas.

References:

Batayang Konsepto ng DRRM.pdf. (n.d.). Retrieved from https://drive.google.com/file/d/141bgfnnGq8-8OfdiIpXFoaFyz9WZyQhA/view. 

[marked1231-blog]

In every country, we could avoid the fact that we are not safe when unexpected calamities and disaster came even if we are in a good environment. The best thing to do is to be prepared and knowledgeable. and it is through discipline like what kapitan said that we can achieve readiness and reduce the risk of injuries and death among the community. It help us to be independent among ourselves because in this kind of situation the first thing to do is to help yourself because the government and other institutions are delayed. One must know the HAZARDOUS place to avoid when disaster happen and know the SAFEST place to stay and apply the necessary PRACTICES done by your community.

AS A MEMBER OF THIS COUNTRY I surely believe that by improving our HEALTH and EDUCATION will give rise to a better community. It is a domino effect with proper and enhance education, our country can harvest good and educated leaders and citizens that will eventually embodied all the learning in the school including this disaster management. And it is through the good health lies a energy to execute these society roles properly and maintain them. Them infrastructures, facilities, military and economy will follow once these two, HEALTH and EDUCATION is properly achieved. 

[invigorate-ly]

DISASTER PREPAREDNESS AND RISK REDUCTION

On December 3, 2019, I visited the barangay hall of Barangay 472, Zone 47, District 4, Sampaloc, Manila with my friend to be knowledgeable on how they prepare for hazards and disasters. We were attended by their barangay chairman Mr. Francis Bonifacio, Jr. who was kind enough to inform me about my barangay’s disaster preparedness and risk reduction.

The areas that are always flooded due to frequent typhoons are R. Cristobal St., P. Florentino St., and P. Margal St. Because of having a creek near these streets, floods happen frequently when rain is continuous. Residents living in the sides of the creek are watched closely when there is a strong rain. The creek also signal floods because when the water flows up, streets nearby are affected.

The same problem is felt nationwide and a very prominent contribution to the problem is waste segregation where waste are thrown anywhere and it clogs canals which affects the drainage system. As a result, floods are very likely to happen and everyone is at risk when typhoons land.

Rubber boats are required in barangays that are at risk of flood. The barangay doesn’t have any but Mr. Bonifacio says that we will have one soon because of the requirement. There is also a scheduled segregated waste collection that encourages people to segregate.

A so-called Material Recovery Service (MRS) is also implemented wherein recyclable materials are collected. Earthquake drills are also held twice a year for the preparation of the residents. Evacuation centers are also established if floods are at its worst state. Two of which are Dapitan Complex and Ramon Magsaysay High School.

The ones who lead these kinds of disaster preparedness are the following: barangay chairman, barangay police officer, and BDRRM members. These people attend seminars and learn how disasters can be lessened in some way.

Nationwide, the National Disaster Risk Reduction and Management Council (NDRRMC) is responsible for guarantee the protection of the people during disasters. They, too, are the ones who plans and leads the activities to be done in these times of needs.

In participating in this activity, I appreciated how the people who lead DRRM plans consider the totality of the people’s safety and needs. Issues about disasters, hazards, and vulnerability need to be addressed because the resident’s protection and security is important.

To address the people’s vulnerabilities, we need to educate them on what might happen and what should they do in times of calamities. We should work hand-in-hand with the people who organize the plans for safety. Some solutions like waste segregation should be developed into a habit for easier management of disaster risks.

[wecharm08-blog]

My DRRM Kwentuhan

last tuesday December 17 2019, I interviewed a staff from the nearest Barangay Hall for some questions regarding BDRRM or Barangay Disaster Risk Reduction Management. Unfortunately, the staff didn’t want to be photographed and show their name that’s why we shall call them my BDRRM Kwentuhan Buddy :)

[itsmealyanagail-blog]

My dear Barangay 315

by Alyana Gail M. Anyayahan C-PHA-10

Simula nang pumasok ako sa Unibersidad ng Santo Tomas bilang Senyor Hayskul, ito rin simula ang aking pagtira sa masayang Barangay 315 Zone 32, pinamumunuan ni Chairman Emiliano Jimenez. Ang nasasakupan  Ito ang barangay kung saan lumaki ang aking nanay. Sakatunayan, ang bahay natinitirahan ko ngayon ay katabi lamang ng kanilang kinalakihan bahay. Kaya ang madalas kong kapit-bahay ay aking din mga kapamilya. Ang aking ininterview ukol sa barangay ay ang aking tita na si Nellia Manalo na isang kagawad dito sa barangay.

Habang nagaganap ang aming kwentuhan ukol sa mga pagtukoy ng mga bantang panganib ay tumambay muna kami sa barangay hall. Ang mga kalamidad na tumama na aming barangay ay bagyo, paminsang paglindol, baha at sunog. Aking halos tatlong taon paninirahan dito sa barangay ay nakita ko nga na mabilis bumaha rito sa amin. At sa bilis ng balita kapag nasa barangay ay naranasang ko ring magpanik dahil sa sigaw ng aming kapit bahat ng “sunog”. Base sa sinabi sakin ng aking titang tanod, napapaghandaan ng barangay ang mga paparating na bantang sakuna dahil sa news at radyo. Nararanasan naming ang mga ganitong banta, halos dalawa sa isang buwan, depende sa panahon.At dito kasi sa aming barangay ay hindi pantay o patas ang lupa. May mga lugar tulad ng mga bahay sa kanto ng Sulu at Mayhaligue, Kung saan kapag sobra kung magbaha kaya sobrang pinasala ang nararanasan ng mga nakatira dito.

Tulad nga nung nakaraang pag-ulan dahil sa bagyong Tisoy ay bumaha na agad. Lahat naman daw ay maapektuhan pero yung mga taong may mabababang mga bahay ay pinaka naaapektuhan kapag ganoong sakuna. Ang kapit-bahay naming na sila kuya Busoy ay isa sa nahihirapan kapag malakas ang ulan at mabilis ang pagpasok ng tubig sa kanila. Pababa ang kanilang flooring. Hindi pa nila napapataasan ang kanilang lapag o flooring kahit paglabas nila sa kanilang bahay ay mataas na ang lupa. Katunayan maraming mga bahay na katulad nila Kuya Busoy na halos kalahati na ng bintana na lang ang nakikita sa labas. Kaya kapag papasok sila ng bahay ay tila parang pumasok sila sa basement ng kanilang bahay dahil sa sobrang baba na ng lapag.  

Dahil bahain dito sa amin ay paminsan ay naapektuhan na ang mga taong nakatira dito na pagpasok sa trabaho dahil sa hirap sa paglusong sa baha. Isa kong nainterview ang newly graduate na nurse sa UST na si Adrielle Anyayahan. Naranasang niyang hinid nakapasok dahil sa sobrang pagbaha dito sa area namin at wala nang masakyang jeep. Sabi niya “paminsan mahirap pero walang magagawa since wala ngang sasakyan. Ayaw na lumusong sa bahay ng mga driyber ng jeep kasi sa sobrang taas ng baha.

Kung sa oras ng pag evacuate, sa assembly area ng Padre Gomez Elementary School ang pinakaligtas na lugar dahil yung school ground dito ay malaki. Sabi rin ni Tita Nel ay maganda na nag-iisa itong assembly area naming para sa mga pagkakataong nakakagulo, ang mga magkakapamilya ay inaasahang magkikita na lamang sa P.Gomez at hindi na maghahanapan pa sa buong barangay. Ngunit dito rin sa barangay ay may mga lugar rin kung saan delikado. Isang lugar ay ang paglalakad sa may Remigio sa kaliwang side ng P. Gomez, kapag kagabi kasi paminsan ay madilim at wala gaanong tao.

Sa suliranin naman na kinahaharap ng barangay ay ang disipilina ng mga tao ukol sa basura. Marami pa ring pasaway ang hindi sumusnod sa pagtapon ng basura sa tapunan ng barangay ng mga basura. Ngunit nalagyan na rin ng mga basurang biodegradable sa mga gilid-gilid para makatulong sa paghihiwalay ng biodegradable sa nonbiodegradable na mga basura. Madalas rin ang pagtapon ng mga tao sa kung saan saan kaya ang paglinis ng mga canal ay napapadalas.Sa katunayan ngayon ay naglinis ang isang grupo sa NSTP UST ng mga kanal. Sa oras ng kalamidad ang Brgy chairman kasama ang mga kagawad ay namamahala sa mga evacuation, announcement at pagtulong. Nilalagyan ng screen ang bawat canal upang ang mga basurang nakakalat sa kalsada ay masala at hindi malaglag sa kanal. Dahil dito naiiwasan ang pagbara ng mga kanal at mababawasan ang mga chansa ng pagbaha ng mataas.

Sa katunayan ay hindi sa akin napakita ang mga BDRRM plan kaya ay nagtanong na lamang ako sa kung anong merong nakahandang mga pangunahing lunas.Nakahanda ang mga first aid kit, fire extinguisher, flashlight, radio at iba pa sa barangay hall. Meron din daw ito sa mga bahay ng kagawad para sa oras na kailangan ng agarang pangangailangan, ay hindi na kailangan pumunta sa barangay hall. Ipinakita rin sa akin ang mga nakahandang fire extinguisher na nakasabit sa bawat poste ng aming barangay. Ang mga fire extinguisher na ito ay pinapalitan taon-taon. Tanong ko nga paano kung hindi nagamit ang fire extinguisher, ang sagot sa akin ay “magastos oo ngunit mas magandang gumastos ng malaki para sa kaligtasan ng bawat isa dito sa barangay.” Tunay nga na napahanga ako sa sagot ng aking tita kasi totoo. Hindi problema ang pera kung kaligtasan ang pinaguusapan. Sabi nga nila “Prevention is better than cure”.

[erica-mae-santos]

Masasabi ko na naging masagana ang aking DRMM Kwentuhan sa Talisay Barangay Hall kasama si Ginoong Sacdalan—ang Barangyay Konsehal. Marami akong nakuhang bagong kaalaman ukol sa mga preparasyon na inihahanda ng mga nangagngasiwa para sa komunidad. Gayunpaman, nakita ko ang Barangay Talisay—ang komunidad na aking kinabibilangan at kinalakhan—sa panibagong perspektibo sapagkat sinadya ko na lumibot sa buong Barangay at nakita ito muli sa bagong pananaw. Mahalaga ang aking karanasan sa aktibidad na ito sapagkat ito ay nagbigay daan sa akin upang makakuha ng mga bagong impormasyon at pananaw sa aking sariling komunidad.