bulutlardakimezarlik - Tumblr blog

[bulutlardakimezarlik]

Dudağından ismimi duydum,

ellerinde bir güldüm soldum

[bulutlardakimezarlik]

Yine çoğaldı sancılar,

sevinin yancılar

o bunu hep yapıyor. :)

[bulutlardakimezarlik]

Unutmayacağım, B. Hıçkıra hıçkıra ağladığım geceyi unutmayacağım. Hıçkıra hıçkıra attığım ses kayıtlarına verdiğin tepkileri unutamayacağım. Gözümden kan geldiğini unutmayacağım. Arkadaşlarımın, "kendini bitirdin," sözlerini unutmayacağım. O geceyi unutmayacağım. Senin hiçbir şeyin olmayışlığımı kabullendiğim geceyi unutmayacağım, B. Gelsen affedeceğim ama unutmayacağım.

[bulutlardakimezarlik]

Herkes bir şeyler söylemek istedi. "Gitme," demek istedi biri: "Kal," demek istedi. Biri, "Hayır," demek istedi. Ben, "Yapma," demek istedim sana. Yüzüne bakıp, "Beni bir çift gözün içinde kaybetme," demek istedim.

Sen yaptın, ben izkedim. Sen gittin, ben kaldım. Beni bu dört duvar arasında yalnız bıraktın. Sana kalamadım diye ben de kendimden geriye bir şey bırakmadım.

[bulutlardakimezarlik]

Ben geldim. Evet, iki yıl sonra..

[bulutlardakimezarlik]

kalan olmadın

giden olmadın

bana bir kere gülen olmadın

[bulutlardakimezarlik]

Sevgi neydi? Sevgi emekti.

[bulutlardakimezarlik]

Bir varmış, bir yokmuş..

[bulutlardakimezarlik]

Aşk nedir bilmem. Eski kafalıyım ben. Bir seni bilirim, birde adın geçince sıkışan kalbimi.

[bulutlardakimezarlik]

El olduk efendim. Velhasıl ziyan olduk, ziyadesiyle.

[bulutlardakimezarlik]

Neyine bağlandım ki bu kadar; Bana bakmayan gözlerine mi, yoksa benim olmayan kalbine mi?

[bulutlardakimezarlik]

ne zaman sağa dönsem bir şeytan gibi solumdaydın'

[bulutlardakimezarlik]

sevgi saplanti degildir

sevgi saplanti degildir

sevgi saplanti degildir

[bulutlardakimezarlik]

niye hersey kotuye gidiyor

[bulutlardakimezarlik]

Sudan çıkmış ama yine de boğulmuşum

[bulutlardakimezarlik]

Bak... Tutma elimden artık. Benim her adımda ayaklarıma batan uykusuz hatıralarım değil, sırtıma sabitlenip her çırpınışında daha da derine batan kanatlarım var artık.

Biraz daha çırpınırsam göğüs kafesimi delecek, sesini duymuyor musun?

Biz bunların hepsini aslında seninle beraber yaptık.

Göklere uzanan bir uçurtmanın ucunu bizi biz yapan ne varsa bağladık, ilk ateşi biz yaktık.

Biz yandık.

Biz seninle yandık.

Alevler karanlık sokaklara ulaştığında gözlerimizi kapattık.

Bak, benim... Benim boğazıma batan acılar var, konuşamıyorum bazen.

Sen anla.

Çünkü bir zamanlar gölgemizde soluklanan, işte o karanlık; sen de biliyorsun değil mi? Bu şehirden bize çıkış yok artık.

[bulutlardakimezarlik]

“Birini o andan çekip alman, onu kurtardığın anlamına gelmez,” diye mırıldandım ellerimi kollarıma sürterken. “Bazen onu ucundan kaçacak gibi olduğu kafesine geri tıkmış olursun. Etrafına surlar inşa etmiş olursun. Kuşun kanadını koparıp tüylerini yolmuş olursun. Elinden tutmuş da bırakmış gibi olursun, Milas.” Ellerimi indirip kollarımı kaldırdım hafifçe, rüzgârı daha derin hissebilmek için. “Bak, yoksun.”