delibals-posts

[delibals-posts]

telaşsız, sakin ve âsude bir yaşam...

[delibals-posts]

Bak dinledim seni'

[delibals-posts]

Bayramlar berekettir, umuttur, özlemdir. Dualarınız kabul olsun, sevdikleriniz hep sizinle olsun.. Kurban Bayramınız mübarek olsun.

[delibals-posts]

Üstümde çok değişik bir sakinlik var, kafamın içi deliriyor ama sakinim bu beni çok korkutuyor.

[delibals-posts]

Heveslerimin kursağımda kalmasından yoruldum artık cidden yeter yaa

[delibals-posts]

Yalnızlığa alışmış bir insanı sevmek çok meşakkatlidir...

[delibals-posts]

izlemek için bir dizi arıyorsanız, size yürekten dokunacak sıcacık bir öneriyle geldim: when life gives you tangerines - adı kadar sade, hikâyesi kadar dokunaklı bir yapım. her ayrıntısıyla öylesine içten ve güçlü ki; büyük dramlar ya da baş döndüren tesadüfler değil, hayatın tam içinden geçen bir aşkın sessiz gücü anlatılıyor. (gerçek bir hikâyeye dayanmaktadır.)

kısaca biraz bahsedeyim:

“aşk, büyük sözlerle değil; küçük anlarda büyür. birlikte susabilmek de bir sevme biçimidir ve bazı yaralar görünmezdir… ama hissedilmek ister. sen gördün beni, kimse bakmazken bile.”

bir bakışta çoğalmayan ama zamanla eksiltmeyen bir yakınlık... birlikte olmanın hafifliğiyle, yaralarını birlikte taşıyan bir yol arkadaşlığı...kadın; geçmişiyle barışmaya çalışan biri. yaraları gösterişli değil ama derin. adam; varlığıyla onaranlardan. sevgi dili, sabır. onlar, birbirine usulca yaklaşan iki yolcu gibiydi. ne rastlantıydı bu karşılaşma, ne de kaderin gürültülü planı… zamanla her ‘eksik’ duygunun adı konuldu. her ikisi de hayattan kendi payına düşeni almıştı. belki de bu yüzden, birbirlerinde fazlasını aramadılar. aradıkları tek şey huzurdu.

diziyi izlerken bir anda kendini onlarda buluyorsun, bir sofrada, bir yürüyüşte, bir suskunlukta… çünkü bu hikâye hayata benziyor. sade, kırılgan ama içten.

ayrıntılara odaklanan bir sevginin tarifi gibi… aşk, bazen gürültüsüz gelir; bir sandalye çekme sesinde, bir fincan uzatışta, birinin düşünmeden açtığı kapıda hissedilir. ve mandalina…çocukluk, kabullenme ve yeniden büyüme demek. her bölümde yeniden anlam kazanıyor. evet… belki de hayat, herkese portakal vermiyor. ama mandalinayla bile mutlu olmayı öğretiyor.

ve bazen, en sade hikâyeler, kalpte en derin izleri bırakıyor. bu yapımda onlardan biri oldu. seveceğinize eminim, şans verin

bazı insanlar yavaş yavaş sever… ve o sevgi, zamanla kök salar içimizde.

- when life gives you tangerines is so special, the kind of life changing, once in a lifetime drama one would wish to be able to experience for the first time again! -

🎞️ when life gives you tangerines

[delibals-posts]

İçim ölmüş benim. eskiden içinde kaybolup gittiğim o' rengarenk rüyalar. artık hiçbir şey hissettirmiyor bana..

Does rain wash the soul..

[delibals-posts]

Hiçbir şarkı ağlatmaz insanı... Anılar ağlatır, yaşanmışlıklar ağlatır...

[delibals-posts]

Rüzgar değdi geçti, ama izi kaldı papatyanın kalbinde...

[delibals-posts]

Beni hayat bile sevmedi be

Boğuluyordum görmediler...

[delibals-posts]

Her gün bir önceki günden ne kadar kötü geçebilir ya , daha ne kadar kötü şeyler olabilir...

[delibals-posts]

Ölüyorum görmüyor musun...

[delibals-posts]

Sanki hiç sevilmemiş...

[delibals-posts]

Hüznün lisânı sükûtmuş meğer ...

[delibals-posts]

Boğazıma kadar hayal kırıklığıyla doluyum...