josefinharikasituki

[josefinharikasituki]

Kibritim yok, demek cigaraya başladın Ellerin de titriyor, bir şeyin mi var Böyle bir kız değildin sen eskiden Sana ne yaptılar, sana ne yaptılar? Kirpiklerin ıslanıyor durup dururken O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi Çok değişmişsin birden tanıyamadım.

[josefinharikasituki]

[josefinharikasituki]

Görmezden geldiğin şey benim kalbim hatırlatırım.

[josefinharikasituki]

[josefinharikasituki]

[josefinharikasituki]

Bir insan kırıldığı kişiye kırıldığını nasıl ağlamadan anlatır bir arkadaş soruyoda..

[josefinharikasituki]

[josefinharikasituki]

[josefinharikasituki]

iyyim desem inanacak kadar uzaksın bana.

[josefinharikasituki]

[josefinharikasituki]

Sarılmadan ayrıldığımız aklıma gelince

[josefinharikasituki]

gece olunca bastıran uyki değil kafamdaki düşüncelerdi.

[josefinharikasituki]

hevezle başladığım her işi bozan aileme bakıyorum

[josefinharikasituki]

“çok sigara içiyor. bırakamadı bir türlü. ölümle ilgili hiçbir şeyi ciddiye almadığı için diyorlar ama değil. aslında, sadece ellerini nereye koyacağını bilmiyor.”

[josefinharikasituki]

Aynı evin içinde yasamak kimseyi aile yapmıyor.Sadece içinde fırtınalar kopan bir ev,bir aile,paramparça olmus duygular görülmeyen şefkat...ve ölmüş hisler.Bazı insanların yarası ailesi olan yabancılardır ve o yara kapanmamak üzere açılır.Kabuk tutmaya başladığında ise yaranı eşelerler asla kapanmaz hep izi kalır.Sonra başkası ailen olur.Görmediğin şefkati,merhameti,hayatı onda görürsün kendini oraya ait hissedersin...

[josefinharikasituki]

Şu paramparça kalbimde hala sapasağlamsın bendeki yerini sorgulama.

[josefinharikasituki]

onun çok sevdiği ama su vermeyi unuttuğu bi köşede kalmış çiçeğiyim