lum1nous-darkness - Tumblr blog

[lum1nous-darkness]

"Τα νιάτα μας διαδρομή, Αθήνα - Σαλονίκη,

δύο πόλεις χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι"

.

Και μια στάση στην Λαμία τα ξημερώματα,

κάθε φορά να ματώνει την ψυχή σου.

[lum1nous-darkness]

Παγκόσμια ημέρα ποίησης

Αστικά τοπία, μικροαστικοί στίχοι.

Δύσκολα πιάνω στυλό πλέον -

ακόμη πιο δύσκολα λέω την αλήθεια.

Κάθε βράδυ πέφτω για ύπνο

και τρέμω μήπως ξυπνήσω 30,

μια στατιστική μεσ' στους χιλιάδες

που τους κατάπιε το 9-5.

.

Μα ελπίζω να γλιτώσω

γιατί κλαίω ακόμα διαβάζοντας ποίηση

(ακόμα κι όταν δεν είναι 21 Μάρτη)

Ελπίζω να γλιτώσω

γιατί ακόμα σε βλέπω τα βράδια στον ύπνο μου.

[lum1nous-darkness]

Μεγαλώσαμε

Γράφουμε ψέματα στα βιογραφικά μας

και όταν βρισκόμαστε,

συζητάμε για νοσοκομεία και εργοσημα.

Τα βράδια πάλι το μενού,

έχει πίτσες, μπάλα και ριάλιτι.

.

Μα χθες μου ειπες,

πώς ακόμη κλαις κάθε φορά που βλέπεις το βασιλιά των λιονταριών

και σου απάντησα

πώς ακόμα δεν μπορώ να τελειώσω την σειρά που ξεκίνησα μαζί Της.

.

Άρα μάλλον μέχρι στιγμής

την γλιτώσαμε.

[lum1nous-darkness]

"Όλα ζάχαρη αυτό το χάος μας σφυρηλατεί,

μιλάμε μόνοι μας σαν βραδινή προσευχή..."

[lum1nous-darkness]

Κάτι αιώνες μετά στο ίδιο λιμάνι,

για ένα αβέβαιο (ακόμα) αύριο

Ξημέρωμα

Κάθε ταξίδι ένας κόμπος στο λαιμό

που δεν λέει να γίνει κλάμα

Άγχος, πίκρα και ανασφάλειες

σφηνωμένα στον οισοφάγο.

.

Κι είναι ο κόμπος άραγε

για όσα μένουν πίσω,

ή για όσα ξημερώνουν αύριο ;

//από ένα κρύο λιμάνι τα χαράματα

για ένα αβέβαιο (πάντα) αύριο//

[lum1nous-darkness]

Είναι όντως Αύγουστος αν δεν δεις την ανατολή πίνοντας ούζο βύσσινο;

19/08/2023 6:25 π.μ

[lum1nous-darkness]

"Βγάζουμε καλοκαίρια στα τσιμέντα σαν τον Τσίου

Casa de papel και δέκα δίσκοι βινυλίου"

Rationalistas - Ένα τραγούδι ακόμα

[lum1nous-darkness]

Παρολιγο να ξεχάσω πόσο όμορφη είναι η εθνική τα χαράματα.

Παρολίγο να ξεχάσω κι άλλα πράγματα.

Ευτυχώς υπάρχει η πανσέληνος της φράουλας να μας τα θυμίζει.

Πανσέληνος της φράουλας

Πριν ένα χρόνο έφυγα απ την κόλαση

Πριν οχτώ μήνες βρήκα τον παράδεισο

Έκτοτε ταξιδεύω αγαρμπα ανάμεσα τους

με στίχους του Αλκαίου και βραδινα δρομολόγια στα κλεφτά,

κάτω απ' το ολόγιομο φεγγάρι

.

Ποιος να μου το λέγε,

Πώς η μίζερη ζωή μου,

Έκρυβε μέσα της μυθιστορήματα.

Κλάματα και αγκαλιές σε σταθμούς,

μεγάλα αντίο, βαριές υποσχέσεις

και άλλα τοσά που αν ξαναπώ,

κινδυνεύω να γίνω γραφικός.

Μα πως να αρνηθώ,

πώς η πανσέληνος απόψε είναι πανέμορφη,

Πώς να αρνηθώ,

Πώς η ταχυκαρδία που νιώθω σήμερα

είναι η ομορφότερη απ' όλες;

[lum1nous-darkness]

"Απ' τα δωμάτια της πόλης, εδώ οι γκαρσονιέρες μας έχουν ανάστημα

Εδώ τα ταξί είναι κίτρινα και τα κορίτσια μας σαν τριαντάφυλλα"

Εθισμός - The town

[lum1nous-darkness]

Εντροπία

Σου έλεγα για το φαινόμενο της πεταλούδας/

μου έλεγες πως είναι όμορφα τα μάτια μου

Και είχα για μια στιγμή πειστεί,

πως μπορούμε να τα χουμε όλα:

την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτατο.

.

Μα οι αυταπάτες πάντα σπαζουνε με κρότο,

κι αλήθεια, το έχω αποδεχτεί πια:

Ο πόνος γεννά την χαρά, η ήττα την Νίκη,

Η συντριβή την πρόοδο.

(και μες στις αντιφάσεις του ο κόσμος προχωρά)

.

Μα θα θελα τόσο να γινόταν

να γνωρίσεις τον άνθρωπο που έγινα χάρη σε Εσένα.

Κι ας παραβιάζει αυτή η επιθυμία,

τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής.

.

Να πάει να γαμηθει και το βέλος του χρόνου.

Δεν ζήσαμε τόσα για να κολλήσουμε,

σε μαθηματικούς φορμαλισμούς.

[lum1nous-darkness]

Ζεστός αέρας, ανοιξιάτικο βράδυ

και η ατμόσφαιρα να μυρίζει νοσταλγία.

Ιεροσόλυμα, Σικάγο, Ναζαρέτ, Καισαριανή.

Ο φόβος του θανάτου

Η πάλη για ζωή.

Αιώνες πόνου και αγώνων

Να γίνονται άρτος και θεάματα.

Θα έρθει μάλλον και φέτος καλοκαίρι

[lum1nous-darkness]

Εν τέλει,

όχι απλά βγάλαμε τον χειμώνα

μα είδαμε και την Άνοιξη να μπαίνει νικήτρια στο λιμάνι

σκαρφαλωμένοι κάπου στα χαλάσματα της Ανω Πόλης.

(τραγικές ειρωνείες που θα ζήλευε κι ο Όμηρος)

.

Κι αν κάτι δεν θα πάψω ν' αγαπώ σε αυτή την πόλη

είναι πως όσες φορές και αν ήρθα

ποτέ δεν έφυγα ο ίδιος άνθρωπος

Θεσσαλονίκη - ένα βράδυ του Μάρτη

[lum1nous-darkness]

ακόμα...

Παγκόσμια ημέρα ποίησης

Αστικά τοπία, μικροαστικοί στίχοι.

Δύσκολα πιάνω στυλό πλέον -

ακόμη πιο δύσκολα λέω την αλήθεια.

Κάθε βράδυ πέφτω για ύπνο

και τρέμω μήπως ξυπνήσω 30,

μια στατιστική μεσ' στους χιλιάδες

που τους κατάπιε το 9-5.

.

Μα ελπίζω να γλιτώσω

γιατί κλαίω ακόμα διαβάζοντας ποίηση

(ακόμα κι όταν δεν είναι 21 Μάρτη)

Ελπίζω να γλιτώσω

γιατί ακόμα σε βλέπω τα βράδια στον ύπνο μου.

[lum1nous-darkness]

"Γιατί να λέμε βίαια τα νερά ενός ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;"

-Σαν σήμερα το 1898 γεννιέται ο μεγάλος Μπέρτολτ Μπρεχτ

*φωτογραφία από το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα του 2006-07, συμβολή Πανεπιστημίου και Βασιλίσσης Σοφίας*

[lum1nous-darkness]

Κρίση

9 μαθήματα για πτυχίο, ίσως και κάτι παραπάνω

3 προβλήματα μέχρι την ψυχική ηρεμία.

(σίγουρα κάτι παραπάνω)

Αμετάκλητα πλέον πιο κοντά στα 30 από ότι στα 20.

Μια εφηβεία μέσα στην μιζέρια και τις αναστολές,

χτισμένη πάνω στα μνήματα του Αλέξη και του Παύλου

.

Και τώρα, σαν από μηχανής Θεός κατόπιν εορτής,

να προσπαθώ να λύσω κόμπους που έγιναν συμπλέγματα

και ιδιοτροπίες που κατέληξαν εμμονές.

Κι όλοι να λένε "κάνεις δεν χάνεται"

ενώ εγώ έχω χαθεί ήδη 3-4 φορές.

.

Αλίμονο καρδιά μου αν περιμέναμε την μέση ηλικία

για να βιώσουμε την κρίση,

εμείς, που στην κρίση γεννήθηκαμε.

[lum1nous-darkness]

Πρωτοχρονιάτικες Ευχές

Πόσες μαλακίες μπορεί να έγραψα και να είπα

μην μπερδευτώ και μου ξεφύγουν όσα δεν λέγονται:

"Φοβάμαι, μεγαλώνω, νιώθω μόνος."

.

Μα αλήθεια φέτος τα λαμπάκια στο δέντρο

ήταν λιγότερο φωτεινά από τις άλλες φορές

κι ο Αϊ Βασίλης φαίνεται πάλι μας ξέχασε.

.

Ίσως για αυτό να το ρίχνουμε όλοι στην μεταφυσική,

στο Χόλιγουντ, στο κιτς και στα "new year, new me"

Εξάλλου, ποιος θα θέλε άβολες αλήθειες κάτω από τα Γκι ;

[lum1nous-darkness]

"Απόψε κανείς δεν μπορεί να σε πείσει

για κάποια ουσία που αναπνέει δήθεν

πίσω απ’ τις μπαγιάτικες εικόνες..

Δέξου τον πιο στεγνό ύπνο

κι ως το άλλο πρωί εγώ θα σκαρφιστώ

χίλιες αλλόκοτες ιδέες

στιχάκια γνωμικά και μαγγανείες

μπας και μπορέσεις να σταθείς

ξανά στα πόδια σου."

Γιάννης Αγγελάκας - Σάλια, μισολογα και τρύπιοι στίχοι