Tumgik
poetonshell · 3 years
Text
ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ
Ογκώδης, άμορφος, βουβός, ξεχασμένος, χρόνια περίμενε ο χρόνος
στο εργαστήρι γλυπτικής.
Ο γλύπτης ακούμπησε τα εργαλεία του στον ξεχασμένο όγκο του μαρμάρου...
Με οίστρο παθιασμένο
σφυροκοπούσε, σμίλευε, θώπευε,
πόναγε και πονούσε χρόνια το χρόνο...
Άσπρη μαρμαρόσκονη,
ύπουλα έβαφε γενειάδα και μαλλιά, γέρασε το χρόνο.
Θαμώνες στο εργαστήρι γλυπτικής, γοργόνες, δελφίνια, καραβάκια, ιππόκαμποι, αστερίες,
μορφές μυθικές,
κατεργασμένες και ακατέργαστες, σιωπηλές και αυθάδικες ψυθιρίζουν...
Παραδομένοι στη φθορά του
είμαστε όλοι...
Ο Γεροχρόνος κάγχασε ηδονικά,
ξέπνοα έγειρε,
μας άφησε χρόνους!
Αγάθη Κουρή
1 note · View note