poso-polu

[poso-polu]

Όσες κι αν χτίζουν φυλακές

κι αν ο κλοιός στενεύει

ο νους μας είναι αληταριό

που όλο θα δραπετεύει

[poso-polu]

Τώρα αδιαφορώ οικτρά για τις λεπτομέρειες. Όλοι και όλα είναι λεπτομέρειες. Κι απ’ τη λεπτομέρεια όλου του κόσμου εξαιρώ μονάχα εσένα.

[Βίκτωρ Ουγκώ προς την Αντέλ Φουσερ, Γενάρης 1821]

[poso-polu]

Αποφάσισα να ξεκινήσω να γράφω για σένα,

Μήπως και οι σκέψεις βγουν από μέσα μου.

Συνειδητοποιώ, πως όλα τα κομμάτια που σου έδωσα τα πήρες μαζί σου.

Αυτή η σελίδα, μάλλον θα μείνει άδεια.

[poso-polu]

Άιντε εδώ σιμά κοντά δυο μέτρα βάθος

άιντε λεν πως φυλακίζουνε το πάθος

άιντε ρίχνουν χώμα με λουλούδια ραίνουν

άιντε και θαρρούν, θαρρούν πως ξεμπερδεύουν.

[Ανδρομέδα, Θανάσης Παπακωνσταντίνου]

[poso-polu]

Βάλε βελόνες στα παπούτσια σου και χόρεψε στα μούτρα μου

Εθίζομαι σ' ότι με γρατζουνάει.

[Ανάγκη Να Σε Δω]

[poso-polu]

Γιατί μου είχε πει

Μου είχε πει πως του αρκεί

Να'χει μια θάλασσα και εμένα

Γιατί να μου το πει

Αν δεν το εννοεί

Πως θέλει μια θάλασσα και εμένα

Και έτσι κάπως έτσι

Ξαναμπήκα στην θάλασσα

Και έτσι κάπως έτσι

Σε φιλουσα μέχρι που λαχανιασα

[poso-polu]

Έρωτας αναλφάβητος

Σου έγραφα για αγάπη και ήσουνα πάντα παραλήπτης σιωπηλός.

Ξόδεψα όλου του κόσμου το χαρτί μέχρι να καταλάβω.

Δεν ήξερες να διαβάζεις.

-Σ. Ισμήνη

[poso-polu]

Έφυγες και αναρωτιέμαι.

Τόσο πολύ κρατούσε πάντα ο χειμώνας;

[poso-polu]

Μισό λεπτό, κάτι γράφω

Άρχισα να συλλέγω λεπτά

από μικρό παιδί. Γιατί όχι άλλωστε? Άλλοι συλλέγουν πεταλούδες, κοχύλια, έργα τέχνης

παλιά κόμιξ

εγώ συλλέγω λεπτά.

Θλιμμένα, ψυχοφθόρα, μίζερα, νεκρά λεπτά.

~

Το πάθος μου γεννήθηκε στο σχολείο.

Τα πρώτα κομμάτια της συλλογής μου, εκεί τα απέκτησα.

Εκείνα τα ατελείωτα λεπτά, λίγο πριν το κουδούνι σημάνει για διάλειμμα.

Ένα ένα. Προσεκτικά.

~

Καμιά φορά, που ο διπλανός μου αφοσιώνοταν στο μάθημα

μέχρι το τελευταίο λεπτό

έκλεβα και τα δικά του.

~

Στην αρχή, τα κρατούσα στις τσέπες της φόρμας μου,

μα χανόντουσαν καθώς παίζαμε μπάλα στην αυλή.

Ούτε που καταλαβαίνεις πως χάνεται ο χρόνος όταν παίζεις.

Και που να τρέχεις να τα μαζεύεις…

(ειδικά αν είσαι τερματοφύλακας)

~

Αργότερα, ξεκίνησα να τα φυλάω σε μια παλιά μου κασετίνα

που είχε απ’ έξω μια ζωγραφιά με τους πάουερ ρέιτζερς να πολεμάνε έναν κακό.

~

Όσο μεγάλωνα, η συλλογή μου πλούτιζε.

Ανακάλυψα κάποιες βασικές αρχές ενός συλλέκτη.

Παραδείγματος χάριν: να αποζητάς την ποιότητα, όχι την ποσότητα.

~

Το πάθος μου, έμεινε για πάντοτε κρυφό απ’ όλους. Ήμουν, άλλωστε, πολύ προσεκτικός.

~

Το να είσαι μεγάλος, ανοίγει συναρπαστικούς νέους ορίζοντες

για να ικανοποιήσει κανείς την εν λόγω δραστηριότητα.

Άρχισα να μαζεύω τα γκρίζα λεπτά που κυλούσαν στα κόκκινα φανάρια, τις ουρές, τη σκοπιά, τις αίθουσες αναμονής, τις αϋπνίες, τους αυτόματους τηλεφωνητές.

Τα λεπτά που αργούσα στη δουλειά, και τα ατελείωτα μέχρι να σχολάσω.

Κάθε ανούσιο λεπτό μπροστά στον καθρέφτη

έως ότου γίνω ευπρεπής, και ευπαρουσίαστος.

Κάθε αναμονή

κάθε αναβολή στο ξυπνητήρι

και κάθε αναβολή στο ξυπνητήρι του γείτονα.

~

Όλα τα “περιμένετε ένα λεπτό, σας παρακαλώ”

που εκφέρονται από ένα ανέκφραστο πρόσωπο.

“Το αφεντικό θα σας δει σε ένα λεπτό”.

“Ο γιατρός θα σας δει σε ένα λεπτό”.

“Μισό λεπτό, και θα σας εξυπηρετήσουμε”.

“Επιστρέφω σε ένα λεπτό”.

~

Τα φυλούσα πλέον σε βαζάκια, με μια ετικέτα έξω απ’ το καθένα

διαφορετικό

ανά χρονολογία, ανά τύπο, ανά μέγεθος, ανά σημαντικότητα.

Σημείωνα στις ετικέτες λέξεις φαινομενικά παράλογες

όπως: “Ρομπέν των δασών”. ή, “Η αιωνιότητα”. ή, σε ένα μικροσκοπικό, “Φρύνοι”.

Μοναχά εγώ ήξερα τι σημα��νει το καθένα.

~

Μαζί σου, η συλλογή μου εμπλουτίστηκε με ένα νέο βαζάκι.

Εκείνο με το πράσινο καπάκι. Που σε παρακάλεσα να μην ανοίξεις ποτέ.

Δεν ξέρεις τι θα ξεπηδήσει από μέσα. Με τέτοια πράγματα, καλό είναι να φυλάγεσαι άλλωστε…

~

Εκεί, τοποθέτησα όλα τα δικά σου λεπτά.

Εκείνα τα βιαστικά, που ήθελα να ξαπλώσω δίπλα σου, λίγο ακόμη

μα έπρεπε να σηκωθώ και να ετοιμαστώ για τη δουλειά.

Τα ατελείωτα λεπτά που περίμενα να μου απαντήσεις σε κάποιο μήνυμα

και

τα λεπτά που τελείωναν στην κάρτα, και δεν μπορούσα να σου μιλήσω άλλο.

(δεν είχα και φράγκα να βάλω άλλη).

Και

τα δέκα λεπτά που σε περίμενα

στο πρώτο μας ραντεβού.

Το καλύτερο κομμάτι της συλλογής.

~

Τα τελευταία χρόνια, την διεύρυνα ακόμη περισσότερο.

Τεχνολογία, σου λέει.

Μαζεύω με αφοσίωση λεπτά από την τηλεόραση

και το διαδίκτυο.

Κάθε φορά που παρακολουθώ στις ειδήσεις

“τις συναρπαστικές εξελίξεις

λεπτό προς λεπτό”

θάνατοι, καταστροφές, αστυνομικές επιχειρήσεις,

συλλήψεις, αυτοκτονίες,

γέννησε η Μενεγάκη.

Χαμός.

Μπήκε γκολ στο τελευταίο λεπτό.

Κι εκεί που περιμένω να τελειώσει η γαμοδιαφήμιση τους στο youtube

“Μη χάνεις λεπτό”. “Βλέπεις διαφορά, απ’ το πρώτο κιόλας λεπτό”

“Απέκτησε λεπτή σιλουέτα στο λεπτό”.

(και γαμώ τα λογοπαίγνια).

~

Μαζεύονται, που λες, αυτά τα λεπτά.

Αργά, αλλά με αγάπη

και αφοσίωση.

Και κάποια στιγμή, τα λεπτά αυτά

θα γίνουν ώρα.

~

Θα είναι η ώρα

που θα τους πάρει ο διάολος.

[poso-polu]

Αν δε φαντάζεσαι φωτιές, με κάρβουνα μην παίζεις

"Μίλτος Πασχαλίδης, Ο τρελός"

[poso-polu]

Αυτό είναι η σχέση μας, μπόλικη βροχή με μια τόση δα αχτίδα ηλίου και να, το ουράνιο τόξο.

[poso-polu]

Αυτό που κάπως με πληγώνει περισσότερο, είναι πως μερικές φορές αυτό που αισθανόμαστε δεν έχει καμία σχέση μ αυτό που μπορούμε να ζήσουμε.

[poso-polu]

Σχέσεις τοξικές

Μωρό μου έχω ζήσει ήδη αρκετές

Δεν θέλω άλλο να πληγώνω

Ψάχνω αγάπη όχι stress

Άφησε πίσω σου το χθες

Έλα ζήσε τ' αύριο μαζί μου

Όταν σε κοιτάω σταματάει ο χρόνος

Όταν σ' ακουμπάω πονάνε οι παλμοί μου.

[padou, saske]

[poso-polu]

Ό,τι και να πεις,

θα 'χεις δίκιο γιατί σ' αγαπώ.

[poso-polu]

Ακόμη στο χρωστάω, δεν ξέρω και αν ποτέ στο δώσω.

Όταν έπρεπε να φύγεις απ'την πόλη, δεν σε αποχαιρέτησα σαν να ήταν η τελευταία. Νόμιζα πως τον έρωτα μας δεν τον ρίχνουν μερικά χαζοχιλιομετρα. Ένα τρένο μου έλεγες και είμαι εδώ. Μας χωρίζει μόνο ένα τρένο. Δεν ήταν το τρένο μόνο που μας χώριζε τελικά. Και ίσως έπρεπε να σε αποχαιρετήσω σαν να ήταν η τελευταία. Σε εκείνο το σταθμό του τρένου δώσαμε το τελευταίο μας φιλί και δεν το κατάλαβε κανείς μας. Σου χρωστάω ακόμα ένα τελευταίο φιλί.

[poso-polu]

Ήθελα πάντα μία νύχτα να μοιραστώ όσα δεν είπα

Να κοιταχτούμε μέσα στα μάτια, να μην μας χωρέσουνε 10 δωμάτια

Να μην την πέσουμε πριν το ξημέρωμα, να σε μυρίζω για το ημέρωμα

Να μου γελάς και να ξέρω πως θα σαι μαζί μου ως το λευτέρωμα

[Η νύχτα που έπαψα να μεταφράζω τις σιωπές, Βέβηλος]

[poso-polu]

Είχα ξεμείνει από τσιγάρα και συμπόνια

και συ με κέρασες καπνό μ' ένα φιλί...

[Νότος, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, 1996]