#άκαυτη

[romios-gr]

Αφιερωμένο στους ήρωες που γεννήθηκαν ασήμαντοι και μεγαλούργησαν όταν τους κάλεσε η μοίρα και στους ποιητές που θρέφουν τη μνήμη ημών, των επιγόνων. Η μνήμη δίνει την αξιοπρέπεια, η μνήμη δημιουργεί το φρόνημα στο παρόν. Τα θεμέλιά μου στα βουνά και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος. Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε Άθω. Ε... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/i-mnimi-kaiei-akayti-vatos-mnimi-toy-laoy-moy-se-lene-pindo-odysseas-elytis/

[eccedentesiastmusician]

Τα θεμέλιά μου στα βουνά

και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους

και πάνω τους η μνήμη καίει

άκαυτη βάτος.

Οδυσσέας Ελύτης - Άξιον Εστί (απόσπασμα)

[eclecticstarlightblogger]

Σαρωτικός Άκης Τσελέντης: Φτιάξε ένα Ινστιτούτο και για μένα Μπάρμπα

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ «Φτιάξε ένα Ινστιτούτο και για μένα Μπάρμπα» Μια λαϊκή ρήση λέει ότι στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρετε και χθες που τσίκνιζα στη γνωστή ταβέρνα στη Κρήτη «Ο μπάρμπας στη Κορώνη» μου ήλθε στο μυαλό ότι κάποιοι «συμπαθείς λύκοι-με άκαυτη γούνα» στην Ακαδημία μέσα στην σεισμική αναμπουμπούλα πάνε να διεμβολίσουν την Εθνική Πολιτική Προστασία […] Σαρωτικός Άκης Τσελέντης: Φτιάξε ένα…

[monogenesakritas]

                             Ε'

        ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΜΟΥ στα βουνά και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους          και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος.          Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε Άθω. Ταράζεται ο καιρός          κι απ’ τα πόδια τις μέρες κρεμάζει αδειάζοντας με πάταγο τα οστά των ταπεινωμένων.          Ποιοί, πώς, πότε ανέβηκαν την άβυσσο ; Ποιές, ποιών, πόσων οι στρατιές ;          Τ’ ουρανού το πρόσωπο γυρίζει κι οι εχθροί μου έφυγαν μακριά. Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε Άθω.          Εσύ μόνη απ’ τη φτέρνα τον άντρα γνωρίζεις Εσύ μόνη απ’ την κόψη της πέτρας μιλάς.          Εσύ την όψη των αγίων οξύνεις κι εσύ στου νερού των αιώνων την άκρη σύρεις          πασχαλιάν αναστάσιμη ! Αγγίζεις το νου μου και πονεί το βρέφος της Άνοιξης !          Τιμωρείς το χέρι μου και στα σκότη λευκαίνεται ! Πάντα πάντα περνάς τη φωτιά για να φτάσεις τη λάμψη.          Πάντα πάντα τη λάμψη περνάς για να φτάσεις ψηλά τα βουνά τα χιονόδοξα.          Όμως τί τα βουνά ; Ποιός και τί στα βουνά ; Τα θεμέλιά μου στα βουνά          και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους και πάνω τους η μνήμη καίει          άκαυτη βάτος !

 — Οδυσσέας Ελύτης, Το Άξιον Εστί

[kondavanelos]

"Τα θεμέλιά μου στα βουνά και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος." 🌐🌐🌐 Οδυσσέας Ελύτης. (στην τοποθεσία Λιτοχωρο - Ολυμπος) https://www.instagram.com/p/CDycThJJE3l/?igshid=12u2kfzo7bdgn

[nextgenpoetry-blog]

Κοινωνία του σήμερα

Κάθε καλοκαίρι και χειρότερα Δεν βγάζουμε τόσα πολλά χρήματα γι’αυτό δεν είμαστε χαρούμενοι Επαναλαμβάνουμε συνεχώς το ίδιο πρόβλημα στους γύρω μας μπας και πάρουμε καμιά απάντηση που να μας αρέσει Κάθε μέρα φταίει και κάτι άλλο Κανείς δεν πάει καλά Όμως στεναχωριόμαστε όταν πάει ο διπλανός λίγο καλύτερα Κανείς δεν πάει καλά Όλοι μας μοιραζόμαστε αυτό το κοινό Κι όμως δεν τα βρίσκουμε μεταξύ μας Επιβάτες στο ίδιο καράβι Αυτό είμαστε Κι όμως το τρυπάμε από μέσα και αυτοβυθιζόμαστε Δεν είναι ήρεμη η θάλασσα επικρατεί φουρτούνα και αναταραχή γύρω Όμως αντί να αντιμετωπίσουμε τα κύματα μαζί κοιτάμε να φάμε ο ένας τον άλλον Άγχος, Ζέστη και αναμονή για κάτι καλύτερο Αυτό είναι Αν δεν το προσκαλέσουμε εμείς στην δεξίωση μας ωστόσο, δεν θα έρθει ποτέ Το καλύτερο Υπάρχει ενέργεια Δεν υπάρχει δέκτης για αυτή Άκαυτη ενέργεια ισούται με παραπάνω σκέψεις Διαδρομές με το ποδήλατο κάτω από τις καυτές ακτίνες του Ηλίου Η ενέργεια μειώνεται Οι σκέψεις το ίδιο Όση από αυτή απομένει φεύγει με λίγη δουλειά και πολύ μπύρα Η μπύρα φεύγει σαν το νερό για να μπορείς να είσαι χαλαρός στην δουλειά Η μέρα έρχεται στο τέλος της Πέφτεις στο άδειο κρεβάτι σου με ένα κενό, λευκό αίσθημα Δεν είμαι σίγουρος τι είναι καλύτερο, αυτό ή το άγχος Ίσως καμιά φορά να γεμίζεις και το κρεβάτι με κάποια άσκοπη σαρκική ένωση. Θέλοντας να πείσεις τον εαυτό σου ότι περνάς καλά Όσο περνάει ο καιρός αυτό σου φαίνεται ολοένα και πιο άσκοπο. Ακόμα και το να μπεις στην διαδικασία σου φέρνει αναγούλα Αυτό είναι Το πολυπόθητο καλοκαίρι που ανυπομονούμε να ζήσουμε Αυτό είμαστε Εμείς Χαμένες ψυχές σε έναν λάθος τόπο που περιμένουμε να μας βρουν Μα πώς θα επικοινωνήσουμε ενώ μιλάμε άλλη γλώσσα…