#Οδυσσέας

[sugaroto]

Τι παραγγέλνεις: Στρατιωτακι μου περήφανο στον αγέρα δεν λυγάς κι ως τα πιο ψηλά βουνά τη σημαία μας κρατάς

Τι σου έρχεται: Πλιτς πλατς μες στο νερό, βλέπω ένα ψάρι και γελώ, με κοιτάει και αυτό και γελά, θες να με φας, πριτς δεν έρχομαι.

[romios-gr]

Αφιερωμένο στους ήρωες που γεννήθηκαν ασήμαντοι και μεγαλούργησαν όταν τους κάλεσε η μοίρα και στους ποιητές που θρέφουν τη μνήμη ημών, των επιγόνων. Η μνήμη δίνει την αξιοπρέπεια, η μνήμη δημιουργεί το φρόνημα στο παρόν. Τα θεμέλιά μου στα βουνά και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος. Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε Άθω. Ε... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/i-mnimi-kaiei-akayti-vatos-mnimi-toy-laoy-moy-se-lene-pindo-odysseas-elytis/

[artisticsoul13]

[Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη

Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα

Βαθιά μες στο χρυσάφι του καλοκαιριού

Και τ' άρωμα των γυακίνθων- Μα που γύριζες]

~ Η Μαρίνα των Βράχων, Ο. Ελύτης

[orgismenh]

Και η ποίηση πάντοτε είναι μία, όπως ένας είναι ο ουρανός. Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό.

- Οδυσσέας Ελύτης

[den-antexwallo]

Lake Vouliagmenis🤍

[dos-almas-blog]

Είναι φορές που σκέφτομαι

πως οποίος πρόλαβε να πει

«έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη»

πρόλαβε.

Δε λέγονται τη σήμερον αυτά τα λόγια.

Κι άλλες φορές ανακαλώ

και λέω πως ίσως πρέπει

να βρεθεί απλά, κάποιος να ξανά πει

«έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη».

Οδ. Ελύτης

[epestrefe]

Η ηλικία της γλαυκής θύμησης

Η θητεία τοῦ καλοκαιριοῦ Στὰ πεῦκα καὶ στὰ κύματα Μὲ γυμνές ὧρες Ποὺ κρατᾶν στὰ δάχτυλα τὴν ὕπαρξη Κυματιστή Ξεφυλλισμένη Ἐλεύθερη Σὰν φῶς Ὤ! λυγισμένη εὐωδιά Ἀγαθό μονοπάτι

Ὀδυσσέας Ἐλύτης «Προσανατολισμοί»

[agxos-kai-stress]

"Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε"

Οδυσσέας Ελύτης

[monogreek]

Untitled (collage, 1979) by Odysseus Elytis (1911-1996)

[sugaroto]

Odysseus: You never had these kind of conversations with me, cause you felt uncomfortable but you had them with my brother who's straight

Lefteris: ... Are you a top or a bottom?

Odysseus:

[anekplirwtoi-erwtes]

🖤

[chloeseyeliner]

Οδυσσέας: "κι εσύ;"

Χρύσα: "κι εγώ θα σε αγαπάω. περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο έχω αγαπήσει στη ζωή μου. αυτό δε θ' αλλάξει. όπου κι αν είσαι"

**γοερό κλάμα**

[artisticsoul13]

[manwalksintobar]

Marina of the Rocks  // Odysseas Elytis

You have a taste of tempest on your lips—But where did you wander All day long in the hard reverie of stone and sea? An eagle-bearing wind stripped the hills Stripped your longing to the bone And the pupils of your eyes received the message of chimera Spotting memory with foam! Where is the familiar slope of short September On the red earth where you played, looking down At the broad rows of the other girls The corners where your friends left armfuls of rosemary. But where did you wander All night long in the hard reverie of stone and sea? I told you to count in the naked water its luminous days On your back to rejoice in the dawn of things Or again to wander on yellow plains With a clover of light on you breast, iambic heroine. You have a taste of tempest on your lips And a dress red as blood Deep in the gold of summer And the perfume of hyacinths—But where did you wander Descending toward the shores, the pebbled bays? There was cold salty seaweed there But deeper a human feeling that bled And you opened your arms in astonishment naming it Climbing lightly to the clearness of the depths Where your own starfish shone. Listen. Speech is the prudence of the aged And time is a passionate sculptor of men And the sun stands over it, a beast of hope And you, closer to it, embrace a love With a bitter taste of tempest on your lips. It is not for you, blue to the bone, to think of another summer, For the rivers to change their bed And take you back to their mother For you to kiss other cherry trees Or ride on the northwest wind. Propped on the rocks, without yesterday or tomorrow, Facing the dangers of the rocks with a hurricane hairstyle You will say farewell to the riddle that is yours.                            

[pelagisio-algos]

Στροφή της κεφαλής αριστερά: όλα είναι σκατά. Στροφή της κεφαλής δεξιά: όλα είναι σκατά.

Οδυσσέας Ελύτης, Μαρία Νεφέλη “Η πρωινή γυμναστική”, 1978