#ελληνικη λογοτεχνια

[loulouditouheimona]

Οι γυναίκες φαίνονται τόσο μα τόσο όμορφες όταν αγαπιούνται σωστά

[otan-o-erws-synanthse-to-xaos]

Όταν ακουμπούσες το χέρι σου

στο γόνατο μου ή στον ώμο μου

ή στην μέση μου

άλλαζε στάση ο κόσμος.

.

Γιάννης Ρίτσος

[orgismenh]

Όλοι έχουμε μέσα μας μιαν άλλη ζωή η οποία ενοχλεί, απαιτεί, παραπονιέται, δεν έζησε.

Κική Δημουλά

[etsiapla]

Ἂν μοῦ χάριζαν ὅλη τὴν αἰωνιότητα χωρὶς ἐσένα,θὰ προτιμοῦσα μιὰ μικρὴ στιγμὴ πλάι σου. Θὰ θυμᾶμαι πάντα τὰ μάτια σου, φλογερὰ καὶ μεγάλα, σὰ δύο νύχτες ἔρωτα, μὲς στὸν ἐμφύλιο πόλεμο.

Τάσος Λειβαδίτης

[anemodarmenhh]

Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο για να κοιμάμαι, τους συγχωρώ έναν-έναν όλους…

-35 χρόνια από τον θάνατο του αγαπημένου μου Τάσου Λειβαδίτη-

[pyroxanthi]

Κική Δημουλά

[thanossblog]

Από ένα βλέμμα, ένα χάδι, ο έρωτας ζωντανεύει και γίνεται αθάνατος.

-thanoss

photo: @ena-nistagmeno-koala

[kati-san-poihsh]

Σου γράφω πάλι από ανάγκη λοιπόν, δανεικός στίχος ολοδικο μου συναίσθημα

Πάνε μήνες που φύγαμε για άλλες Ιθάκες κι εγώ ακόμη ταξιδεύω στα πελάγη

Δεν μου λείπουν οι στιγμές μας πια ούτε μας νοσταλγώ αγάπη μου, η θάλασσα με ηρεμεί

Κι όταν με τρομάζουν τα κύματα κρύβομαι στο κατάρτι

Μόνο όταν έρχονται οι φλύαροι μνηστήρες νιώθω έντονα την απουσία σου

Εκείνη τη στιγμή μονάχα εμφανίζεσαι για να μου υπενθυμίσεις πως δεν θα ερωτευτώ ξανά

Κι έπειτα χάνεσαι και πάλι στις θάλασσες για να βρεις την Καλυψώ σου

Μα πώς ξεχάσαμε ότι μία είναι η Ιθάκη;

[mikrh-kallitexnhs6]

ο οκτωβρης είναι πάντα ο μήνας που χανόμαστε.

/

βούρτσιζα τα μαλλια μου

και έτρεμε η καρδιά μου.

Πότε μάκρυναν τόσο;

[polyxrwmhpsyxh]

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ/ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΧΑΡΡΥ ΠΟΤΤΕΡ;;;; ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ;;;;; (ηρεμα το λεω)

[die-verse]

Ουρανού Εν συναίσθηση

Το Φεγγάρι ρίχνει το ολόλευκο φως του στο μπαλκόνι μας. Ο άνεμος φέρνει δροσερές μυρωδιές ανοιξιάτικες μέσα από το παράθυρο μας και εσύ λείπεις. Πες μου πως θα πλαγιάσω εγώ μονάχος στο κρεβάτι το αδειανό; Η απουσία σου έγινε αισθητή και ο ουρανός σκοτείνιασε, τα άστρα βρήκανε κρυψώνα πίσω από τα σύννεφα και ο άνεμος έφερε μπόρες για να ταιριάξει αυτά που νιώθω. Η υγρασία αγκαλιάζει πια το κορμί μου και οι μυρωδιές λένε ιστορίες μελαγχολικές. Πως θα κοιμηθώ απόψε πες μου. Die.Verse Photo by : www.instagram.com/niva_xi/

[loulouditouheimona]

Ελκυστικούς σας κάνει η συμπεριφορά σας..

[otan-o-erws-synanthse-to-xaos]

δε μπόρεσα

να σ’ αντικαταστήσω

με κανέναν.

όχι γιατί ήσουν αναντικατάστατος

απλώς γιατί από έρωτα σε έρωτα

πάντα μεσολαβεί λίγο κενό.

- Ντίνος Χριστιανόπουλος

[orgismenh]

Ἔλα νὰ ἀνταλλάξουμε κορμὶ καὶ μοναξιά.

Νὰ σοῦ δώσω ἀπόγνωση, νὰ μὴν εἶσαι ζῷο,

��ὰ μοῦ δώσεις δύναμη, νὰ μὴν εἶμαι ράκος.

Νὰ σοῦ δώσω συντριβή, νὰ μὴν εἶσαι μοῦτρο,

νὰ μοῦ δώσεις χόβολη, νὰ μὴν ξεπαγιάσω.

Κι ὕστερα νὰ πέσω μὲ κατάνυξη στὰ πόδια σου,

γιὰ νὰ μάθεις πιὰ νὰ μὴν κλωτσᾶς.

Ντίνος Χριστιανόπουλος - Κατάνυξη

[hlektras-world]

Γιατί ξεκαθάρισαν έτσι,

πώς το γκρίζο

αναλύθηκε σε μαύρο και άσπρο,

γιατί ξεπρόβαλαν ξεκάθαρα

τα βουνά πίσω από την ομίχλη,

οι τοίχοι, τα τείχη, οι φράχτες,

τα κάγκελα, τα σίδερα, οι λέξεις

πώς υψώθηκαν τόσο ωμά, τόσο ψηλά,

γιατί σταματήσαμε να μιλάμε με μουσική,

πώς τα φιλιά απέκτησαν το χρώμα σβησμένου ήλιου,

γιατί το μόνο που μας ενώνει είναι οι αριθμοί;

Ίσως επειδή μέτρησα τους φίλους

και στο δωμάτιο υπήρχε η ραγισμένη γυάλα

με το διψασμένο χρυσόψαρο.

Ίσως επειδή μεγαλώσαμε,

γεράσαμε, στα είκοσι δυο μας χρόνια

[anemodarmenhh]

Μην τα φοβάσαι τα τέρατα, καρδιά μου.

Εμείς συνυπάρχουμε με ανθρώπους.

Υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος;

Απόστολος Ζυμβραγάκης