#ο ψυχολόγος μου

[orgismenh]

Την εμπιστοσύνη σου να την δανείζεις, να μην την χαρίζεις γιατί δεν την αξίζουν όλοι.

- ο ψυχολόγος μου

[10kat01]

Δεν μου αρέσει ο ψυχολόγος

αλλά όταν γίνεται αυτός το λατρεύω

[daimewdis]

Τρόμαξε η ψυχολόγος μου όταν είδε στα μάτια μου το κενό.

Δεν αναλαμβάνει την ευθύνη όταν της είπα πως έχω αναλύσει τον θάνατο.

Όλοι θα πεθάνουμε μιά μέρα, μα το να ζω έτσι είναι άρρωστο.

Δεν θέλω να ζω μία ζωή στην άβυσσο.

Δεν θέλω να με δω νεκρό, μα κάθε βράδυ είναι λες και αυτοκτονώ.

Έχω απορρίψει την αγωγή του ψυχιάτρου 2 φορές τον τελευταίο καιρό.

Την 3 πήγα εκεί, και του είπα δώσε μου λύσεις, όχι ένα ακόμη φάρμακο.

Και η τροφή μου απ’ τσιγάρο μου ‘χει γίνει πλέον άνοστο.

Ζυγίζω λίγο πιο κάτω από 60 κιλά.

Και ο οργανισμός μου αντέχει παρόλα αυτά.

Ψ/Ω Υ-292

-Δαιμεώδης

[monimhgkriniaa]

Είμαι καλά χωρίς εσενα,

Αν κάποιος με ρωτούσε ένα χρόνο πριν, θα έλεγα πως είσαι η ηρεμία μου.

Έτσι νόμιζα, λανθασμένα.

Είχε πείσει τον εαυτό μου ότι είσαι η ηρεμία μου.

Όμως, σχεδόν μισό χρόνο από τη μερα που έφυγα από το σπίτι «μας», είμαι καλά.

Ημουν από την αρχή καλά.

Ναι μου λείπεις, κάπως περίεργα.

Ναι, σε κάποια πράγματα που βλέπω ή ακούω, σε σκεφτομαι.

Μα δε σε αναζητάω.

Δε σε ζηταω τα βραδιά.

Δε ψάχνω να μάθω για εσενα.

Δεν είσαι αυτός που τρέχω να μοιραστώ τα νέα μου.

Δε σε ψάχνω στις χαρες μου, μα ούτε και στις λύπες μου.

Ήσουν μάθημα για εμενα.

Μου έδειξες πως είναι να μην νιώθεις την αγάπη που σου έχει ο άλλος.

Δεν αμφιβάλλω.

Με αγάπησες πολύ. Το ήξερα, ακόμα το ξέρω.

Για εσενα ημουν και είμαι κάτι πολύ σημαντικό. Γιατί ήμουν δίπλα σου σε όλα. Ήξερες πως ο,τι και αν γίνει εγώ θα είμαι πίσω σου να σε κρατάω.

Για αυτό εμενα.

Σε αγάπησα παρά πολύ.

Μα εμενα για εσενα.

Και ας μη το καταλάβαινα.

Δεν είχες μάθει πως είναι να σε αγαπάνε. Και στο έδειξα.

Δεν ηξερες πως είναι να νοιάζεται κάποιος για εσενα. Και το έμαθες.

Και εσυ τι έκανες;

Όλα σου τα συναισθήματα ήταν σε εμενα.

Η καρδιά σου, η ψυχη σου, το μυαλό σου.

Ήταν όλα δικά μου.

Όμως το σώμα σου, το μοιραζόμουν ανα καιρούς.

Δε περίμενες ποτέ ότι θα φύγω.

Ημουν ασφάλεια σου.

Και έφυγα.

Και βρήκα τον εαυτό μου, ενώ εσυ εχασες τον δικό σου.

Πάντα έλεγες πως με φοβάσαι γιατί από εμενα θα την "έτρωγες" πιο άσχημα από όλους.

Όμως μέχρι και σε αυτό λάθος ήσουν.

Έφυγα.

Αλλά ησυχα.

Δεν έκανα φασαρία ούτε όταν έφυγα, ούτε μετά.

Και εσυ έμεινες πίσω.

Νιώθοντας ότι εγώ σε πέταξα.

Μα δεν ήταν έτσι και καταβαθος το ξέρεις.

Έφυγα, γιατί είχα χάσει τον εαυτό μου.

Έφυγα, γιατί δεν άντεχε αλλο πόνο η ψυχη μου.

Έφυγα, γιατί άνθρωπος είμαι και εγώ και θέλω να νιώθω την αγάπη του άλλου.

Έφυγα και ηρεμησα.

Έφυγα και βρήκα τον εαυτό μου.

Έφυγα και έφτιαξε η ζωή μου.

Έφυγα και ησύχασα.

Έφυγα και δε φοβαμαι να μιλήσω σε κάποιον μη τυχών και νευριασεις.

Έφυγα και βρήκα τον εαυτό μου, ενώ εσυ εχασες τον δικό σου.

Και αυτό είναι το δικό σου μάθημα.

Γιατί θα μείνεις πίσω να θυμασαι πάντα ποσό σε αγάπησα, και ποσό λάθος ήταν που με άφησες να φύγω.

Θα μείνεις πίσω να θυμασαι εμενα. Και να με θυμίζουν όλα εκει.

Θα με θυμίζουν όλα.

Τα μέρη μου θα πηγαίνεις, τα φαγητά που θα τρως, τα ρούχα που θα φοράς.

Θα μιλάς για εμενα με τους φίλους σου και όπως πάντα θα σου λένε τι βλακας είσαι που με άφησες να φύγω.

Θα σου μεινω ανεξίτηλη.

Δε θα μπορέσει κανεις να με σβήσει από το μυαλό σου, μα ούτε από την καρδιά σου.

Θα μείνεις πίσω να θυμασαι πάντα τα λάθη σου.

Και για εμενα αυτό θα είναι η μεγαλύτερη ευχαρίστηση.

...

Εις το επανιδείν

Το παράθυρο σου. Που κάπνιζε πολύ ναργιλέ. Που κοιμόταν πολύ. Που καθάριζε πολύ. Που σε αγαπούσε πολύ. Που συμπαθούσαν όλοι. Που ήταν το στηριγμα σου, η νοσοκόμα σου, η ψυχολόγος σου και η πιο μεγαλη σου αγάπη.

[vibingwithkatastrofh]

Δεν ξέρω αν τελικά πονάει η απόσταση, ή το γεγονός ότι δεν θα τ@ ξαναδω.

Μάλλον ο ψυχολόγος μου δεν έκανε καλη δουλειά

[h-xwra-twn-grammatwn]

Σα του φθινοπώρου τα κιτρινισμένα φύλλα που σιγά σιγά τα αποπαίρνει ο άνεμος και βρίσκονται κάπου στο έδαφος Έτσι νιώθω με το μυαλό μου, σα να φθείρεται, σα να ξεθωριάζουν οι ιδέες Γράφω από ανάγκη γιατί από μούσες ξέμεινα Κάπου κλέφτηκαν, ταξιδεύουν σε άλλα μέρη Και γω έχω τόσα να πω Και η ψυχολόγος τόσα να ακούσει, μα δε ξέρω τι Τι να εξηγήσω την βδομάδα που θα ρθει Περίμενα το Σεπτέμβρη για μια νεα σειρά Και όντως όλα παίρνουν μια δική τους φορά Εγώ απλά ακολουθώ, μα δεν αρκεί αυτό Και εν με ικανοποιεί, πάλι κάπου χάνομαι Γιατί είναι από ανάγκη και όχι από επιλογή Είναι γιατί ξεμείναμε και όχι από χαρά κάθε λογής Εκείνος με φιλάει καθώς κλαίω Και με κρατάει αγκαλιά όσο γκρινιάζω Ακούγοντας όλες τις συγγνώμες μου στο αυτί του Και νιώθει την ανάγκη να μου απολογηθεί για τούτο εδώ τον κόσμο Να πάρει τις ευθύνες στους ώμους του ενώ δε του αναλογεί Και νιώθω την ανάγκη να τον δοξάσω γιατί νικάει όλο τον κόσμο και έχει αδικηθεί Στα μάτια του όλα είναι πιο ωραία και η καμπύλη απ’ το χαμόγελο του τόσο όμορφα κυρτή που θα ήταν το αγαπημένο μου μέρος για άραγμα Καθώς με στηρίζει ξέρω πως μέσα του τα βλέπει όλα τόσο μάταια, μα τάχα εγώ η δυνατότερη όλων στα δικά του μάτια Και έτσι η δύναμη μου αρκεί για να τα πετύχει όλα Φαύλος κύκλος λέγεται Εμείς εκεί χορεύουμε Έτσι για λίγο είναι σα βουβός κινηματογράφος Μέχρι που η μαγεία χαλάει απ’ το χειροκρότημα Πλέον ξέρεις ότι είσαι ένα με τον κόσμο Τα βλέμματα τους καρφωμένα κρίνουν και ανακατεύονται στα όρια Μα ποιος τους έδωσε θαρρετά για να τα πάρουν όλα Έτσι οι μίνες θα περνούν καθώς ρυθμό ακολουθούν Τις ίδιες νότες και μεις σα το αγέρι που θα μας πηγαίνει κόντρα το χειμώνα Και όταν στο χείλος κοντοσταθεί και 2 σκιές θαρρείς θα δεις Ίσως να μαστε εμείς, με τον άνεμο μαλωμένοι Μα και ταξιδιώτες αν μας μέλλει, για τις μούσες στα χαμένα μέρη

[agxos-kai-stress]

Αν το Tumblr ήταν άνθρωπος θα ήταν ο ψυχολόγος μου. Αφού ότι έχω μέσα στο κεφάλι μου πρώτο το μαθαίνει.

[white--madness]

Κάποτε με απάτησαν

Ευρέως γνωστό και διαδεδομένο

Χαμένο με τα χρόνια σε ένα κουτί που ανοίγει

Δεν νιώθω όμως αυτή την προδοσία

Ούτε στεναχώρια

Αλλά φόβο

Έναν φόβο που με έχει διαποτίσει και μερικές φορές μου κλωτσαει τα σωθικά

Όχι δεν έχω κάτι που με ενεργοποιεί

Δεν είναι ο άνθρωπος μου που κάνει κάτι

Απλά η χημεία του σώματος μου λειτουργεί

Χωρίς αναμνήσεις πια ενεργοποιεί την συνθήκη φόβος

Κάνοντας με να τον ρωτάει αν με αγαπάει ενώ ταυτόχρονα έχω ταχυπαλμια και το κεφάλι μου καίγεται

Η ψυχολόγος μου απλά μου λέει ότι μου εχει αφήσει μεγάλες πληγές αυτή η κατάσταση

Την αντιμετωπίζω πολύ καλά λέει

Αλλά σιχαίνομαι αυτές τις μερες

Που τρελαίνομαι

Γιατί το κολαστήριο το φτιάχνω μόνη μου

Και ζω μέσα σε αυτο

Τα πάντα καίγονται και εγώ απλα κάθομαι και ουρλιάζω από μέσα μου

Μην προδίδεται ανθρώπους

Κάποιες πληγές παίρνουν χρόνια για να ηρεμήσουν από μέσα μας.

[orgismenh]

Δεν θα σε αφήσω να βουλιάξεις άλλο.

- ο ψυχολόγος μου

[roomsbyadverbzine]

(wt/gr) road to the finals [1/12]

στέλνουμε mail για να μην χάνεις τίποτα, εδώ | read it in english here

Ξέρω ότι κάνω την μεγαλύτερη προδοσία που γράφω αυτό το κείμενο - προδοσία στον εαυτό μου που θα δώσω τόση αξία και σημασία. Όμως ας υποκριθώ για ενάμιση λεπτό, 90 δευτερόλεπτα, ότι είμαι ερωτευμένος μαζί σου. 

Κατάλαβα και παρατήρησα τα πάντα - όταν είπες το όνομά μου και περίμενα να συνεχίσεις, αλλά εσύ άλλαξες ταχύτητα, όταν δεν μιλούσες, ενώ μιλάς όλες τις ώρες, εκτός όταν είσαι στο ίδιο δωμάτιο με εμένα.

Για κάποιο λόγο εκνευρίζεσαι με τις ερωτήσεις μου, και κάνεις προβολή ότι εκνευρίζομαι εγώ. Δεν έχω δει άνθρωπο να σε επηρεάζει όσο εγώ - εκτός από έναν, αλλά είναι στρέιτ, δεν μετράει.

Κι η αλήθεια είναι δεν σε έχω δει με πολλά άτομα για να ξέρω ποιες είναι οι διαφορές, αν το δικό μου συμπέρασμα είναι αλήθεια, αλλά η ψυχολόγος μου έλεγε όταν δεν έχω αρκετά δεδομένα, να διαλέγω το συμπέρασμα που είναι πιο ασφαλές για εμένα. 

Κι ακούω ήδη τα γέλια και την ειρωνία, αλλά ορίστε, ζήστε όπως ζείτε μέχρι τώρα, να διαλέγετε τα χειρότερα σενάρια και να ζείτε ήσυχοι ότι όλα πάνε καλά αφού όλα θα συνεχίσουν να πηγαίνουν σκατά, τι να κάνουμε, δεν θα αλλάξουμε - ή καθίστε να υπεραναλύετε την κάθε ανάσα, να μην μπορείτε να κάνετε βήμα την ημέρα, γιατί σας έκλεισε το δεξί μάτι, ενώ εσείς περιμένατε να κλείσει το αριστερό. 

Η υποκρισία μου είναι διπλή, γιατί εκτός από το να υποκριθώ ότι είμαι ερωτευμένος πρέπει να υποκριθώ ότι είμαι ερωτευμέος με εσένα και όχι με αυτά που βλέπω σε εσένα - που αρχίδια βλέπω, εννοώ υποκρισία ότι είμαι ερωτευμένος με εσένα και όχι με εμένα που βλέπω σε εσένα. Γιατί είσαι εγώ, θα γίνω εσύ, σε έξι χρόνια, το ξέρω και το βλέπω, κι είναι περίεργο να βλέπω εμένα τόσο διαφορετικό, τα καλύτερά μου στοιχεία πολλαπλασιασμένα - εκτός από το ταλέντο μου στο γράψιμο, αυτό δεν θα ήθελα να το χάσω. 

Και ζητάω συνέχεια την επιβεβαίωση από τον μελλοντικό μου εαυτό - ότι τα πάω καλά, ότι αν συνεχίσω έτσι θα φτάσω εκεί, ότι θα γίνω σημαντικός, ότι δεν θα κοιμάμαι μόνος - αν και δεν ξέρω αν εσύ κοιμάσαι με άλλους, ή αν απλά τους γαμάς για να πάρουν λίγο από εσένα

εγώ το τελευταίο κάνω. Επιλέγω πού να δώσω λίγο από εμένα, γιατί είμαι πολύ σημαντικός για να με έχουν όλο.

γράφει ο Κωνσταντίνος Καραΐσκος όπως όλα προς το παρόν σε αυτό το σάιτ. Ελπίζει να γίνουν όλα όπως τα φαντάζεται και να ξεκινήσει να φιλοξενεί.

το artwork είναι screenshot από το performance του κειμένου, έχει ανέβει σε instagram και tiktok.

[magnoliagrandiflora]

Ο ψυχολόγος μου, μου λέει να μην αγχώνομαι 😭

Mhn agxwnesai

[daimewdis]

12:59 Την ώρα που το γράφω, ανάβω και σβήνω. Και ενώ κάνει ζέστη και ενώ μόλις μπήκε ο Μάιος άνοιξα να ζεσταθώ, έχω τα ακουστικά στα αυτιά μου και κόβω βόλτες μες στο σπίτι. Ακούω μουσική, μα πιο πολύ ακούγονται οι σκέψεις μου. Είπα στον Χρήστο πριν κλείσω το Instagram να μου δώσει το κινητό του, θα τον καλέσω όταν γράψω. Και μέσα στο beat του σκάλωσα πολύ τι να γράψω, έγραψα κάτι random, μα κάτι δεν μου καθόταν καλά, έτσι έψαξα τα παλιά μου γραπτά, είχα στο μυαλό μου κάποιους στίχους με τίτλο “Ροζαλία”, μάλλον εκεί θα το πάω. Από το 2019.

Ανάβω και σβήνω, άναψα να ζεσταθώ, και ενώ έχει ζέστη, νιώθω κρύος. Με ρώτησες χθες “γιατί σου αρέσω;” Μου αρέσεις ακόμα; Σκέφτηκα. Είπες θα έρθεις το καλοκαίρι Ελλάδα, παρότι είναι ακριβά, το θέλεις. Και εγώ πριν δω κλεισμένα εισιτήρια, πόσο μάλλον να σε δω να κατεβαίνεις από το αεροπλάνο, δεν πιστεύω τίποτα. Θα έρθεις Αθήνα, να πάμε Ξάνθη και από εκεί στην Θάσο. Θα καθίσεις μια βδομάδα, και εγώ είπα πως πριν τελειώσει το 24’ θα πάρω την μηχανή, και εγώ δεν είχα σκοπό να πάω διακοπές, μάλλον θα πάω για σένα. Και θα χαλάσω το 1/3 από όσο κάνει η μηχανή. Και εσύ είπες στον Γιώργο πως σιχαίνομαι το καλοκαίρι, μήπως να μην έρθεις; Και σου απάντησα πως όντως ισχύει, παραξενεύτηκα πως το θυμώσουν, αλλά θα κάνω μια εξαίρεση, αν έρθεις. Θα έρθω. Μου μίλησες, σου είπα πως όλα καλά θα πάνε. Πως όλα καλά θα πάνε. Και μένω πιο άδειος και πιο κενός. Μου είπες να γράψω για σένα, και γέλασα. Πριν κλείσω τον λογαριασμό μου με παρακολουθούσες, χωρίς να με ακολουθάς, το παρατήρησες όταν το έκλεισα και μου έστειλες. Μα δεν μπορώ να ανοιχτό ακόμα, άσε να δω πως θα πάει, κι αν πάει. Μα δεν μπορώ να ανοιχτό ακόμα. Άσε με να δω αν νιώσω κι αν θα νιώσω. Άργησες. Και πριν κλείσω την πόρτα η γιατρός μου, μου είπε πως ποτέ δεν είναι αργά. Αλλού πηγαίνει.

Ο Β.Σ μου βρήκε το τηλέφωνο να πάρω να κλείσω ραντεβού για την επέμβαση στο μάτι, του είπα να μου βρει και κάπου κοντά γυμναστήριο. Μετά το Πάσχα να ξεμπερδεύω όπως και με τα δόντια μου. Η διατροφολόγος μου, έχει γίνει η ψυχολόγος μου. «Δεν της έδωσα κάτι να κρατηθεί». «Δεν έχει σημασία μου είπε, θα κρατιόταν με όσα ένιωθε. Αν ένιωθε, μα δεν ένιωθε.» Δεν το’ χα σκεφτεί. Μου άλλαξε το πρόγραμμα, οι πολλές πληροφορίες δεν χρειάζονται. Σε αποσπούν. Γενικά. Και ειδικά, δεν ξέρω πόσο καιρό έχω να γράψω πάνω στο χαρτί και να σημειώσω. Μα ξέρω, πως είμαι αδύναμος.

Μου είπε ο Γιώργος να μην πάρω την μηχανή χωρίς δίπλωμα. Έκλεισα την σόμπα, έκλεισα τον θερμοσίφωνα. Δύο βδομάδες ήμουν άρρωστος, πριν 2 ημέρες άρχισα την αντιβίωση. Πρωί - βράδυ σε 8 ημέρες τελειώνει. Δεν θα θεραπευτεί, χωρίς την επέμβαση. Σία, δώσε μου ένα καλό χαρτί. Ή κάτι καλό να συμβεί. Δεν έχω ιδέα τι θα γίνει και πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, μα πρέπει να “παίξω” με την μοίρα. Θα πάω εκεί. Προς τα τέλη καλοκαιριού. Πρέπει και θέλω να τους δω. Και αν στο δρόμο μου μπροστά μου σε φέρει, δεν έχω ιδέα τι θα φέρει.

Και σκεφτόμουν, κάποιοι δικοί μου με είπαν “υπέροχο”. Και σκέφτηκα εσένα, θυμάσαι τι σου είχα πει; Όταν πρώτο άκουσα αυτή την λέξη να ξεστομίζεται. Με είπες πως είμαι υπέροχος και σου απάντησα: «Δεν είμαι υπέροχος, εσύ με κάνεις να νιώθω έτσι».

Και αυτός ο χρόνος δεν έχει τελειώσει, και δεν έχω ιδέα τι θα φέρει. Δεν το κρύβω, και είναι ψυχοφθόρο. Δεν σκοπεύω να γεράσω, θέλω να πάρω μια μηχανή και να τρέξω τόσο πολύ, που δεν θα μπορεί ν�� με σταματήσει κανείς. Καμία επιστροφή.

Και δεν είναι μια σκέψη της στιγμής.

Είναι το μετά που το έχω δει, και ο χρόνος με έχει γονατίσει. Αναπνεύω, με καρκίνο στα πνευμόνια.

Είναι η σιωπή, είναι τα νεύρα, είναι τα ξεσπάσματα, είναι η μοναξιά, είναι η νύχτα, είναι η ματαιοδοξία που η ελπίδα κόπηκε εν γενετής.

Πως να σωθεί;

Δεν ανήκω εδώ. Δεν ανήκω εδώ.

Και έχω βασανιστεί στο έπακρο.

Και έχω αηδιάσει τα πάντα.

Την ώρα που τα γράφω, είμαι απόλυτος ήρεμος, δίχως ίχνος συναισθημάτων.

Δεν νιώθω. Τίποτα και για κανέναν.

Είμαι ήρεμος, είμαι ήρεμος και έχω ξεράσει πολλές φορές. Μα παραμένω μακράν εγωιστής για να με αφήσω, όμως με έχω αφήσει. Κι αν είχα κάποια ανάγκη που με χτυπούσε με μανία, την έχω σβήσει. Δεν μπορείς να πληγώσεις κάποιον που τον έχεις σκοτώσει. Και αφού τον έχεις σκοτώσει, έχεις τελειώσει. Κι αν ένιωθα, τι κι αν ένιωθα; Ξε - νιώσα.

Και εγώ μοιάζω με 20 ετών, όμως είμαι γεννημένος του 92’. “Χτυπάει το 32”. Λες και μια ανώτερη δύναμη είπε: Δεν θα ��εγαλώσεις, δεν θα γεράσεις. Μα όλα αυτά είναι μόνο εμφανισιακά. Μα όλα αυτά ήταν όσο ήμουν κρατούμενος και έγραφα και έσβηνα, μέχρι να δω τον ήλιο. Να σταματήσει ο χρόνος, μα στην πραγματικότητα, όλη η ταλαιπωρία με σκότωσε.

Πως θα ζήσω;

1:43 Άντε γαμήσου.

-Δαιμεώδης

[christostsantis]

Η Δανάη Χορομίδου για το βιβλίο της, με τίτλο "Ψυχόδραμα" (video)

Οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς παρουσιάσανε στην Αθήνα το βιβλίο της ψυχοδραματίστριας Δανάης Χορομίδου ΨΥΧΟΔΡΑΜΑ: ΓΙΝΟΜΑΙ Ο ΠΛΟΗΓΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ! Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΨΥΧΟΔΡΑΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Η εκδήλωση έγινε στον κήπο του El Taco Fiesta την Κυριακή 15/5/2022. Μιλήσανε για το βιβλίο: Κωνσταντίνος Λέτσιος Ψυχολόγος-Trainer Educator and Practiotioner Ψυχοδράματος, Διευθυντής του ΨΥΚΑΠ…

[meyvall]

Όταν ενημερώνω το ημερολόγιο που διαβάζει στην εβδομαδιαία συνεδρεία η ψυχολόγος μου βάζω να ακούω ξεφτίλαδικα για να ελαφρύνω το κλίμα και να μην κλαίω και συγκεκριμένα σήμερα έγραψα πόσο μου αρεσει η μουσική και πόσο με καθορίζει ενώ άκουγα Τσαλίκη , όχι πως έχει κάτι ο Γιώργος αλλά ναι 😐

[mh-hanesai]

Σε έχει βοηθήσει η ψυχολόγος ;

ναι με βοηθαει αρκετά ο ψυχολογος μου 😊

[indifferent-days]

Πάρτε το χαμπάρι τα καλα παιδιά είναι η μονη σας σωτηρία όσο και να τα κράζετε και να τα σνομπάρετε. Κενενας δεν εχει την δύναμη να αλλάξει καποιον αυτοκαταστροφικό που δεν θελει να αλλάξει, ούτε ο ίδιος ο ψυχολόγος.

Ο καθενας ειναι οι επιλογες του.

Ποιος σου είπε ότι θέλω το αντίθετο;

Νομίζω φαίνεται ξεκάθαρα από τα ποστ μου, ότι θέλω κάτι νορμάλ και υγιές 🤷🏼‍♀️