#παπούτσια

[epestrefe]

Πολύ πριν τα διάσημα “All Star” γίνουν το νούμερο 1 στις προτιμήσεις των νέων παιδιών στα αθλητικά παπούτσια και καταλάβουν εξέχουσα θέση στα editorial μόδας, η Ελλάδα είχε τη δική της λέξη για να περιγράψει αυτά τα παπούτσια: “Ελβιέλα”, ήταν το συνώνυμο του αθλητικού πάνινου παπουτσιού μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 80.

Όσοι διανύουν την πέμπτη δεκαετία της ζωής τους θυμούνται τους γονείς τους να λένε: “Πάλιωσαν οι ελβιέλες σου, να πάμε στο Λαμπρόπουλο να πάρουμε καινούργιες για το σχολείο” , εννοώντας ότι το παιδί τους χρειάζεται καινούργια αθλητικά παπούτσια για τη γυμναστική.

Λέγοντας “Ελβιέλα” δεν εννοούσαν τίποτα άλλο από πάνινα αθλητικά παπούτσια με λαστιχένια σόλα. Τα συγκεκριμένα αθλητικά παπούτσια ονομάστηκαν έτσι από την ΕΛ.ΒΙ.ΕΛΑ., την Ελληνική Βιομηχανία Ελαστικών που δραστηριοποιήθηκε στη χώρα μας από το 1940 έως τη δεκαετία του 60 που έκλεισε και έφερε αυτού του είδους τα παπούτσια στην Ελλάδα.

Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1928 από τους Νικόλαο Μαυροφίδη και Νικόλαο Αγνιάδη, κι οι δυο με καταγωγή από τη Μικρά Ασία (ο πρώτος από το Ικόνιο). Το είδος για το οποίο είναι γνωστή είναι τα πάνινα αθλητικά παπούτσια με λαστιχένια σόλα, τα οποία παρήγαγε κατά κόρον. Η εταιρεία, που έμεινε ανενεργή σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, άνθισε στη δεκαετία 1950-1960.

Ο αρχικός ιδρυτής της Νικόλαος Μαυροφίδης, πέθανε το 1944 και το μερίδιό του κληροδοτήθηκε στους γιούς του Αιμίλιο και Στέφανο Μαυροφίδη.Τότε τα παπούτσια αυτά έβγαιναν μόνο σε άσπρο χρώμα και τα φορούσαν μόνο τα μικρά παιδιά στη Γυμναστική και στις παρελάσεις. Επειδή εκείνη την εποχή αυτά ήταν τα μόνα αθλητικά παπούτσια που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα, και δεν υπήρχε άλλη εταιρεία που να κατασκευάζει τέτοιου είδους παπούτσια, επικράτησε ο όρος ελβιέλες (από το αρκτικόλεξο ΕΛ.ΒΙ.ΕΛΑ).

Με πληροφορίες από την Wikipedia

[shoehousegeo-official]

🇬🇪Σχεδιαστικά παπούτσια από τη Γεωργία. 💵Τιμή-🇪🇺 180€ ➖ ◽Εύρος μεγεθών - 35 έως 41➖ ◽Διάρκεια ραπτικής: - 5 εργάσιμες➖ ◽Ράβουμε σύμφωνα με τα μέτρα σας➖ ◽Φυσικά υλικά➖ ◽Μπορείτε να αλλάξετε το χρώμα και το υλικό➖ ◽ Παράδοση στη Ρωσία / χώρες της ΚΑΚ - SDEK om, σε όλο τον κόσμο - από Georgia Post➖ ◽Ειδική τιμή για εγγραφή στον λογαριασμό μας➖ ◽Για μαζικές αγορές, γράψτε μας απευθείας➖ ______________ #greece🇬🇷 #greece #ελλάδα #ελλαδα #ελλαδα🇬🇷 #αθήνα #αθηνα #θεσσαλονίκη #θεσσαλονικη #Πάτρα #πατρα #λαρισα #παπούτσια #ελλαδαμου #κόρινθος #κέρκυρα #κερκυρα #καλαματα #ηράκλειο #καβαλα (at Athens, Greece) https://www.instagram.com/p/CmO82j4sPUn/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[astratv]

Δράση στα σχολεία της Λάρισας για το πρόγραμμα «Ανακυκλώνω ρούχα και παπούτσια» (φωτο – βίντεο)

Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής  Εβδομάδας Μείωσης Αποβλήτων και του προγράμματος «Ανακυκλώνω ρούχα και παπούτσια» με την συμμετοχή 24 σχολείων στη Λάρισα, πραγματοποιείται κοινή δράση της Διεύθυνσης Β/Θμιας Εκπαίδευσης και του Δήμου Λαρισαίων για την ενημέρωση των μαθητών. Ο αντιδήμαρχος κ. Π. Νταής και ο  αν. διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας κ. Ν. Ζέρβας στο πλαίσιο της εν λόγω δράσης…

[thenewsmag]

11 Τάσεις στα παπούτσια για το φθινόπωρο 2022 | ediva.gr

11 Τάσεις στα παπούτσια για το φθινόπωρο 2022 | ediva.gr

]]> Τα παπούτσια είναι βασικό κομμάτι μιας εμφάνισης και είναι εξίσου σημαντικά με τα ρούχα για να ολοκληρώσουν ένα look. Συνεπώς, η επιλογή τους κάθε φορά πρέπει να γίνεται με προσοχή. Όλες γνωρίζουμε ότι κάθε outfit, περίσταση και διάθεση απαιτεί διαφορετικό ζευγάρι παπουτσιών. Και επειδή το φθινόπωρο κατέφθασε και πρέπει να γίνει ανανέωση στις ντουλάπες, είναι σημαντικό να γνωρίζεις τις τάσεις…

[purcaholic]

Χειροποίητα παπούτσια Robinson: Αναβαθμίζοντας την ελληνική δεξιοτεχνία με άνεση και στυλ

Στην καρδιά της Ελλάδας, ενός τόπου γνωστού για την πλούσια ιστορία και την εξαιρετική χειροτεχνία του, η Robinson Shoes στέκεται ψηλά ως φάρος ποιότητας και εκλέπτυνσης. Εξειδικευμένη στα χειροποίητα παπούτσια , η Robinson Shoes συνδυάζει άψογα τις παραδοσιακές ελληνικές τεχνικές με τα σύγχρονα σχέδια, προσφέροντας ένα μοναδικό μείγμα άνεσης και στυλ.

Στην Robinson Shoes, πιστεύουμε ότι κάθε βήμα έχει σημασία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αφοσιωμένη ομάδα μας από εξειδικευμένους τεχνίτες κατασκευάζει σχολαστικά κάθε ζευγάρι παπούτσια χρησιμοποιώντας πατροπαράδοτες τεχνικές που περνούν από γενιά σε γενιά. Με αμείωτη προσοχή στη λεπτομέρεια και δέσμευση στην αριστεία, οι τεχνίτες μας μεταμορφώνουν τα καλύτερα υλικά σε έργα τέχνης που κοσμούν τα πόδια σας.

Η συλλογή μας από χειροποίητα παπούτσια αναδεικνύει την επιτομή της ελληνικής τέχνης. Από κομψές δερμάτινες μπότες μέχρι κομψά loafers, κάθε ζευγάρι είναι σχολαστικά κατασκευασμένο για να προσφέρει απαράμιλλη άνεση και ανθεκτικότητα. Καταλαβαίνουμε ότι τα πόδια σας αξίζουν το καλύτερο, γι' αυτό και προμηθευόμαστε μόνο τα καλύτερα υλικά από αξιόπιστους προμηθευτές, διασφαλίζοντας ότι τα παπούτσια μας είναι τόσο άνετα όσο και κομψά.

Η άνεση βρίσκεται στον πυρήνα της φιλοσοφίας της μάρκας μας. Πιστεύουμε ότι τα παπούτσια δεν πρέπει μόνο να δείχνουν ωραία αλλά και να σας κάνουν να αισθάνεστε καλά. Γι' αυτό και οι τεχνίτες μας δίνουν σχολαστική προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια, από το σχήμα του παπουτσιού μέχρι την απορρόφηση της εσωτερικής σόλας. Κάθε ζευγάρι έχει σχεδιαστεί για να παρέχει μέγιστη υποστήριξη και ευελιξία, εξασφαλίζοντας ότι μπορείτε να περπατάτε με αυτοπεποίθηση και άνεση μέσα στην ημέρα σας.

Ενώ η άνεση είναι υψίστης σημασίας, αναγνωρίζουμε επίσης τη σημασία του στυλ. Οι σχεδιαστές μας αντλούν έμπνευση από τον ζωντανό ελληνικό πολιτισμό, εμπλουτίζοντας κάθε συλλογή με στοιχεία που αντικατοπτρίζουν την ομορφιά και την κομψότητα της πατρίδας μας. Από διαχρονικά κλασικά μέχρι σύγχρονα σχέδια, τα παπούτσια μας συνδυάζονται αβίαστα με κάθε γκαρνταρόμπα, προσθέτοντας μια πινελιά ελληνικής φινέτσας σε κάθε σας βήμα.

Η Robinson Shoes είναι περήφανη που είναι μια ελληνική μάρκα, βαθιά ριζωμένη στην κληρονομιά και τις παραδόσεις της αγαπημένης μας χώρας. Γιορτάζουμε τη διαχρονική χειροτεχνία της Ελλάδας και προσπαθούμε να τη διατηρήσουμε μέσα από κάθε ζευγάρι παπουτσιών που δημιουργούμε. Επιλέγοντας τα Robinson Shoes, όχι μόνο υποστηρίζετε τους τοπικούς τεχνίτες, αλλά γίνεστε και μέρος της αποστολής μας να προωθήσουμε την ελληνική τέχνη σε παγκόσμια κλίμακα.

Είτε περπατάτε στους γραφικούς δρόμους της Αθήνας είτε εξερευνάτε τα μαγευτικά ελληνικά νησιά, η Robinson Shoes διασφαλίζει ότι θα το κάνετε με απόλυτη άνεση και στυλ. Η αφοσίωσή μας στην ποιότητα, την άνεση και την ελληνική δεξιοτεχνία μας κάνει να ξεχωρίζουμε, καθιστώντας μας τη μάρκα που θα επιλέξουν όσοι εκτιμούν τα καλύτερα πράγματα στη ζωή.

Ζήστε τη γοητεία των χειροποίητα παπούτσια (χειροποίητα παπούτσια) με τα παπούτσια Robinson https://robinsonshoes.gr/ . Ανακαλύψτε το τέλειο μείγμα ελληνικής κληρονομιάς, άνεσης και στυλ που θα απογειώσει τη συλλογή υποδημάτων σας σε νέα ύψη. Μπείτε σε έναν κόσμο όπου η παράδοση συναντά την καινοτομία και αφήστε τα πόδια σας να απολαύσουν την πολυτέλεια που τους αξίζει.

[online-marketer]

Tips for choosing quality men's shoes

Tips for choosing quality men's shoes

Did you realize that through shoes it is possible to transmit a variety of qualities that define your personality? It is thus that it becomes one of the main garments while finishing the picture of all kinds of people. Choosing a special men's shoe can turn into an incredible fight, which is the reason we give you the best tips for choosing men's shoes properly. (χειροποίητα παπούτσια)

Tips for choosing men's shoes

The most common way of choosing a reasonable shoe should be engaged with key viewpoints, for example, the flavor of the individual, the event of purpose, material and, surprisingly, the season to utilize it . To have a thought of the endlessness of men's shoes to browse, without the need to stress over quality and great taste , visit soyalto.com , you will adore this store!

So you can go with the ideal decision, here are a few recommendations that you should follow to get the best footwear.

1.- Material

Assuming you are discussing quality, you ought to know that one of the materials that you ought to consider choosing is skin or calfskin. This kind of material causes the foot to inhale, as well as being entirely agreeable while strolling, it gives the foot straightforwardness and they generally give the sensation of being in vogue.

2.- Correct size

Regardless of how wonderful a shoe is, it should be perceived that the foot isn't the one that adjusts to the shoe, it is totally the opposite way around. It is thus that to pick a reasonable shoe you should be certain of the size, including in the event that you wear them with socks. To check your size, the long toe should be kept one centimeter from the tip of the shoe , as well as confirming that no lumps distend to the sides.

3.- The sole

This is a significant element to consider, since the bottom gives the foot ideal solace. The plan of this should give brilliant grasp to the ground, both dry and wet. It is important that the sole keep away from falls and awkwardness while venturing . To do this, it should be confirmed that it has profound channels, a defined profile and jutting studs.

4.- The format

Like the sole, the insole is vital in a shoe. The target of these is to decrease or kill the strain that the foot gets while stepping on the ground, as well as keeping the foot liberated from sweat. To pick the correct layout, it should be confirmed that it is made of delicate materials , that it doesn't have anomalies and that it is thick. (Γυναικεία παπούτσια)

5.- Finish and structure of the shoe

Recollect that it isn't just a question of putting on a pleasant shoe on your feet, it is likewise a consideration to a shoe that liberates you from foot sicknesses and dodges rankles or possible wounds. This has a ton to do with its general structure and finish. Thus, it is important to confirm that the inside has linings, that its material is adaptable and breathable , with cushioned plans and all around finished creases

[kaliarda]

hey king, χρειαζομαι βοήθεια! έχεις καθόλου προτάσεις βιβλίων από κουίρ ελληνίδες συγγραφείς; (προσπαθώ γενικότερα να διαβάσω περισσότερα βιβλία ελλήνων. αλλά μέχρι τώρα το μόνο που βρήκα είναι η ερωμένη της)

Χευ!! Άργησα λιγάκι αλλά αυτή είναι μια μικρή λίστα κουίρ ελληνικής λογοτεχνίας, ποίησης, ιστορίας και κοινωνιολογικών έργων - δεν είμαι σίγουρος αν όλοι οι συγγραφείς είναι οι ίδιοι λοατκι, και κάποια από αυτά τα έργα (ειδικά τα παλιότερα) μπορεί να έχουν outdated ιδέες ή να περιγράφουν αρκετά σκληρά πράγματα, οπότε: read with caution. Δεν τα έχω διαβάσει όλα, μόνα κάποια, αλλά είναι στη λίστα μου! Αν ξέρει κανένα σας κι άλλα, στείλτε μου και θα τα προσθέσω <3<3 💌 <3<3

Λόλα Καραμπόλα - Ερωφίλη Κόκκαλη

Ελαττωματικό Αγόρι - Sam Albatros

Τι Θυμάσαι απ’ τον Θάνατό Σου; - Πυθαγόρας Ελευθεριάδης

Οι Νταλίκες και Τα Γυναικάκια τους - Άννη Σιμάτη

Μπλε Υγρό - Βίβιαν Στεργίου

Ο Τελευταίος Κύκνος - Στέφανος Δάνδαλος

Καλαμέρως - Ευριπίδης Σαμπάτης

Ήσυχα να πας - Ούρσουλα Φωσκόλου

Μακάρι να το είχα κάνει νωρίτερα - Νόα Τίνσελ

μερακλίνα|κουκιμπιμπέρισσα|ομπλαντί - Ευά Παπαδάκης

Αμφί και Απελευθέρωση, & Ο Καιάδας - Λουκάς Θεοδωρακόπουλος

Σεξουαλικότητα (Θεωρίες και πολιτικές της Ανθρωπολογίας) - Κώστας Γιαννακόπουλος

Σώμα | Φύλο | Σεξουαλικοτητα (ΛΟΑΤΚ πολιτικές στην Ελλάδα) - Άννα Αποστολέλλη και Αλεξάνδρα Χαλκιά

Κλωτσιές με δωδεκάποντα: Η ανάλυση ενός συλλογικού εμείς μετά τη δολοφονία του Ζακ/της Ζάκι - Μαρία Μάζη

Η Πάλη για την Τρανς Απελευθέρωση - Αφροδίτη Φράγκου

Ανθολογία Ελληνικής Κουήρ Ποίησης (Εκδόσεις Θράκα)

Έλα να σου πω: Φεμινιστικές, λεσβιακές ναι κουήρ αφηγήσεις της μεταπολίτευσης (FAC Press)

Χασέπ - Αρτέμης Μαυρομμάτης

Μόνο κανέναν μη μου φέρεις σπίτι - Νικόλας Κουτσοδόντης

Μονοκατοικία με κήπο - Χρήστος Ρούσσος

Homo Thessalonikus - Κυριάκος Βλάχος

re eiste oloi poly gay kai sas variemai - Μότσι Γεωργίου

Η Ζωή Μου Στο Κόκκινο - Ζώντας με το AIDS: Μαρτυρίες - Μάριος Λαζανάς

Ομόνοια, 1980 - Γιώργος Ιωάννου

Μπέττυ - Ελισάβετ Βακαλιδου

Ο γοργόνος και άλλα πλάσματα - Σπύρος Χαιρέτης

Ελ Ποι, Ελληνική Λεσβιακή Ποίηση - Χαρά Τρε

Η φίλη μου κυρία Ντόρα Ρωζέττη - Ελένη Μπακοπούλου

Προσευχές Έκτακτης Ανάγκης - Τάκης Σπετσιώτης

Η Μεταφυσική της Μιας Νύχτας - Ανδρέας Αγγελάκης

Δυο Σταγόνες Βροχή - Πρόδρομος Σαββίδης

Ίσως #1: Ανθολογία Σύγχρονου Ελληνικού Διηγήματος (Εκδόσεις ΟΞΥ)

Αυτή η νύχτα μένει - Θάνος Αλεξανδρής

Ήθελα να γίνω αστροναύτης - Μίλτος Κουτλής

Επιθυμίες και πολιτική, & Ελληνική Τηλεόραση και Ομοερωτισμός - Κωνσταντίνος Κυριακός

Καλιαρντά <3 - Ηλίας Πετρόπουλος

Μπλε Καστόρινα Παπούτσια - Θανάσης Σκρουμπέλος

Ιστορίες για να μη λείπεις όσο θα λείπεις - Παρασκευάς Καρασούλος

Ερωτογενείς Ζώνες - Marachi

Οι άγγελοι δεν έχουν φύλο - Τζένη Χειλουδάκη

[[Γνωστοί Ποιητές του 20ου αιώνα: Κωνσταντίνος Καβάφης, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Ντίνος Χριστιανόπουλος, Γιάννης Τσαρούχης, Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου]]

Επίσης- τσεκάρετε τις Εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης & τις εκδόσεις Οδός Πανός - Σιγαρέτα.

Για όσα είναι Αθήνα, οι παραπάνω οίκοι έχουν βιβλιοπωλεία (το ένα στη Βικτώρια, το άλλο στα Εξάρχεια). Προτείνω επίσης το κουήρ βιβλιοπωλείο Hyper Hypo στο Μοναστηράκι, τη συλλογή του Feminist Autonomous Center στον Άγιο Παντελεήμονα, και την πολύγλωσση βιβλιοθήκη We Need Books στην Κυψέλη (στην οποία θα βρείτε ένα pride section και δωρεάν τσαγάκι).

[poso-polu]

Βάλε βελόνες στα παπούτσια σου και χόρεψε στα μούτρα μου

Εθίζομαι σ' ότι με γρατζουνάει.

[Ανάγκη Να Σε Δω]

[chanse4u]

Άσε με κάπου, μέσα σου, να υπάρχω

Κάπου εκεί πάντα τριγύρω θα είμαι

Πίσω από κάποιες λέξεις σου

Κάπου στο πρόσωπο σου

Μπορεί μέσα στο πορτοφόλι σου

Μέσα στη σιωπή σου

Μέσα στην οργή σου

Σπάσε με να γίνω κομμάτια

Να είμαι παντού

Να κρυφτω κάτω από τα παπούτσια σου

Σαν τρίχα στο παλτό σου

Σαν αέρας να χαϊδεύω το χαμόγελο σου

Άσε με κάπου μέσα σου κάπου κοντά σου

Καπου να νιώσω ότι έχω λόγο να υπάρχω

Και ας έχω χάσει

Άσε με σαν κάτι ανούσιο να βρει τη δίκη του ουσία..

_κανένας_

[submissive-sl0th2]

Θέλω να σε γαμησω ενώ φορας μόνο τα παπούτσια σου

Θέλω πολύ να πηδηχτω φορώντας μόνο τις αρβύλες μ

[i-kefalaio]

Στέκομαι δίπλα στη λεωφόρο

με τα χέρια στην τσέπη

σκαλίζοντας τις κλωστές απ' το παλτό

μπας και κρύψω την αμηχανία μου

Στέκομαι με βρεγμένα τα παπούτσια μου

μπροστά σε ένα πολυκατάστημα

που ενώνει την πολυτέλεια με τη χρεοκοπία

τα όμοια με τα ανόμοια

Με ένα σπρωξίδι

αντικριστά μπροστά μου

άψυχα σώματα, κλεισμένα σε ορθογώνια κουτιά

κρύβονται πίσω από φανταχτερές βιτρίνες και φωτεινές επιγραφές,

δίχως να γνωρίζουν τη διαφάνεια

Το μυαλό μου σαν φωτογραφική

τυπώνει

και προβάλει την εικόνα

σε επανάληψη

Γύρω από το λαιμό μου

τα φιλμ σαν θηλιά

μειώνουν το οξυγόνο στον εγκέφαλο μου

κατά εβδομήντα τοις εκατό

Τώρα πιά, ίσως κι αυτό

πάρει μια θέση στα ράφια

με ετικέτα

(ξε)πουλάμε συνείδηση

[astratv]

Καρδίτσα: Πούλαγαν στο παζάρι κλεμμένα παπούτσια

Συνελήφθησαν, χθες (21-10-2022) το βράδυ στην Καρδίτσα, από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφάλειας Καρδίτσας, δύο ημεδαπές, κατηγορούμενες για αποδοχή και διάθεση προϊόντων εγκλήματος. Περισσότερα Εδω

[krkgeorge]

με την αλλαγή ώρας και τα

χειμερινά ηλιοστάσια,

τις εποχές που σφίγγουν σαν θηλιά τα αίθρια απογεύματα

πώς να προφτάσεις να

μιλήσεις για τις φύτρες που έσπειρες γι'αυτήν, άνθη νεκρά και λειψυδρίες, τα σέλας

χάζουν τους γεωμαγνητικούς ορίζοντες

κι εσύ που νόμιζες πως ο ουρανός δε ξέρει να απαντά

με τόσες όξινες βροχές φθινόπωρα υγρά

πως να την δεις και να της πεις, 'τα μάτια σου σήμερα λάμπουν'

χωρίς να πλημμυρίζει η γειτονιά, σεπτέμβρη μήνα

όντας ακόμα σίγουρος ότι δεν ρίξαν δακρυγόνα

σε επετείους δολοφονιών

ενόσω στα λασπόνερα πλέουμε μουσκεμένοι

με ρούχα λιωμένα παπούτσια αθλητικά

με τόσα χημικά λοιπόν στα στήθη, πως

να αντέξεις τα αγκομαχητά, τις κρίσεις άγχους - τα φίμωτρά τους

πως να προσλάβεις τα διατροφικά συστατικά

από μακράς διαρκείας σε σοπλίφτινγκ

και να σκεφτείς για την κλιματική την κρίση, το αποτύπωμά σου

όταν τα νύχια που σε αναρριγούσαν λεύκαναν

από έλλειψη βιταμινών

αν κάτι ίσως σε αφήνει να ελπίζεις

τα ψάρια στη γυάλα, που λέγεται γη, ποτέ δεν άλλαξαν την οπτική των

αστεροειδών

[purcaholic]

Robinson Shoes: Η διαχρονική τέχνη στα χειροποίητα παπούτσια

Η Robinson Shoes δημιουργεί εκλεκτά χειροποίητα παπούτσια για απαιτητικούς ανθρώπους, πάντα με δέσμευση στην ποιότητα και πάθος για διαχρονικό σχεδιασμό. Ελάτε μαζί μας για να σας ταξιδέψουμε στην τέχνη και τη χειροτεχνία που χαρακτηρίζουν τα παπούτσια Robinson.

Χειροτεχνία που αντέχει στη δοκιμασία του χρόνου Στην Robinson Shoes, πιστεύουμε ότι κάθε βήμα που κάνετε πρέπει να είναι μια πολυτελής εμπειρία. Γι' αυτό κατασκευάζουμε χειροποίητα κάθε ζευγάρι παπούτσια με σχολαστική προσοχή στη λεπτομέρεια, χρησιμοποιώντας μόνο τα καλύτερα υλικά. Οι εξειδικευμένοι τεχνίτες μας συν��υάζουν παραδοσιακές τεχνικές και σύγχρονες καινοτομίες για να δημιουργήσουν υποδήματα που όχι μόνο φαίνονται εξαιρετικά, αλλά και αισθάνονται απίστευτα άνετα.

Απαράμιλλη ποιότητα Όταν επιλέγετε τα παπούτσια Robinson Shoes, επιλέγετε απαράμιλλη ποιότητα που είναι κατασκευασμένη για να διαρκέσει. Προμηθεύουμε τα υψηλότερης ποιότητας δέρματα και υλικά από όλο τον κόσμο, διασφαλίζοντας ότι κάθε ζευγάρι παπούτσια είναι φτιαγμένο για να αντέχει στη δοκιμασία του χρόνου. Η αφοσίωσή μας στην ποιότητα επεκτείνεται πέρα από τα υλικά που χρησιμοποιούνται- εστιάζουμε επίσης στις τεχνικές κατασκευής που χρησιμοποιούνται, διασφαλίζοντας ότι κάθε βελονιά και κάθε ραφή εκτελείται άψογα.

Διαχρονικά σχέδια για κάθε περίσταση Robinson Shoes έχει το ιδανικό ζευγάρι για εσάς. Η συλλογή μας διαθέτει ένα ευρύ φάσμα στυλ, από κλασικά oxfords και brogues μέχρι κομψά loafers και μπότες. Κάθε σχέδιο είναι προσεκτικά κατασκευασμένο για να αποπνέει διαχρονική κομψότητα, καθιστώντας τα παπούτσια μας μια ευέλικτη προσθήκη σε κάθε γκαρνταρόμπα.

Άνεση επαναπροσδιορισμένη Καταλαβαίνουμε ότι η άνεση είναι εξίσου σημαντική με το στυλ όταν πρόκειται για υποδήματα. Γι' αυτό κάνουμε το κάτι παραπάνω για να διασφαλίσουμε ότι κάθε ζευγάρι παπουτσιών Robinson Shoes παρέχει άνετη εφαρμογή από τη στιγμή που θα τα φορέσετε. Οι τεχνίτες μας δίνουν μεγάλη προσοχή στο σχήμα και τη δομή κάθε παπουτσιού, ενσωματώνοντας χαρακτηριστικά όπως οι μαλακοί πάτοι και οι υποστηρικτικές καμάρες για να παρέχουν μέγιστη άνεση χωρίς συμβιβασμούς στο στυλ.

Εξατομικευμένη εξυπηρέτηση Στην Robinson Shoes, πιστεύουμε στην παροχή μιας εξατομικευμένης αγοραστικής εμπειρίας που υπερβαίνει την απλή αγορά ενός ζευγαριού παπουτσιών. Το φιλικό και ενημερωμένο προσωπικό μας είναι εδώ για να σας βοηθήσει σε κάθε σας βήμα, βοηθώντας σας να βρείτε την τέλεια εφαρμογή και το στυλ που ταιριάζει στο προσωπικό σας γούστο. Είτε ψωνίζετε online είτε επισκέπτεστε την μπουτίκ μας, προσπαθούμε να κάνουμε την εμπειρία σας με την Robinson Shoes ευχάριστη και αξέχαστη.

Γίνετε μέλος της οικογένειας Robinson Shoes Όταν επιλέγετε την Robinson Shoes, δεν αγοράζετε απλώς ένα ζευγάρι παπούτσια, αλλά γίνεστε μέλος της μεγάλης μας οικογένειας. Είμαστε υπερήφανοι για τις σχέσεις που χτίζουμε με τους πελάτες μας και εκτιμούμε τη συνεχή υποστήριξή σας. Η δέσμευσή μας για εξαιρετική δεξιοτεχνία και απαράμιλλη ποιότητα είναι ακλόνητη και ανυπομονούμε να σας εξυπηρετήσουμε για τα επόμενα χρόνια.

Ανακαλύψτε τη διαχρονική κομψότητα της Robinson Shoes https://robinsonshoes.gr, όπου τα χειροποίητα παπούτσια ζωντανεύουν με πάθος και αφοσίωση. Με έμφαση στη δεξιοτεχνία, την ποιότητα και την άνεση, η συλλογή μας ενσαρκώνει τον τέλειο συνδυασμό στυλ και λειτουργικότητας. Ελάτε μαζί μας σε αυτό το ταξίδι και γνωρίστε την πολυτέλεια των παπουτσιών Robinson σήμερα. Ψωνίστε online ή επισκεφθείτε την μπουτίκ μας και αφήστε μας να σας βοηθήσουμε να βρείτε το τέλειο ζευγάρι που θα απογειώσει το στυλ σας για τα επόμενα χρόνια.

[kavlorapano-stories]

Ο Πατέρας

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τίποτα. Καμία λεπτομέρεια. Θα τα καταγράφω όλα εδώ, στον πανίσχυρο υπολογιστή που μου πήρε ο Πατέρας. Και θα μου τα στέλνω σε μέηλ, μήπως και κάποτε τα χάσω όλα. Γιατί, πάνω από τη χλιδή και την ελευθερία, αυτό που δεν θέλω να χάσω σε καμία περίπτωση είναι η ίδια η ιστορία. Να μην σβήσει τίποτα απ' το μυαλό μου. Να τα νιώθω όλα όποτε θέλω, ακριβώς όπως τα έζησα.

Είμαι 21 χρονών και τον Πατέρα τον γνώρισα πριν κανένα δίμηνο. Έμενα στα δυτικά προάστια και δούλευα εκεί, σ' ένα κατάστημα με δερμάτινα είδη και παπούτσια. Πουλούσα παπούτσια. Με ελάχιστη επιτυχία. Δεν με ένοιαζε. Ούτε το μέλλον ούτε τίποτα. Ο μεγαλύτερος στόχος μου καθημερινά ήταν να κρύβω αυτό που είμαι. Βλέπετε, τα δυτικά προάστια το 2004 είναι... Ας πούμε απλά ότι ο πούστης (γιατί αυτό θα ήμουν για όλους, αν το μάθαιναν) δεν πρέπει να φαίνεται.

Και φυσικά, αυτό ήταν πολύ οδυνηρό. Και δεν ξέρω αν το έκρυβα και καλά. Οι γονείς μου το καταλάβαιναν σιγά σιγά, οι ελάχιστοι φίλοι μου το είχαν καταλάβει σίγουρα και είχαν αρχίσει να με περιπαίζουν. Το μόνο που έκανα ήταν να συνεχίζω να πηγαίνω σε μια δουλειά που δεν μπορούσα να κάνω και να πίνω τσιγάρα για να περάσει η μέρα.

Και μια μέρα, μπήκε στο μαγαζί ο Πατέρας. Τότε δεν ήταν ακόμα ο Πατέρας, ήταν ένας πελάτης που μπήκε στο μαγαζί και το γέμισε. Το ντύσιμό του ήταν προχωρημένο κυριλέ, κοστούμι που θα μπορούσε να είναι και για γραφείο και για έξοδο, ένα μπάκπακ και ορειβατικά. Ψαρομάλλης, γύρω στα 50, με κόκκινα γένια. Με το που μπήκε και κοιταχτήκαμε, εγώ κοκκάλωσα κι εκείνος χαμογέλασε.

Με ρώτησε αν θα τον εξυπηρετούσα και συμφώνησα. Τι θα θέλατε; Μια ζώνη για τα παπούτσια. Άνοιξε το σακάκι του και μου έδειξε τη μέση του. Εγώ, φυσικά, κοίταξα πιο κάτω. Κάτι φούσκωνε γενναία εκεί κάτω. Πού να φανταστώ ότι αυτό που φούσκωνε θα το έβλεπα από την καλή και την ανάποδη τελικά.

Τον πάω στις ζώνες και αρχίζω να του δείχνω. Μόνο. Χωρίς να μιλάω. Με κοιτάζει χαμογελώντας. "Τι κάνεις εσύ εδώ;" με ρώτησε. Δεν κατάλαβα. "Εδώ μέσα, εσύ τι κάνεις;" με ξαναρώτησε. Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω. Ποτέ δεν θεώρησα τον εαυτό μου όμορφο, ωστόσο ξέρω ότι έχω καυλόφατσα, δεν περνάω απαρατήρητος.

Προσπάθησα να βρω τα λόγια να του πω ότι είμαι καινούριος, ότι δεν έχω μάθει ακόμα τη δουλειά, παρ' όλο που ήμουν ήδη 5 χρόνια στο μαγαζί. Αλλά με πρόλαβε.

Σε κατάλαβα, μου είπε. Μπορώ να κάνω πολλά για σένα. Να σε πάρω κάτω απ' τις φτερούγες μου...

Στις φτερούγες σταμάτησα να ακούω. Κοίταζα μόνο τα παχιά χείλη του να κινούνται και το κόκκινο γένι του να πηγαινοέρχεται. Άκουγα κάτι για παραίτηση, για έπαυλή, για σπουδές, για ό,τι θέλω, μέχρι που με έπιασε από τους ώμους και με ταρακούνησε.

Τον κοίταξα στα μάτια. Τα γαλάζια, ξεθωριασμένα μάτια του. Αυτά που θα έβλεπα από δω και μέρα μέχρι σήμερα να με πείθουν, να με διδάσκουν, να με καθησυχάζουν.

Με ακούς; ρώτησε.

Ναι, του είπα.

Τι ναι;

Δεν ξέρω. Απλά... ναι.

Ωραία, που είναι ο υπεύθυνος;

Εγώ... δεν...

Μην ανησυχείς. Πάρε τα πράγματά σου.

Πήγα στην αποθήκη και πήρα μια μπανάνα που φορούσα. Όταν βγήκα με περίμενε στην πόρτα. Την άνοιξε και μου έδειξε ένα μαύρο, τεράστιο αυτοκίνητο που περίμενε απ' έξω.

Μπες στο αμάξι και περίμενέ με.

Βγήκα από το αμάξι σαν υπνωτισμένος. Γύρισα και είδα μέσα από την πόρτα το αφεντικό μου να κατεβαίνει τις σκάλες. Ξαναγύρισα προς το αμάξι, ελπίζοντας να μη με έχει δει. Πλησίασα το αυτοκίνητο και, μέχρι να το κάνω, ο οδηγός είχε βγει και είχε προλάβει να φτάσει στην πίσω πόρτα πριν από μένα.

Καλησπέρα, κύριε.

Και την άνοιξε. Του χαμογέλασα αμήχανα. Ο οδηγός με κοίταξε με ένα μηχανικό χαμόγελο που μου φανέρωνε ότι αυτή την αμηχανία την είχε ξαναδεί. Είχε ανοίξει ξανά στο παρελθόν πόρτες σε άλλους σαν κι εμένα; Δεν ξέρω. Μέχρι σήμερα, δεν το' χω μάθει. Μπήκα μέσα και έκλεισα την πόρτα. Από το φιμέ τζάμι, κοίταζα τον Πατέρα να μιλά με το αφεντικό μου και μετά από λίγο να βγαίνει και να έρχεται στο αυτοκίνητο. Μπήκε κι αυτός στο πίσω κάθισμα, δίπλα μου.

Σπίτι, Ευγένιε.

Το αυτοκίνητο ξεκίνησε και ένα διαχωριστικό τζάμι σηκώθηκε, αποκλείοντάς μας από τα μπροστινά καθίσματα.

Από δω και πέρα, θα είμαι ο Πατέρας κι εσύ ο Γιος. Εντάξει;

Ναι, απάντησα πάλι. Άφησε το μπάκπακ ανάμεσα στα πόδια του και πέρασε το χέρι του πίσω από τους ώμους μου. Νόμιζα ότι όλος αυτός ο όγκος ήταν λίπος, αλλά τελικά ήταν μυς. Σκληροί μυς.

Κοίταξέ με. Δεν ντρεπόμαστε μεταξύ μας. Είμαστε οικογένεια.

Γύρισα το κεφάλι μας και τον κοίταξα. Κι εκείνος έγειρε και με φίλησε. Με μικρά, επαναλαμβανόμενα φιλιά. Κι εγώ παρέλυσα. Δεν ήταν φόβος. Ήταν απληστία. Ήθελα να ζήσω αμέσως το μετά. Να διακτινιστούμε στο σπίτι του. Να τον δω γυμνό. Να ζήσουμε ό,τι ήταν να ζήσουμε. Να τελειώσει. Και όλα αυτά να γίνονταν αμέσως, εκείνη τη στιγμή.

Ήθελα να τα ρουφήξω όλα.

Καλωσόρισες, Γιε μου, είπε και μείναμε αγκαλιασμένοι.

Για πρώτη φορά στη ζωή μου, ένιωσα μια ηρεμία. Δεν χρειαζόταν να κρύβομαι σ΄ εκείνο το αυτοκίνητο. Ήμουν σ' ένα καταφύγιο με ρόδες και φιμέ τζάμια, αγκαλιά με τον προστάτη μου. Τον άνθρωπο που με έσωσε από μια δουλειά που δεν μου έκανε. Τι θα γινόταν μετά; Τι θα έλεγαν οι γονείς μου για την παραίτησή μου; Οι φίλοι μου; Δεν με ένοιαζε.

Δεν σκέφτηκα καν τι δικαιολογία θα έλεγα στους γονείς μου που δεν θα γυρνούσα σπίτι εκείνο το βράδυ. Tο αυτοκίνητο έβγαινε από τον αστικό ιστό και χανόταν σε σκοτεινούς δρόμους γεμάτους πανύψηλα δέντρα. Δεν ήξερα που ήμουν. Αλλά δεν με πείραζε. Είχα πει ναι. Αλλά ευτυχώς, ήμουν με τον Πατέρα και μέσα στην επόμενη ώρα θα γνώριζα έναν κόσμο που δεν φανταζόμουν ότι ήταν εφικτός.

(Συνεχίζεται)

[justforbooks]

Σε βλέπω να διστάζεις. Μια φωνή μέσα σου (και πολλές έξω σου) σου λένε «άσε ρε φίλε, πού να τρέχεις μέσα στη ζέστη, να στήνεσαι στις ουρές για να ρίξεις την ψήφο. Πρώτα απ’ όλα δεν σ’ αρέσει φουλ κανένας. Κάτι κάγκουρες είναι που ψοφάνε να αράξουν στις Βρυξέλλες. Ευρωπαϊκές διακοπές η φάση τους. Θα πάρουν και τα γκομενάκια τους για παρατρεχάμενους γραμματείς και φαρισαίους στα γραφεία τους και θα τη βγάλουν ζάχαρη εις υγείαν του κορόιδου. Και το πιάνεις ποιος είναι το κορόιδο ε; Εσύ που θα χάσεις το μπανάκι σου, το παρεάκι σου, τις μπίρες σου στο μπιτς μπαρ στη Σαρωνίδα, για να στηρίξεις τον χιλιοστηριγμένο. Εσένα ποιος θα σε στηρίξει, ρε» σε ρωτάει η φωνή. «Όχι αυτοί πάντως. Άντε να σου δώσουν καμιά επιταγούλα/κουπόνι τύπου “ελεήστε τον αόμματο”».

Έλα μου όμως που ακούς και μια άλλη φωνή. «Και τι θα καταφέρεις, βρε ζώον, αν δεν πας; Νομίζεις ότι τους τιμωρείς; Χάρη θα τους κάνεις! Οι δικοί τους θα πάνε και μάλιστα πρωί πρωί, έννοια σου. Τους έχουν υποσχεθεί διάφορα και ονειρεύονται θέσεις εργασίας ελαφράς και καλοπληρωμένης. Αν δεν πας εσύ και οι φίλοι σου, θα κάνουν παιγνίδι μόνοι τους, τι δεν καταλαβαίνεις; Θα βγούνε βέβαια κατηφείς και χοντρά προβληματισμένοι στην εκπομπή της Σούλας Μπούλας στην τηλεόραση και θα θρηνολογούν γιατί η νεολαία είναι αδιάφορη και γράφει την πολιτική στα παλιά της τα παπούτσια. Όπως καταλαβαίνεις, μέσα τους γελάνε με την πάρτη σου. Ξέρουν ότι αυτοί σε γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια κι εσύ είσαι τόσο χαλβάς που νομίζεις ότι τιμωρείς το “σύστημα” πηγαίνοντας για μπάνιο!

»Μια ευκαιρία έχεις, ρε έρμε, να πεις τη γνώμη σου, να αλλάξεις κάτι, να ακουστείς έστω, κι εσύ λες “α όχι, ευχαριστώ δεν θα πάρω”. Εξακολουθείστε να με φτύνετε, παιδιά, νο πρόμπλεμ, μην ενοχλείστε με τις απόψεις και την ψήφο μου, συνεχίστε το “έργον” σας ακάθεκτοι. Εγώ θα πάω για μπίρες στη Σαρωνίδα».

Ποια φωνή θ’ ακούσεις;

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?