#ابوالحسن خرقانی | Explore Tumblr Posts and Blogs

amohammadramezani-blog · 5 years

Text

دیدنی های شاهرود

شاهرود زیباترین شهر استان سمنان و بهشت طبیعت‌دوستان است که کویر، کوهستان، آبشار، رودخانه، چشمه و جنگل‌های سرسبز را یکجا در خود جای داده است. علاوه بر این شاهرود دارای آثار تاریخی، بناهای مذهبی و مسجدهای قدیمی زیادی نیز هست و لقب شهر عارفان را از آن خود کرده است. تمام کوچه پس کوچه‌های این شهر خوش آب و هوا مملو از درختان چنار تنومند است.

اگر در فصل پاییز به این شهر زیبا سفر کنید، با فرشی از برگ‌های رنگارنگ پاییزی مواجه خواهید شد که با قدم زدن بر روی آنها می‌توانید از صدای خش‌ خششان در زیر پاهایتان لذت ببرید. در این مطلب با ما همراه باشید تا شما را با دیدنی‌های خارق‌العاده شاهرود آشنا کنیم.

همچنین هتل های شاهرود هم بی نظیرند.

جنگل ابر

سفر به شاهرود بدون رفتن به جنگل ابر کامل نمی‌شود. این جنگل از بکرترین و قدیمی ترین جنگل‌های ایران است که بیشتر مواقع فضای آن از اقیانوسی از ابر پوشیده می‌شود که به همین خاطر آن را «جنگل ابر» می‌نامند.

در این جنگل انگار آسمان به زمین آمده است. راه رفتن در میان ابرها مانند رویایی می‌ماند که گویی در آن سوار ابرها شده‌اید.

جنگل ابر همچنین کهنسال‌ترین موجودات زنده دنیا، به سن ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار سال را در خود جای داده و با گونه‌های گیاهی و جانوری نادری که دارد از خاص‌ترین و زیباترین جنگل‌های ایران به شمار می‌رود.

خانه یغمایی ها

«خانه یغمایی‌ها» یا «اداره میراث فرهنگی و گردشگری شاهرود» تنها خانه‌ای در شاهرود است که بادگیر دارد. «استاد مهدی حیدریان» معمار یزدی این بنای تاریخی است که در سال ۱۳۰۴ خورشیدی آن را ساخته است.

در ساعات اداری می‌توانید از این خانه دیدنی بازدید کنید و در محوطه سنتی آن که از حیاطی زیبا با درختان آلبالو تشکیل شده به تماشای مرغان یاکریمی که گاه و بی‌گاه در بالای سرتان پر می‌زنند، بنشینید.

روستای مُجِن

روستای مجن با معماری خاص و پلکانی خود لقب «ماسوله کویر ایران» را از آن خود کرده است. آبشار با‌صفا و دل‌انگیز این روستا که از چشم‌انداز بی‌نظیری برخوردار است در ۳۵ کیلومتری شمال‌غرب شاهرود در منطقه‌ای زیبا برای تفریح اهالی روستا و گردشگران قرار گرفته است.

چشمه هفت رنگ مُجِن

چشمه هفت رنگ مجن از چشمه‌های نادر و کم‌نظیر ایران است که در ۲۵ کیلومتری شمال شاهرود قرار گرفته است. این چشمه‌های زیبا در جداره و کف رودخانه تابلوهای نقاشی زیبایی را آفریده‌اند که نظر هر بیننده‌ای را مسحور زیبایی‌های خود می‌کند.

موزه شاهرود

موزه شاهرود در قدیم بلدیه و فرمانداری شهر بوده که هم اکنون تغییر کاربری داده و به‌عنوان موزه فعالیت می‌کند. در این موزه می‌توانید اشیاء و آثار مکشوفه تاریخی از جمله شکل حیوانات مختلف، قبضه ساخته شده از استخوان گوزن، سوزن و سنجاق از جنس استخوان و خیلی آثار باستانی دیگر را تماشا کنید.

پارک ملی خارتوران

پارک ملی خارتوران به «آفریقای ایران» مشهور است و طبیعت بکر و مناظر زیبایی را در خود گنجانده است. این پارک بعد از «پناهگاه حیات وحش نایبندان» در طبس، لقب دومین مجموعه حفاظت شده وسیع ایران را با خود به یدک می‌کشد.

از ویژگی‌های منحصر به فرد این پارک می‌توان به پوشش گیاهی خاص، اکوسیستم متنوع و جانوران نادر اشاره کرد.

روستای قلعه بالا

روستای قلعه بالا هم‌جوار با پارک ملی خارتوران قرار گرفته و آن را به‌عنوان «نگین سبز توران» می‌شناسند زیرا چشم‌انداز کاملی از «دشت بیارجمند» دارد و از چنارهای کهنسال زیبا و قنات‌های زیادی برخوردار است.

معماری این روستا نیز مانند روستای مجن به صورت پلکانی ساخته شده و نظر هر تازه‌واردی را به خود جلب می‌کند.

پارک آبشار

پارک آبشار شاهرود، مکانی مناسب برای استراحت و لذت بردن از طبیعت زیبا، آب و هوای مطبوع و تماشای چشم‌اندازهای دیدنی است.

از امکانات این پارک می‌توان به باغ‌وحشی کوچک، جاده سلامت با امکانات ورزشی و جایگاهی برای اقامت شبانه با چادرهای مسافرتی اشاره کرد.

دشت آفتابگردان و شقایق های کالپوش

دشت آفتابگردان از منحصر به فردترین و زیباترین جاذبه‌های گردشگری شاهرود است. بهترین زمان سفر به این دشت شهریور ماه است که در آن می‌توانید شاهد چشم‌انداز بدیع و دل‌انگیز میلیون‌ها گل آفتابگردان که در این دشت شکفته‌اند، باشید.

دشت شقایق از دیگر نقاط زیبا و دیدنی این منطقه است. این منطقه در فصل بهار مملو از گل‌های فوق‌العاده زیبای شقایق می‌شود و جلوه زیبایی به ناحیه سرسبز کالپوش هدیه می‌دهد.

آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی

«علی ‌بن‌ جعفر» یا «علی بن احمد خرقانی» عارف بزرگ قرن چهارم و پنجم هجری قمری است. «خواجه عبدالله انصاری» شاعر و عارف نامی قرن پنجم هجری قمری از شاگردان ممتاز و معروف این استاد است.

آرامگاه این عارف بزرگ در حال حاضر در ۲۴ کیلومتری شاهرود روی تپه‌ای در فضایی سبز و آرام قرار گرفته است.

آبشار نکارمن

نکارمن از روستاهای خوش آب و هوای شاهرود است که در فاصله ۲۵ کیلومتری آن واقع شده است. آبشار کوچک و زیبایی در این روستا قرار گرفته که برای بازدید از آن نیاز به وسایل فنی ندارید و به راحتی می توانید از آن دیدن کنید.

بازار تاریخی شاهرود

بازار تاریخی شاهرود از مهم‌ترین مراکز تجاری شهر است و مانند دیگر بازارهای سنتی کشور از معماری سنتی و زیبایی برخوردار است. آثار معماری که در این بازار موجود هستند، متعلق به دوران قاجاریه به بعد هستند.

آبشار و قندیل های یخی آوستا

آبشار و قندیل یخی آوستا ابرسج از جاذبه‌های ناشناخته شهر شاهرود است که در فاصله ۱۵ کیلومتری شمال شاهرود واقع شده است. بهترین زمان برای بازدید از این آبشار فصل زمستان است که سپیدی برف به آبشار چهره دلربایی می‌بخشد و چشم‌اندازهای بی‌بدیلی را خلق می‌کند. ویژگی‌های خاص و جذاب این منطقه بسیار نادر هستند و در کمتر جای دیگری در کشور پیدا می‌شوند.

مجموعه کاروانسراهای شاه عباسی میاندشت

مجموعه کاروانسراهای شاه عباسی در ۱۱۰ کیلومتری شرق شاهرود در جاده سبزوار به شاهرود قرار گرفته و از سه کاروانسرای متصل به یکدیگر تشکیل می‌شود.

دو کاروانسرای این مجموعه یادگاری به جای مانده از دوران قاجاریه و یکی از آنها متعلق به دوران «شاه عباس اول» است. این کاروانسراها از آب انبار، حمام، چاپارخانه، تلگراف‌خانه تشکیل می‌شوند.

مسجد آقا شاهرود

مسجد آقا شاهرود از بناهای تاریخی دوره قاجاریه است که از سردر ورودی، صحن، ایوان، شبستان‌های متعدد، آب‌انبار قدیمی، حجره‌ها و بناهای خدماتی تشکیل می‌شود.

موزه آب شاهرود

موزه آب شاهرود نخستین موزه اختصاصی آب در ایران است که در سال ۱۳۹۱ خورشیدی افتتاح شده است. در این موزه از قدیمی‌ترین تا جدیدترین اختراعات و تولیدات مرتبط با آب به نمایش گذاشته شده است.

پل سرچشمه

پل سرچشمه بر روی رودخانه زیبای شاهرود ساخته شده و قدمت آن به اواخر دوره قاجاریه و اوایل دوره پهلوی باز می‌گردد.

مسجد جامع

مسجد جامع شاهرود قدیمی‌ترین مسجد شاهرود است که قدمت آن به دوره ایلخانان می‌رسد. در بنای اصلی این مسجد در دوره‌های جدید تغییرات بسیاری انجام شده به طوری که از بنای اولیه آن، آثار قابل توجهی بر جای نمانده است.

باغ گردشگری

باغ گردشگری اورس، باغی زیبا برای گذراندن اوقات فراغت و تعطیلات است که از امکاناتی نظیر فضای سبز، آمفی‌ تئاتر، فست‌ فود، کافی‌شاپ، چای دودی رایگان، فروشگاه مواد‌ غذایی، آلاچیق، کبوترخانه، پیست دوچرخه‌سواری، سالن شیشه‌ای و مسیرهای پیاده‌روی برخوردار است.

کویر رضا آباد

روستای رضا آباد نمونه کامل یک روستای کویری است. تپه‌های ماسه‌ای خودشان را از نزدیک روستا پیش کشیده‌اند. یک طرف کویر رضا آباد،‌ دارای تپه‌های رسی بلند است و طرف دیگرش دارای دشت برهوت و تپه‌های ماسه‌ای است.

http://hotelghasrbastam.com/%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D9%85%D8%AC%D9%86/

https://virgool.io/@webmyket/%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%86%DB%8C-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%B1%D9%88%D8%AF-nrf7t0ymla5g

0 notes

muzicnews · 5 years

Text

سفر ۲ روزه کجا برویم؟

سفر ۲ روزه کجا بریم؟ در دنیای پر مشغله امروزی؛ افراد کمتر وقتی و زمان طولانی برای سفر دارند. از این رو بازار سفرهای دو روزه در میان گردشگران بسیار باب شده است.

دیگر لازم نیست برای عوض شدن آب و هوای خود منتظر یک تعطیلی طولانی و برنامه از پیش تعیین شده باشید. کافی است اهل سفر باشید تا چمدانتان را به دست بگیرید و از تعطیلات کوتاه مدت خود، حتی یک تعطیلی آخر هفته بتوانید نهایت استفاده را ببرید.

خوشبختانه ایران در موقعیتی قرار گرفته است که در تمام فصول، لیستی از مکان های گردشگری برای تعطیلات دو روزه را برای شما فراهم آورده است. آنها را بشناسید و در مدت کوتاه تعطیلات از آن لذت ببرید.

پیشنهاد سفر دو روزه در پاییز

روستای برغان

یک مکان گردشگری پیشنهادی ما در تعطیلات دو روزه فصل پاییز است. این منطقه سالیانه میزبان گردشگران زیادی می باشد. مسیر رسیدن به این روستا جاده تهران قزوین و پس از منطقه کردان می باشد.

مناظر پاییزی این روستا بسیار دیدنی و رنگارنگ می باشد. در کنار این روستا دو رود پر آب گذر میکند که از البرز سرچشمه می‌گیرند. این روستا علاوه بر طبیعتی زیبا، دارای اماکن تاریخی نیز در دل خود می‌باشد.

رینه

یکی دیگر از اماکنی است که در پاییز سفر به آنجا را به شما پیشنهاد می‌کنیم. آبگرم روستای رینه در این فصل با دمایی مطلوب برای شما گردشگران آماده استفاده است.

برای رسیدن به روستای رینه باید از جاده هراز به سمت آمل استفاده کنید و پس از طی مسافتی حدود یک ساعت و نیم یا کمی بیشتر به این روستای زیبا خواهید رسید.

در این روستا علاوه بر داشتن منظره‌ای زیبا و پاییزی از قله دماوند، می‌توانید از دیدن باقیمانده بنای تاریخی رصدخانه این روستا نیز لذت ببرید.

این روستا امکان شب ماندن در آنجا را از طریق هتل‌ها و ویلاهای شخصی که به شما اجاره داده می‌شوند، برایتان فراهم آورده است. تمامی این اقامتگاه‌ها دارای استخر و حوضچه‌های طبیعی آب گرم می‌باشند.

آبگرم رینه لاریجان

روستای شهرستانک

پیشنهاد بعدی ما برای سفر دو روزه در پاییز به شما عزیزان می باشد. دیدن مناظر پاییزی این منطقه خالی از لطف نیست.

این روستا بین تهران و استان البرز قرار گرفته است. این منطقه کوهستانی در فصل پاییز منظره‌ای بی‌نظیر از رنگ‌ها را برای شما به ارمغان می‍‌آورد. در این روستا باغات زیادی از میوه‌های پاییزی قرار گرفته که بسیار فرح‌بخش هستند.

علاوه بر دیدن مناظر طبیعی، در این سفر بازدید از اماکن تاریخی این روستا از جمله کاخ ناصری، چشمه گل کیله، کتیبه ناصری و … را در برنامه خود جای دهید.

میگون فشم

که دیگر این روزها برای همه شناخته شده است، منطقه بعدی پیشنهادی برای سفر دو روزه در فصل پاییز است که در آن از قدم زدن در کوچه باغ‌های روستاهای اطراف و رستوران‌های لوکس و متنوع و همچنین برخی آثار تاریخی می‌توانید لذت ببرید.

روستای شاهاندشت آمل

از بهترین مناطق گردشگری پاییزی اطراف تهران شناخته شده است. این روستا از ییلاقات شهر آمل به حساب می‌آید و دارای یک چشم انداز بکر در این فصل می‌باشد. در این روستا یک آبشار زیبا کنار طبیعت رنگارنگش از دیگر مواردی است که گردشگران را به خود جذب می‌کند.

در بالای این آبشار پنج طبقه با ارتفاعی حدود پنجاه متر، قلعه ملک بهمن خود نمایی می‌کند که این منطقه را به چشم‌انداز تاریخی نیز مزین کرده است. اطراف این روستا را درختان گردو و گیلاس و سایر درختان جنگلی احاطه کرده است.

گذر رودخانه هراز از کنار این روستا صدایی دلنواز را در این روستا طنین انداز کرده است.

منشاد یزد

منطقه‌ای پیشنهادی برای اهالی یزد می‌باشد. این منطقه به بهشت اهالی کویر معروف شده است. درختان سرسبز و رود باریکی که از بالادست به این روستا می‌رسد، این منطقه را به یک مکان باورنکردنی و رویایی تبدیل کرده است.

کندلوس

روستایی در جنوب دریای خزر با طبیعتی بکر در میان کوه‌‌ها از دیگر منطق پیشنهادی است که گردش در آن به قدر دو روز کفایت میکند. از جاده چالوس، کمی بعد از مرزن‌آّباد به این روستا خواهید رسید.

روستای یوش

یک مقصد گردشگری دو روزه برای افراد حوالی منطقه نور است. این روستا خود به تنهایی هدف از این سفر نیست، بلکه هدف پیمودن راهی متفاوت برای رسیدن به آن است. جاده‌ای کوهستانی اما آسفالت شده که پر از تپه و درخت و بام‌های شیروانی خانه‌های روستایی است. برای رسیدن به این روستا باید از دل این جاده منحصر به فرد و چند روستا در مسیری از یوش بلده به نور گذر کنیم.

پیشنهاد کویر گردی برای سفر دو روزه

جندق

جندق از توابع شهرستان خور است که در ۳۵۰ کیلومتری شمال شرق اصفهان قرار گرفته است. جندق از شمال به کویر بزرگ، از غرب به کویر ریگ جن و سلسله کوه‌های جندق، از جنوب به بیابان‌های اطراف خور و از شرق به حاشیه جنوبی دشت کویر منتهی شده است. جندق شهری کویری با آسمانی مطلوب برای رصد منجمان است.

حیات وحش جندق با در برداشتن طیف گسترده‌ای از حیوانات از جمله قوچ و میش، قمری، کبک، تیهو، کل و بز، انواع روباه و گرگ و … این منطقه را به بخشی جذاب برای طبیعت گردان تبدیل کرده است.

در سفر به جندق از بازدید ریگ جن با خصوصیات منحصر به فردش غافل نشوید، البته توصیه می‌شود رفتن به این منطقه را به همراه تور و یا افرادی وارد به منطقه انجام دهید.

نایبند

این منطقه به ماسوله کویر شهرت یافته است. علت این نامگذاری روستاهای شبیه به ماسوله در این منطقه است که توجه هر گردشگری را به خود جلب کرده است. این منطقه در جنوب شرق طبس قرار گرفته و بازدید تنها از این منطقه برای دو روز کافی است.

دریاچه نمک

دریاچه نمک در نزدیکی کاشان و در جوار کویر مرنجاب و ریگ‌جن قرار گرفته است این دریاچه اغلب روزهای سال خشک است. این منطقه به راحتی بر روی نقشه ایران به صورت یک تکه سفید قابل مشاهده است. این دریاچه از رسوب لایه‌های نمک به روی هم تشکیل شده است.

کویر مصر

کویر مصر در روستای مصر، در مسیر دامغان به نایین قرار گرفته است. این روستا یک منطقه جذاب و شناخته شده در بین گردشگران است. امکان اقامت در این روستا از طریق بازسازی خانه‌های قدیمی این محل برای گردشگران فراهم شده است. هر ساله طبیعت‌گردان و منجمان زیادی از سراسر دنیا به این منطقه سفر می کنند.

کویر خارتوران

بازدید از این کویر و روستای مطبق و زیبای قلعه بالا، تجربه‌ای است که شما را در رفتن سفرهای دو روزه به آن دعوت می‌کنیم.

بازدید از سایت تکثیر یوزپلنگ و گورخر ایرانی، دیدن حیات وحش این منطقه و استراحت در واحه زیبای ماجراد و بازدید از سایت‌های فرهنگی بسطام، کارهایی است که باید طی سفر دو روزه خود به این منطقه انجام دهید.

کویر خارتوران

روستای تاریخی ماسوله

هر ایرانی حداقل یک بار به این روستای تاریخی با طبیعت ساخت و ساز بی همتایش سفر کرده است. این روستا در ۳۵ کیلومتری جنوب غربی شهرستان فومن واقع شده است.

ماسوله به دلیل قدمت و معماری منحصر به فردش در ساخت خانه‌های آن، مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.

کاشان

همه ساله کاشان و روستاهای اطراف در فصل بهار، پذیرای بیش از هزاران گردشگر به این منطقه هستند. شهرت این منطقه به دلیل گلابگیری در این فصل، در خود کاشان و قمصر می‌باشد.

در بازدید از کاشان از روستای ابیانه غاقفل نشوید. این روستا در ۳۵ کیلومتری شمال غربی نطنز واقع شده است.

این روستا نیز به دلیل اعتبار معماری بومی و بناهای تاریخی متعددش از روستاهای استثنایی خوش آب و هوای ایران است که همه ساله پذیرای گردشگران برای به نمایش گذاشتن قدمت خود میباشد.

غار علیصدر

بازدید از این غار که به ثبت جهانی نیز رسیده است، از جمله مناطقی است که می‌توانید در سفر دو روزه خود آن را به انجام برسانید و از آن تنها با یک شب اقامت لذت کافی را ببرید.

این غار در ارتفاعات ساری قیه شهرستان همدان واقع شده است.

پیشنهاد سفر دو روزه در بهار

آتشگاه

این آبشار که به آبشار مینیاتوری ایران معروف است، یکی از بی‌نظیرترین جاذبه‌های طبیعی کشور به حساب می‌آید که بازدید از آن در فصل اردیبهشت به شدت توصیه می‌شود.

آتشگاه هنگام ریختن به دره به دلیل پستی و بلندی‌های آن چند آبشار کوچک را ایجاد می‌کند که منظره زیبایی را خلق می‌کند. مسیر نهایی این آبشار رودخانه خرسان در شهرکرد می‌باشد.

محل دقیق این آبشار ۴۰ کیلومتری شهر لردگان می‌باشد.

دشت شقایق‌های کالپوش

دشت کالپوش در شاهرود، هر ساله از اواسط اردیبهشت تا اواسط خرداد با رویش گل‌های شقایق، جلوه‌ای شگفت‌انگیز به این منطقه می‌بخشد.

این شدت که در این وقت سال انگار لباسی سرخ بر تن کرده است، در حد فاصل میان شهرستان شاهرود و گنبد کاووس واقع شده است.

وجود چند آبشار و چشمه اطراف این منطقه آن را از حالت دشت خارج کرده و به یک منطقه سرسبز و باغی برای پذیرایی از طبیعت‌گردان در این فصل تبدیل کرده است.

بازدید از آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی و مجموعه تاریخی بسطام و آرامگاه سلطان العارفین رنگ و بویی تاریخی-مذهبی به این سفر شما می‌بخشد.

باغ لاله گچسر

این باغ که در ۵۲ کیلومتری جاده چالوس قرار گرفته است و هر ساله از دهم اردیبهشت پذیرای گردشگران و اقامت کوتاه آنان در روستای گرماب می‌باشد.

باغ لاله گچسر

نوشته سفر ۲ روزه کجا برویم؟ اولین بار در تاریخ ما. پدیدار شد.

source https://tarikhema.org/travel/37320/%d8%b3%d9%81%d8%b1-2-%d8%b1%d9%88%d8%b2%d9%87-%da%a9%d8%ac%d8%a7-%d8%a8%d8%b1%db%8c%d9%85%d8%9f/

#تاریخ_ما Tarikhema

0 notes

mhkhkco · 6 years

Text

پیش قراول حقوق شهروندی در ایران کیست؟

پیش قراول حقوق شهروندی در ایران کیست؟ شیخ ابوالحسن خرقانی با این جمله معروف است که می گوید:”هر که در این سرا در آید نانش دهید و از ایمانش مپرسید، چه آنکس که به درگاه باریتعالی به جان ارزد البته بر خوان بوالحسن به نان ارزد” {$inline_image}

View On WordPress

#آخرین اخبار

0 notes

deenrahmat · 7 years

Photo

بايزيد بسطامى: 💡شیخ ابوالحسن خرقانی گفت: جواب دو نفر مرا سخت تڪان داد. اول: مرد فاسدی از ڪنارم گذشت و من گوشه ی لباسم را جمع ڪردم تا به او نخورد. او گفت: ای شیخ، خدا می داند ڪه فردا حالِ ما چه خواهد شد. دوم: مستی دیدم ڪه افتان و خیزان در جاده اى گل آلود می رفت. به او گفتم: قدم ثابت بردار تا نلغزی. گفت: من بلغزم باڪی نیست، به هوش باش تو نلغزی شیخ؛ ڪه جماعتی از پی تو خواهند لغزید. تذکرت اولیاه

#تصوف و عرفان #شیخ بایزید بسطامی‌ و داستان های #بایز��د بسطامی و داستان ها و نقل های معروف اش #داستان های جالب و کوتاه سلطان‌العارفین بایزید بسطامی

0 notes

balkhirumi-blog · 7 years

Text

شیخ ابوالحسن خرقانی

شیخ ابوالحسن علی ابن جعفر معروف به خرقانی در نیمه ی اول قرن چهارم خورشیدی در بسطام به دنیا آمد. وی مرید بایزید بسطامی بود و نزد او به تزکیه نفس و ریاضت پرداخت تا عارف کامل و صوفی وارسته گردیده و شهرتش در همه جا پیچید. او در سه شنبه عاشورای 413 خورشیدی در بسطام درگذشت و همانجا بخاک سپرده شد. عارف بزرگ ما خواجه عبدالله انصاری از او متأثر بود. روحش شاد و یادش گرامی باد. نمونۀ…

View On WordPress

0 notes

bonian-n · 7 years

Text

سروش دباغ: خداناباوری ستیزه‌گر و بنیادگرایی هر دو خطرناکند

فوج نیوز به نقل از شفقنا- سروش دباغ می‌گوید: نیازمند بازخوانی انتقادی سنت عرفان در ادبیات خود هستیم و فکر هم می‌کنم این کار شدنی باشد و پاره‌ای از مولفه‌هایی مثل امر سیاسی یا نگاه معناکاوانه و معنایابانه در دین که از نظر گذشتگان ما مغفول مانده می‌تواند مورد توجه قرار بگیرد و مکمل آن سنت شود.

به گزارش فوج نیوز به نقل از شفقنا به نقل از ایلنا، کتاب «حریم علف‌های قربت» نوشته‌ سروش دباغ به تازگی توسط انتشارات «اچ اند اس» در انگلستان منتشر شده است. او در مقدمه این اثر نوشته است: «مدتهاست دل‌مشغول حدود و ثغورِ سلوک معنوی در زمانۀ پر تب و تاب کنونی‌ام؛ روزگاری که به تعبیر ماکس وبر راززدایی شده و امر قدسی بسان گذشته، میان آسمانِ حقیقت فاش نمی‌درخشد و به سهولت از پنجره به ضمیر مشتاقان نمی‌تابد.»

دباغ در این اثر به رابطه عشق و عرفان و نمود و بروز این دو مقوله در ادبیات پرداخته و گریزی نیز به دو مفهوم خداناباوری ستیزه‌جو و بنیادگرایی زده و از مضر بودن هردوی این نگرش‌ها برای جهان امروز سخن گفته است.

به همین مناسبت گفت‌وگویی کوتاه با سروش دباغ داشته‌ایم که می‌خوانید.

می‌توانیم بگوییم دغدغه شما در این کتاب روشن ساختن مفهوم عشق آن هم عشق از منظر عرفانی است؟ اصولا از دید شما چه رابطه‌ای میان عشق و عرفان می‌توان متصور بود؟

چند صباحی است که به این قصه مشغول هستم و بازخوانی سنت عرفان اسلامی و درانداختن آنچه که از آن با نام عرفان مدرن یاد می‌کنم را دنبال می‌کنم. در این راستا هم به آثار عرفای سنتی (مولوی، حافظ، سعدی، بایزید بسطامی، ابوالحسن خرقانی و دیگر عرفای خراسانی و عرفای مکتب شیراز) عطف نظر کرده‌ام و آن‌ها در مطالعه گرفته‌ام و در باب مضامین و تعارفشان تامل کرده‌‌ام. اگر بپذیریم حافظ و سعدی قوام‌بخش مکتب دیگری هستند در درازنای تاریخ تصوف ما که می‌توان آن را مکتب شیراز نام نهاد و در مقابل مکتب خراسان قرار دارد.

ایامی که هنوز ایران بودم به این قصه می‌اندیشیدم که در حوزه نواندیشی دینی معاصر اگر در باب مقولانی مثل رفع نسبت میان علم و دین، معرفتی دینی و … اندیشیده شده و سخنانی گفته شده و اتفاقا مطالب مهمی هم منتشر گشته، در باب عرفان و اینکه چه بر سرش می‌آید اگر بخواهد در منظومه معرفتی جدید ما بنشیند کمتر سخن گفته شده است. اول دغدغه‌های خود دراین موضوع را در مقاله‌ای تحت عنوان «عرفان و میراث روشنفکری دینی» منتشر کردم که مقاله مذکور اکنون هم در کتاب «ترنم موزون حزن» قرار گرفته است. در این مقاله بیشتر در قالب پرسش‌هایی سامان‌ پذیرفته که چه بر سر عرفان می‌آید اگر مبادی و مبانی انسان‌شناختی، معرفت‌شناختی و وجودشناختی ما در جهان جدید و بر اثر گشودگی نسبت به مدرنتیه دخل و تصرفی پیدا کند. وقتی به کانادا آمدم و در دانشگاه تورنتو مشغول به تدریس و پژوهش شدم در مقام پاسخ به این پرسش نگارش سلسله مقالاتی تحت عنوان «طرح‌واره‌ای از عرفان مدرن» را آغاز کردم و به نوعی به این پرسش سهمگین از منظرهای مختلف پاسخ گفتم، از منظر وجودشناختی و معرفت‌شناختی، اخلاقی، انسانی که تاکنون ۸ مقاله از این سلسله موضوع منتشر شده است. در این مقالات سالکان مدرنی را هم معرفی کردم که سهراب سپهری، علی شریعتی، مجتهد شبستری، داریوش شایگان، جان هیک و اکار توله آنچنان که من می‌فهمم در زمره این سالکان به حساب می‌آیند.

پرداختن به عرفان مدرن همزمان شد با سپهری‌پژوهی‌های من و از بخت و روزگار دو مجلد از سپهری‌پژوهی‌های من با نام‌های «در سپهر سپهری» و «فلسفه لاجوردی سپهری» تاکنون منتشر شده است. اتفاقا در این سلسله مقالات به مقوله عشق که در سوال مطرح شده هم پرداخته‌ام اما نه عشق افلاطونی، بلکه عشقی که سبقه اگزیستینسیل د��رد و با تنهایی معنوی درگیر است. از ربط و نسبت عشق و تنهایی معنوی به تفصیل در این دو کتاب سخن گفته‌ام. عشق و تنهایی معنوی چون با متافیزیک نحیف که از برساخت‌های من در این جستارهاست هم عنان است دیگر چندان جایی برای عرفان و عشق افلاطونی بر جای نمی‌نهند. پس از انتشار این دو کتاب به پیشنهاد دوستان از آنجایی که از سال ۹۰ شمسی سلسله درس‌هایی با نام «پیام عارفان برای زمانه ما» را در تورنتو برگزار می‌کنم و در میانه دوره چهارم آن هستیم.

دوره سوم این ادوار را که سبقه خودکاوانه و خودشناسانه پررنگی داشت و در آن هم از مولوی و حافظ برای بیان مطالب وام گرفته بودم و هم از سپهری و هم از اکار توله و کریشنا مورتی، با زحمت دوستان تمام این جلسات پیاده و ادیت شد و در قالب کتاب «حریم علف‌های قربت» منتشر شد. می‌توان این کتاب را جلد سوم از آثار مکتوب من در حوزه عرفان مدرن و سلوک معنوی در روزگار کنونی قلمداد کرد و در مقدمه اثر هم با برساختن مثل سالک مدرن، ایمان آرزومندانه، مرگ‌هراسی، کورمرگی و متافیزیک نحیف کوشیده‌ام سویه‌های مختلف سلوک معنوی در روزگار راززدایی شده کنونی را به روایت خویش بیان کنم. امیدوارم به کار کسانی که علاقه‌مند به این موضوعات هستند و هم آثار من را در حوزه سپهری‌پژوهی را دنبال می‌کنند و هم دل‌مشغول سلوک معنوی در روزگار کنونی هستند، بیاید.

در بخشی از مقدمه آمده که «حریم علف‌های قربت» حاصل غبض و بسط‌ها و روند و آیندهای آونگ‌آسا، حیرت‌ها، تلاطم‌ها و تاملات روای این سطور در سال‌های اخیر است و امیدوارم به کار کسانی که ذهن و زبانشان دگرگون گشته و به فرآورده‌های معنوی جهان جدید به دیده عنایت می‌نگرند و نسبت به آن‌ها گشوده‌اند و در عین حال دل‌مشغول ساحت قدسی و سامان‌بخشیدن به زیست معنوی خویش هستند بیاید.

در کتاب به ادبیات کلاسیک ایران مثل آثار مولوی، حافظ، عطار و بایزید بسطامی و … اشاره شده و البته به سهراب سپهری هم به عنوان یک شاعر معاصر در حوزه کاری شعر نو هم در این بررسی‌ها پرداخته شده است، کمی درمورد جایگاه عرفان در ادبیات کلاسیک ایران و تقریبا افت این مفهوم در ادبیات معاصر هم صحبت کنید. چرا در ادبیات معاصر از این عشق عرفانی و افلاطونی که در این کتاب به آن پرداخته‌اید خیلی کم دیده می‌شود؟ اصولا عرفان برای ادبیات امروز پاسخگوی خلق اثر هست؟

تصور می‌کنم عرفانی که در ادبیات ما ریزش کرده است احتیاج به بازخوانی انتقادی دارد و اگر صرفا به آنچه در میان گذشتگان ما جاری بوده عطف نظر کنیم بارمان بار نمی‌شود. به همین علت هم می‌گویم که نیازمند بازخوانی انتقادی سنت عرفان در ادبیات خود هستیم و فکر هم می‌کنم این کار شدنی باشد و پاره‌ای از مولفه‌هایی مثل امر سیاسی یا نگاه معناکاوانه و معنایابانه در دین که از نظر گذشتگان ما مغفول مانده می‌تواند مورد توجه قرار بگیرد و مکمل آن سنت شود.

و البته از نظر کسی مثل من نقد مفاهیمی مثل الفناء‌بالله که با وام گرفتن و باور داشتن به مفهوم آتانامی یا خدایینی می‌تواند سمت و سو و رنگ و بوی دیگری پیدا کند. به همین خاطر هم عشق سبقه اگزیستنشیل پیدا می‌کند و چنانچه در کتاب آوردم از عشق افلاطونی فاصله می‌گیرد و هم مضامین مذکور نیاز به بازخوانی دارد تا انسان سالک مدرن که دل‌مشغول امر قدسی است بتواند سلوک معنوی خود را حول این مفاهیم جدید سامان ببخشد.

امیدوارم افراد دیگری هم که در این عرصه کار می‌کنند، آثار خودشان را منتشر کنند و و در نهایت به صورت جمعی به این رویکرد انتقادی به سنت عرفان خود برسیم. من افزون بر حوزه فلسفه غرب و همچینی رفورم دینی قصه سلوک معنوی در روزگار کنونی و این بازخوانی انتقادی از سنت عرفان دینی با مدد گرفتن از شعر را ادامه می‌دهم و در این ژانر پیش‌ خواهم رفت.

افزون بر سپهری و شریعتی که سالکان مدرن روزگار ما هستند می‌توان از میلان کوندرا و داستایوفسکی و پاره‌ای دیگر از نویسندگان جهان جدید که دغدغه پررنگ معنوی هم دارند یاد کرد و از آثارشان بهره‌مند شد و تا جایی که بتوانم بنا دارم درمورد این افراد بنویسم و دغدغه‌های خود را در این باب بیان کنم.

۹۷۸۱۷۸۰۸۳۷۳۵۲_l-684×1024

در کتاب از نوعی از خدانابوری صحبت کرده‌اید که آن را سکولاریسم ستیزه‌گر نام‌گذاشته‌اند. این تفکر حتی همطراز با بنیادگرایی دینی دانسته شده است. این دو تفکر کجا به یکدیگر می‌رسند که هر دو می‌توانند تهدیدی برای جامعه بشری شوند؟ راه‌حل مقابله با چنین تفکراتی چه می‌تواند باشد که بشر چه برای ستیز با دین و چه برای گسترش آن… متوسل به خشونت نشود؟

سکولاریسم ستیزه‌گر که در کتاب یاد شده و در فصل هشتم با بنیادگرایی دینی هم عنان انگاشته شده را هم اول در کتاب کارن آرمسترانگ دیدم و با آن هم‌دلی دارم. در درس‌هایی هم تحت سال‌های اخیر در کانادا داده‌ام یا دوره‌ای را که در دانشگاه مکزیک برگزار کردم هم اتفاقا به این نکته به صورت مفصل پرداخته‌ام. ما یک خداناباوری مهاجم و ستیزه‌گر داریم که از نظر خانم آرمسترانگ روی دیگر سکه بنیادگرایی دینی است، چراکه هردو در مقام ندیدن یکدیگر و حذف طرف مقابل گام برداشته و می‌دارند.

در دهه‌های اخیر جنبشی که از آن با نام سکولاریسم ستیزه‌گر یاد می‌شود و پیروانی هم دارد در دنیای ما سر برآورده است و نویسنده هوشمندی مثل کارن آرمسترانگ نمی‌تواند از این موضوع چشم‌پوشی کند. کتاب تاریخ خداباوری خانم آرمسترانگ به فارسی هم ترجمه شده ولی «The Case for God» که از آن در این کتاب استفاده کرده‌ام تا جایی که می‌دانم به فارسی برگردانده نشده است. تصور می‌کنم بله خداناباوری ستیزه‌گر و بنیادگرایی هر دو می‌توانند برای دنیای امروز خطرآفرین باشند. اگر کسی خداناباور است و به حقوق دیگران احترام می‌گذارد خب اشکالی ندارد و خودش می‌داند و هر تلقی که از هر هستی دارد. اما اگر بنا باشد که چه به اسم دیانت جلوی حقوق و فعالیت‌های خداناباوران گرفته شود و چه به اسم خداناباوری برای فعالیت‌های خداباوران و قائلان به دین مزاحمت ایجاد شود مضر و ناموجه و دل‌آزار هستند.

اساسا خشونت از مدلول‌های چنین نگراش‌هایی است. هرچند تاکنون در جهان بیشتر با خشونت دینی مواجه بوده‌ایم، اما یادمان باشد در جریان دو جنگ جهانی هم این دیانت نبود که فاشیزم را به وجود آورد و میلیون‌ها نفر کشته شدند. به هرحال هر تفکری که دیگری را برنمی‌تابد، دیگری گوشت و پوست و استخوان‌دار را با هر انگیزه و به هر بهانه‌ای چه به سبب دیانت یا نژاد یا خلق‌وخو منتج به خشونت می‌شود و البته دل‌آزاد و غیراخلاقی است.

راهی که می‌توان با این نگرش مقاله کرد و آلترناتیوی که امثال من به آن باور داریم به رسمیت شناختن کثرت و سبک‌‌های مختلف زندگی است. اگر خداناباوری ستیزه‌گر فرونهادنی است، بنیادگرایی دینی هم فرونهادنی است و اینجا به رسمیت شناختن کثرت و سبک‌‌های مختلف زندگی از ما دست‌گیری می‌کند. افزودن و افزایش تساهل و پذیرش کثرت‌گرایی فرهنگی راه ممکن برای حفظ جهان از خشونت است. در کشوری مثل کانادا انصافا این پذیرش محقق شده و یا در برخی دیگر از کشورهای اروپایی با همه گیروگرفت‌هایی که وجو دارد می‌بینیم که تساهل را هم مدنظر دارند.

در همین کانادا با یک دولت سکولار کاملا مسلمانان آزاد بودند در ماه رمضان و …. محافل دینی خود را دایر کنند، همچنان که یهودی‌ها، مسیحی‌ها و بودایی‌ها این آزادی را دارند. یعنی هر دینی به شرط اینکه به حقوق دیگران احترام بگذارد و آزار و اذیتی برای دیگری به دنبال نیاورد آزاد است و حق دارد که اعمال مذهبی و دینی خود را اجرا کند. نوعی از سکولاریسم که نسبت به ادیان مختلف بی‌طرف می‌ایسند و مجال را برای فعالیت‌‌های آن‌ها فراهم می‌کند به نظرم اخلاقی‌تر و معنوی‌تر و راه‌گشاتر است.

موضعی که بر خلاف دو سر طیف خدانابور ستیزه‌گر یا بنیادگرایی در میان طیف می‌ایستد عمیقا به نظرم راهی است می‌تواند برای زندگی پرتلاطم ما در قرن بیست‌ویکم راه‌گشا باشد. همه باید با صبوری و مدارا و امیدواری به نهادینه‌ شدن این نگاه در میان جامعه‌ای مثل جامعه خودمان کمک کنیم. به خاورمیانه نگاه کنید که چه در آن می‌گذرد و ما دست‌کم تا جایی که می‌توانیم این مدارا را در جامعه خود نهادینه کنیم و امیدواریم روزی به نحو حداکثری این مهم در خاورمیانه‌ای که امروز در آتش مخاصمت می‌سوزد جاری شود و صلح برقرار گردد.

فکر می‌کنید کتاب را در ایران هم به چاپ برسانید؟ برای چاپ آن صحبتی با ناشر ایرانی شده که موضوع ممیزی و دریافت مجوز را پیگیری کند؟

امیدوارم کتاب در ایران هم منتشر شود و برخی موانع که در ماه‌های اخیر و قریب به یک سال گذشته پدید آمده چه برای من چه برای برخی دیگر از مالفان رفع گردد و آثاری از این دست و آنچه که در قلمرو فرهنگ منتشر می‌شود مجال انتشار در ایران را پیدا کند.

0 notes