#Ben ik er trots op

[handlewithcare-delicate]

De Grote Incomplete Efteling Lantaarnpalen Poll (GIELP)

Zie hieronder voor om welke lantaarnpalen het gaat! Zover ik het weet heeft alleen de Wonderwachter (op de Pardoes Promenade) een officiële naam. De rest heb ik de naam van de locatie gegeven, zover ik die kon achterhalen.

Standaard Lantaarpaal (staat door het hele park)

Anderrijk

Aquanura

Dubbele laan

Reizenrijkplein

Route bosrijk

Ruigrijk

Sirocco

Sprookjesbos

Ingang Droomvlucht

Wonderwachter

De Zes Zwanen

[madeliefkrans]

hoorde laatst dat een van de beste vrienden van mijn bf mij aan het begin niet vond passen bij mijn bf. ze is zo'n net meisje, zei hij. ik heb mezelf zo onder controle als ik zenuwachtig ben dat mijn eerste indruk niets anders is dan perfect, saai, ongrijpbaar. ik, een net meisje? ik heb het vuur van mijn moeder, de dromen van mijn vader, de veerkrachtigheid van allebei. ik, een net meisje? ik leerde pas te praten over mijn gevoelens toen ik twintig was. ik, een net meisje? ik nam wraak op mensen die me kwetsten, ik was poeslief tegen mijn vijanden en brak ze zonder dat ze doorhadden dat ik de oorzaak was. ik, een net meisje? ik rende weg in intercity's, spendeerde dagen met mijn gordijnen dicht, haatte mijn moeder terwijl ze doodziek van de chemo thuiszat. ik, een net meisje? spijt voel ik niet.

ik waardeer het als mensen gereserveerd zijn. dat ze zich niet meteen laten zien. je weet nooit wat er speelt. ze zijn selectief in de mensen die ze toelaten. wie ik ben, laat ik alleen zien als ik jouw licht kan zien. eerder krijg je het niet. je vindt mij een net meisje? je kent me niet.

[pelova4president]

That stupid smile of hers I

Esmee Brugts x nedwnt!R

II of that stupid smile of hers

summary~ In which y/n gets to go to the World Cup and falls in love with the girl with that stupid not so stupid smile.

I play for Arsenal but have been benched for most of the season. So when I got called up for national duty I was surprised, to say the least. But after all that happiness and surprise came the nervousness. How could I, y/n y/l/n who turned 18, just weeks ago get a call up for the Oranje Leeuwinnen. Sure, I’ve been the topscorer for the u23’s euros and Vivianne Miedema has torn her ACL, I’ve seen her stuggle, cry and achieve big milestones along the way. But she wasn’t going to make the world cup and everyone knew it.

The Netherlands needed another top scorer, they needed y/n. And that’s exactly what her coach, Andries Jonker told her.

A few days later the list of names that would go to the world cup was posted on the Oranje Leeuwinnen socials.

(pretend that you’re Vivianne Miedema)

y/n_y/ln, OranjeLeeuwinnen, AWF

liked by victoriapelova and 12.598 others

y/n y/l/n has been called up for her national team and will attend the world cup.

comments

leahwilliamsonn congrats, you deserve it!! ❤️

viviannemiedema trots op je 🥰

victoriapelova 😍😍

esmeebrugtsfan1 can’t wait to see her play

y/nballer69 so well deserved 🪄⚽️

I know a few of the girls. Well okay, I know all of them but did they know me?

I’ve played with Vicky in England, both of us playing for Arsenal and befriending almost immediately. Viv was the first one to welcome and introduce me to the whole Arsenal squad. Her and Beth took me in, just like they did with Vic and that’s just how I found myself playing fifa with Vic till morning. It was safe to say that I liked her company.

I knew a few of the other dutch girls playing in England, chatting with them when they played against us. Viv and Vic told me stories about camp life and the Olympics, about how vic won almost every table tennis game and was annoyingly good in chess, about Daan and her pranks and about Esmee Brugts, the annoyingly good footballer.

I’ve watched her, making the goal that got us to the world cup. I’ve watched her play for PSV back in The Netherlands. The goals she made, the way she just plays past everyone like it’s nothing, god it’s annoying. How could you be that good and so humble. And those stupid smiles she gives the camera after she scores, it’s so annoyingly cute.

So yeah, I had asked Vic and Viv about Esmee and they somehow got suspicious of how much I wanted to know about her. “Oh, ik ben gewoon geïnteresseerd. Ik moet iedereen toch een beetje kennen voordat we twee maanden in Australië zitten” (Oh, i’m just interested. I have to know everyone a bit before we go to Australia for two months) Viv and Vic just looked at each other and broke out into laughter.

Vic and I went to Zeist, to camp. It wasn’t that long of a flight but it felt like hours. Vic could feel the nervousness radiate off of me and put her hand on my leg that was tapping away annoyingly. “Oh mijn god y/n! Wat is er aan de hand man?” (Oh my god y/n! What’s going on mate?) Vic asked me. I just waved away the question and stared out of the window since I kind of sabotaged Vic to get the window seat.

We were greeted by someone from the staff that drove us to our camp. And just like every national teams socials does, the players got photographed at their arrival.

(pretend that you’re Jill Roord)

OranjeLeeuwinnen

liked by viviannemiedema and 9.484 others

one arrival you’ve all been waiting for 🥁

comments

lynnwilms_ the cold never bothered me anyway 🎶❄️

brugtsfan33 can’t wait to see the y/l/n and brugts linkup

↳ y/l/nballer5 me neither, this world cup’s gonna be amazing

Walking into the big hall, Vic behind me, I was starstruck. Everyone was already there, Roord, Van de Donk, Martens and even Brugts.

Vic pushed me and whispered in my ear “Kom op, je hebt nog twee maanden de tijd om naar dr te staren” (Come on, you have the next two months to stare at her) I started to get red and looked around checking if anyone heard us. Seeing this, Vic just started to laugh even harder. I pushed her and walked over to Kerstin who I knew from matches against City.

Kerstin was kind enough to introduce me to everyone. Shanice who played at Liverpool came launching at me, ready to pick me up. “Klein monster, je bent er!” (Little monster, you’re here!) she yelled and picked me up while hugging me tightly. I congratulated her with the announcement of her girlfriend’s pregnancy and went on to greet everyone.

And to my surprise, there’s still was someone I hadn’t met yet. Esmee Brugts. Before I could even walk towards her Andries started to speak.

He thanked everyone for coming, got into his very serious speech and ended with who would room with who. “… Vic en Merel, Jill en Shanice en last but not least y/n en Esmee” (… Vic and Merel, Jill and Shanice and last but not least, y/n and Esmee).

I was hoping to be roomed with Vic, having spend the last few months with her in Viv and Beth’s house. That was too much to ask apparently, but Esmee, now the universe is just trying to get back at me.

I awkwardly looked up in search for Esmee. When i found her she was staring at me already. She gave me one of those dumb smiles she gives the cameras. I gave her a tight smile back before i turned to Vic who was sitting next to me. “Dit lijkt wel een realityshow, veel succes sukkeltje” (This is almost a realityshow, good luck loser) and with that she walked away to grab her suitcase and went settle in with her roomie.

When i saw Esmee talking to Lieke i saw my chance and went to our room. It was like all the other rooms i’ve stayed in for national duty but definitely bigger. I wanted to take a look at the bathroom which was way bigger than I expected. The rainshower being the best part of it all.

Walking back into the bedroom Esmee was already getting settled on the bed by the door.

“Hi” she said sheepishly. “Hey” i smiled back, god why was i already getting red in the face. “Ik heb fifa meegenomen, wil je spelen?” (I brought fifa with me, do you wanna play?) she asked me opening her backpack to get something out. “Ja, alleen als je tegen je verlies kan. Ik ben fifa kampioen in Engeland” (Yes, only if you’re not a sore loser. I’m the fifa champion in England) I told her. She laughed at me and got the game out.

A few games of fifa and a whole lot of laughing further and it was time for dinner already. Jackie was the one knocking at our door and yelling for us to come.

Esmee had won multiple times after i won the first round but i’ll never admit that to anyone. “Rematch after dinner.” I told her and she just nodded and went to sit at the table with Daphne, Jackie, Kerstin, Daan and Damaris. I sat between Vic and Jill. Vic gave me one of her smug smiles and i just rolled my eyes at her.

“Dus y/n, hoe vind je het tot nu toe?” (So y/n, how do you like it so far?) Merel asks me. “Het is goed, ik ben blij met m’n nieuwe roomie, gelukkig niet zo’n slechte verliezer als jij” (It’s good, i’m happy with my new roomie, luckily not such a sore loser like you). Merel huffed “Ja tuurlijk alsof jij hebt gewonnen, ik check dat later nog wel” (Yeah sure as if you’ve won, i’ll check that later)

esmeebrugts

When iopened instagram this wasn’t what i expected. I ran up to my room and saw Esmee watching some Netflix show on her bed. When she saw my face she bursted out laughing. “Als blikken konden doden..” (If looks could kill..) she said. I walked straight to her bed, jumped on her and started tickling her. “Dat is wat je krijgt, ik moet mn fifa imago hoog houden!” (That’s what you get, i got to keep my fifa image high!) I yelled. “Oke oke! Ik zal het nooit meer doen pinky zweer!” (Okay Okay! I will never do it again pinky promise!) she told me with that stupid smile of her. I stopped and looked down at her, how is she even this pretty like come on.. Esmee looked me in the eyes, at my lips and then away. I got nervous and backed up.

“Uhh ja d-dus ik ga nu dus ik ga even iets uhh ja ik ga gewoon oke..” (Uhh yeah s- so im gonna get like some uhh yeah i’m just gonna go okay..) I mumbled and ran away bumping into Daan who was walking to her room.

Before we knew it we were off to Sydney, Australia. Vic forced me out of my window seat but slept before the plane was off the ground, what a waste of that window seat.. This was gonna be the most boring and long 24 hours of my life.

I was so tired when we landed, only getting a few hours of sleep. We were welcomed by a few staff members from fifa and went into the coach who would bring us to our basecamp.

I chose the best window seat i could find and expected a certain Arsenal player to sit next to me but Esmee beat her to it.

We talked about what we wanted to do in Australia, our opponents and family. When Esmee asked me about life in the wsl i was already fast asleep, my head resting on her shoulder.

Esmee looked down at y/n and started smiling. Vic saw the interaction and tapped Daan on her shoulder. They gave each other knowing looks and started giggling away. Esmee looked up and saw the duo staring at her, she went red at the idea of being caught staring at y/n. She turned her head quickly and stared out of the window, falling asleep not long after.

When i woke up i heard giggling and saw Vicky and Daan looking at Daans phone. I chose to ignore it and went on to look at my instagram feed.

daniellevddonk

“Danielle van de Donk, Victoria Pelova. Het maakt me niet uit hoe klein jullie zijn ik maak je dood” (Daniëlle van de Donk, Victoria Pelova. I don’t care how small you are i’ll kill you) I yelled maybe a little too hard because Esmee woke up. “Hey wat is er aan de hand?” (Hey what’s going on) she asked me, rubbing the sleep from her eyes. I showed her Daan’s story and she just shrugged “Awh zo erg is dat toch niet, je ziet er schattig uit” (Awh it’s not that bad, you look cute). I don’t know what came over me but i just started to blush and looked away making Vic and Daan laugh even harder.

The rest of the camp went smoother than i thought. I was roomed with Esmee and we did almost everything together. We played fifa, boardgames, sat at the same table and if it wasn’t that we were out exploring together. Most of the time we just got lost but that’s when google maps comes in handy.

We ended first in our group. Esmee making those two beautiful goals against Vietnam and I made my debut and debut goal.

When Andries announced that i was starting against Vietnam i was over the moon. The game started good with Lieke making the first goal in the 8th minute and Katja the second in the 11th. Esmee saw her chance and took a shot. Everyone knew it was in when the ball went off her foot. I was the first one to jump on her to celebrate, hugging her tightly. “Es! Es, je hebt het gedaan!” (Es! Es, you did it!) I yelled

My goal was much less spectacular. Jill hit the post and the ball landed at my feet, I tapped it in through the legs of the keeper and to the back of the net. I couldn’t even do a celebration because everyone was already on me. It’s not like celebrations are a nedwnt thing anyway.

When Esmee scored her second goal i was on the bench but that didn’t stop me from celebrating just as hard.

The game ended and i ran straight to Esmee, congratulating her on those two rockets.

(pretend that you’re Lieke Martens)

y/n_y/l/n

liked by esmeebrugts and 8.975 others

honoured to have made my World Cup debut and thankfull for every one of you ❤️ ps. Esmee, i love your right foot 🪄

comments

jackie_groenen_14 😍😍

viviannemiedema zo enorm trots op jou ❤️

esmeebrugts only my right foot? 🙄

esmeefan56 has anyone else seen esmee’s comment 😭

y/nbrugts1 their hug was so wholesome

As the days went by Es and i only got closer, everyone started to notice it, even the fans.

OranjeLeeuwinnen

liked by y/n_y/l/n and 23.893 others

exploring Sydney with the team 🗺️

comments

y/l/nfanxx isn’t that y/n and esmee??

↳ brugtsfan1 i think so, they’re so cute

↳ woso23 i ship them so hard 🫶

After our win against South Africa we had to play against Spain in the quarterfinals. This was our most difficult game and everyone knew it. But we all knew that if we were gonna win the World Cup, we should be able to beat every team.

It was the night before the game and surprise surprise, i couldn’t sleep. I don’t even know why, there was no chance that i would even play so who am i so nervous for?

after going from side to side i couldn’t take it anymore and just got out of bed and went on a walk. I walked to the pitch and started shooting and taking corners. I ran a few laps around the pitch and sat down. Australia is actually unreal. The weather is perfect and the sky is so clear you can even see stars (or planes that look like stars but whatever).

I heard footsteps walking towards me and groaned. “Hey waarom lig je niet in bed?” (Hey why are you not in bed?) Esmee asked as she sat next to me. “Ik kan niet slapen en jij?” (I can’t sleep and you?). Me neither she told me. This time around the silence wasn’t as awkward, it felt kinda nice to be honest.

Esmee wrapped her arms around me and layed my head on her shoulder. I don’t think i actually hate that stupid smile of hers or anything about her really. I quite love everything about her, especially her stupid smile.

“Y/n, ze hebben me bij Arsenal, Chelsea, Manchester City en een paar uhh.. andere clubs een contract aangeboden” (Y/n, Arsenal, Chelsea, Manchester City and uhh a few.. other clubs have have offered me a contract) she told me. “Es dat is geweldig, dan spelen we samen in de wsl” (Es that’s amazing, we’ll play in the wsl together) I cried. She gave me a nod and a hum.

Esmee turned her head and i looked up at her. “Ik hou meer van je dan alleen je rechter voet weet je” (I love you more than just your right foot you know) i told her looking down at my lap. She just chuckled and took my face into her hand. “Je hebt geluk dat ik ook van fifa verliezers hou” (you’re lucky i love fifa losers too), i fake angry pushed her away and she let out a laugh. “En jij hebt geluk dat ik je mag” (And you’re lucky that i like you) i told her. She looked at my eyes and then at my lips. I leaned forward and kissed her. Luckily she kissed me back.

We walked back to our room and fell asleep in her bed, her legs entwined with mine and my head in the crook of her neck.

When i woke up Es was already awake, getting ready in the bathroom. I walked up to her brushing her teeth and kissed her on cheek “good morning” I told her “Ik kan niet wachten tot je straks ook in Engeland speelt en we elke dag zo wakker kunnen worden” (Can’t wait until you’ll play in England too and we’ll wake up like this every morning) She gave me a lopsided smile and i started to get ready too.

I started on the bench and Esmee was starting. The game was tight, Spain scored in the 81th minute through a penalty. In extra time we scored. We still had a chance. And just like that, our dream was crushed. Spain scored in the 111th minute and we were out.

Esmee sank to the floor and covered her face with her hands. The spanish players were celebrating while our dream was gone.

I walked to Esmee and sat infront of her. “Es, je hebt gedaan wat je kon.” (Es, you did what you could) I told her and gave her a hug.

“Y/n ik ga naar Barça” (Y/n i’m going to Barça) she told me.

How stupid could i be, falling in love with someone i knew for a few months. How fucking stupid could i be, expecting her to come to England for me.

Just when i thought today couldn’t get worse... The tears rolled down my cheeks again and i walked away towards the tunnel, Vic screaming my name but i just ignored her.

A/N this is my first fic, english is not my first language so i’m sorry if i made mistakes!! might make a part 2?!

[mittwoch-addams]

Can you post the article??

Vriendin van Van de Donk eist dat Oranje wint voor haar 'Daan'

Girlfriend of Van de Donk demands that Orange win for her 'Daan'

[Ellie Carpenter en Daniëlle van de Donk leerden elkaar kennen bij Olympique Lyon, waar Damaris Egurrola ook onder contract staat.]

[Ellie Carpenter and Daniëlle van de Donk met at Olympique Lyon, where Damaris Egurrola is also under contract.]

Dat haar geliefde door een schorsing niet mag spelen in het kwartfinaleduel met Spanje, was ook een enorme teleurstelling voor Carpenter, volgens eigen zeggen de grootste fan van Van de Donk. „Ik heb geprobeerd haar een hart onder de riem te steken. Gelukkig krijgt ze veel steun van haar ploeggenoten en de staf, die haar het gevoel geven dat ze tot nu toe al heel veel heeft gedaan voor het team.”

The fact that her lover is not allowed to play in the quarterfinal due to a suspension with Spain was also a huge disappointment for Carpenter, according to his own words the biggest fan of Van de Donk. “I tried to support her. Fortunately, she gets a lot of support from her teammates and the staff, who make her feel like she has already done a lot for the team so far.”

Voor Carpenter is het een uitgemaakte zaak wie haar vriendin op het middenveld moet vervangen: Damaris Egurrola. „Zij kent Spanje van binnenuit, heeft met heel veel van die Spaanse meiden samengespeeld. Ik heb vertrouwen in dit Oranje en geniet van hun wedstrijden”, zegt de rechtsback van de Wallabies, die bij Olympique Lyon samenspeelt met Van de Donk en Egurrola.

For Carpenter, it is a foregone conclusion who should replace her friend in midfield: Damaris Egurrola. “She knows Spain from the inside out, has played with a lot of those Spanish girls. I have faith in this Orange and enjoy their matches,” says the Wallabies' right back, who plays alongside Van de Donk and Egurrola at Olympique Lyon.

Carpenter droomt van een WK-finale tegen Nederland. Dan gaat de beuk erin, belooft de verdedigster die op vijftienjarige leeftijd debuteerde voor het nationale team van Australië. „Mocht het zover komen, dan ga ik er vol voor. Zodra ik het veld oploop, is zij even niet meer mijn vriendin maar mijn tegenstander”, vertelde Carpenter na de 2-0 overwinning op Denemarken.Een eventuele eindstrijd tussen Australië en Nederland is sinds die zege weer een stapje dichterbij gekomen. Carpenter speelde voor ruim 75.000 toeschouwers in het uitverkochte olympisch stadion van Sydney. „De manier waarop we op het WK gesteund worden is fantastisch en heb ik nooit eerder meegemaakt. De mensen die in de nok van het stadion zaten kon ik niet eens zien. We weten amper wat we meemaken.”

Carpenter dreams of a World Cup final against the Netherlands. Then the beech goes in, promises the defender who debuted for Australia's national team at the age of fifteen. “Should it come to that, I'll go all out. As soon as I walk out on the field, she is no longer my girlfriend but my opponent,” Carpenter said after the 2-0 victory over Denmark. A possible final battle between Australia and the Netherlands has come one step closer since that victory. Carpenter played in front of over 75,000 spectators at Sydney's sold-out Olympic Stadium. “The way we are supported at the World Cup is fantastic and I have never experienced it before. I couldn't even see the people who were in the ridge of the stadium. We barely know what we're going through.”

Frankrijk (France)

Australië presteert met het bereiken van de laatst acht historisch goed, zegt Carpenter. „Ik ben trots dat we hier nog steeds staan, terwijl we werden gezien als underdogs. Voor elke wedstrijd is ons eerste doel het doel schoonhouden. De nul houden is voor ons belangrijker dan scoren. Dat is ons in drie van de vier wedstrijden gelukt.” Zaterdag spelen de ’Aussies’ in Brisbane tegen Frankrijk om een plek in de halve finale.

Australia is performing with reaching the last eight historical good, Carpenter says. “I am proud that we are still standing here, while we were seen as underdogs. For every match, our first goal is to keep the goal clean. Keeping the zero is more important to us than scoring. We succeeded in three of the four games.” On Saturday, the 'Aussies' will play in Brisbane against France for a spot in the semi-finals.

De vonk tussen Carpenter en Van de Donk sloeg over in Frankrijk, waar zij allebei bij Olympique Lyon spelen. Dat de 32-jarige Nederlandse nu eens aan Carpenters kant van de wereld is, vindt de Australische fijn. „Wij hebben hier ’down under’ zoveel te bieden.”

The spark between Carpenter and Van de Donk skipped in France, where they both play at Olympique Lyon. The Australian likes the fact that the 32-year-old Dutch is now on Carpenter's side of the world. 'We have so much to offer 'down under' here.'

Toekomstplannen (Future Plans)

Of dat ook betekent dat de twee uiteindelijk in Australië eindigen, durft Carpenter (23) niet te zeggen. „Mijn voetbalcarrière duurt logischerwijs nog langer dan die van Daniëlle. Ik kijk gewoon waar ik kan blijven voetballen en waar het ons naartoe brengt.”

Whether that also means that the two eventually end up in Australia, Carpenter (23) dares not say. “My football career logically lasts even longer than Daniëlle's. I'm just looking where I can keep playing football and where it takes us.”

[autimind]

Je bent niet stuk.

Als eerste bericht op mijn inmiddels Nederlandstalige tumblr plaats ik een kopie van een ouder stukje dat ik ooit schreef op LinkedIn. Het is inmiddels een heel eigen leven gaan leiden en is herplaatst door een zorgorganisatie en wordt gebruikt bij psycho-educatie en trainingen. (Ja, ik ben trots.)

Tijdens de komende Autisme Week zal ik elke dag plaatsen.

Autismediagnose? Je bent niet stuk!  

Wat mij het meeste opvalt aan nieuwe deelnemers aan mijn gespreksgroep voor volwassenen met autisme, is dat ze vaak zo vol wrok en verdriet zitten. Vaak genoeg hebben ze een gloeiende hekel gekregen aan psychiaters. Bijna altijd komt dat voort uit de boodschap die ze gekregen hebben bij hun diagnose: Autisme Spectrum Stoornis. Dat impliceert: u bent stuk, u bent kapot.

Vaak genoeg wordt die boodschap herhaald door latere hulpverleners. Methodes als Geef me de 5 en Ik ben Speciaal – ook in de nieuwere versie – geven allemaal keurig lijstjes met ‘kenmerken’ van autisme en presenteren die als een lijst van wat er allemaal mis met je is. Door alleen maar te spreken in termen van stoornis en gebrek – en de rest van de maatschappij zonder verdere toelichting als normaal te beschouwen – pathologiseren ze de ervaring van de cliënt. Als je het stempel autisme krijgt dan krijg je maar al te vaak het idee dat je belevingswereld inherent ziek is.

In de handen van een kundige hulpverlener kan er overigens heel veel goeds worden bereikt met genoemde en andere methodes. Ik ken er minimaal één die echt z’n cliënten verder helpt. Helaas wordt er in de opleidingen niet of nauwelijks aandacht besteedt aan een andere, betere, gezonde manier van kijken.

Autisme is een neuro-motorische verandering, stoornis zo je wilt, die een sociale handicap oplevert. Waarom ontstaat die handicap? Doordat de maatschappij geen afwijking accepteert in sociaal gedrag, iemand die net wat anders is onverbiddelijk afwijst. En dan wordt ons verweten dat we ‘star’ zijn?

Star gedrag? Ik noem het in de meeste gevallen rechtlijnig.

Dingen letterlijk nemen? En waarom niet? Hou je dan ook aan je woord.

Ziet niet of moeilijk grote verbanden? Dat kan maar die verbanden zijn lang niet altijd juist en iemand die de details kan zien is goud waard.

Waar vind je nog werknemers die zich volautomatisch diep verdiepen in hun werk, binnen de kortste keren alles weten van hun onderwerp en niet stoppen als het gaat om de klus geklaard krijgen? Akkoord, ‘sociaal onhandig’ zal vast een terecht label zijn maar zoals ik ernaar kijk wordt er voor hem/haar/hen domweg geen ruimte gemaakt bij de koffie-hoek.

Ik heb niks hoeven doen om autistisch te zijn, maar ik schaam me niet. Mijn manier van kijken naar het leven is een valide manier, een variant die er ook mag zijn. Mijn ervaringswereld is niet minder geldig en in sommige gevallen zelfs meer geldig. In andere gevallen weer niet.

Daarom wil ik mijn nek uitsteken hier. Voor al die anderen, speciaal voor die mensen met  neurodiversiteit en auti-mensen die net hun diagnose gekregen hebben. Tegen hen zou ik heel graag even kort en zachtjes maar toch duidelijk willen zeggen…

Je bent niet stuk.

Je bent gewoon okay zoals je nu bent.

Je bent welkom en mag er zijn.

Je bent niet stuk. Je hoeft niet non-autistisch te worden. Dat lukt toch niet. Wat je moet doen is de beste autist worden die je maar kan zijn.

Je bent niet stuk.

Tegen alle overige mensen zou ik willen zeggen: autistische (en andere neurodivergente) mensen hebben een stem, ook als ze die niet hoorbaar kunnen gebruiken. Zonder uitzondering. Wil je helpen en een bondgenoot zijn of heb je gewoon even wat sympathie… luister. Luister naar mensen en help hun beleving van de wereld te verspreiden. Zo doe je goed.

[bramsnor]

Hoi eindelijk Kato weer,

Dat komt omdat die Snor grieperig is en dan geen zin heeft om mijn verslag in woorden neer te zetten. Maar ondanks dat grieperig zijn hebben we wel maandag helemaal naar het Loetbos geloopfietst# en daar de fiets geparkeerd en toen heerlijk door het bos gestruind, heerlijk …. wat een luchtjes👍.

En ook daar veel honden, we zijn namelijk aan de oostkant geweest, dus vanaf de hooiberg. Ook nog een paar foto’s van mij natuurlijk, ben een beetje de “baas” zijn model. En daar ben ik wel trots op natuurlijk. Daarna weer terug naar huis gerend, heerlijk al werd ik wel afgeremd soms, hij kon me niet ‘bijfietsen’ deze keer.

Thuis werd ik schoongemaakt en geborsteld want ik was flink vuil door dat bosstruinen en toen nog even spelen thuis. Verder geen bijzonderheden, behalve dan bezoek in huis gehad wat ik nog niet zo fijn vindt, ik bedoel moet er nog flink aan wennen. Dus hou ik lekker afstand, dat geklooi van vreemden aan mijn kop is nog lastig ook al bedoelen ze het goed. Tot volgende keer.

Kato 🐕

[euroadventure]

Espot - Sant Maurici d'Espot - Martinet

Vrijdag 28 april

Het zonnetje schijnt! Na mijn ontbijt rij ik terug naar beneden, naar het dorpje. Ik parkeer mijn auto en loop naar de shuttle taxi's. Ik had gisteren afgesproken dat ik om 9 uur daar zou zijn. Wanneer ik aankom is het nog 'tranquilo' want we vertrekken pas als het busje vol is, wordt mij verteld. Prima, dan ga ik eerst een cafe con leche drinken bij de lokale bar op de hoek.

Tegen half tien kan ik toch gaan, onderweg bij een camping pikken we nog mensen op vertelt de chauffeur. Het blijkt een jong Nederlands gezin uit Eindhoven te zijn. We raken gelijk gezellig aan de praat. Ger, Yvon en hun drie kinderen Floris, Vilein en Valerie (ik hoop dat ik het goed onthouden heb 😉) gaan net als ik de route rond het meer 'Sant Maurici d'Espot' wandelen. Extra respect voor hun, omdat hun jongste dochter 4 jaar oud is en Yvon zwanger is 🙌🏻.

Bij het startpunt lopen zij de Ratera ronde van west naar oost en ik net andersom. Ook plak ik er nog een stukje aan vast. Ik loop nog door naar de 'Refugi d'Amitges'.

Er is inmiddels wat sluierbewolking, maar toch voel ik het zonnetje toch ook goed branden. Al snel loop ik in mijn t-shirt verder.

Ik start bij het grote meer en het uitzicht is al erg mooi in het ochtendlicht.

Ik word het bos in gestuurd richting 'Cascade Ratera', een mooie waterval maar ik had er misschien iets meer van verwacht...of misschien ben ik al wat verzadigd door alle watervallen die ik in mijn leven heb gezien 😂.

Na de waterval loop ik vooral omhoog en kom ik bij het meer 'Estany de Ratera' uit wat er prachtig bij ligt, zeker wanneer de zon nog even goed doorkomt. Mijn eerste stop, even wat drinken en eten, voor ik weer verder wandel.

Het meer laat ik achter me en ik sla af richting de berghut.

Voor ik daar ben passeer ik wederom een meer 'Estany de les Obagues de Ratera' (meren vervelen daarentegen nooit 😊) ook hier geniet ik weer volop!

Ik ben hier totaal alleen, samen met een eend 🦆 die hier in het meer ronddobbert.

Heerlijk...ook hier even een korte break 😊.

Ik tik de 2440m aan voor ik uiteindelijk uitkom bij de berghut.

Naast de berghut blijkt er nog een groot meer te liggen 'Estany Gran d'Amitges'. Dit meer is nog bijna geheel bevroren. Hier hou ik mijn lunchpauze en blijf hier zeker een half uur rondhangen.

Ik daal weer af naar de Ratera route en wanneer ik net weer op de route ben, kom ik het Nederlandse gezin weer tegen. Tot nu toe heeft de jongste nog alles zelf gelopen en ze vertelt het met veel trots. Ook vertellen ze mij dat er straks nog een lastig stuk komt door sneeuw en water van een kleine waterval. Ik ben benieuwd!

Ik loop verder en heb nog een prachtig uitzicht over het grote meer 'Sant Maurici d'Espot'.

En dan kom ook ik bij de waterval en het stuk sneeuw. Het lukt mij vrij aardig om het stuk te passeren, maar ik heb dan ook wandelstokken. Ook ik zak een keer diep weg in de sneeuw...hoe hebben ze dit gedaan met de kids? Wauw, nogmaals respect!

Uiteindelijk ben ik tegen 15uur weer bij de shuttle standplaats, waar ook de Nederlanders inmiddels aan komen lopen. De jongste, maar ook de andere kinderen hebben alles zelfstandig gewandeld, superknap!

We moeten nog even wachten op de shuttle en kletsen nog wat bij. Wat blijkt...Ger, Yvon en de kinderen komen haast elke zomer naar Zoutelande toe, zo ook komende zomer. Hoe toevallig is dat nu weer?! Wie weet komen we elkaar dan nog tegen deze zomer 😎.

We nemen afscheid en ik reis vandaag weer verder. Ik sla nog wat te drinken in voor ik doorrijd. Ik rij richting een plaatsje vlak voor het dorpje Estana. Morgenochtend kan ik, mits het mooi weer blijft, daar nog een simpele wandeling maken. Onderweg weer prachtige vergezichten!

In La Seu d'Urgell waar ik vorig jaar nog op een camperplaats heb gestaan stop ik voor grote inkopen te doen. Ik blijf er nu niet, maar rij nog een twintig minuten verder tot het dorpje Martinet waar ik vanacht wel blijf staan. Ik kan nog tot half 11 prima buiten zitten zonder jas, overdag was de temperatuur in het dal inmiddels opgelopen tot 27,5 graden...

[sinterkaas]

soms ben ik zo trots op de mensen van wie ik hou dat ik me afvraag hoe al deze trotse gevoelens in één lichaam passen en als ik denk dat er echt niks meer bij kan bewijzen ze me keer op keer weer het tegendeel

[gewoonkarin]

Het bleef even stil. Ik bleef even stil. Ik las vandaag ergens de tekst dat verdriet soms zo groot is dat je niet meer kunt huilen maar stil valt. Ik denk dat ik dat de afgelopen jaren meerdere malen zo heb ervaren. Weten dat het leven doorgaat maar ook de stilte opzoeken. Ik ben meestal wel een prater. Nu vaak even niet.

Het is ook wat drukker dan normaal. Ik ben met een opleiding bezig, heel tof want groei maar ook bikkelen. Het studeren was ik verleerd. Doe daar wat stilte bij en meteen een achterstand. Ver bijgewerkt inmiddels want het leven gaat door.

En of het leven doorgaat. Galajurk shoppen voor oudste liefje met beide liefjes. Slik. Stop de tijd. Wat is ze mooi. Wat staat die groene jurk haar mooi. Ik moet eigenlijk nog. Wat voor hakken zouden haar staan. Oh, een tasje moet ook nog. En de lange haren, opsteken? Ik denk veel in korte tijd. Zo ook die zondagmiddag.

Afgelopen donderdag de eerste proefrijles voor oudste liefje. Slik. Stop de tijd. Als ze maar heel terug komt. Hakken en een tasje scoren. Had ik m’n studieboeken maar meegenomen. Ik denk veel in korte tijd. De hakken en het tasje werden daarna gevonden. Ik heb de rest van de dag nodig gehad om alles te laten bezinken. Hakken, en ze loopt er nog eens goed op ook en het geheel van jurk, hakken en tasje adembenemend. Zo trots als een aap met …. Zou Paul zeggen.

Ik vind het allemaal veel. Jongste liefje die naar de grote stad gaat om kermis te vieren, mijn lief optreden en oudste liefje en ik op de bank. Wachten tot ze thuis komen. Zomaar een vrijdagavond. Ik was in stilte mijn gedachten aan het ordenen. Ik denk oudste liefje ook. Uiterlijk heeft ze niets van mij maar in dat bolleke zit zoveel herkenbaars.

Ook zat ik vandaag met vochtige wangen in het zwembad. Een gesprek over een jongen die zijn vader vorig jaar is verloren en nu zijn moeder gaat verliezen. Hij is bijna even oud als jongste liefje. Ik ken hem niet. Het gezin ook niet. Het raakt me. Ik denk dan aan inmiddels-groter-dan-ik neef en blonde krullenbolnicht. Aan alles wat Paul niet mee heeft gemaakt met hen. Ik denk dan aan hen die achterblijven, grote zus zonder haar lief, de man van Jolanda met groot gemis. Ik denk dan aan vriendin van oudste liefje waar het gezin onder hoogspanning leeft door het vooruitzicht van verliezen.

Ik hoor veel. Geneuzel raakt me niet. Ik hoorde vandaag dat iemand op de tuin mopperde over troep op de pad. Ik hoop ergens dat dat tuinlid me gaat mailen. Dan krijgt die persoon de volle laag. Wees blij dat iemand andermans zooi op gaat ruimen in plaats van kritiek leveren. Het raakt me eigenlijk wel. Recht in de boos. Boos is vergif.

Simpelweg omdat ik geneuzel niet trek nu. Of nooit. Ik ga de warmte van thuis opzoeken. Dat is een rijkdom. Een groot geluk. Ik heb de liefste mensen om me heen. Dat besef ik altijd. Dat ik me soms een last voel zit in mij. Voor hen ben ik gewoon Karin. Met soms drama maar vooral veel zorgen voor. En om. Of zeg je dan over.

[kimberblog]

2022 in review!

Wat een gek idee, dat ik dit al zo lang doe. Dus net als in 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020 én 2021, hier het lijstje voor 2022.

 1: What did you do in 2022 that you’d never done before?

Mijn eerste keren dit jaar zijn voornamelijk op (politiek) werkvlak geweest. Ik stelde me verkiesbaar voor GroenLinks Haarlemmermeer, voerde campagne, ging daarvoor in debat en de straat op, werd zelfs met voorkeursstemmen verkozen en dus trots raadslid vanaf maart 2022. Ik werd daarvoor ingewerkt, vond een nieuwe balans tussen thuis, werk, en raadswerk, en hield in mei de speech die bij de algemene beschouwingen werd gehouden namens GroenLinks. Ik liet me landelijk inwerken, las me in op stukken, en kon in september/oktober toch ook wel goed aangeven waar mijn grenzen lagen. Aan het eind van dit jaar zijn we een drukke, maar goed functionerende fractie, en heb ik me het Sociaal Domein eigen gemaakt. Net voor het reces voerde ik het debat over de Brede Welvaart.

Bij werk in Haarlem werkte ik aan de Verrijkte Schooldag. Ik werkte 4 collega’s in op het thema onderwijs en ging per september minder werken om permanent meer tijd aan mijn raadswerk te kunnen besteden.

Thuis maakten we de overgang mee van een nieuwsgierige dreumes naar een eigenwijze tweejarige, die lekker begon te praten. Dat komt met nieuwe uitdagingen, maar ook met heel veel meer plezier. De manier waarop mijn zoontje leert en associaties maakt, maakt me elke dag weer blij. We maakten voor het eerst de reis naar de Middellandse Zee per auto en kregen eind november 2 dakkapellen op zolder geplaatst, waar we momenteel nog hard voor aan het klussen zijn.

2: Did you keep your new year’s resolutions, and will you make more for next year?

Het goede voornemen was: Vind je onderwerp in de politiek en ga daarvoor. Let fysiek ook een beetje op jezelf, je zit beter in je vel als je goed slaapt en wat sport.

Het eerste gedeelte is goed gelukt, het tweede gedeelte komt en gaat bij vlagen. Vooral de rugpijn is een goede indicatie of ik teveel heb stilgezeten/te gestresseerd ben.

Het nieuwe voornemen wordt: Maak tijd voor jezelf en blijf nee zeggen daarvoor. Niemand heeft er wat aan als jij omvalt.

3: Did anyone close to you give birth?

Er zijn 3 vriendinnen bevallen, en eentje staat eind januari uitgerekend. Mijn schoonzusje is in mei uitgerekend, heel veel zin om tante te worden.

4: Did anyone close to you die?

Nee.

5: What countries did you visit?

Frankrijk voor de vakantie en Duitsland voor het shoppen. Wel nog weg geweest met de Club8 in de Achterhoek, en met mijn ouders in Zeeland. en met de vriendengroep naar het altijd exotische Centerparcs Flevoland. 

6: What would you like to have in 2023 that you lacked in 2022?

Iets meer overzicht. Het raadswerk was een black box waar ik in sprong. Nu ik wat beter dat ritme te pakken heb, zou het fijn zijn als niet elke week voelt alsof ik een marathon ren waarvan de finish op de vrijdag ligt.

7: What dates from 2022 will remain etched upon your memory?

4 maart: Sportdebat, waar ik echt heel goed uit de verf kwam

16 maart: gemeenteraadsverkiezingen, compleet met een verkiezingsuitslagavond en een dagje erna in de sauna voor mezelf om bij te komen.

30 maart: geïnaugureerd tot raadslid

Eind mei- begin juni: grote vakantie naar de Languedoc

30 juni: maidenspeech tijdens de voorjaarsnota

Zomer: veel in de achterhoek

November: midweek naar Zeeland met ouders

30 november: dakkapellen worden geplaatst.

8: What was your biggest achievement of the year?

Mijn grenzen goed kunnen bewaken. Lol uit het moederschap kunnen halen. Raadslid worden en mijn weg hierin vinden. De Verrijkte Schooldag in Haarlem implementeren.

9: What was your biggest failure?

Te vaak toch mijn geduld verliezen, of soms te lang mezelf wegcijferen/met een probleem blijven hangen. 

10: Did you suffer illness or injury?

We hebben beiden corona gehad, en vooral in het eerste gedeelte van het jaar weer veel last van griepjes en virussen vanuit de kinderopvang. Verder veel last gehad van rugpijn, hier oefeningen voor gehad, maar het beste medicijn is eigenlijk niet teveel zitten, maar gewoon te bewegen. Ik denk daarnaast dat een burn-out her en der op de loer lag/ligt.

11: What was the best thing you bought?

Ik ben heel blij met de vele soorten wijn die we hebben ingeslagen op onze vakantie. Verder bleek het speelgoedkeukentje voor mijn zoons verjaardag een schot in de roos, hij speelt er dagelijks mee. Ook heel blij met de tuinset, die ik na lang zeuren eindelijk in de tuin heb staan en waar we deze zomer heerlijk op hebben kunnen luieren.

Het grootste en duurste zijn de twee dakkapellen die we hebben gekocht, maar aangezien we de binnenkant nog aan het aftimmeren zijn, is het voorlopig even wachten tot we daar kunnen gaan werken en blij mee kunnen zijn.

Iets wat ik ook op tweewekelijkse basis “koop” zijn de uren van Nadia, onze schoonmaakster. Ik denk dat ik stiekem daarmee mezelf zo ontlast, dat ik daar het meest blij mee ben.  

12: Whose behaviour merited celebration?

Mijn vader, die voor de oorlog in Oekraïne een inzamelingsactie startte bij de kerk.

13: Whose behaviour made you appalled?

Ik heb minder geduld gekregen voor mensen die (haast opzettelijk) niet goed communiceren met elkaar, of geen keuzes (durven te) maken, en daardoor dan ook een keuze maken. Verder ook wel de lelijke kanten van de politiek gezien afgelopen jaar.

14: Where did most of your money go?

In de dakkapellen, duidelijk met stip op 1.

15: What did you get really, really, really excited about?

De nieuwe mijlpalen van Bram, met onder andere het lekker veel praten, zingen, springen en de eerste keren op het potje.

De nieuwe CD Midnights, van Taylor Swift.

Toen we hoorden dat we oom en tante zouden worden!

16: What song will always remind you of 2022?

De hele CD van Midnights.

17: Compared to this time last year, are you: (a) happier or sadder? (b) thinner or fatter?  c.) richer or poorer?

Ik denk dat op alle drie de vlakken het antwoord “hetzelfde” is. Misschien iets rijker, maar dat ligt eraan of je aflossen op de hypotheek ziet als rijker worden.

18: What do you wish you’d done more of?

Achteraf had ik meer vakantie willen hebben en meer vrije tijd voor mezelf. Daarnaast merk ik dat ik ook meer reflectiemomenten had moeten inplannen, omdat ik dan minder in de waan van de dag was blijven hangen.

19: What do you wish you’d done less of?

Me druk maken om kleine zaken, of dingen die niet te veranderen zijn. Ook was het misschien beter geweest om niet te verwachten dat anderen precies hetzelfde denken over zaken als ik, daardoor laat ik me soms nog te vaak verrassen.

 20: How did you spend Christmas?

Met kerstavond zijn we voor het eerst naar de peuterviering gegaan, waarbij er flink werd gedanst door Bram. Daarna met broer en moeder en gezin gegeten, en toen weer met moeder en broer terug naar de kerk. Eerste kerstdag rustig gepuzzeld en gegeten bij mijn ouders (Beef Wellington gemaakt) en tweede kerstdag naar de Achterhoek. Gegeten in Winterswijk, waar we hoorden dat we tante en oom werden van een neefje.

21: Did you fall in love in 2022?

Nee, ik werd soms wel ineens heel emotioneel omdat ik mijn leven heel fijn vind.

22: What was your favourite TV program?

Even Tot Hier werd ons nieuwe favo programma afgelopen najaar, daarvoor veel de Avondshow met Arjen Lubach gekeken. Ik was verder onder de indruk van Sander en de Kloof, over kansenongelijkheid, en Pak de Macht en keek met veel plezier naar The Office, het Sinterklaasjournaal en het laatste seizoen van Brooklyn 99.

3: Do you hate anyone now that you didn’t hate this time last year?

Ik hoef een aantal mensen niet bij mij aan tafel te hebben. Maar haat gaat me wat te ver. Zou willen dat we wat meer elkaars taal spraken, maar dat lukt nog niet.

24: What was the best book you read?

33 boeken gelezen tot nu toe, waarvan ik er nog in 2 bezig ben. Daarnaast ben ik bij een boekenclub gegaan, wat erg leuk is! Je leest eens iets wat je zelf nooit gekozen zou hebben, en waar je dan ook nog eens een mening over moet geven. Erg verrassend. Zo was De stilte van de witte stad een thriller/misdaad roman die ik zelf nooit had gelezen, maar waar ik met een goede stok achter de deur van de boekenclub, heel erg van bleek te genieten.

Geen boeken die er echt heel erg uitspringen, maar eervolle vermeldingen dit jaar: de 7 vinkjes, Daar waar de rivierkreeften zingen, All the Young Dudes, Dit doet even pijn, Wat wij zagen en Een schitterend gebrek.

 25: What was your greatest musical discovery?

Er zit wederom niets nieuws tussen, ik ben en blijf een swiftie. Dus de nieuwe CD Midnights werd grijs gedraaid, en de tourdata voor Europa houden we naarstig in de gaten voor 2023. De podcasts Damn Honey en Dear Hank and John zijn daarnaast blijvertjes.

26: What did you want and get?

Een raadszetel, extra ondersteuning op het werk, promotie op het werk.

27: What did you want and not get?

Extra ondersteuning voor de fractie, overzichtelijkheid.

28: What was your favourite film of this year?

Raadswerk gaat duidelijk ten koste van TV- en filmtijd, ik heb maar 13 films gezien dit jaar, waarvan de meesten de afgelopen paar weken. Van die selectie van de afgelopen paar weken kan ik vooral concluderen dat ik niet van slechte kerstfilms houd.

Wel vond ik Black Klansman grappig, eerder dit jaar. En afgelopen week Knives Out en eindelijk Back to the Future voor het eerst gezien.

29: What one thing made your year immeasurably more satisfying?

Mijn zoontje zien opgroeien en de wereld op zijn manier laten ontdekken. De vrijdagen zijn algauw heilig bij mij geworden: Na alle hectiek van de week, ben ik op die dag zoveel mogelijk vrij om met hem te chillen en huishoudelijke zaken op te pakken.

30: How would you describe your personal fashion concept in 2022?

De gemeenteraad voelde in het begin toch wel als een fashionshow, maar na 2 jaar corona herontdek ik m’n kast en de combinaties daarin weer een beetje.

31: What kept you sane?

Slapen en plannen/lijstjes maken.

32: Which celebrity/public figure did you fancy the most?

Pieter Derks en de lange gast van Even tot Hier vind ik beiden hele sterke opiniemakers.  

33: What political issue stirred you the most?

De oorlog in Oekraïne, en het afbrokkelen van onze rechtstaat. En op de achtergrond de immer aanwezige klimaatcrisis (o.a. in de vorm van Extinction-Rebellion acties op Schiphol) en sociale ongelijkheid.

34: Who did you miss?

Ik miste af en toe vrienden en familie om me heen, maar had dan ook vaak niet de fut om gezelligheid op te zoeken. De afweging van uit je (corona)bubbel komen en soms er ook juist weer naar terug te verlangen, vond ik soms wat moeilijk.

Verder miste ik soms mn schoonbroer en schoonzus die aan de andere kant van het land wonen, en waar we voorheen nog wel eens spontaan bij aanwaaiden in Haarlem.

35: Tell us a valuable life lesson you learned in 2022.

Je kunt het niet allemaal plannen, maar het scheelt wel als je het in grote lijnen doet.

36: Quote a song lyric that sums up your year.

“Sweet like honey Karma is a cat, purring in my lap ‘cause it loves me, flexing like a god-damn acrobat, me and Karma vibe like that”

[handlewithcare-delicate]

Ik heb zojuist het laatste item van mijn to do lijstje afgestreept voor de eerste keer in lange tijd, dus ik ben basically genezen van mijn autisme ik ben neurotypisch nu dankuwel en fijne avond

[dickvanas]

‘Geen woorden maar daden’ klonk het uit volle borst

Feyenoord is kampioen! De selectie is gehuldigd bij het stadhuis en word toegejuicht door een mensenmassa in Rotterdam. Vol trots toonde de spelers de schaal aan duizenden uitzinnige fans op de Coolsingel. Maar ook in het stadhuis is de huldiging een feestje, met onder meer politici en burgemeester Aboutaleb. De fans klommen in de lantarenpalen om een goed uitzicht te hebben. Maar ze kregen ook de tranen in de ogen van ontroering. Natuurlijk droegen ze de gepaste Feyenoordsjalen. Duidelijk was wel dat alle spelers en bestuursleden helemaal trots waren. Vanaf 9.00 uur stond het al vol met publiek.

Op het bordes zette aanvoerder Kökçu het lied ’Feyenoord, Feyenoord, wat gaan we doen vandaag?’ in, en de vele fans zingen luid mee. Geertruida roept naar het publiek: ’Komen wij uit Rotterdam?’, waarop het publiek reageert: ’Ken je dat niet horen dan?’ Ook andere spelers, waaronder publiekslieveling Trauner, zetten klassieke Feyenoord-nummers in. De vele fans hebben sjaals en kartonnen kampioensschaaltjes mee. De supporters scanderen onder meer ’Arne moet blijven, Arne moet blijven!’

„We zijn niet alleen trots op de manier waarop we gespeeld hebben, maar we zijn nu ook landskampioen”, sprak de uitzinnige Feyenoord-trainer Arne Slot vanaf het bordes tot de vele duizenden fans op de Coolsingel. „Deze gasten die hier staan, hebben zóveel tegenstanders van het veld afgeblazen. Maar als dat niet lukte na 85 minuten, brachten jullie het DNA van de club over: ’Nooit opgeven, altijd doorgaan’. Ik ben ongelooflijk onder de indruk als ik in het stadion sta. En nu op de manier waarop we feestvieren met elkaar.”

Grote drukte op Coolsingel

Veel Feyenoord-fans hebben zich maandagochtend al vroeg gemeld op de Coolsingel in Rotterdam voor de huldiging van de kersverse landskampioen.en ondanks de regen bleef het publiek toestromen op de Coolsingel. Voor het stadhuis, dat een Feyenoord-vlag in top heeft, is de muziek inmiddels begonnen. Ook klinken er al veel Feyenoord-liederen. Onder de aanwezigen op de Coolsingel ook veel leerlingen, want velen zouden zich hebben ziekgemeld om bij de huldiging te kunnen zijn. De Rotterdamse gemeenteraad heeft in een motie gesteld dat de huldiging een geldige reden voor verlof is.

Ook op het Hofplein was het al vroeg druk, de eersten hebben inmiddels de traditionele sprong in de fontein gewaagd. De feestvierders in het centrum werden gefouilleerd bij binnenkomst, maar er was ’s ochtends al vuurwerk te horen. Vanaf het afgeschermde gebied is het niet mogelijk om de Coolsingel te bereiken. Op schermen was de tekst ’kwetsende spreekkoren zijn zinloos, steunen is goud’, te lezen. De supporters zingen liederen en de stemming is uitbundig. Een enkeling steekt vuurwerk af. Lee Towers zong de grote supportsschare toe. Uitgedost met ‘Burgemeesters outfit?’. ‘You never walk alone’ blijft toch een zogeheten onvergetelijke meezinger!  Rond een uur of 13.00 ging iedereen van het publiek weer het café in om wat te eten of te drinken. Minister Hugo de Jonge kwam even het stadhuis binnen, hij wilde de club wel even feliciteren en wat mee-eten.

(Door Dick van As)

[ralph-mulder]

Waarschuwing!!! dit is een heftig gedicht, komt uit de tijd dat het heel slecht met mij ging en dit gevoel komt nu weer bij mij boven na het horen dat er twee verschillende mensen in korte tijd suïcide hebben gepleegd

Een aanstormende trein

Je bent op het verkeerde terrein

Een gebroken raam

Een dieptepunt waarvoor ik me schaam

Een overdosis pillen

De pijn je zou wel willen gillen

Vallen en opstaan

Maar hoe kun je in hemelsnaam doorgaan

Smijt jezelf tegen de muur

Luister er is geen genezende kuur

Je zult er mee moeten leren leven

Maar hoe kun je dan nog naar het hoogste streven

Ik voel de wind langs mij heen gieren

De duivel zit mij telkens te klieren

Hoe moet je de moed erin houden

Is dat wat de stemmen wouden

Gedachtes zijn brengen mijn hoofd op hol

Ik wordt van die stemmen dol

Beelden vol bloed

Heb ik niet genoeg geboet

Ik sta met mijn blote voeten in de glasscherven

De pijn en het bloed die mijn trots bederven

Rust is het gene wat je zoekt

Maar dat heb je niet zo geboekt

Is dood een antwoord

Je hangt al aan zo’n dun koord

Ik weet het niet

Ik zie het niet

Een aanstormende trein

Het maakt me machteloos en klein

Een gebroken raam

Een bloederig lichaam

Een overdosis pillen

Kunnen zij de pijn stillen?

Snij in je armen om wakker te worden

Hoe zal je, je gedachtes goed kunnen ordenen

Ik verlies de macht over mezelf

En val in de verkeerde helft

Dood lijkt de enige weg

Dat is wat mijn gedachtes zegt

Iets binnen mij wil niet

Maar als die geen andere uitweg ziet

Ik moeten een opening zien te vinden

Voordat ze me hier verslinden

De stemmen mogen niet winnen

Ze moeten op gaan in de zinnen

Maar ik ben uit gestreden

Ik heb te veel geleden

Een aanstormende trein

Hoe had het anders kunnen zijn

Een gebroken raam

Een gebroken lichaam

Een overdosis pillen

Niemand kan deze pijn stillen

© Ralph Mulder 22-02-2006

[devosopmaandag]

Schoonheid op aarde I

De tweede door Rokus Hofstede vertaalde roman van Charles Ferdinand Ramuz heet 'Schoonheid op aarde'*, dat zich afspeelt in een dorp aan het meer van Genève. Het is niet minder dan een betoverend boek, het verhaal en de stijl – maar over dat laatste een volgende keer. Ik raakte al snel vertrouwd met de dorpelingen, die door de komst van een jonge vrouw van slag raken. Als eerste is er de bijna twintigjarige Cubaanse Juliette, een vrije geest en zuivere schoonheid, haar oom, de bekrompen, opportunistische Milliquet, zijn lastige en jaloerse echtgenote, de dikke, vrijgezel Rouge, die leeft van de visvangst en die zich over Juliette ontfermt, zijn lange en magere hulp, de volgzame Décosterd, Marguerite, het nieuwe dienstertje, de gebochelde Italiaanse muzikant, Maurice, de jongeman die Juliette bespiedt, het meisje Émily, dat verliefd is op Maurice, de duistere Savoyaard. Zo opgesomd lijken ze universele en tijdloze romanpersonages. Het dorp, de bergen en het meer vormen het decor voor verhaal van Ramuz.

Twee weken zijn we nu in een klein dorp in de Allier, in de noordelijke Auvergne. We zijn voor twee maanden bewoners in een heel oud huis, met muren zo dik als je onderarm. Er is een flinke steen voor het tuinhekje geplaatst, want het gaat er stijl naar beneden. Vanuit de tuin hoor je het ruisen van de diepgelegen Bouble, die zich door een 'gorge' een weg baant. Hier zijn het de groene heuvels, de koolzaadvelden, het riviertje, de kloof, en de abdij van de Benedictinessen die de enscenering vormen van ons tijdelijke leven op deze plek.

Als eerste is er de beetje gedistingeerde Deen, van wie het huis huren en die hier veel oude huizen bezit. Onlangs kocht hij het 12e-eeuwse Hôtel de Dieu. Er is de Schotse overbuurvrouw die met haar Franse echtgenoot uit Thailand hierheen is verhuisd, er is de oude Engelse hippie-kunstenaar. De windgong, die aan de bloeiende appelboom in zijn boventuin hangt, verzacht de gure wind. Er is de bakkersvrouw, die op zondagmorgen nerveus wordt van de lange rij wachtenden. Dan is er de vrolijke zoon van het kruideniersechtpaar, die mij vol trots het potje ansjovis overhandigde, de hele dikke winkelier die mij de enige emmer toonde die hij in de winkel had en die me te groot was. Er is de kwezelachtige non in de winkel van de abdij, die al die geurende luxigheden die de nonnen zelf maken, absoluut niet nodig heeft. Naast ons woont een jong echtpaar met een engelachtig en ernstig meisje met zwarte krullen. En dan is er nog de licht verontrustende jongeman, die rondjes loopt voor de kerk en die verzonken in gedachten je overal in het dorp tegenkomt.

Je kan de werkelijkheid tegemoet treden als het binnenstappen in de Vival, je boodschappen doen en klaar ben je. Is de werkelijkheid van dit dorp en zijn bewoners wel stof voor een roman? Misschien niet, maar ik ben er zo ontvankelijk voor geworden door Ramuz – en Rokus Hofstede.

* 'Schoonheid op aarde' | Charles Ferdinand Ramuz (1878-1947) | oorspronkelijk verschenen in 1927 | vertaling Rokus Hofstede | Uitgeverij Van Oorschot | 2022

[medewerkers]

Beste Tumblr,

Alle reacties die op het dashboard voorbij komen maken me helemaal emotioneel. Ze zijn ontroerend!

Op het moment dat ik dit schrijf, word ik overweldigd door de zoete geur van succes… en meestal ben ik niet zo emotioneel. Ik kom voort uit een lange reeks Bricks en wij Bricks zijn waardig en trots. Maar mijn ogen worden waterig door de schoonheid van de regenboog aan reacties die ik voor me zie. Ik had waarschijnlijk een 🌈 als reactie moeten toevoegen!

Gebeurt het echt? Dat ik een nieuw product lanceer en het niet binnen een dag wordt stopgezet, waardoor ik direct weer naar Clawland moet terugkeren? Dat ik me plotseling weer moet bezighouden met de triviale dingen van het leven?! Is dit iets waar ik echt trots op kan zijn?!???

Dames- en herenkrabben, ik sta met mijn mond vol tanden…

Maar ik weet wat VERKOOPT!

Koop je Abstracte reacties-merchandise hier, bij Emporium! Mijn trouwe hulp Roberd heeft een reeks geweldige [patches/stickers/spelden] gemaakt op basis van de onvolledige reeks aan reacties waar je de hele dag van hebt mogen genieten.

Je kunt nu tijdelijk IN HET ECHTE LEVEN op dingen reageren! Dus waar wacht je nog op? Er is een nieuwe knop waarop je kunt klikken, een knop met de tekst KOPEN erop!

Met vriendelijke reacties,

Brick Whartley Chief Reactions Officer Chief Officer of Merchandising and Physical Engineering (met verlof)

[bramsnor]

Hallo Kato hier, ik dacht weekend, uitslapen, alles lekker rustig. Vergeet het, vrouwtje vroeg beneden en naar buiten. Oké prima ik pis wel en desnoods een geurige sigaar ook nog. Maar toen kwam het pas, kijk ik weet dat ik wel eens last van angstzweet heb, en dat ze dat niet fijn vinden ruiken. Maar dat ik gedoucht zou worden, daar had ik niet op gerekend.

Maar het was wel erg lekker dat warme water op mijn bontjas, werd heerlijk ingezeept door het vrouwtje en gemasseerd, echt heerlijk. En daarna afgespoeld met warm water, echt super👍. Mocht ik me even uitschudden in die glazen kooi, ja mooi niet, daar heb ik meer ruimte voor nodig, ha ha. Toen werd ik lekker afgedroogd, toptien.

Toen mocht ik naar beneden en ging zij zelf geloof ik. Ze kwam wat later tenminste opgedoft binnen. Kreeg ik als toetje nog een borstelbeurt. Toen ben ik in slaap gedoezeld heerlijk. Opeens hoorde ik mijn riem rammelen en mocht ik mee naar buiten. Kwam goed uit, was wel toe aan een “sigaar” draaien, en toen dacht ik moet wat terug doen. Ik heb een tak gepakt en heb ik de gehele tijd gedragen tot thuis toe, nou ik zag de baas trots kijken naar me.

In de middag begonnen ze beide ineens opgedoft te gaan verzamelen van allerlei pakketjes, en mocht ik mee in dat koekblik. Helaas schrok ik me te pletter van die wisser hop de achteruit, dus ik naar voren. Maar dat pikte die Snor niet, ik moest terug achterin. Toen zijn we met een tussenstop naar dat minimensje gereden. Die bleek jarig en was flink gespannen net als ik trouwens. Wat een mensen kwamen daar, en allemaal met van die pakketten. En die “mini” maar enthousiast uitpakken. Helaas er zat niets voor mij bij, hooguit een super lekker uitziende taart waar ik niets van kreeg grrrr.

Na verloop van tijd mocht ik met de baas daar ook mee naar buiten. Nou dat vond ik weer niks, wat een pestherrie in die nepstad. Jankende sirenes, rare geluiden van een lang stalen ding op stalen wielen en hier en daar van die pestklappen met lichtflitsen. Maar die “ouwe” doet net of tie niets hoort en loopt gewoon door net als van de week bij die schreeuwende en jankende verzamelplein van minimensjes.

En al die mensen van die pakjes wilde ook nog aan mijn bontjas voelen, opzouten ik vertrouw jullie niet. En dan nog een paar van die rumoerige minimensjes, is allemaal wel wennen hoor, maar heb mij kranig gedragen en heb nu weer heerlijk mijn rust gevonden in mijn nieuwe thuis waar ik morgen alweer twee weken mag wonen. Zo nog even een plasronde en dan de dag verwerken tijdens mijn welverdiende nachtrust.

Kato 🐕