#Bonus lang yung mga bata

[missadmyre]

LAGPAS TRAHEDYA AU

Elias and Crisostomo having family time with their children Amorccia and Indang under the afternoon sun, circa 1889.

AU CONTEXT

- after Crisostomo had been excommunicated and had been sent a message that he should forget Maria Clara, he takes the offer to live with Elias in a secluded village near Ilog Pasig.

- Elias had forgotten to tell his husband señor about something important, he had adopted two girls two years ago from that village.

- Although surprised, Crisostomo had quickly learned and accepted the girls, unintentionally turning them into a family

- Crisostomo moved his project of building a school to this village, wherein he worked there as the head teacher

- Elias works as a fisherman, able to haul a profit and food on the table. He sometimes takes Crisostomo and his daughters on boat rides throughout Ilog Pasig (y'know, like a rural family outing)

- ang daming nagchichismis sa kanila dahil masyado silang ✨sinaunang bading✨ behavior, charot 🤭

Elibarra Fanchildren

Amorccia Ninya Ibarra y Alonzo

7 years old

the younger sister of Indang

a soft-spoken girl with a tender smile

very timid

takes on after her ama, Crisostomo, in terms of literacy

can write and speak fluent English

likes to read books containing science and history

meek and quiet until you start talking about science or history, she'll spew everything she knew excitedly

court and polite, as taught by her itay, Elias

she doesn't get the craze of being in a religion but she won't admit it

she would visit Tandang Tasyo for his teachings in philosophy

sports aren't to her liking since her body is kinda weak

considered to be the next generation Clarita because of her beauty

likes her clothes to be simple and formal, and doesn't want it to be excessive in design

the illegitimate daughter of a Spanish count, of whom had left Las Filipinas way before her mother even told him she was pregnant with his child

despite her quiet nature, she hears and knows alot about her environment, able to understand the issues that surrounds her

Juanita Indang Ibarra y Katamtaman

13 years old

the older sister of Amorccia

would rather be called as Indang

a hardworking girl

likes to tend the crops and fishing

an animal person

a loudmouth, she knows about this and tries to tone it down

very polite and a believer of God, as per the teachings of her itay, Elias

she doesn't know how write or speak English, she can only understand it

she excels in Spanish, courtesy of her ama, Crisostomo

can do physical activities more than her sister

knows a whole lot of stuff about agriculture and animals

got her name Katamtaman because she likes her outfit to be "katamtaman" back when she was young

her family knows that she means "presko" or comfortable but they still joke about it every now and then

very humble and has very blunt honesty

once someone wrongs her when she knows she's in the right, she will clap back

she holds great disdain on the padres that roam the church, finding it blasphemous that they are soiling the house of God

a daughter born from rape between her mother and a padre, hence her great hatred on them

[jopetkasi]

oras ng pokpok kung umuwi pero hindi naman pumokpok. galing work. as always. 

okay lang maging single mga bes. basta me pera tayo. 

habang bata ka, magsipag ka. trust me, pag me ipon ka, kaya ko mo alagaan sarili mo at you don’t have to depend on others. yung sex, bonus nalang yan.

[her-ayie]

this past weekend might be the busiest of the weekends i've ever been to their home. bukod sa preparation ng dedication ni jaehabong e sobrang ngarag ni wuv sa work. and i've seen her working many times, pero nung time na naghihintay kami sa samgyup ng table namin, she really looks so tired pero sure na di pa sya tutulog kasi dami niya pang pending sa work. that's one of the reasons i admire her. kasi talagang pinagpray niya yung work nya, and even to the extend na alam nyang bibigay yung katawan nya dahil sa pagod, trabaho pa rin ang iniisip nya. sobrang accountable and responsible. on the other hand, sa sobrang sipag, napapabayaan nya din health nya kung minsan and ayaw ko non. pag nagkasakit kasi 'to halos one week e. yun lang yung ayaw ko.

kaya tuwang tuwa ako nung tumawag si ninang sa kanya nung linggo para sermonan siya. sinabihan siya ni ninang na wag magpakabayani. hahaha! e kasi totoo naman, the more na she's trying to be productive e the more na hindi niya pinapahinga sarili niya. tapos grabe pa yung stress na dulot ng work nya kaya overall ang pagod nya. wala lang, natutuwa lang ako na she's living her answered prayer. yung magkaroon ng trabaho tapos nasa bahay lang. at the same, yung mga bosses nya sobrang bait.

Lord, sobrang sipag po nitong bata ko. possible naman po ang increase at Christmas bonus para sa kanya, di ba? sige na please. thank You.

[benefits1986]

yassesss

When the yes comes after a legit "akala mo" no, that's magic.

Have not been shitting out here lately because I'm still trying to contain one of the best YES I got this year. Chenen! Answered prayer #1, DONE. Opaqqqqq ol ye f8ful vibes because that means, 'yung simbang gabi, puwedeng ibang wish 'pag na-complete 'yung 9 mornings with feelings.

The YES came nonchalantly last weekend over my simple pa-HBD sa kapatid ko na ka-bday ang asawa niya. LELS. While I wanna reveal this bit, I'll put it off kasi it's not my story to tell since nga 'di naman 'to prayer for me. HIHIHI. Siguro, badly put, this is a birthday pa-surprise ng kaitaasan sa kapatid ko saka sa asawa niya.

Why do I share this? Proof of concept that totoo pa rin talaga ang isa sa mga faves kong pa-passage: Walk by faith, not by sight. And patunay din 'to na even when mother dragon, the OG taga-pray ng matitendeng intentions for a crazy fam ay expired na, kaya na namin. I joked dad nga na ang galing niya mag-pray. HAHAHAHAHA.

Gah. As a mainipin and madali ma-bore na sentient being, sobrang pakak neto. Kasi timebound din 'tong thingggyyy na 'to, kaya naman, prayer #2, ano na? CHZ. Hahahahaha.

Baka YES na rin sagot para maiba naman? HUY. NKKLK. It's actually a crazy intention kasi naman mhiemaaahhh, kadire. 'Yung parang 'di lang come from behind. Parang out of this galaxy na talaga siya. Lampas milky way, ganern. But, wait! There's more. Mag-add ka pa ng plus points kasi naman mhieeemahhh, JIC matupad 'to, choogadoog na talaga me because... abangan.

2024 has been a crazy good year because andaming naganap at hindi naganap. Totoo rin talaga na when the universe hits you really hard with a legit NO, that means some things are not meant for you. Even when you feel like, eto na 'yun... NO e. Periodddtzzz. And looking back, since September is halfway through na, I must say that this year is pivotal from the kaibuturan.

I remember having a "gratitude" list ages ago when I was in a super dark, delulu walang solulu era. So, let's try to unearth this. What am I grateful for apart from the solid YES na YES?

Dad and I healing galing emyyyy together, thanks to biking, kanin with ulam, doggos, him driving me around, atbp

Seeing my brother shape up even when it's not his cup of tea at all

My "isang pindot ka lang" washing machine

Witnessing how my mid babe, Vidi, fighting his advanced stage skin cancer

Feeding Vidi human food na gusto niya after 12 years of restricting him (LOLLOLL)

Accepting the fact that Vidi's days are bonus days, but trying my best to be with him in "YOLO" way

Hirit na baka kaya niya pa ng 5 years pero joke lang 'yun, but, malay mo naman, 'di ba? LELS. LUL.

Pagkarga with feelings ng mga Gen Alpha like E and McQueen. JUSQ. And pagpapatunay na kaya kong kumarga ng bata na kinakakagulat ng madlang people kasi nga, totoo pa rin naman na I fucking hate kids, however...

Vidcall every other week with my soul sis even when super introverts kami since 17 y/o na 'di talaga kami mushy at clingy sa isa't isa. In fact, this year lang namin 'yan ginawa as diesel girlies

Rediscovering food na 'di na siya lasang papel. HUY. Hahahahahahaha.

Back to red hair na akala ko naman jump from mom's legit kakulay hair color since June; but no, sabi ko deep red, then poof, my current color is exactly mom's shade of red hair when she was in her prime. Ending: Ayoko masyado na naman tignan sarili ko sa mirror, pero 'di naman na dahil spiral. More of takot me kasi kamukha ko na naman siya lalo. LAGOTTT. Mag-bait na raw ako. EMMMYYYY.

Found matcha peeps na legit na gusto ng nanapak na matcha. Apaka babaw neto pero basta happy ako diyan kasi usually talaga, coffee peeps ang earthlings. May comparison pa anong level ng matcha ang pinaka vibe, so pushhhh.

Pag-kalma kahit syempre, overthinking is lifer. Though, masasabi ko, may legit progress na ako dito.

Pagpili na iwas-iwas avoidant era kahit syempre, CTRL + ALT + DEL feelings = pak pero ayun nga, because of a reconnection with this ka-thing noon friend, eto na tayo

Biking. Biking. Biking. With a wonky B kahit paminsan lang talaga

Accepting this aging-defy-gravity-mo-mukha-mo body bit by bit; again, not insecure. Since pa-40 na tayo, nag-iba talaga siya and may bago na akong mission na sana ma-accomplish natin in the name of, slay-vage road to 4.0 kahit munti. Nothing fancy. Lahat natural at walang halong kemikal. KIMMMYYY.

So, what?

Let this be a tiny yet important note that being grateful beats the shit stick's hardest hits. I used to hang onto to this list, but I stopped kasi parang wala namang epekto noon. HAHAHAHAHA. Parang baliw lang ako na choosing to see the light even when my era is dark ages levels with bubonic plague na walang cure. That silent pandemic called "not dealing with grief"... you, bitch. Pero, as I choose to come in peace after 12 years, eto na tayo. Grief is a gift after the curse. And that gift is meant to be shared with people. The worst part of grief is not the permanent and unforgettable loss. The most fucked up part is the shame that I associated with it because all I saw was the irrevocable adios to my mother dragon, my deepest connection, to date. What's even worse than this is that I shut down people, places, and paganaps where I should have allowed grief to transform itself to stories that are super worthwhile. Why? Walang forever, so why bother?

What I'm slowly learning mala-biking with training wheels these days is that... shemay. Kaya ko ba ilapag here? Wait lang. Wait.

Even when forever is but a myth, the deontic truth remains: Time is but a construct, but stories, ought to live on, along with the lessons that make new stories more alive in full color. And that pain is part of a life well-lived by those who fought and those who choose to love. LUH. LUL. Kbye.

PS: Alsoooo, orchestrating 2 events in 2025. Both na personal projects 'to since super duper close ko mga 'to. One of them is in my legit na legit dream destination sa Pinas sa szn na pakak doon kaya naman, good luck and don't fuck it up. Sobrang taas na lalo ng costings ngayon tapos andaming EMYYYY NKKLK fine prints sa contracts. LOL.

[enelliegmatic-blog]

Pangarap ko dati nung di ko pa nakikilala asawa ko yung income na meron sya ngayon. Isip isip ko dati kung magtrabaho ako dalawang FT job kikita ako ng ganun. Syempre bilang single mom gusto ko yung best sa anak ko without realizing na yung oras naman sa bata yung magiging kapalit.

Totoo pala talaga ano? Ibibigay ni Lord yung desires ng puso natin. Di ko man na-achieve yung pangarap kong sahod. Binigyan naman nya ko ng katuwang sa bahay na mag-aakyat nun. May malaki pang bonus! May oras ako sa pamilya at mga anak ko ngayon. Di katulad noon na tulog lang pahinga tapos di pa rin ganun kalaki yung kita ko.

Isip ako ng isip noon kung paano ko ba itatawid. Kung kaya ba ng katawan ko o ano. Yun pala para madoble income dapat dalawa kayo nagtatrabaho. Na di ko naisip dati ha? Kasi ayoko na magjowa dati wala na ko gana. Kuntento na ko samin lang ni Venyse. Hanggang sa dumating sya…

Ngayon, lahat ng kinikita ko may freedom ako. Lahat ng kita ng asawa ko sakin diretso. Ni hindi yan magtitingin ng bank account nya. Kaya kahit feeling ko gipit pa din kami, gusto ko ipaalala sa sarili ko na yung pangarap ko lang dati eh realidad ko na ngayon. Kahit paano may usad kahit di ramdam kasi nakakapag-invest kami sa kinabukasan namin. Reklamo ko 20% ng sahod rekta lang sa investments pero at least may panghulog diba? At least di namin kailangan umasa sa mga bata pag tumanda kami. At least di kailangan ng student loan ng mga anak ko sa university. Mapagtatapos namin sila. May headstart ang mga bata na di namin narasanan na mag-asawa. Pag nawala kami, may pera at bahay kaming maiiwan. Di sila magiging kawawa.

Isa pang pangarap ko yung magpunta sa playground at mga galaan every week. Na di ko magawa noon kasi lagi ako nagtatrabaho ng weekend. Ngayon, buong weekend naming mag-asawa naibibigay namin sa mga bata. Nagpupunta kaming zoo o farmyard kung kelan namin gusto. Magtatakbuhan hanggang hingalin sa playground, Maglaro ng soccer, swimming sa YMCA, laro sa indoor playground at arcade tuwing malamig, o simpleng lakad lakad lang sa park habang naglalaro ng bubbles etong mga bata. Paborito ko rin yung mga side trip namin sa Canmore at Banff kasi dami area for mini hikes tapos magpapabili mga bata ng Beaver Tails pagkatapos. Habang humihigop kaming mag-asawa ng kape na may view ng mga bundok. Yung buhay na payak at magkakasama kami. Eto na yun eh.

Kaya imbes na magreklamo na ginagawa ko araw-araw. Gusto kong magpasalamat at nagagawa naming maglaan ng oras na magkakasama. Na may normal na 9-5 sched tuwing M-F. Di naghahabol ng part time job. At higit sa lahat, kami mismo ang nagpapalaki sa mga bata.

[eldest-daughter-since2000]

Ayaw ni daddy ng umiiyak. Sabi niya kasi malas daw sa business. Dati pa, lagi kong pinipigil umiyak lalo na 'yung may tunog kasi lalo siyang magagalit. Hindi nagtagal nakasanayan ko na. Medyo madali lang din pala. Ang sikreto ay dapat hindi mo dapat tignan ang mukha ng taong nagpapaiyak sa'yo. Tumingin ka lang sa kawalan habang binablangko ang isip o inilalayo sa kanila.

Kapag nag-aaway sila ni mommy, pinipigil kong umiyak at pinipigil kong malungkot. Ayokong malungkot na nga ang nanay ko pero ako pa rin ang patatahanin niya.

Kapag nag-aaway sila, buong tapang kong nilalakad ang madilim na kalsada ng village namin para hanapin at pauwiin si mommy.

Hindi para magbati sila ni daddy, kun'di dahil nag-aalala ako sa kaniya.

May laging bilin si mommy, sabi niya 'wag na 'wag makalalabas kung ano ang meron sa bahay.

Masama raw kasi 'yon, hindi daw dapat ipinagkakalat.

Pero, hindi ko nasunod. Ikinuwento ko kay Angel. Magkahalong takot at gaan ng loob ang naramdaman ko.Nung panahon na 'yon ramdam kong pareho kami. Pareho kaming batang ligaw kung bakit gano'n ang nangyayari sa matatanda. Pakiramdam ko may kasama na ako. May nakakaintindi sa akin. Hindi pa rin ako umiyak pero 'yung gaan na naramdaman ko mas higit pa sa pag-iyak.

Dumating 'yung punto na, siguro napagod na rin si mommy. Hindi niya na rin siguro alam anong nangyayari at tinamaan nang malakas na pagsisisi. Hindi ko pa naiintindihan noon, umiiyak pa ako kapag nagagalit siya sa akin. Kapag sinasabi niyang kasalanan ko. Kapag sinasabi niyang kung hindi dahil sa akin hindi siya mahihirapan. Akala ko ang sama niya para maramdaman 'yon. Umiiyak na lang ako sa loob ng kumot sabay dasal kay Lord. Sabi kasi ni mommy kapag bata ka, mas malakas ka kay Lord. Kaya naisip kong sulitin. Gabi-gabi kong dinadasal na pag-gising ko wala na ako.

Natatandaan ko pa, tinatanong ko si nanay (lola ko) kung ano kayang gagawin namin ni Lolo kung nabubuhay pa siya at nakilala niya ako. Sabi niya, sigurado daw siyang ako rin ang paboritong apo ni lolo. Dadalhin niya raw ako sa lawa para mamangka. Tapos manghuhuli kami ng tutubi. Tuwang-tuwa ako kahit sa mga kuwento. Lagi akong nagpapakuwento kay namay kung anong mga paboritong gawin ni Lolo. Hindi ko pa nakikita kahit picture niya pero pakiramdam ko ako nga ang paborito niyang apo.

Si nanay ang shield ko. Lagi niya akong niyayakap kapag hinahabol ako ng palo ni mommy. Lagi niya akong pinagtatakpan sa mga kasalanan ko. Lagi niya akong sinasamahan kapag natatakot ako. Lagi niya akong pinapatahan kapag umiiyak ako. Sabi niya ako ang paborito niyang apo. Paborito ko rin si nanay, hindi dahil siya lang naman ang lola ko kun'di dahil iniintindi niya ako kahit na madalas mahirap at nakakapagod.

Mahilig maglakad si nanay. Sabi niya masaya raw kasing paanooring mabuhay ang mga tao. Bonus na lang kapag may magagandang halaman sa daraanan.

Natatandaan ko pa rin ang makulay niyang pedicure. Ang polka dots niyang bestida. Ang puti at maiksi niyang buhok. Ang pagtula niya kapag oras na ng merienda. Ang pagkahilig niya sa halo-halo. Ang paborito niyang binangkal. Ang pagyapos niya sa akin sa gabi kapag hindi ako makatulog. Ang paglalagay niya ng bimpo sa likod ko kapag papasok sa school.

Ilang taon na, pero matingkad pa rin ang mga kulay. Naandito pa rin ang amoy.

Minsan tinatawag ko siya, gusto ko lang ng kausap. Gusto kong ikuwento sa kaniya anong nangyari sa araw ko, kung saan taimtim siyang makikinig. Minsan gusto kong isumbong sa kaniya ang mga hirap ko tapos iintayin kong sabihin niyang "okay lang 'yan" sabay yaya sa aking kumain ng halo-halo. Minsan gusto kong magpasama sa kaniya kapag natatakot ako, tulad nang dati pero hindi na sa multo.

Madalas ini-imagine kong nagbabakasyon lang si nanay sa malayong lugar.Kung saan mayroong magandang dagat. Ini-imagine kong magkasama sila ni lolo, namamangka. Tulad ng kinuwento niya sa akin dati kung paano sila magpalipas ng oras.

Madalas naiinis ako sa sarili ko. Duwag kasi ako nung bata ako at alam 'yon ni nanay. Kaya siguro hindi siya nagpapakita sa akin maging sa panaginip ngayon. Minsan sa isang buwan, inaalala ko ang lahat ng mga kuwento ni nanay at si nanay. Parang bahay na nirerepaint para hindi pumutla ang kulay.

Kung nandito si nanay, hindi siya makakapaniwalang hindi na ako takot sa multo.Sasamahan niya akong tikman ang bawat halo-halong makikita namin. Siguro, maeejoy niya ang spoken words poetry. Papakinggan niya bawat kuwento ko kahit mahaba. Sasamahan niya akong maglakad sa umaga.

[pedropanulat]

Santana

Ni: Pedro Pendukot

Mahirap para sa akin paniwalaan ang Pasko

Ito sa tingen ko ay para lang umandar ang merkado

Selebrasyon sa kapanganakan ni Hesus ika nga

Pero bakit parang nabababoy na ng iba

Hinde ba si Hesus ay simple lang?

Walang bisyo?

At nagdarasal magdamag lamang?

Mahirap para sa akin paniwalaan ang Pasko

Ito sa tingen ko ay ginawa na lang negosyo

Kung Pag-ibig ang mensahe

Sa araw-araw ay puwedeng gawin

Kada Linggo pwede namang mag Family day

Mahirap para sakin paniwalaan ang Pasko

Katulad ng Grandparent's day

Valentine’s day

Husband’s day

Wife’s day

Sibling’s day

Yaya’s day

Friendship’s day

Boyfriend’s day

Girlfriend’s day

Mang Kanor’s day

Mas masarap pa nga yung Sogo day

Dahil parehas kayong may ganansya kahit na may dukot sa bulsa!

Hangga’t papatok sa publiko, aba ito ay patok din na negosyo!

Parang unang panahon na ang Marlboro ay minarket para sa mga “macho”

Ayun bilyong perang negosyo para sa milyong nagka-bisyo

Mahirap kasi paniwalaan si Santa Klaus

Hinde ko pa nakita yun!

Mas nakita ko pa sina

Santa Ganid

Santa Lagay

Santa Korakot

Santa Nakaw

Santa Kapit sa Malakas

Santaena mo

Santaena mo rin

At si Santa Matino Kuno!

At kung meron talagang Santa Klaus

Aba! Udyukin nanating tumakbo sa politika

At saan ka nakakita nag eeffort ng ganun

Makapagbigay saya lamang sa lahat ng bata sa buong mundo

At san ka makakakita ng ganung tao na kaya impluwensyahan lahat sa mundo

Sikat at mabait!

Mapagbigay at mapagmahal!

Siguraduhin nga lang niya pinapasahod niya ng tama ang kanyang empleyado

Dahil ang paghahanda sa bilyong regalo ay hindi biro!

Pasko?

Pwede naman kung purong saya ang dala sa pamilya

Pwede naman kung sinserong natulong sa kapwa

Pwede naman kung naging mapagbigay din tayo

Kung naging maunawain din tayo

Yung hinde lang inuman

Yung hinde lang walwalan

Yung hinde lang bili sa bagong anong meron

Kung hinde puro at sinserong pag-ibig at bigayan sa araw ng Pasko

Yan ang mensahe di ba

Hinde naman talga kapanganakan ni Hesus

Yung isang taon na ipaalala sa atin na may Pag-ibig pa rin sa mundo

At importante pa rin na tayo ay bumababa sa harap ng Poong Maykapal

Katoliko ka di ba?

Bakit nakalimutan mo na ang pasko?

Aba ewan ko!

Basta alam ko para sa may trabaho ito ay season ng bigayan ng bonus!

Yahooooooo!!!!!!!

Walwalan naaaa!!!

"Tigas Titig kay Ningning"

❤️💚

[thesecoldfeet]

someone asked me kung sa tingin ko daw ba mali na mas ready siyang maging tatay kesa maging asawa. iba-iba naman ng perspective ang bawat tao and marunong akong rumespeto ng opinyon ng bawat isa..

pero kung ako ng tatanungin, mas pipiliin kong iready yung sarili ko bilang asawa or partner bago pa man ako maging magulang. yung responsibility mo bilang magulang ay mas mabigat kesa sa pagiging asawa so paano mo masasabi na ready ka na maging magulang kung yung sa pagiging asawa palang ay hindi ka handa? sabi nga nila yung pagkakaron daw ng anak bonus nalang pero yung pagkakaron ng asawa, ng kasama mo habangbuhay is a lifelong commitment. ang ending nito yung bata ang magssuffer kasi either makukulong siya sa isang pamilya na walang pagmamahal or hiwalay ang magulang.

isa pa, tangina, hindi lang basta basta kaming mga babae. hindi porket pressured na magbigay ng apo sa magulang o ready na mag anak, g nalang sa kahit sino. habang tumatagal at nagiging moderno ang mundo, unti unti na ding binabago ng panahon ang mga babae tulad ko. hindi nalang sila basta "homemaker" lang o taga-bigay ng anak kapag gusto mo. the way you think of women speaks so much of your character which in the long run, will show people of how good or bad parent you are in the future. don't be such an ass. sarili muna bago ang lahat.

[honoredsage]

Undas Week

Katatapos lang ng Undas at ang dami kong gustong ikwento pero sa totoo lang walang kinalaman ang Undas sa mga yun.

Nung Tuesday, pumunta ako sa Bulacan dahil ako representative ng PSC sa NAC Workshop na spearheaded ng National Youth Commission. Ang problema, hindi ko alam kung paano pumunta run. May kasama dapat ako kaso nalipat sya ng office nung Friday before. Ang pagkakaalam ko, sya dapat yung mag-aayos ng transpo namin. Nung inasikaso ko naman yung transpo ko, wala na raw sasakyan kasi lahat ginagamit na raw.

Di ko inaasahan, pero nung chineck ko sa Grab, meron papuntang Bulacan. Ang mahal pero okay lang kasi nung kinausap ko yung boss ko sabi nya naman ipapa-reimburse na lang.

Nung Tuesday morning na, madali naman akong naka-book ng Grab. Biglang nag-message yung driver na 1500 yung singil daw nila (mga nasa 860 lang yung nakalagay sa app). Tinanong ko kung lalabas ba sa resibo, sabi nya hindi. No choice naman ako kund mag-cancel.

Buti na rin lang, the night before tumawag nanay ko at tinanong ako kung paano pupunta. Meron daw kasi syang friend na taga-Bulacan at madali lang daw mag-byahe nun. Ako naman, nakaka-guilty pa kasi ang iritable kong kausap nun kasi wala pa akong tulog kakalaro ng Naruto Blazing, sabi ko maga-Grab na lang ako.

Syempre tawag ako sa nanay ko para tanungin uli yung directions. Sabi sa’kin, sakay ng LRT, baba sa Balintawak tapos sumakay ng Del Carmen na bus.

Kahit ayaw ko sumakay ng tren (sa totoo lang kaya ayaw ko sumakay ng tren bukod sa feeling ko mas sikip pa sya sa bus kapag rush hour, di pa ako nakakasakay ng tren mag-isa and ayaw ko lang talaga magmukhang tanga haha sino ba naman gusto nun), sumakay naman ako. First time ko sumakay ng tren na mag-isa. Madali lang naman pala and luckily di sya masyadong sikip. Medyo na-tanga lang nung palabas kasi pinipilit kon i-insert yung beep card eh di ko alam ita-tap mo muna pala haha

Medyo nalito rin ako pagkababa sa Balintawak kasi pagkababa ko, yung mga bus na dumadaan sa side ng kalsada na binabaan ko ay papuntang Cubao yung destination. Kelangan ko pa palang tumawid.

Wala naman naging problema yung bus trip.

Masaya naman yung workshop. Meron mga familiar faces na nakita ko na rin sa mga nakalipas na NYC meetings and seminars. Pero ang pinakasurprising na nangyari is yung isa sa staff nila ay bukod sa polsc undergrad ng UPD, ka-org ko pa pala! Tinanong nya kasi ako kung taga-UP daw ako kasi nakita nyang nanunuod ako sa laptop ng UPMBT vids. Tapos ayun, nagkakwentuhan kami and nalaman ko na batch 2004 pala sya. Natuwa sya nung sinabi kong ang layo na ng narating ng org from its struggling days na naranasan nung batch nila.

Dahil dun kaya bigla ako naging at ease sa mga andun. Kasama na rin siguro na mababait ang mga andun at marami rin atang taga-UP, medyo nawala pagka-introvert ko. Naisip ko tuloy parang ang sarap magtrabaho sa NYC hahahaha pero syempre stay muna ako sa PSC. May free drinks din and kumanta rin ang lolo nyo nung may pa-videoke. Sobrang enjoy ko sya.

Bonus pa na ma-pera ata NYC kaya namigay sila ng power bank as token, which is sobrang kelangan ko dahil wala pa ako nun dahil kuripot lolo nyo.

Nung Sabado naman, nagkita-kita kami ng high school friends ko. Di na ako sumama nung nag-samgyup sila kasi nasa sementeryo ako nun kaya sumunod na lang ako sa Starbucks.

Tungkol sa dating apps pinausapan nila nun at masaya lang ako na nakikinig nun kasi di ako gumagamit ng ipinagbabawal na gamot at pati na rin ng dating apps. As usual, love life and adulting ang mainly topics ng catch-up.

Pagkatapos sa Starbucks, pumunta kami sa Gastro Publiko para uminom. Ang highlight naman neto ay bukod sa nakakatuwa, nakakatawa at rated R13 na paglalaro ng “Neve have I ever”, ay ang pagkawasak ni Papa Doms.

Nagbanyo sya habang naglalaro kami, tapos napansin namin na parang ang tagal nya nang di bumabalik. Naisipan kong i-check kung ano bang nangyari.

Papasok pa lang ako ng banyo, merong staff ng Gastro na nagtanong sa’kin “Kasama nyo po ba yun?”. Hindi magandang pangitain.

Pagpasok ko ng banyo, si Papa Doms ay nakayuko na sa may lababo at may suka sa sahig. Sa kabutihang palad, bukod sa buhay at humihinga pa naman sya ay nakakalakad pa sya nung panahon na yun at di ko kinailangan na buhatin pabalik sa table namin.

Pinagpahinga muna namin sya habang ipinagpatuloy namin ang paglalaro.

Nung naisipan na naming umalis, na apektado rin na gusto na namin ipahulas si Papa Doms, wala pa rin syang malay. Medyo sumusuka pa rin pero di naman malala. Sa mga panahon na yun, di na talaga sya nakakalakad. Binuhat na namin at sumakay na kami ng tricycle papuntang Mcdo.

Nakarating naman kaming lahat sa Mcdo at wala pa rin malay si Papa Doms. Kumain muna ako kasi gutom na rin ako habang naghahanap kami ng kokontakin para makauwi sya. Buti na lang, nagreply yung kapatid nya at sabi ay pupuntahan nya na kami sa Mcdo.

Dumating naman si Albert (yung kapatid) sa Mcdo pero wala pa rin malay si Papa Doms. Binuhat uli namin si Doms para sumakay ng tricycle pauwi sa kanila. Marami na rin nagsiuwian pagkatapos nun.

Kaya mga bata tandaan, drink responsibly. Lalo na at Monday na uli bukas.

[madzimoy]

Who is ALBERT MARTINEZ?

Ah si Daddy A 😊 korni na kung korni pero to tell you the truth he is my Inspiration since year 2000 pakatagal na diba?

Kwento lang ako ng konti ah kung pano ko sya naging Idol.

So ito na nga, yung father ko kase is an avid fan of him. Naging bonding na namin nung bata ako is sabay manuod ng movie nya. At ang kauna-unahang movie pa na napanood ko is RIZAL SA DAPITAN after non naging interesado na ako sa kanya hindi dahil sa pagganap nya as Rizal kase may something sa kanya na hindi ko maexplain yun tipong nasabi ko sa tatay ko na "Sana makita ko sya sa personal" hahaha ang babaw ng pangarap ko akala ko kase ganun kadali yun syempre bata eh. Ang nasabi lang sakin nung tatay ko "malay mo pag laki mo!".

Mas lalong tumatak sya sakin nung minsan naikwento sakin ng tatay ko na sobrang bait daw ni Daddy A, wala ka daw mababalitang masama about sa kanya. Yun tipong lahat ng gusto mo sa lalaki nasa kanya na.

Mula noon nagsunod sunod na yung movie nya na pinapanood namin lalo na yung magnifico. Ang galing nya maglahad ng istorya ng buhay nya sa karakter bilang Geraldo.

Sa madali't salita habang lumalaki ako hindi nawala yung paghanga ko sa kanya bilang isang mabuting tao, Ama, Aktor at Direktor.

ELEMENTARY DAYS

Mga panahong nangongolekta ako ng piktyur ng Daddy sa mga dyaryo at magazine.

Dikit dito dikit doon. Gupit dito gupit dun

Pag minsan nilalagay ko pa sa wallet ko hahahaha ang jologs ko nung bata jusme hindi pa uso social media eh kaya tiis sa black n white na galing sa dyaryo na super nipis pa kaya tape ginagamit ko pandikit bonus na pag magazine haha mas masaya yun kase may kulay na 😅😂 hays kung nababasa mo lang to Daddy A sobra sobrang kahihiyan ang nararamdaman ko baka tawanan mo lang ako 😂😂😂

HIGHSCHOOL DAYS

Ito yung kasagsagan ng mga teleserye mo na lagi kung sinusubaybayan. Yung pinapagalitan na ako kase ayaw kong matulog nang maaga, eh may pasok kinabukasan.

Hahaha inaabangan kita sa Pedro Penduko. Tapos yung iba mo pang teleserye. Mas lalong minahal kita sa MAY BUKAS PA alam mo ba yun iniiyakan kita pag gumagawa ka ng masama pero di kita matiis. Mas pinaiyak mo lalo ako nung nalaman mong anak mo si Santino feel na feel ko yung arte mo. Walang tapon sa lahat mula una hanggang huli ang galing mo talaga.

Tapos syempre highschool may mga barkada na eh nagkataon yung isa kong kabarkada fiesta sa kanila eh sakto magwawakas yung teleserye mo na Kung tayo'y magkakalayo hahaha alam mo bang pinagpalit ko mga kaibigan ko sayo. Umuwi ako para sayo kahit tampong tampo sila sakin 😂😅 sobrang adik ko daw sayo hahaha 😂😂 sabi nga sa bahay nung umuwi ako "si Albert Martinez lang pala ang makakapagpauwi sayo eh".

Hays sarap magreminisce pagnagkakareunion nga kami naoopen nila yan kaya tawang tawa ako hahaha wag mo sana akong tawanan Daddy A hahaha parte ka na talaga ng buhay ko.

COLLEGE DAYS

Aba si madelayn nagcollege na't lahat di ka pa rin iniwan hahaha ganyan kita kamahal kung alam mo lang 😅🥰🙊

Kahit sino pa sa mga naging kaibigan, teacher, classmates ultimong dean namin alam nila na ikaw yung Ultimate crush/idol ko hahaha napakavocal ko masyado di ko mapigilan pag tungkol sayo yung ikukwento ko sa kanila 😅😂 at mas kinilig ako nung malaman kong Engineering pala course mo dati sa UST jusmio naishare sakin nung Dean namin haha daldal ko sorry kung sino man nagbabasa neto 😅🙊 kinikilig eh hahaha 😍🥰

Buti may ganito na wala masyadong nakakaalam sa account ko hahaha kung gagawa siguro ako ng libro ng buhay ko wag kang magtataka kung parte ka nung book from page 1 hanggang last page 😅

At thank you sa social media, nag upgrade na ako may mga natabi na akong picture mo nung mga time na yan. 😍❤️

Grumadweyt ng Computer Engineering na walang ibang naging inspirayon kundi ang Pamilya ko at ikaw 😊 walang halong hanash hahaha mamatay na ako kung hindi to totoo 🙊😅

Hanggang sa magkatrabaho na ako ikaw pa din.

Daddy A ❤️ thank you 😍 love na love kita 🥰

YEAR 2018

Family is love sa Araneta

Andun ako kase may ticket na binigay samin yung manager ni Coach Bamboo haha. SORRY TO SAY pero alam naman ng mga kapanalig ko kay Coach na mas matimbang ka tagal na kaya kitang crush haha bago pa ako nagBamboo ikaw talaga ang una 😅 teka bakit ako nageexplain hahaha

So ito na nga may song number pala kayo hahaha alam mo unang ginawa ni madelayn tumayo akala mo naman makikita hahaha kinuhanan kita ng video Dade kung alam mo lang. Ang saya saya ko that time kase nakita kita sa personal yung 4d talaga yung totoong ikaw hindi ko maintindihan kong sa LED Monitor ako titingin para mas makita kita o sa stage kaso kaseng liit ng 25 cents yung ulo mo dad. Super hangang hanga ako sayo kase napaka gentleman mo kita ko kase nung bumaba kayo sa left side ng stage nung pababa na kayo after nung song number inalalayan mo si beauty at dimples tapos nakipagchikahan kapa nang onti sa staff. Ang gwapo mo DADEEEEEE ❤️🥰🥰 kilig na kilig ako 😂😍

Ito sa baba yung video. So near yet so far 😭😭 akala ko ito na yung first and last na makikita kita. Hindi na kase ako nagexpect na makikita kita nang malapitan kase masaya na ako kahit sa TV lang akala ko kase imposibleng makita kita unless may paevent ulit ang Abs-Cbn.

YEAR 2019

Napakaganda ng pasok ng taon na to sakin hahaha ito yung taon na di ko makakalimutan 😭😭❤️

To tell you the truth madami akong artwork ng Dade...tapos eto na nga gusto ko magtry nang ibang klaseng art at alam mo ba Dad ikaw ang kauna unahan kong subject nung gumawa ako ng First ever at memorable na Text Art na binigay ko sayo ❤️

Maraming salamat sa text art na yun. Nakaganda yung pagpost ko sa twitter, hanggang may nakapansin na nga dun sa artwork at may nagDM sakin na kung idol daw kita? Kung gusto ko daw magpamember sa fansclub mo. Eh ako naman di ko alam na pwede pala yun haha takot kase ako magmessage sa mga group ng fansclub hahaha pero dahil mahal kita ginawa ko naisip ko kase "Lord sana ito na yung way para mabigay ko to sa kanya".

Timing naman magbibirthday ka...nagpatulong ako maghanap ng frame na paglalagyan nung textart dade kase di ako makaalis ng bahay, a week before mag GT nadengue kase ako ewan ko ba wrong timing pero nang dahil sayo bigla ata akong lumakas haha chemeret. Ayaw pa ako payagan umalis sa bahay haha pero alam mo na sutil ang anak mo ayaw papigil lumuwas ng QC bitbit ang isang paperbag na naglalaman ng frame at birthday card 😊 hindi ko alam kung nabasa mo dad yun.. Dami kong drama dun eh babatiin lang naman kita ng Happy Birthday 😂😂

Naglakas loob ako kahit di ko alam yung lugar. Tanga kase ako magcommute lalo na't sa maynila hahaha hanggang along Edsa lang alam ko eh. Eh dahil malakas ka sakin malakas na din loob ko ikaw pa 💪🏻😁

Ang aga ko dumating hahaha yung nachika ko na sila ate at kuyang waiter hanggang sa dumating sila ate techie. Eh ugali ko pa naman sobrang daldal ako yung tipo na walang hiya hiya hahaha as in walanghiya so ayun ang aga namin nagkapalagayan ng loob. Tapos bilang madami akong copy nung artwork haha binigay ko yung isa kay ate techie parang sign na din nang pakikipagkaibigan sabi ko kase kung sino una kong makilala ibibigay ko sa kanya. So ayun nga binigay ko.

Few hours later, medyo kinakabahan na hindi ko alam ang nararamdaman ko kase iniisip ko huy totoo na ba to as in malapitan. Ano gagawin ko? Pano ko sya kakausapin? Napaparanoid na ako hahaha daming tanong sa isip ko. Pero nung dumating ka at pumasok na JUSME kulang nalang tumalon ako dun. I-umpog ang sarili sa pader para mapagtanto kong totoo ang nangyayare.

BAKIT GANUN KA KAPOGI, KABAIT AT KAKULIT 😂😅😅

hindi isang Albert Martinez na nakikita ko sa TV kundi isang totoong Albert Martinez sa likod ng camera. Isang normal na tao na hindi mo kakikitaan ng pagyayabang at pagkasuplado NAPAKAHUMBLE ako yung nangangawit sayo Daddy sa kakangiti mo. Gusto ko nang malusaw nung hinihipan mo yung candle ng cake kung alam mo lang as in tutok na tutok hahaha

Tapos ayun nga may mga introduce yourself pa pala mas lalo akong kinabahan jusko hahaha nagpalipat lipat pa ko ng pwesto dahil sa mic. Nung hawak ko na yung mic medyo nagsisink in na sakin na "tangina ka Madz totoo na to😅"

Yung pagiintroduce ko hindi ko alam kung ano mga nasabi ko kase paiyak na ako talaga tears of joy siguro hahaha gusto ko nang umupo agad dahil pag nagtagal pa ako dun baka tuluyan na akong umiyak hahaha at true enough nahalata siguro ni ate kaecee sa boses ko hahaha bakit daw ako naiyak hays napakaharot kase.

At ang pinakahihintay ko ito na..... Iaabot ko na sa Daddy ang aking regalo ang nasabi ko lang Happy Birthday tapos nung kinuha ko yung Frame yun na ang PINAKAMASAYANG ARAW NG BUONG BUHAY KO! NAPAKAPRICELESS NG NGITI NYA, NAPAKAGENUINE NUNG SMILE ❤️❤️❤️ sulit na sulit yung pagpunta ko 😭😭😭

Daddy napakaappreciative mo sa lahat ng bagay alam mo ba mas lalong tumaas ang respeto at pagmamahal ko sayo. Ang seryoso ko nung inabot ko ewan ko ba nawala mga kalokohan ko na overpower ng presensya mo tapos di man lang ako nainform na joker ka din pala kase sabi mo sakin "kulang pa! sa susunod na may bago ulit na palabas ibabalik ko sayo to. Dagdagan mo" tapete napatawa ako at the same time kinilig hahaha

LOVE NA LOVE TALAGA KITA ❤️❤️❤️

Haha yung picture nating dalawa hindi ko alam kung saan ako titingin pero yung hawak hawak mo yan at makita ko yung ngiti mo sapat na 🥰😍❤️

Naiiyak na ako hahahaha sorry na. Yung idol ko nung bata pa ako nakita ko na sa personal tama nga yung tatay ko "malay mo paglaki mo"

Lord, thank you nang napakarami ha ng dahil sa talentong binigay mo sakin nakita at mas nakilala ko pa sya sa personal.

At nang dahil din sa Daddy A nagkaroon ako ng pamilya. Pamilyang nabuo sa pagmamahal sayo at pamilyang nabuo sa pagmamahalan ng bawat isa. Napakaswerte ko kase nakilala ko sila ❤️❤️❤️

Napakamemorable ng 2019 ko Lord Salamat ginawa mong instrumento ang Daddy A para makilala ko sila. Araw araw kong sinasabi sayo yan. Hindi ko to hiningi pero binigay mo 😭❤️ SALAMAT TALAGA ❤️

Sana kung ano man ang mga pagsubok na dumaan makayanan namin at walang bumitaw kase kapit na kapit na kami eh magkakapatid na kami 😭😭😭 parang di ko kaya pag nawala yun. Kung ano man at sino man ang pilit sumisira samin bigyan nyo po sila ng malawak na pang-unawa at patawarin mo po sila dahil hindi nila alam ang kanilang ginagawa. 🙏🏻

At sayo DADDY A wag kang mag-alala hindi kami bibitaw dahil ikaw ang naging dahilan kung bakit nagkaroon ng AMDs. Iba man ang tingin nila samin. Ito lang ang alam ko ang pagmamahal namin sayo ang nagpapatatag at nagbibigay lakas samin. Hindi namin hinangad ang makasakit ng ibang tao nandito kami para mapangiti ka at magbigay saya, maipakita sa iba ang kahulugan ng tunay na pamilya kahit hindi kami magkakadugo.

Masaya na kami sa simpleng bagay. Yung makita at maramdaman namin ang ngiti mo MASAYANG MASAYA NA KAMI DOON dahil mahal na mahal ka namin. Pinapangako namin sayo Daddy A kung ano man ang mangyari mananatili kaming matatag 😭😭.

Kung ano ang kabutihang ipinapakita mo sa tao ganun din ang gagawin namin sa kanila.

Ako yung panganay kaya hindi ko sila papabayaan. Sorry kung umiiyak ako hahahahaha habang tinatype ko to umiiyak talaga ako di ko mapigilan eh ganun ko sila kamahal at ganun sila kaimportante sakin 😭😭 ayokong pati sila nasasaktan.

Kung ano man ang problema isosolve agad namin at saka andyan naman si ate lhen na laging nakagabay samin at walang sawang nagmamahal samin at napakalawak ng pang-unawa 😭😭❤️ SOBRA KO SILANG MAHAL ❤️ salamat ate lhen 😘

Ayoko na umiyak hahahahahaha

Basta DADDY A lagi mong tatandaan andito lang kami nakasuporta lagi sayo handa kaming masaktan para sayo.

WE LOVE YOU SO MUCH ❤️❤️❤️

MARAMING MARAMING MARAMING SALAMAT SA INSPIRASYON ❤️❤️❤️ AT SA BAGONG PAMILYA PINAPANGAKO KO PAG-IINGATAN NAMIN TO ❤️❤️😘

#albertmartinez #AMpogi #AMazingDad #AMDs #matitiBAI

- madz 🤪

[diaryniromia-blog]

06/08/19 14:56

Hello :)

Ito ang una kong post dito sa online diary ko. Ginawa ko to dahil na-inspire ako sa isang character sa katatapos ko pa lang panoorin na K-drama ang, Romance is a Bonus Book. Yung isang character dun, dahil sa maysakit syang Alzheimer's ay gumawa sya ng diary. Siguro... it is also time for me to make one... I am just 30 years old but there are times that I tend to forget something. Minsan iniisip ko siguro dahil na din sa mga di magandang nangyari saken noon kaya pinili ko magkaroon ng selective Amnesia. Haha. Nakakatawa pero oo ganyan nga ginagawa ko. Pero may mga pagkakataon din na ang tagal ko makalimot. Kahit mga nangyari noong bata ako di ko makalimutan.

Well, di naman na ko bago dito sa Tumblr. Dati na ko may account dito, nakalimutan ko na lang ang password at username. Pero heto ako nagbabalik... Di para makipag communicate kahit kanino, kundi para gawin itong online diary na kung saan sisikapin kong ilahad ang buhay ko sa araw araw. Nang sa gayon, may alaala din na babalikan ang anak ko kapag dumating na ang araw na wala ako.

[carladucs]

Thank You Lord, for blessing me and my family! Thank You Lord, for my kids. They are both healthy and normal. Bonus pa maganda at pogi tapos matatalino, thank You Lord! Thank You Lord, for my husband. Thank You, for a healthy and happy marriage. 💛 Thank You Lord, maayos na ang BP ko and di na ako nahihighblood, payat at sexy tapos makinis at maganda pa. Above all, Thank You Lord kasi healthy kaming apat nila Kent, Kera at Caire. Di kami mabilis magkasakit at wala kaming sakit. Thank You Lord, for always protecting us!

Thank You Lord, for my promotion! Finally where I’ve been aiming to be. Thank You Lord, para sa mas mataas na sweldo na double ng dati kong sweldo nung RF-F palang ako. Hihi. Literally rose from the ranks in EWB. Thank You Lord, for providing for us all the way. Ang smooth ng bayad sa bills. At kapag may gusto kaming bilhin, nabibili namin. Thank You Lord, for Kent’s stable job and sa mataas niyang sahod na triple ng sahod ko per month. Hahaha. Thank You Lord, sa maganda at maayos na working environment and for blessing us both good people to work with. Thank You Lord, I’m still in Toyota Team under Sir Joey and Sir Guy with the rest for our team.

Thank You Lord, for our 3rd car. Finally nakabagong (latest) model na rin, tapos Toyota na sa wakas! Hahah. Thank You Lord, ganda ng kotse at napaka smooth ng takbo, walang problema sa makina at ang kinis ng itsura bagong bago talaga. Thank You Lord, kasi yung bayad namin sa kotse is parang bill ko lang sa plan ko sa Globe para sa iphone namin ni Kent. Hahaha. Thank You Lord, kasi wala na akong utang sa credit card fully paid siya and would stay that way. Thank You din Lord, for my savings account na lumalaki na paunti unti. Thank You Lord, insured na din kami both ni Kent sa Prulife for Kera and Caire’s secured future with college funds pa sila kasi may investments both yung insurance. Thank You Lord, every month nababayaran namin ng maayos ang mga dapat bayaran hahah

Thank You Lord, for our humble apartment na malapit lang din sa school ng mga bata at malapit din sa Greenfields. Ganda dito, tahimik at maayos ang mga kapitbahay namin, magandang village and very accessible din sa TSJ and TFV bilis ko lang makarating sa dealers ko. Malapit din sa SMF. Thank You Lord, for blessing us mga needs namin for the apartment like aircons, ref, magandang washing machine and stove sufficient for our cooking needs. Thank You Lord, sa mga furnitures ganda ng sala set and dining sa murang halaga classy na. Thank You Lord, 2br muna sa ngayon. Next years na yung 3br kapag nakabili na kami sariling bahay. Hehe. Thank You Lord, ang ganda din ng cr, automatic yung init at lamig sa tubig tapos may bidet hahah

Thank You Lord, for Your abundant blessings every year nakakapag-travel kaming family together. Thank You Lord, for our trips in Bohol, Cebu, Davao, El Nido, Baguio, Caramoan, Calaguas. Lalo na po sa mga trips namin to Korea and Japan! Sarap sa Disneyland, nagenjoy talaga mga bata. Thank You Lord, sa mga susunod pang travel. Thank You Lord, for giving light sa pagpunta namin sa Canada. Malapit na kami magkaron ng pathway na suitable for us as a family, konting ipon nalang. Thank You Lord, we can go to Canada together and venture for a better life there soon. Nawa’y dun na magtapos ng college ang mga bata at doon na din sila lumaki. Thank You Lord for keeping us together. Thank You Lord!

Thank You Lord, for making all of these possible. Walang impossible! The best ka Lord!! Thank You so much!!

[funsize-mermaid]

86-92 :)

DO YOU BELIEVE IN86. Yourself~YES. I know i’m competent enough to do the BEST that I can. 😊87. Miracles~YES dahil God can do everything, basta always have Faith in Him 😊88. Love at first sight~NO. hahaha kase ano, kapag first sight, kumbaga personal appearance lang nakita mo sakanya tas kinilig ka na tas feeling mo love na yon. Ako kase I prefer knowing yung person muna, then ma ffall ako sa ugaling meron sya. BONUS NALANG KUNG GWAPO 😂89. Heaven~I don’t know actually kase di naman talaga natin alam kung totoo bang meron heaven or hell. Pero I do believe that God is real 😊90. Santa Clause~Nung bata ako, as in mga 99.99% (lakas maka germs lang) ako naniwala kay Santa 🎅, kase humihiling akong PSP non. HAHAHA paggising ko meron na kong PSP sa Christmas socks ko AHAHAHHA meow 😂91. Kiss on the first date~WHY NOT. MILLENNIAL NA TAYO. char. Pero totoo. ahahaha Maria Clara pa ba? 😂92. Angels~YES. I have a sister that died when I was little, and Angela yung name sya, so sabe sakin nila mommy sya daw yung Angel ko. 👼 Hi ate @writingcatastrophe 😍 Thank you poooo 😍

[jomarsjournal-blog]

6. not mature enough I turned 31 this year at pawala na ako sa kalendaryo. Hindi naman big deal sa'kin 'yung bawat taong dumadagdag sa edad ko. Hindi tulad noong 20's ko siguro na sobrang conscious ko sa edad ko. Nasa stage na ako ng buhay na halos lahat ng ka-batch ko at mga kaibigan ay kinasal na at may mga anak na. 'Yung iba naman wala pa ring jowa. 9:00 pm palang dinadalaw na ng antok. Hindi na rin pwedeng pandayo sa inuman. Marami na magsasabi sa'yo na "tito ka na." I don't mind dahil age is just a number. Ang importante sa buhay e 'yung maging mature mag-isip regardless of age. Hindi sa choice ng alak masasabi na tito na ang isang tao. Hindi dahil nahilig na sa appliance section ng mall at mga essential oils e mature na tayo. Maraming tao rin kasi ang nakikibagay sa kung ano 'yung trending sa mundong ginagalawan natin. Iba ang pagiging “matured” sa “matanda na” kaya wala na lang pakialam sa mga nangyayare. Iba ang “tinatamad lang” sa “hindi talaga pwede” dahil may mas importanteng dapat gawin. People tend to mix things up para i-validate nila 'yung mga excuses sa buhay. I know, dahil pinagdaanan ko rin naman ito. 2019 is another big year for me and life never stopped teaching me. Hindi ko pa masasabi na mature enough na ako dahil marami pa rin ako pagkukulang. Aware naman ako na marami pang pwede i-develop at aware din ako na compared before, nag-grow naman ako as a person. Eto 'yung mga natutunan ko this year na masasabi kong tumulong sa'kin to become a matured person..so far. 1. Clear goals. As in, maraming pangarap. Hindi pwede na go with the flow na lang. Hindi pwede na ubusin na lang 'yung oras sa puro saya. Hindi na tayo bata para i-please pa 'yung mga taong nakapaligid sa'tin. Hindi naman selfish kung pipiliin muna natin 'yung sarili natin — kung pipiliin muna nating gawin 'yung mga plano natin. Kung hindi ka pa clear sa mga plano mo sa buhay, be financially stable — gasgas 'di ba? Minsan hindi natin alam paano simulan. Kung ayaw mo mag-insurance or mag-invest tulad ng ginagawa ng iba ngayon dahil hindi ka pa sigurado sa mga gusto mo gawin, bawasan mo na lang muna ang luho. Babawan ang kaligayahan. Choose cheaper alternatives — marami naman diyan. Kung gugustuhin mo naman talaga, makakahanap ka. 2. Listen more. Kasama na dito 'yung pagiging open-mided at pagrespeto sa opinion ng iba. Isa ito sa mga pinakamahirap matutunan sa buhay. Dahil mas matanda na tayo, feeling natin ang dami na nating alam sa buhay. Kaya siguro ayaw ng mga matatandang pinagsasabihan sila kasi pakiramdam nila, alam na nila ang dapat nilang malaman sa life. Ugali ko pa naman ang hindi ako nagpapatalo lalo na dun sa taong ayaw din magpatalo at gusto lang maka-kontra. Medyo nabawasan na rin kaya sa ibang sitwasyon, "oo na lang" ang sinasabi ko dahil iwas rin sa conflict. Say sorry din when needed lalo na kung nadadala ng emosyon minsan. We're too old para magtanim pa ng mga sama ng loob. 3. Self-control (pahirap ng pahirap ah). Masasabi ko naman na nag-improve na ako dito lalung-lalo na sa financial aspect dahil nabawasan na 'yung pagiging impulsive buyer ko. Dati, kapag may malaking pera ang bank account ko, una kong iniisip "ano kaya ang pwede kong bilhin?" Netong December 2019, pumasok ang mga sweldo at mga bonus — diretso ako ng mall. Umuwi ako nang walang dala. Naikot ko naman ang buong Gateway at pinuntahan ang mga favorite shops pero wala akong nabili. Hindi naman pala kailangang gumastos lalo na kung wala ka naman talaga planong bilhin. 4. Positive-thinking. Mas positive compared before. Mas positive kasi I chose to move away from negatives. Unfriend dito, unfollow doon; block dito, mute doon. Hindi solusyon 'yung biglang de-activeate dahil kailangan ko ang social media sites para mag-message. Mga wala kasing pan-text 'yung mga dukha nating kaibigan. Kinailangan ko lang alisin sa news feed ko 'yung mga unhealthy posts na wala namang naiambag sa buhay ko. Binawasan ko na rin ang mga 'friends' ko lalo na kung toxic lang sila sa buhay ko. Nakatulong din 'to sa'kin para magpakatotoo. Hindi naman kailangang magpost palagi ng Bible verse or mga positive quotes para sabihin ng tao na 'ay ang positive niya', 'nakakainspire siya', at 'anak siya ng Diyos.' Mamahalin naman nila tayo for who we are. Kung walang magmahal, e wala talaga e, baka na-traffic. Marami pang pwede i-improve as a person at hindi pa ako fully matured — alam ko 'yon. Nakakatuwa lang isipin na sobrang layo ko na dun sa taong needy, emotional, immature at magastos. Hindi imposible magbago kaya we should not give up on others, especially to ourselves.

[anazeleathenes]

di kami nakikipag compete sainyo anuba. ang bata bata nyo pa (Grade 12) ????? dapat nga magaral kayo mabuti para makapasa sa entrance exam🤣🤣

dapat nga i shouldn't consider you my ex. masasabi ko nga lang na may ex ako dahil sa "Yes" ko na pinag effort'an nyong dalawa and "i love you's" e. pero in reality, dapat nga si zab first boyfriend ko!! lewlz.

stop acting nga na akala mo naholding hands mo ko ng matagal, nayakap and nahalikan. 😂 braso ko nga lang yata nadikit sayo e hehehehehe

bakit ba ako lagi trip ng mga ex ko???

natapakan ko lang nyan ego nyo kaya galit kayo sakin e. bwahahahahaha nareserve ko kasi lahat kay zab lahat e, sorryyy!! may bonus pa nga kaming dalawang angel.

lagi nyo pinagiinitan yung "pabebe" and yung hindi ko pag cling sainyo🙃🙃 taon nyo ko niligawan bakit kayo nagtyaga??? na challenge ba kayo???

anyways

keep lurking on us!!! 😚😚

[medtechdeclassified]

November 20, 2017 11:38AM

Wish granted, ER parin ako. Actually, Drug Testing Lab na post ko this week pero pullout kasi DTL sa ER. Idk why but I always get lucky with my posts hehe.

So ayun, medyo bihasa na si mamsh sa extraction. Nakatry na ako sa braso, kamay tsaka paa mag phlebo. Natry ko nang with IV both arms, diabetic, nasa operating room, especially natry ko nang sinungitan ng doctor. Kaya nga masasabi kong bottom of the food chain yung interns. Tango ka nlng kahit may pangangatwiran ka and may point ka naman. Iwas nlng sa gulo and learn from other health professionals:

1. May additional test si patient sa electrolytes (red top tube). Nakunan na siya for electrolytes din mga 1h ago. Papakunan ni doc ng dugo ulit. Sinabihan ko si doc kung okay lang ba hindi na kunan si patient kasi same lang naman yung tube gagamitin. Tinarayan ako mamsh, "Aba, malay ko sa yo." E doc hiningi ko nga permission mo e. Anuba.

2. Another patient may hep-lock pero walang IV insertion. Gusto ko sanang dun nlng sa hep-lock kunan para hindi na tutusukin si patient. Matakutin kasi sa needle kaya sinabihan ko si doc (ibang doc to). Mamsh tinarayan niya rin ako, "Sa hep-lock ka kukuha ng dugo? Pwd ba yan?" Sabay taas ng boses si doc, mamsh. Andun pa nman yung relatives ng patient. Nakakahiya. Haynaku. Sige na nga doc, ikaw doktor e. Same doc din to sa ayaw magpastop ng IV fluid ng patient with both arms merong IV. Pinapatupi niya yung IV line mamsh, 1st time ko nakita yun. Edi now I know na pwd pala yun.

Siguro may point din mga doctor why they do what they do. Kasi whatever happens to the patient, sila mananagot e. Pero pwd naman siguro babaan lng ng konti yung kasunggitan doc, diba? Pare-pareho naman tayong health professionals e. Yung difference lang, ikaw may lisensya ako wla. Ikaw 10+ yrs na experience ako 4yrs pa lang. May one time pang hinanap ko yung isang doctor sa Doctor's station kasi may lab test na hindi available tas sinabihan akong "wla dito. Hanapin mo lng diyan (sabay flip ng kamay)." Jusko. Buti nlng mataas pasensya ko. Pag ako talaga maging doctor tas fellow na ako, lagot kayong mga resident na masusungit.

Anywaaays back to the topic. Yung pedia nlng talaga hindi ko pa kabisado. I really don't like pedia. Malikot tsaka umiiyak. Ang ingay, sobra. Mas gusto ko geria kaysa pedia, at least nakaka usap mo nang matino sina lolo tsaka lola. Pag bata makakita lang nang karayom iiyak agad jusko. High risk maprick din sa pedia kaya mej takot ako pag pedia. Pero as they say, "conquer your fears". Maybe this week if I get pulled out, vovolunteer ako for pedia. Kapa muna, hindi lang sa extraction.

Tsaka oo nga pala. Di pa ako nakaka GS/CS. Yung sa gram stain and culture sensitivity - yung iodine, alcohol, iodine? Shizz gusto ko din matry na ako kukuha ng dugo and tatransfer sa culture bottle. Hanggang assist lang ako sa senior e. Goals ko matry both bago next post. Well, another two weeks to go!

P.S. bonus na rin mka try ako ng arterial. Kahit hindi ngayon bsta makatry ako bago matapos ang internship. Pls Lord! 🙏

- G