Tumgik
#CD Europa
badiajordi · 1 year
Text
‘Cas Rubiales’: esperar-se a què?
Som a dimecres, i el president de la Federació Espanyola de Futbol, Luis Rubiales, encara no ha dimitit, ni ha estat cessat del seu càrrec. Fins i tot, va ser rebut pel president del govern espanyol, Pedro Sánchez, que li va donar la mà dues vegades, almenys. Des de diumenge, de declaracions n’hi ha hagut moltíssimes, però els fets són els que són. Rubiales ha convocat una assemblea…
View On WordPress
0 notes
leolaroot · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
holy fuck. uh. set of tos movies on VHS + book of cat pictures I'm going to hang on my wall. I love you thrift store.
13 notes · View notes
se-coaching · 4 months
Text
Ga je even stilstaan om niet achteruit te gaan?
We kijken uit over de velden en genieten van een zeldzaam rustig moment, terwijl de zon zich laat zien. Een zonnige dag tijdens de campagne, dat is niet vaak voorgekomen. We hebben Melissa enkele keren gezien tijdens de campagne, maar haar voorganger, Conner Rousseau, is weer erg aanwezig. Hij staat op de laatste plaats in Oost-Vlaanderen voor het Vlaams Parlement, dus het is logisch dat hij…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
clecdgratuite · 2 years
Text
Europa Universalis IV Clé CD gratuite (Steam)
0 notes
Tumblr media
0 notes
hortensia-et-glace · 3 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Die Schlümpfe CD 2008-2013
Published by Karussell
You can find all of these on play-europa and tigermedia
Part1//Part 2
27 notes · View notes
hornworts · 2 months
Text
Tumblr media Tumblr media
Front and back covers of 2013 CD Revel In Your Ability To Accessorize My Pleasure by Hirsute Pursuit released by Old Europa Cafe Records
7 notes · View notes
crazy-so-na-sega · 6 days
Text
Tumblr media
E’ di tutta evidenza che il concetto di “Europa Potenza” è finalmente un tema che è al centro del dibattito culturale e politico in modo trasversale .Sono rimasti solo i sovranisti ad ignorarne la portata storica e gli sviluppi che seguiranno alla luce della necessaria direzione di marcia intrapresa da diversi settori sociali. Quanto alla cd sinistra , dovra’ per forza di cose abbandonare il suo “europeismo” di facciata che altro non è che la “scimmia” di quello che sara’ l’Europa Potenza di domani, che al contrario della loro visione da camerieri, sara’ indipendente ed autonoma da ogni imperialismo straniero.
Kulturaeuropa
[tutto pur di smarcarsi dagli yankee]
4 notes · View notes
rocknrainer · 2 months
Text
Meine Geschichte mit der Welt der Videospiele, Teil 3
3. Mai 2002: Der Nintendo GameCube erschien endlich in Europa. Und er war die erste Konsole, die Release-Rainer direkt am Starttag kaufte. Vorausgegangen war eine lange Durststrecke, denn das Nintendo 64 war praktisch seit Monaten tot. Doch nun würde sich bestimmt alles ändern. Zusammen mit der Konsole landete das Spiel Star Wars: Rogue Leader in der Einkaufstasche. Raumschiff-Rainer war bereits ein großer Fan des N64-Vorgängers Star Wars: Rogue Squadron gewesen. Seine Freude auf den Nachfolger, in bombastischer Grafik auf der neuen Konsole, war also gigantisch.
Die Kinnlade fiel nach dem Anspielen schnell nach unten – jedoch nicht vor Begeisterung, sondern vor Enttäuschung. Dieser neue Controller war ja mal total seltsam und ungewohnt. Einige Inputs verlangten fragwürdige Tastenkombinationen, die sehr unangenehm zu erreichen waren. Für welche Alien-Hände wurde denn bitte das A,B,X,Y-Tastenlayout des GameCube-Controllers entworfen? Das Missionsdesign des Spiels war auch nicht das Gelbe vom Ei… ziemlich langweilig im Vergleich zum N64-Vorgänger.
Tumblr media
Das X-Wing erlitt zwar eine Bruchlandung, aber das war bestimmt nur ein Ausreißer. Denn bald sollte einer der meisterwarteten Titel von Radau-Rainer erscheinen: Super Smash Bros Melee. Mit dem N64-Teil verbrachte er schließlich schon hunderte Stunden in wahnwitzigen Multiplayer-Schlachten. Für den Launch von Melee schwänzte Release-Rainer sogar die Schule um so schnell wie möglich loslegen zu können.
Doch direkt folgte der nächste Kinnhaken! Obwohl Melee mittlerweile unter Fans als der heilige Gral der SSB-Reihe gehandelt wird, war das Spiel viel zu hektisch für Reaktions-Rainer. Gegen die 50hz-Version des N64-Teils war das hier scheinbar unkontrollierbares, stumpfes Chaos. Das größte Problem lag aber nicht mal am Spiel selbst: Der Freundeskreis von Rasselbanden-Rainer zog auseinander oder verlagerte seine Interessen. Es blieb also nur der Singleplayer… und dafür war das Spiel nun wirklich nicht ausgelegt.
Tumblr media
Die Reihe der Enttäuschungen wollte auf dem GameCube einfach nicht abreißen. Super Mario Sunshine, Zelda: The Wind Waker, F-Zero GX – alles Spiele, die in seinen Augen nicht mehr an die Qualität der N64-Vorgänger heranreichten. Gaming schien sich zu verändern. Aktuelle Titel wurden immer schlichter, biederten sich der breiten Masse an, und verloren den Charme der Experimentierfreudigkeit früher 3D-Spiele. Oder war es das Umfeld, das sich veränderte? Oder gar er selbst?
Während Rätsel-Rainer über diese Fragen nachdachte, änderte sich zumindest sein häusliches Umfeld. Der neue Lebensgefährte seiner Mutter brachte eine neue Konsole mit in den Haushalt: Eine PlayStation (1). Aus Prinzip musste die bisher gemiedene Sony-Konsole nun natürlich mal ausgetestet werden. Ohne große Erwartungen legte er eine CD mit der Aufschrift „Final Fantasy VII – Disc 1“ ins Laufwerk ein. Dies sollte jedoch ein absoluter Augenöffner werden!
Tumblr media
Zwar war Rollenspiel-Rainer das Prinzip eines (J)RPGs durch Berührungen mit Pokémon und Golden Sun nicht gänzlich unbekannt, aber nie hätte er zu träumen gewagt, zu was das Genre – und das Medium im weiteren Sinne – in der Lage ist. Final Fantasy VII bot mehr als kurzfristige Erfolgserlebnisse durch das Bestehen eines Levelabschnitts. Es bot eine wendungsreiche Erzählung mit komplexen Charakteren und Thematiken, die über das reine Spielen hinaus zum Nachdenken anregten. Es bot endlich wieder eine neue, aufregende Perspektive auf Videospiele.
Angefixt durch diesen Titel verliebte sich Rollenspiel-Rainer schließlich in das Genre der JRPGs. Glücklicherweise gab es davon auf der PlayStation zuhauf. Mittlerweile waren PS1-Titel zum kleinen Preis zu finden und so lief die PlayStation dem aktuellen und technisch weit überlegenen GameCube den Rang ab.
Tumblr media
Etwa 2004 bekam Rohling-Rainer von einem Kumpel eine CD mit einem SNES-Emulator plus Spiele in die Hand gedrückt. Aus Langeweile könnte man das ja mal anspielen. Denn wozu sollte man jetzt noch ernsthaft alte Schinken in 2D zocken wollen?
Doch mit diesem Emulator folgte ein weiterer Augenöffner: Was gab es doch für ein geiles Spieleaufgebot auf dem SNES, das Rotzlöffel-Rainer damals verborgen blieb. Es gab tonnenweise verborgene JRPGs auf dem SNES. Ein wundersames Fass ohne Boden tat sich auf. Die meisten Spiele davon erschienen damals nicht in Europa, weshalb sie wohl außerhalb des Wahrnehmungsbereichs von Rückblenden-Rainer lagen. Aber selbst bereits bekannte Klassiker wie A Link To The Past und Super Metroid konnte er mit zunehmender Erfahrung rückblickend viel mehr wertschätzen.
Tumblr media
Somit war Retro-Rainer geboren! Die Designphilosophie der vierten und fünften Konsolengeneration wischten in seinen Augen den Boden mit aktuellen Spieletrends auf. Darum fasste er den Entschluss, in baldiger Zukunft nicht mehr in neue Hardware zu investieren. Sein letztes Spiel sollte das bereits angekündigte (aber damals noch untertitellose) The Legend of Zelda: Twilight Princess werden. Danach wäre Schluss mit modernen Spielkram. Das war zumindest der Plan. Immerhin schwor Nintendo hoch und heilig, dass es das beste und umfangreichste Zelda aller Zeiten werden sollte.
Das Release von Twilight Princess wurde jedoch immer wieder nach hinten verschoben, bis es schließlich als Crossgen-Titel für GameCube und die Wii angekündigt wurde. Zur Ehre des „letzten“ Spiels wollte sich Rubel-Rainer aber nicht lumpen lassen und die scheinbar bessere Version des Spiels auf der Wii kaufen. Das antiklimatische Ende vom Lied: Twilight Princess entpuppte sich als das enttäuschendste Spiel aller Zeiten (zumindest aus seiner Sicht der Dinge, Ende 2006). Aber jetzt stand da eine Wii unter dem Fernseher… sollten mit Motion Controls nicht theoretisch neue Möglichkeiten beim Gameplay drin sein?
Fortsetzung bald…
5 notes · View notes
sonyclasica · 11 months
Text
MIREILLE MATHIEU
Tumblr media
CANTA PIAF
Esta reedición de 2023, que conmemora el sexagésimo aniversario del fallecimiento de Edith Piaf, incluirá 16 clásicos, 9 versiones alternativas poco conocidas, dos temas inéditos en directo de 1965 y un tema homenaje inédito compuesto por la propia Mireille Mathieu.
Consíguelo AQUÍ
"La nueva Edith Piaf" es como llamaban a Mireille Mathieu al escuchar su mágica voz en la televisión francesa el 21 de noviembre de 1965 mientras cantaba canciones de Edith Piaf.
200 millones de discos vendidos en todo el mundo y casi 60 años después, Mireille Mathieu presenta una reedición especial y memorable de su exitoso Tributo al icono de Francia, Edith Piaf. Esta nueva edición remasterizada de las canciones atemporales de Piaf estará disponible en todas las plataformas digitales, en doble CD Digipack y, por primera vez, en vinilo doble desplegable.
Esta reedición de 2023, que conmemora el sexagésimo aniversario del fallecimiento de Edith Piaf, incluirá 16 clásicos, 9 versiones alternativas poco conocidas, dos temas inéditos en directo de 1965 y un tema homenaje inédito compuesto por la propia Mireille Mathieu y escrito por Claude Lemesle titulado "L'amour en robe noire" ("El amor en vestido negro").
Grabado con una gran orquesta, las arrebatadoras interpretaciones y la voz única de Mireille Mathieu muestran su pasión musical y su admiración por Edith Piaf y sus melodías mundialmente conocidas.
Este doble álbum imprescindible de Mireille Mathieu, estrella atemporal de la chanson francesa que ha dedicado su vida al canto, es un homenaje a la gran Edith Piaf, para quien Mireille sigue interpretando algunas de sus canciones emblemáticas en sus conciertos por todo el mundo.
SOBRE MIREILLE MATHIEU
En casi 60 años de carrera, Mireille Mathieu ha grabado unas 1200 canciones en 9 idiomas diferentes y ha publicado hasta la fecha 70 álbumes de estudio en todo el mundo y vendido 200 millones de discos.
Mireille nació para ser cantante. Su carrera profesional, que comenzó el 21 de noviembre de 1965, ha sido "un cuento hecho realidad", como ella misma decía.
Nacida en Avignon y la mayor de 14 hijos, Mireille ofreció su primera actuación pública a la edad de 4 años en la Misa de Gallo. A principios de los 60, el mánager francés Johnny Stark se fijó en la encantadora belleza vocal de Mireille tras aparecer en el programa de televisión "Le Jeu de la Chance", donde ganó el 1er premio cantando a Edith Piaf.
Más tarde, el manager convirtió a Mireille en su propia estrella después de que firmara un contrato con él. Rápidamente fue aclamada como la nueva Édith Piaf y su actuación en 1965 en el Olympia de París, desencadenó su relación discográfica con Barclay Records, con la que su primer álbum vendió más de 1 millón de copias en muy poco tiempo. Mireille, con mucho tesón, siguió adelante para hacer carrera en Francia, Alemania y Europa, Estados Unidos (una memorable aparición en el programa de Ed Sullivan en 1966 ante 50 millones de espectadores), Rusia, Asia (primera cantante europea en cantar en un escenario en China) y el resto del mundo.
Mireille fue "Marianne de France" de 1978 a 1985, después del icono francés Brigitte Bardot. Marianne es el busto de la mujer más bella de una década en Francia y está colocado en todos los Ayuntamientos de Francia. Marianne también representa la libertad y la república.
En 1997, Mireille fue condecorada con el "Chevalier de l'Ordre national du Mérite et des Arts et des Lettres" y condecorada con "La Legión de Honor" por su servicio a la Nación de Francia". De su recibimiento por el Papa Juan Pablo II, Su Santidad ha dicho: "Es la cantante del Amor y de la Paz".
Ha sido invitada de líderes de Estado como la reina Isabel II, Ronald Reagan, Helmut Kohl, Vladimir Poutine, François Mitterrand y muchos más...
También fue nombrada Caballero de la Legión de Honor francesa en 1999 por el presidente Jacques Chirac y Oficial en 2011 por el presidente Sarkhozy. Tiene el estatus equivalente en otros países como Alemania, Rusia, Italia...
A lo largo de su carrera, Mireille ha cantado a dúo con estrellas internacionales como Charles Aznavour, Barry Manilow, Paul Anka, Plácido Domingo, Patrick Duffy, Tom Jones, Julio Iglesias, Dean Martin y muchos más...
Ha recibido numerosos premios musicales en varios países, como 4 Bambis en Alemania, una "Victoire de la musique" en Francia y "Donna Roma" en Italia, entre otros.
TRACKLIST 
 CD1
1/ Jezebel            
2/ La vie en rose 
3/ L'accordéoniste            
4/ Exodus            
5/ La foule           
6/ Milord            
7/ L'homme à la moto
8/ Mon manège à moi      
9/ Padam Padam
10/ Mon Dieu     
11/ L'hymne à l'amour     
12/ À quoi ça sert l'amour
13/ Sous le ciel de Paris
14/ Non, je ne regrette rien           
CD2                     
1/ L'amour en robe noire New 2023 unreleased track
2/ Non, je ne regrette rien Alternative Version 1985
3/ La vie en rose Alternative Version 1985
4/ L'hymne à l'amour Alternative Version 1965
5/ Milord Alternative Version 1985
6/ Padam Padam Alternative Version 1985
7/ Les trois cloches ��         
8/ La vie en rose Alternative Version 1976
9/ Mon Dieu Alternative Version 1990
10 / L'hymne à l'amour Alternative Version 1982
11/ La goualante du Pauvre Jean   
12/ La vie en rose Live 1982
13/ Le Noël de la rue Live 1965 unreleased
14/ Je sais comment Live 1965 unreleased
6 notes · View notes
thecrofttombblog · 4 months
Text
Tomb Raider I-III Remastered receberá edição física
Tumblr media
Como revelado anteriormente, a Aspyr e a Crystal Dynamics anunciaram hoje que voltaram a fazer parceria com a Limited Run Games, desta vez para o tão aguardado lançamento de Tomb Raider I-III Remastered em formato físico!
Tomb Raider I-III Remastered Starring Lara Croft reúne as três aventuras originais e as suas respetivas expansões (Tomb Raider + "Unfinished Business", Tomb Raider II + "Golden Mask" e Tomb Raider III + "The Lost Artefact") que foram lindamente remasterizadas para uma nova geração, tendo sido publicado este ano a 14 de fevereiro. Esta coleção definitiva apresenta gráficos reformulados, atualizações de desempenho e melhorias de qualidade de vida como suporte para conquistas, entre outros.
O lançamento engloba três versões, com as edições Base e Deluxe a chegarem este outono às lojas, mais a Edição de Colecionador, exclusiva à Limited Run Games. Todas elas encontram-se agora disponíveis para pré-reserva.
Abaixo podem explorar o que cada uma contém e decidir qual querem adicionar à vossa coleção. Temos ainda um código de desconto caso estejam a planear adquirir a Edição de Colecionador.
Edição Base (Base Edition)
Tumblr media
Preço: $34.99 / 34,99€ / £29.99 Plataformas: Nintendo Switch, PlayStation 4/5, Xbox One/Series X|S
A edição base inclui uma cópia do jogo*.
*Vem num cartão de jogo/disco sem região.
Edição Deluxe (Deluxe Edition)
Tumblr media Tumblr media
Preço: $54.99 / 54,99€ / £49.99 Plataformas: Nintendo Switch, PlayStation 5
A edição deluxe inclui os seguintes itens:
Caixa da Edição Deluxe
Cópia do jogo*
SteelBook® exclusivo
Banda sonora oficial**
Livro de mapas***
*Vem num cartão de jogo/disco sem região.
**As cópias da Edição Deluxe nas Américas irão receber as bandas sonoras dos jogos como DLC. As cópias da Edição Deluxe na Europa irão receber as bandas sonoras dos jogos como DLC, mais o CD físico "Greatest Hits" (grandes êxitos).
***O livro de mapas contém mais de 80 páginas repletas de segredos, incluindo mapas de cada nível da trilogia e das suas expansões.
Edição de Colecionador LRG (Limited Run Games Collector's Edition)
Tumblr media
Preço: $199.99 / 186,95€ Plataformas: Nintendo Switch, PC, PlayStation 4/5, Xbox One/Series X|S
A edição de colecionador é exclusiva às lojas online Limited Run Games e Tomb Raider Gear e inclui os seguintes itens:
Caixa da Edição de Colecionador
Cópia do jogo*
Réplica das pistolas de Lara Croft num quadro expositor com luz
Conjunto de três cartazes (31 x 41 cm)
Conjunto de cartas colecionáveis de alta qualidade
SteelBook®
Banda sonora oficial**
Livro de mapas***
Conjunto de três figurinhas poligonais de Lara Croft
**Vem num cartão de jogo/disco sem região para as consolas e numa pen drive para o PC.
**A banda sonora vem nos formatos de download digital e CD físico.
***O livro de mapas contém mais de 80 páginas repletas de segredos, incluindo mapas de cada nível da trilogia e das suas expansões.
Se forem comprar a Edição de Colecionador LRG na loja online Tomb Raider Gear, podem usar no carrinho o nosso código especial THECROFTTOMB para usufruírem de 20% de desconto no valor total da compra!
Todas as edições físicas de Tomb Raider I-III Remastered estarão disponíveis para pré-reserva até 23 de junho. As edições Base e Deluxe serão lançadas mundialmente a 24 de setembro de 2024. A exclusiva Edição de Colecionador LRG estará apenas disponível durante a pré-reserva e não voltará a estar à venda, portanto não percam esta fantástica oportunidade para obterem esta linda edição!
4 notes · View notes
badiajordi · 1 year
Text
Però, qui són els bons?
Anat a mercat a l’hora de sempre. Es nota que són vacances. Comerços tancats, paradistes que fallen. Surto en bici. La volta del cruasan ben feta, però sense aturar-me a SomSomriures. Abans, a Guimerà. Una gentada que em fa estar-me aturat més estona de la que preveia. Un altre dia de vent fort. El mateix que empreny el foc de Port Bou. Almenys, fa que la temperatura no pugi excessivament. De…
View On WordPress
0 notes
diceriadelluntore · 1 year
Photo
Tumblr media
Storia Di Musica #281 - Mingus Big Band, Live At Jazz Standard, 2010
Chi e cosa è stato Charles Mingus? Le domande non sono così tautologiche come possono apparire. Nella storia dei grandi del jazz, porta agli estremi la ribellione culturale, l’esigenza di una riabilitazione personale, i problemi psichiatrici, una vitalità che molto spesso superava ogni eccesso nel cibo, nel sesso, nell’esternazione delle emozioni. Ma sopra ogni cosa Mingus è stato un genio creativo con pochi pari. Il burbero, scontroso, violento passa in secondo piano rispetto al musicista. È quello che successe poco dopo la morte, avvenuta nel gennaio del 1979: molti dei musicisti che avevano collaborato con lui, si strinsero intorno alla figura di Sue Mingus, la sua quarta moglie, e iniziarono a pensare a come omaggiare la sua musica. Tra l’altro, nonostante la debilitante malattia che lo stava progressivamente fermando, Mingus continuò a comporre e dettare musica, tanto che alla sua morte lasciò in eredità almeno 200 idee musicali tra spartiti, linee melodiche, idee sparse qua e là. Nello stesso anno della morte, si forma il primo nucleo di questo percorso di ricordo con la Mingus Dynasty, formata dai sessionisti che collaborarono con lui nell’ultimo periodo. Iniziarono a suonare concerti in giro per gli Stati Uniti prima, e nel mondo poi, garantendo a Mingus una nuova fioritura di notorietà, persino più sincera e ragionata rispetto a quella legata al suo strabordante personaggio. Sue costituirà una Fondazione, che oltre a celebrare la musica di Mingus, diventerà attiva nella formazione musicale e culturale, garantendo borse di studio ai ragazzi emarginati, legando il tutto ad uno dei punti centrali della parabola artistica di Mingus: il rispetto interrazziale e l’importanza della conoscenza per le minoranze etniche. Mingus Dynasty prende il nome dal titolo di un album del 1959, Mingus Dynasty, che contiene due classici mingusiani, Song With Orange ma soprattutto Gunslinging Bird, che stavolta fu davvero dedicata al grande Parker, e come titolo provvisorio aveva If Charlie Parker Were a Gunslinger, There'd Be a Whole Lot of Dead Copycats. Nell’album del 1959 al trombone c’era Jimmy Knepper, all’epoca fido collaboratore di Mingus, che nonostante i due denti rotti che gli fece il Maestro e il conseguente processo, rimase sempre un suo grande amico. E Knepper fu il band leader di uno dei grandi live che la Dynasty ebbe presso il Teatro Boulogne-Billancourt di Parigi, l’8 Giugno 1988, racchiusi in due emozionanti cd (titolo Live at the Theatre Boulogne-Billancourt/Paris, Vol. 1 e 2). Ma personalmente credo che il ricordo più vero e sentito è stato quello che ha portato avanti l’evoluzione della Dynasty, la Mingus Big Band. Uno dei sogni di Mingus era di creare una Big Band sulla falsariga di quelle del suo mito Duke Ellington, e un po’ come successe allo stesso Ellington, a Glenn Miller o ai fratelli Tommy e Jimmy Dorsey, le cui musiche sono sopravvissute al loro creatori anche grazie alla continuazione delle big band, così è capitato pure indirettamente per Mingus. La Mingus Big band nasce nel 1991, formata da 14 elementi: il repertorio mingusiano viene riarrangiato, anche seguendo delle idee di Charles, in stile Big Band, che rimase il grande sogno inespresso in vita del grande contrabbassista. Il successo delle prime esibizioni è esaltante, e in pochi anni la Mingus Big band suona in tutti gli Stati Uniti d’America, e inizia anche acclamatissimi concerti in Europa, in Giappone, in Oceania. Nel 1997, viene ingaggiata per l’apertura di un nuovo locale, il Jazz Standard, situato nel quartiere Rose Hill di Manhattan, New York City. La band viene ingaggiata per due lunedì di seguito, ma il successo dei Mingus Mondays diviene così eccezionale che in pratica la band suona, quando non è in tour, tutti i lunedi fino a quando, causa Covid, il locale non chiude nel 2020. Ma la sera del 31 dicembre 2009, casualmente non un lunedì ma un giovedì, Sue Mingus decide di registrare l’esibizione della Big Band, e pochi mesi più tardi esce Live At Jazz Standard, nell’aprile del 2010. Quella sera fa parte della Big Band anche Randy Brecker alla tromba, che agli inizi degli anni ‘70 fu sessionista prediletto di Mingus. In scaletta, il meglio della produzione: Self-Portrait in Three Colors, Bird Calls, Open Letter To Duke, Cryin' Blues, la leggendaria Goodbye Porky Pie Hat, ma anche scelte minori come E's Flat Ah's Flat Too (aka "Hora Decubitus"), da Blues & Roots del 1959, New Now Know How e una finale Song With Orange da antologia. Band, pubblico, atmosfera sono così perfetti che il disco vince un Grammy Award come Best Large Jazz Ensemble Album nel 2011, e i Mingus Mondays sono ormai uno dei 5 eventi jazz migliori di tutta New York per i primi due decenni degli anni duemila. La Big Band continua a suonare in tutto il mondo, anche in Italia dove ha un folto seguito di appassionati, e quest’anno i Mingus Mondays sono tornati presso il Drom, un altro locale di New York, nell’East Village. Per celebrare il centenario della nascita di questo genio, pazzo e scalmanato, e davvero unico. Persino nella storia del jazz.
10 notes · View notes
spaceny · 11 months
Note
Kane (headcanons)
10+ HCS with @diabliqtie [aceitando]
Tumblr media
i. kane é filho único e isso só contribuiu mais na sua personalidade imediatista. ele quer tudo na hora dele, do jeito que ele quer e se não acontecer vai fazer uma tempestade pra conseguir. isso com todos menos com eris, que é a única que coloca juízo na cabeça dele. mas ele tem bem personalidade de príncipe (da forma mais negativa possível, apesar dos pontos posivitos).
ii. apesar de rico, a linguagem de amor dele não tem a ver com presentes. na verdade ele só dá presente quando não se importa tanto com a pessoa, afinal, qualquer coisa cara basta. mas no geral ele gosta de atos de serviço. "posso ajudar com isso?" "vou arrumar aquilo." "quer que eu faça?" etc.
iii. foi adotado ainda quando era pirralho e talvez por ter alguns anos de infância vivendo num bueiro que era chamado de orfanato que ele não seja o típico rico insuportável. ele é meio príncipe? sim, mas só com outros ricos. jamais tratará um trabalhador de forma desonesta!! um rico com noção de classe, então claro que ele sempre tenta fazer o possível pra deixar o local de trabalho mais confortável.
iv. é fluente em 5 idiomas simplesmente porque a primeira namorada dele traiu ele marcando encontros com a língua natal dela... sério... eles em casa de boa e ela falando no telefone um idioma x e quando ele perguntava "ah, era minha mãe" e aí ele quis aprender o idioma pra se aproximar mais da sogra e quando descobriu... já tava com a galhada monstra. então ele sabe: coreano (pelas origens), inglês, francês, italiano (por conta do pai aditivo inglês-italiano) e mandarim. no fim veio a calhar porque todos as parcerias do banco do seu pai ficam pela europa mesmo, então... não foi atoa!
v. ele sempre foi atlético e na escola até fez parte do time de basquete, mas no último ano ele lesionou o ombro direito e por isso não consegue erguer o braço acima da cabeça. não é uma lesão que atrapalhe no dia a dia, mas vez ou outra ele se permite se entupir de remédio pra dor só pra conseguir deixar o caçula nos ombros.
vi. ele tem um corvo e o corvo FALA! eu juro. é igual esse vídeo (vale de curiosidade que o corvo tem uma voz parecida que do kane porque eles repetem a mesma tonalidade). então é possível encontrar ele na sacada, no jardim ou até no escritório dele conversando com o querido edgar (pegou? pegou???)
vii. imagino que ele tenha uma amizade muito forte e de longa data, provavelmente com o matteo? se me permitir- acho que seria engraçado ver a forma como a vida dos dois escalaram e no fim tão os dois adultos e um casando o outro.
viii. diferente da maioria dos meus chars, kane não é nenhum pouco tímido (ou sem noção igual o hanjae). ele na verdade é bem galã, muito charmoso e apesar de no início ter ficado meio receoso porque nunca tinha encontrado uma mulher tão impecável quanto a eris, ele ainda foi com toda pompa xavecar ela. e podemos dizer que deu certo, né?
ix. ele tem uma coleção de cds, e apesar de guardar a sete chaves, o(s) cd(s) favoritos dele são a coleção de love metal (do I ao III). e eu não duvido que ele tenha tocado alguma das músicas pra se declarar pra eris (ou até que uma tenha tocado no casamento deles).
x. em referência a curiosidade anterior: o kane sabe tocar piano (mais especificamente, órgão). falando assim ele até parece perfeito, né? poliglota, toca instrumento, já foi atleta... mas ele só tinha MUITO tempo de sobra e, bom, filhinho de papai, né?
2 notes · View notes
ivanreydereyes · 1 year
Text
La de HOLA+ANDA ITCHY BOOTS o NORALY ha llegado con su nueva ROYAL ANFIELD "HIMALAYA" 450" a la INDIA [Lema LA VERDAD SOLA TRIUNFA] subiendo a la cordillera más alta del mundo o el "HIMALAYA" tras romperse una mano y reencontrarse con Charly Sinewan en ANDo+zORRA después de la 1era vez en EL SALVADOR o cuando por él empeze a seguirla y por lo que me subí a la cima del nuevo PUENTE CONCORDIA con la camiseta de HOLA+ANDA con la que ganó la Eurocopa del 88 a la URSS tras fotografiar en la adjunta TERMINAL IV el avión de ROLLING STONES q empezaba su gira en MADRID...es decir por donde me dieron x detras a mi BMW [comprado en C/SALVA_TIERRA] en una RETENCION viendo por el ESPEJO RETROVISOR como no le iba a dar TIEMPO A FRENAR yendo acompañado de Jaime DE ROQUE [=sinónimo de ESTAR DORMIDO]..al que no pasó nada pero yo tuve que ir a REHABILITACION a IBERMUTUA frente polideportivo SAN JUAN BAUTISTA y junto a UNIVERSAL MUSIC SPAIN [cuyo presidente SIMONE BOSE murió de una NEUMONIA FULMINANTE con 51 años el 31_12_13 lo que recuerda q VIRGINIA MAESTRO ha grabado The WATER con SUSO GIMENEZ q es NEUMOLOGO]..x lo q no fui a la VIRGIN MONEY MARATON DE LONDRES [así se llamaba en 2011 cuando la vi el DOMINGO DE RAMOS desde la ESTATUA DE LA REINA VICTORIA frente a Palacio de BUCKHINGHAM encontrando a continuación la casa de KYLIE MINOGUE en DRAYTON GARDEN junto al bar ECLIPSE y los restaurantes españoles con referencia a los TOROS "CAPOTE Y TOROS" y "CAMBIO DE TERCIO" al q ha ido] haciendo mi 1er entrena_miento una vez recuperado hasta la calle MADRE DE DIOS con Avda PIO XII para ver pasar a JUAN PABLO II [2_5_2003] al ir al adjunto NUNCIO a DESCANSAR antes de reunirse con los jóvenes en el AERODROMO DE 4 VIENTOS donde le canto el argentino DIEGO TORRES "COLOR ESPERANZA" del cd UN MUNDO DIFERENTE
Por cierto..muy buenas las aventuras de NORALY o SINEWAN o GONZAVENTURAS pero SIN SEXO o SOL_EDAD todo se viene abajo o PIERDE VALOR ..algo de lo que pecan todas las RELIGIONES de $atana$:
Las montañas del Himalaya han influido profundamente sobre las culturas de Asia del Sur, y muchas de ellas son sagradas para el hinduismo y para el budismo
CRISTO NO ES UN NUMERO MAS NI TAN SIQUIERA ES EL NUNERO UNO..ES EL SIN NUMERO O INFINITO [por cierto..no lo llevaba en esa carrera BEHOBIA_SAN SEBASTIAN xq llevaba encima la camiseta que se me empapo y tire de la Milenium Maratón de MADRID donde salí junto a los Campeones del Mundo Martin FIZ y ABEL ANTON q se tuvo q parar a 200 mts de la META junto al LAGO de la CASA DE CAMPO por fuertes DOLORES en su última MARATON pues era el HOMENAJE DE AMBOS y el cual fue CAMPEON DEL MUNDO en ATENAS'97 donde no dio un RELEVO AL VIGENTE CAMPEON Y COMPATRIOTA Martín FIZ ..y en SEVILLA'99 donde ganó en mi ESTADIO TALISMAN al mismo tiempo que CUBANO IVAN "lazaro" Pedroso ganaba EL ORO en LONGITUD al SUICIDADO YAGO LAMELA=CHUPALA pero GRATIS Y LIBRE O X AMOR DE DIOS para evitar todo tipo de MALES..que murió estando yo en SEVILLA tumbado junto a Río Guadalquivir fotografiando a unos tipos ENSAYANDO la CUERDA FLOJA..y al ir entrenando mientras escuchaba por los auriculares como ABEL ANTON ganaba en SEVILLA'99 quise correr ahí una maratón como hice 6 meses despues con solo una media maratón hecha q fue la de MORATALAZ en NOV'99 q acabo frente al entonces recién INAGURADO TEMPLO DE JESUCRISTO Y DE LOS SANTOS DE LOS ULTIMOS DIAS junto a JUAN MANUEL REY LIEBANA al que me acababa de encontrar en GYM EMBAJADA y del que me echarían por un LIO DE FALDAS con unas AZAFATAS DE AIR EUROPA tras llevarme a su casa que compartían con otra y un PILOTO que contó un FAJO DE DOLARES delante mío.. y a Juan MANUEL REY que fue junto a mi al colegio BRISTOL y SANTA MARIA DE LA HISPANIDAD le había visto por última vez en el HOSPITAL DE LA PRINCESA en 1990 tras salir del COMA porque le abrieron la CABEZA con un Bate de BASEBALL a la salida de una DISCO xq al parecer le confundieron con otro aunque era un MOD muy LOCO o muy BORRACHO q hacia todo tipo de LOCURAS como EXHIBICIONISMO..
..por cierto..en esa carrera BEHOVIA_ SAN SEBASTIAN de nov 2002 o la última antes de correr la MARATON DE MAZATLAN tuve una estúpida caída al ir en la bajada a PASAJE DE SAN JUAN recortando en las CURVAS como una MOTO y pise fuera del ARCEN donde había miles de familiares de ETARRAS pidiendo que los PRESOS VOLVIERAN AL PAIS VASCO tras la dispersión que hizo malogrado Antonio ASUNCION=ASCENSION DE LA VIRGEN..amigo de mi padre desde que era DIRECTOR DE PRISIONES y luego el ministro del interior más breve de la democracia..al ASUMIR el robo de más de 6 millones de € por el director de la GUARDIA CIVIL Luis ROLDAN que dijo devolver a ASUNCION que a contiuacion monto unas PISCIFACTORIAS donde mi padre me ofreció trabajar explicándome que en su LONJA se llevaba el LOTE quien menos ofrecía para luego venderlas con ESTAFA al BANCO VALENCIA..y me quedaban como 9 KM para acabar con fuerte dolor en TOBILLO pues me salio un HUEVO y encima NO ESTABA donde habiamos acordado con mi BMW JUAN JOSE LASSO DE LA VEGA FERRER al estar SAN SEBASTIAN atascado pero tuve la SUERTE de que al devolver el CHIP DE TIEMPO al C.D. FORTUNA me devolvieron 2 € de fianza y llame a mi casa para q me dieran el MOVIL de JUAN JOSE q condujo de VUELTA A MADRID y ya no entrene mas hasta la MARATON EN MEXICO porque ademas me Diluvio en MAZATLAN y se inundo las CALLES x lo que de esperar hacer menos de 2h 30 min apesar de la humedad me fui a 2hr 45 min o 10 min mas que mi marca..x cierto..la camiseta sin numero es de la MARATON DE SEVILLA 2002 en la q hice la marca y estaba patrocinada por SUPER_CABLE cuyo emblema era un CAMA_LEON]
]
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
2 notes · View notes
carmenvicinanza · 2 years
Text
Caterina Bueno
https://www.unadonnalgiorno.it/caterina-bueno/
Tumblr media
Caterina Bueno, etnomusicologa e musicista che ha apportato un importante contributo alla nostra tradizione culturale, consentendo di recuperare molte canzoni popolari toscane e dell’Italia centrale, tramandate oralmente fino al ventesimo secolo.
Una ricerca che, fin dagli esordi, ha caratterizzato la sua attività di cantante, con esibizioni arricchite da esaustive presentazioni, rispettose delle fonti e finalizzate alla contestualizzazione dei canti.  Repertorio e arrangiamenti mai piegati alle logiche commerciali.
Nacque a Fiesole, il 2 aprile 1943 da Julia Chamorel, scrittrice svizzera e Xavier Bueno, pittore spagnolo. Aveva imparato a suonare la chitarra da autodidatta e, da subito, iniziato la sua attività di ricerca che l’ha portata a raccogliere e registrare centinaia di canti popolari toscani.
Ha fatto parte del Nuovo Canzoniere Italiano e delle prime sperimentazioni del gruppo Nuova Resistenza i cui spettacoli erano mélange di canzoni e brani teatrali accompagnati da notizie di storia e di cronaca.
Nel 1964, al Festival dei Due Mondi di Spoleto, nello spettacolo Bella Ciao che ha debuttato ha cantato il brano che più di tutti l’ha resa celebre: Tutti mi dicon Maremma Maremma (Maremma amara), che, negli anni è stato ripreso da un gran numero di cantanti tra cui Amália Rodrigues, Gabriella Ferri, Rosa Jimenez e Gianna Nannini.
Allo stesso anno risale la sua prima incisione La brunettina – Canzoni, rispetti e stornelli toscani che ha dato l’avvio a una carriera fatta di spettacoli e tour internazionali nei maggiori folk festival.
Il suo album La veglia, del 1968, contiene il brano E cinquecento catenelle d’oro, omaggiato in seguito da Roberto Vecchioni e Francesco De Gregori.
È stata diretta da Dario Fo nello spettacolo Ci ragiono e canto in entrambe le edizioni.
Per la sua tournée del 1971, ha scritturato Francesco De Gregori che, all’epoca, era un giovane cantautore.
In quegli anni è stata protagonista coi suoi brani e la sua ricerca di varie trasmissioni radiofoniche e televisive, italiane e internazionali e tour in Europa.
Durante un’intervista radiofonica sulla Rai, nel 1977, Caterina Bueno ha dato, in diretta la notizia che si sarebbe tenuta una manifestazione pacifica contraria alla costruzione della centrale termonucleare di Montalto di Castro. Questo ha determinato la sua esclusione dalla Tv nazionale fino agli anni 2000.
Ha continuato a esibirsi in Svizzera e in Francia, mentre in Italia veniva ospitata essenzialmente in circuiti alternativi e underground. La sua musica è stata il mezzo per agire il suo impegno politico e ambientalistico.
È stata protagonista di vari documentari come Caterina raccattacanzoni del 1967, Il tempo e la memoria del 1980 e Toscana – L’ora che volge al desio, trasmesso dalla RAI nel 1983.
Resta famosa la sua esibizione, nel 1995 quando, in un concerto di raccolta fondi, si è esibita insieme a Francesco De Gregori, Giovanna Marini, Mimmo Locasciulli, Claudio Lolli e Paolo Pietrangeli nel canto anarchico Nostra patria è il mondo intero.
Nel 1997 ha pubblicato il CD Canti di Maremma e d’anarchia, distribuito come supplemento del settimanale Avvenimenti.
Nel 2001 è uscito il suo CD Canzoni paradossali e storie popolari di dolente attualità, arricchito da una dedica di Antonio Tabucchi.
Negli anni 2000 mentre si esibiva a teatro, è stata ospite delle Lezioni di indisciplina ovvero La morte del denaro e Pensiero e gesto nell’arte e nell’economia, moderate da Philippe Daverio, alla  Sapienza di Roma e al Teatro Strehler di Milano.
Ha partecipato agli storici concerti Macchie di Rosso e Note di Rosso.
Nel 2005, ha ricevuto il riconoscimento Tradizioni ed oltre e suonato all’interno della Seconda Vetrina dell’Editoria Anarchica e Libertaria, si era impegnata a partecipare anche all’edizione successiva, ma i suoi compagni di viaggio hanno suonato anche per lei, che aveva lasciato la terra il 16 luglio 2007.
Nel 2006 il Comune di Firenze l’ha premiata col Fiorino d’oro, la massima onorificenza attribuita a personalità che rappresentano in maniera originale e significativa la cultura fiorentina e toscana in Italia e nel mondo e il Comune di San Marcello Pistoiese le ha conferito la cittadinanza onoraria.
Il suo ultimo concerto si è tenuto il primo settembre 2006 a San Giuliano Terme.
Caterina Bueno ha fatto la storia della musicale popolare italiana e ancora oggi viene ignorata dal grande pubblico.
4 notes · View notes