Tumgik
#ESCAROLA
amateurchefstuff · 1 month
Text
Xató
Ingredients per a 4 persones: Una escarola, ben blanca i ben tendre. 8 Filets d’anxova Olives arbequines 250 gr. de bacallà dessalat 200 gr. de tonyina en escabetx Per la salsa: (Romesco) Un tomàquet escalivat Un gra d’all escalivat Una nyora prèviament posada en remull 2 o 3 hores abans Un gra d’all cru 50 gr. d’avellanes i atmelles torrades Oli i vinagre Una llesca de pa…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
thebarepantry · 2 years
Photo
Tumblr media
Escarola and egg soup! A very common dish in any Italian family from the south #southernitalians #italy #recipes #cooking #food #foodporn #escarola #soup #keto https://www.instagram.com/p/CotNG_gMqY-/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
mothmiso · 6 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Guanajuato (2) (3) (4) (5) by hey tiffany!
Via Flickr:
(1) The Exhacienda San Gabriel de Barrera has many lovely, beautiful gardens of different styles. (2) Escarola is a cafe across the street from the Museo Casa of Diego Rivera. The cafe is set overlooking a garden with many herbs growing. Recycled materials are also used in the building and the garden. (5) This is the main house of the Exhacienda San Gabriel de Barrera.     
8 notes · View notes
paellarica · 6 months
Text
Donde comer paella de fetge de bou
La Paella de Fetge de Bou: Un Tesoro Culinario en la Comarca Valenciana
Tumblr media
En la soleada tierra de Valencia, donde los campos se extienden hasta el horizonte y la brisa del Mediterráneo acaricia los olivos, existe un tesoro culinario que solo los lugareños conocen bien: la Paella de Fetge de Bou. Este plato, cuyo nombre evoca la tradición y la historia, es una joya gastronómica que merece ser celebrada.
Orígenes y Tradición: La paella de fetge de bou tiene sus raíces en la comarca de l’Horta Nord, en Valencia. En pueblos como Almàssera, Alboraya y Meliana, los labradores solían aprovechar todas las partes del ganado que sacrificaban. Cuando llegaba el momento de sacrificar un toro, no solo se vendía la carne, sino que también se regalaban las entrañas al propietario. Entre estas entrañas, el hígado (fetge) era un ingrediente preciado. Así nació esta paella melosa y sabrosa, que se convirtió en un acontecimiento festivo en la región.
Ingredientes y Elaboración: La receta de la paella de fetge de bou es una sinfonía de sabores auténticos. Aquí están los ingredientes principales:
Hígado de toro: El protagonista indiscutible, con su sabor intenso y textura única. Mollejas y corazón: Aportan una riqueza adicional al plato. Escarolas frescas: Las hojas verdes de la escarola añaden frescura y estacionalidad. Arroz: La base que absorbe todos los sabores. Ajo, pimentón y azafrán: Las especias que dan vida al arroz. Guindillas: Para un toque picante. Garbanzos y tomate rallado: Completan la paella. Aceite de oliva y agua: Los elementos esenciales para la cocción. La preparación comienza con el calentamiento del aceite en la paella. Luego, se trocean las carnes (hígado, mollejas y corazón) y se añaden al aceite caliente. Después de dorarlas, se incorpora el arroz y las especias. El resultado es un arroz meloso y lleno de sabor, con la frescura de las escarolas y la contundencia del hígado de toro.
El Secreto Bien Guardado: Aunque la paella de fetge de bou es un auténtico pedazo de historia gastronómica, sigue siendo un tesoro local. Fuera de la pequeña comarca de l’Horta Nord, pocos han tenido el placer de degustarla. Sin embargo, en Tavernes Blanques, el Restaurante Estela ha mantenido viva esta tradición desde 1917. Allí, los comensales pueden disfrutar de una auténtica paella de fetge de bou, rodeados de la huerta valenciana y la esencia de tiempos pasados
2 notes · View notes
Text
eu diria que esse fim de semana foi atípico, de um jeito bom. acabei resolvendo tanta coisa durante a semana que depois de sexta só quis relaxar e a mari me apoiou muito nisso (te amo
sexta tatuei com minha tatuadora favorita, milena. sou tao grata por ela ser uma profissional acessível e muitooo boa. sério, que mao levinha !
na sexta também era comemoraçao de 1 ano e 5 meses com a mari, daí a gente se curtiu fazendo comida arabe ! q delicia …
sabado foi um dia meio triste pras duas, nao vou mentir. mas o corote me deu uma animada e o stardew valley tem me distraído, oq me deixa menos ansiosa. fico feliz assim.
hoje fomos almoçar na casa da minha ex-prof de francês e meu deus que lasanha de escarola perfeitaaaaaa + mousse de abacate com cacau quem poderia imaginar???? ela eh muito fofa e divertida, ate meu cunhadinho gostou de conhece-la
escrevo isso enquanto a sheilinha mama pré-cochilo. ela eh fofinha assim…
apesar dos dias terem sido muito dificeis pela nostalgia e melancolia dentro de minha cabecita, estou grata por ter pessoas proximas se preocupando comigo e deixando as coisas um pouquinho mais faceis e melhores. luiza e carol vcs sabem !
enfim, nao estou muuuuito animada no momento, mas quero sair pra curtir o feriado que teremos amanhã. as responsabilidades a gente resolve depois.
seguem as fotinhas e agradeço pelos momentos bons !
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
7 notes · View notes
morethansalad · 2 years
Text
Tumblr media
@/tania.balasch on Instagram: "Fall in Love" Salad; Romaine Lettuce and Escarole, Cilantro, Pear, Pineapple, Cherry Tomato, Cucumber, Carrot, Thinly Shredded White and Purple Cabbage and a Pineapple~Mango Dressing.💕 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 Ensalada para Enamorarse; Lechuga Romana y Escarola, Cilantro, Pera, Piña, Tomate Cherry, Pepino, Zanahoria, Col Blanca y Lombarda finamente rallada y una salsa de Piña y Mango como aderezo.💕
5 notes · View notes
lyon-amore · 2 years
Text
¿Qué pasaría sí...? Duskwood Capítulo 3
Capítulo 2
Por estar escribiendo otro fanfic, dejé esta, pero la retomo! .... Aunque esté también escribiendo otra, pero de momento, a esperar un poco para esa, jeje  -------------------------------------------------------------------------------------     *Macie POV*  Le había enviado a Mister Hacker una foto nueva de la nube de Hannah, pero no había recibido ningún mensaje ¿debería ir a verle? Se supone que tendría que esperar a sus instrucciones, pero… 
Miro  Henry comer una hoja de escarola, mirándome con esos ojitos negros tan brillantes.    — ¿Crees que estará bien? —Le pregunto preocupada— Cuando inspeccioné rápido el piso pude ver que parecía estar todo sin usar ¿comerá bien? Tampoco tiene buena cara…     No pude evitar en fijarme en la casa en la que se alojaba, parece que el único uso es a electricidad, aunque tampoco es que me he fijado en el resto de cuartos ¿Tendrá agua? ¿O quizás tiene que usar los baños de algún gimnasio para ducharse?   Miro mi cocina y me muerdo el labio dudando ¿Debería…    —No, céntrate, todo es profesional, no debo de ser la que le cuida.     Henry se pone en pie, sin entender lo que estoy hablando. Suerte que no va a chivarse jamás.    —Aunque… Quizás si come mejor, no parecerá tan cansado… —me digo a mí misma— Veré qué tengo para preparar.     Abro la nevera y miro el contenido. Claro, si casi no como aquí. Todo lo que tengo es para hacerme cenas ligeras ¿Cómo pretendo preparar algo bueno con esto?    —Voy a tener que ir a comprar.   Al día siguiente llevo al trabajo el taper con la comida que le he preparado a Mister Hacker. Lo dejo en la nevera bien oculta para que nadie lo vea, pero por si acaso he puesto mi nombre.    — ¿Tú has traído comida? —me pregunta Lian, acercándose con prisas a mi mesa.    — ¿Qué pasa? No es tan raro —me encojo de hombros intentando no darle importancia— ¿Y me estás espiando?    —No, pero justo he pasado por al lado y lo he visto —se cruza de brazos con unos papeles en la mano— ¿Y? ¿Qué necesito saber?     Pongo los ojos en blanco. Quizás no es buena siendo investigadora, pero sabe cuándo algo se trata de un hombre en la vida de cualquier amiga suya. No sé cómo lo hace, es un don extraño. Pero yo miento mejor.    —Siempre voy a comer a bares o restaurantes, incluso la cafetería de aquí —contesto con un suspiro—. Me apetecía prepararme algo aunque fuera solo una vez ¿tan raro es?    —Supongo que a veces es mejor la comida casera —me responde decepcionada—. Ya me estaba haciendo ilusiones.    —Jajaja, lo siento si te esperabas que conocí por fin a alguien-    — ¡Entonces perfecto! —Exclama con una sonrisa maliciosa— Esta noche viene un compañero de trabajo de Brian a casa, así que…     Ay Dios… Ya empieza. Todos resultan al final ser copias de su marido, pero no soy capaz de decirle que no a mi amiga. O bueno, que tengo una pequeña esperanza en que alguno llegue a ser mi hombre ideal, si ella lo consiguió, puede que yo también.    —Está bien, me apunto —le respondo finalmente—. Estaré allí a las ocho.   —Pero no tardes ¿de acuerdo? —Me señala con el dedo, casi acusatoria— Ya sabes como son los hombres que trabajan para Brian, odian esperar.    — ¿Cuándo yo he sido impuntual?     Esto me recuerda que todavía he recibido ningún mensaje desde que estoy aquí. Con un ‘No sirve como pista’ basta.  Mientras trabajo, recibo un mensaje de Thomas. Lo miro sin entenderlo. ------------------------------------------------------------------------------------------ Thomas Y?  Macie Y qué?  Thomas Ya has podido mirarte las fotos de Hannah? La recuerdas? ------------------------------------------------------------------------------------------ Ah, cierto, recuerdo que ayer me dijo que mirase las fotos de Hannah para saber si la conocía, pero en realidad, no me suena para nada. No es alguien a quien haya visto por Colville, Valley Of Silence o Duskwood. Solo he estado en Duskwood una vez y fue para que me cambiasen la rueda del coche porque se me pinchó, ni si quiera llegué a pisar el pueblo.  Así que, tengo cero conocimiento de Hannah o de que existía. ------------------------------------------------------------------------------------------ Macie Lo siento, pero realmente no la conozco  Thomas Oh Vale Ok ------------------------------------------------------------------------------------------ Siento algo de lástima.  De verdad que la conociera, lo hubiera dicho en seguida ¿Por qué esconderlo si soy inocente? Ni si quiera el Hacker sabe por qué estoy metida en esto.    —Ugh… Olvídalo, centrémonos solo en buscar a Hannah y punto —me digo regresando al trabajo.   Cuando por fin llega la hora de descanso, dejo la comida calentarse, mirando el interior de mi bolso. Suerte que esta vez he comprado imanes normales… Qué vergüenza… Tenía que pensar justo en Henry en el momento que lo compré… Espero que se le haya olvidado y no piense que no me lo tomo en serio, yo tampoco llego a procesar todo lo que está pasando como el resto del grupo.   Había calentado bolsas especiales para mantener la comida caliente mientras viajo en el autobús. Lo menos que quiero es que se lo coma frío. Mientras viajo en el autobús, aprovecho que está bastante vacío para buscar la siguiente pista. Lo único que logro conseguir es la foto de un gato mirando a cámara, de un marrón claro con rayas más oscuras ¿Era el gato de Hannah? No parece una gran pista.  Subo las escaleras un poco nerviosa por lo ocurrido ayer. Estoy segura de que ahora me tiene por alguien infantil, cuando me tomo las investigaciones en serio. A pesar de que hacía años que no hacía una…  Llamo a la puerta y espero. Veo que tiene otra sudadera negra. Si no fuera por los cordones, pensaría que es la misma.    —Ey, estaba preocupada y… —le muestro la bolsa con la comida. Huele demasiado bien que hasta yo tengo hambre— Pensé que podría prepararte algo para comer.    Coge la bolsa y la mira, después a mí.    —Gracias, pero ¿por qué? —se echa un lado para dejarme pasar.    —Por favor, que no te incomode lo que voy a decir, pero cuando vine, me fijé que la cocina no se usa, así que pensé en que podría ser amable y prepararte algo para comer.     Deja la bolsa en la pequeña cocina y continúa mirándola.    — ¿Lo has deducido solo con mirarlo? —pregunta, cruzándose de brazos. Su expresión es pensativo, no me mira.    —Bueno, no es que sea una Sherlock Holmes, pero está todo impecable —contesto acercándome a él despacio— ¿Y el ayuntamiento sabe que estás usando estas instalaciones?     Arquea una ceja sin contestarme lo que es obviamente un no.    —Déjame adivinar: Si me lo cuentas, deberías matarme.    —Tú eres la detective, dedúcelo tú —contesta, aguantando el aire ¿quiere reírse?—. Pero sí que como, tengo un hornillo de campamento para calentar comida precocinada-    — ¿Qué? Eso no es sano —intento no exaltarme. Ahora me preocupo más por él—. Si queremos investigar, debemos estar con energía.    Mister Hacker me mira sorprendido. Quiero tomarme en serio esta investigación y no quiero que ninguno nos encontremos mal. Haré todo lo posible para que ambos podamos concentrarnos.    —Como gustes —suspira y vuelve a tener esos ojos distantes—. Perdona que no te haya escrito antes —regresa al ordenador, manteniendo la vista en las pantallas— ¿Pista número tres?    —Pista número tres.     Me pongo en marcha sacando los nuevos imanes cambiándolos por los nuevos, añadiendo nueva información de Jessy y la sospecha de Thomas hacia mí cuando me enseñó las fotos. Aún me falta Dan, Lilly y Richy. Todavía no he hablado con ellos.    —Mmm… —le escucho hacer un sonido de garganta. Miro por encima de mi hombro y su expresión tan seria me pone nerviosa. No de mala manera— Voy a intentar averiguar algo de información sobre estas fotos.    — ¿Cómo qué, por ejemplo? —cierro el rotulador y lo dejo en la pizarra, dándome la vuelta y acercándome a la mesa cruzándome de brazos, con curiosidad.    —Metadatos: Dónde se hicieron, en qué momento las subió Hannah a la nube… —Bueno, ese trabajo le queda perfecto… ¿Estaré poniendo alguna cara extraña mientras habla? Es que me gusta mucho el tono de su voz. Parece que sabe bien de qué habla— Cuanto más sepa, mejor —se incorpora en la silla, levantando un dedo como un profesor explicando—. Ah, otra cosa. Tengo una pista para ti —se pone a escribir en el ordenador y recibo un mensaje de él. Un ID: 47013— La poli está encima de Thomas, el novio de Hannah. Tú deberías fijarte en otra persona.     Miro el número y después a él.    — ¿Qué hago con este número? —pregunto, intentando sacar información.   —Introdúcelo en el campo de contactos. Está arriba a la derecha donde ves los mensajes —Pensé que me diría de quién era. Qué pena.     Regresa a su pantalla, quedándose en silencio.    —Pues vamos allá… —susurro, sentándome en el escritorio. Mister Hacker me mira y yo le devuelvo la mirada— No hay otra silla ¿o acaso quieres que me siente en tu regazo?    —No —responde rápidamente—. Supongo que también tendrás que traer una silla…    —Sí, será lo mejor si no me quieres en tu escritorio sentada como un adorno.     Suelta aire, como si se hubiera reído. Sonrío escuchándole reírse, aunque fuera un poco.  Decido meter el ID, recibiendo el chat de Dan. En seguida me habla. ------------------------------------------------------------------------------------------ Dan Oh no No, no, no  Macie Tenía que añadirte  Dan Eh? Quién te lo ha dicho? ------------------------------------------------------------------------------------------ Miro a Mister Hacker antes de contestar.    —Creo que voy a ser sincera con él —le anuncio—, creo que en este caso no es momento de causar problemas.    —Como gustes… ------------------------------------------------------------------------------------------ Macie Fue ese ‘’hacker’’  Dan Ah Olvídalo Me da absolutamente igual Me la sopláis todos Y tú, déjame en paz ------------------------------------------------------------------------------------------ Me quedo mirando la pantalla sorprendida ¿acaso he hecho algo como para que me trate así?    — ¿Y esa actitud? Tan solo tratamos de ayudar —comento en voz baja, un poco molesta.     Veo que a los pocos segundos va a hablar con Jessy sobre que le he escrito. Parece ser que Jessy está de mi lado por como le escribe.  Puedo entender un poco su reacción. La verdad es que incomoda que te agreguen. Cuando Thomas lo hizo, pensé que podía ser una broma pesada. No debo de exaltarme, debo mantener la cabeza fría en esta situación y comprenderla.  A los pocos segundos, recibo una llamada de un desconocido. Dudo en si contestar o no, pero creo que debe de ser importante. Así que contesto. Al principio, se oye una respiración pesada, pero habla con una voz distorsionada.    — ¿Tienes miedo? Puedo verte… —nunca antes he recibido una llamada como esta, me pongo nerviosa ¿Cómo es que el secuestrador tiene mi número?     Miro al Hacker que está concentrado en el ordenador. Él no pude ser el que me llame, a no ser que esté manejando la llamada desde el ordenador ¿no? Pero no quiero creer en eso, sería ridículo dado que estamos investigando juntos ¿por qué hacerme esto? Hubiera sido más fácil haberme secuestrado desde un principio.    — ¿Quieres que atrape? —un escalofrío recorre por toda mi espalda. Es una amenaza— No te metas en los asuntos de los demás.    —Ey ¿estás aquí? —pregunto, despertándole de su concentración del ordenador. Estoy preocupada por lo que acababa de ocurrir.     Había sucedido al poco tiempo de haber visto el chat de Jessy y Dan, pero es demasiada coincidencia de que sea Dan quien me haya llamado, enfadado por haberle agregado al chat.    —Sí —levanta la vista del ordenador— ¿Has podido averiguado algo?     Miro mi móvil, aterrada.     —Me… Me han hecho una llamada amenazante —contesto, todavía sin apartar la mirada de la pantalla.    — ¿Una llamada amenazante? —por la voz de Mister Hacker, perece más emocionado que preocupado. Se levanta de la mesa acercándose deprisa. Su emoción no ayuda a mi preocupación— Macie, probablemente ha sido el secuestrador —alzo la vista para verle y veo como su emoción se va borrando de su cara al verme. Una cosa era investigar y otra muy distinta que me amenacen. Veo como se calma poco a poco, mostrando una mirada ya más compasiva— ¿Qué te ha dicho?     Intento recomponerme un poco, no puedo estar así si quiero ayudar. Respiro profundo y contesto.    —Que me mantenga al margen.    — ¿Y cómo sonaba?     Me pongo a pensar en cómo sonaba la voz. Sólo se me ocurre un ejemplo.    — ¿Te suena ‘’Luke, soy tu padre’’?     Su mirada de sorpresa hace que me calme más todavía. Espero que no haya sonado demasiado ridículo el ejemplo, no se me ocurre otro.    —Mmm…     Veo cómo se pone a pensar. Con un distorsionador de voz, no podemos hacer mucho.    — ¿Y ahora qué? —me guardo el móvil en el bolsillo de mi sudadera, esperando a una respuesta.     —Seguimos como hasta ahora —responde, regresando al escritorio y se apoya en él—. Es una incidencia bastante positiva.     Analizo sus palabras, entendiéndolo. Un secuestrador no amenazaría sin motivo alguno. Significa que estamos cerca de algo bastante grande.    —Creo que sé lo que quieres decir —respondo, apoyándome en la pared mientras analizo las palabras del secuestrador ahora.    —Es lo que esperaba —me sonríe el Hacker.    —Me tiene miedo.    —Exactamente —se separa de la mesa y se pone a caminar por el cuarto, mientras yo añado a Dan a la pizarra junto con el resto de sus amigos. Por fin le tenía. Solo me falta Richy y Lilly. El único sonido de la sala son sus pasos y el sonido del rotulador—. Y por eso sale de su escondite. Baja las defensas. Más fácil de atacarle —paro de escribir y él de caminar, mirándome con una sonrisa satisfactoria—. Eso es buena para nosotros.     El brillo de sus ojos parece de emoción. Sí que es cierto de que es algo bueno, eso significa que es alguien que está pendiente de lo que estoy haciendo, alguien que posiblemente pueda conocerme, pero claro… Eso no quita que haya sido amenazada.    —Espero que tengas razón —contesto, cruzándome de brazos.    —Le estamos persiguiendo —su forma de hablar parece demasiado confiado, pero es entonces que me mira, como si algo le hubiera hecho ‘click’ en su mente—. No puedes confiar en nadie del grupo —señala a la pizarra, en un tono de enfado— ¡En nadie!     Miro a la pizarra: Jessy, Cleo, Thomas, Dan… De momento aún falta por obtener más información. Pero… ¿Hay algún motivo para que no confíe en ninguno? ¿Acaso él sabe algo pero no puede concretarlo?    — ¿Sospechas de alguien? —Pregunto curiosa. Él es el que ha estado vigilando al grupo, debe de saberlo mejor que yo.     Sus ojos verdes parecen dudar, como si no quisiera decírmelo. Pero al final habla.    —Sí —mi respiración se corta por un segundo, esperando algo más—. Pero no quiero nublar tu juicio —pongo los ojos en blanco. No lo nublaría, cuanta más información, más ayuda podría tener—. Por eso tampoco te preguntaría por tu sospecha, si la tuvieses.    —Cierto, aún falta muchas pruebas que obtener —me giro a ver la pizarra, cruzándome de brazos. Ni siquiera estaba aún completa.    —No toca todavía —se coloca a mi lado y ambos nos miramos a la vez—. De momento lo estás haciendo muy bien. No me equivoqué contigo.     Le sonrío orgullosa de escuchar aquellas palabras.  Un leve sonrojo se asoma por sus mejillas, que se va extendiendo poco a poco por toda la cara. Tose aclarándose la garganta y se aleja.    — ¡Salvaremos a Hannah! —exclama, regresando a su ordenador.    —Confías demasiado en mis habilidades —comento, acercándome de nuevo y sentándome en el escritorio.    —Has averiguado que no uso mi cocina —suelta una risa floja—, tienes buena deducción.    —No hay que tener una buena deducción para ver que no se usa —señalo la cocina con la mano—. Si así está la cocina, no quiero saber cómo está el baño.    — ¿Dime que no te vas a ponerte a limpiarlo?    — ¿Por qué? ¿Acaso no lo usas? —pregunto, haciendo un sonido de sorpresa.    —Si te preguntas si puedo permitirme darme largas horas de ducha como una persona de clase alta, no, no puedo.    —Porque sospecharían que alguien vive ilegalmente en este piso.    —Exacto.    <<Bueno, por suerte se cuida. Aunque por la cara que tiene, no parece que descanse bien…>>  Suena la alarma de mi móvil. Ya es hora de que me marche de nuevo al trabajo.  Suspiro apagándola. Vuelta al mundo real. Por decirlo de ese modo.    — ¿Ya te vas? —me pregunta, levantando la vista de la pantalla.    —Sí ¿por qué lo preguntas? ¿Quieres que me quede más tiempo? —pregunto, con una sonrisa.    —No, creo que ya está todo por hoy.    —De acuerdo —Me levanto de la mesa cogiendo mi bolso—. Para la próxima vez traeré la silla, apuntado para la lista ¿quieres que te prepare algo especial para mañana?    —Macie, de verdad que-    —No me importa, en serio —sonrío con amabilidad— ¿Qué quieres?    —Yo… —sus ojos verdes parecen resplandecer— Ya pensaré en algo.    —Vale- ¡Oh! ¡No! Acabo de recordar que esta noche he quedado —me golpeo la frente, recordando la promesa que le he hecho a Lian— ¿No te importa que sea pasado mañana? Prometo que te haré algo para comer.      Mister Hacker suspira cansado. Espero que no le agobie.    —No te preocupes, puedes cocinar cuando quieras —contesta al final—. Ya sabes que yo-    —Puedes cuidarte solo —me dirijo a la puerta, pensando en la cita a ciegas esta noche. Espero que salga bien—. Deséame suerte, puede que hoy conozca al hombre de mis sueños.    —Pobre de él con alguien tan mandona como tú —bromea o eso creo.    —Ya, muy gracioso —le respondo, poniendo los ojos en blanco—. Hasta mañana, Mister Hacker —hago un gesto de despedida con la mano y salgo del piso.     Es como salir de un portal a otra dimensión. En ese piso es la Macie antigua, la que disfrutaba los misterios. Fuera de él, es la que tiene una vida completamente ordinaria, la que se mantiene callada dejando que otros la pisoteen.  Siento que amo la otra dimensión. Me ha gustado mucho cuando me ha elogiado.    —Ah… Mis mejillas arden —me digo a mí misma, con una pequeña risa.     *Jake POV*  Cuando sale del piso, me levanto a por la comida que me ha preparado. Dentro tiene bolsas que se calientan para cuando alguna parte del cuerpo te duele, parece ser que le ha buscado otro uso para mantener la comida caliente. Hasta ha dejado un par de cubiertos para mí.  Saco el taper y cuando lo abro, me viene un olor delicioso. Pruebo un poco, está empezando a enfriarse, tendré que calentarlo.    —Aun así está bueno —me digo, mientras se me escapa una sonrisa.      Mientras dejo que el hornillo de campamento lo caliente, juego con el imán de conejo que cogí ayer, lanzándolo al aire y cogiéndolo. No sé por qué, pero me lo he quedado como distracción.    —Su cara cuando la han llamado… —intento recordar su expresión de miedo. No recuerdo la última vez que vi una expresión así, me he sentido mal por haberme emocionado un segundo por aquella llamada. Por algún motivo, he sentido la sensación de protegerla— No, está mal. Además, ella está aquí, no en Duskwood. No le sucederá nada, no debo preocuparme por esto.  Termino de calentar la comida y comienzo a alimentarme. Sí, está deliciosa. Hacía mucho que no comía algo tan bueno. Lo que tiene en alimentarse con comida precocinada.    —Así que… Una cita… —murmuro, mirando el imán, como si la representara a ella. No debería molestarme, es su vida privada.      Es entonces cuando caigo en algo.    — Espera un momento, la norma de que había que avisar si venía o no la ha roto —digo molesto.     Al final, acabo sonriendo sin darme cuenta.  Había sido agradable verla por sorpresa. Capítulo 4 pronto
2 notes · View notes
lavalechu · 2 years
Note
Confirmamos que la escarola es la que más mola?
Tumblr media
3 notes · View notes
kelkarteiro · 17 days
Note
NOJO de pastel de escarola Vou quere pastel de calabresa
AFF VOCE E MUIOT NOJENTO Eba vou pegar pra vocw vida To te esperando pra qlmocar
0 notes
armatofu · 4 months
Text
PLANETA 2030
Ocho curiosidades sobre los pájaros canarios
Como los habitantes de las islas de donde proceden, los pájaros canarios tienen un carácter sociable y dócil, algo que las convierte en mascotas ideales para pequeños y ancianos. Os invitamos a conocer ocho curiosidades sobre estas aves.
MERITXELL BERNAL
20 de junio de 2022 (11:35 CET)
Tumblr media
Los pájaros canarios son una de las mascotas más popualres en España. Tienen un canto muy agradable y su carácter sociable y dócil los convierte en animales ideales para que los niños tengan como primera mascota y aprendan las responsabilidades que conlleva tener un animal de compañía, aunque se estresan fácilmente con los ruidos. El canario doméstico (Serinus canaria domestica) es una subespecie de aves del orden paseriforme que desciende del Serinus canaria o canario silvestre, cuyo origen es las Islas Canarias.
Una de sus peculiaridades es su color amarillo, hasta el punto que ha llegado a definir este color como canario. Pero no todos lo son, también los hay blancos y moteados, con plumas en tonos marones y anaranjados.
Tumblr media
El canario doméstico es una subespecie de aves del orden paseriforme que desciende del canario silvestre. Foto: IStock.
1. SON AVES SALVADORAS
Los canarios eran comúnmente utilizados en las minas de carbón para alertar a los mineros de la presencia de gases nocivos, por lo que si el pájaro moría o cantaba de forma nerviosa los trabajadores debían abandonar inmediatamente el lugar. Afortunadamente, esta práctica se prohibió en 1986.
2. A LOS CANARIOS LES PIRRA LA LIMPIEZA Y SON MUY INTELIGENTE
Estos pájaros tienden a ser un poco obsesivos con la limpieza y la higiene, por lo que deben tener a su disposición siempre una pequeña bañera con agua fresca.
Además, y aunque la creencia popular dice lo contrario, son animales muy inteligentes que pueden llegar a aprender diferentes trucos.
3. LOS CANARIOS ESTÁN HECHOS PARA VIVIR EN PAREJA
Tumblr media
Los canarios odian la soledad hasta tal extremo que pueden llegar a enfermar y morir si pasan demasiado tiempo solos. Es muy importante que si tenemos uno como mascota tenga suficientes estímulos en su jaula para jugar y entretenerse. Asimismo, si se le proporciona un compañero se descubrirá lo cariñosos que son en pareja y lo hermoso que es verlos dormir acurrucados y dándose mimos.
4. LOS CANARIOS COMEN SEMILLAS Y VEGETALES
La alimentación de los canarios, a parte del alpiste, está basada en frutas, bayas, semillas y verduras. Es recomendarle variar su alimentación y ofrecerles trozos pequeños de frutas y verduras en sus comederos, como canónigos, escarola, rúcula, zanahoria, manzana y pepino. Además, es recomendable poner en su jaula un hueso de jibia, para que pueda afilar su pico y le proporcione un aporte extra de calcio.
5. EL USO DEL AGRADABLE CANTO DEL CANARIO
Los canarios son la mascota perfecta para las personas que no disponen de mucho tiempo o que tienen poca movilidad como los ancianos, ya que su atractivo canto es una compañía muy agradable. Los pájaros canarios hacen uso de esa seña de identidad para atraer a su pareja y marcar su territorio.
Además, suelen "componer" nuevos cantos durante el otoño, momento en el que se reduce su nivel de testosterona, y cantan mucho más en primavera para atraer a las hembras.
6. LAS HEMBRAS TAMBIÉN CANTAN
Tumblr media
Aunque, antiguamente se creía que las hembras de los pájaros canarios no cantaban, en 2009, un estudio realizado por la investigadora holandesa Tessa Hartog precisó que ciertos niveles de testosterona pueden hacer cantar a las hembras.
7. LOS CANARIOS DEJAN DE CANTAR CUANDO MUDAN
Estos pájaros suelen dejar de cantar durante la época de muda. Este proceso, que suele comenzar en verano y dura unas ocho semanas, es bastante agotador para el animal, por lo que cantará menos y precisará más tranquilidad.
8. UNA ESPERANZA DE VIDA DE ENTRE 8 Y 14 AÑOS
La esperanza de vida de los canarios depende del entorno en el que se encuentren, por lo que un ejemplar bien cuidado puede durar entre 8 y 14 años.
Fuente: La Provincia.
1 note · View note
amateurchefstuff · 3 months
Text
ESCAROLA A LA TARONJA
INGREDIENTS: Escarola taronja Vinagreta feta amb vinagre de mòdena. PREPARACIÓ: Disposem l’ escarola i la taronja tallada a trossets en un plat o bé en una plata. Regem amb la vinagreta. (oli, sal i vinagre de mòdena ben barrejats) Recepta extreta de ���M’agrada Cuinar” Origen: ESCAROLA A LA TARONJA
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
thebarepantry · 2 years
Photo
Tumblr media
Escarola and egg soup! A very common dish in any Italian family from the south #southernitalians #italy #recipes #cooking #food #foodporn #escarola #soup #keto https://www.instagram.com/p/CotNG_gMqY-/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
ocombatente · 6 months
Text
Saiba quais alimentos compõem nova cesta básica
Tumblr media
O governo federal divulgou nesta quinta-feira (7) a lista dos alimentos que irão compor a nova cesta básica. Na última terça-feira (5), o presidente Luiz Inácio Lula da Silva assinou decreto  que prevê uma cesta básica com mais alimentos in natura e regionais e menos processados. “O intuito é evitar a ingestão de alimentos ultraprocessados, que, conforme apontam evidências científicas, aumentam a prevalência de doenças cardiovasculares, diabetes, obesidade, hipertensão e diversos tipos de câncer”, diz nota do Ministério do Desenvolvimento e Assistência Social, Família e Combate à Fome, que coordenou a elaboração da lista. A nova cesta básica terá alimentos de dez grupos diferentes: feijões (leguminosas); cereais; raízes e tubérculos; legumes e verduras; frutas; castanhas e nozes (oleaginosas); carnes e ovos; leites e queijos; açúcares, sal, óleo e gorduras; café, chá, mate e especiarias. De acordo com a Rede Brasileira de Pesquisa em Soberania e Segurança Alimentar e Nutricional (Penssan), em 2022, mais de 33 milhões de brasileiros passavam fome e acima de 125 milhões não tinham acesso regular à alimentação adequada. >> Veja abaixo a composição: Feijões (leguminosas) Feijão de todas as cores (preto, branco, roxo, mulatinho, verde, carioca, fradinho, rajado, manteiga, jalo, de-corda, andú, dentre outros), ervilha, lentilha, grão-de-bico, fava, guandu, orelha-de-padre. Cereais Milho - Foto: CNA/Wenderson Araujo/Trilux Arroz branco, integral ou parboilizado, a granel ou embalado; milho em grão ou na espiga, grãos de trigo, aveia; farinhas de milho, de trigo e de outros cereais; macarrão ou massas frescas ou secas feitas com essas farinhas/sêmola, água e/ou ovos e/ou outros alimentos in natura ou minimamente processado. Pães feitos de farinha de trigo e/ou outras farinhas, leveduras, água, sal e de alimentos in natura e minimamente processados. Raízes e Tubérculos Ariá, batata-inglesa, batata-doce, batata-baroa/mandioquinha, batata-crem, cará, cará-amazônico, cará-de-espinho, inhame, mandioca/macaxeira/aipim, e outras raízes e tubérculos in natura ou embalados, fracionados, refrigerados ou congelados; farinhas minimamente processadas de mandioca, dentre outras farinhas e preparações derivadas da mandioca (tais como farinha de carimã, farinha de uarini; maniçoba e tucupi, farinha/gomo de tapioca, dentre outros). Legumes e Verduras Cenoura. Foto: Rafa Neddermeyer/Agência Brasil Legumes e verduras in natura ou embalado, fracionados, refrigerados, congelados ou preservados em salmoura ou em solução de sal e vinagre, tais como abóbora/jerimum, abobrinha, acelga, agrião, alface, almeirão, alho, alho-poró, azedinha, berinjela, beterraba, beldroega, bertalha, brócolis, broto-de-bambu, capicoba, capuchinha, carrapicho-agulha, caruru, catalonha, cebola, cebolinha, cenoura, cheiro-verde, chicória, chicória-paraense/chicória-do-pará, chuchu, couve, couve-flor, croá, crem, dente-de-leão, escarola, espinafre, gueroba, gila, guariroba, jambu, jiló, jurubeba, major-gomes, maxixe, mini-pepininho, mostarda, muricato, ora-pro-nóbis, palma, pepino, peperômia, pimentão, puxuri, quiabo, radite, repolho; rúcula, salsa, serralha, taioba, tomate, urtiga, vinagreira, vagem, dentre outros. Cenoura, pepino, palmito, cebola, couve-flor, dentre outros legumes e verduras, preservados em salmoura ou em solução de sal e vinagre; extrato ou concentrados de tomate e/ou outros alimentos in natura e minimamente processado (com sal e ou açúcar).* Frutas Frutas in natura ou frutas frescas ou secas embaladas, fracionadas, refrigeradas ou congeladas; e polpas de frutas. Exemplos: abacate, abacaxi, abiu, abricó, açaí, açaí-solteiro, acerola, ameixa, amora, araçá, araçá-boi, araçá-pera, araticum, aroeira-pimenteira, arumbeva, atemoia, babaçu, bacaba, bacupari, bacuri, banana, baru, biribá, brejaúva, buriti, butiá, cacau, cagaita, cajarana, cajá, caju, caju do cerrado, cajuí, cambuci, cambuí, camu-camu, caqui, carambola, cereja-do-rio-grande, ciriguela, coco, coco-cabeçudo, coco-indaiá, coquinho-azedo, coroa-de-frade, croá, cubiu, cupuaçu, cupuí, cutite, curriola, figo, fisalis, fruta-pão, goiaba, goiaba-serrana, graviola, guabiroba, grumixama, guapeva, guaraná, inajá, ingá, jaca, jabuticaba, jambo, jambolão, jaracatiá, jatobá, jenipapo, juá, juçara, jurubeba, kiwi, laranja, limão, lobeira, maçã, macaúba, mama-cadela, mamão, mandacaru, manga, mangaba, mapati, maracujá, marmelada-de-cachorro, melancia, melão, mexerica/tangerina/ bergamota, morango, murici, nectarina, pajurá, patauá, pequi, pera, pera-do-cerrado, pêssego, piquiá, pinha/fruta do conde, pinhão, pitanga, pitomba, pupunha, romã, sapucaia, sapoti, sapota, seriguela, sete-capotes, sorva, tamarindo, taperebá, tucumã, umari, umbu, umbu-cajá, uva, uvaia, uxi, xixá, dentre outros. Castanhas e Nozes (oleaginosas) Castanha do Brasil - Foto: Marcelo Camargo/Agência Brasil Amendoim, castanha-de-caju, castanha de baru, castanha-do-brasil (castanha-do-pará), castanha-de-cutia, castanha-de-galinha, chichá, licuri, macaúba, e outras oleaginosas sem sal ou açúcar. Carnes e ovos Carnes de bovina, suína, ovina, caprina e de aves, pescados e outras carnes in natura ou minimamente processados de hábito local, frescos, resfriados ou congelados; ovos de aves e sardinha e atum enlatados. Leites e queijos Leite - Arquivo/Agência Brasil Leite fluido pasteurizado ou industrializado, na forma de ultrapasteurizado, leite em pó, integral, semidesnatado ou desnatado. Iogurte natural sem adição de açúcar, edulcorante e/ou aditivos que modificam as características sensoriais do produto. Queijos feitos de leite e sal (microorganismos usados para fermentar o leite). Açúcares, sal, óleos e gorduras Óleos de soja, de girassol, de milho, de dendê, dentre óleos vegetais; azeite de oliva; manteiga; banha de porco; açúcar de mesa branco, demerara ou mascavo, mel; e sal de cozinha. Café, chá, mate e especiarias Café, chá, erva mate, pimenta, pimenta-do-reino, canela, cominho, cravo-da-índia, coentro, noz-moscada, gengibre, açafrão, cúrcuma, dentre outros. Fonte: EBC GERAL Read the full article
0 notes
blog-emagrecimento · 6 months
Text
Alimentos que actuam como laxantes naturais
Tumblr media
A prisão de ventre, é um problema que gera muito desconforto e pode ter diversas causas, até mesmo a genética pode influenciar o funcionamento do intestino. Existem vários tratamentos para a prisão de ventre, alguns alimentos são como laxantes naturais e estão ao alcance de qualquer um de nós. Os laxantes naturais possuem a vantagem de não prejudicar o funcionamento dos intestinos deixando-os viciados. Ameixa-preta Esta fruta contém sorbitol, substância com efeito laxativo muito eficiente. Pode ser ingerida seca ou em calda.
Tumblr media
Cereais integrais Aveia, arroz, pão e macarrão integrais, milho e outras sementes e grãos comestíveis possuem grande quantidade de fibras, que estimulam a actividade intestinal e, consequentemente, a evacuação. Iogurte O iogurte contém lactobacilos, microorganismos que mantêm e recuperam a flora intestinal. Abacaxi É óptimo no combate à prisão de ventre. Contém bromelina, substância que "irrita" a mucosa intestinal, estimulando os movimentos peristálticos (contracções involuntárias que empurram as fezes pelos intestinos até sua expulsão).
Tumblr media
Maçã com casca Esta fruta contém fibras solúveis -- que, em contacto com água, aumentam a massa fecal e a tornam mais "macia" -- e insolúveis -- que não se dissolvem em água nem são absorvidas pelo organismo, mas estimulam o peristaltismo. Os dois tipos são óptimos no combate à prisão de ventre. Pipoca A pipoca é um alimento riquíssimo em fibras. E ajudam bastante na reeducação do trânsito intestinal, facilitando os movimentos peristálticos.
Tumblr media
Vegetais Alface, agrião, brócolos, cenoura, couve, escarola, espinafre, rúcula... Todos esses vegetais contêm fibras que aumentam o volume das fezes. Por isso eles são itens obrigatórios no cardápio diário de quem sofre de prisão de ventre. Papaia Outro conhecido alimento laxante. A papaína, substância presente na sua composição, estimula a mucosa intestinal de maneira natural, facilitando os movimentos de expulsão das fezes. Além dos alimentos, um líquido indispensável é a água, quanto mais água beber menor serão as hipóteses de prisão de ventre. Read the full article
0 notes
Text
meu almoço: peixe merluza com alcaparras, alho e cebola, cogumelo fresco, brocolis e coive dlor e batata doce acompanhado de salada de folhas (escarola e alface) com queijo frescal, cebola, tomate e azeitonas 🤗🤗🤗🤗
Tumblr media
0 notes
morethansalad · 2 years
Text
Tumblr media
@/tania.balasch on Instagram: Magnificient "Sunlight" Salad; Escarole, White Cabbage, Mango, Tomato, Zucchini, Red Bell Pepper, Pomegranate Seeds, Red Currants and Sunflower Seeds.🌞✨ 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 Magnífica Ensalada "Luz de Sol"; Escarola, Col blanca, Mango, Tomate, Calabacín, Pimiento Rojo, Granada, Grosella y Semillas de Girasol.🌞✨
2 notes · View notes