#En het zag er zo mooi uit | Explore Tumblr Posts and Blogs

sergiofelter · 1 year

Text

Sergio Felter: ‘Alle vakken hebben hun nut gehad’

Het is deze zomer dertig jaar geleden dat de HvA, zoals we die nu kennen, ontstond. Sergio Felter is informatiespecialist bij de bibliotheek van de faculteit Bewegen, Sport en Voeding. 30 jaar geleden, in 1996, studeerde hij Informatiedienstverlening en -management (IDM) aan de Hogeschool van Amsterdam. Wat hij zich herinnert: ‘De docenten waren heel erg betrokken.’

Sergio koos niet meteen voor deze opleiding. Hij studeerde eerder Rechten en Politicologie aan de Universiteit van Amsterdam. Maar die studies bevielen hem niet, vooral de massaliteit stond hem tegen. Hij was er niet op zijn plek. Uit een test rolde Informatiedienstverlening en -management. Deze opleiding bestaat niet meer als zelfstandige hbo-opleiding, maar nog wel als niet-bekostigd onderwijs. De opleiding zoals die was, ging op in Creative Business. Destijds was het al een kleine opleiding. Samen met de opleiding Boekhandel en Uitgeverij, was die gevestigd op de Keizersgracht.

Die kleinschaligheid was een voordeel. Sergio: “Het pand was klein en hokkerig, met veel trappetjes. We hadden ook al projectonderwijs, in kleine groepjes. Je kende iedereen en als je een vraag had aan een docent, liep je naar hem of haar toe en had je meteen antwoord. Je sprak je docenten echt dagelijks.“ In zijn laatste jaar verhuisde de opleiding naar gebouw de Leeuwenburg.

Wat voor vakken had je, wat leerde je er?

“Ik kreeg veel verschillende vakken. Het informatie zoeken is me het meeste bijgebleven. Hoe vind je zo snel mogelijk het antwoord op een zoekvraag. Ik moest ook een wijnkast zo doelmatig indelen als oefening voor het vak thesaurusbouw. Het klinkt simpel, maar dat is het niet. Het algemene vak communicatie was ook bijzonder leuk. Ik heb er later nog veel aan gehad. Alle vakken hebben nut gehad. Niet alle vakken heb ik in de praktijk gebruikt, maar het is goed om er mee in aanraking te zijn geweest.”

De betrokkenheid van docenten bij studenten was groot, herinnert Sergio zich. Er was een medestudent met mentale problemen en studieachterstand. Vanwege de kleinschaligheid hadden de docenten dat snel door. “Het werd heel persoonlijk door die docenten opgepakt, ik was onder de indruk wat ze voor hem deden. Ze wilden voorkomen dat hij zou uitvallen. Dat lukte.”

Sergio doorliep de studie zonder oponthoud. Hij vond het niet moeilijk. De stof was wel vrij algemeen. Digitalisering zat er nog niet bij, terwijl dat het vak erg heeft veranderd. Dus na zijn afstuderen heeft hij zichzelf bijgespijkerd op het gebied van social media en websites actueel houden. “Wij hadden het er destijds met elkaar al over, dat je je moest blijven ontwikkelen. Dat moet je echt zelf doen.” Zijn brede kennis komt hem in zijn huidige baan van pas.

Welk beeld had jij toen van je toekomst? In welke baan zag jij jezelf? “Eigenlijk was ik van plan om in een openbare bibliotheek te gaan werken. Helaas waren de instroommogelijkheden op managementniveau vrij beperkt in die tijd. Vanuit mijn afstudeerstage bij De Nederlandsche Bank heb ik de eerste jaren in de bankensector gewerkt. Mijn toekomstdromen zijn daarna best wel ingevuld. Ik wilde bij een goed doel werken, kennis verspreiden en maatschappelijk nuttig zijn. Via onder andere het Nederlandse Rode Kruis/GIRO555, Arbokenniscentrum Zorg Welzijn, de Protestantse Kerk Amsterdam en veel vrijwilligerswerk heb ik die dromen kunnen waarmaken.”

Studenten van nu staan erg onder druk. Wat zou je tegen ze willen zeggen?

“Blijf jezelf, doe je niet anders voor dan je bent. Anders kom je jezelf tegen. Als informatiespecialist begeleid ik studenten vanuit de bibliotheek. Ook studenten die wat langer over hun studie doen. Ik vind dat iets moois. Ik merk dat studenten ook wel eens met iemand anders dan een docent over hun studie willen praten. Dat is erg leuk.”

Inhoudelijk voelt Sergio zich sterk met het onderwijs van de faculteit verbonden. Dat zit zo: in zijn studietijd was hij aan de zware kant. Hij besloot flink af te vallen. Hij werd 25 kilo lichter door te gaan hardlopen. Dat doet hij nog steeds. Hij ontmoette er zijn vrouw door. Naast zijn werk bij de HvA, dat hij drie dagen doet, heeft hij nog een baan.

“Ik werk ook in een hardloopwinkel en als er een wat zwaarder iemand binnenkomt, ben ik altijd blij, want dan kan ik helpen vanuit mijn eigen ervaring. Om zoveel af te vallen ben ik destijds geholpen door een huisarts en een fysiotherapeut. Hun aanpak was toen vrij nieuw. Daarom vind ik het ook leuk om juist op deze faculteit te werken. Studenten gaan niet zomaar de ALO doen, ze hebben echt wat met sport en bewegen.”

Sergio: “Voor mij is de cirkel rond met mijn werk op deze faculteit, ik ben terug bij de HvA.”

2 notes · View notes

devosopmaandag · 1 year

Text

Triest, maar zacht, maar helder en intelligent

Ik begreep het zelf niet goed, maar nog voor ik goed en wel voor het eerste schilderij van de tentoonstelling stond, raakte ik al een beetje ontroerd erdoor. In stilte ontsnapte me een 'wat mooi!'. Het was misschien wel omdat het zo vol leven zat, zoveel kleuren, texturen en vormen. Ik keek en keek en liet het met grote gretigheid binnenkomen. Pas na een hele tijd zag ik de man op de weg die al dat leven binnenloopt. Maar er was natuurlijk een andere reden die me vooraf al ontvankelijk had gemaakt. We waren naar 'Van Gogh in Auvers', de tentoonstelling over de laatste twee maanden van zijn leven*. Na een verblijf in een psychiatrische kliniek in Zuid Frankrijk vertrekt hij in mei naar Auvers sur Oise, een klein dorp boven Parijs. In twee maanden tijd zal hij daar ruim honderd werken maken, hij zal een vriend vinden in de plaatselijk arts monsieur Gachet en hij zal er sterven na een poging zichzelf om het leven te brengen met een pistool.

Op 4 mei 1890 schrijft Vincent vanuit de kliniek in Saint Remy-de Provence aan zijn broer Theo: “Ik heb getracht geduldig te zijn, tot nu toe heb ik niemand kwaad gedaan, is het juist mij als een gevaarlijk beest te doen begeleiden? [–] Wat mij betreft, mijn geduld is op, mijn beste broer, ik kan niet meer, ik heb een verandering nodig, al zou het ten kwade zijn. [–] Daarginds zal ik buiten zijn – ik ben er zeker van dat de lust om te werken me zal verslinden en me voor de hele rest ongevoelig zal maken, en van een goed humeur.”

Met die ervaring van dat eerste schilderij ging ik van werk tot werk. Dat je dwars door alles wat over hem en zijn leven bekend is en over hem is geschreven en gespeculeerd, dwars door de 'Van Gogh Mania' heen, altijd weer geraakt kunnen worden door één enkel schilderij, is toch een zeker wonder.

Ergens aan het einde van de tentoonstelling hangt een van zijn beroemdste zelfportretten naast het portret dat hij van dokter Gachet maakte. “Ik werk aan zijn portret, de kop met de witte pet, heel blond, heel helder, de handen ook met een lichte vleeskleur, een blauw kostuum een kobaltblauwe achtergrond; hij is geleund op een rode tafel, waarop een geel boek en een digitalistakje met purperen bloemen. Het is in dezelfde geest als het zelfportret dat ik heb meegenomen toen ik naar hier ben vertrokken”, schrijft Vincent op 3 juni. Dat hij dat zelfportret uit Saint Remy mee had genomen naar Auvers raakte mij zeer, alsof de zieke Vincent mee was gereisd naar het oord dat hem moest bevrijden van zijn ziekte.

Thuisgekomen lees ik in zijn brieven. Een week na het portret van Gachet schrijft Vincent erover: 'Triest, maar zacht, maar helder en intelligent, zo zou men vele portretten moeten maken.

* de tentoonstelling 'Van Gogh in Auvers' is nog te zien tot 3 september in het Van Gogh Museum in Amsterdam.

3 notes · View notes

overwijs · 2 years

Text

Het zijn maar managers, geen wilde dieren

“Maar vind je dat dan niet spannend, Milou?”

“Nee hoor, het zijn maar managers…”

Een flard uit een gesprek tussen mij een collega van de week. In de wekelijkse nieuwsbrief met alle info van de komende week stond in de agenda bij vrijdag: “Milou extern”, en hierdoor ontstond het gesprek. Naast mijn lessen en taken op mijn school, werk ik ook voor de Academy van onze grote organisatie en daardoor ben ik soms extern, zoals deze vrijdag dus.

In mijn werk bij de Academy doe ik allerlei verschillende dingen en dit keer mocht ik als facilitator bij de managementdag zijn, een soort studiedag voor alle directeuren, schoolleiders, teamleiders en andere personeelsleden die middels een wildcard er bij waren. En natuurlijk, een training geven aan docenten is misschien anders dan aan managers, net zoals dat lesgeven aan pubers anders is dan aan collega-docenten. Dus ik begreep de vraag, maar ik vind dingen nou eenmaal niet zo snel spannend (binnen mijn werkveld dan).

Sterker nog, ik vind het super leuk om bij dit soort dagen te mogen zijn én ook nog een rol te mogen vervullen. Maar wat vult dan mijn dag als facilitator? Dat is iets waar niet iedereen direct een voorstelling bij heeft, wat ik mij kan voorstellen.

Om eerlijk te zijn begint zoiets al eerder, je hebt overleggen van te voren over het draaiboek en de invulling van de dag. De avond van te voren rij ik al anderhalf uur naar de locatie, om ’s avonds nog met mijn collega’s de dag en invulling door te spreken en ’s ochtends zien we elkaar weer vanaf ontbijt tot de afsluitende borrel. Intense en fijne manieren om samen te werken.

In de ochtend zijn wij als eerste op de locatie om alles klaar te zetten, de grote zaal, de workshopruimtes, de ontvangstruimtes, tafels en stoelen verplaatsen, posters ophangen voor het inschrijven van workshops, briefjes klaar leggen voor de indeling in groepen en allerlei andere kleine klusjes.

Gedurende de dag zorgen we ervoor dat alles op schema loopt, dat deelnemers weten waar ze moeten zijn en daar ook op tijd komen, dus ja, af en toe loop ik de managers op te jutten zoals dat ook wel bij leerlingen gebeurt. Maar, de hoofdmoot is natuurlijk de inhoud. Tijdens workshops gegeven door workshopleiders zorgen wij dat alles goed loopt, dat groepjes goed verdeeld worden en dat de gesprekken tijdens de verschillende momenten een goede verdieping halen, bijvoorbeeld door de juiste vragen te stellen. Regelmatig geven we ook zelf workshops of helpen we de workshopleider in de voorbereiding bij het vinden van de juiste werkvormen.

In de middag had ik als facilitator een eigen groepje managers voor het voeren van een reflectief gesprek, wat haal je uit de dag zelf, hoe kijk je naar jezelf als leidinggevende, welke nieuwe verbindingen heb je gelegd en wat neem je mee naar de volgende werkdag of naar komende weken. Gelukkig hadden we daarvoor een zeldzaam vrij moment op deze intense en drukke dag, we liepen samen met de facilitators een rondje door de natuur en bereiden tegelijkertijd onze reflectieve gesprekken voor door ze met elkaar door te spreken en nog beter te maken.

Daarna gingen we allemaal met ons eigen groepje naar de inspirerende ruimtes, waar ik met mijn groep naar de boomhut uitkijkend over een prachtige ven mocht. We maakten een foto van iets moois op de grond en vanuit de boomhut met aanliggend terras. Net zoals een manager elke dag doet, keken we even vanaf de grond, midden in het team, naar iets, om daarna als manager er ook vanuit de helikopterview naar te kijken. Dingen zagen er anders uit, details die je op de grond kon zien, zag je vanaf boven niet, maar boven kon je weer verder kijken en zag je de stip op de horizon. Het een was mooier vanuit de boomhut, terwijl andere juist mooi op ooghoogte waren. Zo moet je als manager soms ook de dingen vanuit de verschillende perspectieven bekijken en alle informatie meenemen. Een prachtig begin voor ons gesprek, in deze prachtige omgeving.

Voor dat je weet is het alweer tijd voor de gezamenlijke afsluiting en daarna de buitenborrel. Een werkdag van een kleine 12 uur, kan voorbij vliegen, dat merk je dan weer. Maar man, wat gaaf om dit werk te kunnen doen! Stinkerd naar de rook van de vuurkorf stapte ik moe en voldaan weer in de auto, volgas (of in mijn geval volstroom) naar huis.

#overwinst #docent #onderwijs #dialoog #gesprek #blog #manager #managersfacilitator

2 notes · View notes

josephinesliteraireblog · 2 years

Text

Mijn favorieten boeken

Hallo beste lezers, hier ben ik weer. :)

Vandaag ga ik schrijven over mijn favoriete boeken. Ik heb in mijn leven toch wel al honderden boeken gelezen, en dit waren mijn favorieten (niet in orde):

(SPOILERS!!!)

De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo

Dit boek werd mij aangeraden door mijn vrienden en daarom begon ik het vervolgens ook te lezen. Het is een van die boeken dat nooit weg gaat uit je hoofd en waar je zelfs maanden na het lezen nog steeds aan denkt.

De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo is geschreven door Taylor Jenkins Reid. Het was niet het eerste boek van de auteur dat ik gelezen heb en ik hoop ook niet de laatste. Malibu Rising, het boek dat ik voorheen las, was ook een schitterend boek, dus toen ik het begon te lezen verwachtte ik ook niets minder.

De uitgeverij is Simon & Schuster Ltd en het boek heeft 400 pagina's. Het boek is uitgegeven op 14 oktober 2021.

Het boek neemt plaats in het heden en in de jaren 50. Het verhaal draaid om de teruggetrokken Hollywoodlegende Evelyn Hugo, die een verslaggeefster, Monique Grant, uitkiest om haar levensverhaal te vertellen. Evelyn vertelt over haar tijd in de Gouden Eeuw van Hollywood, haar opkomst tot roem en populariteit en haar zeven huwelijken, waarbij ze verbluffende en schokkende geheimen en leugens onthult.

Het boek is geschreven en verdeeld in twee tijdperken. Het ene wanneer Evelyn oud is en haar levensverhaal verteld en het ander wanneer wij(de lezers) ons bevinden in het verhaal zelf en het meemaken door de ogen van Evelyn toen ze jong was.

Het boek raakte me zeer hard, omdat het gaat over een medevrouw dat geseksualiseerd werd en dat door misbruik getroffen werd, eerst door haar vader en daarna haar eigen man. Het boek geeft je een mooi plaatje over verboden romantiek en het leven van een actrice in de jaren 50 t/m het heden.

Natuurlijk hou ik heel hard van citaten en die waren er zeker! Hier zijn er enkele:

"And taking pride in your beauty is a damning act. Because you allow yourself to belief that the only thing notable about yourself is something with a very short shelf life"

"En trots zijn op je schoonheid is een vernietigende daad. Omdat je jezelf toestaat te geloven dat het enige opmerkelijke aan jezelf iets is met een zeer korte houdbaarheid."

"I realized that lying to myself about what I wanted took far more energy than I had."

"Ik realiseerde me dat tegen mezelf liegen over wat ik wilde veel meer energie kostte dan ik had."

"Why, until this moment, did I not realize that the issue is my own confidence? That the root of most of my problems that I need to be secure enough in who I am to tell anyone who doesn't like it to go fuck themselves? Why have I spent so long settling for less when I know damn well the world expects more?"

"Waarom besefte ik tot dit moment niet dat het probleem mijn eigen vertrouwen is? Dat de wortel van de meeste van mijn problemen is dat ik zeker genoeg moet zijn in wie ik ben om iedereen die dat niet bevalt te vertellen dat ze de pot op kunnen? Waarom heb ik zo lang genoegen genomen met minder, terwijl ik verdomd goed weet dat de wereld meer verwacht?"

Nadat ik het boek had gelezen gaf ik het een 9,5/10, maar nu zou ik het eerder een 9,25/10 geven.

Ik raad het boek zeker aan voor de mensen die geintereseerd zijn in romantische, reële boeken.

The secret history - De Verborgen Geschiedenis

Dit boek zag ik veel op sociale media verschijnen, iets meer dan een jaar geleden. Mensen zeiden dat het moeilijk was om te lezen, maar ik dacht dat ik de uitdaging wel aan kon. Dit boek is tot nu toe mijn favoriet en zal vast en zeker zo blijven voor het komende jaar.

De Verborgen Geschiedenis is geschreven door Donna Tartt. Donna Tartt is een beetje mijn idool wanneer het over auteurs/boeken gaat. Ze schrijft op een manier dat mij echt aantstaat en interesseert. Andere boeken van haar zijn: The Goldfinch (Het Puttertje) en De Kleine Vriend. Ik ben van plan om in 2023 zeker Het Puttertje te lezen!

Het boek is uitgekomen in 1992, met als uitgeverij De Bezige Bij en heeft 624 pagina's.

De verbogen geschiedenis of The Secret History gaat over een jongen genaamd Richard. In het begin van het boek vertelt Richard, een 28-jarige man, een verhaal over zijn vroegere studievrienden. Hij onthult aan het begin dat hij en zijn vrienden Bunny, hun vriend, hebben vermoord, en vertelt vervolgens hoe deze gebeurtenis heeft plaatsgevonden.

Op 19-jarige leeftijd verlaat Papen Plano, Californië om te gaan studeren aan het Hampden College in Vermont. Richard begint oud-Grieks te studeren bij een nog al vreemde professor genaamd Julian Morrow, die zijn klas beperkt tot een kleine en elitaire groep studenten (5 in totaal). Als gevolg van het kleine klasje wordt Richard erg close met de andere studenten in de klas: Bunny Corcoran, Henry Winter, Francis Abernathy, Charles Macaulay en Camilla Macaulay, die een tweeling zijn. Bunny is veel minder intellectueel en verfijnd dan de andere studenten, en het blijkt dat hij ook minder geld heeft dan zij.

Tijdens de late herfst en vroege winter merkt Richard vreemde voorvallen op, vooral wanneer de groep de weekends doorbrengt in een landhuis van Francis. Hij krijgt ook het gevoel dat er een spanning is tussen Bunny en andere leden van de groep. Tijdens de verlengde winterstop blijft Richard in Vermont terwijl de andere studenten allemaal naar huis gaan of op vakantie zijn. In februari, wanneer de andere studenten terugkomen op de campus, hoort Richard van Henry dat hij, Francis, Charles en Camilla een groot deel van de herfst hebben geprobeerd een bacchanaal na te maken, een traditioneel Grieks ritueel waarbij ze in een andere staat van bewustzijn komen. In november slaagden ze daarin, maar uiteindelijk doodden ze een boer tijdens het ritueel. Hoewel ze probeerden de moord te verbergen, kwam Bunny erachter en chanteerde de groep sinds dt moment. Naarmate de weken verstrijken, achtervolgt Bunny de andere studenten op wrede wijze, waardoor ze besluiten dat ze Bunny moeten doden. In april onderscheppen Henry, Richard, Francis, Charles en Camilla Bunny tijdens een van zijn gewone wandelingen en duwen hem over de rand van een ravijn, in de hoop dat de dood per ongeluk zou lijken.

Door een onverwachte sneeuwval duurt het lang voordat Bunny's lichaam wordt ontdekt. Zodra het lichaam is gevonden, volgt een uitgebreid onderzoek en zowel Charles als Henry worden ondervraagd door de FBI. De vriendengroep begint te breken door de spanning van het onderzoek, en hun schuldgevoel over wat ze hebben gedaan tegenover Bunny. Richard realiseert zich dat Charles een alcoholist is, en dat Charles ook obsessief jaloers is op zijn zus, met wie hij een incestueuze relatie blijkt te hebben. (Toen ik dit als eerste las in het boek was ik helemaal geschrokken, ik had dit helemaal niet verwacht!). Wanneer Camilla het appartement dat ze met Charles deelde verlaat en een relatie begint met Henry, wordt Charles boos en agressief. Kort voor het einde van het semester ontvangt Julian een brief die Bunny voor zijn dood stuurde en realiseert zich dat zijn studenten hoogstwaarschijnlijk hun klasgenoot hebben vermoord. Julian verlaat het college en wordt nooit meer teruggezien.

Nu hun academische toekomst in gevaar is, brokkelt de relatie tussen de vrienden nog verder af. In een gewelddadige woede confronteert Charles Henry en is van plan hem neer te schieten. Uiteindelijk schiet hij Richard per ongeluk neer. Henry grijpt het pistool en pleegd zelfdmoord voor de ogen van alle andere vrienden. Na de dood verspreiden Charles, Camilla en Francis zich en alleen Richard keert het jaar daarop terug naar zijn studie. Hij studeert af aan Hampden en gaat verder studeren in Californië. Na jaren van beperkt contact ontvangt Richard een zelfmoordbrief van Francis en haast zich naar Boston om bij hem te zijn. Francis heeft inderdaad geprobeerd zelfmoord te plegen, maar dat is niet gelukt en Camilla was ook bij hem. Camilla vertelt Richard dat Charles nooit volledig is hersteld van zijn verslaving, terwijl zij haar leven grotendeels heeft opgegeven om voor hun bejaarde tante te zorgen. Richard vraagt Camilla ten huwelijk, maar ze weigert en ze gaan na het bezoekuit elkaar. De roman eindigt met een droom van Richard over Henry, waaruit blijkt dat hij de traumatische gebeurtenissen die hij heeft meegemaakt hem nooit zullen verlaten.

Dit boek is niet bestemd voor gevoelige lezers, maar ik raad het nog steeds aan!

Het boek was op elke manier perfect. In het boek werden er onderwerpen behandeld dat me intereseerde. Van het Oud Grieks naar 5 vrienden die geconfronteerd worden door de waarheid van hunzelf en anderen. Het boek heeft ook een onbetrouwbare verteller, iets dat mij zeker boeide wanneer ik het verhaal las.

In het boek moet je verder kijken dan wat je leest. Sommige dingen dat zo voor de hand liggen, maar dat je gewoon niet ziet. Imperfectie is een van de belangrijkste principes in het verhaal. Je nestelt jezelf aan de protagonist zijn kant, maar tegelijkertijd doet hij dingen of verschenen gedachtes dat je helemaal niet voorspelt had dat hij zou denken/zeggen. Elke student van het groepje is imperfect en het boek geeft een dilemma tussen het "slechte" en het "goede".

Uiteindelijk als je op de laatste pagina van het boek zit zie je dat in de plaats van naar voren te kijken je het eigenlijk in de diepte moet zien.

Veel aanwijzingen dat ik over het hoofd had gezien kwamen tevoorschijn toen ik vorig jaar mijn boekverslag over dit boek had geschreven. Hierdoor kreeg ik een beter beeld over het boek en daardoor is het ook een van de interessantste en mooiste geschreven boeken dat ik ooit heb gelezen.

De quotes dat in het boek voorkomen zijn verschrikkelijk mooi geschreven. Doordat de brede thema's van The Secret History afgunst, schuld, isolement, manipulatie, sociale klasse en het verband tussen schoonheid en terreur zijn, maakte de schrijver quotes dat je aan het denken liet zetten over het boek en jezelf. Enkele voorbeelden van mijn favoriete quotes:

"Forgive me, for all the things I did but mostly for the ones that I did not"

"Vergeef me, voor alles wat ik heb gedaan, maar vooral voor wat ik niet heb gedaan."

"Beauty is terror. Whatever we call beautiful, we quiver before it"

"Schoonheid is terreur. Wat we ook mooi noemen, sidderen we ervoor."

"We'd all be really, truly out of our minds. And it may be a superhuman effort to lose oneself so completely, but that's nothing compared to the effort of getting oneself back again."

"We waren allemaal zo uit onze gedachten. En het is misschien een bovenmenselijke inspanning om jezelf zo volledig te verliezen, maar dat is niets vergeleken met de inspanning om jezelf weer terug te krijgen."

Ik geef dit boek 9.92/10. Ik raad dit zeker aan voor de mensen die van misterie en verraad houden!

Pride and Predjudice - Trots en Vooroordeel

Pride and Predjudice is het mooiste liefdes verhaal dat ooit geschreven en verfilmd is geweest. Toen ik het las voelde ik de spanning tussen de twee protagonisten door de bladeren. De quotes, de woordenschat, de manier van schrijven: alles was perfect.

Het boek is geschreven door de auteur Jane Austen. Ze is een van de belangrijkste schrijvers van de 18de en 19de eeuw. Haar werken leven zelfs nu voort. Andere populaire werken van haar zijn Emma en Sense and sensibility (gevoel en verstand).

Het boek heeft 416 pagina's en heeft als uitgeverij Penguin Books Ltd. Het boek is uitgekomen op 28 januari 1813.

Pride and Prejudice volgt de turbulente relatie tussen Elizabeth Bennet, de dochter van een landheer, en Fitzwilliam Darcy, een rijke aristocratische landeigenaar. Zij moeten de zonden van trots(pride) en vooroordelen(predjudice) overwinnen om verliefd te worden en te kunnen trouwen.

Het draait om het thema om niet te snel te oordelen over mensen. In het boek oordeelde Elizabeth en Darcy elkaar zonder mekaar echt te begrijpen. Ze hadden interesse in elkaar maar door te snel te oordelen over situaties in het boek concludeerde de karakters te snel over argumenten en omstandigheden zonder het hele plaatje te bekijken.

In het boek waren ze allebei te trots over hunzelf en te veroordelend dat uiteindelijk de beide karakters negatief beinvloed.

Op het einde van het boek moesten ze (vooral Elizabeth) de beslissing maken tussen de liefde en vergefenis of de trots en de vooroordeling. En beide koos voor de liefde en vergefenis.

De wanhoop voelde ik echt uit de pagina's kruipen richting mijn hart. In het begin van het boek dacht ik dat Darcy, sorry voor het taalgebruik, een rotzak was. Maar uiteindelijk weersprak het mijn idee over hem toen ik het hele plaatje bekeek. En ook ik vooroordeelde hem en dat vond ik ironisch.

Ik ga bij dit boek ook enkele quotes opschrijven. Hierdoor krijgen jullie een beetje een beter plaatje waar ik over schrijf/vertel:

"You must know... surely, you must know it was all for you. You are too generous to trifle with me. I believe you spoke with my aunt last night, and it has taught me to hope as I'd scarcely allowed myself before. If your feelings are still what they were last April, tell me so at once. My affections and wishes have not changed, but one word from you will silence me forever. If, however, your feelings have changed, I will have to tell you: You have bewitched me body and soul, and I love,I love,I love you. I never wish to be parted from you from this day on"

"Je moet weten… zeker, je moet weten dat het allemaal voor jou was. Je bent te vrijgevig om met mij te spelen. Ik geloof dat je gisteravond met mijn tante hebt gesproken, en het heeft me geleerd te hopen zoals ik het mezelf voorheen nauwelijks toestond. Als je gevoelens nog steeds zijn wat ze waren afgelopen april, vertel het me dan meteen. Mijn gevoelens en wensen zijn niet veranderd, maar één woord van jou zal me voor altijd het zwijgen opleggen. Maar als je gevoelens veranderd zijn, moet ik het je vertellen: Je hebt me betoverd met lichaam en ziel, en ik hou, ik hou, ik hou van je. Ik wil nooit meer van je gescheiden worden vanaf deze dag."

"I cannot fix upon the hour, or the spot, or the look or the words, which laid the foundation. It is too long ago. I was in the middle before I knew that I had begun."

"Ik kan het uur niet bepalen, of de plek, of de blik of de woorden, die de basis legden. Het is te lang geleden. Ik was in het midden voordat ik wist dat ik was begonnen.

Het boek illustreerde de liefde en de wanhoop tussen de twee karakters perfect. Ookal was het een moeilijk boek om te lezen, was het het zeker waard!

Dit boek is een van die klassiekers dat je moet hebben gelezen en ik raad dit zeker aan voor de mensen dat een uitdaging aan willen wanneer het over taal en bekwaamheid. Dit boek is zeker een 9/10.

Deze waren mijn tegenwoordige Top 3. Bedankt om tot het einde te lezen!

Tot de volgende post!!!!

#the secret history #pride and prejudice #the seven husbands of evelyn hugo

6 notes · View notes

regioonlineofficial · 20 days

Text

Op zondag 1 september was het Wijkheldenfestival om alle Wijkhelden, jong en oud, in het zonnetje te zetten en ze te bedanken voor hun inzet het afgelopen jaar. Dit jaar extra vanwege het tienjarig bestaan van zwerfafvalaanpak Wijkhelden. De enthousiaste Wijkhelden uit de gemeenten Berg en Dal, Beuningen, Druten, Heumen, Mook en Middelaar en Nijmegen kwamen zondagmiddag naar park Brakkenstein in Nijmegen. Het was een warme en geslaagde dag. Een dag vol activiteiten op het gebied van duurzaamheid, educatie en natuur. Hierbij waren wethouders van de deelnemende gemeenten en de burgemeester van gemeente Nijmegen aanwezig. Wijkheldenfestival in Nijmegen Bart de Bruin, algemeen directeur van Dar, opende het Wijkheldenfestival samen met burgemeester Hubert Bruls van de gemeente Nijmegen en buurtbewoner Hans Folgering. Burgemeester Hubert Bruls: “Mooi dat er ieder jaar aandacht wordt besteed aan de inzet van alle Wijkhelden in de regio. Jullie worden vandaag letterlijk en figuurlijk in het zonnetje gezet. Ik hoop dat jullie een mooie middag hebben. En het festival ook een positieve en extra prikkel geeft om ook in het najaar aan de slag te gaan en andere mensen te motiveren ook mee te doen. Iedereen kan met een knijper en zak aan de slag, iedereen kan helpen om onze straten en wegen schoon te houden. En daarmee te genieten van een hele mooie samenleving.” Aan het eind van de opening overhandigden steltlopers en burgemeester Hubert Bruls de gouden knijper aan een Wijkheld uit Nijmegen die hem via een Wijkheld uit Berg en Dal aan wethouder Ria Barber van de Gemeente Berg en Dal gaf. Want volgend jaar is de Wijkheldendag in de gemeente Berg en Dal. Samenwerking in de regio Op dit moment zijn in de Dar-regio ruim 9000 Wijkhelden actief, die zwerfafval opruimen in hun eigen buurt. Hier zijn de deelnemende gemeenten en Dar trots op. Zwerfafvalaanpak Wijkhelden is een mooi voorbeeld van regionale samenwerking. De gemeenten, bewoners, organisaties, Dar en andere betrokkenen zorgen samen voor een schone en frisse regio. Tijdens het Wijkheldenfestival zag je deze samenwerking ook terug. Samen met allerlei partijen en vrijwilligers uit de regio werd het een hele mooie dag. Belevenissen voor Wijkhelden Wijkhelden konden van alles doen. Zo konden jonge Wijkhelden zicht uitleven op een stormbaan en waterbaan, maar ook knutselen met grondstoffen, cupcakes en vogelhuisjes versieren en nog veel meer. Volwassenen konden genieten van een heerlijke massage en een workshop salsa dansen of yoga. Dit zijn slechts een paar mooie voorbeelden van de activiteiten op het Wijkheldenfestival in Nijmegen. Naast het spelen, knutselen en het volgen van workshops, konden de Wijkhelden met elkaar in contact komen. Wijkhelden namen daarnaast zelf een beker mee of pakten een beker uit de kringloopkast. Zo zorgden ze samen voor minder afval en meer hergebruik. Ook Wijkheld worden? Ook zwerfafval in je eigen buurt opruimen? Meld je dan ook aan als Wijkheld. Jong en oud zijn welkom. Meer informatie of aanmelden: www.wijk-helden.nl.

0 notes

euroadventure · 22 days

Text

Almaty - Bathan - Turgen vallei (Tian Shan gebergte)

Donderdag 16 augustus

De eerste dag van de hike is aangebroken! Zoals gezegd vertrekken we erg vroeg, maar het opstaan valt me gelukkig best mee.

De veel te zware rugzakken worden in een busje geladen en we vertrekken richting het plaatsje Bathan. Onderweg maken we nog een korte stop bij een benzinepomp waar ik nog mijn laatste latte momentje scoor voor we de wildernis in trekken 😉.

Er zijn vanmorgen twee gidsen bij ons in de bus gestapt, Aylona en Alek. Zij zullen ons de komende dagen begeleiden en kennen dit gebied redelijk goed.

Na een paar uur rijden arriveren we in Bathan, het beginpunt van onze 6-daagse wandeltocht door het Tian Shan gebergte.

De start begint gemakkelijk, we lopen in het zonnetje langzaam omhoog de bergen in, parallel aan de rivier.

In het begin vind ik het erg mooi, de wilde rivier en af en toe een brug, maar na anderhalf uur hetzelfde beeld begint het wel wat eentonig te worden. Maar ach, ondertussen maak ik wat nader kennis met mijn medewandelaars 😁.

De een werkt bij de televisie, een ander staat dagelijks aan de operatietafel, er is er een huisarts, een studente, een financiële man, muzikant, onderzoeker etcetera. Van alles wat en dat maakt de groep erg divers, leuk!

We komen na een twee a tweeënhalf uur aan bij een waterval. Leuk, maar niet al te bijzonder. Wel een mooie plek voor onze eerste lunch met droogvoedsel!

Ik deel mijn pannetje en gas met Jolanda. Dat scheelde ons zeulen met teveel spullen. We zijn net aan het eten en het begint opeens te spetteren. Ik zag al wel dat het wat donkerder werd, maar hoopte dat we het vandaag droog zouden houden. Helaas, ik pak gauw weer alles in mijn rugzak en voor ik mijn regenjas goed en wel aan heb, regent het al behoorlijk door.

We lopen gauw verder, maar nu begint wel het echte klimwerk. Door de regen wordt het pad alleen steeds gladder en modderiger. Ik ben blij dat ik mijn wandelstokken mee heb die ik nu gelijk goed kan gebruiken.

Na verloop van tijd komen we bij de eerste rivier die we moeten oversteken. Voor vertrek heb ik gelukkig nog waterschoenen gekocht, die ik nu direct kan aantrekken. Dit zal ik deze week nog vaker moeten gaan doen vertellen de gidsen mij.

Na de oversteek, die prima te doen was, trek ik mijn wandelschoenen aan en lopen we weer verder. Nog geen paar honderd meter verder, zie ik Dennis onderuit glijden. Ik moet er om lachen, maar boontje komt om zijn loontje, ook ik glij op het steile pad uit en zit onder de modder...lekker zo op de eerste dag 🙈. Eerst baal ik enorm, maar kan er later eigenlijk wel weer om lachen. Hopelijk kan ik mijn vieze kleren een beetje wassen bij een beekje, maar dan moet de regen wel ophouden zodat ik mijn kleren nog kan drogen. Ik heb natuurlijk zo licht mogelijk mijn tas ingepakt, hierdoor heb ik niet al te veel reserve kleding bij de hand. Ach, het komt vast wel weer goed!

We lopen weer verder, op weg richting onze eerste plek om te overnachten. Plots horen we een harde knal en zien we een flits. Het begint nu ook plots te onweren 🙈. Nu was ik nooit zo een held wat betreft onweer, maar in de bergen en op een open vlakte waar we net wandelen...🫣 dat vind ik zeker niet fijn.

Gelukkig bereiken we snel de kampeerplaats. De plek ligt redelijk dicht bij de bomen, waar we ook redelijk droog kunnen blijven mocht de regen aanhouden. Maar de zon komt opeens door, dus we kunnen onze tentjes nog droog opzetten en inrichten. Heel fijn!

Toch blijft het af en aan gaan met het weer. Soms weer een buitje, soms zon of in ieder geval even droog 😁. Droog genoeg om buiten onze volgende zak droogvoedsel op te eten en een vuurtje te maken.

Er is een vuurplaats bij deze kampeerplek dus dat is fijn, want de avonden zijn toch best fris. We kletsen gezellig rond het kampvuur met elkaar.

Ik heb er een prettig gevoel bij en denk dat we een leuke en fijne groep hebben. Redelijk vroeg, maar ook zeker voldaan aan het einde van deze eerste dag, kruipt iedereen op tijd zijn tentje in 😴.

0 notes

fransopdefiets · 1 month

Text

11-8 Ådalsvollen

Gisteren vergat ik nog iets te beschrijven in het verslag. Toen ik aan het eind van de middag nog zo’n 20 kilometer te gaan had, zat ik in een fantastisch steile afdaling over mooi glad asfalt. Opeens verscheen er aan mijn rechterhand een pelgrimsherberg, dat was natuurlijk een godsgeschenk voor deze uitgeputte fietser. Maar ik miste de tegenwoordigheid van geest om meteen de remmen in te knijpen en voordat ik me goed en wel realiseerde wat ik zag, was ik al weer een paar honderd meter verder en tientallen meters lager. Toen schoot door me heen, ik ga echt niet terug klimmen naar die herberg, ik ga gewoon door naar de camping.

Enfin, ik deed gisteren boodschappen precies voordat de regen begon en het werd uiteraard gemaksvoer, gevulde pasta met een salade en yoghurt met bessen toe. ‘s Avonds belde ik met Mayke, die met haar zoon op vakantie is in Hamburg en puzzelde ik op het weer en de bestemming morgen. Het wordt in de loop van de ochtend droog, ik ga eerst naar Stiklestad, het centrum van de Olavsverering en dan door naar Ådalsvollen, waar ik een bed met maaltijden gereserveerd heb in de pelgrimslodge. Dat is iets van 40 kilometer (niet volgens de app, maar volgens de echte kaart).

Deze ochtend regent het in korte buitjes vlak achter elkaar, maar er staat een stevige westenwind, dus ik heb de regen in de rug. Ik ben in een klein uurtje in het pelgrimscentrum van Stikelstad. Dat is een echte pilgrimstrap met souvenirwinkel, een tentoonstelling met uitsluitend Noorse toelichting en een gigantisch amfitheater, waar ze een mirakelspel omtrent Olav opvoeren.

En niet te vergeten is er de kerk, die zo gebouwd is dat het altaar exact op de plek staat waar Olav in de strijd het leven liet. Maar niks ten nadele van het pelgrimscentrum, want ze hebben gratis koffie en ze verkopen er ook pelgrimspassen. Daarmee kun je stempels halen in alle kerken langs de route, maar belangrijker nog, je ondersteunt ook het werk van alle vrijwilligers die de route onderhouden. Dus ik schaf me een pas aan en hup ermee naar de kerk, me niet realiserend dat het zondag is. Ik trek de eerste de beste deur open en sta in een soort kantoortje, er hangt een jas aan de kapstok, er staat een paar sneakers maast het bureau en achter een tweede deur hoor ik een galmende stem. Oei denk ik, de dienst is bezig en ik sta in de sacristie, ik zoek nog even naar de stempel, maar zie niks. Ik sluip weer naar bulten en vind de hoofdingang. In het voorportaal is een balie en daarachter vind ik de stempel. Mooi, die is binnen.

Als ik weer opstap is het gelukkig droog, want het pad gaat dwars door de modderige weilanden de heuvel op. Nou dat wordt weer een dagje worstelen, mopper ik terwijl ik mijn fiets door het karrespoor omhoog duw, maar uiteindelijk valt dat mee. De weg verandert al snel in asfalt, de eerste 25-30 km gaat de weg behoorlijk op en neer, maar alles is te fietsen, al gaat het vaak maar stapvoets. Als ik op 200 meter ben, kom ik op een lange weg door een kloof, die heel geleidelijk stijgt en haast ongemerkt gaan we door naar de 300. Dat is nog eens fijn fietsen, wind in de rug, een ruisende rivier en klaterende watervallen aan twee kanten.

Zo’n 15 km voor de grens met Zweden vind ik de lodge. Ik word er heel hartelijk ontvangen en vermoedelijk ben ik de enige gast, want er zijn nog geen andere boekingen ontvangen. Dat zou wel fijn zijn, want de lodge bestaat uit één grote ruimte met meerdere bedden, een eettafel en een zithoek.

Gefietste afstand: 48 km

Gefietste tijd: 4,5 uur

0 notes

joostjongepier · 2 years

Photo

Wat? Man with a feather (1943), Hotel bedroom (1954), Selfportrait (fragment) (1956), Francis Bacon (unfinished) (1956-57) en Reflection with two children, selfportrait (1965) door Lucian Freud en ter vergelijking: beelden van farao Ramses II met aan zijn voeten zijn vrouw Nefertari en kinderen

Waar? Tentoonstelling Lucian Freud – A New Perspective in de National Gallery, Londen (en Abu Simbel, Egypte)

Wanneer? 6 januari 2023 (en 1 november 2015)

Man with a feather is een vroeg werk van Lucian Freud. Hij was 21 toen hij het schilderde. Het is een mysterieus, haast surrealistisch schilderij. Het is een zelfportret met een veer in zijn hand. Op de achtergrond zien we een huis met drie ramen. In één raam zit een vogel, in een ander staat een man. Gaat de man springen of geniet hij alleen van het uitzicht? En is die vogel misschien de ‘leverancier’ van de veer die de man vasthoudt? En wat zijn de vreemde vormen op de grond? Bladeren? Het antwoord is aan de beschouwer, die aan dit schilderij zijn eigen interpretatie kan geven.

Hotel bedroom toont een hotelkamer met daarin twee mensen: Freud en zijn toenmalige vrouw Caroline Blackwood. De vrouw ligt in bed. De vrouw heeft een bezorgde blik en houdt haar hand met de vingers licht gespreid tegen haar wang. De man staat voor het raam en kijkt met een wat sombere blik neer op zijn vrouw. Mij doet de scène denken aan schilderijen van Edward Hopper. Twee mensen zijn samen, maar tegelijk volledig op zichzelf en van elkaar gescheiden. Het werk is vaak in verband gebracht met huwelijksproblemen. Hoewel het paar die inderdaad had (ze zijn vijf jaar later uit elkaar gegaan) is de scène in gezamenlijk overleg bedacht en ontworpen.

Twee portretten: één van de schilder zelf en één van zijn vriend en collega Francis Bacon. Beide zijn onaf. Ze zijn echter niet toevallig onaf gebleven, maar zijn opzettelijk zo gemaakt. Daarmee passen ze in de traditie van non finito: kunstwerken die niet zijn voltooid. Het bewust onvoltooid laten van een schilderij kan bedoeld zijn om te tonen hoe excellent een kunstenaar is. Zijn werk is zelfs in onvoltooide staat een kunstwerk. De vraag wanneer een kunstwerk ‘af’ is, is sowieso een heikele kwestie. Sommige schilders laten bewust delen van het canvas onbeschilderd. Anderen, zoals Willem de Kooning, bleven jarenlang verbeteringen aanbrengen. Wanneer is een kunstwerk werkelijk af? De twee portretten van Freud passen ook nog in een andere oude traditie: die van de vriendschapsportretten. Kunstenaars die bevriend zijn en elkaar schilderen, komt in de kunstgeschiedenis vaak voor.

Gelukkig hangt ook mijn favoriete Freud op deze tentoonstelling. Ik schreef er eerder over toen ik het zag in de Royal Academy in 2020. Het is Selportrait with two children. Ik schreef toen dat zijn dochter ooit lachend vertelde dat haar vader nog iets nodig had voor in de linkerhoek: “We hadden ook een bloempot of een hond kunnen zijn”. Dit bleek echter een anekdote die niet op waarheid berust. Freud baseerde dit werk op Egyptische beelden, waarbij de vader hoog boven zijn kinderen uittorent. Een mooi voorbeeld daarvan zag ik tijdens mijn Egypte-reis bij de tempel van Ramses II in Abu SImbel.

#lucian freud

6 notes · View notes

gewoonkarin · 9 months

Text

Ik probeer te plannen. Het thema “zoveel te doen”. En dat terwijl mijn gedachten afdwalen. Hoofd vol is.

Denken aan de peettante van Paul. Ze ligt op de ic en het is spannend. Heel spannend. De vrouw met de harde stem en o zo’n klein hartje. Net dat kleine hartje stopte, zomaar in ene na een feestje op weg naar huis. De moeder van Paul zat er naast. Je kent het schrikgevoel en de beelden die blijven hangen. Ik hoop heel hard op een goede afloop. Het blijft hangen in mijn hoofd.

Gisteravond trad mijn lief voor de eerste keer op met nieuwe band en zit nu heel blij te wezen. Daar geniet ik van. Dat kost geen ruimte in mijn hoofd, dat is gewoon fijn. Positieve energie.

Thema “zoveel te doen”. Facturen maken voor de tuin, penningmeester is gestopt dus dat moet door mij gedaan worden. Ik zie ertegen op dus stel uit. Morgen denk ik. Moet het.

Facturen van het werk in de lijst zetten. Omdat ik dinsdag mijn vervanger in ga werken kom ik tijd te kort. Ik wil dat graag af hebben. Vanavond misschien.

Studeren. 27 januari examen. Nog tijd genoeg zou je denken. Ja, maar januari is spits op het werk. Na werktijd neem ik weinig meer op. Weekend dus. Morgen?

De was is ver bij. Nog wat wassen draaien en drogen, beetje opvouwen. Dat beetje doe ik zo nog. De strijk al gedaan.

Het is op zich niet zoveel werk, het zit meer in mij. De grote berg zien en niet de heuvels. Daarom ben ik nu op de tuin. Ik zag veel staartmezen, gezellig. Mijn hoofd iets leger. In de herfst en winter kak ik in. Weinig energie en dan zit mijn hoofd sneller vol. Het kan er dan ook niet goed uit, schoffelen in de modder werkt niet dus ik schoffel het ook niet van me af. Kleine hapjes nemen. Dat werkt het beste. En opruimen. Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd. Daarom ook de was wegwerken. Dat ruimt lekker op. Nadenken over hoe ruimtes opnieuw in te richten. Daar word ik blij van. Plantje, kussens, dat soort dingen. Het muren verven komt wel. Nu te weinig tijd. Dan ga ik haasten en wordt het niet mooi. Het bij ons wel bekende frotten. Daar krijg je altijd spijt van.

Hoogste tijd om naar huis te gaan. Wasje aanzetten.

Fijne jaarwisseling, maak er een mooi nieuw jaar van. Met hoop in het hart en oog voor elkaar.

2 notes · View notes

corverver010 · 2 months

Text

DE BLOG VAN VRIJDAG 19 JULI 2024 ✅

Goedemorgen volgers, het is weer bijna weekend dus ben ik weer wakker, en is dit weer de nieuwe blog, en is het weer vrijdag 19 juli 2024 en wat ik vandaag allemaal weer ga doen, vertel ik pas in de volgende updates, maar dadelijk eerst even een bak cappucino ☕️ dus zie ik jullie weer in de volgende updates, ¹>

Zo dan ga ik nu even vertellen wat ik vanochtend allemaal ga doen, zo ga ik straks eerst even de huisvuil weggooien, en ga ik daarna als het licht is hier verder de boel schoonmaken, zo als de woonkamer, salontafel, vensterbank, gang, stofzuigen en moppen, enz.. en rond 11,00 uur even mijn eigen douchen, en aankleden, want 12,00 uur komt weer mijn begeleider, en daarna is het ook voor mij weekend en ga ik weer wat oude foto's en zelfgemaakte overzicht filmpjes plaatsen, ²>

En verder nog wat update schrijven, zoals je wel weer ziet, heb er weer plezier in een blog maken, had het niet meer op x, hier op threads heb ik dat weer, maar blijf wel op x daar doen ze het maar met een links met alle updates, die zet ik hier pas aan het eind van de blog, dus van deze dag, heb nog wel even tijd, is nu nog vroeg om wat te doen, het is al licht aan het worden, maar kan wel alvast even was ophangen, en verder zie ik jullie weer in de volgende updates, ³>

Nou heb wel de afspraak moeten verzetten naar woensdag aanstaande, door drukte, kwam mij niet uit, dus even verzet, oja nog een ding wat ik gisteren niet heb verteld is dat ik nu een nieuwe fietszadel heb gekocht, of had in dat toch, ? maak toch niets uit, heb het nu verteld, heb net mijn 2e bak cappucino gemaakt, ☕️ dus even pauze, ga straks even wat oude foto's plaatsen, en ook nog even de was ophangen, dus zie ik jullie weer in de volgende update, ⁴>

Zo heb net even die gene geblokkeerd die confrontatie aan gaat met haar stalker, en kreeg melding dat ze eruit is geknikkerd door x dat zijn 2 dingen die ik al zag aan komen, eerst vraag ze om help help je doet ze net of ze dom is, deed er niets mee, nou moet je niet bij mij aankomen, als je loopt te klagen over die stalker, moet je vooral ook niet de confrontatie aan gaan, daar ben ik vanaf, aangezien ik alleen wou helpen, maar verder heb ik wel weer wat foto's en zelfgemaakte filmpjes, ⁵>

Geplaatst, en heb vandaag weer heel veel gedaan, dus is dit weer de een na laatste update van vandaag, en doe ik vanaf nu lekker rustig aan, nog even genieten van de avond, misschien nog een paar oude foto's plaaten, dan is het ook weer genoeg geweest, maar zeg ook misschien, is niet gezegt, heb ook wel een geen zin om te plaatsen, ĺaatste dagen heb ik dus niet veel zin, dus ga nog even genieten, en zie jullie in de laatste update van vandaag, ⁶>

Zo met maandag even contact opnemen met havensteden i,v,m, tuinwerkzaamheden, nou zo dat maar even doen, want heb toch een abonnement dus zou daar maar even gebruik van maken, kan toch vaak belle als ik wil, nou dan is dit dan de een na laatste update van van vandaag, had dit de laatste geweest, maar nu dus niet, dit lag in mijn brievenbus, dus zou ik maar even doen, maar dat na het weekend, havensteden is nu gesloten in het weekend, dus zie ik jullie weer in de laatste update, ⁷>

Nou dan is dit weer de laatste update van vandaag, is wel weer mooi geweest voor vandaag, heb weer genoeg oude foto's geplaatst en dingen gedaan, het is weer weekend dus ga nog even genieten van de avond, dus zou deze update wat korter wezen, dus wie ik jullie nog een fijne avond en voor straks slaap lekker en tot morgen weer gezond en fris weer op voor een nieuwe dag, zeg TOT MORGEN 🥱😴 ⁸<

0 notes

devosopmaandag · 1 year

Text

De Voor Even Volmaakt Gelukkige Vrouw

Sinds we elk voorjaar twee maanden in Frankrijk doorbrengen, en steeds op andere plekken, horen 'vide-greniers' tot mijn vaste vormen van plezier. 'Lege zolders' betekent het woord letterlijk. Ooit was 'zolderopruiming' een gewoon Nederlands woord. Daar is nu 'koningsdagmarkt' voor in de plaats gekomen. Op zulke momenten lijkt de Hollandse koopmansgeest als volksaard naadloos samen te vallen met de onstuitbare consumeerhonger van de Westerse mens. Die massa aan overtollige hebbedingen die dan boven komt drijven is niets anders dan de 'plastic soup' in de oceanen, waar we ons ernstige zorgen om maken. Wie niet gevoelig is voor de vrolijke opwinding op die dag zal er verre van blijven, en zelfs haar neus ervoor ophalen. En dan wel van vide-greniers houden.

Gekrioel van auto's kondigt aan dat de vide-grenier dichterbij komt. Soms vinden deze plaats in het kleinste gehucht, gewoon in een weiland. Er is de vaste grote tent waar je vieze koffie kunt krijgen, gebraden worsten en dure wijn in plastic bekers. Bijna altijd vinden ze plaats onder een stralende zon. Regen verandert alles: een vrolijk wapperende vlag getransformeerd in een stukgetrapte krant in de modder. En toch....

Twee soorten, soms half-professionele, verkopers zijn er altijd. Er zijn de morsige oude mannetjes die hun schuren hebben leeggehaald en die de oudste en smerigste dingen verkopen als zuiver goud. Andere, niet per se morsige mannen, buigen zich over een stuk regenpijp, een roestige bijl, een jampot met met schroeven. Aan weerszijden van de spullen maken ze altijd een tevreden indruk.

Ik ga natuurlijk voor die zeldzame verkopers die op tafels en kleden in het gras hun specifieke waren tonen. Het zijn bijna zonder uitzondering oudere vrouwen, zoals ik er zelf ook een ben. Hun koopwaar bestaat uit vergeeld linnen beddengoed van grootmoeders. Behalve lakens, geborduurde tafelkleden en servetten zijn er ook altijd oude knopen, restanten breiwol, kantklosgarens en coupons. Coupons zijn overigens de krasloten van de vrouw: op een dag zal ik er echt iets moois van maken! Laat ik eerlijk zijn, al die verrrukkelijke stoffen en fournituren zijn natuurlijk niets anders dan de roestige zagen en olieblikken van de mannen.

In een weiland aan de rand van het gehucht Chaptuzat staat dan zo'n oudere vrouw. De zon schijnt stralend, de seringen bloeien, er wordt al luidruchtig wijn gedronken in de grote tent. Ik vóel dat ik iets ga vinden. Ik laat de lakens en tafelkleden voor wat ze zijn, buig me over dozen en koffers, doorzoek stapels met servetten en lappen zonder te veel overhoop te halen . Misschien dat ergens helemaal onderop iets van mijn gading ligt. En dan vind ik een prachtige ouderwetse zakdoek in een patroon dat ik nooit eerder zag, en dan nog een en nog een! Mijn hartslag versnelt. Wát, ze komen uit het Musée de l'Impression sur Étoffes de Mulhouse!! Zo lang al wil ik daar naar toe. Ik geef haar drie euro en ben voor even volmaakt gelukkig.

2 notes · View notes

negruj · 3 months

Text

Tijd om poules af te rekenen: A, B en C

Voor aanvang van het EK deelden jullie per poule de eindstand mee. Er waren wel wat opmerkelijke eindstanden op dit kampioenschap. Wat in elk van de poules gebeurde in de pronostiek, lezen jullie vandaag en morgen. We beginnen met poules A, B en C.

Poule A

De eindstand in groep A zag er als volgt uit:

Duitsland

Zwitserland

Hongarije

Schotland

Hoeveel punten dit opleverde en voor wie:

5 punten (alles juist): Bjorn, Bram P., Charlotte, Dave, Jan, Jeff, Lien, Peter, Sofie, Stijn, Thomas, Tim en Tom B.

2 punten (2 correcte posities): An, Bart, Bram V., Christian, Christoph C., Christoph H., David, Evi, Filip, Gert G., Gert P., Jago, Jarno, Jef, Jens, Jurgen, Kasper, Kim, Lars, Lennert, Michael, Michiel, Pieter Jan, Seppe, Steven, Tom V. en Toon

1 punt (1 correcte positie): Hans, Maurice, Sander en Yves

Tussenstand

Jeff staat met vijf punten knap voor op Bram P. Hij wisselt Bram V. af op plaats 2. Tim klimt naar plaats 3.

Dave (6) en Lien (7) weten elk twee plaatsen winst te boeken.

Jan zet zich op positie 10 (komende van 15).

Sofie (24->14) en Steven (17->15) nestelen zich ook mooi in de top 15.

Iets verderop stijgen Stijn (32 -> 28), Bjorn (38 -> 31), Charlotte (40->39) en Tom B. (42 ->40)

Poule B

De eindstand in groep B zag er dan weer als volgt uit:

Spanje

Italië

Kroatië

Albanië

Dat levert volgende punten op:

5 punten (alles juist): 24 deelnemers: Bart, Bram P., Christoph C., Christoph H., Dave, David, Evi, Gert G., Gert P., Jef, Jeff, Jens, Jurgen, Kasper, Kim, Lars, Lien, Maurice, Pieter Jan, Sander, Seppe, Sofie, Steven, Tim en Yves

2 punten (2 correcte posities): An, Bjorn, Bram V., Charlotte, Christian, Hans, Jago, Jarno, Lennert, Michael, Peter, Stijn, Tom B., Tom V. en Toon

1 punt (1 correcte positie): Filip, Jan, Michiel en Thomas,

Tussenstand

Heel wat stijgers dankzij 5 gewonnen punten voor 24 deelnemers. De top 3 en de laatste plaats blijft ongewijzigd maar in de rest van klassement wisselt iedereen van plaats.

Poule C

De eindstand in groep B zag er dan weer als volgt uit:

Engeland

Denemarken

Slovenië

Servië

Dat levert volgende punten op:

5 punten (alles juist): Christoph H., Evi, Kasper, Lars, Lennert en Steven

2 punten (2 correcte posities): 28 deelnemers: Bart, Bjorn, Bram P., Bram V., Charlotte, Christian, Christoph C., Dave, David, Filip, Gert G., Gert P., Hans, Jago, Jef, Jeff, Jens, Jurgen, Kim, Lien, Maurice, Pieter Jan, Sander, Sofie, Stijn, Thomas, Tom B. en Tom V.

1 punt (1 correcte positie): Jan, Jarno, Michael, Michiel, Peter, Seppe, Tim en Yves

0 punten (niets correct): An en Toon

Tussenstand

Een beperkt aantal wijzigingen in de kelder van het klassement: Maurice (34) en David (33) stijgen elk een plaats, Christoph H. zelfs 6 plaatsens (32). Ook Lars doet een mooie zaak en wipt van plaats 33 naar 28 en nestelt zich zo voor Jago en Kim.

Lennert (op 20) en Kasper (op 14) zijn de sterkste stijgers met 8 plaatsen winst.

Doen ook een goede zaak met deze eindstand: Jens (18->16), Sander (14->12), Steven (13->8) en Evi (4->2).

0 notes