#Jirí Sovák

[genevieveetguy]

Listen Robert, denoting your superior as a murderer in public doesn't seem like constructive criticism.

The Cassandra Cat (Az prijde kocour), Vojtech Jasný (1963)

[byneddiedingo]

The Cassandra Cat (Vojtech Jasný, 1963)

Cast: Jan Werich, Emília Vášáryová, Vlastimil Brodský, Jiří Sovák, Vladimír Menšík, Jiřina Bohdalová, Karel Effa, Vlasta Chramostová, Alena Kreuzmannová. Screenplay: Jirí Brdecka, Vojtech Jasný, Jan Werich. Cinematography: Jaroslav Kucera. Production design: Oldrich Bosák. Film editing: Jan Chaloupek. Music: Svatopluk Havelka. 

Sometimes you have to wonder how a movie came about. I mean, how did the premise underlying The Cassandra Cat --  a cat whose gaze makes people change colors, revealing their true selves -- emerge? It surely didn't come from spitballing in a story conference. Was it from someone nibbling on a funky mushroom while foraging in the Bohemian forest? And even granted that premise, how did it become the basis for a fable about hidebound authority stifling the creative imagination? Actually, that latter is pretty much standard for Eastern European filmmakers under Soviet rule, finding any way to poke at the oppressors without waking the censors. Whatever the origins, the resulting film is a sprightly creation, featuring an astonishingly docile cat. I mean, if anyone tried to put sunglasses on one of my cats, or trundle them about a village square with a gang of children, I'm sure the results would have been unpleasant. Still, The Cassandra Cat makes me wish the story had been turned over to one of the Czech masters of animation like Karel Zeman or Jiří Trnka rather than made into a live action film. The special effects in the movie are just clunky enough to be distracting, especially if your tolerance for the kind of whimsy prevalent in the film is low.   

[ozu-teapot]

Tomorrow I’ll Wake Up and Scald Myself with Tea | Jindrich Polák | 1977

Jirí Sovák

[watchingalotofmovies]

Tomorrow I'll Wake Up and Scald Myself with Tea

Tomorrow I'll Wake Up and Scald Myself with Tea

Jan is a decent, boring man, living a decent, boring life as a rocket designer. When his adventurous twin brother dies in a breakfast accident, he decides to impersonate him, unwittingly becoming a part of a Nazi time travel conspiracy.

I expected it to make more fun of the Nazis. While it does that, it also puts a surprisingly strong emphasis on the ususal complications that arise from "time travel" doppelgängers. A very entertaining combination, especially considering the movie is more than 40 years old.

So while the title sounds confusing. It makes perfect sense once you've seen the film.

The opening credits are a clear highlight. Very funny.

[moviemosaics]

Long Live Ghosts!

directed by Oldřich Lipský, 1977

[thegeekshow]

Cinema Eclectica 153 - Oprah: Floating Benevolent Space God

This week’s show tackles faith, the nature of reality and how to pronounce director’s names – all areas that we’re pretty confident we’ll have sorted out by the time we finish our review of Ava DuVernay’s “A Wrinkle in Time” where we find out if the “Selma” director finds a happy medium between indie grit and big-budget spectacle. Also on the show, an Off the Shelf review from an unexpected and…

[naishtedikur]

Fatmira NIKOLLI Hotel Pokrok, Pragë, 1956. Një student rrëfen jetën brenda një hoteli të vogël ku administrata pret me ankth vizitën e një revizori. Në derë ia behin dy burra të cilëve u jepet dhoma më e mirë. Ngjarjet, mes të qeshurash, vënë në lojë jetën e një dite në Pragën gri të ish-Lindjes. 60 vjet më vonë “Hotel Pokrok” vjen në atdheun e krijuesit. Krijuesi, nuk është më.

Ka qenë puna e tij e parë, fëmija i tij i parë, por edhe amaneti i tij i fundit. Pirro Milkani, rrëfen për “Gazeta Shqiptare” se “Hotel Pokrok” ka qenë pengu i panjohur i Hakanit. Në të kanë interpretuar Jirí Sovák, Vlastimil Brodský, Josef Beyvl dhe V. Herainová. Me muzikë të Jan Malý, filmi pat mbetur atje, si kujtimet e fiksuara në kohë, si pengu i lirisë dhe i rinisë, që fshihej e zbehej me kthimin në atdhe, një kthim që u bë pothuaj ngujim. “Hotel Pokrok”, një film me metrazh të shkurtër, qe realizuar nga regjisori Hakani kur përfundoi studimet. Shfaqja e filmit të marrë nga Praga, ka qenë një kujtesë e kineastëve për kolegun. “Një pasdite me regjisorin Hysen Hakani”, ceremonia përkujtimore e mbajtur në Muzeun Historik Kombëtar pak ditë më parë rimblodhi regjisorët Kristaq Dhamo e Muharrem Fejzo, piktorët Ksenofon Dilo, Grigor Ikonomi e Haziz Karalliu.

Historia e “Hotel Pokrok” pati zënë fill në një rini të shkuar në rrugët e Pragës. U tha se “Hotel Pokrok” padyshim ishte si një ogur i mirë, guri i parë i themelit jo vetëm të krijimtarisë së tij personale, por dhe për gjithë kinemanë shqiptare, e cila në ato vite sapo kishte filluar të merrte jetë. Për shkak të kontributit të tij të hershëm, Hysen Hakani është cilësuar dhe si Pionier i Kinematografisë Shqiptare, ndërsa “Hotel Pokrok” mbetet të jetë “fëmija e parë” e këtij pionieri. Për 61 vite me radhë “Hotel Pokrok” ka qenë pjesë e arkivit në Akademinë e Filmit në Pragë, por tanimë ai u shfaq edhe për spektatorin shqiptar.

Regjisori Pirro Milkani rrëfeu se sjellja e filmit të parë të Hysen Hakanit në Shqipëri nuk ishte fort e lehtë, sepse gjithsesi, udhëtimi nga Praga në Tiranë ka dashur kohën e vet, por ky amanet i regjisorit shqiptar arriti të përmbushej. Filmi “Hotel Pokrok” iu dorëzua drejtoreshës së Arkivit, Elvira Diamanti.

Udhëtimi i një amaneti Ishte shkurti i vitit 2012, kur në Arkivin e Filmit në Pragë u bë një panoramë e filmit artistik shqiptar. Pirro Milkani, thotë për GSH se u shfaqen 5 filma të fundit shqiptar, mes të cilëve edhe “Trishtimi i zonjës Shnajder”.

“Një mëngjes drejtori i Arkivit, më priti në zyrë për të folur për aktivitetin. Teksa ishim para filxhanit të çajit më dhuroi një libër të madh me titull “Kinemaja çeko-sllovake 1945-1960”, ku kish çdo lloj krijimi artistik e dokumentar. “Përfshiheshin edhe ato të studentëve të Fakultetit të Filmit pranë Akademisë së Arteve në Pragë”, thotë Milkani. Rrëfen se kur e solli librin në Shqipëri, Hakani nuk e mori vesh, sepse ishte i sëmurë. “Hotel Pokrok është komedi fine me skenar e regji të Hysen Hakanit. Është një film 10 minutash me cilësi perfekte bardhezi, xhiruar në film 35 mm. Çdo prodhim i Fakultetit të Filmit dorëzohej një kopje negativ e pozitiv”, thotë Milkani.

Regjisori i njohur shton se amaneti i Hakanait ishte që filmi të shfaqej dhe amaneti u plotësua. “Duke pasur të dhëna të sakta për të e kërkova filmin në arkiv, bëra edhe një deklaratë ndershmërie që s’do përdoret për qëllime komerciale dhe ma dhanë. Është nga të paktët studentë që u diplomua në Pragë. Ishte prodhim i vitit 1956 dhe 61 vjet me vonë pa dritën e ekranit në ceremoninë përkujtimore. Është një film i mirë, jo vetëm nga ngjarja e subjekti, por edhe nga aktorët që interpretojnë në të. Janë aktorët më të mirë të filmit e teatrit çek dhe kjo është meritë e Hakanit”, tha për “GSH” Milkani. Falë këtij punimi, fakulteti i dha Hakanit 3 km film, ai erdhi në Shqipëri e xhiroi “Fëmijët e saj” me Marie Logorecin. Me Hysen Hakanin dhe Kristaq Dhamon, u krijua bindja se në Shqipëri mund të bëhen filma artistikë./GSH.AL/

This slideshow requires JavaScript.

Pirro Milkani: Pragë 1956, një rrëfim nga “Hoteli Pokrok” Fatmira NIKOLLI Hotel Pokrok, Pragë, 1956. Një student rrëfen jetën brenda një hoteli të vogël ku administrata pret me ankth vizitën e një revizori.

[felineillusion]

Who Wants to Kill Jessie? (Kdo chce zabít Jessii?) / 1966 / dir. Václav Vorlícek

[ozu-teapot]

Tomorrow I’ll Wake Up and Scald Myself with Tea | Jindrich Polák | 1977

Pavel Spálený, Vlastimil Brodský, Zdenek Hodr, Svatopluk Benes, Gustav Opocenský, Jirí Sovák, et al.

[ozu-teapot]

Tomorrow I’ll Wake Up and Scald Myself with Tea | Jindrich Polák | 1977

Petr Kostka, Jirí Sovák, Vladimír Mensík, Vlastimil Brodský