patioengine76

[efsungeradam]

[insanogluu]

Hayat her insanı kırar.İyileri daha çok kırar.Kırıldığı zaman insanın önünde iki yol vardır,ya kırıldığı yerden güçlenir,ya kırıldığı yerde kurban rolünün arkasına sığınır.

Dolayısıyla hayat ileriye doğru yaşamak bu kırgınlıkları, kırılmaları geride bırakmakla mümkün. Bunun için bir hedef önemli ve o hedefin arkasından gitmek önemli. Bunun için düşmek kalkmak yaralanmayı göze almak önemli. Çünkü yaralandıkça güçleniyor insan. Sıkı çalışmak terlemek önemli çünkü insan ne yapıyorsa ona bir anlam yüklüyor..

Günaydın 🙂

[mesafelermavisimdi]

[mehfem]

"Yaşam her zaman bizim istediğimiz gibi olmayabilir. Bizler sakin birer liman aramak yerine gemilerimizi fırtınalara karşı donatmalıyız." 🌿

[yakazakalb]

Bir insanın sağlıklı bir kişilik gelişimine sahip olduğunu anlamanın sadece iki ölçütü var diye düşünüyorum:

1- yapılan iyilik karşısında minnet duyabilmek ve içtenlikle teşekkür etmek.

2- dünyanın yeni ev sahipleri olarak çocuk ve gençleri görmek onları sevmek ve yerini bırakmaya hazır olmak.

Ve elbette ona eşlik eden tabiat sevgisi, estetik duygusu. evet bu kadar basit; minnet duyabiliyor mu? Çocukları, tabiatı seviyor mu? belli bir estetik duygusu var mı? Bunlara bakarak insanlarla yakınlıklarınızı ayarlayın. Bu hususlarda geçer not alamayan insanlarla biraz mesafeli olursanız kendinize büyük iyilik etmiş olursunuz.

.

[palermoo7]

SAAT

geceye doğru 00.35'ten sesleniyorum. Bugün güzel bir gün . Ruhum çok daha yeni artık, ruhum kızgın ve bilinçli. Çünkü hayata öfkelenmek olumsuzluklara öfkelenmek doğru bir öfkelenme biçimi olmasıyla ilgilidir. Ve bu da enerji veriyor insana. Yapamadıklarınız, eksikleriniz gereksiz yere büyüttüğünüz ve olmadık yere anlamlar yüklediğiniz her olay bir hapishaneye çeviriyor yüreğinizin içini. Ancak insanın duyguları hemen karşılık veriyor ve beyni uyarıyor bu noktada. Artık bambaşka bir frekansa geçiyorsunuz. sinyalleri en iyi aldığınız frekansa...

[sirrihafi]

[aresaturnsblog]

Bugün bir kız arkadaşım bana şey diye sordu.

- Ya biz gerçekten zor kadınlar mıyız ya?

Ama bunu söyleme şekli şu yani "Ya üf çok zor kadınlarız, işte insanları yoruyoruz, böyle olmamalıyız. Niye böyleyiz" filan tarzında. Kendini sorguluyor yani. O an birşey farkettim. Bize bu ithamda bulunan kişiler eski erkek arkadaşlarımızdı. Sonra gözümün önüne onları getirdim, bizi getirdim, dönemin gençlerini getirdim ve şunu farkettim ki biz aslında tam da olduğumuz nokta da gayet iyiyiz, çünkü durmamız gereken yer burası, tam da bulunduğumuz nokta, doğru yer işte...

Nereden biliyorsun diye sormayın, biliyorum işte...

Peki, neden şikayetleniyoruz ki o zaman?

Çünkü, hayatımıza giren kişiler bizi kaldıramadığı için aşağı çekmeye çalıştı ve bunu yaparken de bize kendimizi kötü hissettirdiler, bu yüzden şu an kendimizi yanlış konumda ya da olmamamız gereken bir konum da gibi hissedip şikayetleniyoruz işte.

Kız ya da erkek farketmez, gerçekten doğru yerde durduğunuza eminseniz, kendinizi biliyorsanız ve kendinize güveniyorsanız, olduğunuz kişiden de, durduğunuz yerden de asla şüphe etmeyin. Bazı insanlar sizi kaldıramayacak ya da yanınıza çıkamayacak ve bir şekilde olduğunuz kişiliği size kötü lanse ederek dibe çekmeye çalışacak bunun olmasına asla ama asla izin vermeyin...

[psikoterapisttt]

Kırıldığını söyledikten sonra duygusu ve ihtiyacı anlaşılmayınca, gönlü alınsın diye uzun uzun tartışanlara hatırlatma✨

[efsungeradam]

"Hayat en iyi öğretmendir."

[yorgunherakles]

en ağır yükün, gerçekleştiremediğin potansiyelin.

carl jung - dört arketip

[mesafelermavisimdi]

[mehfem]

“Etrafımızdaki insanların kişiliklerini, eylemlerini, düşüncelerini değiştirmek çok zordur çünkü bunlar bizim kontrol alanımız dışındadır. ‘Neden bunu yaptı, neden bunu söyledi?’ sorularına odaklanmak yerine o kişiyle olan ilişkimizi, sınırlarımızı yeniden gözden geçirmek, kontrol edebileceğimiz alanlar üzerine çalışmak bizi daha huzurlu ve mutlu kılacaktır.

Evet, ‘bunları söylemesi kolay’ biliyorum ama değişimin bir diğer anlamı da zahmettir. Bizler, zahmetin bereketine ve şifasına talibiz.”

[stoacilar44]

[veradansatirlar]

[palermoo7]

Bir insan ömrünü neye vermeli Harcanıp gidiyor ömür dediğin Yolda kalanda bir, yürüyen de bir Harcanıp gidiyor ömür dediğin

Yüreğin ürperir kapı çalınsa Esmeyen yelinden hile sezerler Künyeler kazılır demir sandıkta Savrulup gidiyor ömür dediğin.

Zülfü Livaneli