#MUTEK

[vjsmag]

The Evolution of MUTEK: A Decade of Digital Arts and Electronic Music

MUTEK is a renowned electronic music and digital arts festival that takes place annually in Montreal, Canada. Founded in 2000 by Alain Mongeau, the festival has become a central platform for showcasing cutting-edge electronic music and digital art from around the world. In addition to the annual five-day event in Montreal, MUTEK also hosts international versions of its festival in various locations around the world, including Mexico City, Argentina, Chile, Brazil, and Colombia. One of the key features of MUTEK is its focus on innovation and experimentation within the electronic music and digital arts scenes. The festival features a diverse lineup of artists, including established and up-and-coming performers from a wide range of genres, as well as workshops, talks, and other educational programming. In addition to live performances, MUTEK also showcases immersive installations and interactive exhibits, providing a unique and interactive experience for attendees. Throughout its history, MUTEK has become known for its commitment to pushing the boundaries of electronic music and digital arts, and for its role in fostering collaboration and innovation within these fields. The festival has attracted a dedicated and passionate community of artists, music lovers, and digital arts enthusiasts from around the world, and continues to be a leading destination for those interested in exploring the cutting edge of electronic music and digital art.

MUTEK is a highly respected and influential festival that has been taking place in Montreal since 2000. It is dedicated to the promotion of electronic music and the digital arts, and has become a central platform for artists and enthusiasts in these fields to come together and experience the latest in music and art technology. Over the years, MUTEK has expanded beyond its Montreal roots, hosting events in Mexico, Argentina, Chile, Brazil, and Colombia, as well as showcasing the work of Western artists in China. The festival has also partnered with the digital arts festival Elektra to create the EM15 festival in Montreal. MUTEK continues to be a vital and innovative force in the electronic music and digital arts communities. Read the full article

[coranovoa]

Mutek Montreal 2022 / New AV Live

“First woman to win Best DJ of the Year in 2017 at Madrid's Vicious Music Awards, Cora Novoa is also one of her country's most creative producers. Born in Galicia, Spain, but having lived in Berlin, Madrid and Barcelona, Novoa developed her creative imagination through classical flute, hip-hop instrumentals and graffiti before finding her way into electronic music. With a university degree in information technology and a delight in the art of audio synthesis, she began working for Ableton as a certified trainer, continuing a relationship forged with the company while working at the microFusa music equipment store.”

https://montreal.mutek.org/en/artists/cora-novoa-1

[archivoff]

MUTEK, Concepción Huerta & Hara Alonso con visuales de Milena Pafundi en Centro Cultural de España en México, Centro Histórico, CDMX. 28 de agosto 2024

[quin-tr000]

Mutek

2023

Estoy cansado pero todavía aguantamos

[bordercommunity]

James Holden's October movements...

[videogeist]

Montreal/ Canada 2010 Place Des Festival / Mutek Festival 2010 Time Drifts 2010 (signed + Frame) Fine Art Print Available in different sizes https://videogeist.shop/products/montreal_mutek_2010 #montreal #mutek #placedesfestival #canada #philippgeist #videogeist #projectionmapping #lightart #lichtkunst #light #projection #mapping #projectionmapping #videomapping #immersiveart #immersiveexperience https://www.instagram.com/p/Cn9rDjUorvP/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[mardeamooor]

El escenario que parecía respirar < 3

[akaanuar]

MUTEK.MX 2022 Edición 18: Nocturne 360, la reconexión con la tecnología y el arte digital.

MUTEK.MX 2022 Edición 18: Nocturne 360, la reconexión con la tecnología y el arte digital.

Después de tres años del último encuentro presencial de MUTEK.MX en su Edición 16 y dos de una Edición 17 híbrida/virtual en conjunto con MUTEK.JP, el Festival Internacional de Creatividad Digital MUTEK regresó este 2022 a la Ciudad de México para reunirnos y reencontrarnos nuevamente con la tecnología y el arte digital durante una semana intensa de vanguardia y experimentación audiovisual en su…

[doyouknowthisanime]

Do You Know This Anime?

[itsavgbltpta]

Anime No One Talks About That Live Rent Free In My Brain

There are some anime shows that I've watched, but when I go online I barely see anyone talk about them. Anime that have less than 100k views on My Anime List (I know MAL isn't the only metric out there, but it's a big one).

And yeah, these shows are probably mid to most people. But for one reason or another, I ended up really enjoying them.

So I want to share!

Dr. Ramune -Mysterious Disease Specialist- (Kai Byoui Ramune)

Dr. Ramune looks like an anime aimed at kids. It's not. The second episode is titled "The Chikuwa Penis", where a man's penis gets replaced by chikuwa - a spongy food commonly found in Japanese dishes like oden.

Dr. Ramune gets werid. And it also gets kind of dark. There's an abusive cult storyline, an arc dealing with grief gone bad, and generally some really horrible things that happen to the patients that Dr. Ramune and his assistant help out.

I think this anime would have received more attention if the character designs were more adult? Or maybe the first episode being kind of wacky with a kid that cries condiments was a no-go? But I implore you to give this show a watch.

Muteking the Dancing Hero

I am a sucker for transformation super hero/tokusatsu-esque anime. And the Muteking song that plays (nearly) every episode when he transforms and fights the bad guys is a consistent ear-worm even years later.

This is another anime that looks like it's aimed for kids. And it is definitely more kid-friendly than Dr. Ramune. But this show also has some weird and darker moments, especially towards the end of the show.

I say at least watch it for the music. Maybe you'll enjoy it as much as I did. If nothing else, maybe someone else will know what the heck I'm singing every now and again.

The Gymnastics Samurai (Taisou Zamurai)

This anime has the looks and character designs that should have attracted an audience, but the pacing/plot lacked a lot of focus. It's half sports anime, with training, rivalry, and performances (with somewhat decent CGI involved), but the other half is slice of life/drama anime with the realities of being a single parent and missing out on things mixed along with goofy every day activities with a foreigner otaku who suddenly lives with the family.

And there's a weird pet bird too.

The first half walks, the second half sprints to an ending. There are some characters that could have used a lot more fleshing out. But it was fun. Plus the OP gets a thumbs up from me.

[mechaking789]

Top Best Anime Reboot You Need to Watch

You need to watch these Anime reboot ( I watch Anime reboot Hunter X Hunter 2011) ( I Found these Image on Google)

[jurjenkvanderhoek]

IN HET LANDSCHAP VAN FRITS BEN IK EEN STOMME KONING

Er zijn kunstenaars muzikant. Beperken zich niet slechts tot een enkele kunstuiting, maar wenden meer instrumenten aan om zich te manifesteren. Er zijn muzikanten kunstenaar. Acteurs ontdekken op latere leeftijd dat ze redelijk verdienstelijk schilderen. Dat wisten ze hun hele werkbare leven al, maar lieten het ene het andere verdringen of juist niet. Iedere artiest kan van meerdere markten thuis zijn om een rechtgeaarde kunstenaar te heten. Zich niet richten op één vaardigheid, maar zich geïnspireerd toeleggen op meerdere kunstzinnige vlakken. Niet iedereen met dezelfde kwaliteit, er is nu eenmaal kaf onder het koren. De meest vruchtbare korrels worden op natuurlijke wijze geschift van de grote gemene deler. De echte Kunstenaar die muzikant of acteur is, of schrijver, staat zich daar niet op voor. Het is een gave die gedeeld wordt om niet, gewoon omdat het moet. Een heilig moeten.

En is een kunstenaar dan muzikant of andersom, want wat is er eerder de kip of het ei, dan zoek ik in beide uitingen een overeenkomst. Is de klank te vinden in het beeld, het beeld in de klank. Of staat de klank lijnrecht tegenover het beeld. Laat de kunstenaar als muzikant andere inspiraties toe. Is de klank een uitvlucht op het beeld. Hoor ik het beeld terug in de muziek, zijn de noten tonen voor de klankkleur van het schilderij, de tekening of het beeldhouwwerk. Vind ik de sfeer van de muziek terug in het gevoel bij het beeld. Is de muzikale compositie een echo van de kunstige creatie. Spiegelen beide uitingen zich of staan deze juist als tegenpolen van elkaar.

In de nummers op de cd van FRITS, Mute King, verbeeld ik mij het aanschouwelijk vermogen van de muzikale kunstenaars te horen. De songs zijn zodanig gearrangeerd dat ik in de orkestratie van de diverse instrumenten beeltenissen voor ogen krijg. In het landschap van geluiden doemen beelden op, zoals uit de mist figuren verschijnen. Je moet er moeite voor doen, de ogen scherp stellen om door de lage wolken te kijken. Het gehoor aanscherpen om beelden voor ogen te krijgen. De muziek van FRITS is geen behang, het is luistermuziek. Je gaat er voor zitten, niet om het als achtergrond weg te wuiven. Het omgeeft je, het is alsof ik in de studio bij de opnames aanwezig ben. Of dat de band bij mij in de kamer staat te spelen. Zo vriendelijk eigen en herkenbaar persoonlijk is de muziek. Het neemt me op in het landschap van klanken. Over de velden klinkt een gezongen tekst die aandacht verdient om te begrijpen, te vatten en te ervaren.

Iedere song is een genot om naar te luisteren, door de eenvoud die uit de klanken spreekt. Het heeft een gedragen karakter, een welhaast plechtstatige aard. Na meerdere keren beluisteren beklijft het en kan ik de woorden welhaast meezingen. Hoewel de instrumentatie beperkt is weten de heren daar toch een doorwrocht werk uit te arrangeren. Met hulp van de vierde man bij het oorspronkelijke trio komen andere klanken naar voren, als uit een harmonica of een voorgeprogrammeerd toetsenbord. En weet de toetsenman een aardige staal aan diverse sounds uit zijn keyboard te toveren. Gesteund door een creatieve slagwerker, die niet enkel knap het ritme vasthoudt maar ook virtuoze loops voortbrengt, kabbelt het gitaarspel voort om zo nu en dan in een solo uit te barsten. Maar nergens pakt iemand of iets de boventoon, neemt meer de aandacht dan de rest. Niet dat het klankveld daardoor een stroperige brij wordt, een ondoordringbare kost, de muzikanten weten het geluid namelijk open te houden. Open zoals de kunst van de heren dat aan de oppervlakte is, duiken zij met de muziek de diepte in. En ik laat me met plezier onderdompelen.

In handen van toetsenist René Korten is zijn afgebeelde compositie onderweg. De compositie als in een schilderij. In de stilstand van het gekaderde linnen of het vel papier is beweging op te merken, een spanning te voelen in de verf. De composities laten zich niet eenvoudig omschrijven. Korten’s schilderijen spreken in hun veelkleurigheid en vormentaal voor zich. Behoeven geen uitleg. Het zijn zelfstandige afbeeldingen, autonome vormen, die buiten de werkelijkheid staan en daardoor zo wonderlijk echt lijken. Uit de verf laat Korten een valse realiteit ontstaan. Het is er niet, want het is natuurlijk alleen maar modder op een doek. Maar het lijkt toch te bestaan, als afbeelding van een onderbewustzijn dat verbanden legt met onbestaanbare elementen en realistische details.

Daarnaast zijn de geschilderde landschappen van gitarist en bassist Frank Anderson realistisch, geven meer de werkelijkheid weer. Althans een gedachte realiteit, een gedroomde werkelijkheid. Die wel handvaten geeft alsof deze ergens waarheid zijn en op een moment beleefd kunnen worden. Uitgaande van het zijn abstraheert Anderson zijn beelden gaande langs de weg van de kunst. Hij groeit als het ware uit de werkelijkheid in zijn eigen waarheid. De fotorealistische vogelvrienden kunnen zo op hun vlerken vervliegen en verdwijnen in het niets van het kleurenspel. Zo lost mijn gedachte op in het klanklandschap van FRITS, want vocalist, gitarist en slagwerker Paul François weet er in zijn studio een enerverende mix van de afzonderlijke delen van te maken. Op zijn manier is hij ook landschappelijk beeldend, niet in de ruimte van het vlak maar in het vlak van de ruimte. In dat geschapen landschap ben ik graag.

Waarom haal ik de beeldende kunst van Korten en Anderson bij deze muzikale uiting? Welnu, om te schetsen dat beide richtingen in sound samenvallen. De muziek van FRITS is beeldend, zoals een kunstenaar dat enkel kan laten beleven. Want diep in zijn hart is François ook nog telkens de beeldenaar die hij was toen de heren elkaar op de Tilburgse kunstacademie troffen en besloten ook in de muziek tot figuratie te komen. Past die muziek in een hokje? Is kunst sowieso op de plek in een vak? Voor de beschouwer is het daarmee meer eenvoudig te verstaan en te begrijpen, wanneer de kunstzinnige uiting ergens onder geschaard kan worden. Dat je kunt zeggen het is expressionisme of kubisme, het is rock of jazz. In dit geval behoudt ik me het recht voor zowel de kunst van de heren als de muziek van de groep buiten grenzen te plaatsen. Het verdient een eigenzinnig adres in het landschap van het uiten.

Bij de figuratieve muziek is de beeldende kunst terug te vinden op de cd-hoes van Mute King. Niet een werk van Korten of Anderson zelf, hoewel dat best stemmig op de plek zou zijn geweest. De groep heeft kunstenaar Arno Kramer verzocht zijn gedachten over de muziek te laten gaan en met een passende illustratie te komen. De beeltenis is niet de vlag waaronder het werk gaat. De tekening is een autonome vertaling van de inhoud. Het behoeft geen uitleg, zoals geen enkel kunstbeeld op zichzelf toelichting nodig heeft. Je moet het ondergaan, woordloos ervaren, stil luisteren en genieten. De stomme koning zijn in het landschap van FRITS.

FRITS, mute king. Frank Anderson, Paul François, René Korten (& Ruud Verploegen). Hoestekening Arno Kramer. Eigen uitgave, 2023.

[mechanimereview]

MUTEKING: The Dancing Hero - A Lot of Intriguing Elements

Why I Watched It I need to jump into this post once with two points of view that got me to watch it finally. First one is a couple people (JonSpencerReviews and Usso) when playing AMQ (Anime Music Quiz). The opening for this showed up quite a bit and it looked like a lot of fun. The other thing is that the chief director of this show is Ryusoku Takahashi who is the director behind a lot of my…

[bellybiologist]

Like I mentioned in this month's announcements, September 2022's pics are being released, and are now up in the drive in the patreon exclusives folder and their own respective series/character folders!

The first (that i post here anyway) Galo Promare Stuffing in that one force feeding chair from Muteking the dashing warrior!

[pissfizz]

Muteking

Monthly girls Nozaki kun

Pretty boy detective club

Idk if they’re even comparable but I love them all sm and wanna know others thoughts they’re some of my absolute favorites from any animes I’ve ever watched

[chocom]

MUTEK🎵