#arbeidsproductiviteit | Explore Tumblr Posts and Blogs

saulsplace · 1 year

Photo

Hoog tijd voor een nieuw economisch paradigma!

Ware rijkdom ligt niet in consumptie, maar in de vervulling die werk kan bieden, betoogde uw auteur in 2015 in een artikel. Tien jaar later kan dit idee misschien vreemd klinken, nu zoveel mensen worstelen met geldzorgen. Naast financiële problemen is er echter nog een ander prangend probleem dat velen kwelt: bij veel banen ontbreekt een zinvolle impact op de wereld. Dit probleem wordt nog urgenter doordat mensen vastzitten in dit soort werk om financiële problemen te vermijden.

In zijn boek Bullshit Jobs (2018) beschreef antropoloog David Graeber (1961–2020) het probleem van het gebrek aan arbeidsvreugde in relatie tot de vervreemding tussen de echte wereld en het arbeidsproces. Onlangs keerde mijn aandacht terug naar dit onderwerp door informatie die ik kreeg van een bevriende ondernemer. Hij is gespecialiseerd in de zorgsector en in wetgeving op en rond de arbeidsmarkt. Hij vertelde me over de situatie in Spanje, waar veel medisch personeel enkel kansen krijgt om deeltijds te werken in de zorg. Daarnaast moeten zij administratieve taken uitvoeren om voldoende inkomen te verdienen. Ondanks hun uitstekende opleiding is het voor velen niet mogelijk om hun roeping uit te voeren, namelijk zorgen voor anderen.

Om de sfeer te proeven beginnen we maar gewoon even met een dialoog tussen de ondernemer en een niet nader te noemen persoon van de vakbond. We zouden verwachten dat de vakbond hoofdzakelijk bezig is om de sfeer op de werkvloer te verbeteren en te zorgen voor bestaanszekerheid voor werknemers. De prioriteiten blijken echter anders te liggen. De ondernemer woonde vele bijeenkomsten bij van de werkgeversbranche en hij zag veranderingen in de ideologische koers. Er werd steeds meer gepreekt over diversiteit, inclusie en intersectionaliteit: steeds was het de vraag of alle ondernemers dat oprecht meenden. Wellicht niet, maar mijn goede vriend zag het en onderging het.

Na lange onderhandelingen tussen werkgevers en vakbonden waren er weliswaar ideologische woke geurvlaggen gevestigd, maar in de kern – wat betreft geldzaken en de balans tussen economische zekerheid en flexibiliteit – zat de zaak nog steeds muurvast. Toen hij zag dat de andere werkgevers begrepen dat zij ondanks hun ideologische kleurverandering niet verder zouden komen, greep hij zijn kans om de waarheid te spreken.

“Nee – ik wil mij niet specifiek richten op transgenders. Hier lig ik niet wakker van. Iedereen die de functie goed kan uitoefenen is welkom. Verder ben ik er simpelweg niet mee bezig.” “Jij wil gewoon geld verdienen!”, snauwde de vakbondspersoon hem toe. “Dat klopt.” antwoordde hij rustig. “Daarom ben ik ondernemer. Ik blijf in mijn rol. Daar ben jij blij mee ook.” “Huh?” “De laatste vijf jaar zaten we in een situatie waarin de werkgevers jullie van de vakbond voortdurend naar de mond praatten. Zogenaamd zouden mijn collega’s zo wakker liggen over inclusiviteit op de werkvloer. Grotendeels onoprecht. Dat voelde je al aan. Jij geloofde ons niet en daar heb je gelijk in. Het ging ten koste van ons onderlinge vertrouwen. Wij als werkgevers willen deugen en zijn bezig de samenleving om te buigen naar jullie utopie. In de hoop jullie vertrouwen te winnen. Vergeefs natuurlijk. Dat werkgevers zo hard meedoen met het bevestigen van jullie ideologie, zou je angst moeten inboezemen. Daarmee stevenen wij af op een communistische heilstaat met bijbehorende planeconomie. Jij verliest daarin uiteindelijk jouw bestaanszekerheid en transgenders idem dito.”

De persoon van de vakbond was met stomheid geslagen en zei nog even niets. De ondernemer ging verder. “Daarom is het heel goed dat ik, als ondernemer, nu naar voren stap en weer hardop zeg: JA, IK WIL GELD VERDIENEN. Dat is een trein die ik aan het rijden breng. Een kapitalistische trein. En het is jouw rol om aan de laatste wagon te hangen en te zeggen: ‘Ondernemer, jij gaat zo snel. Hou rekening met de achterblijvers!’ Dan gaan we daarover een potje armdrukken. Resultaat is een iets minder hard rijdende trein waarin ook de achterblijvers in de wagon deelnemen aan de reis. Zo bouwen we een verdienmodel rond het goede en verbetert het onderlinge vertrouwen. Met al dat deugpronken, al dat ‘woke’, doen werkgevers alsof inkomsten genereren onderaan de ladder staat van prioriteiten. Daarmee liegen we tegen onszelf en tegen de wereld. Logisch dat jullie ons niet vertrouwen.”

De vervreemdende ervaring die doorklinkt in dit gesprek, is een uitmuntende aanleiding om het probleem met de arbeidsmarkt dieper aan te snijden. Bullshit jobs zijn er misschien altijd geweest, maar nu komt het fenomeen steeds meer naar de voorgrond en het raakt steeds meer mensen in hun dagelijks leven. Het hervormen van sectoren die op zich best efficiënt waren, leidt ertoe dat de financiële plussen die dat oplevert, worden omgebogen naar nóg meer bullshit jobs.

Graeber betoogt dat de toename van bullshit jobs samenhangt met de groeiende impact van de financiële sector. Dit verklaart ook waarom essentiële banen steeds meer onnodige taken bevatten. Om dit te begrijpen, gaan we terug naar de opkomst van het industriële kapitalisme. Ondernemers richtten zich toen vooral op de productie van specifieke producten, zoals landbouwmachines of ontbijtgranen. De bedrijfsleiders hadden in cultureel opzicht méér gemeen met de werknemers aan de lopende band dan met professionele investeerders en beursspeculanten. Hoewel ze financiële diensten gebruikten, stonden bedrijfsleiders toch wantrouwend tegenover de financiële sector, wat merkbaar was in de interne organisaties van bedrijven.

Rond 1970 trad er een verandering in, omdat de elites van de financiële sector en die van de managers, overheid en de bureaucratische toplaag, in feite fuseerden. CEO’s begonnen nu heen en weer te springen tussen bedrijven in totaal verschillende branches. De band tussen werkgevers en werknemers werd flexibeler en werknemers voelden zich minder loyaal naar hun bedrijf en werkgever. Om het gedrag van werknemers te monitoren en hun loyaliteit af te dwingen, werden bureaucratische pressiemiddelen ingevoerd.

Een belangrijke gevolgtrekking, die ook aansluit bij de praktijkervaring van de geciteerde ondernemer, is dat menselijke arbeid nu plaatsvindt binnen een systeem dat in theorie kapitalistisch is, maar in de praktijk heel anders functioneert dan wat begrepen en verklaard kan worden vanuit klassieke economische theorieën zoals die van Adam Smith, Karl Marx, Von Hayek en Keynes.

Wellicht vinden we een belangrijke aanwijzing bij de Franse theoreticus Guy Debord. Hij stelde in De spektakelmaatschappij (1967) dat de economie is overgegaan van ‘zijn tot bezit’ op ‘zijn tot schijnen’. Het geproduceerde product, wordt binnen het kapitalistische proces losgelaten en vervangen door representatie van dat product. Oftewel, niet het verwerven van bezit is nu de belangrijkste drijfveer van het kapitalisme, maar de handel in impressies, in sfeerbeelden, in ervaringen en status qua wat anderen van ons vinden. Dit verklaart de extreme aandacht voor marketing en PR, voor ideologische geurvlaggen op het werk. Het verklaart de groteske geldsommen die opgaan aan sociale media en aan CEO’s die net als feodale vorsten willen pronken met hun hofhouding, met hoeveel personeel zij onder zich hebben, los van hoe efficiënt het bedrijf opereert.

Kortom, Marx dacht dat het internationale handelsimperialisme de hoogste en laatste fase van het kapitalisme was, voorafgaand aan de uiteindelijke implosie. Maar er was nog een fase daarná, namelijk de productie en marketing van gebakken lucht. Graeber schiet dus tekort in zijn analyse van ‘bullshit jobs’; we moeten eerder spreken van een ‘bullshit economie’ die de voedingsbodem vormt voor dergelijke banen. In deze economie moeten ondernemers die iets tastbaars willen produceren en een positief resultaat willen bereiken, door bureaucratische en ideologische hoepels springen. Zéker de kleine zelfstandige wordt tot wanhoop gedreven.

Deze vernietigende situatie geldt helaas niet alleen voor multinationals, de overheid en mensen in loondienst. Neem nu een lunchroom-ijssalon in een dorp als Velp. Het is halverwege april en de zomer moet nog beginnen. Toch zit de zaak al vol met vliegen. De eigenaar kan hiertegen weinig doen: het ophangen van plakstrips om de vliegen te vangen is verboden onder het mom van ‘dierenmishandeling’. Als hij toch plakstrips ophangt, kunnen inspecties hem boetes opleggen van honderden euro’s. Dit is totaal ontmoedigend voor de motivatie om iets moois te creëren. Als ondernemer moet je dus ondernemen onder een regime dat eigenlijk niet wil dat jij onderneemt. Je zou dan een akkoordje moeten sluiten met de lokale burgemeester, om dit absurde beleid niet te handhaven in het belang van de gemeenschap die van de lunchroom gebruik wil maken. Helaas zijn er in Nederland geen gekozen burgemeesters en zijn de huidige burgemeesters afhankelijk van het partijkartel en de baantjesmolen. Wat kun je hier nog aan doen?

Jonge kinderen zijn meestal opgewekt wanneer zij ontdekken dat ze voorspelbare resultaten in de wereld kunnen bewerkstelligen. In dat stadium maakt het nog niet uit of wat ze bewerkstelligen ook nuttig is of een gunstig gevolg heeft voor henzelf. Simpelweg iets in gang kunnen zetten, biedt vreugde. Dit ‘plezier van het zijn van de oorzaak’ laat zien hoe essentieel het is, voor het zijn van een volwaardig mens, om een causale impact op de wereld te hebben. Experimenten laten ook zien dat, als het kind eerst plezier heeft in oorzaak-gevolg relaties in gang zetten, en als daarna die gevolgen worden weggelaten, het kind boos en verdrietig wordt en zich volledig van de wereld afsluit.

Hieruit volgt dat het geestelijk zeer schadelijk en ontwrichtend is voor mensen om een baan te hebben waarin iedereen doet alsof je invloed hebt, en alsof die invloed een relevante impact maakt, terwijl dit in werkelijkheid niet zo is. Als bedrijven werknemers gaan betalen voor hun tijd en aanwezigheid, in plaats van voor eenheden zinvol verrichte arbeid, zien we hoe de economie ten prooi valt aan perverse wisselwerkingen. De bullshit economie maakt de werknemer tot een pion in het machtsspel van een ander. Een pion die een verbeelding in stand houdt, een illusie van meer controle, efficiency en merkbekendheid. De arbeidsproductiviteit stijgt al jaren niet meer!

Doordat werk steeds meer onder protocollen wordt gebracht en wordt opgedeeld in compartimenten onder het mom van ‘efficiency’, is de oorspronkelijke betekenis van het begrip ‘zorg’ in dienstverlening aan het vervagen. In een zorgdienst is het normaal zo dat één persoon betaalt voor zorg. Daarbij gaat de ontvanger van het geldbedrag een overeenkomst aan, om ‘aan te voelen’ wat de betaler precies verlangt en verwacht, wat diens wensen zijn. De zorger raakt dus bedreven in het ‘aflezen’ van de emoties en intenties van de ander, terwijl hij die betaalt, dit omgekeerd niet hoeft te doen. Dit fingerspitzengefühl biedt sociale meerwaarde. Het maakt dat mensen die werken in een praktische zorgomgeving, vaak fijn zijn om mee te werken en mee om te gaan. Helaas verdwijnt dit emotionele kapitaal als een gevolg van bureaucratisering en digitalisering.

Voor een bondige samenvatting van wat er de laatste vijftig jaar met het kapitalisme is gebeurd, kijken we naar de Elephant Tea Factory aan de rand van Marseille. Dit was oorspronkelijk een zelfstandig bedrijf, maar werd overgenomen door Unilever, de eigenaar van Lipton, de grootste theeproducent ter wereld. Initieel werd de fabriek met rust gelaten en hadden de werknemers de gewoonte om aan de machines te sleutelen. Dit leidde in de jaren negentig tot verbeteringen die de productiesnelheid met vijftig procent verhoogden en daarmee ook de winsten.

In de jaren vijftig, zestig en zeventig was de consensus in de industriële wereld dat bij verbetering van het productieproces een deel van de hogere winsten terugvloeit naar de werknemers. Echter, vanaf de jaren tachtig gebeurde dit niet meer, doordat bedrijven werden overgenomen door managers die behoren tot een globale elite van beroepsbestuurders. Een medewerker van de theefabriek legde dit uit aan Graeber:

“Kregen wij wat van dat geld? Nee. Werd het teruggeïnvesteerd in de fabriek, voor meer arbeiders en meer machines? Ook niet. In plaats daarvan werden er meer kantoorklerken aangenomen. Toen ik hier begon te werken waren er slechts twee: de baas en zijn personeelschef. Nu zijn er zeven kantoormedewerkers die rondlopen en notities maken terwijl wij werken. Ze praten erover in vergaderingen en schrijven verslagen. Eigenlijk proberen ze hun eigen baan te rechtvaardigen en dat lukt maar niet.”

Doorgaans dient administratief personeel om de efficiëntie te verhogen. Hier had dit geen zin, omdat de arbeiders de efficiëntie van de fabriek eigenstandig al maximaal hadden verhoogd. Toch werden er kantoorklerken neergezet. Dit heeft dus niets met efficiëntie of productiviteit te maken maar alles met de veranderde rolopvatting van corporaties. Nu er geen gangbare praktijk meer is dat verhogingen van arbeidsproductiviteit zich vertalen in meer voordeel voor werknemers, is het hoogst haalbare dat je net genoeg doet om niet ontslagen te worden. Dit is dodelijk voor de arbeidsmoraal en heeft ook tot gevolg dat die taskmasters en box-checkers worden aangenomen om personeel te controleren. Helaas zijn de opbrengsten van de verhoogde productiviteit omgezet in peperdure gebakken lucht.

Wij concluderen dat deelnemen aan het arbeidsproces een vervreemdende ervaring is geworden. Is hier een praktisch advies aan te verbinden? Eigenlijk niet. Het individu kan er geen impact op maken en zal steeds meer worden blootgesteld aan geraffineerde vormen van gaslighting en manipulatieve nudging. Het meest zinvolle is om je zoveel mogelijk aan het arbeidsproces te ontrekken, totdat het weer een aantrekkelijke optie wordt. Dit laatste is evident niet uitsluitend financieel bedoeld.

Steun Sid Lukkassen via BackMe om dit werk mogelijk te blijven maken: https://sidlukkassen.backme.org/ Absoluut aan te raden is het om zijn werk te volgen via Telegram!

3 notes · View notes

keynewssuriname · 4 months

Text

Ontmaskering van de Greep van Hebzucht: Een Reis naar Humanistische Paradigma's

Door alleen de symptomen van systemische ongelijkheden aan te pakken, bestendigen de Verenigde Naties (VN) een oneerlijke wereldorde, waarbij zij de wereldwijd groeiende arme meerderheid negeren. Tot 25% van de mondiale overheidsuitgaven (ongeveer 13 biljoen dollar) gaat verloren door corruptie. Corrupte praktijken, waaronder uitbuiting van werknemers en ondeugdelijke belastingheffing, verergeren de ‘intermestische’ ongelijkheid op internationaal en nationaal vlak. Ondanks hun inspanningen slaagt de VN er niet in om onrecht effectief aan te pakken. Mijn op literatuur gebaseerd transdisciplinair onderzoek heeft nu echter de psychologische, fysieke en economische impact van de zelfgenoegzaamheid van de VN blootgelegd en biedt gerichte maatregelen om de onrechtvaardigheden van de wereldorde systemisch aan te pakken. Geen enkel land biedt zijn bevolking een waardig en duurzaam leven. Werknemers ervaren stress op een ongekend hoog niveau, terwijl boosheid, zorgen en verdriet nog steeds boven het niveau van vóór de pandemie liggen. En terwijl ongelijkheid de kloof tussen rassen en geslachten vergroot, koesteren bijna 9 op de 10 mensen fundamentele vooroordelen tegen vrouwen. De huidige internationale armoedegrens van 2,15 dollar per dag legaliseert een vorm van moderne slavernij door fundamentele menselijke behoeften zoals sanitaire voorzieningen, water en elektriciteit, evenals de groeibehoeften, te verwaarlozen. De afgelopen twintig jaar hebben vele landen te maken gehad met een vertraging van de productiviteit, waarbij de loongroei achterbleef bij de groei van de arbeidsproductiviteit. De bovengenoemde study recently published in Cogent Social Sciences onderzocht hoe de ‘intermestische’ zaken van de VN-lidstaten bijdragen aan het ontstaan, bestendigen en vergroten van ongelijkheden, evenals aan de daarmee samenhangende cognitieve processen. Ik vroeg me af hoe regeringen, regeringsautoriteiten en machthebbers konden handelen zoals ze wilden, terwijl ze zich steeds meer schuldig maakten aan corruptie, slecht bestuur en systeemfalen en toch weg konden komen met het doen van valse claims en beloften. En waarom ze überhaupt gesteund en blindelings gevolgd worden door grote groepen mensen. Om de duurzaamheid van de praktijken onder de VN te begrijpen, keek ik vooral naar de manier waarop hun acties de percepties en perspectieven van mensen beïnvloeden. Ik ontdekte dat autoritaire paradigma’s, voortgebracht door de enorme machten van de VN, valse concepten inprenten, het cognitief-affectieve functioneren verminderen en de menselijke ontwikkeling beperken, waardoor ze ontvankelijk worden voor de charmes, leugens en bedrog van politieke leiders. Het hele VN-systeem heeft een maffia-achtige machtscultuur aangewend die straffeloos in intermestische aangelegenheden kan opereren om de menselijke ervaring te controleren en autoritaire paradigma’s te genereren. Dit bevordert op zijn beurt psychologische gevangenschap, irrationele voorkeuren en negatief kuddegedrag en verdeelt landen zowel internationaal als nationaal. Dit is hoe de praktijken van de VN de percepties van de wereldbevolking omhullen en hun ervan weerhouden de confrontatie aan te gaan met de onrechtvaardigheden die zij bevorderen. En waarom de mondiale ongelijkheid sinds 2020 kon toenemen en systemische conflicten en corruptie kon blijven veroorzaken, democratieën kon uithollen en klimaatverandering kon veroorzaken. Dit is deels te wijten aan zelf toegebrachte psychologische gevangenschap. De bevindingen suggereren ook dat, ondanks het wijdverbreide machtsmisbruik door regeringen en bedrijven, het VN-systeem zich louter richt op het aanpakken van de symptomen in plaats van op de systemische oorzaken van onrecht. Onze wereldorde lijkt in een stevige greep te verkeren van hebzucht, structurele corruptie en ongelijkheid, waarin geld spreekt. Hierdoor kunnen politieke leiders handelen alsof zij eigenaar zijn van het land. Wat er op politiek vlak aan de top gebeurde, sijpelde door naar de lagere niveaus en stimuleerde het criminele denken. Het bedrijfsmodel van misdaadsyndicaten, dat de structuur van legale ondernemingen weerspiegelt, kreeg mondiale greep. De wet moet dus zijn tanden krijgen. De studie beveelt een scala van maatregelen aan om de systemische zwakheden van de VN weg te nemen en mensen in staat te stellen de onrechtvaardigheden aan te vechten. Deze systemische maatregelen pakken inkomens- en vermogensongelijkheid, slecht bestuur en bedrijfsmisbruik aan. Ze pakken ook hebzucht, corruptie en oneerlijke belastingheffing aan, die leiden tot ongezonde levensomstandigheden en mensen beroven van waardig werk. Een hele reeks maatregelen, waaronder het opnieuw evalueren van het lidmaatschap van corrupte staten en het officieel erkennen van staten met goed bestuur, zijn bedoeld om systemische uitdagingen aan te pakken en tegelijkertijd de waardigheid, innerlijke vrijheid en vertrouwen tussen mensen te bevorderen. Deze kwaliteiten kunnen cognitieve processen intermestisch wijzigen en een mondiale humanistische paradigmaverschuiving faciliteren, die de ontwikkeling van een vreedzame, rechtvaardige en duurzame wereldorde mogelijk maakt en een ‘all-lives-matter’ paradigma in stand houdt. Wanneer goed bestuur de constitutionele democratie aandrijft, raken leugens, bedrog, corruptie, de maffiacultuur, straffeloosheid en het verdeel-en-heers-spel achterhaald. Deze systemische oplossingen zijn geschikt, efficiënt en effectief voor het corrigeren van de huidige onrechtvaardige, oneerlijke en onethische verdeling van inkomen en vermogen door zowel de gevolgen als de oorzaken aan te pakken, en daardoor te leiden tot gedragsveranderingen die gelijke kansen en mogelijkheden, rechtvaardigheid en voorspoed voortbrengen. In tegenstelling daartoe, beslissen overheden zonder toestemming van het volk, welk deel van hun loon een loontrekkende of gepensioneerde voor zichzelf mag houden. Ook beslissen zij hoeveel overheidsfunctionarissen krijgen en hoe zij dit onder elkaar verdelen. Kan er een afschuwelijkere situatie of een meer onderdanige houding onder de mensen bestaan? Is de duivel gekleed in hebzucht? Dr. Roy I. Bhikharie, PhD DOI Read the full article

0 notes

regioonlineofficial · 8 months

Text

Het Nederlandse kabinet presenteert vandaag als een van de eerste EU-lidstaten een visie op generatieve AI. In de visie benadrukt het kabinet het belang van het ondernemen van actie met het oog op de mogelijkheden en uitdagingen van deze disruptieve en tegelijk kansrijke technologie. De visie sluit aan op verschillende al lopende miljoeneninvesteringen vanuit onderzoeksinstellingen, bedrijfsleven en overheden om Nederland beter aan te sluiten op de razendsnelle ontwikkelingen op het gebied van kunstmatige intelligentie. “We willen onze waarden en welvaart in Nederland behouden”, aldus coördinerend bewindspersoon (Digitalisering), Alexandra van Huffelen. “Het IMF becijfert dat in ontwikkelde economieën mogelijk zo'n zestig procent van de banen door AI wordt getroffen. Bestaanszekerheid in Nederland willen we niet alleen overlaten aan grote techbedrijven. Dit vraagt daarom om een overheid die ambitie en visie heeft, gebaseerd op publieke waarden en onze doelen: iedereen kan meedoen in het digitale tijdperk, iedereen kan de digitale wereld vertrouwen en iedereen heeft regie op het digitale leven. Door nu te bepalen waar we voor staan, houden we grip in de toekomst.” Niet langs de zijlijn blijven staan Minister Micky Adriaansens (Economische Zaken en Klimaat): “Het is belangrijk dat Nederland niet langs de zijlijn blijft staan rondom kunstmatige intelligentie. Zeker generatieve AI ontwikkelt zich meer en meer tot een van dé bepalende technologieën van deze tijd. In het dagelijks leven, maar ook bijvoorbeeld als toepassing in machines en in efficiëntere industriële systemen. Europa zal de achterstand ten opzichte van Azië en de VS moeten inlopen. Alleen als we zelf meer gaan investeren in AI-innovaties, hebben we de mogelijkheid om mee te doen én richting te geven aan de juiste en kansrijke ontwikkeling van de technologie in zowel onze maatschappij als economie.” Minister Robbert Dijkgraaf (Onderwijs, Cultuur en Wetenschap): “Om de kansen die generatieve AI biedt voluit te benutten moeten we inzetten op meer kennis en meer vaardigheden, Het gaat erom AI-talent te ontwikkelen en te behouden, zodat we generatieve AI kunnen ontwikkelen die voldoet aan Europese normen en waarden. Dit is ook van meerwaarde voor de digitale open strategische autonomie van Europa. We kijken daarbij ook naar investeringen in grootschalige wetenschappelijke en technologische infrastructuur, zoals supercomputers en rekenkracht, op nationaal en EU-niveau. Op deze manier willen we competitief zijn op het terrein van LLM's en andere vormen van generatieve AI.” De opkomst van Generatieve AI AI is een systeemtechnologie die grote impact heeft op alle domeinen en sectoren van onze samenleving, en zal alle beleidsterreinen van de overheid raken. Generatieve AI is een specifieke vorm van AI. Het helpt mensen bij het genereren van bijvoorbeeld tekst, computercode, beeld en audio en is nu al een krachtig verlengstuk van het analytisch en scheppend vermogen van mensen gebleken. Zeker sinds de lancering van chatbot ChatGPT eind 2022, en de introductie van andere generatieve AI-tools zoals Google Bard, Midjourney en DALL-E, is het gebruik van AI-onderdeel gaan uitmaken van het dagelijks leven van veel mensen in Nederland. Nieuwe acties kabinet Het kabinet vraagt de Sociaal Economische Raad (SER) om de impact van AI op de arbeidsproductiviteit, kwantiteit en kwaliteit van werk in kaart te brengen. Daarnaast zal de overheid campagnes gaan voeren om burgers uit te leggen hoe je gegevens kan beschermen tegen training van generatieve AI-modellen. Ook wordt de inrichting van een veilige en bruikbare publieke nationale AI-testfaciliteit verkend, starten er dit jaar vanuit AINEd InnovatieLabs publiek-private samenwerkingen, wordt er gestart met verantwoorde generatieve AI-toepassingen in concrete dienstverlening bij de overheid en komt er een Rijks AI validatieteam dat beschikbare AI-toepassingen gaat beoordelen op bijvoorbeeld non-discriminatie. Tot slot

zal het kabinet blijven inzetten op wetgevingsadvisering door toezichthouders over wettelijke kaders. Met de ontwikkeling van een eigen open taalmodel, GPT-NL, afgelopen november is het startschot gegeven voor het stimuleren van de ontwikkeling van (open) Nederlandse en Europese large language models, in lijn met publieke waarden. Uit de eerste financieringsronde voor Faciliteiten Toegepast Onderzoek (FTO) van het ministerie van EZK ontvangt GPT-NL hiervoor een bijdrage van 13,5 miljoen euro. Met het AINed-programma vanuit het Nationaal Groeifonds is er bovendien €204,5 miljoen beschikbaar voor kennis, innovatie en het toepassen van Nederlandse AI(-systemen). Kansen en mogelijkheden Generatieve AI zal grote impact hebben op economie, maatschappij en op zowel centrale als decentrale overheden. Er liggen kansen met betrekking tot productiviteitsgroei en nieuwe taken en verantwoordelijkheden binnen organisaties en in de economie als geheel. Ook kan het een bijdrage leveren aan de verbetering van interne organisatorische procedures en dienstverlening. Binnen wetenschappelijk onderzoek kan generatieve AI bijdragen aan het bedenken, verbeteren en versnellen van onderzoeksmethodes. Risico’s en uitdagingen Tegelijkertijd bestaan er zorgen over risico’s. Bijvoorbeeld dat generatieve AI leidt tot aantasting van ons manier waarop we informatie krijgen aangereikt en daarmee van invloed is op de democratie en onze rechtsstaat. Ook versterkt generatieve AI-technologie de al bestaande dynamiek in digitale markten, waarmee het risico op misbruik van marktmacht toeneemt. Zowel op de korte als lange termijn kan generatieve AI leiden tot het verdwijnen van werkgelegenheid. Daarnaast bestaan er zorgen over vooringenomenheid en selectiviteit die als gevolg van de gebruikte trainingsdata en modelparameters in de systemen verankerd kunnen zijn. Tot slot is Nederland op dit moment grotendeels afhankelijk van taalmodellen uit niet-Europese landen, wat nadelig kan zijn voor de innovatiekracht en het lange termijn verdienvermogen van Nederland. Uitgangspunten visie Met de waardengedreven aanpak heeft Nederland de mogelijkheid om voorop te lopen in Europa en met Europa in de wereld. Het kabinet heeft de ambitie om een sterk AI-ecosysteem in Nederland en de EU te realiseren waarin volop geïnnoveerd kan worden met verantwoorde generatieve AI. Dit doen we door samenwerking te stimuleren, bijvoorbeeld via de Nederlandse AI Coalitie. Daarnaast creëren we de randvoorwaarden voor de ontwikkeling en het, met behoud van onze digitale open strategische autonomie. Daarom stelt het kabinet vier uitgangspunten centraal. Generatieve AI in Nederland: Wordt op een veilige manier ontwikkeld en toegepast. Wordt op een rechtvaardige manier ontwikkeld en toegepast. Dient het menselijk welzijn en de menselijke autonomie. Draagt bij aan duurzaamheid en onze welvaart Van visie naar actie Om te zorgen dat we in Nederland verantwoord generatieve AI kunnen gebruiken, ontwikkelen en grip houden op de impact van deze technologie, presenteert het kabinet in deze visie 6 actielijnen. Door samen te werken met alle stakeholders, de snelle ontwikkelingen op het gebied van AI nauwgezet te volgen, passende wet- en regelgeving te ontwikkelen, het vergroten van kennis en kunde (in onder andere het onderwijs), door als overheid zelf (veilig) te experimenteren met generatieve AI én door sterk toezicht op AI, met handhaving waar nodig, kan Nederland vooraan staan bij de onvermijdelijke veranderingen in onze samenleving door generatieve AI.

1 note · View note

actuma · 2 years

Text

Arbeidsproductiviteit Nederland lager na corona, in eurozone hoger

De arbeidsproductiviteit in Nederland was in het tweede kwartaal van 2022 1,4 procent lager dan in het tweede kwartaal van 2019. In België en Duitsland was deze juist respectievelijk 2,3 en 1,6 procent hoger dan in het tweede kwartaal van 2019. In Frankrijk is de arbeidsproductiviteit 2,6 procent gedaald in dezelfde periode. Dit blijkt uit een analyse van het CBS. De arbeidsproductiviteit is het bruto binnenlands product (bbp) per gewerkt uur. In de periode tussen het tweede kwartaal van 2019, vóór corona, en het tweede kwartaal van 2022 is het bbp in Nederland toegenomen, maar aangezien het aantal gewerkte uren sterker is toegenomen, is de arbeidsproductiviteit afgenomen. In de eurozone is het bbp in mindere mate toegenomen dan in Nederland, maar doordat het aantal gewerkte uren in de eurozone minder is toegenomen dan het bbp, is de arbeidsproductiviteit 0,9 procent hoger dan drie jaar eerder. Bevolkingsgroei in Nederland groter Dat het aantal gewerkte uren in Nederland sterker steeg dan in de omliggende landen, hangt onder meer samen met een grotere bevolkingsgroei. Op 1 januari 2022 was de Nederlandse bevolking met 1,8 procent gegroeid ten opzichte van drie jaar eerder. In België, Duitsland en Frankrijk lagen deze percentages lager. Ook het aantal 20- tot 65-jarigen – de leeftijdscategorie waarin veel mensen werken – groeide in Nederland sterker dan in omliggende landen. In Duitsland en Frankrijk nam het aantal 20- tot 65-jarigen zelfs af door vergrijzing. De grotere bevolkingsgroei in Nederland kan de sterkere toename van het aantal gewerkte uren echter slechts gedeeltelijk verklaren. Ook het aantal gewerkte uren per inwoner nam in Nederland sterker toe. Dit geldt overigens ook voor het aantal gewerkte uren per 20- tot 65-jarige. In Frankrijk nam de arbeidsdeelname ook toe. Arbeidsproductiviteit vooral lager door overheid en financiële dienstverlening De toename of afname van de arbeidsproductiviteit wisselt sterk per bedrijfstak. Voor de arbeidsproductiviteit van bedrijfstakken wordt in plaats van het bruto binnenlands product de bruto toegevoegde waarde in basisprijzen gebruikt. In de bedrijfstak financiële dienstverlening zijn 11,3 procent meer uren gewerkt, terwijl de toegevoegde waarde met bijna 4 procent is afgenomen, waardoor de arbeidsproductiviteit is afgenomen. De bedrijfstak overheid, onderwijs en zorg is een grote bedrijfstak. Daardoor is de impact van de afname van de arbeidsproductiviteit van deze bedrijfstak op de totale arbeidsproductiviteit relatief groot. De afname van de arbeidsproductiviteit wordt voornamelijk veroorzaakt door een toename van het aantal gewerkte uren met 12,9 procent terwijl de toegevoegde waarde van de bedrijfstak 6,7 procent is toegenomen. Ook de bedrijfstak landbouw valt op. Door een afname van het aantal gewerkte uren met 11,7 procent en een toename van de toegevoegde waarde van 1,2 procent, is de productiviteit met 14,6 procent toegenomen. ]Bron: cbs Read the full article

0 notes

surveycircle · 2 years

Text

Tweeted

Respondenten gezocht voor onderzoek! Onderwerp: "Is er markt voor diensten die prestaties verbeteren van organisaties" https://t.co/FAWi9B0HWv via @SurveyCircle #verbeteren #prestaties #organisaties #arbeidsproductiviteit #omzet #kwaliteit #enquête #survey #surveycircle https://t.co/xxZPAJTMeB

— Daily Research @SurveyCircle (@daily_research) Oct 22, 2022

#IFTTT #Twitter

0 notes

office-deals-blog · 5 years

Text

Luctra Flex Aluminium

pDe Luctra Flex is gemaakt om in een kantoorruimte of huis te staan waar u op meerdere plekken werkt De Luctra Flex is gemakkelijk mee te nemen naar welke werkplek u dan ook heeft De strakke aluminium kleur zorgt er voor dat het niet alleen een praktische toevoeging is aan uw bureau Ook de uitstraling is strak en modern waardoor u een goede aankoop doet voor de kwaliteit van uw zicht maar ook uw uitzicht verbeterdp pDe bureaulampen van Luctra zijn ontwikkeld om de arbeidsproductiviteit te verhogen Ergonomie wordt steeds belangrijker en daar hoort de belichting van een werkplek ook bij Als de verlichting van een werkplek aangepast wordt op basis van de behoeften van de werknemer geeft dit een positief effect op de productiviteit Alleen het licht kan al een verhoging van 4 veroorzakenp h2Hoe werkt heth2 pIedereen heeft op de dag zijn eigen hoogte- en dieptepunten als we kijken naar energie De lampen van Luctra hebben de mogelijkheid om wit- en schemerlicht weer te geven Deze lichten zorgen voor het opwekken van serotonine deze stof heeft een positieve werking op de productiviteit De gehele lamp bestaat uit 4 componenten waarvan 2 rood en 2 blauw Deze faciliteren het biodynamische lichtp h2Waarom Luctrah2 pDe lampen van Luctra hebben een speciaal design waardoor de lampen goed afgesteld kunnen worden op iedere werkplek De beste plek voor een lamp is ongeveer zon 70 centimeter van uw werk af Normale bureaulampen kunnen deze afstand vaak niet bieden Daarnaast bieden de meeste kantoorruimtes ongeveer 550 lux lichteenheid Het is bewezen dat wij beter kunnen werken met een minimaal lichtniveau van 700 lux De lampen van Luctra bieden dit en zorgen er ook voor dat u uw eigen gepersonaliseerd programma krijgt Via de app Vitacore kunt u een eigen programma vaststellen waardoor u de gehele dag door de juiste lichteenheid ontvangtp h2Geen vaste werkplekh2 pEr zijn meerdere modellen te verkrijgen van de Luctra lampen Als u een kantoorruimte heeft waar u veel van plek veranderd zijn de lampen allemaal heel makkelijk te verplaatsen Ze zijn erg licht en dat zorgt er voor dat u altijd de juiste belichting heeft ook al zit u even op een flexplekP h2Specificatiesh2pEen kleurentempratuur van 2700 tot 6500 Kelvin brEen levensduur van minimaal 50000 uurbr 2 oplaad USB ingangenbr 4 verschillende LED spotsbr De afmetingen van de lamp zijn H 300 - 900 mm en bereik 100 - 700 mmbrAfmetingen lampvoet 250 x 250 x 8 mmp http://dlvr.it/RKMWCq

1 note · View note

peachykidd0 · 4 years

Text

Geld

Een tijd geleden had ik een gesprek met mijn vader over werken. Dat ik het niet voor mij kon zien om fulltime te werken, 40 uur per week. Het eerste wat mijn vader zei was dat ik minder zou verdienen en dus minder breed zou kunnen leven en mijn droombeeld van een groot huis met een tuin wel kon vergeten. Er werd ook een negatieve opmerking gemaakt rond parttimers.

Na dit gesprek zat ik een beetje in conflict met mijzelf en dacht ik dat ik een boel moest heroverwegen. Is parttime werken slecht of zwak? Mijn persoonlijke situatie zag er toen anders uit. Ik was zwaar overspannen en niet veel later zat ik in een burn-out. Toch sta ik, ongeacht hoe mijn gezondheid is, achter minder werken. Maar dan moet er wel iets veranderen.

Mijn pa had wel gelijk. Minder werkuren staat gelijk aan minder geld verdienen in deze maatschappij. Maar minder werken heeft juist veel voordelen. In augustus 2019 is er een onderzoek gedaan “Work Life Choice Challenge 2019 Summer” door Microsoft in Japan. In deze maand werd er 4 dagen gewerkt in plaats van 5 dagen. Op vrijdag was het kantoor gesloten en de fulltime werkgevers kregen betaald verlof tijdens de kantoorsluitingen.

Het onderzoek onderzocht de balans tussen werk en privé en was verder gericht op het stimuleren op productiviteit en creativiteit. Het resultaat was verassend positief. De arbeidsproductiviteit was 39,9% meer was dan in augustus 2018. En dat dus met 1 dag minder werken per week.

Naast deze arbeidsproductiviteit stijging bleek dat er 58,7% minder papier printjes waren gemaakt en elektriciteit consumptie was gedaald met 23,1%.

Ik kan mij voorstellen dat met een minder lange werkweek minder stress wordt ervaren. Je hebt meer tijd voor andere zaken die voor jou belangrijk zijn en je zit veel beter in je vel. Dit staat gelijk aan een betere mentale en fysieke gezondheid. Daarom ben ik sterk voor een 4-daagse werkweek. Je ziet steeds meer mensen overspannen en in een burn-out. Dit willen we juist zo veel mogelijk voorkomen.

In het kort. Er zitten veel positieve effecten aan een kortere werkweek. 4-daagse werkweken maakt men 40% productiever. Je kunt zeggen dat die gewerkte uren zelfs meer waard zijn dus het is niet vreemd om te zeggen dat deze parttime werknemer hetzelfde salaris kan krijgen als een fulltime werknemer. Nog beter zelfs als een kortere werkweek de norm wordt.

Eadicicco, L. (2019, 4 november). Microsoft experimented with a 4-day work week in its Japan office, and productivity jumped by 40%. Business Insider Nederland.

https://www.businessinsider.nl/microsoft-4-day-work-week-boosts-productivity-2019-11?international=true&r=US

Notitie: Na het schrijven van dit artikel las ik de eerste alinea en besefte ik dat we misschien als aller eerst de negatieve lading van parttime werken moeten veranderen. Zolang we daarop neerkijken gaan we het niet accepteren en zijn we nog steeds even ver van het doel.

0 notes

adriaanmeij · 4 years

Text

220 jaar rente

Rente heeft mij altijd gefascineerd. Ik begrijp niet precies hoe die tot stand komt. Ik begrijp niet waarom Centrale Banken voor rente geen maximumprijs kunnen vaststellen, zoals overheden dat met de broodprijs wel kunnen.

In ieder geval is de rente genadeloos. Ik herinner mij nog goed dat de Nederlandse Centrale Bank in 1970-1980 de rente liet oplopen tot maar liefst 15,8 procent. Banken en bedrijven failleerden. Toch is Jelle Zijlstra, President van de Nederlandsche Bank van 1967-1981, altijd geprezen om zijn strenge monetaire beleid.

Maar een rente van 15,8% stuwt inflatie ontzettend op (10% 1974 – 0% 1987) en is natuurlijk krankzinnig. Het omgekeerde gebeurt ook, dat prijsinflatie de rente opstuwt, maar minder direct. Het onderwerp trekt weer mijn aandacht omdat de rente nu ongekend laag is. Dezer dagen besteedt de eigenwijze website www.debicker.eu er aandacht aan. Michiel Bicker Caarten verwijst naar een prachtige rentekaart.

Naar verwachting van de Amerikaanse Centrale Bank blijft rente de komende drie jaar nog extreem laag. Niet alleen zijn er structurele factoren zoals vergrijzing en globalisering die de prijzen laag houden; er worden ook massieve kapitalen naar de markt gebracht om de economie voor instorten te behoeden en de deflatie te bestrijden. Recent onderzoek van de Bank of England suggereert dat – met schommelingen – de reële rente al sinds de Middeleeuwen op zijn retour is.

Redenen voor de daling sinds de jaren tachtig? Afnemende groei van de arbeidsproductiviteit, onder meer door toenemende informatisering. Met als gevolg minder loongroei en afnemende investeringen. Ook verouderen mensen met als gevolg minder geboorten, meer sparen, langer leven maar minder werken. Er is een theorie die zegt dat dit proces de reële rente omlaag drukt.

Daar komt bij dat de wereldwijde economische groei al decennia afneemt van 4,3% in 1961 tot 3% in 2018 in de OESO-landen. Deze vorm van afnemende groei is al eerder door Larry Summers besproken. Hij suggereerde de groeistagnatie te bestrijden met expansieve overheidsuitgaven en krijgt in zekere zin in deze coronatijd zijn zin, maar aangezien die uitgaven bedoeld zijn om de economische stagnatie door corona te pareren zullen ze geen bijdrage leveren aan de neergaande lange termijn trend.

De Amerikaanse lange termijn rente was nog nooit zo laag, maar viel tijdens de Tweede Wereldoorlog wel terug tot 1,7% bij een Amerikaanse staatsschuld die hoger was dan 100% van het BBP. Het duurde tot 1981 toen de rente 15,8% raakte. Zo hoog was die nog nooit geweest. De werkloosheid kwam op meer dan 8% in de VS. In die tijd trad in Nederland in november 1982 het Kabinet Lubbers I aan met een kleine meerderheid van CDA en VVD die de overheidsfinanciën hervormde, de werkloosheid begon terug te dringen en het sociale paradijs Nederland afschafte. De inflatie ging naar nul.

En nu, in 2020, zitten we met een gemiddelde rente (10 jaars USA Treasury) die met 65% daalt van 1,9% aan het begin van het jaar naar 0,7 % per eind september. Nederland krijgt geld toe op nieuwe staatsleningen. Waar gaat het heen? Zou juist de omvang van publieke uitgaven de rentedaling beïnvloeden, omdat die uitgaven in de welvaartstaat almaar gestegen zijn in procenten van het BBP?

Moet je meer naar private investeringen toe en minder naar publieke? Op de kaarten kun je zien dat cycli van rentestanden gemiddeld ongeveer 25 jaar duren. Als je 1981 als trendbreuk jaar neemt zijn we in 2021 40 jaar verder zonder dat zich een opwaartse trend heeft aangemeld. Maar andere bekende cycli, zoals die van Kondratief tonen een ander beeld dan dat van de rente omdat Kondratief zich vooral met het prijspeil bemoeide. Eigenlijk zijn de reële lonen sinds 1980 nauwelijks gestegen en nam de loonquote af.

Als de rente de komende jaren zo rondom nul blijft schommelen en de overheden miljarden blijven investeren in massieve investeringen zoals een hogesnelheidstrein naar Groningen om een kwartier te winnen en een open waterweg van Amsterdam via Groningen naar Bremen, van die megalomane projecten, dan zullen investeerders ook weer hun plannen moeten bijstellen wanneer obligaties geen soelaas meer bieden en effecten in de downturn gaan. Dan gaat het erom waar ondernemers, die tenslotte risico zoeken, zich op zullen richten. De lage rente hebben zij al.

#rente inflatie economie

0 notes

bockern · 5 years

Text

7 tips voor duurzaam ondernemen zonder budget

clubgreen.nl - Voor het groene nieuws!

Wil je best duurzaam ondernemen, maar ben je niet in staat daar extra budget voor uit te trekken? Oh – én ben je zelfstandige zonder personeel? Dan hebben we vijf tips voor je om met weinig middelen toch bij te dragen aan een betere wereld. Lees snel verder voor meer! Verschillende soorten belastingen. Kosten voor kantoorbenodigdheden. Allerhande verzekeringen. Nee – het lijkt ons safe to say om te zeggen dat je als zzp’er genoeg kosten maakt om duurzaam ondernemen eventjes naar de achtergrond te verdrijven. Niet dat je dat niet wilt. Maar voor het zogenoemde Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) is doorgaans budget nodig wat er niet altijd is. Toch is het wel degelijk mogelijk om met beperkte financiële middelen je steentje bij te dragen aan een verbetering van onder meer het milieu. Hoe dan? Nou – op déze manieren, bijvoorbeeld.

Tip 1: Scheid verschillende soorten afval van elkaar

Deze tip is voor de hand liggend, maar vaak genoeg zijn er ondernemers die thuis wél, maar op kantoor niet hun afval scheiden. Door onderscheid te maken in bijvoorbeeld papier, glas en batterijen doe je zonder al te veel moeite bewust mee aan MVO. Simpel, niet?

Tip 2: Werk vanuit huis

Thuiswerken is niet altijd even ideaal, daar waar het kan zorgen voor behoorlijk wat afleiding en verminderde arbeidsproductiviteit. Het vermindert echter wel het elektriciteitsverbruik, omdat je niet ook nog op kantoor de boel draaiende moet houden. Je kunt ook onderscheid maken in werkzaamheden: sommige taken doe je thuis, andere elementen van je werk voer je elders uit.

Tip 3: Plan afspraken handig in

Heb je meerdere afspraken op de planning staan en ontkom je niet aan het gebruik van een auto? Plan ze dan zo in dat je ze op één dag kunt afwerken, waardoor je niet nodeloos heen en weer rijdt.

Tip 4: Maak gebruik van het openbaar vervoer

Treinen en bussen zijn waar mogelijk een prima alternatief voor autoritten. Is er geen station in de buurt van de bestemming waar jij die dag moet zijn? Maak dan gebruik van een ov-fiets, te vinden op verschillende NS-stations.

Tip 5: Richt je op de lange termijn

Een snelle oplossing is doorgaans niet de meest duurzame. Daarom moedigen allerlei milieuorganisaties ondernemers aan om in lange termijn te denken, in de hoop dat dit uitmondt in een verhoogde mate van MVO.

Tip 6: Sluit toegangsdeuren

Het sluiten van de toegangsdoren tot je kantoor- of winkelpand is een effectieve manier om te besparen op energiekosten. Dit zorgt er in de winter voor dat je niet hoeft te stoken en houdt in de zomer koele lucht binnen. En dat is ook nog eens gunstig voor je portemonnee!

Tip 7: Let op het printgedrag

Needless to say: printen is niet altijd even duurzaam. Het loont daarom om communicatie zoveel mogelijk op de digitale manier te laten verlopen. En ontkom je écht niet aan een geprint document? Stel dan op z’n minst in dat beide zijdes van het papier worden bedrukt. Een kleine moeite met een groot effect. Meer tips rondom het bestaan van de zzp’er lezen? Check dan regelmatig de website ZZP Daily voor inspiratie voor ondernemers.

Het bericht 7 tips voor duurzaam ondernemen zonder budget verscheen eerst op clubgreen.nl.

Source: https://www.clubgreen.nl/7-tips-voor-duurzaam-ondernemen-zonder-budget/

0 notes

reliance31406crk · 5 years

Text

7 tips voor duurzaam ondernemen zonder budget

clubgreen.nl – Voor het groene nieuws!

Verschillende soorten belastingen. Kosten voor kantoorbenodigdheden. Allerhande verzekeringen. Nee – het lijkt ons safe to say om te zeggen dat je als zzp’er genoeg kosten maakt om duurzaam ondernemen eventjes naar de achtergrond te verdrijven. Niet dat je dat niet wilt. Maar voor het zogenoemde Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) is doorgaans budget nodig wat er niet altijd is.

Toch is het wel degelijk mogelijk om met beperkte financiële middelen je steentje bij te dragen aan een verbetering van onder meer het milieu. Hoe dan? Nou – op déze manieren, bijvoorbeeld.

Tip 1: Scheid verschillende soorten afval van elkaar

Tip 2: Werk vanuit huis

Tip 3: Plan afspraken handig in

Heb je meerdere afspraken op de planning staan en ontkom je niet aan het gebruik van een auto? Plan ze dan zo in dat je ze op één dag kunt afwerken, waardoor je niet nodeloos heen en weer rijdt.

Tip 4: Maak gebruik van het openbaar vervoer

Tip 5: Richt je op de lange termijn

Tip 6: Sluit toegangsdeuren

Tip 7: Let op het printgedrag

Meer tips rondom het bestaan van de zzp’er lezen? Check dan regelmatig de website ZZP Daily voor inspiratie voor ondernemers.

Het bericht 7 tips voor duurzaam ondernemen zonder budget verscheen eerst op clubgreen.nl.

Source: https://www.clubgreen.nl/7-tips-voor-duurzaam-ondernemen-zonder-budget/

0 notes

saulsplace · 6 months

Text

Stelt de Westerse mens te hoge eisen aan het leven?

In de moderne Westerse wereld worstelen velen met stressklachten, depressies en burn-outs. Soms voelt het alsof we te veel van het leven vragen en verwachten. Wat als we die verwachtingen zouden bijstellen, en ons vergelijken met zoveel mensen op aarde die gevangen zitten in uitputtend fysiek werk?

De zojuist geschetste denktrend gaat echter voorbij aan drie belangrijke punten. Ten eerste, de perverse motieven die inefficiënte sociaaleconomische systemen hebben om zichzelf in stand te houden en zichzelf als ‘onveranderlijk’ voor te stellen. Ten tweede, de grote invloed van de levensbeschouwing waarmee iemand opgroeit: is die houding open of gesloten, denkt men in kansen of ziet men slechts bedreigingen? Ten derde, de inefficiënte allocatie van arbeidsproductiviteit naar ‘bullshit jobs’. Als we deze drie aspecten aanpakken, kunnen onze levensverwachtingen naar boven worden bijgesteld.

Westerse zelfhulpgoeroes versus uitputtende arbeid in de derde wereld

De vraag die hier dus voorligt is of Westerse mensen – in het algemeen gesteld – te hoge eisen stellen aan het leven. Er zijn immers miljarden mensen op aarde die niet verder komen dan dagelijks te werken als schoonmaker of mijnwerker. Hier staat de betrekkelijk ‘verwende’ Westerse mens tegenover, met zijn coaches, zijn therapeutes en zelfhulpgoeroes. De Westerse cultuur lijkt zó in de ban van ‘naar jezelf op zoek gaan’, dat dit realistische perspectief op de monotone dagelijkse levensinvulling van miljarden mensen, wordt overschaduwd door de genoemde zelfhulpcultuur.

Dit lijkt juist, zolang je de situatie vanuit microperspectief beziet. De schoonmaker in een Egyptisch resort heeft inderdaad weinig keus dan om dagelijks verblijven schoon te maken. Als hij dit niet doet, eindigt hij bijvoorbeeld op een markt tussen de vliegen en kamelen, schreeuwend om de vluchtige aandacht van passanten. Een niet bepaald beter lot, en dus lijkt het een vaststaand feit dat de schoonmaker dagelijks moet schoonmaken, hoe uitputtend of monotoon dat bestaan ook moge zijn.

Maar als je uitzoemt, zie je dat dit perspectief niet juist is. We zullen de situatie nu vanuit drie invalshoeken benaderen.

De inertie van sociale systemen

De eerste daarvan is, het sociale systeem en hoe het sociale systeem zichzelf in stand houdt. Is het wel nodig om die kolenarbeid handmatig te blijven verrichten? Velen vrezen dat als je innovatie toepast, het dagelijks leefritme van mensen verdwijnt. En hoewel hun werk monotoon is en in sommige gevallen afstompend, zijn hun identiteiten ermee vergroeid. Het is bijvoorbeeld onzin om te denken dat iedereen met een cursus programmeren plots ICT-ingenieur zou kunnen worden. Bang voor disruptie en instabiliteit, is de leidende gedachte al snel: “We houden het maar zoals het is.” Terwijl in feite de innovatieve techniek zich er wel toe leent, om bij het afdoende wil anders te doen.

Basishouding en leidende mores

De tweede invalshoek is de leidende mores oftewel de basishouding waaruit alles aanvangt. Wat krijgt een kind mee in de opvoeding? Het maakt nogal wat uit wat die grondgedachte is: de basisintuïtie onder het maatschappelijk verhouden en het ‘in de wereld staan’. Leert het kind van de ouders dat het ongeveer alles kan bereiken als het zijn uiterste best doet? Leert het dat de overheid er is om zijn dromen en ambities te helpen verwezenlijken? Óf groeit het kind op binnen een fatalistische geloofsleer die het inprent dat alles door een goddelijke wil is voorbepaald, dat de maatschappelijke machtsverschillen overeenstemmen met een door God gewilde orde?

Binnen deze tweede invalshoek is veel te halen en te winnen. Waarom is Amerika, ‘de Nieuwe Wereld’, niet door de Ottomanen ontdekt en gekoloniseerd? Waarom is er in Amerika vrijheid, welvaart, innovatie, en een stuk minder in communistische en islamitische landen? Er moet een verband zijn tussen de positieve verwachtingen die liggen ingerold binnen het credo ‘Life, Liberty and the Pursuit of Happiness’, en de uiteindelijk positieve resultaten. Netto positiever althans dan in Iran, om een land te noemen.

Uiteraard is er wat af te dingen aan de absoluutheid van waarmee het liberale Westen nu wordt afgezet tegen islamitische en communistische landen. China kent niet al onze ethische beperkingen en kan in die zin technologie veel rücksichtslozer toepassen en daar weer andere voordelen uit trekken. Kijken we naar de VS, dan valt het lot op van ‘The Greatest Generation’: de generatie die opgroeide voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zij versloegen de Duitse Nazi’s en Japanse imperialisten en kwamen daarna thuis om te ondernemen en in het maatschappelijk welbevinden te investeren met tijd, geld en arbeid. De rol van de overheid was nog betrekkelijk beperkt; de leidende visie was toch vooral dat iedereen verantwoordelijk was voor zijn eigen geluk en zélf aan de slag moest. Dit was een goede omstandigheid om te ondernemen en welvaart te scheppen.

Zoemen we hier nu weer van uit, dan zie we dat de meeste mensen rust, ordelijkheid en regelmaat behoeven: een zekere status quo oftewel de gevestigde orde moet dit garanderen. Daarom kan die status quo niet al te veel fluctueren onder een overdaad aan maatschappelijke stijgingskansen. Dit leidt min of meer tot socialisme, namelijk het garanderen van het geluk van de bevolking met collectieve maatregelen. “De mensen moeten worden beschermd”, is dan het idee.

The Greatest Generation legde de basis van de welvaart, wat weer de voedingsbodem werd van een uitdijende overheid, die vervolgens de mensen tegen zichzelf begon te beschermen. Daardoor worden al die kansen weer ingeperkt en – vanwege alle bureaucratische rompslomp en het vereiste juridische specialisme – voortaan nog slechts voorbehouden aan een ‘select few’. Zoals mijn broertje ooit zei toen hij bijna begon te werken bij een bank: de generatie die nooit wat aan compliance heeft gedaan, dwingt ons nu om elke cryptotrade tot achter de komma boekhoudkundig vast te leggen.

Als je de maatschappelijke uitdagingen beziet – vergrijzing, mantelzorg, en nog een keur aan problemen gerelateerd aan immigratie, natuur, klimaat en monetaire inflatie – lijkt dit iedere hoop inderdaad bij voorbaat dood te slaan. De uitdagingen zijn immens en de arbeidspoel van echt competente mensen die op een niveau van excellentie functioneren, lijkt enkel te krimpen. In dit licht is het aannemelijk dat de verwachtingen van de Westerse mens – inclusief de voortdurende oproep om gelukkig te zijn en geen negatieve emoties in jezelf toe te laten of überhaupt te erkennen – inderdaad te hoog te zijn. Die verwachtingen zijn dan zelfs een bron van zelfbedrog, hypocrisie en geestelijke uitputting.

Inefficiënte toebedeling van arbeidskracht

Maar nu blijkt – wederom vanuit macroperspectief bezien – dat het totaal aan arbeid en creativiteit dat in de maatschappij bestaat helemaal niet efficiënt is toebedeeld. De allocatie is uiterst inefficiënt: steeds meer tijd gaat uit naar energieslurpende bullshitbanen, spreadsheets invullen en ander werk dat AI ook kan doen. Hofculturen, die vooral draaien om status en sociale spelletjes, zuigen zich vol met beleidsfunctionarissen en PR-managers, terwijl écht efficiënte sectoren die duidelijk iets bijdragen aan het leven, zoals de boeren, het leven onmogelijk wordt gemaakt. In plaats van kernenergie kiezen we voor inefficiënte windmolens. Voor elke uitkeringtrekker staan er meerdere coaches en controleurs op de loonlijst en alsnóg lukt het niet om al die administratieve achterstanden weg te werken op gemeentelijk niveau. Misschien omdat het geestdodend werk is…

Basisinkomen en tegenwerking door gevestigde belangen

Als je uitzoemt zie je dat de allocatie van arbeid absurde uitgangspunten volgt. En dat we wel degelijk veel meer welvaart kunnen scheppen en méér kwaliteit uit ons leven kunnen halen als we écht zouden willen. Zelfrijdende auto’s, om iets te noemen. Er zijn nogal wat gevestigde belangen die daar weinig in zien: autoverzekeraars en het CBR, bijvoorbeeld.

Basisinkomen is ook zoiets. Zullen mensen op de bank zitten en TV kijken? Of gaan ze excelleren binnen hun kracht? Überhaupt de vraag op deze wijze stellen, is véél te kort gedacht. Basisinkomen vergt namelijk een hiërarchie die het geld rondpompt en opnieuw in circulatie brengt. Zoals we de overheid kennen, zal dit weer gepaard gaan met regeltjes en structuren, die de scheppende impuls en de ondernemingslust dempen. Ook mensen ontlasten door bijvoorbeeld werk door AI te laten doen is niet genoeg: het individu dat aan het begin staat van een scheppende missie moet zich door de maatschappij verwelkomd voelen – aangemoedigd in plaats van tegengewerkt.

Recapitulatie en conclusie

Enfin, de doorsnee mens zal waarschijnlijk niet verder kijken dan het perspectief van die Egyptische schoonmaker of die Chinese mijnwerker. Maar daarmee houden we ons gevangen in onze eigen onwetendheid, omdat we niet voorbij het huidige systeem en de huidige voorspelbare zekerheden durven te denken. Durf je de gedachte van de omverwerping van het huidige systeem in jezelf toe te laten – durf je dat aan?

Hier komen we tot slot op de controlled opposition. Iedereen die ook maar enige tractie durft te geven aan een gedachte die de gevestigde maatschappelijke hiërarchieën in het geding brengt, zal met intimidatie, omkoping en verlokking binnen het gareel worden gebracht. Zo verstart en versteent een maatschappelijk systeem, totdat een ander systeem dat overschaduwt en voorbijstreeft. Zijn we terug bij de Ottomanen en de Nieuwe Wereld.

Volg Sid via Telegram en steun hem via BackMe! Schrijf je in voor Sids nieuwsbrief.

De gecrowdfunde documentaire over de gekozen burgemeester, gemaakt samen met Peter van Asselt, is voltooid! Schrijf u hier in voor de presentatie van de Gekozen Burgemeester documentaire – 27 april, toepasselijk op Koningsdag, Arnhem!

#column #sid lukkassen #politiek #westen #cultuur #controlled opposition #maatschappij #opinie #filosofie #ai #autonomie #robotica #bullshit jobs #revolutie

0 notes

aboutsmallfishingboats · 5 years

Text

7 tips voor duurzaam ondernemen zonder budget

clubgreen.nl - Voor het groene nieuws!

Tip 1: Scheid verschillende soorten afval van elkaar

Tip 2: Werk vanuit huis

Tip 3: Plan afspraken handig in

Heb je meerdere afspraken op de planning staan en ontkom je niet aan het gebruik van een auto? Plan ze dan zo in dat je ze op één dag kunt afwerken, waardoor je niet nodeloos heen en weer rijdt.

Tip 4: Maak gebruik van het openbaar vervoer

Tip 5: Richt je op de lange termijn

Tip 6: Sluit toegangsdeuren

Tip 7: Let op het printgedrag

Het bericht 7 tips voor duurzaam ondernemen zonder budget verscheen eerst op clubgreen.nl.

source https://www.clubgreen.nl/7-tips-voor-duurzaam-ondernemen-zonder-budget/

0 notes

sleepingaskingbrides · 5 years

Text

7 tips voor duurzaam ondernemen zonder budget

clubgreen.nl - Voor het groene nieuws!

Tip 1: Scheid verschillende soorten afval van elkaar

Tip 2: Werk vanuit huis

Tip 3: Plan afspraken handig in

Heb je meerdere afspraken op de planning staan en ontkom je niet aan het gebruik van een auto? Plan ze dan zo in dat je ze op één dag kunt afwerken, waardoor je niet nodeloos heen en weer rijdt.

Tip 4: Maak gebruik van het openbaar vervoer

Tip 5: Richt je op de lange termijn

Tip 6: Sluit toegangsdeuren

Tip 7: Let op het printgedrag

Het bericht 7 tips voor duurzaam ondernemen zonder budget verscheen eerst op clubgreen.nl.

Source: https://www.clubgreen.nl/7-tips-voor-duurzaam-ondernemen-zonder-budget/

0 notes

actuma · 2 years

Text

Arbeidsproductiviteit hoger in 2021

De arbeidsproductiviteit van de commerciële sector is in coronajaar 2021 met 2,8 procent toegenomen ten opzichte van 2020. Dit is de grootste toename in 21 jaar. In vergelijking met 2019 lag de arbeidsproductiviteit in 2021 0,7 procent hoger. In de zorg en de industrie nam de arbeidsproductiviteit het hardst toe, in de sector cultuur, recreatie en overige diensten nam de arbeidsproductiviteit juist af. Dit meldt het CBS op basis van nieuwe cijfers. De arbeidsproductiviteit is de toegevoegde waarde per gewerkt uur. In ontwikkelde economieën is de toename van de arbeidsproductiviteit op de lange termijn de belangrijkste bron van economische groei. In 2021 nam de toegevoegde waarde van de commerciële sector toe met 6,1 procent, terwijl het aantal gewerkte uren met 3,1 procent toenam. Dit resulteerde samen in een flinke stijging van de arbeidsproductiviteit (2,8 procent). De commerciële sector omvat alle bedrijfstakken behalve de overheid, het onderwijs en de handel van onroerend goed inclusief eigen woningbezit. De omvang bedroeg 80 procent van de totale toegevoegde waarde in 2021. Positieve bijdrage van meeste bedrijfstakken In 2021 droegen de meeste bedrijfstakken positief bij aan de ontwikkeling van de arbeidsproductiviteit. In de bedrijfstak landbouw, delfstoffenwinning, energie water en bouw en in de bedrijfstak informatie en communicatie en financiële dienstverlening was wel een lichte negatieve bijdrage te zien. In de onderstaande grafiek wordt de bijdrage van iedere afzonderlijke bedrijfstak aan de toename van de arbeidsproductiviteit voor de commerciële sector als geheel weergegeven. De saldo’s van de verschillende bedrijfstakken tellen samen op tot het totaalcijfer (2,8 procent). De bijdrage aan de toename van de productiviteit was het grootst in de zorg en de industrie. Beide bedrijfstakken hadden te maken met een licht negatief verschuivingseffect. In de industrie omdat het aandeel in de totale gewerkte uren van deze gemiddeld productievere bedrijfstak afnam, in de zorg omdat het aandeel in de gewerkte uren van deze gemiddeld minder productieve bedrijfstak juist toenam. Daar staat tegenover dat beide sectoren een sterke groei van de arbeidsproductiviteit binnen de eigen bedrijfstak hadden. Daardoor droegen zij uiteindelijk per saldo flink positief bij aan de toename van de arbeidsproductiviteit in de commerciële sector als geheel. Wanneer een bedrijfstak productiever is dan gemiddeld en het aandeel daarvan in het totaal aantal gewerkte uren toeneemt is er sprake van een positief verschuivingseffect, wanneer het aandeel van een gemiddeld productievere bedrijfstak afneemt is het verschuivingseffect negatief. Voor een minder productieve bedrijfstak dan gemiddeld zijn deze relaties tegenovergesteld. De bijdrage aan de toename van de productiviteit was ook positief bij de handel, het transport en de zakelijke dienstverlening. De groei kwam in deze bedrijfstakken vrijwel geheel voort uit een sterke arbeidsproductiviteitsgroei binnen de eigen bedrijfstak. De horeca, cultuur en zakelijke dienstverlening droegen ook positief bij aan de productiviteitsontwikkeling. Aangezien het aandeel van deze gemiddeld minder productieve bedrijfstak in het aantal gewerkte uren toenam was er wel sprake van een negatief verschuivingseffect. Ten slotte was er sprake van een lichte negatieve bijdrage aan de arbeidsproductiviteit in de bedrijfstakken landbouw, delfstoffenwinning, energie water en bouw en in de informatie en communicatie en financiële dienstverlening. Dit was in beide bedrijfstakken vooral het gevolg van een negatieve autonome groei. Bron: CBS Read the full article

0 notes