Tumgik
#cankill
dawn8459-blog-blog · 1 month
Text
Be sure you know what you are giving to your pets!
1 note · View note
zealctry · 3 months
Text
Over the years, the way I viewed and portrayed Hidan’s religion has evolved drastically (welp, it’s been over a decade now, so it was inevitable), so I thought I’d write a small update concerning key elements and fundamental principles, in no particular order.
Tumblr media
1. Indoctrination.   In all verses, Hidan’s relationship with Jashinism is based on cult-like brainwashing indoctrination and a direct result of purposefully-inflicted trauma. There was no cute pamphlet and deep conversation that led to a voluntary and effortless change in mindset. In all verses, Hidan’s introduction to and acceptance of Jashinism is a result of prolonged and relentless, physical and psychological torture that lead him to believe that pain is god and worship and that death is a blessing (and highly desirable). Dude was literally experimented on when he wasn’t even an adult. (also, he lives with PTSD every single day and doesn’t even know/understand the concept. would be highly offended by it, too.
2. Isolation.  Jashinism is highly isolatory and its belief system, in essence, serves to cut the practitioner away from any other potential associations, be they social circles, spheres of influence, or emotional entanglements of any sort (all of which may potentially threaten its principles). By setting the practitioner apart from others, it reinforces its own dogma (can’t be challenged if there are no possibilities for that challenge to even happen, you know).
Whilst not dissing other religious practices, it highly discourages emotional attachments to other people. . ..  including other practitioners of the same faith (you’re not allowed to trauma-bond, my pals, lest you suddenly have an epiphany and decide to revolt). You grow attached to another human being, either platonically or romantically? You gotta kill them – kill thy neighbourand all that. On the surface, this is the highest level of sacrifice you can possibly offer Jashin: what you most love. Deeper still, you’re basically further isolating yourself from others by either avoiding connections beyond the superficial (a very Hidan-esque thing! he’s quite sociable and pleasant, but he’s one of those people whom you realize you spent time with but don’t really know-know at all) or brutally severing them once they’re formed (also known as slaughter and human sacrifice!).
3. Jashinism & Suffering.  Similar to Buddhism, a precept of Jashinism is that (unenlightened) life consists of inevitable suffering. Birth is suffering. Aging is suffering. Sickness if suffering. Despair, pain, grief, attachment, desire is suffering. However, the release from suffering, in Jashinism, is death.
4. Pain is pure and good and grounding and leads to enlightenment. You should be thankful to and praise your pain.
5. Hidan doesn’t believe he is the bad guy. He doesn’t get his kicks out of just mindlessly skewering people (or himself, see the point above). In fact, he believes he is The Bestest Boi, and that his raison d’etre is holy and useful and good. He has surrendered his own death in order to serve humanity and Jashin, and bring enlightenment and, ultimately, death upon others. In that sense, he selflessly gifts his death to others. He’s such a good boi, Jashin loves him.
6. Immortality.  Hidan believes that he will be allowed to die only when he has accomplished all the tasks set out for him, and all of Jashin’s demands (he only has a loose idea of what these are, btw). He strives towards this goal. He’s not afraid of dying, but welcomes it. In the same breath, he doesn’t believe that anyone cankill him. . . .. except his god. Death is his fun lil’ treat and the carrot Jashin dangles at the end of the rope for him, so to speak.
7. Jashinism has many symbols and associations (as well as associated practices). A vague visual post can be found here.
8. Jashinism is absolutist in some of its commandments, but it is not monotheistic. Hidan will look at you oddly if you were to preach a monotheistic doctrine to him, or even insinuate it. He mayserve Jashin, but he does not acknowledge Jashin as the only deity to exist (and, in fact, Hidan will pray at various shrines and holds all faiths in high some regard).  Fundamentally, Hidan’s belief system is a mixture of Shinto, Buddhism, and Christianity principles/themes. I won’t really elaborate here, as if would take pages, but to understand Hidan’s beliefs, you must have some understanding of Shinto (a large part of his practices and beliefs revolve around it.)
In modern verses, Hidan’s parents are “born again” Christians. As a result, he is both well-versed in Christianity and, as a direct result of his upbringing,disdains it/holds it in contempt.
9. Jashism tag.
8 notes · View notes
yushan47 · 5 months
Text
Tumblr media
I do really appreciate someone cankill Many robot 。。by hand
7 notes · View notes
pomni-xddcc · 6 months
Note
what if ragatha had a chainsaw?? wouldn't that be coolw?
Tumblr media
I..yes. I'd agree. Yes. Mhm! Woman that cankill mhmm!!
11 notes · View notes
visualnovelboyfriend · 5 months
Text
b:i was liek if in that comic bwfore the blue stick figure comes out the black stick figures talked to by some ohter random fucking strangers they dont know (who work for the oppressing force too like famously so) who tell them tehy have to act super super super fucking aggro and evil so the blue stick figure cankill them and justify it because its so improtant to that protags development and angst and whatever and the balck stick figure goes Ok! i trust you and i believe this isnt a trick just to kill off the oppressed peopels revolution ! and wen t and let themself get killed. and all the writers are jerking each ohter off kissing sloppy with tongue because they think thsi is the most meta commentary on society ever. BTW you dont learn any of the reason behinf any of that or that it even happened like that utnil you get the dlc which aslo (on top of expanding on this insanely bigoted and stupid plot point) fucsk up the canon for every single other game entry to date for no reason. and you spent $40 on it.
2 notes · View notes
artofwill · 7 years
Photo
Tumblr media
Just left the homie @dazewst stacked! #artFestival ready!!! Let's get it! #lincolnparksandiego #artlife #muralmile #lincolnparkartsfestival #sandiegoartists #muralista #theinkandpaint #artwalls #sandiegohappenings #ucproject #IMMYOWNBLESSING #ART #mileofart #aerosol #spraypaint #cankillers #inkpaint
1 note · View note
rosecoveparentblog · 7 years
Photo
Tumblr media
I refuse to do it again. There will not be a second time, no matter how fucked up I feel, or how shitty my day is. I will always make sure you know your worth and how much you’re appreciated. And that you’re a beautiful human who deserves all the wonderful things that this world has to offer. ______________________________________ #grunge #asthetic #youngandfree #blackandwhite #astheticallybeautiful #fuckedup #neveragain #notalone #overthinking #cankill #youandme #newbeginnings #scaredaf #deadmoonclub #past #mistakes #hauntme #memories
0 notes
noreendyosa · 7 years
Photo
Tumblr media
did I?. 📖📚📃 #anxiety #stress #overthinking #CanKill #randomthoughts
0 notes
luxecankill · 6 years
Text
Tumblr media
The Versace Goddess
2 notes · View notes
lanebully · 3 years
Note
u hav a pretty damn good list there!!! do u have lead too? thats another fav, it takes quite a lot of it to kill someone but its interesting nontheless, and antimony is a similar deal :D im mostly only good at metal poisons but i do know about animal poisons as well! blue ringed octopi are an interesting one and platypi even more so, they have venom on their thumbs im pretty sure :D 🏝️
YEAH i have lists on anima lpoisons that cankill people but i havent looked into it yet, so far the categories are insects, spiders, scorpions, snakes, frogs and marine life, ive done research on how to poison people with historical references too such as the borgia family, theyd spread arsenic on entrails of slaughtered pig then letting it rot, turn the remains into powder called la cantarella and you can poison poeple by ingestion, if arsenic didnt kill the toxins from rotting entrails prolly would so its a good way of reusing corpses imo
0 notes
bilenmenemen-blog · 4 years
Text
Tumblr media
Yavru ben ve katipleri 😂 Cankiler 👑
0 notes
xenosagaepisodeone · 7 years
Text
whatthe fuck did you just fuking sssay ab out m e, you little bi tch? i’ll hae yyyou know ig radutted top fmy cass in theu na vy s als, and ’veeen involved in numerous secret rrrai ds on al-quaeda,and i have over 300 cofirme kills. i am trained in gorilla wafre nd i’m he top sniper in th etire us arme forces. you are nouthing to me bt just another target. i will wipe you the fuck out wit precision the lllikes f which hasss never be e n seen before on this eartth, mark my fucking ords. you think you can geat aawway with  saying tht sssit t me ove  the internet think again, fucker. as e speak i am contacting m  ecret etork of spies across the usa and your ip is being tace riggghtnw soyou better prpare for the storm, maggot. te stttorm  ht wipes ut heathic lttl thing youcall your lllife.  you’re fucking dead,  kid. i can be anywhere, anytime, and i cankill you in over seenhundre ways,and tat’s just with my bare hands. not oun ly am iextesively trained in unarmed combat but i have ccess to he ntire  arsena of the unted states m aine corps andi wil use it to its ful exteunt to wipeu our miserable as off theface of te continent, you little shi t. if only you c ould hae  knon whhhat  unholy retrbution your little clever” omment was about to brinnng downupoon you, mabeyou   would have held yur fuccking tongue.  but you couldn’t, you dddidn’t, and now you’re ppangg the price, you godam idiot. i will shit ury all over you and you will dron in it. you’r e fucking dead, kiddo,,,
156 notes · View notes
nilesea · 7 years
Quote
Yaşlı şehrin sokaklarını adımlıyorum. Yer gri, gök gri. Düşlerimin akışı gibi… Renkli bir atlastı düşler, üryan çocuklar koşarken bu yokuşları. Şimdiyse daha iyi tanıyorum bu sokakları. Çok yürüdük birlikte. Alınmadılar hiç tabanlarım çiğnerken onları. Taştan yapılar, alınmazlar. Bizlerse camdanız. Etten, kemikten ve de camdan. Kırılgan! Candan! Bu sokaklar da efsunlu bizim gibi. Her bir adımda daha da benziyoruz birbirimize; her adımda daha da hapsoluyoruz kendi iç küremize. Gelip çıkaracak birini arıyor bakışlarımız. Yok öyle biri! Kendi adımlarınla terk edebilirsin kendini; o da anca belki… Şeyh Nimetullah Veli’nin dediği gibi: bir adım at kendinin dışına, bütün yol o bir tek adımda! Pek yakında terk ediyorum bu kenti; kendimi, akışı değişmiş düşleri, olası sevgileri. Yeni kentlere, benlere, düşlere, olası sevgilere Mİ? Yok, yok, aya doğru iz sürmeli. Düşler ayın karasına varasıya, yelken açmalı geceye. Rüzgâr uğultusu, motor gürültüsü arasında adım sesleri. Usul, gürültüsüz, adım sessizleri. Yok ki aydınlık bir yüz. Ayın tamamı karanlıktır uzayın boşluğunda. Işımaz ay, bu sokaklar da öyle. Yüreğimden geliyor ışık, istersen takip et beni. Sakın güvenme ama ışığım nerede söner bilinmez, nerede terk ederim kendimi… Geceyi tanı, sen gecesin. Karanlığı tanı. Bırak tatlı hülyaları bir yana; bırak dostları, yoldaşları, yolu. Yalnızsın. Sen yaratacaksın yürüyeceğin yolu, seni yaratan olmadı ki. Doğmadın, ölmeyeceksin. Kurtar kendini bu ölümsüzlükten. Ölmeyi öğrenmek, kendini var etmektir. Tek yol var kendine giden. Her yol sana gider. Tek yol var kendine giden. Yürü o yolda. Gecede. Takip etme beni, düş yakamdan. Ben dibine vuracağım gecenin. Mağarama gidiyorum. Sen gelme oraya, gelemezsin. Kapıda beklemek neye yarar, kapı falan da yok ya! Mağaranın ağzında otur istersen. Yedi yıl otursan, bir kolunu da kessen ne fayda? Hoş geldin, seni bekliyordum ben de… ama yok sana sunabileceğim bir öğretim. Ölü doğmuştur her öğreti ve ben mezarlık bekçiliği yapmaktan vazgeçtim. Çekilmez oldu zombiler ve hortlaklar. Kapıyı üstlerine kapayıp çıktım, kendi başlarına hepsi şimdi. Bense gecenin yüreğine, bir gece bekçisinin peşinde… Onu arıyorum bu sokaklarda ya, vazgeçmiştir bekçilikten o da belki. Çekilir iş değil bir şeyleri beklemek. İnsan bekleyerek bir yere varamaz ki. Gel ya da git. Geleyim ya da gideyim. Ben buraya ait değilim. Hiçbir yere, hiç kimseye ait değil! Yok, yok, iyisi mi ben gideyim. Gideyim ya, bekleyip durmak niye? Hiçbir zaman geleceği yok bekçinin. Ne yani, çıkıp karşıma “Geldim işte, Karşındayım; etten, kemikten ve de efsundan” mı diyecek? Belki o bekleyiş anlamlı olan. Gelse her şey bitecek. İşte tam da bu yüzden gitmeli. Adım sesleri duyuyorum bak! Geliyor işte, şu köşede bir karaltı… Yok, yok, bekleyemem ben daha fazla. En iyisi gideyim. Geliyor; etten, kemikten ve de efsundan. Söyleyin ona, takip etmesin beni. Ya da etsin isterse, ben bende değilim ki! Gece akıyor. Bir köşe başında bir çöp tenekesi. Kara kediler, ak kediler, sarman kediler. Bir de mavi bakışlı gri bir kedi aralarında. Rızkını arıyor belli. Ürkütmemeye çalışarak geçiyorum yanlarından. Yine de kaçışıp inşaata giriyorlar. Karanlıkta gözler… Camdan… Kırılgan… Bir ürperti! Üşüyorum. Rüzgârı karşıma almış yürüyorum. Üşümeyi seviyorum. Bilinci açık tutuyor. Uyumuyor insan. Kargaları duyuyorum, bacadan tüten dumanı kokluyorum. Yürüyorum. Yalnız. Bir başıma. Öyle miyim sahiden? İki çift kedi patisi yok mu ardımda? Dönüp bakmıyorum. Korkuyorum. Piyona’ya gidiyorum ben. Sen bilmezsin orayı. Ben de bilmem aslında. Bir dağ olmalı Piyona. Ya da yitik bir şehir. Birileri gitmiş olmalı oraya. Oysa şimdi kimse yaşamıyor Piyona’da. Benim de yaşamaya niyetim yok. Oyunlar oynayacağım ve öleceğim sonra. Her oyuncu ölmek zorunda! Ölmek içinse doğmuş olmalı. İşte oyunun temel kuralı! Sonrası her oyuncu için farklı. Kaybedersin ya da kazanırsın ama sonuçta bir şey değişmez, korkma! Ya da kork, esas bundan korkmalı insan. Hangi sokaktan yürümeli şimdi? Nereye çıkıyor bu yollar? Bir yere çıktıkları da yok aslında, çıkmaları gerekmez. Yolcu için yol kendine gidiştir. Yürümek, ha o yolda, ha bu yolda… Bir gece bekçisini ararsın, mavi bakışlı gri kedilerden kaçarsın. Bir yere gittiğin falan yok aslında. Her şey oluştan ibaret, geriye kalansa müzik. Gecenin müziğini dinliyorum. Ben bu ritmi biliyorum. Yağmurun teneke çatılardaki tıkırtısını, miyavlamaları, havlamaları, şarapçı kavgalarını, kayıp oğlanın inlemelerini, gizli bir mezhebin sapkın yakarılarını tanıyorum. Tüm bunlar dışımda olduğu kadar içimde de. O yağmur damlası benim. Annem babam nerede? Ağlayan çocuk benim. Şu duayı dinle sevgili tanrım, en az OM’lar kadar derin, kutsaldır Elhamdülillah değin: Ben gecenin yankesicisiyim. Yıldız topluyorum gökyüzünüzden, ışığımı yitirmemek için. Sizinse ihtiyacınız kalmamış yıldızlara. Unuttunuz parıltıyı. “Oysa şu kirden tenimiz değiliz biz, içerilerde bir yerlerde altından günçiçekleriyiz hepimiz.” Yakın öyleyse günçiçeği tarlalarını, ışısın yeryüzü. Yanın günçiçekleri; tılsımlı başaklarınız serpilip büyüyecek kavruldukça. Yürüyorum gecenin koynuna. Gece alımlı bir sevgili, çağırıyor beni. Saçını yıkamış, tenine ıtırlar sürmüş, davet ediyor kara yarığına. Dilenciler, sokak çocukları, cankiler iyi bilir o yarığın derinlikerini. Devingen, on bin türün anası, şeytanın arka bahçesi. O yarığa bırakır tüm elem tohumlarını. Karanlık döller sevgilim geceyi. Sokaklar sıcak. Kaldırımlar düşenlerin kanıyla ıslanmış, koyu, kirli. İmdat çağrıları, haykırışlar… Mühim değil sandık. Hoyrat şehirle kavga dövüşte kovulmuş meleklerdi her biri. Saf alevden olma bitirim çocuklar. Gözden uzaktılar. Ölümcül kara günahtılar. Kaybolmuş damarlarda asi yangındılar. Ve peygamberler bıçakladı çocukları, esrar içip seviştikleri için “future”suzca. İrem bahçesinde de öyle yapmaz mıydık? Eski günlerde… Baba gururlu, günahkâr evlatlarını kovmadan önce. Şimdi yere yığılmış soluyorlar, gecenin “rahman ve rahim” koynunda. Bizse dönüp bakmadık bile. Ailelerimiz vardı. Gülümseyince dişlerimiz bembeyaz parlardı. Akan kanları ile boyadı onlar rengi gitmiş yüzlerini. Aşk namazı için son abdestlerini yine kanları ile aldılar. Savaş çığlıkları atmadılar, göğe yakardılar: “Affet onları, affet! Melik tavus da ne yaptıysa sana aşkından yapmadı mı? Dert etme bizi. Biz mutlaka geri dönenleriz, sana ulaşanlarız. Dönüyoruz işte yine yuvaya. Biz senin yaramaz çocukların, ele avuca sığmayanlar, biraz şeytan tohumu saçtık dünyaya. Geliyoruz, ateşinde yanmaya…” Ve böyle verdiler son nefeslerini izbe bir kuytuda. Kimse duymadı. Sinemalarımız, televizyonlarımız vardı. Çocuklarımız emaili bir kuş sanırdı. Onlarınsa son sevişmelerinin meyveleri, iblisin piç dölleri, yürüyorlar yeryüzünde neşe içinde. Bir yarıları karanlık, bir yarıları aydınlık içinde. Babaları gibi serseri, imanlı, yürekli… Peri anaları gibi güzeller güzeli… Geliyorlar ateşle ve kanla. Geç kalındı, açılmalıydı, sonsuzluk kapıları. Geliyorlar düşle ve öfkeyle. Başınıza yıkacaklar dünyayı. Benim de içimde o karanlık. Kaç zamandır yürüyorum bu yollarda; gözlerim kanla dolu, ruhum yorgun. Bu gece mi başladı, asırlar mı oldu bilmiyorum. Yok, çok oldu kendimi terk edeli. Çok seviştik bu doyumsuz kara fahişeyle. Ruhum, benim döllerim ve onun gelişleriyle dolu. Boğuluyorum bu kara yarığın içinde. Yanıyorum sevişmelerimde. Yanıyorum her sabah küllerimden doğmak üzere. “Ateşi bilmek için ateş oluyorum…” ben de. Bilinmeze yol alıyorum. Yalnızım şimdi, bomboş sokaklarda. Hırsızlar var bu sokaklarda, biliyorum. Onları görmüyorum ama gökyüzünden yıldız toplayan hırsızlar var, biliyorum! Peki, nerede gece bekçisi? Durdurmayacak mı bu çeteyi? Onu arıyorum. O beni aramıyor mu? Ah, peşimdeki patiler… Mavi, camdan gözler… Korkmam gerekmez mi? Yağmur hızlandı. Kaçmalı ya da tadını çıkarmalı. Bir dam altına saklanmalı. Çünkü durduramazsın yağmuru gökyüzü tükeninceye. Bir inşaata giriyorum sıkıntıyla. Bir duvarın dibine çöküyorum. Küller var yerde. Az ilerideki çöp tenekesinin yanında şarap şişeleri çarpıyor göze. Bu akşam burada sapkın bir ayin vardı. İnşaat falan değil burası, yitik bir tekke. Hani canlar nerede? Kapı yok, dam yok… Tılsımlar nerede? Büyülü ruhlar, esrik yakarılar… Küçük kara tekkede gri mırıltılar… Bir çift cam… Donuk… Karşımda bana bakan… Ağlıyorum. Hıçkırıklar boğuyor sesimi. Hırıltılar… Mırıltılar… Mışıltılar… Bir dağ var, ona tırmanıyorum. Sabırla, acıyla dağa tırmanıyorum. Ve tam zirveye varmışken bir dalga geliyor yukarı, yutuyor beni. Zihnimde bir şimşek… “Zirveye vardığında devam et tırmanmaya…” Gözlerimi bir inşaatın sarhoş bedeninde açıyorum. Bu düşü ben bu gece mi gördüm? Yoksa çocuk muydum daha? Üryan mı gezerdim bu sokaklarda? Ne zaman uyandım, neden uyandım ben sonra? Beni uyandıranı görüyorum. Mavi bakışlı gri bir kedi dikiliyor yanı başımda. Yanaklarımda ılık yalayışların hissi. Ta içime bakıyor bekçi. Ne varsa orada görüyor. Umutlarımı, korkularımı, korkuluklarımı, yolculuklarımı, düşlerimi, geceyi ve tüm kaçıklığı. Dayanamıyorum bu bakışlara. Boşanıyorum. Yağıyorum. Bekçim yürüyor. Ben de kalkıp peşinden yürüyorum. Ayaklarını görüyorum, başı yukarılarda. Telaşlı, yalpalayarak gidiyor. Sanki birinden kaçıyor… Sanki birini arıyor… Gerinip miyavlıyorum. Geride bir yangın başlıyor. Bir mabet daha kül oluyor. Bir şehir yanıp tutuşuyor… Benliğimdeki karanlığı disiplin etmedim hiç. Kimi zaman o benim peşimdeydi, kimi ben peşinden gittim onun. Şu an bu sokaklarda artık ne ben onu izliyorum ne de o beni. Kol kola yürüyoruz. Yan yana. Yana yana… Evet, ben kundakladım o tekkeyi. Onun bedeninde konakladım çünkü. Dayanamazdı düşlerime. Dayanamadım düşüşlere. Ve dönüp sordum karanlığa: “Söyle şehirleri terk edenler nereye gider?” Ve ışık olsun, dedi karanlık. Karanlığın içinde bir ışık oldu. Minik fosforlu bir peri, bir ateş böceği ışığın içinde ses oldu: Güney yıldızları parlıyor mu gecede? Hülyalı ışıklar dökülüyor mu balkonlara, pencerelere? Şimşek şimşek Zen zihninde. Ne can kalmış, ne ten. Uykularından uyanan duvarlar dans etmeye başlayınca yılışık kara kentlerde ve binalar kalçalarını sallayınca ve alevler sarınca şehri… Nereden geldiyseniz oraya gidin, lan! Dönme vaktidir ağaçların yüreğine! Çıplak güneşte, nehirden su içmek gerek bize. Çiçeği görme vakti şimdi. Ömrünün en saydam belirsizliğinde, sevişmeli Doğada gökyüzü ile… Tüm yapılar yıkılırken, höyükleri terk etmeli. Çılgınca bir ateş içimizde, “öldük ve yaşıyoruz” demeli. Hoşça kalın tavanı yıldızsız yataklar, düşsüz uykular, soğuk yuvalar. Çelik patlayacak, taş un ufak olacak. Ne kapı kalacak, ne pencere. Ve ben gidiyor olacağım sonsuz çayırlarda dalga dalga akarak, rüyanın ve neşenin esrik dilini öğrenmeye. İnan Mayıs Aru
5 notes · View notes
elifswifi · 7 years
Audio
Selam cankiler👋🏻 🎤-Bu şarkı çok güzel öneririm ve Yuna'nın da şarkılarını çok beğeniyorum hepsi çok mütüşmel 🎧-Bugünlük bu kadar gönderi yeter elim ağrıdı resmen fjfjjffj -🎼- #qotd: çaldığınız enstrümanlar #aotd: keman 🎻, gitar 🎸, piano 🎹
1 note · View note
elultimoplanb-blog1 · 5 years
Video
JUICY BAE CANKILL 'xd' SS19 by COCONUTSCANKILL X STUNNIN AF (noeditbitch2) via @lajuicybadass @coconutscankill @hood.barbie @alisilvr #lshn https://www.instagram.com/p/Bv804aEnQJK/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=176lnsxpgc5gh
0 notes