Tumgik
#cao shui
dedoholistic · 9 months
Text
Il Salotto Virtuale di Maria Teresa De Donato su Mobmagazine presenta:
“I Fiori dell’Impero – di Cao Shui” ǀ Recensione di Maria Teresa De Donato
2 notes · View notes
stardust-falling · 1 year
Text
Explain your choice in the tag if you'd like! For the three unnamed peaks, I've used my original fan-peaks that I use in my fic writing :>
100 notes · View notes
vodkassassin · 11 months
Text
Hm
i wanna… draw all the peak lords in fancy dresses
Everyone immediately pls send me what dresses you think suits each peak lord best.
We have 12 fancy outfits to chose here:
1. Yue Qingyuan, M, sect leader and peak lord of Qiong Ding peak, the peak over general affairs and ruling.
2. Shen Qingqui, M, peak lord of Qing Jing peak and chief strategist of the sect. Qing Jing is the scholarly peak that focuses on teaches the Four Arts.
3. Wei Qingwei, NB (hc), swordmaster of the sect and peak lord of Wan Jian peak, which crafts swords and teaches the art of the sword and where all sect disciples go to obtain their spirit sword.
4. Shang Qinghua, M, lord of the logistics peak An Ding peak. All senior An Ding disciples live in houses called Leisure Houses. An Ding takes care of day to day functioning of the sect, like budgeting and agriculture and trade and etc.
5. Qi Qingqi, F, peak lord of Xian Shu peak, and all female-peak. Girls Only club, HC: this peak trains its disciple in espionage and information gathering. They work closely with An Ding for this reason.
Since QQQ is the only female peak lord she will be wearing a fancy suit (bc women in suits just hit me like 👌🏻 mmyeah )
6. Liu Qingge, M, peak lord of Bai Zhan peak, the war division of the sect that focuses on training its disciples in the martial arts.
7. Mu Qingfang, M, doctor and peak lord of the medical peak, Qian Cao. All disciples take a HC svsss version of the hippocratic oath and focus their skills on healing.
8. Kang Qingxiu, M, lord of the all-male Ku Xing peak. Boys Only club to Xian Shus’s Girls Only. It’s disciples live a monk-like lifestyle. Kind of like nuns, but male?
9. Shui Qingyu, M, peak lord of the brewery peak, Zui Xian. They brew the sect alcohol. HC: also creates disinfectants for Qian Cao... etc.
10. Chang Qingzhi, FtM, peak lord of the talisman and array production and research and development peak, Fa Ming. They produce most of the sects wares in terms of talismans and cultivation arrays, working closely with Qing Jing to also produce cultivation manuals.
11. Ju Qingsong, M, peak lord of Yang Shou (beast tamer peak). This peak is foremost on monster and creature knowledge, but also trains spirit animals such as dogs and cats and horses. They also rear cattle for produce, such as cows and sheep.
12. Rong Qingsheng, M, peak lord of Kong Tian, the agricultural peak. They produce most of the sect’s food and fiber (for weaving and paper making and what not), and sell their produce to the world for profit for the sect. They work closely with the beast taming peak for animal produce as well.
20 notes · View notes
moononmyfloor · 2 years
Text
A Compilation of Chinese Period drama OSTs that are inspired by Classical Poetry- Part 3
Part 1, Part 2
.
More in Confirmed List
8. The Long River
"Life Passes Like a Dream (浮生若梦)" (Ending theme) by Li Bai, performed by Wang Zhenhua
youtube
.
9. Oh My General (2017)
Yang Lin [杨蔺] - Pride of the Fishermen [渔家傲] by Fan Zhongyan
I couldn't find a way to share an mp3, but you can find it here and listen from there.
.
10. Dream of the Red Chambers (1987)
Tumblr media
Source
Tumblr media
Source
Sadly I couldn't find any other songs he composed based on the original poems for the drama, except the one below. If you know more, please do share! 🥺 🙏
Burial of Flowers
youtube
A famous cover by Tong Liya
I highly recommend listening to this chilling cover done for the kiddie drama version of Red Chambers as well.
.
11. Romance of the Three Kingdoms (1994)
滚滚长江东逝水 Gǔngǔn Chángjiāng Dōngshì Shuǐ (The Billowing Yangtze River Flows East) by Ming Dynasty poet Yang Shen, performed by Yang Hongji
.
短歌行 Duǎngē Xíng (A Short Song) by Cao Cao; performed by Yang Hongji
Extra: Rendition of the same scene in Three Kingdoms (2010) with Eng translation and in Advisors Alliance (2017)
youtube
.
子夜四时歌 Zǐyè Sìshí Gē (The Midnight Song) Lyrics adapted from a Southern Dynasties era poem; performed in a Wu accent. Played during Liu Bei and Sun Shangxiang's wedding scene in episode 43. Source
A translated fanvid
youtube
.
七步诗 Qībù Shī (The Seven Steps Poem) by Cao Zhi; performed by Liu Huan
(Aka the Bean Poem. Here's a nice comparison of the same scene in different dramas by another Tumblr user!)
youtube
.
丈夫歌 Zhàngfū Gē (A Song for Men) by Luo Guanzhong; performed by Lü Jianhong
youtube
.
There are more but this is all I was able to find :(
.
12. The Advisors Alliance (2017)
In the same spirit (their version of Duan Ge Xing is already shared above),
十五从军征 At Fifteen I Joined the Army on Expedition by unknown Han dynasty poet, performed by Jin Yushan (金语衫) (not sure, Wikipedia says Jin Yubin) Here's a cartoon version as well.
The thumbnail of the vid is incorrect for some reason btw. It's from AA not 3K.
youtube
.
怨歌行Yuan Ge Xing (Song of Regret) by Ban Jieyu, performed by Yeung Tung & Lu Moyi
.
13. My Fair Princess (1998)
Tumblr media
youtube
.
14. Shaolin Wendao (2016)
Not a poem, but the ost is made out of the Mahayana Buddhist Sutra Da Bei Zhou/Great Compassion Mantra/Nilakantha Dharani.
This was one of the first songs I have listened on YouTube, even before I started watching Cdramas etc. It has always brought me great sense of calm and peace. Only recently, more than like 5 years later I finally found out where it is from.
Da Bei Zhou (大悲咒) by Jing Shan Yuan (敬善媛)
The scene from drama
Full ost:
youtube
.
15. Journey to the West (2011)
Similarly, the opening ost was taken from the mantra of the Mahayana Buddhist scripture Heart Sutra.
Xin Jing (心经) performed by Yang Xiaolin
youtube
.
My other posts
85 notes · View notes
turuin · 7 months
Text
Forse adesso, dopo quasi dieci anni, sento questa casa mia davvero mia e inizio a capire che tutto questo disordine è un rilfesso del disordine dentro la mia testa. Non so nemmeno se posso dire che la mia testa è disordinata, è più un discorso di : ci sono mucchi di cose, di ogni genere, in ogni angolo, senza un posto giusto o una collocazione. Proprio come in casa, so dove trovare tutto, ma obiettivamente è il caos, e per spostarsi da una stanza all'altra, a volte, bisogna scavalcare oggetti sul pavimento, mucchi di roba, appiattirsi alle pareti. Non molto feng shui, lo ammetto. Ma è così. Così, mentre penso alle incombenze quotidiane, il mio cervello vaga altrove; mentre suono, il mio cervello pensa ai servizi; mentre lavoro, il mio cervello mi riepiloga tutti i motivi che mi spingono a fare quello che faccio anche se non lo amo. Ma anche: mentre guido mi viene in mente una cosa che ho fatto vent'anni fa. Mentre parlo con qualcuno, mi viene in mente un film che ho visto, o cose che solo io posso capire, come quando una volta, quando vivevo a Roma, ascoltavo la radio e c'era "I Am Mine" dei Pearl Jam con la sua intro e il bus stava arrivando alla fermata e io sono salito sul bus ESATTAMENTE all'attacco della strofa, o quell'altra volta che ho fatto fino all'università, in via Salaria, tutto il percorso ascoltando "Babe, I'm Gonna Leave You" dei Led Zeppelin e sono arrivato davanti alla bacheca dei risultati dello scritto di Economia Politica proprio sull'accordo finale del pezzo (passato con 21, accettato senza orale, I regret nothing). Mentre parlo di altre cose, a tavola, mi viene in mente che in catanzarese c'è un verbo perfetto per chi passa il tempo a cazzeggiare e non fare nulla, ed è "paparijara", letteralmente "papereggiare". Prima, ho avvertito un'ondata di familiarità da questo appartamento, e ho pensato che forse dovrei davvero prendermene un po' più cura, e forse un po' di quell'ordine entrerebbe anche nel mio caos, dove ogni idea fa il pogo come facevamo noi ai concerti negli anni 90 (ma si chiama ancora pogo?). Ho contemporaneamente pensato che dovrei decidermi a entrare nella mia testa, aprire le finestre, spazzare via un po' di polvere e fare lo spazio giusto per sedermici dentro a gambe incrociate, schiena contro schiena con la mia ombra sempre vigile e attenta, e lasciare passare un po' d'aria. Ma c'è un calore ed un senso di vissuto, una voglia di stare sotto le coperte e un'idea di letargo che, pur uccidendomi silenziosamente, fatico ad abbandonare. Spero nella primavera, in questo anno che non ha conosciuto l'inverno.
13 notes · View notes
faededaway · 9 months
Text
Characters from SVSSS (scum villain's self saving system: (character list for SVSSS)
Cang Qiong Mountain Sect
(there are 12 peaks/ as in there are 12 different groups that together make Cang Qiong Mountain Sect. Not all of them are mentioned in the novel. Some are only mentioned as a collective)
- Sect Lord : Yue Qingyuan (Zhangmen-shixiong )
Qing Jing Peak (sect that focuses on literature with martial arts and other stuff)
- Shen Yuan - Shen Qingqui (peak lord)
[our MC]
- Luo Binghe [MC of Proud Immortal Demon Way]
- Ming Fan (Shen Qingqui's disciple, Binghe's senior)
- Ning Ying Ying (calls Binghe A-Luo)
Wan Jian Peak
- Wei Qingwei (peak lord)
Bai Zhan Peak (peak that roughhouses more than others. Beat first, speak later)
- Liu Qingge (Liǔ Qīnggē, “Willow, Clear Song”)
• Role: Bai Zhan Peak Lord, Liu Mingyan’s older brother
- Ji Jue (a disciple)
- Yi Shui (a disciple)
Qian Cao Peak (healer peak)
- Mu Qingfang (木清芳, Mù Qīngfāng, “Wood, Clear Fragrance”)
• Role: Qian Cao Peak Lord
Xian Zhu Peak (the women only peak)
- Qi Qingqi (齊清萋, Qí Qīngqī, "Even, Clear Luxuriant")
• Role: Xian Zhu Peak Lord
- Liu Mingyan (柳溟煙, Liǔ Míngyān, "Willow, Drizzle Mist")
• Role: Xian Zhu Peak disciple, Liu Qingge’s younger sister
An Ding Peak (logistics peak)
Shang Qinghua (尚清華, Shàng Qīnghuá, "Still/Esteem, Clear Flower")
• Role: An Ding Peak Lord, real world penname Airplane Shooting Towards The Sky
Zhao Hua Temple
- Master Wu Chen
- Abbot Wu Wang
Huan Hua Palace
- Palace Master (I couldn't get his name, he was mostly referred as Palace Master)
- Palace princess (I couldn't catch her name either)
- Gongyi Xiao (公儀蕭, Gōngyí Xiāo, “Public Ceremony, Mournful”)
• Role: Huan Hua Palace disciple
- Qin Wanyue (秦婉約, Qín Wǎnyuē, “Graceful & Subdued”)
• Role: Huan Hua Palace disciple; Wanrong’s older sister, one of Luo Binghe’s harem members in the original novel
- Qin Wanrong
• Role: Huan Hua Palace disciple; Wanyue’s younger sister, one of Luo Binghe’s harem members in the original novel
- All Ma - a disciple
- Su Xiyan [spoiler]
San Mayou temple:
3 girls who are collectively referred to as temple sisters.
Tian Yi Monastery
Ba Qi Clan
(a smaller clan which has mid to eh levels of disciples.)
Demon world
- Mobei-Jun: Luo Binghe’s future subordinate, his excellent right hand and engine oil for committing evil deeds, murder, and mayhem (I've quoted the book here)
He's an ice king. Lord of the North side of the demon world.
- LinGuang-Jun : Mobei-jun's uncle
- Tianlang-Jun Binghe's dad. Also, he was lord of Demonworld.
- Zhuzhi-Lang: Binghe's cousin
Town folks/Others.
Jin Lin City
- Yang Yixuan, I’m the son of the owner of the Jin Zi weapons shop.
Lu Liu Border disciples
Lou Qin Border disciples
Qiu Haitang someone who knows Shen Qingqui
Madam Meiyin: a succubus/ brothel owner
11 notes · View notes
shookethdev · 2 years
Note
a o e i i er ai ei ao ou an en ang eng ong i ia iao ie iu ian in iang ing iong u ua uo uai ui uan un uang ueng ü üe üan ün a o e er ai ao ou an en ang eng yi ya yao ye you yan yin yang ying yong wu wa wo wai wei wan wen wang weng yu yue yuan yun b ba bo bai bei bao ban ben bang beng bi biao bie bian bin bing bu p pa po pai pei pao pou pan pen pang peng pi piao pie pian pin ping pu m ma mo me mai mei mao mou man men mang meng mi miao mie miu mian min ming mu f fa fo fei fou fan fen fang feng fu d da de dai dei dao dou dan den dang deng dong di diao die diu dian ding du duo dui duan dun t ta te tai tei tao tou tan tang teng tong ti tiao tie tian ting tu tuo tui tuan tun n na ne nai nei nao nou nan nen nang neng nong ni niao nie niu nian nin niang ning nu nuo nuan nü nüe l la le lai lei lao lou lan lang leng long li lia liao lie liu lian lin liang ling lu luo luan lun lü lüe g ga ge gai gei gao gou gan gen gang geng gong gu gua guo guai gui guan gun guang k ka ke kai kei kao kou kan ken kang keng kong ku kua kuo kuai kui kuan kun kuang h ha he hai hei hao hou han hen hang heng hong hu hua huo huai hui huan hun huang z za ze zi zai zei zao zou zan zen zang zeng zong zu zuo zui zuan zun c ca ce ci cai cao cou can cen cang ceng cong cu cuo cui cuan cun s sa se si sai sao sou san sen sang seng song su suo sui suan sun zh zha zhe zhi zhai zhei zhao zhou zhan zhen zhang zheng zhong zhu zhua zhuo zhuai zhui zhuan zhun zhuang ch cha che chi chai chao chou chan chen chang cheng chong chu chua chuo chuai chui chuan chun chuang sh sha she shi shai shei shao shou shan shen shang sheng shu shua shuo shuai shui shuan shun shuang r re ri rao rou ran ren rang reng rong ru rua ruo rui ruan run j ji jia jiao jie jiu jian jin jiang jing jiong ju jue juan jun q qi qia qiao qie qiu qian qin qiang qing qiong qu que quan qun x xi xia xiao xie xiu xian xin xiang xing xiong xu xue xuan xun
NAKU 🫵
46 notes · View notes
reinaka42 · 6 months
Text
忘川风华录 Cheat Sheet - PRE-QIN
Character list for the music project/game Wang Chuan Feng Hua Lu
Created solely for my own convenience
All images etc taken from the game's official website
Info taken from Wikipedia
Mao-mao not included, sowwy
姜太公 | Jiang Taigong | Khương Thái Công
Tumblr media
1128 BC - 1015 BC
Also known as Jiang Ziya / Taigong Wang / Lǚ Wang
General, strategist to King Wu of Zhou, helped establish the Zhou Dynasty
Song: Gui Diao Yin
Also appears in: Kuang Gu Hui Xiang
In-game rarity: 天
屈原 | Qu Yuan | Khuất Nguyên
Tumblr media Tumblr media
c. 340 BC – c. 278 BC
Poet, author of Li Sao, one of the first verse writers in ancient China
Theme song: N/A
Also appears in: Kuang Gu Hui Xiang
In-game rarity: 天
韩非 | Han Fei | Hàn Phi
Tumblr media Tumblr media
c.  280 BC – c. 233 BC
Philosopher of the Legalist school, author of Han Feizi
Song: Shi Fei
Also appears in: Kuang Gu Hui Xiang
In-game rarity: 天
西施 | Xi Shi | Tây Thi
Tumblr media Tumblr media
One of ancient China's Four Beauties
Given to Fuchai which allegedly led to the fall of the State of Wu
Song: Qing Guo
In-game rarity: 天
范蠡 | Fan Li | Phạm Lãi
Tumblr media
Strategist of Yue (Warring States)
(According to legends) discovered Xi Shi and later lived with her after the fall of Wu
Song: N/A
In-game rarity: 地
荆轲 | Jing Ke | Kinh Kha
Tumblr media
Died 227 BC
Retainer of Yan (Warring States)
Attempted to assassinate Qin Shi Huang
Song: Yi Shui Jue
Also appears in: Kuang Gu Hui Xiang
In-game rarity: 地
高渐离 | Gao Jianli | Cao Tiệm Ly
Tumblr media
Musician of Yan (Warring States), friend of Jing Ke
Also attempted to assassinate Qin Shi Huang
Song: Yi Shui Jue
Also appears in: Kuang Gu Hui Xiang
In-game rarity: 地
干将 | Gan Jiang | Can Tương
Tumblr media
Part of a swordsmith couple during the Spring and Autumn period
Forged a pair of swords that also bore their names
Song: Wei Jian
Also appears in: Kuang Gu Hui Xiang
In-game rarity: 地
夫差 | Fuchai | Phù Sai
Tumblr media
Reigned 495 BC – 473 BC
Last king of Wu (Spring and Autumn period)
Responsible for capturing and releasing Goujian, leading to the fall of his state
Song: Wen Jian Chun Qiu
Also appears in: Kuang Gu Hui Xiang
In-game rarity: 天
勾践 | Goujian | Câu Tiễn
Tumblr media Tumblr media
Reigned 496 BC – 465 BC
King of Wu (Spring and Autumn period)
Exacted revenge on and defeated Wu
Song: Wen Jian Chun Qiu
Also appears in: Kuang Gu Hui Xiang
In-game rarity: 天
伍子胥 | Wu Zixu | Ngũ Tử Tư
Tumblr media
Died 484 BC
General and politician of Wu (Spring and Autumn period)
First served King Helü of Wu, was not entrusted by King Fuchai
Song: N/A
Also appears in: Wen Jian Chun Qiu
In-game rarity: 地
白起 | Bai Qi | Bạch Khởi
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
c. 332 BC –c. 257 BC
Military general of Qin (Warring States), whose victory paved way for the establishment of the Qin Dynasty
Extremely high kill count
Song: Qi Zhan Ling
Also appears in: Kuang Gu Hui Xiang
In-game rarity: 天
墨翟 | Mo Di | Mặc Địch
Tumblr media Tumblr media
c. 470 BCE – c. 391 BCE
Also known as Mozi
Philosopher, founder of Mohism
Talented in carpentry
Song: Mo Yin Xia Sheng
In-game rarity: 天
公输班 | Gongshu Ban | Công Du Ban
Tumblr media
c. 507 BCE – 444 BCE
Also known as Lu Ban
Carpenter, engineer, inventor of several things including the saw
Song: N/A
Also appears in: Mo Yin Xia Sheng
In-game rarity: 天
庄周 | Zhuang Zhou | Trang Chu
Tumblr media Tumblr media
c. 369 BCE - c. 286 BCE
Also known as Zhuangzi / Chuang Tzu
Philosopher, author of Zhuangzi, established the foundation of Taoism
Song: N/A
In-game rarity: 天
2 notes · View notes
eyenaku · 2 years
Note
Ji ji fu ji ji
a o e i i er ai ei ao ou an en ang eng ong i ia iao ie iu ian in iang ing iong u ua uo uai ui uan un uang ueng ü üe üan ün a o e er ai ao ou an en ang eng yi ya yao ye you yan yin yang ying yong wu wa wo wai wei wan wen wang weng yu yue yuan yun b ba bo bai bei bao ban ben bang beng bi biao bie bian bin bing bu p pa po pai pei pao pou pan pen pang peng pi piao pie pian pin ping pu m ma mo me mai mei mao mou man men mang meng mi miao mie miu mian min ming mu f fa fo fei fou fan fen fang feng fu d da de dai dei dao dou dan den dang deng dong di diao die diu dian ding du duo dui duan dun t ta te tai tei tao tou tan tang teng tong ti tiao tie tian ting tu tuo tui tuan tun n na ne nai nei nao nou nan nen nang neng nong ni niao nie niu nian nin niang ning nu nuo nuan nü nüe l la le lai lei lao lou lan lang leng long li lia liao lie liu lian lin liang ling lu luo luan lun lü lüe g ga ge gai gei gao gou gan gen gang geng gong gu gua guo guai gui guan gun guang k ka ke kai kei kao kou kan ken kang keng kong ku kua kuo kuai kui kuan kun kuang h ha he hai hei hao hou han hen hang heng hong hu hua huo huai hui huan hun huang z za ze zi zai zei zao zou zan zen zang zeng zong zu zuo zui zuan zun c ca ce ci cai cao cou can cen cang ceng cong cu cuo cui cuan cun s sa se si sai sao sou san sen sang seng song su suo sui suan sun zh zha zhe zhi zhai zhei zhao zhou zhan zhen zhang zheng zhong zhu zhua zhuo zhuai zhui zhuan zhun zhuang ch cha che chi chai chao chou chan chen chang cheng chong chu chua chuo chuai chui chuan chun chuang sh sha she shi shai shei shao shou shan shen shang sheng shu shua shuo shuai shui shuan shun shuang r re ri rao rou ran ren rang reng rong ru rua ruo rui ruan run j ji jia jiao jie jiu jian jin jiang jing jiong ju jue juan jun q qi qia qiao qie qiu qian qin qiang qing qiong qu que quan qun x xi xia xiao xie xiu xian xin xiang xing xiong xu xue xuan xun
14 notes · View notes
storyswept · 1 year
Text
After finishing the recently released sample of The Running Grave, I couldn't help but wonder how the rest of the book will unfold (which I guess is the point).
(Spoilers under the cut)
The 2 deaths by drowning we're told about in the prologue intrigued me, so I decided to do a little research about drowning in Chinese culture and found some interesting tidbits.
There are folktales about drowned people becoming ghosts or spirits:
According to legend, Nüwa, a girl who drowned in the Eastern sea was turned into a bird called Jingwei after her death. To prevent others from meeting the same fate, she drops twigs and stones from the nearby mountains to fill up the sea.
Jennifer and Daiyu Wace both drowned on the sea off Cromer beach, which lies on the East Coast of England.
More chilling are the stories about shui gui (literally "water ghost"), drowned people who haunt the waters they died in and lure people to their deaths.
Folklore also claims that ghosts are particularly active during Ghost Month, the 7th month of the lunar Chinese calendar. During this month, it's recommended (among other things) not to swim. I checked - Daiyu Wace's death (on the 29th of July 1995) happened during Ghost Month.
I find it hard to believe this is a coincidence.
The names which Galbraith/Rowling chose for the Wace females are also quite interesting:
Mazu ("ancestor mother") is apparently the name of an East Asian goddess, particularly popular in Taiwan. It is said that, during her moral life, she saved part of her family from death at sea. Her father and brothers were fishermen and would have all died if not for her intervention. Having fallen into a trance while she was weaving at home, she was in the process of rescuing them when she was snapped out of her trance and dropped her oldest brother into the sea.
Jennifer is a Cornish form of the Welsh name Gwenhwyfar, which literally means "white phantom". Gwenhwyfar (better known nowadays as Guinevere) is also Arthur's wife in Arthurian legend. In the retelling by Chrétien de Troyes, she has an affair with Lancelot of the Lake. By the by, the first account of Arthur's life in Norman was written by a poet named Wace.
Daiyu ("black jade") is also a famous figure, namely in Chinese literature. A flower reincarnated as a girl to repay a debt of tears, Lin Daiyu is one of the main female protagonists of Dream of The Red Chamber (or The Story of the Stone), a Chinese literary classic which, according to most scholars, was never finished by its original author, Cao Xueqin. He is considered to have only written 80 of the 120 chapters of the first published edition. One of the plot lines involves a love triangle between Lin Daiyu, Jia Baoyu (the main character, "precious jade") and Xue Baochai ("jeweled hair pin"). In the 120-chapter version, Lin Daiyu, who was chronically ill, dies an early death at the time of Jia Baoyu and Xue Baochai's marriage. Jia Baoyu ends up becoming a monk. In 2016, the year in which The Running Grave takes place, an English-language opera adaptation of Dream of The Red Chamber came out. In this version, Lin Daiyu instead commits suicide by walking into a lake after the wedding.
Not sure if we're supposed to look further into it… But if we are, this could be hinting that:
Jennifer's ghost is responsible for Daiyu's death (oh wait, it's not this kind of story)
Mazu is like a "mother" to the members of the cult. (Considering that Jonathan Wace is known to members as "Papa J" I could see that being the case)
Before Jennifer's death, she, Mazu and Jonathan had a love triangle of their own?
5 notes · View notes
wqp88888 · 2 years
Text
百家姓在全球各个华语地区的拼音
中文 中國大陸 台灣 香港 澳門 新加坡 馬來西亞 越南 韩国
1 赵 Zhao Chao Chiu Chio Chow Teoh/ Chew/ Tiew Trieu Jo/Cho
2 钱 Qian Chien Chin Chin Zee Chien/Chen Tien Joen/Chun
3 孙 Sun Sun Suen Sun Soon Soon/Sun/Shun/Song Ton Son
4 李 Li Li / Lee Li / Lee Lei Lee Lee/Li Ly Lee / Rhee/ Yi
5 周 Zhou Chou Chow / Chau Chao Chew Chew / Cheu / Chou / Chow / Chiew Chu Ju/Chu
6 吴 Wu Wu Ng Ng Goh Ng / Goh / Ngo/ Ngu Ngo Oh
7 郑 Zheng Cheng Cheng Cheang Tay Ching / Tang / Tey / Tay / Tee / Teh / Cheng / Chin / Chang / Chung / Chiang Trinh
8 王 Wang Wang Wong Vong / Wong Ong / Wong Ong / Ng / Wong / Wang / Bong / Heng Vuong Wang
9 冯 Feng Feng Fung Fong Foong/Fung/Fong Phung Pung
10 陈 Chen Chen Chan Chan Tan / Chan / Ting Chan / Chin / Chen / Tan / Tang / Ting / Sin Tran Jin/Chin
11 褚 Chu Chu Chu Chu Too/Toh
12 卫 Wei Wei Wai Wai Wee/Wei Vi Ui/Oui
13 蒋 Jiang Chiang Cheung Cheong Chiang/Cheong/Chiong Tuong Jang/Chang
14 沈 Shen Shen Shum / Sum Sam Sim Sim/Shim/Shun/Shum Sim
15 韩 Han Han Hon Hon Hon/Hong Han Han
16 杨 Yang Yang Yeung Ieong Yeo / Yong Yong / Yeo / Yeoh / Eow / Yeong / Yew Duong Yang
17 朱 Zhu Chu Chu Chu Choo Chu/Choo/Jee/Jeh Chau Chu/ Joo
18 秦 Qin Chin Chun Chin/Ch'ng Tan Jin/Chin
19 尤 You Yu Yau Iao Yew/You Vuu
20 许 Xu Hsu Hui Hoi Hee / Koh Khu / Khoo / Khor / Khow / Hoo / Hooi / Khaw / Hii Hu Heo/Huh
21 何 He Ho Ho Ho Hoh Ho/Hoh/Hor Ha Ha
22 吕 Lu Lu Lui Loi Loh/Lei/Lui/Lee La/Lu Yeo/Ryeo
23 施 Shi Shih Sze Si See/Sii/Sih
24 张 Zhang Chang Cheung Cheong Cheong Cheong / Chong / Teo / Chang / Teoh / Tiong Truong Jang/Chang
25 孔 Kong Kung Hung Hong Kong/Khong/Kung Khong Gong/Kong
26 曹 Cao Tsao Cho / Tso Chou Cheng/Choo/Cho/Chu/Chao Tao Cho/Jo
27 严 Yan Yen Yim Im Yam/Ngim Nghiem Im
28 华 Hua Hua Wa / Wah Wa Hoa Wha/Wah/Wa
29 金 Jin Chin Kam Kam Kim/King Kim Kim
30 魏 Wei Wei Ngai Ngai Ngui/Gui/Woi Nguy Ui/Oui
31 陶 Tao Tao To Tou Tho/To/Too/Toh Dao Do/To
32 姜 Jiang Chiang Keung Keong Khiang/Kiang Giang Kang/Gang
33 戚 Qi Chi Chik Chek Cheok
34 谢 Xie Hsieh Tse Che Cheah / Tay / Chia Cheah / Chiah / Chia / Seah / Sia / See Ta Sa
35 邹 Zou Tsou Chau / Chow Chao Chew/Chou/Chu
36 喻 Yu Yu Yu U Yu/Yho/Yuh You/Yu
37 柏 Bai Pai Pak Pak
38 水 Shui Shui Sui Soi Shu/Tshui
39 窦 Dou Tou Tau Tao
40 章 Zhang Chang Cheung Cheong Cheong/Chong/Teo/Tiong/Tong
[编辑] 百家姓41-80
中文 中國大陸 台灣 香港 澳門 新加坡 馬來西亞 越南 韩国
41 云 Yun Yun Wan Wan Woon/Wun/Yun/Yung
42 苏 Su Su So Sou Soh Soh / Saw / Soo To
43 潘 Pan Pan Poon / Pun Pun Phua Phua / Pan / Pang / Phang Phan Ban
44 葛 Ge Ko Kot Gal
45 奚 Xi Hsi Hai Kai Hae
46 范 Fan Fan Fan Fan Fung / Fam / Fang / Hwang Pham Bum
47 彭 Peng Peng Pang Pang Pang Peng/Pang/Phang Paeng
48 郎 Lang Lang Long Long Lang
49 鲁 Lu Lu Lo Lou Loo Loo/Loh/Lu Noh
50 韦 Wei Wei Wai Wai Wai/Wei/Vei Vi
51 昌 Chang Chang Cheung Cheong Cheong/Chang/Cang Xuong
52 马 Ma Ma Ma Ma Beh / Mah / Mha / Ma Ma Ma
53 苗 Miao Miao Miu Mio
54 凤 Feng Feng Fung Fong Fong
55 花 Hua Hua Fa Fa Faa/Fah/Fha Hoa
56 方 Fang Fang Fong Fong Pung / Fang / Fong / Phun / Huong Phuong Bang
57 俞 Yu Yu Yu U Je / Yii You/Yu
58 任 Ren Jen Yam Iam Yam/Ngam/Yim/Ngieng/Ngiam Nham Rim/Yim
59 袁 Yuan Yuan Yuen Un / Iun Yuan / Yuen / Ngen Vien Won
60 柳 Liu Liu Lau Lao Liew/Liu/Lew Lieu You/Yu/Ryu
61 酆 Feng Feng Fung Fong
62 鮑 Bao Pao Pau Pao
63 史 Shi Shih Sze Si Sa
64 唐 Tang Tang Tong Tong Thang / Thong / Tang / Tong / Thong Duong
65 費讀「秘」 Pei Pei Pei Pai
66 廉 Lian Lien Lim Lim
67 岑 Cen Tsen Sum / Shum Sam Sim
68 薛 Xue Hsueh Sit Sit Sik / Sit / Silk Seol/Sul
69 雷 Lei Lei Lui Loi Lui / Looi / Lewe / Lei
70 賀 He Ho Ho Ho Hor/Hoo
71 倪 Ni Ni Ngai Ngai Geh / Nga / Ngam
72 湯 Tang Tang Tong Tong Thong / Tang / Thang
73 滕 Teng Teng Tang Tang Thang
74 殷 Yin Yin Yan Ian Yam / Ngam
75 罗 Luo Lo Law / Lo Lo Lo / Lau / Low / Loh La Rah/Na
76 毕 Bi Pi But Pat Tat
77 郝 Hao Hao Kok
78 邬 Wu Wu Wu Vu / Wu Woo / Voo / Woh / Wu / Vu O
79 安 An An On On An An / Ahn
80 常 Chang Chang Sheung Seong
[编辑] 百家姓81-120
中文 中國大陸 台灣 香港 澳門 新加坡 馬來西亞 越南 韩国
81 乐 讀「洛」或「惡」 Yue Yueh Lok/ Ok Lok/ Ok
82 于 Yu Yu Yu U
83 时 Shi Shih See / Sze Si
84 傅 Fu Fu Foo Fu Fu/Foo/Foh
85 皮 Pi Pi Pei Pei
86 卞 Bian Pien Pin Pin Byun
87 齐 Qi Chi Chai Chai
88 康 Kang Kang Hong Hong Gang/Kang
89 伍 Wu Wu Ng Ng Ng Ng/Ngo/Ngoh/Wu/Wuh/Woo
90 余 Yu Yu Yu U Yee/Tsia/Tse
91 元 Yuan Yuan Yuen Un / Iun
92 卜 Bu Pu Puk Pok/Puu
93 顾 Gu Ku Koo Ku Koe
94 孟 Meng Meng Mang Mang Mang/Meng Maeng
95 平 Ping Ping Ping Peng
96 黄 Huang Huang Wong Vong / Wong Bong / Boong / Ng / Ong / Ooi / Wong / Wee Hwang
97 和 He Ho Wo Vo Hoo/Woh/Woo/Wo Hwa
98 穆 Mu Mu Muk
99 萧 Xiao Hsiao Shiu / Siu Sio Seow/Siew/Siau/Siaw/Sew/Siu/Seu
100 尹 Yin Yin Wan Wan Yoon
101 姚 Yao Yao Yiu Io Yeo Yeo / Yeoh / Yew / Yow
102 邵 Shao Shao Siu / Shiu Sio Shaw Shao/Shaw/Sao/Shau
103 湛 Zhan Chan Cham
104 汪 Wang Wang Wong Vong / Wong Wang/Wong/Vang
105 祁 Qi Chi Kei
106 毛 Mao Mao Mo Mou Bo / Boo / Moh / Moo Mo
107 禹 Yu Yu Yu U
108 狄 Di Ti Tik / Dick Tek
109 米 Mi Mi Mai Mai
110 贝 Bei Pei Pui Pui
111 明 Ming Ming Ming Meng Myeong /Myung
112 臧 Zang Tsang Chong
113 计 Ji Chi Kai Kai
114 伏 Fu Fu Fuk Fok
115 成 Cheng Cheng Shing / Sing Seng Sang/Shang//Tshan/Tshang Sung/ Seong
116 戴 Dai Tai Tai Tai Tai/Thai/Dai/Dhai
117 谈 Tan Tan Tam Tam
118 宋 Song Sung Sung Song Song Shong/Song/Sung Song
119 茅 Mao Mao Mau Mao
120 庞 Pang Pang Pong Pong Phong/Pong/Pang
2 notes · View notes
dedoholistic · 9 months
Text
Cultura in Cina:  I Fiori dell’Impero – di Cao Shui (Fiori D’Asia Editrice).
Recensione di Maria Teresa De Donato
Tumblr media
2 notes · View notes
trangtran2509 · 26 days
Text
6 Tiêu chí cần có để có được việc làm lương cao tại Philippines
Khi tìm kiếm cơ hội làm việc làm lương cao tại Philippines, có một số tiêu chí quan trọng bạn cần đặc biệt quan tâm. Dưới đây Shang Shui sẽ review về các tiêu chí này để giúp bạn có được công việc mong muốn trong lĩnh vực Gambling.
0 notes
goldenhealthyeats · 2 months
Text
Top 5 thương hiệu trà ô long nổi tiếng
Trà ô long, một trong những loại trà truyền thống của Trung Quốc, đã trở thành một phần không thể thiếu trong văn hóa thưởng thức trà trên toàn thế giới. Với hương vị độc đáo và lợi ích sức khỏe vượt trội, trà ô long thu hút sự quan tâm của nhiều người yêu thích trà. Trong bài viết này, chúng ta sẽ khám phá top 5 thương hiệu trà ô long nổi tiếng, từ nguồn gốc, quy trình sản xuất đến những đặc điểm nổi bật của từng thương hiệu.
Thương hiệu trà ô long số 1: Tieguanyin
Tumblr media
Lịch sử và nguồn gốc
Tieguanyin, hay còn gọi là "Trà Bồ Tát", có nguồn gốc từ tỉnh Phúc Kiến, Trung Quốc. Theo truyền thuyết, trà này được phát hiện vào thế kỷ 18 bởi một người nông dân tên là Wei Yin. Sau khi tìm thấy một ngôi đền bỏ hoang, ông đã chăm sóc cho nó và nhận được một cây trà thần kỳ từ một linh hồn. Trà Tieguanyin nhanh chóng trở thành một trong những loại trà ô long nổi tiếng nhất.
Quy trình sản xuất
Quy trình sản xuất trà Tieguanyin rất công phu và tỉ mỉ. Đầu tiên, lá trà non được thu hoạch bằng tay vào mùa xuân. Sau đó, lá trà được làm héo dưới ánh nắng mặt trời để giảm độ ẩm. Tiếp theo, lá trà được nhào nặn nhẹ nhàng để kích thích quá trình oxy hóa. Cuối cùng, trà được rang khô để tạo ra hương vị đặc trưng.
Hương vị và đặc điểm
Trà Tieguanyin nổi bật với hương thơm hoa nhài và vị ngọt thanh. Khi pha trà, nước trà có màu vàng sáng, mang lại cảm giác dễ chịu và thư giãn. Đây là lý do tại sao Tieguanyin được coi là một trong những loại trà ô long cao cấp nhất.
Thương hiệu trà ô long số 2:
Tumblr media
Nguồn gốc và truyền thuyết
Da Hong Pao, hay còn gọi là "Trà Đại Hồng Bào", được sản xuất tại vùng Wuyi, tỉnh Phúc Kiến. Trà này nổi tiếng với câu chuyện về bốn cây trà cổ thụ được cho là đã cứu sống một bà mẹ hoàng gia. Chính vì vậy, trà Da Hong Pao trở thành biểu tượng của sự quý giá và sang trọng.
Quy trình chế biến
Quy trình chế biến trà Da Hong Pao cũng rất cầu kỳ. Lá trà được thu hoạch từ những cây trà cổ thụ, sau đó được làm héo và lên men tự nhiên. Quá trình rang khô được thực hiện bằng cách sử dụng than củi, giúp tạo ra hương vị đặc biệt mà không loại trà nào có được.
Hương vị và trải nghiệm
Trà Da Hong Pao có hương vị mạnh mẽ, đậm đà với một chút ngọt ngào. Mỗi ngụm trà đều mang đến cảm giác ấm áp và dễ chịu. Nước trà có màu đỏ nâu, thường được dùng trong các buổi tiệc trà sang trọng.
Thương hiệu trà ô long số 3:
Tumblr media
Giới thiệu về Shui Xian
Shui Xian, hay còn gọi là "Trà Thủy Tiên", là một loại trà ô long nổi tiếng khác đến từ vùng Wuyi. Trà này được biết đến với hương vị phong phú và đa dạng, phù hợp với nhiều khẩu vị khác nhau.
Quy trình sản xuất
Quy trình sản xuất trà Shui Xian tương tự như các loại trà ô long khác, nhưng có sự khác biệt ở khâu chọn lọc lá trà. Những lá trà được chọn phải là những lá non và khỏe mạnh nhất. Sau khi thu hoạch, lá trà được làm héo và lên men trước khi được rang khô.
Hương vị độc đáo
Trà Shui Xian có hương vị đặc trưng với sự kết hợp giữa vị ngọt và chát. Khi thưởng thức, bạn sẽ cảm nhận được hương thơm của hoa cỏ và trái cây. Nước trà có màu vàng sáng, mang lại cảm giác tươi mới và sảng khoái.
Thương hiệu trà ô long số 4: Ali Shan
Tumblr media
Nguồn gốc và đặc điểm
Ali Shan là một trong những loại trà ô long nổi tiếng nhất của Đài Loan. Với khí hậu thuận lợi và đất đai màu mỡ, vùng núi Ali Shan đã trở thành nơi sản xuất trà ô long chất lượng cao.
Quy trình chế biến
Quy trình chế biến trà Ali Shan bao gồm việc thu hoạch lá trà non vào buổi sáng sớm. Sau đó, lá trà được làm héo dưới ánh nắng mặt trời và lên men nhẹ. Cuối cùng, trà được rang khô để giữ lại hương vị tự nhiên.
Hương vị và trải nghiệm
Trà Ali Shan nổi bật với hương vị ngọt ngào và mùi thơm của hoa cỏ. Nước trà có màu vàng nhạt, mang lại cảm giác nhẹ nhàng và thư giãn. Đây là lựa chọn hoàn hảo cho những ai yêu thích sự tinh tế và thanh thoát.
Thương hiệu trà ô long số 5: Baozhong
Tumblr media
Xem thêm
Giới thiệu về Baozhong
Baozhong, hay còn gọi là "Trà Bảo Trung", là một loại trà ô long nổi tiếng của Đài Loan. Trà này được biết đến với hương vị nhẹ nhàng và thanh thoát, rất phù hợp cho những người mới bắt đầu tìm hiểu về trà ô long.
Quy trình sản xuất
Quy trình sản xuất trà Baozhong khá đơn giản. Lá trà được thu hoạch vào mùa hè, sau đó được làm héo và lên men nhẹ. Cuối cùng, trà được rang khô để giữ lại hương vị tự nhiên.
Hương vị và đặc điểm
Trà Baozhong có hương vị nhẹ nhàng, thanh thoát với một chút ngọt ngào. Nước trà có màu xanh nhạt, mang lại cảm giác dễ chịu và thư giãn. Đây là lựa chọn tuyệt vời cho những ai muốn thưởng thức trà ô long mà không quá mạnh mẽ.
Câu hỏi thường gặp
Trà ô long có lợi ích gì cho sức khỏe?
Trà ô long chứa nhiều chất chống oxy hóa, giúp cải thiện sức khỏe tim mạch, hỗ trợ giảm cân và tăng cường hệ miễn dịch.
Làm thế nào để pha trà ô long đúng cách?
Để pha trà ô long, bạn nên sử dụng nước nóng khoảng 90-95 độ C. Thời gian ngâm trà thường từ 3-5 phút tùy thuộc vào loại trà.
Có thể uống trà ô long hàng ngày không?
Có, trà ô long có thể được uống hàng ngày, nhưng bạn nên kiểm soát lượng caffeine nếu bạn nhạy cảm với chất này.
Trà ô long có chứa caffeine không?
Có, trà ô long chứa một lượng caffeine, nhưng thấp hơn so với cà phê và trà đen.
Làm thế nào để bảo quản trà ô long?
Trà ô long nên được bảo quản ở nơi khô ráo, thoáng mát và tránh ánh nắng trực tiếp để giữ được hương vị và chất lượng.
Kết luận
Trà ô long không chỉ đơn thuần là một loại đồ uống, mà còn là một nghệ thuật và văn hóa thưởng thức trà. Với những thương hiệu nổi tiếng như Tieguanyin, Da Hong Pao, Shui Xian, Ali Shan và Baozhong, mỗi loại trà đều mang đến những trải nghiệm và hương vị riêng biệt. Hy vọng rằng qua bài viết này, bạn sẽ tìm được cho mình một loại trà ô long phù hợp để thưởng thức và tận hưởng những lợi ích sức khỏe mà nó mang lại.
0 notes
marimarionette · 4 months
Text
Capítulo 1 - Plano
Renan despertou em um pulo.
Uma taquicardia absurda tomou conta do peito do adolescente abruptamente e sem nenhum motivo em específico, as pálpebras do loiro se abriam e o vazio em sua mente mostrava que ele recém acordou. Suas íris verdes paralisaram, encarando o teto do quarto com estranheza. O garoto residente da casa Shui sentiu um pequeno desconforto, não lembrou de ter um pesadelo, mas seu coração palpitava forte o bastante para ser comparado com um martelo batendo em um prego. Talvez, tenha sido pela falta de tranquilidade que o garoto sentiu desde que chegou no Japão, há uma semana atrás. Por mais que ele já estivesse se acostumando com sua casa nova, ele ainda se sentia um pouco ansioso e acordando no meio da noite com o coração acelerado.
Não tinha nenhuma decoração naquele quarto, os livros didáticos da escola, uma maleta de tamanho médio e alguns sapatos e muitas pilhas de roupas, estavam jogadas em um canto.
Quem dorme nele é Renan Shui, um garoto transgênero de 15 anos de idade. Seus cabelos lembravam à cor da areia da praia, tal como os fios lembravam as ondas do mar, e seus olhos eram verdes como a grama. Renan olhou para o relógio de ponteiro do corredor da casa, deixando seus olhos entreabertos.
-6:27? Porra, acordei no horário hoje, e não no meio da madrugada... Talvez tenha sido sorte também, sei lá né... Logo hoje que vou ter meu primeiro dia de aula... Bem que eu podia faltar, é só o primeiro dia, não deve ter nada de tão importante... -Sussurrou com a voz cansada e irônica, bocejando logo enquanto avistava um gato de rabo curto adentrando no quarto. O gato passou reto, ao lado esquerdo de Renan, os olhos verdes de Renan acompanharam o gato por uns instantes. O jovem loiro sentou-se no futon, respirou fundo e colocou as mãos no rosto por longos segundos.
Sorte.
Sorte, doce sorte.
Foi ela que definiu seus acontecimentos mais recentes, desde que ele chegou no Japão, há uma semana atrás, como se o destino estivesse ao favor de sua sobrevivência.
Acordar naquela casa fazia Renan Shui sempre lembrar-se deles, e ficando abismado consigo mesmo e com tudo. Em circunstâncias normais, onde a sorte estaria longa de seu alcance...
Ele teria morrido.
Quem sabe, talvez tenha sido o ambiente tenha impregnado o azar em sua existência e, quando conseguiu fugir, sua sorte veio com tudo.
Para Renan, quem sabe a fonte de seu azar verdadeiro seria seus laços paternos que carregava em seu sangue. Seu pai, de um jeito nem um pouco incomum para ele, tornou sua vida num inferno em poucas horas na semana anterior.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀
16 de Junho de 1988.
Rio Grande do Sul, Brasil
00:30
Noite tormenta e congelante no inverno brasileiro.
Renan estava deitado em sua cama de colchão macio e com lençóis esfarrapados. O caos se instaurou sob concreto velho e aquele telhado. Os olhos verdes e rosto de Renan estavam inchados pelas lágrimas dolorosas, e razão dessa dor era seu pai, que decidiu não o respeitar, lendo o seu diário na tentativa de descobrir o motivo dele ser tão distante dele, ou talvez para descobrir a razão dele ficar no quarto por tanto tempo durante os dias que ele ia visitar ele e sua mãe.
Assim, ele descobriu que sua filha era "transgender", e se identificava como um garoto, e sua reação inicial não foi nem um pouco boa, destruindo tudo que montava sua personalidade em pedaços, sem ter nenhum tipo de conserto aparente. O jovem ouviu frases dolorosas, atrocidades e xingamentos vindos diretamente de seu pai.
Renan gritou com o homem, dizendo que o mínimo que devem fazer é respeitar sua privacidade, já que ele era adolescente e estava começando a ter sua vida própria. Ele não chorou, apenas gritou. Tudo isso só resultou em uma briga horrível entre o garoto e seu pai, piorando com o fato do mais velho estar altamente embriagado de cerveja e whisky, o que foi o ponto chave para a discussão sequer ter começado, ou ele sequer ter ido na casa de Renan outra vez na semana.
Reviver mentalmente os eventos recentes fazia o peito dele apertar-se mais uma vez. Ele chegou a pensar em que a sensação de uma faca afiada atravessando seu peito seria melhor do que sentir essa dor, ele pensou nessa possibilidade por minutos, com lágrimas salgadas deixando seu rosto úmido.
Ele só conseguiu chorar e liberar a dor que estava sentindo agora que estava sozinho e não tinha ninguém perto dele.
Renan, de dentro de seu quarto, ouvia sua mãe chorando alto, as quatro paredes de seu quarto, acompanhados com a porta cerrada, deixou o som um tanto abafado.
-Marcelo! Marcelo, pelo amor de Deus! Você nem faz questão de ver ela todo dia e ainda faz esse estardalhaço! Você já deixou nossa família para trás, não pode dar o mínimo de apoio para a sua filha?!
-Mulher, mas como você é burra! Julia não precisa de nenhum apoio, ela precisa de disciplina, e você devia saber disso! Todos os adolescentes são assim, se dá liberdade demais, vira o que não presta! Você deu a ela muita liberdade e veja o que aconteceu com ela, virou um caso perdido! Tem quase 15 anos e não teve capacidade nem de arrumar um emprego em uma locadora que fosse, como espera que o seu apoio vai ajudar nessa coisa?! A culpa é sua, a culpa é sua por sua filha ser desse jeito! Você criou a sua filha assim! -A certa altura, o pai de Renan deixou uma xícara de porcelana cair com tudo no chão, causando um barulho alto.
O loiro encontrava-se hiperventilando, trancado em seu quarto, abafando os sons de seus gritos de raiva e tristeza no seu travesseiro, lágrimas frustradas percorriam sobre seu rosto. Tudo que ele queria era sair dessa situação, voltar para horas atrás, onde ele estava apenas ouvindo a novela das 21h do seu quarto enquanto sua mãe assistia à TV. "Calem a boca, por favor, calem a boca de vocês, parem de gritar... Eu não aguento mais, eu não aguento mais isso quase toda semana... É o fim, a minha paz acabou agora... Eu odeio meu pai... Eu não queria ser assim, eu não pedi para nascer assim nessa situação, a única pessoa que pode me confortar está no Japão, e não na rua da frente da minha casa, no mesmo bairro que eu... Que merda...", ele pensou enquanto o tecido de lã da fronha encharcava-se e acalmava os nervos de Renan, dando liberdade para que ele se expressasse por gritos.
Estava sem chão, sem rumo, e seus pensamentos acorrentavam o seu corpo com a maré de adrenalina misturada com uma dor emocional muito forte. Lembrar da única pessoa que poderia o confortar também lhe trazia dor pela distância física entre eles. O fato de lembrar dela fez-se esquecer do pensamento do corte afiado em seu peito. "Já faz quase 3 meses que a Eduarda foi pro Japão pra intercâmbio, eu me pergunto como as coisas estão indo com ela, se ela conseguiu se adaptar e tudo... Sinto falta de ver ela todos os dias, ficar sozinho aqui é doloroso, dói tanto lanchar sozinho naquela escola, e ainda ver aqueles que um dia foram meus amigos se afastando de mim, e conversando com aquele cara... Que merda... Eduarda...", ele lembrou.
Eduarda, melhor amiga de infância de Renan, um ano mais velha que ele, mas mesmo assim eles estudaram na mesma turma desde o 2° Ano do Fundamental I. Eduarda é uma jovem criada pelos seus irmãos, considerada alguém inteligente, educada e tímida, traço esse que não mudou ao decorrer dos anos, por mais que agora ela fosse mais expressiva e um pouco mais aberta a conversas. Sempre foi assim que Renan a viu, como uma garota certinha, nerd e que seria uma boa "dona de creche".
"Eu queria que tivesse uma forma de conversar com a Eduarda ou uma forma de me encontrar com ela, mesmo a distância", o garoto refletiu, aumentando a adrenalina de seu corpo.
Ele não tinha mais forças para chorar, suas lágrimas pareciam vazias e não demonstravam mais nada que ele suportou durante anos, uma forma fracassada de liberar esse sentimento de estar sendo rejeitado pelo próprio pai, por mais que ele ainda o odiasse. No fundo, talvez ele queria que seu pai mudasse, por mais que essa possibilidade fosse inalcançável.
Enquanto o sangue do loiro borbulhava como água sendo preparada para um macarrão instantâneo, ele ouviu a voz de seu pai do outro lado da porta, dizendo um outro insulto indecifrável na mesma medida em que se enrolava nas palavras por conta da bebida.
-Eu não vou morar no mesmo teto que alguém assim! Ou a Julia vai embora da nossa casa, ou ela vai para adoção! Mas dentro da minha casa, ela não pisa mais! Puta merda, de onde ela tirou que ela é"trans"?! De onde ela tirou isso?! -Berrou o pai do loiro, recebendo um insulto da mãe do jovem como resposta, provavelmente dizendo como aquilo era um absurdo, porém essa frase foi como uma virada de chave na mente de Renan.
Ele parou, como se congelasse sua mente, fazendo-a repetir a frase de seu pai em sua mente em um loop infinito. Ele encarou um canto aleatório de seu quarto, sem prestar atenção nos seus pais esbravejando e seus ouvidos sangrando com tamanhas ofensas e falta de empatia. Todas as vezes que situações assim aconteceram e Renan teve que engolir calado, o loiro sentiu como se fosse bombardeado de memórias onde o álcool da cerveja foi o principal nêmesis. As memórias de quando se conhecia como um garoto, desabrochando e assumindo para si mesmo quem ele realmente era, e mentalmente sentindo-se culpado por isso por temer a reação dos seus pais.
O sofrimento que ele passou dentro de casa, ele tinha que enfrentar todos esses problemas mesmo sendo tão jovem. Ele temia, temia que um dia fosse exposto à possibilidade de ser expulso. Porém, cegado pela melancolia, o loiro nunca tinha visto que tinha uma pequena vantagem nisso, até agora. Uma possibilidade já pensada em anos anteriores passou-se na mente do garoto...
-Eu... Ser expulso de casa pelo meu pai? Ir embora? Ir embora daqui? Eu... Poderia ir embora sim, isso não é ruim... Eu... Eu posso ir embora, para um lugar bem longe, e eu nunca mais teria que enfrentar nada disso... Eu nunca mais teria que olhar pra cara do meu pai... Eu poderia... Fugir de casa... Eu... Eu não aguento mais nada disso... Se eu fugir, todos os meus problemas vão acabar, problemas que eu lutei por anos para ter que lidar por eu estar... "Exagerando"... Fugir, fugir para algum lugar, ainda hoje... Hehe, meu pai não vai poder me expulsar de casa se eu fugir antes... Mas... Como que eu vou fugir?! E para onde?! Para onde que eu vou?! -Renan refletiu com uma voz suave, revirando as suas memórias mas, de imediato, um suspiro surpreso escapou de sua boca.
-Japão. -Ele soprou para si, e o canto de seus lábios ergueram-se em um sorriso inconsciente. Depois do que parecia horas, sua respiração tornou a se normalizar com a possibilidade, de poder rir e abraçar a sua amiga outra vez, quem sabe sair com ela com mais frequência do que era no Brasil. Afinal, Renan a viu pela última vez em Março, e foi ele quem a acompanhou para o aeroporto. Uma pequena chama de determinação e esperança cresceu em seu peito.
-Tá, então está decidido... É muito longe daqui, eu teria que ir de avião, puta merda... Mas não importa. Tipo, importa, mas contratempos como esse não vão me parar. Custe o que custar, vou para o Japão e me encontrar com a minha melhor amiga... Eu quero encontrar a Eduarda, finalmente depois de meses... Tudo que eu quero, ver minha melhor amiga, a única pessoa que me aceitou do jeito que sou desde minha aceitação, a única pessoa em quem posso confiar para desabafar sobre toda essa situação... Eu... Preciso me preparar.
O garoto levanta-se da cama, retirando seus pijama, no qual já estava usando pois já tinha se preparado para dormir. Ele olhou em cima de sua cama.
-Talvez eu pegue aquele cobertor fino em cima da minha cama para levar. É bom previnir. Eu preciso me acalmar... Eu preciso acalmar meus nervo, tô muito nervoso... -O garoto abria seu armário, pegando a primeira roupa que via em sua frente. Uma calça jeans com uma camiseta social de manga comprida, além de uma jaqueta grossa de lã.
Ele procurou sua mochila da escola dentro de seu armário e, quando encontrou, a esvaziou, tirando seus livros, e deixando apenas um caderno com páginas rasgadas e um estojo. Renan retirou mais mudas de roupas de seu armário, as colocando em sua mochila, e ele também abriu uma gaveta específica de seu armário, gaveta com cintos, alguns bobs pra cabelo e meias sem par.
Além disso, havia um pequeno pacote, e dentro dele tinha toda sua mesada que havia economizado, entre 200-500 cruzados nele.
-Eu sou péssimo economizando dinheiro, certeza que não é o suficiente para pegar uma passagem pro Japão. Que lindo, isso fode todo o esquema. Se eu tivesse guardado desde o ano passado, eu acho que teria o suficiente. Tanto faz, pelo menos vou conseguir pegar um táxi pra ir pro aeroporto. De lá, eu irei pensar num plano B. Eu preciso levar algo pra comer também. -O garoto olhou por todo seu quarto, e encontrou um pacote de salgadinho que estava aberto, quase caído de cima de sua cama. Renan estava comendo esse lanche mais cedo, enquanto desenhava rabiscos em seu caderno.
Ele pegou o salgadinho, o enrolando e colocando em sua mochila. Aproveitando que já estava na região da cama, ele dobrou sua coberta fina, e a enrolou como se fosse um saco de dormir de acampamento.
-Isso está bom, espero não estar fazendo muito barulho. Vou precisar de... Absorventes? É, eu ainda tenho um útero. Vou ter que levar, vai que, né... -O garoto abria mais uma gaveta, onde havia um pacote cheio de absorventes nele, o guardando. Ao lado do pacote, tinha um papel dobrado.
"Plano"
-Caralho, eu tinha esquecido da existência disso... Eu tinha feito isso quando me descobri, quando eu tinha uns 13 anos, para caso desse merda... Uau, isso vai ser útil... -O garoto não pensou duas vezes, pegou o papel em mãos e deixou ao lado de sua mochila.
Renan guardou mais objetos, como um estilete para defesa pessoal (no qual foi colocada no bolso do lado para fácil acesso), roupas íntimas, meias, o seu pijama, um walkman, fitas cassete de músicas, por fim, uma garrafa d'água.
Ele sentou-se na cama, pegou o papel outra vez e leu o seu próprio plano, feito no ano anterior.
"1: Espere até de madrugada. Se for preciso, vá pra cozinha e pegue comida.
2: Pegue uma corda, a que está debaixo da cama.
3: Amarre a corda em algo pesado, no máximo uma pedra, sei lá.
4: Abre a janela do quarto, onde vai para o telhado da casa da minha vó. Na parte de baixo, é onde fica os cachorro, o objetivo agora é não acordar os cachorro.
5: Jogue a corda com o objeto pesado na direção da chaminé de tijolos da casa da minha avó, com cuidado.
6: Envolva a corda na chaminé. Saia pela janela, use sua força para subir no telhado da casa da minha vó.
7: Caminhe pelo telhado, pule do telhado e comece a correr para qualquer lugar. Se tiver um destino em mente, melhor ainda.
Boa sorte."
Renan deitou-se no chão, olhando embaixo de sua cama. Ele avistou uma corda velha, mas que era comprida o bastante. Aquela corda o trazia memórias, ele sentiu seu estômago embrulhar-se ao ver. Deixando as memórias de lado, ele ficou pensativo.
-Já é de madrugada. Eu vou esperar até o meu pai ir embora pra algum outro bar, então eu coloco meu plano em prática... Eu vou ter que deixar minha mãe pra trás, sei lá, vai ser meio merda fazer isso... Ela é boa, diferente do meu pai, sei lá... -Renan refletiu em meio cochichos, e escutou som de passos, som da porta batendo com força e mais nenhum grito de discussão, além do som de um carro velho ter sido pregnado no lugar, indicando indiretamente que o homem estava indo embora. Renan ouviu passos chegando perto da porta de seu quarto, uma voz feminina e preocupada ecoou atrás da porta, o som estando abafado.
-Julia? Filha, você está me ouvindo? Seu pai foi embora. Eu não vou mais deixar ele voltar. Por favor, abra a porta e vamos conversar sobre tudo que aconteceu. -Renan não respondeu, Adriana bateu na porta mais algumas vezes, mas sem resposta.
Renan, sabendo que sua mãe estava atrás da porta, sentiu seu coração acelerando.
-Tá... Tá bom... -O loiro, com delicadeza, foi se levantando, pegando sua mochila pelas alças. Renan olhou para a corda sobre as colchas de sua cama, e então tirou a mochila de suas costas de novo.
-Eu podia amarrar a minha mochila... Sei lá, vou tentar... Se bater na telha, eu vou ter que rezar para pensarem que é apenas gatos transando no telhado... Tenho que ser rápido... -Renan pegou superfície áspera da corda antiga e com umas pontas soltas, a amarrando em uma das alças de sua mochila, fazendo dois nós fortes e resistentes. Depois disso, ele se aproximou da janela, suas mãos tremiam e sua pele já pálida se arrepiava.
Ele segurava a corda, e permaneceu segurando assim enquanto se aproximava da janela, seu ponto de fuga. Contudo, o ato de se aproximar da janela enquanto segura a corda acabou derrubando a mochila, na qual ainda estava em cima da cama, no chão, causando um baque.
-Ah, não, não, não, não, não! -Ele correu até a mochila e a pegou-a do chão.
-Julia? Julia, o que você está fazendo? Que barulho foi esse? -Perguntou a mãe de Renan, do outro lado da porta. Ele levantou a cabeça, encarando a chaminé mencionada no plano. O garoto, segurou a corda velha, justamente na parte onde estava amarrada a alça.
A voz de sua mãe parecia abafada com os batimentos cardíacos de Renan, que estavam tão altos quanto a batida do sino da igreja todo fim de tarde. Ele olhou para sua mochila, a largou no chão, e tirou seu caderno e estojo de dentro. Abriu em uma página aleatória, escreveu algo sobre o papel com pressa e arrancou a folha, guardando o caderno e o estojo de volta na bagagem. Ele pegou o papel, e passou ele por debaixo da porta.
Renan agiu rápido a partir daí, e jogou a mochila na direção da chaminé. Como o loiro preveu, a mochila bateu no telhado, contudo a corda se envolveu na chaminé. Renan apoiou suas pernas na janela com delicadeza, inclinando seu corpo para frente, pegando a parte de baixo de sua mochila e puxando para sua direção.
-Julia! Guria, abra essa porta! -A mãe de Renan batia na porta de forma frenética, Adriana sentia seu coração afundar. A mensagem em suas mãos aumentavam o seu desespero.
"Desculpa, mãe"
Renan se preparou para usar toda a força se seus braços, seria a puxada final para sua fuga. Usou toda a força de seu braço, para pegar impulso, escalando até o telhado da casa de sua vó. Ele já não estava mais preocupado com o dano às telhas, ele apenas foi o mais rápido possível, correndo em direção à calçada mais próxima.
Ele pulou do telhado, com uma certa hesitação e, depois que pulou, colocou a mochila com a corda ainda amarrada em suas costas. Por conta da altura, a sola dos pés do jovem ficaram doloridas com o pulo, mas ele ignorou, e foi correndo pela calçadas e ruas, quase sendo atropelado uma ou duas vezes e quase esbarrando em um homem bêbado qualquer. Rios de lágrimas deixaram seu rosto jovial úmido, seus olhos temiam tudo que via em sua frente. Ele tinha medo de sua mãe abrir a porta, descobrir que ele fugiu e, por fim, chamar a polícia para ir resgata-lo e trazer de volta para casa. Ou pior, e se ela avisasse seu pai?
Depois de um tempo, Renan chegou na rua onde sua melhor amiga morava até Março, sabendo que não a encontraria. Como se a sorte estivesse ao lado de Renan, um carro laranja passava ao lado de Renan, pela rua.
Táxi.
O garoto parou, estendendo o braço esquerdo para o motorista parar o carro. O motorista parou, e Renan abriu a porta do banco traseiro.
-Motorista, quanto que custa uma viagem até o aeroporto de Porto Alegre? Por favor, eu preciso ir pra lá, eu preciso ser rápido! -Renan indagou com pressa e desespero, sentando-se no bando próximo à janela da direita do carro.
-Primeiramente, boa noite... -O motorista disse, depois de ficar uns instantes em silêncio.
Renan ficou impaciente por dentro, mas não poderia externalizar. Era o único táxi que estava passando pela rua, quem sabe quando passaria outro?
-Boa noite...
-Aeroporto Internacional de Porto Alegre, não é?
-Isso, estou com um pouco de pressa. Quanto que vai custar mais ou menos?
-Considerando a distância... Uns 25 cruzados e 50 centavos.
-Ah sim, tá ótimo, eu tenho dinheiro suficiente. Pelo amor de Deus, vai rápido! -O garoto de cabelo louros implorou como uma leve grosseria. O motorista começou a dirigir. Durante a viagem, Renan foi desamarrando o nó que fez em sua mochila com a corda.
-Então, você vai viajar? -Perguntou o motorista, como tentativa de puxar assunto.
-Ah sim... Eu vou.
-Para onde?
-Japão.
-Japão? Uau, é um país bem longe daqui, uma viagem cara... Está indo visitar algum familiar japonês?
-Ah, por aí... -Renan terminou de desamarrar, guardando a corda dentro da mochila, e então encostou sua cabeça na janela do carro, enquanto o motorista apenas murmurou como resposta. O tempo passou, e o peito do jovem foi se acalmando, causando sono pela diminuição da adrenalina.
Depois disso, Renan adormeceu.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀
Passou-se 40 minutos. O garoto acordou com o motorista do táxi balançando o seu ombro.
-Hm...? -Renan abriu os olhos, olhando para o motorista e, por um instante, não reconhecendo seu rosto de primeira.
-Jovem, chegamos no seu destino já faz quase 5 minutos. Aqui está o aeroporto. -Avisou, olhando para Renan com desinteresse. O loiro se lembrou de tudo e arregalou seus olhos, abriu a sua mochila, retirando 50 cruzados de dentro dela, e entrou para o homem.
-Muito obrigado. Só um minuto, já te entrego o troco... -O homem abria o porta luvas, retirando 25 cruzados e entregando o dinheiro para Renan.
-Aqui seu troco.
-Valeu. -Com pressa, o garoto apenas pegou o dinheiro e abriu a porta do carro, e saiu dele. Entrou no aeroporto correndo rápido, indo em direção à recepção. Por conta do horário, não havia tantas filas na recepção, mas havia algumas pessoas, a maioria indo viajar.
-Ah, boa noite moc---
-Moça, por favor, medigaquantocustaumapassagemproJapão! -Implorou Renan, de um jeito rápido e um tanto ofegante.
-Uhh... Como? Não sei se entendi bem. Uma... Passagem pro Japão?
-ISSO!
-Ok... No preço mais barato... Uma viagem pro Japão seria 5439 cruzados para ir e voltar, junto com hospedagem e hotel, moça.
-Eu quero só ir, quanto que custa? Sem hospedagem nem nada...
-Nesse caso, o preço será 4496 cruzados.
-Bem que o taxista disse, que merda... -Murmurou em voz baixa para si. Uma ideia arriscada, mas era a única opção dele agora com a escolha de fugir.
-Hm... Qual seria o nome do avião do próximo vôo para o Japão?
-Uh... É... Emirates Brasil. Ele vai sair em 3 minutos, se for rápida a senhorita consegue comprar a passagem e...
-3 MINUTOS?!?! ÓTIMO!! MUITO MUITO MUITO OBRIGADO! -O garoto corria para o lado de fora do aeroporto, e a moça da recepção ficou, no mínimo confusa.
-Moça? Moça? -Renan foi em direção ao estacionamento dos aviões, e finalmente encontra o avião Emirates Brasil. Para a sorte de Renan, o porta-malas do avião estava aberto, e não havia nenhum funcionário do aeroporto perto dele, ou pelo menos quase nenhum. Nas redondezas, havia um segurança alto e de pele um pouco mais escura, que avistou Renan correndo na direção do porta-malas do avião. Ele logo interviu, indo atrás do jovem.
-Aí! Hey, pare já! Essa área é restrita, é perigoso ficar nessa região! Espere aí, se afaste desse avião! -Gritou o segurança. Renan ouviu os gritos do homem, e colocou a mão no bolso externo de sua mochila, tirando o estilete de dentro e colocando a lâmina para fora. Com toda a sua velocidade, o loiro corria até o porta-malas do avião, que já estava prestes a embarcar, o loiro escutava passos fortes atrás dele. Quando chegou perto do porta-malas, o mesmo começava a tentar escalar para dentro, apoiando sua perna direita sobre a superfície. Portanto, ele sentiu uma mão segurando seu braço esquerdo pelo cotovelo, fazendo o loiro cair no chão.
-O que pensa que está fazendo?! Você será levado para a polícia, isso que você está cometendo é um crime!
-ME LARGA! -Renan, com o braço direito livre, gritou e usou o estilete em sua mão direita, a espetando na mão do segurança. O homem gritou, gritando xingamentos e palavrões. Renan pegou o estilete de novo, o puxando mais para baixo, formando um corte maior, e depois retirou o estilete com velocidade, voltando a escalar para o porta-malas do avião. O avião era um pouco mais alto que Renan, mas sua altura não o impediu. Outra vez, ele usou as forças presentes em seus braços para escalar. Ele ouviu a voz do segurança após isso, e sons de alguns chiados, como se estivesse falando por um walkie talkie. Parecia algo como "Alerta vermelho, um clandestino está invadindo o avião!", mas Renan não prestou atenção.
Depois de conseguir escalar, Renan ouvia umas vozes masculinas vindas do lado de fora do avião.
-Bom, já está quase na hora de decolarmos, é melhor eu ir ali fechar o porta-malas.
-Certo, vou avisar ao piloto que estamos prontos. Um minuto para o vôo. -Disse uma das vozes.
-Puta que pariu, fodeu. -O garoto, então, via algumas malas grandes em sua frente, na qual caberiam uma pessoa de tro. Depois de se esconder, ele limpou a lâmina do seu estilete com a parte interior de sua jaqueta, manchando a lã de sangue.
-Eu não acredito que eu fiz isso... -Murmurou para si, vendo o tamanho da mancha de sangue causada pelo estilete e sentindo um pingo de remorso. O homem aparecia, lentamente fechando o porta-malas. À medida que a porta se fechava, o porta-malas escurecia, porém gritos do segurança tomaram conta do lugar. Renan não conseguia entender, mas parecia que o homem gritava que tinha alguém dentro do porta malas.
Mas já era tarde demais.
O avião já estava avançando para frente, de forma lenta e sutil.
-É agora... Que isso não me dê problemas durante a viagem... Embarca logo, embarca logo, vai rápido... -Sussurrou para si com preocupação em seu peito, tirando sua mochila de suas costas, abraçando-a com força. Não demorou muito para o garoto sentir que o avião estava subindo, então ele suspirou aliviado.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
O adolescente perdeu a noção do tempo, ele lutava para não sofrer com a hipotermia do porta-malas no avião.
Seu estômago revirou mas, por mais que estivesse faminto, ele queria deixar o salgadinho para o café da manhã, quem sabe até para o almoço.
De um jeito abrupto, um funcionário do aeroporto abria o porta-malas do avião de forma repentina, clareando boa parte dele agora. Renan se assustou, e de forma rápida pegou e colocou sua mochila em suas costas, suas pernas estavam fracas e dormentes.
-Pelo visto, eu já cheguei... Ainda bem, já tava difícil aguentar... Agora não há chances de ninguém me encontrar... Agora... Eu preciso sair daqui... Eu preciso ver a luz do Sol... Mas como...? -Aos poucos, todas as malas que estavam lá eram entregadas aos seus devidos donos, e Renan saía, indo para trás de cada uma que sobrava, tentando não ser visto. Quando chegou as últimas malas, Renan esperou até que o funcionário desse as costas para conseguir fugir. Por estar perto da saída, era uma vantagem extra. Em uma fração de segundo, o homem pegou uma das poucas malas restantes, e a entregando para seu devido dono, baixando a guarda e virando de costas. Nesse momento, Renan correu, pulando para fora do porta-malas e saindo do estacionamento de aviões. Se alguém o visse, ele não iria se importar, ele não olhou para trás, ele apenas correu com a pouca força que restava. Ele saiu do aeroporto, correndo pelas ruas, esbarrando nos pedestres atravessando na faixa movimentada.
Renan perdeu suas forças ao chegar em uma praça vazia, onde ele cambaleou e tropeçou, caindo na calçada. Essa praça era na frente de uma escola, onde algumas crianças estavam tendo Educação Física e adolescentes matavam aula. Ele olhou em volta, o Sol quente batendo sob sua pele tão gelada quanto a de um cadáver, era uma sensação boa, porém quase enjoativa, mas ele ignorou. Seu queixo caía com tal paisagem. Eis aqui o Japão.
-Tóquio... Uau... Que... Lugar bonito, uau... Espere... EU CONSEGUI! FUNCIONOU! NÃO ACREDITO QUE FUNCIONOU! CARALHOOOO, EU CONSEGUI!!! -O garoto falou alto em um tom ofegante. O banco mais próximo estava em um canto muito afastado da estrada, próximo a dois pares de árvores, provavelmente as únicas que ainda havia resquícios de flores ao redor dessas árvores. Eram flores de lótus. Renan, nas condições que estava, achou adequando ir até lá para descansar.
Ele se forçou a se levantar, mesmo estando fraco, e foi se aproximando do banco. Quando alcançou, ele subiu lentamente no banco, e largou sua mochila na extremidade à direita. Deitou a sua cabeça na bagagem, e percebeu sua visão ficar turva o bastante para sentir ânsia de vômito. Suas entranhas se reviraram, possivelmente pela fome, e aos poucos Renan foi esquecendo o mundo a sua volta.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
19:04
Renan parecia recobrar a sua consciência de pouco em pouco, parecendo que tinha acordado de um desmaio, ele não parecia sentir o seu próprio corpo por um ou dois minutos, como se a mente dele estivesse em um lugar vazio. Primeiro, ele sentiu seus braços. Com um pouco de impulso de seus braços, ele sentou-se no banco e olhou em volta, sua visão girando como se estivesse tonto.
Ele ficou olhando em volta com estranheza, como se não reconhecesse muito bem aquele lugar. Ele olhava para a superfície suja e um pouco acabada dos tênis nos seus pés. Pouco a pouco dos acontecimentos, ele lembrou dos acontecimentos da noite passada até aquele momento.
Ignorando seus pensamentos e lembranças, Renan sentiu um cheiro satisfatório vindo de longe, fazendo o seu estômago roncar alto. Com certeza, era cheiro de comida, e o garoto lembrou que não havia comido nada durante quase dois dias. Ele olhou para sua mochila, e a abriu, procurando pelo seu salgadinho para comer, contudo, foi interrompido por sons de passos, tomando conta daquela região da praça, além do cheiro de comida estar se intensificando.
Ele virou seu rosto na direção dos sons de forma instintiva, avistando uma senhorinha.
Tumblr media
0 notes
kientrucnamcuongvn · 8 months
Text
Nguồn Cảm Hứng Từ Nhật Bản: Thiết Kế Spa Onsen Đẹp Theo Phong Cách Truyền Thống
Tumblr media
Nhật Bản, với văn hóa truyền thống và sự tôn trọng đối với thiên nhiên, đã tạo ra một nguồn cảm hứng không ngừng cho thiết kế nội thất. Trong bài viết này, chúng ta sẽ khám phá nguồn cảm hứng từ đất nước Mặt Trời Mọc và cách thiết kế spa onsen (suối nước nóng) đẹp mắt thể
hiện tinh thần truyền thống và sự kết hợp hài hòa giữa hiện đại và cổ điển.
Nền Tảng Văn Hóa Nhật Bản trong Thiết Kế Spa Onsen Thiết kế spa onsen Nhật Bản thường mang đậm bản sắc văn hóa truyền thống. Sự kết hợp giữa các nguyên tắc thiết kế truyền thống như feng shui và tư duy Zen, cùng với việc sử dụng vật liệu tự nhiên như gỗ và đá, tạo nên không gian thanh lịch và tĩnh lặng.
Sự Tận Hưởng Của Thiên Nhiên Spa onsen Nhật Bản thường được thiết kế để tận hưởng vẻ đẹp tự nhiên xung quanh. Các kính cửa sổ lớn hướng ra vườn hoặc cảnh đẹp nước và cây xanh giúp tạo nên không gian kết nối với thiên nhiên, mang lại sự yên bình và thư giãn.
Sử Dụng Vật Liệu Tự Nhiên và Truyền Thống Gỗ, đá, và gạch truyền thống là những vật liệu chủ đạo trong thiết kế spa onsen Nhật Bản. Sự chăm sóc chi tiết trong việc chọn lựa và sắp xếp những vật liệu này tạo nên một không gian vô cùng ấm cúng và trấn an.
Thiết Kế Kiến Trúc Góc Cạnh và Đơn Giản Đặc trưng của spa onsen là kiến trúc góc cạnh và đơn giản. Các đường nét thẳng và góc cạnh được kết hợp với nhau để tạo ra không gian đối xứng và hài hòa, phản ánh triết lý của văn hóa Nhật Bản về sự cân bằng và hòa mình với tự nhiên.
Ánh Sáng Tự Nhiên và Sự Yên Bình Người Nhật thường đặc biệt chú trọng vào việc sử dụng ánh sáng tự nhiên để tạo ra môi trường dễ chịu và yên bình. Thiết kế spa onsen thường sử dụng ánh sáng nhẹ nhàng, tinh tế, để tạo nên không gian tràn ngập ánh sáng mà vẫn giữ được sự riêng tư và yên tĩnh.
Thư Giãn Tuyệt Vời với Bồn Tắm Nước Nóng Nhật Bản Bồn tắm nước nóng onsen là trung tâm của spa. Thiết kế bồn thường làm bằng gạch hoặc đá, kết hợp với chi tiết truyền thống như bức tượng hòn non bộ hay hình ảnh của hòn non bộ dưới nước, tạo nên không gian thư giãn tuyệt vời.
Sự Hài Hòa giữa Hiện Đại và Cổ Điển Mặc dù thiết kế spa onsen mang đậm phong cách cổ truyền, nhưng sự hài hòa với hiện đại cũng được đánh giá cao. Sự kết hợp giữa vật liệu hiện đại và truyền thống, cùng với các thiết bị tiện ích như hệ thống âm thanh hay đèn LED, tạo ra một không gian sang trọng và thoải mái.
Tinh Hoa Văn Hóa Trong Thiết Kế Spa Onsen Nhật Bản Thiết kế spa onsen Nhật Bản không chỉ là về việc tạo ra không gian nghỉ dưỡng, mà còn là về việc kể chuyện về văn hóa truyền thống và sự kính trọng đối với thiên nhiên. Sự hài hòa giữa đơn giản và tinh tế, cùng với việc sử dụng vật liệu tự nhiên và ánh sáng, tạo ra một không gian thư giãn và bình yên, làm nổi bật vẻ đẹp đặc trưng của văn hóa Nhật Bản.
Xem chi tiết tại: https://kientrucnamcuong.vn/thiet-ke-spa-onsen/
Tham khảo thêm: https://kientrucnamcuong.vn/thiet-ke-khach-san/thiet-ke-spa/
kientrucnamcuong
kientrucnamcuongvn
thietkekhachsan
#KinhDoanhkhachsan
ThiếtKếKiếnTrúc
0 notes