#dava adamları

[derdiderun]

Önemli bir olay, gündem!

Senin gündeminde 24 saatte namaz yok ki, namaz kılamayışını bir mazeret listesiyle savunasın. Ne kadar ayıp bir şey ya... Ya gündeminde örtü olsa yolunu bulursun bacım. Gündeminde zikir olsa bir ara arazi olur çekersin. Gündeminde arkadaşlar güzel şeyler olsa Allah fırsat yaratır. Gündeminde yok..! Bugün gündemimde bir cüz Kur'ân-ı Kerîm okumak var, Ya Rabbi fırsat yarat derseniz, Allah size bir fırsat yaratır. Bugün de Kur’an'a elimi sürmeden uyuyacağım dersen, bir de utanmadan çok meşgulüm, çok yoğunum, Kur’an'a da zamanım kalmıyor. Allah beni affetsin cümlemizi falan gibi böyle köfte yuvarlayan tipler olmak yok arkadaşlar. Önemli bir olay, gündem!

| Abdülmetin Balkanlıoğlu Hocaefendi

[baybaykus]

Hatırlamak da fayda var

MHP'Lİ YÖNETİCİNİN İTİRAFLARI

MHP Ankara eski il yönetim kurulu üyesi Mehmet Sakarya'nın kaleminden:

BİZ UYUDUK...

ABD 2002 yılında ülkemizi işgal ettirdi.

Kime mi?

TC kimliği taşıyan, fakat aslında fanatik Türk düşmanı olan mollalara!

Hafızanızla zaman tüneline girin, yaşadıklarımızı bir film gibi seyredin!

* Hafızın şiir okuması ve göstermelik kodese aldırılması... Mağdura bu millet bayılır...

* ABD yani CIA bizi bizden iyi tanır...

* Ben o sırada MHP Ankara İl yönetimindeydim, Bahçeli ani kararla istifa ettirildi, Hükümet yıktırıldı.

* İstifa haberi geldiğinde, İl yönetimi toplantıdayız, Dedim ki,

- Herkes intihar edebilir, Genel başkanımız da siyaseten intihar etmiştir, yalnız partiyi de peşinden sürüklemiş. Onu da öldürmüştür"

Başkan Yaşar Yıldırım kireç gibi oldu.

- Abi ipimizi çekiyorsun, dedi...

- Başkan, benim ipim yok, 1966 yılından beri bu hareketin içindeyim.Her düşündüğümü söylerim... Rahmetli Başbuğumun döneminde de böyleydim, dedim.

Dediğim çıktı,

Bahçeli'nin İsifasıyla hükümet yıkıldı, seçime gidildi... MHP barajın altında kaldı...

Arapçı, daha doğrusu ABD'nin adamları kazandı...

ABD, FETÖ, CIA, Yerli işbirlikçileri elele verdi.

Önce askeriyeyi çökerttiler. En korktukları kesim oydu...Ergenekon, Balyoz filan derken, bütün paşalar kodese tıkıldı.

Kozmik Odaya girildi. NDevlet sırları işportaya düştü...

Laik rejim yanlılarını safdışı bırakmaları

6 -7 senelerini aldı...

Adliyeyi, Mülkiyeyi ve Askeriyeyi ele geçirdiler...

Ondan sonra yavaş yavaş,

ABD uzmanlarının planlarına göre, İşgal kimseyi ürkütmeden devam ettirildi.

TC kaldırıldı - İki üç bağırdık bitti...

"NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE " tabelaları söküldü Vatanın dört yanından...

Kem küm ettik, kapandı gitti konu...

ANDIMIZ kaldırıldı okullardan...

İki üç bağırdık, Üç beş dava açtık...

Ele geçirilmiş yargı mollaya destek oldu...

Bir Yunan mahkemesi olsaydı, o da böyle karar verirdi...

Bu arada vatan toprakları satılmaya başlandı... İmar ve ihale dümenleriyle,

Mollalar sıfırlanamayacak servetler edindiler...

Vatandaşlık dağıttı Arapçı mollalar...

Her gelene pasaport dağıttılar...

ABD emriyle Suriye'ye girdik... Çünkü Linda'lar, Jane'ler Irak'ta çocukları Coniler ölünce isyan etti...ABD Başkanları Linda'dan, Jane'den çok korkar...

Bu nedenle baştan bağladığı mollaya

"Suriye'ye gir" emri verdi...Yüzlerce Mehmetçik şehit oldu... Bizde de Helga olsaydı, "Emevi Camisi başınıza yıkılsın, ülkede cami mi kalmadı, hepsi boş duruyor" derdi.

"Fantaziniz için benim yavrum toprağa düştü" Diyerek yeri göğü inletirdi..

Fakat bizim Ayşe, Fatma :

"Ben şehit anası oldum" diye, için için gurur duydu...Çünkü cahildi. Onu kandırmak

bir bebeği kandırmaktan kolaydı...

Eline Kuranı alan bayrak asılmış

gecekondu evine gitti. İki ayet okudular,

Bu zavallılar hüngür hüngür ağladılar!

Bu arada Yunan adalarımıza el koydu...

Ses eden oldu mu? İki emekli subay feryat etti...Kimse ortalığı ayağa kaldırmadı..

Devlete, devlet ve Türk düşmanlarını doldurdular,

Diplomatları kovup yerlerine imam atadılar...

Bu arada Suriye'den ülkemize

Çapulcu akını başladı...Gelenlere sordu gazeteci:

- Nasıl geldiniz, diye, Suriyeli dedi ki:

- Bize 'kalkın Türkiye'ye gidiyorsunuz

herşeyiniz hazır orada,

çok rahat yaşayacaksınız' dediler, getirip bıraktılar buraya!.

Kimse ağzını açmadı...Mollalar ortalığa velveleye verdi, "Bunlar Ensardır bağrımıza basalım" diye..Cahil kesim anında yuttu bu dümeni... Şu anda 8-10 milyon yabancı, Ülkeye dolmuş durumda. Her an bir olay patlayabilir...

BOP haritasını gördünüz Güneydoğu BOP içinde... Şimdi oralara Arap dolduruldu ki,

düğmeye basınca isyan çıkacak, O topraklar elimizden uçup gidecek!

ABD emriyle orduya operasyon çektiler..Ordu mevcudunu yarıya indirdiler ki,

yarın ülkede bir kalkışma olursa, halimizi düşünün!

Hatay Belediye Başkanı feryat ediyor

"Şehir elden gitti" diye...

Kimsenin umurunda değil... ABD emriyle Suriyelileri yurda sokan molla ne diyor,

- Suriyelileri göndermeyeceğiz...

Senin öyle bir iraden olamaz ki! Sen ABD ne derse onu yapmaya mecbursun.

[minavenera]

Nəsə bu aralar içimə kişi düşmənliyi düşüb. Bütün kişilər gözümə çirkin,əsəb verən görünür. Görmək belə istəmirəm heç birini. Onsuz da həyatımda sevdiyim bir kişi obrazı da yoxdu ailəm daxil. amma agresif davranmamaq üçün özümü gücnən saxlayıram. Bilirəm ki anormaldır bu hissim amma səbəbini də tapabilmirəm. Bilmirəm nəydən sonra başladı tam olaraq çünki qısa müddətdir belədir. Çox maskulen enerji yayıram. Kofeshop da oturanda ya yolda gedəndə hansısa kişi mənə gözünü zilliyib baxanda, ya maşını yavaş yavaş yanımca sürəndə artıq çox əsəblərimə toxunur qışqırıb edirəm üstlərinə,qarğış tökürəm elə qorxub qaçırlar. Əlimdə olsa həmən adamları boğaram. O qədər əsəblərimə toxunur kişilərin varlığı. Oğlum olsa ataram zibilə o dərəcə bir nifrət gəlib. Allah sən qoru.

Birdənə də flörtüm var çox yaxşı adamdı mənim üçün də hər şeyi edir hələ heç yaxşı tanımır məni amma xoşbəxt olum deyə özünü öldürür. Hədiyyələr,güllər,xoş söhbətlər. Amma mənim içimdə isə histeriya var. Oğlanla görüşmürəm ki intriqa yaradıb dava edəcəm. Görüşəndə də fikrimi yayındırıram yeməyə zada o danışır qulaqasıram sadəcə. O gün restoranda oturmuşduq divanda, saçımın ucuna toxundu ki nə yumuşaq görsənir saçların və mən diksindim. Çox əsəbləşdim özünə bildirmədim amma üzümdən bildi. Çirkin falan deyil bu arada, çox yaraşıqlı,ağıllı insandı. Sadəcə bilmirəm niyə belə hiss edirəm. Diksinirəm bütün kişilərdən və dözmürəm. 1 saat bir oğlanla oturabilmirəm yoruluram(((

Ah bu arada güvən problemi yaranıb. Oğlan 4/4lük davranır və mənim ağlıma gələn sual "what is the catch?” nədi bunun çatışmayan tərəfi? Tip desən var,xarakter desən var,ağıl desən var,pul desən var, əli açıqlıq desən var. Amma məni tanımadan bu qədər məni etkiləməyə çalışmağı məndə şüphə yaradır. Ağlıma o dəqiqə gəlir ki yəqin cinsi zəyifliyi var ona görə belə hər şeyi edir ki qəbul edim onu nə vaxtsa və ya manyakdı sonradan görəcəm ya da narsistdi.

Narsist olduğunu düşünürəm çünki elə insandır ki saçına baxım zad etdirir, hər səhər məşqdən sonra saçını düzləşdirib edir,şirniyyat,çörəy heçnə yemir diyeta edir,biznesləri var yəni patrick batemandı eləbil. Patrick də qadınlara filmdə çox mükəmməl görsənirdi amma əsldə psixopat bir insan idi.

Padruqalarım deyir ki sən sadəcə o qədər yetərsiz adamları sevmisən ki sənə anormal gəlir bu. Amma ürəyimə yatmır sadəcə bəzi şeylər. ilk söhbətimizdən də bildirdim ki münasibətə hazır deyiləm,evlilik düşünmürəm mənim üçün ancaq hər şey dostluqdan başlayır. Buna baxmayaraq bu qədər invest edir mənə. Nəysə təmkinli olacam sadəcə.

[nnnebula]

Zamanın en büyük Mafya babası çok ağır bir suçtan yargılanmaktadır ve idamı istenmektedir.

Jüri üyelerinin içinde Temel de vardır.

Mafyanın adamları mahkemeden önce Temeli bir kenara çekerler,

“Temel ne yap ne et, Babanın idam kararını müebbet’e çevir yoksa bu senin sonun olur” derler.

Temel’in içine korku düşmüştür, acep ne yapsam da bu adamı kurtarsam diye düşünür.

Dava başlar günlerce devam eder ve nihayet Jüri üyeleri karar vermek üzere odalarına geçerler.

Aradan uzun bir süre geçtikten sonra jüri üyeleri geri gelir ve kararını okur.

“MÜEBBET HAPİS” derler.

Bunu duyan Babanın adamları sevinerek ve ne yapacaklarını şaşırarak doğru Temel’e giderek,

“Aferin sana Temel şimdi gözümüze girdin” derler.

Bu arada ”eh be Temel iyi güzel de bu işi nasıl başardın” diye sorarlar,

Temel "Sormayın bre uşaklar, sizin söylediklerinizi onlarla paylaştım bunun üzerine jüri üyeleri beraat beraat diye tutturdu.

Bende müebbet’e çevirene kadar akla karayı seçtim der"🤣

[turkudostu61]

Cemal Enginyurt

Üç kuruşluk Dünya da,parayla ölçülmeyecek değerde ki Dava adamları İkbal ve İktidar hırsına yenik düştük. Toprağın kara bağrına, gül bahçesine girercesine ŞEHİT olanların yüzüne nasıl bakacağız. Sinan Ateş'in ne büyük suçu vardı ki Sahip çıkmadınız? Ruhu şad Mekanı Cennet olsun.

[esrilv]

Çocukluğumun masumiyet ve samimiyetine kavuşturan bir Müdafaa 🍃

Mehmed Feyzi'nin Müdafaasıdır

Afyon Ağır Ceze Mahkemesine,

İddianame beni Üstadım Said Nursî'nin hem sır kâtibi hem kendisiyle hem Risale-i Nur'la şiddetli alâkalı hem çok hizmet ettiğimi bahisle bu hareketimi medar-ı mesuliyet saymış. Ben buna karşı, bütün kuvvetimle bu ithamı kabul edip iftihar ediyorum. Çünkü fıtratımda ilme karşı gayet kuvvetli bir iştiyak var. Bir delili şusur ki: Denizli hâdisesinde menzilim taharri edildiği vakiz beş yüz seksen adet mütenevvi kütüb-ü ilmiye ve Arabiye evimde bulunduğu resmen sabit olmuştur. Benim fakr-ı halimle ve gençliğimle ve lisan-ı Arabîde noksaniyetimle beraber bu zamanda binde bir şahısta bulunmayan bu mütenevvi beş yüz seksen cilt kitabı bana toplattıran, fevkalâde bir talebelik şevki ve hârika bir aşk-ı ilmîdir.

İşte bu fıtrî istidat ile daima hakiki bir üstad arıyordum. Cenab-ı Hakk'a hadsiz şükrolsun ki uzakta aradığımı pek yakında elime verdi. Evet, Üstadım olan Said Nursî'nin bütün hayatının gayesi, şevk-i ilimde ve ulûm-u İslamiyeyi bilmek aşkında geçtiğini bütün hayatı şehadet ediyor.

Hem ben müşahedatımla hem Üstadımın matbu Tarihçe-i Hayat'ıyla hem eski talebelerinden aldığım malûmatla kat'î bildim ki bendeki fıtrî aşk-ı ilmî, Üstadımda hârika bir surette bulunuyor ki bu zamanda bütün medrese âlimlerinin hilafına olarak pek hârika, tek başıyla medrese talebeliğini muhafaza edip her belaya tahammül etmiş. Hattâ ehl-i siyaset, üstadımın bu acip hallerini anlamadıkları için hiç alâkası olmayan bir nevi siyasete temas ettirmeye çalışmışlar. Hattâ hapislere sokmuşlar.

Fakat sonra Cenab-ı Hak, o aşk- ilmîyi Kur'an'ın hakaikine bir anahtar yapmış. Bütün ehl-i ilmi ve feylesofları hayrette bırakan Risale-i Nur meydana çıkmış. Ben de o sırada bütün hayatımda aradığım ve kendi fıtratımda ve fakat pek yüksek bulunan bu Üstadı bir ihsan-ı İlahî olarak Kastamonu'da yanımda buldum. Âhir ömrüme kadar da buna teşekkür ediyorum.

Hem Üstadım eskiden beri izzet-i ilmiyeyi muhafaza için sadaka ve hediye gibi şeyleri kabul etmediği gibi talebelerini de men'eder. Kimseye başını eğmez. Hattâ hârika vaziyetlerinden, harp içinde avcı hattında oturmaya ve sipere girmeye tenezzül etmeyerek izzet-i ilmiyeyi muhafaza ettiği gibi üç dehşetli kumandana karşı kahramancasına hocalık ve haysiyet-i ilmiyeyi muhafaza için onların hiddetine karşı ehemmiyet vermeyip onları susuturdu. Onun için bu Üstadımı, bu millet ve vatanın ve Türk ulemasının pek büyük şerefini muhafaza etmek için her şeyini feda etmiş bir şahıs bildiğimden, ben kendimde hakiki üstad kabul ettim. Böyle vatan ve millete hakiki fedakâr bir Üstadın -farz-ı muhal olarak- yüz kurusu da olsa nazar-ı müsamaha ile bakıp itiraz etmemek gerektir.

Bu memeleketin vatan-perverleri Meşrutiyet devrinde, milliyetçiler ve hamiyet-perverleri Cumhuriyet'te; bu Üstadın ilme ettiği fevkalâde hizmeti vatan ve millet namına takdir ettiklerine bir numunesi şudur ki: Camiü'l-Ezher sisteminde, Medresetü'z-Zehra namında Van vilayetinde temeli atılıp eski Harb-i Umumî münasebetiyle geri kalan Şark Dârülfünununa İttihat ve Terakki Hükûmeti on dokuz bin altın lira verdiği gibi, yirmi dört sene evvel cumhuriyet hükûmeti de Üstadımın dârülfünununa yüz altmış üç mebusun tasdikiyle yüz elli bin lira tahsisat verilmesine kabul etmeleridir.

Bu yüksek Üstadın tek başıyla Camiü'l-Ezher gibi binler hocaların teşebbüsüyle vücuda gelecek bir medrese-i kübrayı vücuda getirmeye yakın muvaffak olması gösteriyor ki vatan-perverler dahi medrese ulemalarıyla beraber bu Üstadımı takdir ve tahsin etmeleri lâzım ve elzemdir.

Biz de böyle bir Üstad elimize geçtiği için her zahmet ve meşakkate tahammüle karar vermişiz. Füyuzat-ı ilmiyesiyle ve yüz otuza varan âsâr-ı kudsiyesinin hakaikiyle beni ilim ve iman yolunda terakki ettiren bu mümtaz allâme-i zamana sonsuz bir varlıkla hürmetim vardır. Bu hürmetim ebede kadar inşâallah gidecektir.

İddia makamının beni suçlandırmak istediği ve aylardan beri tetkikat ve taharriyat neticesinde hakikatine vâsıl olamadığı "dini ve dinî hissiyatı âlet ederek devletin emniyetini ihlâl edecek bir gizli cemiyet"in ne vücudu var ve ne de böyle bir cemiyetle alâkamız vardır. Yegâne alâkamız, hükûmet-i cumhuriyenin kanunları muvacehesinde en çetin imtihanlarda, en yüksek ehl-i vukuf heyetler tarafından icab eden hürmeti görmüş ve salahiyettar mahkemelerde beraet kazanmış Risale-i Nurlardır. Bu ise vatana ve millete ihanet değil, doğrudan doğruya vatana ve millete nâfi' ilim uğrunda bir çalışmaktır. Bunun haricinde ne bir siyasî maksat ve ne de başka bir garaz yoktur. Binaenaleyh bu hususta da masumiyet ve samimiyetimiz meydanda olmakla, Denizli mahkemesinde olduğu gibi yüksek mahkeme-i âdilenizden adaletin tecellisiyle beraetimi talep ediyorum.

Afyon Cezaevinde mevkuf Kastamonulu

Mehmed Feyzi Pamukçu

14. Şua ✒♥♾

[gg-hc]

#islam #dava #adamları #erdoğan #bahçeli #adnanmenderes #turgutözal #soylu

#vatan #freegaza

[hetesiya]

Eyüp Ensari: Dünyanın dörtte üçü Deniz’dir

Çoğumuz son bir gündür, beynimizden vurulmuş gibiyiz. Denizin öldürülmesi kalbimizi yakıyor. Beden diye bir şeye sahip değiliz. Kendim adıma ancak şunu söyleyebiliyorum; Kürtler, istendiği zaman konuşulan, istendiği zaman susturulan, istendiği zaman da öldürülen kimselere döndü. Kürtlerden ne maddi ne manevi anlamda korkmuyor kimse. Korkmadıkları için de isteyen Kürtlere istediğini yapabilir. Örneğin Türklüğe hakaret diye bir suç vardır ama Kürtlere hakaretin bir cezası yoktur. Bir Kürdün asla öfke nöbetleri içinde, intikam almayacağını herkes biliyor. Manevi anlamda da bu böyle, Kürtlerin bedduaları işlemiyor; din de, dinin azaları/ ayet ve hadislerde onlardan yana. Devlet desek, onu ayakta tutan iki parti var. Bu iki partiden olmayan herkes suçludur. Hukuk desek, hukuk adamları, partilidir. Partili hukuk, partili doktor, partili eğitimci, partili yazar, partili mühendis… Huzur içinde yaşamak, zengin olmak, iyi sağlık ve eğitim hizmetlerinden istifade etmek bir tek AKP ve MHP’li olmakla mümkündür. Gazeteciler işsizdir ama partili gazetecilerin milyon dolarları vardır. Kabul. Türkiye’de parti devleti var! AKP ve MHP’li olmayan kimselerin can güvenliği yoktur. Bu partilerin silahlı güçleri de var; bu güçler, sosyal medya hesaplarından basın açıklamaları yapıyorlar. Ülkücü mafya ve İslamcı mafya, iki “gayri resmi” bakanlık gibi hayatımıza müdahale etme hakkına sahipler. Devlet Bahçeli, “dava arkadaşımdır” diye özel bir yasa çıkarttı. Ülkücü mafya eskiden beri vardı. Demirel’in oğlum dediği, Türkeş’in dava arkadaşım diye sahiplendikleri. İslamcı, Türk ve Turancı mafya da AKP’yle hayatımıza girdi. Sedat Peker, AKP’li olmayan kimseleri tehdit ediyordu. AKP’de buna izin veriyordu. Rahat hareket etmesi için para ve koruma, mitingleri için meydan. Bu mitingler, et kombinası gibiydi; asarım, keserim edebiyatı… Peker, AKP adına mitingler yapıyordu. Peker, şimdi diyor ki kullanıldım. Niçin kullanıldı? Ülkücü devlet adamı/ mafya hapisten çıktı, Peker kenara atıldı. Ülkücü mafya ile AKP’li mafyayı karşı karşıya getiren neydi? Peker yurtdışına çıkmadı, söylediği gibi okul okumaya, kitap okumaya gitmedi, yerine biri atandı ve bu atanan kişi, cezaevinden çıktıktan sonra devlet sefiri gibi il ziyaretlerinde bulundu, hatırı sayılır kimselerle görüşmeler yaptı, şimdi eğer doğruysa, Kıbrıs’a atandı. Ama Peker hala iktidarın yaması olma derdinden kendini kurtaramadı, bozkurt selamı veriyor, Rabia işareti yapıyor, olanca sesiyle bağırıyor: Kardeşlerim Turan’ı kuracağız. Turan’ı kim kuracak? Uyuşturucu tüccarları mı? Devlet adına, devletin verdiği polis gücüyle kabadayılık yapan kimseler mi? Turan, ittihatçıların uydurduğu abartılı bir mitoloji bile olsa bu kadar basit savunulamaz, Bulgaristan’da, adları değiştirildiği için işkence gören, açlık grevine giren, ölen Türklere yazık. Türkler utanmalıdır; Türk olmakta bu kadar ucuz değildir. Türklüğün bu kadar ucuza pazara sürüldüğü başka bir dönem olmamıştır. Önüne gelen ben türküm, vatanseverim diyor; ölçü vesikalık silahlar! Deneme yeri, Suriye. Belge, bir kız çocuğunu öldürdüm! Parti devletinin hukuku içersinde, ötekinin yeri yoktur. Öteki partiler ya “maşa” ya “terörist” ya da “dış mihrakların” oyuncaklarıdır. Bir tek yurtsever AKP ve MHP’dir; vatanın ve milleti bir tek onlar seviyor! Nasıl seviyorlar? Soyarak seviyorlar, öldürerek belgeliyorlar. Bu iki partinin ne sözleri ne eylemleri tartışılmaz. Onların sözleri ayettir. Bugün gazetelerde haber çıktı: Yazısına ünlem koydu diye bir adam ifade vermeye gitti. İzmir’in göbeğinde bir çocuk öldürüldü. İç işleri bakanından tek bir söz yok. Tek açıklama yapılmadı. AKP ve MHP’ye yakın yayın organları, yirmi dört saattir, HDP diyorlar; öncesinde şunu söylüyorlardı: HDP/PKK. Bu şu demektir: Aradığınız kimseler HDP’dedir. Bu açık bir yol tarifi, adres vermedir. HDP’de oyuncağa dönmüş. İstedikleri zaman HDP’yle oturup konuşuyor, istedikleri zaman, kendilerini ayakta tutmak için HDP üzerinden düşman ihtiyaçlarını karşılıyorlar. Birbirleriyle olan alacak verecek meselelerinde bile birbirlerine güçleri yetmiyor; ikisi de güçlerini HDP üzerinden gösteriyor;

birbirlerine, gözdağını HDP’yi vurup kırarak sergiliyorlar. HDP büroları basılırken, özellikle gözaltına aldıkları kimselerin boyunlarını eğiyorlar ama ne zaman biri HDP’yi bassa, adam öldürse, birden katilin adını soruyorlar, koluna giriyor ve birkaç saat sorgulamadan, tutuklayıp cezaevine koyuyorlar. Tıkır tıkır işleyen hukuk sistemi! Bir çocuk öldürülüyor! Katilin ifadesini bu kadar kısa sürede nasıl aldınız. Bir deşin, bakın altında ne var. Ama o Türk, ağır tahrik altında işlemiş olmalı cinayeti! Bu da yapılmamış, görüntüleri siliyorlar. Kılıçdaroğlu’na tokat atıldı, tokat atan bir kahraman gibi karşılandı. Hrant Dink öldürüldü, katille polis hatıra fotoğrafı çekti. Birkaç gün önce de Tahir Elçi’nin mezar taşına saldırıldı; kabirlerden ne istersiniz. Ya yeter artık! Şu görüntüden utanın, haya hacca denilen bir şey vardır. Saatlerdir bu çocuğun bakıyorum, siz hiç baktınız mı? Fotoğrafların birinde sabahın ilk saatlerinde yedi zeytin tanesi, kesilmiş bir domates, yarım bardak çayını içemeden kurşunu dizilen Deniz Poyraz’a ait, bir diğer fotoğrafta Deniz keman çalıyor. Yedi zeytin tanesiyle doyan ve keman çalan birinin kurşunlandığı bir ülkedir Türkiye ve ona bu gücü kim veriyor? Cesaret demiyorum, katil bu gücünü ahlaktan alıyor; aile ve devlet terbiyesinden alıyor. Çok şükür ki devletimiz yok ve çok şükür aldığımız aile terbiyesi su ve yemek yerken, yılanın bile sana dokunmayacağını söylüyor. Katilin tipine bakıyorum. Elinde silah var, bıyıkları aşağı sarkmış. Katilin birkaç pozu daha var, bozkurt işareti yapıyor, Türk bayrağı önünde. Katilin bir de Suriye hatırası var! Elinde silahı var. Katil, gözünü başka topraklara dikmiş. Katilin Suriye’de ne işi ne? İşi tatile çıkar gibi adam öldürüp dönmek mi? Katilin adını anmıyorum. Katil, bir mertebe ve bu, bir güruhta karşılık bulmuş. İki seçenek kalıyor bize: Ya keman sesi, ya da bu katilin silahı! Deniz, öldürüldü. Ama bir düşman tarafından öldürülmedi. Kürtler dost düşman nedir iyi bilir. Düşman soylu bir şeydir, en az senin kadar asil bir kimsedir. Deniz bir çakal tarafından öldürüldü. Üstelik korumasız bir yerde; yarım bardak çay, yedi zeytin, kesilmiş domatesin şahitliğinde. Katil, düşman bile olmayacak biri… Katil, yedi zeytine, kesilmiş domatese, yarım çaya bile göz dikti. Doyun, çakal sürüleri… Bize düşense ağlamamak değildir, hatta gülmektir, acımız hafiflemesin. Bugün genç bir kız çocuğu öldürülen bir anne kadar kimsenin canı yanmıyor. Herkes bir saniyeliğine Deniz’in annesinin yerinde olsa… Ama böyle değil, ateş evimize düştüğü zaman canımız yanıyor, başkasından bize ne? Bakın Şenyaşar ailesi, bir duvarın dibinde, yalnız kaldı. Sakine Cansız doğruyu bilendi. Çözüm süreci başladığı sırada, Paris’te öldürüldü. Deniz, kimi cılız ışıklar yanınca öldürüldü. Kürtler artık barıştan söz etmemeli, her barış dediklerinde bir kızımız öldürüldü. Kürtler, barışta ısrar da edeceklerdir; çünkü! Deniz, küçük, kardeşim, dünyanın dörtte üçü Denizdir.

https://www.nupel.info/eyup-ensari-dunyanin-dortte-ucu-denizdir-182559.html?fbclid=IwAR18T4-76DmdKqQzmLRvQzNT_7NXdfHb2JFJ9z7kcP-aSsVg9Oj9Zp10HZc

[kur-an-ve-risalei-nur]

⭐⭐⭐⭐

Ömrümüzden bir Ramazan daha gidiyor..Sırtımızda ömür adını verdiğim içi buz dolu heybe günbegün eriyor.

Ellerimiz de bizi bu dünyaya sıkı sıkı bağlayan kelepçeler, ayaklarımız da boş heveslerin prangaları.

Peki bizimle kalacak tek şey olan salih amellerimizi arttırmak için ne zaman nefsimizin bahanelerini bırakacağız !?..

Süleyman aleyhisselâm sarayda yaşadı. Eyyub aleyhisselâm ise hastalığıyla daha zor şartlarda... Ama Rabbimiz her ikisi için de ni'mel abd yani "ne güzel kul" buyuruyor. Birisi sabrı, birisi şükrü ile bu seviyeye ulaştı.

Velhâsıl, bu örnekler bize niye verildi? Şartların ve olayların önemi yok. Bahanesi yok. Bunu anlamamız lazım.

Onlar bahane aramadılar. Rablerine karşı samimiydiler. Kendini kandırmanın dayanılmaz sarhoşluğu içinde değillerdi. Acizliklerini itiraf içindeydiler.

Nuh aleyhisselâm kavmine tebliğ ederken zorluk yaşadığında Rabbine:

“Doğrusu ben mağlub oldum, bana yardım et” diye dua etti.

Her devirde gelen Allah dostları, dava adamları bahaneyi bir kenara bıraktı.

Zengin olsaydım sadaka verirdim demediler.

Ailem beni düzgün yetiştirmediği için böyleyim demediler.

Çok yoğun bir hayatım var o yüzden ibadetlerime özen göstermiyorum demediler.

İmkan olsaydı tebliğ ederdim demediler.

"Ben ne biliyorum ki insanlara ne anlatacağım" demediler.

Kalbim temiz, içim Allah sevgisi ile dolu, şeklin önemi yok demediler.

Dindar insanların halini görüyoruz diyerek dinden uzaklaşmadılar.

Namaz kılan sahtekara kızıp namazı terketmediler.

Tüm yanlışlara ve bahanelere rağmen hakkı, hakikati, doğru olanı temsil etmeye talip olmak, "o zaman yaptığımın en iyisini yapmalıyım" demek gerekmez mi?

Her insan yeryüzünde Allah'ı temsil etmeye aday olarak gönderilmedi mi?

O zaman harekete geçélim. Bizi bağlayan düşünceleri, deneyimleri koyalım bir kenara. Onları yolumuzun önüne koyarsak engel olurlar. Kenarda dursunlar, onları hep hatırlayalım, ibret alalım ama engel haline getirmeyelim, bahane tiryakisi olmayalım. .

Ve bir dua #inşirah niyetine..

Rabbim, sayılı nefeslerimiz bitip, huzuruna geldiğimizde "ah keşke dünyaya geri dönebilsem" diyenlerden değil; Sana kavuşmanın sefasını sürenlerden olabilmeyi lutfeyle.

Allaha emanetsiniz... 🌺

________________°🌺💞🌸°_________________

🎀

[derdiderun]

Filistin'den bize ne...

"Zerre kadar Allah'a imanın varsa, zerre kadar imanı olan Müslümanların yanında olacaksın!"

Abdülmetin Balkanlıoğlu Hocaefendi

[baybaykus]

Mehmet Sakarya bey arkadaşımızın kaleminden

BİZ UYUDUK...

ABD 2002 yılında ülkemizi işgal ettirdi.

Kime mi?

TC kimliği taşıyan,

Fakat aslında fanatik Türk düşmanı olan mollalara!

Hafızanızla zaman tüneline girin,

Yaşadıklarımızı bir film gibi seyredin!

Hafızın şiir okuması ve

Göstermelik kodese aldırılması...

Mağdura bu millet bayılır...

ABD yani CIA bizi bizden iyi tanır...

Ben o sırada MHP Ankara İl yönetimindeydim,

Bahçeli ani kararla istifa ettirilip,

Hükümet yıktırıldı.

İstifa haberi geldiğinde,

İl yönetimi toplantıdaydık...

Dedim ki,

Herkes intihar edebilir,

Genel başkanımız da siyaseten intihar etmiştir,

Yalnız partiyi de peşinden sürüklemiş

Onu da öldürmüştür...

Başkan Yaşar Yıldırım kireç gibi oldu.

Abi ipimizi çekiyorsun dedi...

Başkan dedim benim ipim yok,

1966 yılından beri bu hareketin içindeyim...

Her düşündüğümü söylerim...

Rahmetli Başbuğumun döneminde de böyleydim...

Dediğim çıktı,

İsifayla hükümet yıkıldı,

Seçime gidildi...

MHP barajın altında kaldı...

Arapçı daha doğrusu ABD'nin adamları kazandı...

ABD, FETÖ, CIA, elele verdi,

Önce askeriyeyi çökerttiler...

En korktukları kesim oydu...

Ergenekon, Balyoz filan derken,

Bütün paşalar kodese tıkıldı...

Kozmik Odaya girildi,

Devlet sırları işportaya düştü...

Laik rejim yanlılarını safdışı bırakmaları

6 -7 senelerini aldı...

Adliyeyi, Mülkiyeyi ve Askeriyeyi ele geçirdiler...

Ondan sonra yavaş yavaş,

ABD uzmanlarının planlarına göre,

İşgal kimseyi ürkütmeden devam ettirildi.

TC kaldırıldı - İki üç bağırdık bitti...

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE tabelaları söküldü

Vatanın dört yanından...

Kem küm ettik kapandı gitti...

ANDIMIZ kaldırıldı okullardan...

İki üç bağırdık,

Üç beş dava açtık...

Ele geçirilmiş yargı mollaya destek oldu...

Bir Yunan mahkemesi olsaydı,

O da böyle karar verirdi...

Bu arada vatan toprakları satılmaya başlandı...

İmar ve ihale dümenleriyle,

Mollalar sıfırlanamayacak servetler edindiler...

Vatandaşlık dağıttı Arapçı mollalar...

Her gelene pasaport dağıttılar...

ABD emriyle Suriye'ye girdik...

Çünkü Helga Irak'ta Coniler ölünce isyan etti...

ABD Başkanları Helga'dan, Jane'den çok korkar...

Bu sebeple baştan bağladığı mollaya

Suriye'ye gir emri verdi...

Yüzlerce Mehmetçik şehit oldu...

Bizde de Helga olsaydı,

Emevi Camisi başınıza yıkılsın,

ülkede cami mi kalmadı,

Hepsi boş duruyor derdi...

Fantaziniz için benim yavrum toprağa düştü

Diyerek yeri göğü inletirdi...

Fakat bizim Ayşe, Fatma

Ben şehit anası oldum diye,

Bir göbek atmadığı kaldı...

Çünkü cahildi,

Onu kandırmak

Bir bebeyi kandırmaktan kolaydı...

Eline Kuranı alan bayrak asılmış

Gecekondu evine gitti,

İki ayet okudular,

Bu zavallılar hüngür hüngür ağladılar!

Bu arada Yunan adalarımıza el koydu...

Ses eden oldu mu?

İki emekli subay feryat etti...

Kimse ortalığı ayağa kaldırmadı..

Devlete devlet ve Türk düşmanlarını doldurdular,

Diplomatları kovup yerlerine imam atadılar...

Bu arada Suriye'den ülkemize

Çapulcu akını başladı...

Gelenlere sordu gazeteci,

Nasıl geldiniz diye,

Suriyeli dedi ki,

Bize kalkın Türkiye'ye gidiyorsunuz

Herşeyiniz hazır orada,

Çok rahat yaşayacaksınız dediler

Getirip bıraktılar buraya!

Kimse ağzını açmadı...

Mollalar ortalığa velveleye verdi,

Bunlar Ensardır bağrımıza basalım diye...

Cahil kesim anında yuttu bu dümeni...

Şu anda 8 - 10 milyon yabancı,

Ülkeye dolmuş durumda...

Her an bir olay patlayabilir...

BOP haritasını gördünüz

Güneydoğu BOP içinde...

Şimdi oralar Arap dolduruldu ki,

Düğmeye basınca isyan çıkacak,

O topraklar elimizden uçup gidecek!

ABD emriyle orduya operasyon çektiler...

Ordu mevcudunu yarıya indirdiler ki,

Yarın ülkede bir kalkışma olursa,

Halimizi düşünün!

Hatay Belediye Başkanı feryat ediyor

Şehir elden gitti diye...

Kimsenin umurunda değil...

ABD emriyle Suriyelileri yurda sokan molla ne diyor,

Suriyelileri göndermeyeceğiz...

Senin öyle bir iraden olamaz ki!

Sen ABD ne derse onu yapmaya mecbursun...

Diyanet daha da çoğalsınlar diye,

Suriyelilere çeyiz yardımı yapıyor,

bizim vergilerle...

Vatana ihanetin zirvesine çıktılar...

Şimdi bir yandan sığınmacılar,

Diğer yandan açlık ve yoksulluk halkı

Canından bezdiriyor...

Molla Afrikalarda fink atıyor!

Lüksünden israfından asla vazgeçmiyor...

Koyunlarsa ağılda uyuyor...

Tanrı sonumuzu hayreylesin...

Mehmet Sakarya

Alıntıdır

[minavenera]

Məni sanki gizlidən qoruyan biri var, nəyə əsəbləşirəmsə yatıb dururam ki həmən şey öz özünə həll olub. İşdə ki problemim, səhər yığıb işə gəldim ki, dava edəcəm. Qapıdan girən kimi dedilər ki yalnış anlaşılma olub düzəlttik hər şeyi narahat olma. Sanki kimsə gəlib mənim sevmədiyim adamları döyüb, şantaj edir ki minanın əsəbini pozmayın 😃

Hələ işdə bu corabları başıma hörən mühasibatdı, durduq yerə qadın məni sevmir istəyir ki yüklədikcə yükləsin. Heç deyim ki dəhşət söhbətim olub onunla, xeyr. Sadəcə istəmir ki mənim özümə aid həyatım olsun iş saatını uzaddıqca uzadır ki birdən gedib dincələrəm,kef edərəm.

Amma istədiyi alınmır. Çünki mənim çox güclü enerji alanım var. Kim məni incidirsə başına nəsə iş gəlir 😂

[gundemarsivi]

SİNAN CEMGİL’İN KISA METRAJLI BÜYÜK YAŞAM ÖYKÜSÜ

“Bu oğlum Sinan… Bunlar da onun arkadaşları (Kadir ve Alpaslan), kardeşleri…. onlar da oğullarım… Bu çocuklar, bu oğullar; bu ülkeyi, halkı, sizleri sevdiler. Başka bir istekleri yoktu. Her biri birer dehaydı. Her biri üstün zekalı birer güzel insandı. Dileselerdi, düzenin adamları olsalardı, şimdi burada cansız yatmazlardı. Birer milyoner olurlardı. Ama onlar, halkı, sizleri sevdiler. Sizin sorunlarınızı omuzladılar. Size yalan söylüyorlar. Onlar eşkıya değildi.” Nazife Cemgil (Sinan Cemgil’in annesi)

“Varlıklı bir aileden geliyoruz, benim oğlumun hiçbir parasal sorunu yoktu. Bir okuma sorunu da yoktu, Türkiye’nin en güzel üniversitesini en yüksek puanı tutturarak girdi. Bitirdiğinde de memleketin en yüksek kademesine gelebilirdi, ama sizin için öldü!” Adnan Cemgil (Sinan Cemgil’in babası), oğlu Sinan Cemgil’in cesedini izleyen köylülere bu sözleri dedikten sonra; köylüler suçluluk psikolojisiyle başlarını öne eğer…

Kurtuluş Savaşı’da Muğla’nın Kuvay-i Milliye başkanlığını yapan Erzurumlu dedesinin torunu, felsefe öğretmeni annenin ve edebiyat öğretmeni babanın oğlu. Ailesi devrimci genleriyle, çok küçük yaşlarda hapishane de gördü (babası TMBB’nin karar almaksızın Menderes Hükümetinin Kore’ye asker göndermesini protesto ettiğinden babasıyla hapisi gördü; sahi ne işi vardı askerlerimizin orada? Haklı bir savaşı bugünlerde de anlamamak mümkün değil…), annesiyle aynı dava yüzünden sürgün de gördü…

ODTÜ’de Mimarlık Fakültesine girdiğinde, siyasetle ilgilenmeye başladı. Dönüşüm dergisinde eşi olacak Şirin Yazıcıoğlu ile tanışır ve aşık olur. Dönüşüm dergisini satarken yakalanır göz altına alınırlar. Aynı yıl, ODTÜ Sosyalist Fikir Kulübü’nün kuruluşuna katılır, hatta bir süre de genel başkanlığını yapar ve Türkiye İşçi Partisi’ne de üye olur.

1967 yılında ilkokul yapma amacıyla Muş’un Korkut ilçesine giden ODTÜ kafilesinde yer alan Sinan, arkadaşlarıyla birlikte halk kültürü üzerine de incelemelerde bulunur. Bu incelemelerden geriye kalan, kafilenin diline persenk olan Çift Jandarma (https://youtu.be/_lf44sJXJUQ) türküsüdür.

Sinan’ın Amerikalı öğretim görevlisinin; Yıllardan beri ODTÜ’de İngilizce eğitim görüyorsunuz. Nasıl İngilizce bilmezsiniz? sorusuna verdiği yanıt bugünlere kadar gelmiştir:

“Biz, ODTÜ’de İngilizce üç kelime öğrendik: Yankee go home.”

Sinan Cemgil’in İngilizcesi çok iyiydi, Fransızca, İspanyolca, İtalyanca ve Latince biliyordu; arkadaşlarına Dante’nin şiirlerini okuyup, defterine hep okuduğu ya da hoşuna giden sözleri de not alıyordu. O vakitlerde, her yanda Amerika’nın artan etkisiyle, üç kelimeyle Amerikan öğretim üyesine, nasıl posta koyduğunu da az önceki paragrafta iletmiştim.

O çok espritüel, taklit yapmakta çok başarılı, çok kültürlü ve çevresince çok sevilen biriydi. Teorik liderliğiyle lider oldu. O kadar bilgeydi ki ODTÜ’de ilk kez ona Hoca diyen çevresiyle, Hoca demek adet oldu.

1968’le birlikte yoğunlaşan öğrenci eylemlerinde, üniversitedeki hareketin doğal önderi olur. ODTÜ’de Toplumcu Gurup içinde yer alır. 1968’de ODTÜ’deki boykota ve 1969’daki ODTÜ işgaline önderlik eder.

Toprak reformunun gerçekleştirilmesi istemiyle hazine topraklarını işgal eden Elmalı köylülerini ziyaretinin Türkiye İşçi Partisi Genel Merkezi tarafından tepki ile karşılanması, TİP’ten istifasını getirir.

Sosyalist Devrim-Milli Demokratik Devrim tartışmalarında Milli Demokratik Devrim’i savunsa da Hüseyin İnan’la birlikte Türk Solu ve Aydınlık odaklı MDD yorumlarından ve bu çevredeki tartışmalardan uzak durur ve farklı bir yol açmak için arkadaşlarıyla birlikte harekete geçer.

Şi­rin ile Si­na­n’­ın ya­kın­laştıran 1966’da­ki Var­to Dep­re­mi sı­ra­sın­da ol­du, her ikisi de gö­nül­lüydü. 8 Şubat 1969 yılında henüz öğrenciyken Şirin Yazıcıoğlu ile evlenir. An­ka­ra Sıh­hi­ye Mey­da­nı­’n­da­ki bir bod­rum ka­tın­da ya­şa­ma­ya baş­la­dı­lar.

O dönemlerde, Robert Komer (Vietnam Kasabı) Türk yakın siyasi tarihinde belirleyici bir iz bırakmıştır. 6 Ocak 1969’daki ODTÜ’yü ziyareti sırasında, rektörlük binasının kapısında duran diplomatik plakalı 1968 model Cadillac otomobili, temsil ettiği Amerikan değerlerine karşı duran, Komer’in Vietnam geçmişinden haberdar ODTÜ’lü öğrenciler tarafından araba ters çevrilerek yakıldı. Söylentiye göre arabayı ateşe veren Deniz Gezmiş’in yakın arkadaşlarından Taylan Özgür iken, benzin deposuna sıkıştırılıp ateşe verilen eşarp da o dönemin bir diğer önemli ismi olan Sinan Cemgil’e aittir. Olaydan üç gün sonra Deniz Gezmiş ve (Hüseyin İnan, Yusuf Aslan’ın da içinde bulunduğu) yedi kişi hakkında verilen tutuklama kararı sonrasında, 3.000’den fazla öğrenci bir dilekçeyle kendilerinin de eyleme katıldığını bildirmiştir.

Taylan, 23 Eylül 1969 yılında Öğrenci Birliği Kongresine katılmak üzere İstanbul Üniversitesine geldiği sırada kolluk kuvvetleri tarafından Beyazıt Meydanı’nda arkasından vuruldu. 21 yaşında hayatını kaybeden Taylan Özgür’ün cinayeti halen aydınlatılmadı. Ablası Hale Kıyıcı kardeşinin katledilmesini şöyle anlatıyor:

“Kardeşim Taylan’ın İstanbul Üniversitesinin bahçesinde öldürülmediğini gazete arşivlerine bakarak bile öğrenebilirdiniz. Yaralı vaziyette Kumkapı Toplum Polisi karargâhında 2,5 saat dövülerek tutulduğunu, ODTÜ’den İstanbul’a nasıl geldiğini, yanında olup da katili en yakından görüp davada tanıklık yapmayan Mim. Sait Kozacıoğlu’nun adını geçirememek, danışmanlarınızdan Fahri Aral’ın savcılıkta tanıyıp da, mahkemede tanıyamadığını söyleyerek yargılanan kişinin beraatine neden olduğunu, sağır sultan bile duydu.”

Sinan Cemgil’in eylemde birlikte yer aldığı çok sevdiği arkadaşı Mustafa Taylan Özgür’ün İstanbul’da öldürülmesi üzerine Ankara’da Atatürk Anıtı önünde toplanan kalabalığa, aranıyor olmasına karşın şöyle hitap edecektir:

“Bir devrimci kardeşimiz polis kurşunu ile kahpece öldürülmüştür. Devrimci şehitlerin matemini tutacak zamanımız yoktur. Devrimcilerin postunu ucuza satmayacağız.”

28 Ocak 1970 yılında doğan oğluna söz verdiği gibi arkadaşı Taylan’ın adını verir.

Toprak reformunun önemini biliyor ve gerçekleşmesi için çaba veriyordu arkadaşlarıyla. Hazine topraklarını işgal edenleri bu gençler takip ediyor ve çok üzülüyorlardı. 12 Mart 1971 muhtırasından sonra, arkadaşlarıyla birlikte Ankara’yı terk eden Sinan Cemgil, 17 Mart’ta Deniz Gezmiş’le Yusuf Arslan’ın Gemerek’te yakalanmaları üzerine Adıyaman civarındaki Nurhak dağına çıktı. Buradan arkadaşlarıyla birlikte gerilla kampı kurmalarının nedeni Deniz Gezmiş ve arkadaşlarını korumak için devam edeceklerdi.

Cemgil ve arkadaşları, mayısın sonunda Adıyaman’da İnekli köyü muhtarının ihbarı üzerine kuşatıldılar. Sinan, 31 Mayıs 1971’de askerlerle çıkan çatışmada; Alparslan Özdoğan ve Kadir Manga ile birlikte vuruldu.

Ülkemizin ilerlemesi için 27 yaşında köylüleri uyandırmaya arkadaşları ile gittikleri Nurhak Dağları’nda Jandarma tarafından öldürüldüğünde; sırt çantasından 4 kitap, bir de kuru soğan çıktı.

Sinan Cemgil ve arkadaşlarının amaçları elbette toplumu ilerletmekti, fakat o devrimci arkadaşlarının gerek Mahir Çayan gerek Üç Fidan için de fayda sağlamak, onları kurtarmak için de güçlenmeyi hedeflemişti. Ama, o çok sevdiği arkadaşlarının acısını görmekten korkarken; kendi ve dostlarının ölümüyle, kurtarmak istediği arkadaşlarına ölümüyle yasını yaşatmıştı.

27 yaşında, yaşlı bir tabut sessizce taşınsa da mezara, daha sonraki birçok protestoda ölümsüzlüğü hep genç kalacaktı. O 27 yaşında, üniversite öğrencisi, 15 aylık oğluyla, güzel ve çok yetenekli karısıyla yaşasaydı; Halk için Ezilmeseydi, uzun ömrüyle birlikte sevdikleri ile yaşlansaydı, ne güzel olurdu! Ama yolu kapatan Amerikanlar vardı, kendisi de antiemperyalistti; benim fikrim de hiç gerçekleşmeyecek bir olasılığın hayaliydi…

Ve artık Sinan Cemgil’in arkadaşlarının ölümleriyle hayat devam edecekti!..

“Siz­ler ki hü­zün var

yü­zü­nüz­de ye­re eğik

göz­le­ri­niz acı­nı­zı gös­te­ren,

ne­re­den ge­lir­si­niz,

ren­gi­niz acı­nın ren­gi­ne dön­müş böy­le..!” Dante

Sinan Cemgil’in söylediği türküsüyle https://youtu.be/ieuxtVI-uPg yazımı tamamlıyorum. Onu hasretle, sevgiyle, özlemle ve şevkatle anıyorum.

Yazımın linki

Yazımı hazırlarken faydalandığım kaynaklar ve okunmasını değerli bulduğum fakat yazıma ekleyemediğim yalnız okuyup hoşlandığım kaynaklar;

1-Taylan Cemgil’in yazdığı kitap için röportajı. http://halkinkurtulusu.net/?p=2434

2-https://tr.wikipedia.org/wiki/Sinan_Cemgil

3-https://www.evrensel.net/haber/362014/taylan-ozgur-kimdir-nasil-olduruldu

4-https://www.sozcu.com.tr/2014/yazarlar/soner-yalcin/bir-amazon-kadini-sirin-cemgil-579059/

[1-yolcu]

Abdülmetin hocam, İslamı dert edinen, bağrı kudüs olan, alimlere, ümmete hizmetle huzur bulan bir aksiyon bir neşe adamıydı ve dava adamları bir bir sevgiliye giderken ölüm ne de güzelleşiyor, üstad ne güzel açıklar:"ölüm güzel şey, budur perde ardından haber, hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber?"Rabbim hocamızı rahmetiyle kuşatsın, Efendimize komşu eylesin, bizleri izinden ayırmasın.

إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ

[hbkultursanat]

ERDOĞAN DEVLET DEĞİL, BİR DEREBEYLİK SİSTEMİ KURDU !

Kuşkusuz derebeylik de bir örgüttür, devlet de. Ama ikisi hem yapısal hem de perspektif olarak birbirinden farklıdır. Derebeylik, kişinin, yani derebeyin tüzel kişiliği etrafında örülen, ona bağlı, onun çekip çevirdiği, onun yönlendirdiği bir yapılanmadır. Söz konusu yapının perspektifi ise; derebeyinin çıkarını, tüzel kişiliğini, aile yapısını, kariyerini kollamak ve korumaktır. Devlet, bir kişinin etrafında, onun kariyerinin çekim merkezinde kümelenen insan toplumundan değil, toplumun kendi sorunlarını çözmek için gereksinim duyarak, yasama, yargı, yürütme yapısı ile yaratmış olduğu hukuk, adalet, iktisat, güvenlik vb. gibi kurumların yan yana gelmesi ile oluşan devletin kurumsal yapılarının kollektivitesinden oluşur. Başka bir ifade ile devlet: kurum ve kuvvetler ayrımının koordine ve kollektifliğinin bir toplamıdır. Örneğin bakanlar kurulu bakanların toplamından oluşur. Bakanların üzerine bir başbakan olunca da bakanlar kurulu hükümete büyür ve hükümet kollektivitesi yani bir otorite oluşur. Erdoğan kendisinden başka otorite kabul etmediği için hükümet denen otoriteyi ortadan kaldırdı.

Tamam yine benim tayin edeceğim bakanlar olsun ama hükümet diye bir otoriteye değil bana bağlı olsun diyerek, kendi dışındaki otoriteleri ortadan kaldırdı. Tek bir otorite olarak kendisi ve kendi kariyeri etrafında kümelenmiş olan insan topluluğunu bir devlet olarak sundu. Derebeylik sistemi ile devlet arasındaki temel fark: devletin kuvvetler ayrılığının toplam bir kollektivitesi olmazken, derebeylikte, kişi etrafında kümelenmiş olanların tek bir kişinin denetimi altına girmesidir. Ayrıca burjuva demokratik devlet hükümet ve devlet iki otoriteden oluşur. Devlette devamlılık vardır. Hükümet otoritesi değişir fakat devletinki baki kalır. O nedenle demokrasinin olduğu bir çok ülkede zaman zaman hükümetler geç kurulur, kurulma süreçleri uzar ama devlet yönetiminde herhangi bir değişim olmaz. Devlet mekanizması işlemeye devam eder. Eder çünkü otoritelerden birisi olan devlet hem yapısal, hem de işlevsel olarak devamlı ve kalıcıdır, hükümet otoritesi dönemsel ve geçicidir. Ama her iki otorite de birbiri ile rakip değil birbirinin tamamlayıcısıdır. Derebeylik yapısında devletin bu organlarından hiçbirisi yoktur.

Yoktur çünkü derebeylik yapılanmasında organlar, organların birbiri ile organik bağları, organik yapılanması söz konusu değil. Çünkü derebeyliği yapısı organların bütünlüğünden oluşmaz, böylesi bir organik yapıya sahip değil. O nedenle Derebeyi ölürse ya da güç kaybına uğrarsa, yerine geçecek yeni bir derebeyi yoksa derebeylik sistemi de çöker, yok olur. Yok olur çünkü derebeylik sistemi toplumsal organların bir sentezi değil, tek bir kişinin otoriter yapısından ibarettir. O nedenle otoriter kişi otoriterliğini kaybedince ya da ölünce yerine aynı otoriterlikte bir kişi gelemezse derebeylik yapısı yıkılmaya, yok olmaya mahkumdur. Erdoğan yeni devletini bir burjuva devlet yapısı gibi yasama, yargı, yürütme, bakanlar kurulu, hükümet gibi kendi alanında toplumsal sorunları çözmede otorite olan, yapısal organlar üzerine inşa etmedi. Tersine, bu türden otoritelerin tümünü ortadan kaldırarak, yerine sadece kendi kişisel otoritesini koyduğu bir devlet kurdu. Aslında adına devlet denen fakat nitel olarak da bir derebeylik sistemi kurdu. Arkasından da “seksen milyonun başkanı” olduğunu söyledi.

Bir kişinin “seksen milyonun başkanı” olması için 80 milyonun bir asra yakın zamandan beri oluşturmuş olduğu yasama yürütme, yargı, hükümet vb. gibi toplumsal sorunların çözümünde otorite işlevi görmüş olan devlet organlarının işlevini yerine getirmekte olmaları gerekirdi. Halbuki, “Devlet güvenlik mahkemelerinde” yargılanmış olanlar bile şimdi onları arıyorlar. Çünkü onlar bile birer erk kurumu niteliği taşıyorlardı. Yani devlet güvenlik mahkemelerinde yargılananlar bile hiç olmazsa “kahrolsun DGM’ler” diye slogan atıyor, reddi hakim yapıyor, mahkemelerde eylem yapabiliyorlar, deşarj oluyorlardı. Şimdi öyle bir kurum bile kalmadı. Erdoğan, “kahrolsun” denecek bir kurum bile bırakmadı. Artık bir kuruma laf eden değil, Erdoğan’a laf eden yargılanıyor, ceza alıyor. Kurumlar tarih oldu. Daha doğrusu Erdoğan kurumları tarih yaptı. Erdoğan kurumsuz, kuralsız, kurumu da kuralı da kendisi olan bir ucube devlet kurdu.

Peki böylesi bir devletle T. Cumhuriyeti devleti yönetilebilir mi? Devleti derken toplumu kastediyorum. Yani T. Cumhuriyeti'nin devlet kurumu olarak oluşturmuş olduğu DGM’leri görmüş, DGM’lere “kahrolsun DGM’ler” demiştir. DGM’lerde yargılanmış, hatta DGM’lerle bile yüz göz olmuş Türkiye toplumunu bu yapı ile yönetmek asla mümkün değil. Türkiye toplumu iyisi ve kötüsü ile, demokratik, anti- demokratik olanı ile de olsa devletin kurumları ile muhatap olmaya alışık bir toplumdur. Bir de “hukukçu olmayanlardan hakim, savcı” yapılmaya başlanınca toplumdaki feryadı göreceksiniz. Türkiye toplumu, hiç olmazsa Demirel’den “demokrasilerde çare tükenmez” aforizmasını öğrendi, biliyor. O nedenle demokraside kalan boşlukları kendisi doldurmayı biliyor. Demirel, Ecevit, Erbakan, dönemlerinde söz konusu yöneticiler tarafından bir tek kişiye bile dava açılmamıştı. Bakın şimdi neler oluyor? Erdoğan devlet kurumlarını yok ettiği için vatandaş devlet kurumları yerine Erdoğan’ı eleştiriyor, gerektiğinde ona hakaret ediyor. Erdoğan da sürekli olarak onları mahkemeye veriyor.

Toplumda yeni bir şey daha gelişmeye başladı. Suçlu sandığı kişiyi linç ederek cezalandırma girişimi. Sokakta taciz girişiminde bulunduğunu sandığı kişiyi hemen oracıkta linç ederek cezalandırmaya başladılar. Erdoğan yargıyı bitirdi, tabir uygunsa soytarılık düzlemine indirdi. Tacizde, tecavüzde din adamları tarafından “bademleme”, altı yaşındaki kız çocuğu ile evlenme vb. gibi tanımlandıkça mahkemelerde de taciz ve tecavüze “iyi hal” uygulanmaya başlandı. Bunu gören vatandaş tacizci sandığını mahkemeye falan vermiyor, hemen oracıkta linç yoluyla infaz ederek cezalandırmayı gerekli görüyor. Derebeylik misali, sadece Erdoğan’a, onun otoritesine bağlı, devletin bütün kurumlarının ilga edildiği bir yapı ile “ben 80 milyonun başkanıyım” demekle toplumun yönetilemeyeceğini yakın bir tarihte hepimiz görüyor olacağız. Tamam, Türkiye toplumu hiç demokrasi yüzü görmedi, hep kötü yönetildi. Otoriter de olsa, faşist de olsa hep devlet kurumları ile yüzleşti. Tabi ki kurumlar da zalimdi. Ama vatandaşın karşısında kurum olarak duruyorlardı, kişi olarak değil. İnsan bir kuruma kızar, eleştirir, ağır laflar eder ama ona düşman olamaz, çünkü söz konusu kurumun içinde kötü insanlar olduğu gibi iyi insanlar da vardır. Bir gün kötüsü ile karşılaşınca başka bir gün de iyi birisi ile karşılaşabilirsin... İyi ile kötü birbirini dengeler. Devletin kurumlar üzerine oturtulmasının önemli nedenlerinden birisi de budur.

Erdoğan devletin bütün kurum ve kuruluşlarını ortadan kaldırıp, kendisini devletin yerine koyduğu için 80 milyonun başkanı olamaz. Olamaz çünkü devletle sorun yaşayanların doğrudan muhatabı olur, onun düşmanı haline gelir, devletin kurumlarını ortadan kaldırdığı için devletin kurumları ile muhatap olmaya alışmış toplum kesiminde asla kabul göremez. Belirtmek gerekir ki; Türkiye İran değildir ve asla İran olamaz. Mollaların İran devrimi ile İran halkının tepesine tünediği gibi Erdoğan %52 oyla Türkiye toplumunun tepesine tüneyemez. Türkiye sadece İran değil, Orta Asya Türki toplumları, Azerbaycan vb. de olmaz. Onlar Türkiye toplumu gibi DGM’leri de, Demirel’i de, Ecevit’i de, Erbakan’ı da görüp yaşamamışlardır. O nedenle söz konusu ülkelerle Türkiye arasında nicel değil nitel fark vardır. Türkiye toplumu defalarca iktidar indirdi, iktidar kurdurdu, askeri diktatörlükler gördü, onları savuşturmasını bildi. Böylesi bir toplumu uzun süreliğine, üstelik de bir derebeylik yapılanması ile Erdoğan diktatörlüğüne mahkum etmek, mümkün olmayacağı gibi söz konusu da olmayacaktır.

Evet, Türkiye toplumu Cumhuriyet'in kuruluşundan beri ne demokrasiyi yaşadı, ne de demokratik bir toplum olabildi. Burjuva sistemin her türden gericiliğine maruz kaldı, bazısına eğilerek, bazısına yamularak olsa, ama tümünü de aşmasını başardı. Erdoğan gibi nicelerini gördü geçirdi. Gerçi Erdoğan gördüklerinin en hini, en kurnazı, en hırsızı, en yolsuzu, en acımasız ve vicdansızı idi ama yine de onu da aşacaktır. Evet, Türkiye toplumunda İran toplumu gibi ayaklanma, ayaklanıp da hiçbir şey yapamama gibi gelenek yoktur. Ama seçimle nice efelenmelerin üstesinden gelme, geleceği varsa göreceği de olacaktır deme yeteneğine sahip olduğunu defalarca gösterdi. Türkiye toplumu bu yeteneği ile 12 Mart'ı, 12 Eylül'ü, Özal’ı aştığı gibi Erdoğan diktatörlüğünü de aşacak ve demokratik bir sisteme geçmesini başaracaktır. Çünkü sorunları aşmak için en doğru yöntem olan demokrasi mücadelesi yöntemini benimsemiştir. İran toplumu ayaklanıyor fakat sorunlarını aşamıyor. Türkiye öyle olmayacaktır. Şu durumda bile Türkiye toplumu İran toplumundan daha iyi bir konumda. Gelecekte Erdoğan’ı da derebeylik sistemi ile birlikte tarihin çöplüğüne gönderecektir...

Teslim Töre 12 Temmuz 2018

[kkdye-yldiz]

⚜

Dava adamları sayılarının azlığına aldırmazlar, sayı onların umurunda bile değildir. Onlar sorumluluklarını yapmanın gayreti içindedirler...