#dokumentacja sztuki

[adwokatiga]

Kwestie procesowe w postępowaniach sądowych o błędy medyczne

Postępowania sądowe dotyczące błędów medycznych stanowią jedną z najbardziej złożonych gałęzi prawa cywilnego, ze względu na skomplikowaną materię medycyny oraz odpowiedzialność lekarzy, szpitali i personelu medycznego. Kluczowe w takich sprawach są kwestie procesowe, które wpływają na przebieg i wynik postępowania. Poniżej przedstawione zostaną najważniejsze zagadnienia związane z tym typem spraw.

1. Podstawy prawne i rodzaje odpowiedzialności

Błędy medyczne, zwane także błędami w sztuce lekarskiej, są rozpatrywane na gruncie odpowiedzialności cywilnej, karnej oraz dyscyplinarnej. W procesie cywilnym, podstawą odpowiedzialności jest najczęściej art. 415 Kodeksu cywilnego, dotyczący odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym, oraz art. 444 i nast., regulujące kwestie odszkodowania za uszczerbek na zdrowiu. Postępowania cywilne dotyczące błędów medycznych toczą się zatem najczęściej z powództwa pacjenta (lub jego bliskich) przeciwko lekarzowi, placówce medycznej lub innym podmiotom odpowiedzialnym za udzielanie świadczeń zdrowotnych.

2. Dowodzenie błędu medycznego

Najistotniejszym elementem postępowania sądowego o błąd medyczny jest wykazanie, że doszło do błędu w postępowaniu lekarza lub innego członka personelu medycznego. Przede wszystkim należy udowodnić:

Niewłaściwe działanie lekarza – czyli, że postępowanie lekarza odbiegało od przyjętych standardów sztuki medycznej.

Związek przyczynowy – powód musi wykazać, że szkoda na zdrowiu pacjenta jest wynikiem błędu popełnionego przez lekarza.

Szkoda – muszą być jednoznacznie przedstawione konsekwencje zdrowotne, które wystąpiły u pacjenta w wyniku błędu.

Dowodzenie w takich sprawach opiera się głównie na opiniach biegłych z zakresu medycyny, którzy oceniają, czy lekarz postępował zgodnie z aktualnym stanem wiedzy medycznej. Opinia biegłego jest zazwyczaj kluczowym dowodem, choć nie zawsze jest wystarczająca do rozstrzygnięcia sprawy. Ważna jest także dokumentacja medyczna pacjenta, której brak lub niekompletność może utrudniać proces.

3. Postępowanie dowodowe

W procesach o błędy medyczne sąd przeprowadza obszerne postępowanie dowodowe. Zazwyczaj obejmuje ono:

Przesłuchanie świadków, w tym personelu medycznego i pacjenta.

Przegląd i ocena dokumentacji medycznej.

Opiniowanie biegłych specjalistów z różnych dziedzin medycyny.

Sąd może zdecydować się na powołanie kilku biegłych z różnych specjalności, jeśli sprawa dotyczy złożonych zagadnień medycznych, takich jak np. operacje chirurgiczne, diagnoza nowotworowa, czy leczenie wieloetapowe.

4. Wyzwania związane z biegłymi sądowymi

Biegli sądowi odgrywają kluczową rolę w procesach o błędy medyczne. Ich opinie często decydują o wyniku sprawy, jednak problematyczne mogą być m.in.:

Długi czas oczekiwania na opinię – opinie biegłych mogą być wydawane z opóźnieniem, co wydłuża procesy.

Różne interpretacje medyczne – w niektórych przypadkach biegli mogą przedstawiać różne stanowiska, co prowadzi do konieczności powołania kolejnych ekspertów.

Koszty – powołanie biegłego, szczególnie w sprawach wymagających wielu ekspertyz, może być kosztowne, co dla niektórych powodów stanowi barierę.

5. Przedawnienie roszczeń

Jednym z kluczowych aspektów procesowych jest kwestia przedawnienia roszczeń. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, roszczenia o odszkodowanie za szkody na osobie przedawniają się co do zasady po upływie 3 lat od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie zobowiązanej do jej naprawienia. W praktyce oznacza to, że pacjent lub jego bliscy mają ograniczony czas na złożenie pozwu.

W przypadku błędów medycznych terminy przedawnienia bywają problematyczne, ponieważ pacjenci często dowiadują się o błędzie wiele lat po zdarzeniu, np. na skutek komplikacji zdrowotnych pojawiających się po dłuższym czasie.

6. Alternatywne metody rozwiązywania sporów

W wielu przypadkach możliwe jest rozstrzygnięcie sporu bez konieczności wchodzenia na drogę sądową, np. poprzez mediacje lub ugody. Mediacje w sprawach o błędy medyczne mogą być skutecznym rozwiązaniem, pozwalającym na szybsze uzyskanie rekompensaty finansowej oraz uniknięcie długotrwałego procesu sądowego. Jednakże powodowie często preferują drogę sądową, licząc na wyższe odszkodowanie.

7. Znaczenie pełnomocnika

Postępowania dotyczące błędów medycznych są skomplikowane zarówno pod względem medycznym, jak i prawnym, dlatego w takich sprawach kluczowe znaczenie ma posiadanie doświadczonego pełnomocnika. Adwokat specjalizujący się w sprawach medycznych pomoże nie tylko w gromadzeniu dowodów i wybieraniu biegłych, ale także w skutecznym prowadzeniu negocjacji lub mediacji.

Podsumowanie

Postępowania sądowe dotyczące błędów medycznych są wymagające i czasochłonne, a ich sukces zależy od wielu czynników procesowych. Kluczowe znaczenie ma zgromadzenie odpowiednich dowodów, zwłaszcza opinii biegłych, a także terminowe złożenie pozwu. Zrozumienie tych kwestii procesowych oraz odpowiednie przygotowanie do postępowania zwiększa szanse na uzyskanie sprawiedliwości i odpowiedniego odszkodowania.

[mateusztorbus]

To już kolejny raz kiedy dokumentuję obrazy Janka Szczepkowskiego podczas jego wystawy w sanockiej galerii BWA. Te zdjęcia mieliśmy zrobić jeszcze w 2020 roku ale pandemia kilkukrotnie zmieniała nam te plany. Zmieniały się daty i miejsca, a w końcu i same prace Janka. Dochodziły zupełnie nowe obrazy, inne z kolei odchodziły w świat do nowych właścicieli.

Wystawa nosiła tytuł “Peryferia” i można było ją zobaczyć w BWA Sanok od 26 czerwca do 27 sierpnia 2021 roku. Więcej o wystawie można przeczytać na stronie eSanok.pl.

Nowe obrazy zaskoczyły mnie kolorystyką. Paleta Janka została zdominowana przez szlachetną zieleń, której towarzyszą ciepłe tony od żółci przez pomarańcze po fiolety. Kolorów jest więcej i wypełniają całe płótno. Nowe płótna prezentują się zupełnie inaczej niż pierwsze obrazy Janka jakie widziałem - tamte były bardziej stonowane, prawie monochromatyczne, z dużą ilością szarości i plam czystego płótna. Zmieniła się również tematyka obrazów. Teraz dominują kobiety.

Sesja została wykonana aparatem Fujifilm GFX 50S z obiektywami Fujinon GF 120mm oraz oświetleniem studyjnym Hensel.

©2021 Mateusz Torbus Zobacz moje Portfolio

[posoka]

Gosia Bartosik STADO 2021 dokumentacja wystawy Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim “HERD” documentation of the exhibition at MOS 2021

[muzeumsztukilodz]

opis / description

Praca = Dokumentacja Wyobraźni

Muzeum Sztuki - w odpowiedzi na nałożone na nas  wszystkich ograniczenia w zakresie przemieszczania, spotykania czy komunikowania się - inicjuje internetową kolekcję "Praca = Dokumentacja wyobraźni" złożoną z prac międzynarodowej grupy artystek i artystów. W poszukiwaniu aktualnych rozwiązań, kierujemy się w przeszłość, czerpiąc inspiracje z neoawangardowych praktyk artystycznych.

Inicjowana przez nas kolekcja nawiązuje do działania węgierskiego historyka sztuki László Beke, który w 1971 roku wysłał do grupy znajomych artystów listy z zaproszeniem do reakcji na hasło "Praca = dokumentacja wyobraźni". Kolekcja otrzymanych odpowiedzi stał się istotnym elementem w rozwoju środkowoeuropejskiej sztuki konceptualnej, a także świadectwem nieformalnej sieci relacji. W obliczu obecnego kryzysu podjęliśmy dialog z tym  historycznym gestem, prosząc grupę współpracujących z Muzeum artystek i artystów o nadesłanie odpowiedzi na to samo hasło.

Obowiązujące aktualnie ograniczenia komunikacyjne zaktualizowały artystyczne metody wypracowane przed globalizacją, a po niemal 30 latach działanie László Beke i jego motto nabrały nowego znaczenia. Dziś wskazywać mogą one nie tylko na granice pracy twórczej, ale i na problem wielu artystów w obliczu niemożliwości wykonywania zawodu.

Rozwijająca się w czasie kolekcja dzieł-plików nadesłanych z różnych szerokości geograficznych stanowi archiwum wyobraźni i manifest solidarności ponad narodowymi granicami, szczególnie potrzebnej w kontekście ich zamykania oraz groźby politycznego izolacjonizmu. Gest ten nie bez przyczyny podejmowany jest właśnie przez Muzeum Sztuki – instytucję od samego początku opartą na transnarodowej solidarności i współpracy artystek i artystów.

Work = Documentation of Imagination

In response to the restrictions imposed on our movements during the coronavirus epidemic, Muzeum Sztuki in Łódź initiates the online-based collection, Work = Documentation of imagination consisting of work by an international group of artists. In the search for new solutions, we turn towards the past, drawing inspiration from neo-avant-garde artistic practices.

The collection refers to the action of the Hungarian art historian László Beke, who in 1971 sent to a group of his artist friends a list with an invitation to respond to the slogan “WORK = the DOCUMENTATION OF THE IMAGINATION/IDEA.” The collection of received responses has become an important element in the development of Central European conceptual art, as well as a testimony to the informal network of relationships. In the face of the current crisis, we have begun a dialogue with this historic gesture, asking the group of artists working with the Muzeum to send their responses to the same call.

The current COVID-related restrictions have forced us to update the artistic methods developed before globalization, and after almost three decades, László Beke's activities and motto have gained a new meaning. Today, they can indicate not only the limits of creative work, but also the problems faced by many artists who cannot currently continue with their practice.

The collection of artworks–digital files, growing over time and sent to us from across the globe is an archive of imagination and a manifestation of solidarity across national borders, especially important today in the context of their closure and the threat of political isolationism. It is not accidental that Muzeum Sztuki – an institution based from its inception on the transnational solidarity and cooperation of artists – takes up this very idea today.

kuratorzy / curators:  Jakub Gawkowski, Daniel Muzyczuk, Katarzyna Słoboda, Joanna Sokołowska

koordynatorka:  Katarzyna Mróz

projekt / design: Katarzyna Jasińska studio.gra-fika.com

konsultacje / consultations: Kacper Szałecki / Dział Komunikacji Muzeum Sztuki w Łodzi

[importantartmagazine]

PIOTR PASIEWICZ Art is jazz

Twórczość Piotra Pasiewicza wyróżnia się wieloletnią konsekwencją. Artysta zwykle sięga po tradycyjne techniki takie jak: rysunek, malarstwo i grafika warsztatowa. Mieszając je ze sobą tworzy unikatowe, kolekcjonerskie obiekty sztuki. Należy jednak do tych, którzy nie boją się żadnej formy ekspresji. W jego portfolio możemy znaleźć także wideo, performance dokamerowy, a także graffiti.

Artysta w swoich obrazach i rysunkach nawiązuje tradycji ekspresjonizmu abstrakcyjnego, zwłaszcza malarstwa gestu. Jego kompozycje są dynamiczne, spontaniczne, intuicyjne, podkreślone mocnymi zestawieniami kolorystycznymi. Gestem często kieruje przypadek, który artysta nobilituje, wykorzystując podczas konstruowania i aranżowania poszczególnych części płótna. Jeśli porównać tworzenie sztuki abstrakcyjnej do tworzenia muzyki - poprzez nadanie dziełu określonego rytmu, kontrastu, waloru i barwy - sztuka Pasiewicza wypada zdecydowanie jazzowo. W niektórych dziełach energetyczny gest artysty tworzy także antropomorficzne formy. Gdzieniegdzie wyłaniają się one z dynamicznych kompozycji, nie są oczywiste, raczej oniryczne, zrodzone podczas intuicyjnej improwizacji. 

Artysta darzy szczególną estymą swoją działalność street-artową: “Ta część mojej twórczości ma dla mnie ogromne znaczenie; nie jest to tylko malowanie murali, to jest coś więcej. Nazywam to art-recykling – przywrócenie do użytku opuszczonej przestrzeni, wydobycie jej najpiękniejszych cech. Puste zaczyna być pełne. Mój projekt ma na celu utrwalenie nie tylko zabytkowej architektury – czy to fabryk, domów, czy kamienic, które z czasem staną się zupełnie niedostępne lub zostaną zburzone. Chodzi także o utrwalenie historii, unikatowości miejsc za pomocą dokumentacji. Projekt jest na tyle dla mnie istotny, ponieważ te miejsca są unikalne, niestety te miejsca zanikają. Chce reagować na te miejsca teraz ponieważ za chwile mogą zniknąć z mapy miasta.”. Takie podejście zrodziła wrażliwość na niszczejące i gentryfikujące się otoczenie mieszkającego w Łodzi artysty. Ze względu na efemeryczność wybieranych do ozdobienia graffiti obiektów architektonicznych ostateczną formą pracy jest jej dokumentacja zdjęciowa.

tekst: Ewa Mrozikiewicz

Piotr Pasiewicz - urodzony w Łodzi w 1979 r. Ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Grafiki i Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi, 2013 – Pracownia Malarstwa I (Otwarta Księga) prof. Andrzeja M. Bartczaka. Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 2011/2012 Twórczość w zakresie grafiki warsztatowej, rysunku, malarstwa, performance, wideoartu i krótkich form filmowych. 

WIĘCEJ PRAC: http://pasiewicz.art/ 

[mateusztorbus]

Karolina Jabłońska to malarka młodego pokolenia, którą poznałem przy okazji dokumentowania audycji Radia Głosy oraz wydarzeń Krakowskiego Salonu Sztuki. Karolina jest również współzałożycielką, wspólnie z Tomaszem Kręcickim i Cyrylem Polaczkiem, krakowskiej Galerii Potencja.

Reprodukcje prac Karoliny wykonaliśmy w jej pracowni i było to wyjątkowo trudne zadanie. Obrazy Karoliny są bardzo duże a przestrzeń ... powiedźmy, że odrobinę za mała, żeby komfortowo rozstawić flesze. Kolorystyka obrazów również wymaga większej uwagi przy postprodukcji. Najważniejsze, że Artystka jest zadowolona z efektów!

Karolina jest reprezentowana przez Galerię Raster.

Dokumentacja prac wykonana aparatem Fujifilm GFX 50S z obiektywem Fujinon GF 120mm Macro. Prace zostały oświetlone lampami Hensel.

©2021 Mateusz Torbus Zobacz moje Portfolio

[posoka]

Gosia Bartosik STADO 2021 dokumentacja wystawy Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim “HERD” documentation of the exhibition at MOS 2021

[kasza-gryczana]

zgubione-odnalezione: 2014

Zapiski na marginesach roku 2014, odnalezione w jednym z wielu (wypartych) dysków zewnętrznych.

"Dokumentacja Prasowa Muzeum Sztuki w Łodzi 1974-1975. Wiadomości ogólne", brak strony

* Polska nie chce Tatarów / Leków jak na lekarstwo / Jak zdobyć 100 proc. poparcia / Czechy potwierdzają na piśmie, że "Tybet jest nieodłączną częścią chińskiego terytorium" / Palikot na nowo od nowa / Elektrofarsa Gruzin i Czeczen w jednym stali domu - w kinach "Mandarynki" [VARGA] Ani jednej legalnej aborcji. "Gigantyczne podziemie"

* Ćwiczenia ze znikania "Zawsze możesz zrobić tak, jak Madejska - w jednym miejscu mówisz, że jesteś zajęta gdzie indziej, a tam, że gdzie indziej, a w efekcie nikt nie wie, gdzie jesteś i co robisz".

* pierwszy tydzień stycznia 2014 Człowiek, który się powiesił przez długi niezawinione, miał czerwoną kanapę z IKEI. Kanapę kupili na urzędowej akcji wyprzedawania majątku moi przyjaciele, do swojego mieszkania wynajmowanego na uboczu życia, istniejących związków, dzieci i psów.

Chłopak przede mną w kolejce w całodobowym TESCO kupował chipsy, rosyjskiego taniego szampana i paczkę prezerwatyw. Bardzo romantyczny zestaw. Był brzydki. Bardzo brzydki. Pomyślałam Dobrze, że nikt brzydkim nie zabrania seksu. I że nie wszyscy odmawiają. Nie znikanie, a raczej stopniowy powrót z nieobecności pozwala dopiero zrozumieć, jak nieświadomie nieubłagane prawa rządzą tą zanurzoną w fejsbuku, wiecznie aktualizującą się rzeczywistością. Jesteś w obiegu, bo jesteś w obiegu. Będziesz w obiegu, bo jesteś w obiegu. Nie ma cię w obiegu - nie ma cię.

* pierwszy tydzień czerwca 2014 Siedzę i obserwuję, jak nie-ojczym łowi ryby. Kiedyś wędkowałam razem z nim. Nauczył mnie zanęcać, łowić, mordować i patroszyć ryby. Ale teraz już tego nie robię. Straciłam wprawę w zamachu, boję się zaplątać spławik w tataraku. Poza tym, to jego misterium samotności. * "Koan buddyjski mówi: Mistrz trzyma głowę ucznia pod wodą, długo, bardzo długo; pęcherzyków powietrza jest coraz mniej, w ostatniej chwili mistrz wyciąga ucznia, przywraca do życia: kiedy zapragniesz prawdy, tak jak pragnąłeś powietrza, dowiesz się, czym ona jest." Roland Barthes, “Fragmenty dyskursu miłosnego”, s. 58

* "I wiele godzin, lat, może zabrać złowienie człowieczej tożsamości, siedząc przy tym w bezpiecznej łodzi, na środku spokojnej wody w akwarium i próbując nie wpadać w panikę, gdy oczekiwane z takim utęsknieniem zafalowanie zatapia niemal łódź." Janet Frame, "Twarze w wodzie", s. 139

* Kiedy mam problemy z zaśnięciem, przypominam sobie mieszkanie babci na warszawskim Grochowie. Jego rozkład, jego zapach [pasty do podłóg, umytego drewna w kuchni, zapach wnętrza szaf, mydła i wszędzie przesiąkający słodkawy zapach tytoniu]. Zimne mosiężne klamki, drewniane drzwi pociągnięte białą olejną, błyszczący parkiet, brązowy, rzeźbiony piec kaflowy, stara maszyna do szycia Singera, biblioteczka z wiecznie dzwoniącymi szybami, komoda na wysoki połysk, krzesła, które stoją teraz w kuchni w innym naszym domu, akwarelki rysowane dla mojej pra-pra babki przez dożywianych przez nią studentów sztuk plastycznych, portret pra-babki z czasów kiedy była jeszcze młoda duchem, kiedy jeszcze nie znała wojny i nigdy-niekończącej się żałoby; zacieki przy suficie, okna uszczelniane watą, balkon, żelazne okucie, drzewo-orzech na podwórku. Nic innego w życiu tak dokładnie nie zapamiętałam.

[rozkurz]

Nadużycia: Jarosław Kozłowski

Jarosław Kozłowski

Ekspedycja

Miejsce: pokój, mieszkanie, dom, ulica, dzielnica, miasto, przedmieście, szosa, pole, droga, las, ścieżka i dalej…

Czas: od początku dzień albo dwa dni, tydzień albo miesiąc, rok, może lata…

Opis: W Ekspedycji uczestniczy nieograniczona liczba osób. Począwszy od jednego uczestnika Ekspedycja staje się faktem, jednakże ze względu na charakter koncepcji pożądany byłby udział powszechny. Ekspedycję można rozpocząć w dowolnej chwili, równolegle i nie pojedynczo lub zbiorowo, można ją w każdej chwili przerwać i w każdej chwili podjąć na nowo, można kontynuować. Uczestnictwo w Ekspedycji nie zobowiązuje do niczego poza wykonaniem określonego zadania  zasadniczego. Zadaniem zasadniczym Ekspedycji jest czynność KREŚLENIA. KREŚLENIE odbywa się w dowolnym kierunku i nie jest ograniczone żadną ramą, determinuje jej jedynie zindywidualizowany tor poruszania się poszczególnych uczestników. Narzędziem KREŚLENIA jest – zależnie od terenu – biała kreda lub np. kij, śladem – kreska ciągła. Fakt stosunkowo łatwego zamazania bądź rozmycia śladu, jego krótkotrwałość stanowi jedno z założeń koncepcji. W szczególnych przypadkach istnieje możliwość KREŚLENIA tylko w sferze mentalnej. Czynność KREŚLENIA jest (niezależnie od tego, w jakiej formie przebiega) najbardziej aktywnym udziałem Ekspedycji. Uczestnicy Ekspedycji obok zadania zasadniczego mogą wykonać wszelkie inne czynności.

Dokumentacja Ekspedycji: poszczególne bądź zbiorowe przeżycia, doświadczenia myśli, zapis pamięci, dzienniki, nagrania, zdjęcia, filmy itp.

Poznań, 1969–1970

Jarosław Kozłowski (ur. 1945) – jeden z najważniejszych przedstawicieli sztuki konceptualnej w Polsce. Tworzy instalacje, rysunki, obiekty, książki artystyczne. W swojej działalności konsekwentnie traktuje sztukę jako obszar krytycznej analizy. Inicjator międzynarodowej sieci wymiany artystycznej NET (1971), zaangażowany w ruch artystyczny Fluxus. Był założycielem i kierownikiem Galerii Akumulatory 2 w Poznaniu (1972–1989), a następnie kuratorem w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie (1991–1993). Obecnie prowadzi Archiwum Idei, którego działalność jest ściśle związana jest z kolekcją prac artystycznych zgromadzonych w okresie funkcjonowania Galerii Akumulatory 2 oraz NET-u.

___________________ 

Jarosław Kozłowski

Expedition

Location: room, flat, house, street, district, city, suburb, motorway, field, road, forest, path and further...

Time: from the beginning day or two days, week or month, year, maybe years ...

Description: An unlimited number of people can participate in the Expedition. The Expedition becomes a fact when the first participant joins it, however, due to the nature of the concept, universal participation would be desirable. The Expedition can be started at any time, in parallel, neither individually nor collectively, it can be stopped at any time and resumed at any time, it can be continued. Participation in the Expedition carries no obligations to do anything except perform the predetermined principal task. The principal task of the Expedition is the activity of DRAWING. DRAWING takes place in any direction, it is not limited by any frame, it is only determined by the individual movement of each participant. Depending on the terrain, the tool for DRAWING is white chalk or a stick, for example, the result – a straight line. The fact that it is relatively easy to erase or blur the trace, its temporariness – this is one of the assumptions of the concept. In special cases, it is possible to DRAW only in the mental sphere. The act of DRAWING (regardless of its form) is the most active form of participation in the Expedition. Besides the principal task, the participants in the Expedition may perform any other activities.

Expedition documentation: individual or collective experiences, experiences of thoughts, memory records, diaries, recordings, photographs, films etc.

Poznań, 1969-1970

Jarosław Kozłowski (b. 1945) – one of the most important figures in conceptual art in Poland. He creates installations, drawings, objects, artbooks. He consistently treats art as an area of critical analysis. Initiator of the international artistic exchange network NET (1971), also involved in Fluxus. He was the founder and manager of the gallery Akumulatory 2 in Poznań (1972-1989), and then curator at the Centre for Contemporary Art Ujazdowski Castle in Warsaw (1991-1993). Currently, he runs Archiwum Idei, whose activity is closely related to the collection of artistic works collected during the period of acitivity of the Akumulatory 2 and NET.

[alfa-bet-czarow]

Dokumentacja: Alfa_Bet Czarów / 2.10.2020

Q_racja Piękności

Warsztaty poruszające temat piękna w sztuce na podstawie wybranych książek ilustrowanych przez Grażynę Rigall.

Koordynacja i zapisy: Maja Murawska (edukacja@pgs.pl)

Więcej: PGS.PL; FB

Organizator: Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

[siosir]

Zapraszamy na wystawę online:Upaniszady

W wystawie uczestniczą: Grzegorz Bożek, Tomasz Drewicz, Dominika Hoyle, Urszula Kluz-Knopek, Marta Ostajewska, Karina Marusińska, Natalia Wiśniewska

Kurator: Tomasz DrewiczWernisaż on-line: 27 sierpnia 2020 r. o godz 19.00 Wystawa dostępna na stronie: www.upaniszady.odaart.pl

Inspiracja: “Jakże trudnym wyzwaniem stały się postępy komunikacyjne ostatnich dziesięcioleci. Z jednej strony one na pewno nas przybliżą do siebie, ale czy naprawde zbliżają? Między człowieka a człowieka, między Ja a Innego wprowadzono technicznego pośrednika – iskrę elektryczną, impuls elektroniczny, sieć, łącze, satelitę. Hinduskie słowo Upanishada oznaczało: siedzieć blisko, być blisko. Ja przekazywało się Innemu nie tylko w słowie, ale również swoją bliskością, bezpośredniością, byciem razem. Tego doświadczenia, tego przeżycia nic nie jest w stanie zastąpić”.cytat pochodzi z eseju pt. “Inny w globalnej wiosce” autorstwa Ryszarda Kapuścińskiego Opis koncepcji: Cytowane powyżej słowa, są jedynie pewnym punktem zapalnym. Zadaniem zaproszonych do projektu artystów było zbadać słuszność wypowiedzianej przez Kapuścińskiego tezy lub podjąć wyzwanie pokonania wskazanej przez niego niemożliwości. W proponowanym projekcie odnosimy się więc do problemu zapośredniczenia w komunikacji. Nie ma on jednak dotyczyć tylko współczesnych narzędzi cyfrowych. Uważam, że rozważając te zagadnienia, warto zadać pytanie o język i komunikację w ogóle. Kapuściński zwraca nam bowiem uwagę nie tylko na kwestie przekazywania informacji i wiedzy, ale także na sam PROCES dzielenia się różnymi koncepcjami i ideami.W sanskrycie słowo Upanishad wywodzi się od upa („w pobliżu”), ni- („na właściwym miejscu, na dole”) i sad („usiąść”) co w wolnym tłumaczeniu oznacza „siedzieć blisko nauczyciela, aby otrzymać nauki” i nawiązuje do natury nauczania poprzez bezpośredni kontakt. Takie podejście jest mi bardzo bliskie i jestem głęboko przekonany, że język sztuki mógłby być również interpretowany w podobny sposób. Żadna reprodukcja czy dokumentacja nie zastąpi bowiem bezpośredniego kontaktu z dziełem sztuki – chyba, że fakt wykorzystania owego zapośredniczenia będzie elementem składowym tego dzieła. Obecny stan odosobnienia, wydaje się być dobrym momentem na sprawdzenie prawdziwości również takiej tezy.***Oprócz swojego znaczenia językowego, termin upanishads odnosi się również do zbioru pism skomponowanych w Indiach w latach 800-500 p.n.e., które zawierają wiele z najbardziej fundamentalnych nauk duchowych tamtych czasów. Z upanishadami związanych jest wiele terminów, haseł, słów kluczowych, takich jak na przykład:Samsara – krąg życia, reinkarnacjaKarma – przyczyna i skutekDharma – prawo, prawda, obowiązek społecznyMoksha – wyzwolenie, stan w sobieAtman – dusza, duchowe egoSpróbujmy zatem porozmawiać o tych ideach. Jak różne są nasze kompetencje w tym obszarze? Czy moglibyśmy się tu wzajemnie czegoś od siebie nauczyć? Czy doświadczenia z tego obszaru są w ogóle przekazywalne?Efektem finalnym tego projektu jest wystawa prac zrealizowanych przez zaproszonych do projektu artystów, odwołująca się do wskazanych wyżej pytań a niekiedy również i do wymienionych słów kluczowych. Zadaniem twórców było również zaproponowanie takiej formy prezentacji ich prac, która będzie wykorzystywać zasadę zdalnej, zapośredniczonej „ekspozycji”. Do udziału w projekcie zaproszonych zostało 6cioro młodych artystów reprezentujących odmienne obszary aktywności. Wszyscy wymienieni poniżej twórcy posiadają jednak także spory bagaż doświadczeń z terenu działań performatywnych, a więc tej dziedziny sztuk wizualnych, która najpełniej wykorzystuje aspekt bliskości i bezpośredniego kontaktu.Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z nasza propozycją. Tomasz Drewicz – Artysta, kurator, krytyk i animator kultury. W latach 2001 – 2005 studia na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska na Politechnice Poznańskiej. W latach 2004 – 2009 na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Ukończył studia na Wydziale Edukacji Artystycznej w dwóch specjalnościach: Promocja i Krytyka Sztuki oraz Pedagogika Sztuki. Dyplom w drugim zakresie z Rzeźby w pracowni prof. Marcina Berdyszaka. W roku 2014 uzyskał stopień doktora sztuki.Laureat stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska” w roku 2010 oraz Stypendium Artystycznego Miasta Poznania w roku 2011. Kurator wielu wystaw realizowanych w różnych instytucjach w Polsce i zagranicą, między innymi w Ośrodku Działań Artystycznych w Piotrkowie Trybunalskim. Zrealizował również kilka wystaw indywidualnych. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą. Publikuje teksty w magazynach polskich i zagranicznych. Projekt „Przestrzeń zamknięta/otwarta”. Cykl wystaw wirtualnych zrealizowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Kultura w Sieci. 

[muzeumsztukilodz]

Oskar Dawicki

Oskar Dawicki, Praca = dokumentacja wyobraźni, 2020, fotografia cyfrowa

Oskar Dawicki, który wielokrotnie komentował mechanizmy ekonomiczne świata sztuki, zwraca naszą uwagę na wartość pracy twórczej i status materialny artystek i artystów - kwestie szczególnie istotne w obliczu spowodowanego pandemią kryzysu. Gest ten rzuca także światło na finansowe zaplecze kultury on-line, stawiając pytanie o wynagrodzenia autorów i autorek dzieł, które codziennie pojawiają się w przestrzeni Internetu.

Oskar Dawicki, Work = documentation of imagination, 2020, digital photography

Oskar Dawicki, who has repeatedly commented on the economic mechanisms of the art world, draws our attention to the value of creative labour and the material status of artists - issues particularly relevant in the face of the pandemic crisis. This gesture also sheds light on the financing of online culture, raising the question of payment for authors whose works appear online daily.

[marcinczerkasow]

Nie dalej jak trzy dni temu rojące się od rozbawionych turystów ruchome schody w Rzymie wystrzeliły przed siebie z rozmachem, powodując u wielu użytkowników poważne i dotkliwe straty. Wieczór zakończył się rumowiskiem usypanym z ludzi, bagaży i groźnie wyglądającej, powyginanej stali. W tym samym czasie po drugiej stronie globu z potężnym hukiem zawalił się świeżo ukończony budynek, cyzelowany od miesięcy przez architektów, inżynierów i robotników, grzebiąc w sobie biurka, krzesła, kserokopiarki i komputery, wraz z całą towarzyszącą temu infrastrukturą.

W podobnym czasie, lecz w zupełnie innym miejscu, ktoś starannie układał na płachcie steranego kartonu swój niepozorny majdan z nadzieją na drobny zarobek, przywodząc tym samym na myśl zaskakujący gest Davida Hammonsa, organizującego przed laty na ulicach Nowego Jorku wyprzedaż śnieżek. Jedyne, co pozostało po tamtej sytuacji, to dokumentacja fotograficzna, krążąca tu i ówdzie w różnych wariantach. Fotografie przedstawiające Hammonsa podczas tego spektaklu ukazują go na tle potężnej ściany: przed nim, na schludnym kolorowym dywanie spoczywają utoczone ze śniegu kule w rozmaitych rozmiarach. Jest środek zimy. Znikomej wartości towar, zwracający uwagę zaskoczonych przechodniów, to zarówno pretekst do uobecnienia się w przestrzeni społecznej zazwyczaj niewiązanej z kontekstem artystycznej ekspozycji, jak i przewrotny komentarz na temat cyrkulacji dóbr i znaczeń w hierarchicznym systemie świata sztuki. Krytyczna relacja wobec tego systemu staje się zauważalna jednak dopiero za pośrednictwem obrazu, wskazującego na stopień złożoności konceptu, jaki z poziomu przechodnia, a także pozostałych ulicznych sprzedawców mógł wyglądać jedynie na bezsensowną fanaberię biednie ubranego głupka, który z szerokim uśmiechem prezentuje swoją niedorzeczną ofertę. Jego działanie nie było oczywiście przypadkowe. Jednak sztuka w pewnym sensie usiłuje imitować swobodę absolutnego przypadku. Kiedy rzeczy wybierają własne przeznaczenie, kierując się na tory kolidujące z naszymi planami, zwykle mamy naturalną skłonność do przedstawiania rzeczywistości w dramatycznych kategoriach pozbawionych sensu katastrof. Absolutny przypadek, który odrzuca nasze potoczne, zdroworozsądkowe rozumienie porządku, stanowi jednak porządek sam w sobie. Osobny układ funkcjonujący poza umysłem obserwatora. Przedmioty codziennego użytku umieszczone w podobnej przestrzeni przez kogoś, kto wydaje się zdradzać oznaki przynajmniej zaburzonej oceny sytuacji, mogą stanowić kolekcję stworzoną przez autentycznego szaleńca lub zbiór obiektów będących w ledwie zauważalnym, lecz jednak mającym miejsce dialogu. Dyskrecja obiektów funkcjonujących w takiej relacji ma w sobie również coś z uroku „upiornego działania na odległość”, określenia pozostającego w cieniu teorii splątania. Znajdujemy się teraz wewnątrz zbioru, a właściwie dwóch symetrycznych zbiorów zorganizowanych na kształt czegoś w rodzaju przestrzennego rebusu: pracy opętanej przez powtórzenia skonfrontowanej z powierzchnią podwojonej reprezentacji. Wszelkie związki pojawiają się wyłącznie tam, gdzie je dostrzegamy. Tekst: Marcin Czerkasow https://magazynszum.pl/gdzienie-gdzie-dawida-misiornego-i-lukasza-sosinskiego-w-galerii-9-10/

[mateusztorbus]

Dziś jestem z wizytą w pracowni Tomasza Kręcickiego czyli 1/3 Galerii Potencja. Podobnie jak wcześniej u Karoliny Jabłońskiej mierzę się z dużymi formatami. Ale jest też niespodzianka - obiekt. Taki trochę “Zaczarowany ołówek”.

No i chyba już tradycyjnie - szybki portrecik Artysty - Tomka - w jego pracowni.

Dokumentacja prac wykonana aparatem Fujifilm GFX 50S z obiektywem Fujinon GF 120mm Macro. Prace zostały oświetlone lampami Hensel.

©2021 Mateusz Torbus Zobacz moje Portfolio

[posoka]

Gosia Bartosik STADO 2021 dokumentacja wystawy Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim “HERD” documentation of the exhibition at MOS 2021

[qualitycherryblossompaper-blog]

Profesjonalne kobiece sesje fotograficzne.

Kobieca sesja fotograficzna to marzenie wielu kobiet, bez sensu na ich wiek. Czym istnieje taka konferencja także czego możesz się po niej spodziewać? Tego wariantu zdjęcia liczą na celu uchwycić swoje piękno modelki, pogoda w którym odbiera się i patrzy dobrze, jak oraz istotny czas w jej istnieniu. Nie zawsze bowiem uroczystości musisz celebrować mając udział zaledwie w fotografii grupowej, możesz ustawić także na pojedynczą. Dla przykładu, wieczór panieński ostatnie punkt, kiedy prowadzą Ci najprzyjemniejsze przyjaciółki. Lecz pewno o pokusić się podczas jego zachowywania o mało solowych portretów, które zakończą ostatnie chwile zawierając się jedynie na Twojej twarzy? Fotograf na wieczór panieński może przeprowadzić takie zdjęcia jako dopełnienie fotografii grupowej. Fotografia kobieca Najkrócej rzecz ujmując, ile potrzeb, tyle możliwości. Indywidualne sesje zdjęciowe potrafią się bowiem robić w dowolnie zaaranżowanej stylizacji. Najpopularniejsza jest fotografia portretowa, jaką z wytyczne umawia się przy okrągłych rocznicach lub dla upamiętnienia szczególnego momentu, jak najwyższe chwile stanu panieńskiego czy dokumentacja stanu błogosławionego. Formuje się to usunięcia w plenerze lub studyjne, jednak można zarówno wybrać sesje rodzinne, narzeczeńskie, "brzuszkowe", fotografie dzieci. Przy wszystkim z powyższych rodzajów namawiamy panie, aby zrobiły sobie zdjęcia indywidualne. Dla pań niezwykle ciężkich jest fotografia glamour. Gdyby dysponujesz plan na pojedynczy klimat, który potrzebujesz wziąć, podziel się nim zaś doprecyzujemy go pod kątem możliwości aranżacyjnych i fachowych. Sesja buduarowa To unikatowy, intymny rodzaj fotografii, który radzimy nie lecz bardzo silnym paniom. Jej rezultat że Cię dobrze zaskoczyć. kosmetyki naturalne rzeszów takiej sesji znajomych Ci jakże kilka osób, jest fotograf oraz makijażystka, jaka zapewne na dziś poprawiać makijaż. Nie wiesz, albo będziesz się czuła prawdopodobnie w współczesnej transakcji? Dotrzyj ze prostą koleżanką, która odbędzie, że poczujesz się raźniej. Koronki, gorsety, więcej zmysłowości w zdobyciach, wtedy wszystko robi, że sesje buduarowe wytwarzają w efekcie zdjęcia, przy których bardzo zabije serce. Jeżeli istniejesz ostateczna na częściowy lub pełny akt, też umiesz go obok nas wykonać. Jesteś absolutną gwarancję dyskrecji, Twoje zdjęcia zupełnie nie zostaną upublicznione, gdy nie przedstawisz na bieżące wiedze.

Swoje podejście Nie lecz fotografia, związana z normą nagości wywołuje zakłopotanie. profesjonalny kurs makijażu Rzeszów zwykła sesja portretowa wprawia nieraz nasze modelki w zakłopotanie. Wiemy, jak odwrócić Twoją opinię z niepotrzebnego spięcia faktycznie, aby efekt stanowił dla Ciebie zadowalający. Sesje fotograficzne Rzeszów to ochrona niepowtarzalnych ujęć. Właściwe odczytanie Twoich spraw, wybór stylizacji, zabiegi kosmetyczne rzeszów make-up, piękne i praktyczne światło, dobra pogoda plus odpowiedni wybór zdjęć wtedy pełnia robi, że sesję zdjęciową zapamiętasz na długo. Gdy dasz się wciągnąć w owy czas, możemy zostawić wodze sztuki i razem stworzyć ciekawe, niepowtarzalne oraz głębokie pięknych emocji zdjęcia.