#gel be gökyüzüm

[ozgur-ce]

Haftasonu kahvaltısı olarak size bir avuç gökyüzünü bir tutam sevgiyle az pembeleşinceye kadar kavurdum 😋🥘 afiyet olsun...

Yeni yılda karşımıza çıkan herşey gökyüzü maviliği gibi içimizi açsın, tüm hayallerimiz gerçek olsun inşallaaaah 🤲♥️ size pek söz bırakmadım gökyüzüne dair 😅 ama yeni yıl dileklerinizi, hangi satırları beğendiğinizi veya gökyüzü içeren şarkı önerilerinizi alabilirim 😉🎵🎶

"Sonra cumartesi günleri gelir,

sonra gökyüzü gelir hemen kurtulurum

bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak."

— Turgut Uyar 🎈

"İnsana şiir yakışır,

Yeryüzüne yağmur,

Gökyüzüne mavi."

— Ahmet Telli 🎈

"Anlamıyor musun? Gökyüzü güneş olsa, sensiz karanlıktayım."

— Ümit Yaşar Oğuzcan 🎈

"Gülüşüne yağmur damlası çarpsa,

Şiir olur.

Bunu bir ben bilirim,

Bir de gökyüzü."

— İsmet Özel 🎈

"Dostları özlemle kucaklamayı unutma.

Çocuk sevmeyi, çiçek koklamayı unutma.

En zor anındayken bile kavganın

Gökyüzüne bakmayı unutma!"

— Ataol Behramoğlu 🎈

"Görmek istersen denizi, yukarı çevir yüzü; deniz gibidir gökyüzü"

— Sabahattin Ali 🎈

"Çok şükür ki gökyüzü henüz hiçbir cüzdana sığmıyor"

— Farid Farjad 🎈

"Kim bilir, sesini gökyüzü sanan kuşlar bile vardır."

— Sait Faik Abasıyanık 🎈

"Gökyüzü bizim olmasın

biz gökyüzünün olalım

unutma maviye aşıkken sevemezsin siyahı.."

— Sezai Karakoç 🎈

"Yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak. unutma; aynı gökyüzü altında, bir direniştir yaşamak."

— Nazım Hikmet 🎈

"Yalnız bende değil yalnızlık hali;

Deniz de karanlık, gökyüzü de;

Bir acayip, kuşların hali."

— Orhan Veli Kanık 🎈

"Tam otuz yıl saatim işlemiş ben durmuşum

Gökyüzünden habersiz uçurtma uçurmuşum…"

— Necip Fazıl 🎈

"Paramparça da olsa sevdalar

yine de kalmış olabilir

küçücük bir mavilik gökyüzüne

bir sevda kırıntısı

avuç içi kadar bir umut… "

— Ahmet Telli 🎈

"Şimdi.

Bir deniz, denizde vapur

Gökyüzünde martı

Semaverde çay olmalı

Bir de çaya yaren… “

— Cemal Süreya 🎈

"Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk

Hiçbir yere gitmiyor. “

— Edip Cansever

“İşim gücüm budur benim,

Gökyüzünü boyarım her sabah “

— Orhan Veli. 🎈

"Sabahlara kadar oturup konuşalım

Kimse duymasın

Mavi bir gökyüzümüz olsun

Kanatlarımız dokunarak uçalım"

— Cahit Külebi 🎈

"İçliyimdir herkes kadar,

Düşündürür beni de şu gökyüzü,

Kuş cıvıltısı, nar çiçeği…"

— Rıfat Ilgaz 🎈

"Senin oturduğun şehirde

Gökyüzü mavidir benimkinden,

Çiçekler daha taze

Kuşlar bile güzeldir birbirinden."

— Cahit Külebi 🎈

[anonimsdsd]

Düşeyim mi aklına

[kirikkalplerrduragi]

Belki affeder bizi, onca hatıra gibi

[gelmemeyegidenbiradam]

Gökyüzüm sen, ayı düşürür o gülüşün

Tek sözüm "Gel", kalbimde büyüsün

Yaş gözümde, saçlarında dügümüm

Gelmedikçe yıldızlar dökülür

[telliturna82]

İlyas Yalçıntaş - Gel Be Gökyüzüm (Anıl Demirli Remix)

[gecemavisii7]

Gel be gökyüzüm 🩶

[yarabantlarivedikisizlerii]

Gökyüzüm sen ay'ı düşürür o gülüşün

Tek sözüm 'Gel' kalbimde büyüsün...

[emir616161]

Kimsenin görmediği yerlerden bak bana.

Kimsenin anlamadığı yerden anla.

Beni duy.

Sessiz çığlıklarımı, mağrur kaçışlarımı anla.

Bir bir törpüle ruhuma batan köşelerimi, sivri uçlarımı.

Sokağımdan geç, bak nasıl kirli duvarlarım.

İlmek ilmek nakışladığım bu nefreti söküp al bakışlarımdan.

Kirlenmiş gökyüzüme bir güvercin sal balkonundan.

Karanlık gecelerimi al benden.

Öyle çok karanlığım ki anlatamam.

Bakışlarındaki gündüzleri getir bana.

Beni anla.

Yangınlarıma rüzgar oluyorlar, söyle olmasınlar.

Söndürmelerini beklemiyorum, ama söyle onlara,

Ateşimi körüklemesinler daha fazla.

Beni alıkoy göğüs kafesinde.

Beni anla.

Yolculuklar çekiyor içim.

Uzun yolculuklarımın varışı ol.

Ölümlerden yorulmuş ülkemin barışı.

Ruhumun her bir karışı.

Gözlerimin karası.

İçimin iyileşmiş yarası.

Yalnızca olsan da, ol.

Yalnızca var ol.

Yeter.

Eşiğimden geç böyle bir sabah.

Yaralarıma dokun.

Ama sorma.

Sorma bana nasıl hala hayattasın diye.

Sorma işte.

Sen bana soru sormadan da beni anlarsın.

Bırak eteklerine sığınayım

Beni anla.

İyi bir adam değilim.

Kötü bir adam da sayılmam ama.

Arada bir kuşlara yem verir,

Sokak köpeklerine gülümserim.

Bana insanlara da gülümsemeyi öğret.

İnanacağım yalanlar söyle.

Yalan da olsa mutlu olayım.

Bedenimle değil, ruhumla geldim sana.

Beni anla.

Eskimiş sevinçlerime dokun.

Umutlarımı yeniden sula.

Yeşereyim, gölgemde uyu.

Dallarıma salıncak kursun içindeki çocuklar.

Çaresizce sarıldığım bu dertlerimle arama gir.

Boz aramızı bütün kötülüklerle.

Bölüşelim her şeyi.

Her şeyi bölüşelim.

Kendimizi aramızda pay edelim.

Sen bana bulan, ben sana.

Arınmayı aklımızdan geçirmeyelim.

Beyazlarını benimle kirlet.

Simsiyahım.

Karış bana, mavilerin laciverte çalsın.

Şikayet etme.

Şikayet etme, beni anla.

Yorgunum.

Solgun çiçeklerimin baharı ol.

Korkularımın nihayeti, intihara meyilli gecelerimin sabahı

Boğulduğum suların kıyısı...

Başka nasıl anlatayım bilmiyorum.

Üşüyen ellerimi ısıt.

Maruz kaldığım yakınlıklar beni ya üşütüyor ya da yakıyor.

Hasretim ılık bir dokunuşa.

Beni duy.

Yan yana uyuyalım demiyorum sana.

Ama yanımda yürü.

Akordu bozuk müzik aletleri gibiyim.

Gel, tellerime dokun.

Anlamlı bir ses çıkarayım artık.

Sana şiir yazmak kolay.

İzin ver, şiire seni anlatayım.

[slcr]

Kimsenin görmediği yerlerden bak bana.

Kimsenin anlamadığı yerden anla.

Beni duy.

Sessiz çığlıklarımı, mağrur kacışlarımı anla.

Bir bir törpüle ruhuma batan köşelerimi, sivri uçlarımı.

Sokağımdan geç, bak nasıl kirli duvarlarım.

İlmek ilmek nakışladığım bu nefreti söküp al bakışlarımdan.

Kirlenmiş gökyüzüme bir güvercin sal balkonundan.

Karanlık gecelerimi al benden.

Öyle çok karanlığım ki anlatamam.

Bakışlarındaki gündüzleri getir bana.

Beni anla.

Yangınlarıma rüzgar oluyorlar, söyle olmasınlar.

Söndürmelerini beklemiyorum, ama söyle onlara,  ateşimi körüklemesinler daha fazla.

Beni alıkoy göğüs kafesinde.

Beni anla.

Yolculuklar çekiyor içim.

Uzun yolculuklarımın varışı ol.

Ölümlerden yorulmuş ülkemin barışı.

Ruhumun her bir karışı.

Gözlerimin karası.

İçimin iyileşmiş yarası.

Fukara kalbimin nafakası.

Ol.

Yalnızca olsan da, ol.

Yalnızca var ol.

Yeter.

Puslu bakıyorum dünyaya.

Gel, dağıt sislerimi, görüş mesafemi uzat.

Beni anla.

Ben bu yaşamak denen oyunun sonunu getirmek için gerekli donanıma sahip değilim, beni eğit.

İçimdeki çocuğun saçları ağardı, bizi kurtar bu erken yaşlanmak sancısından.

Beni kendine tabii tut, yalnızca senden sorumlu olayım.

Kirpiklerimdeki ceset parçalarını temizle gülümseyişinle.

Gülümse.

Bana rağmen gülümse, dünyaya rağmen gülümse, çirkinligime rağmen gülümse.

Yani, beni anla diyorum işte.

Yorgunum, anla, mecalim yok başka türlüsünü anlatmaya.

Düştüğüm kuyuları toprakla doldur.

Bırak üzerimde çiçekler yetişsin.

Zira, duvarlarına tırnak izlerimle adını kazdığım kuyuların hepsi, kasvetiyle bir mezar sayılır.

İsteksizliğimi, yorgunluğumu, çekingenliğimi mazur gör.

Şimdiye kadar belki üç kez ölmem gerekiyordu.

Ölemiyorum.

Beni anla.

Beni diğerlerinden ayır.

Onlardan iyi olduğum için değil, yalnızca bunu istediğin için.

Ayır beni onlardan.

Gidelim.

Nereye, ne zaman, ne kadar, nasıl gittiğimizi bilmeden gidelim.

Gitmek eyleminin kendisi olalım hatta.

Felaketlerimi, içimdeki gömülmeyi bekleyen cesetleri gözlerimde saklıyorum.

Kaçmaktan başka çarem yok.

Beni anla.

Yorgunum birine kendimi anlatmaya.

Birini tanımaya.

Yorgunum.

Yaşamaya ve hatta ölmeye yorgunum.

Dedim ya şimdiye dek belki üç kez ölmüş olmam gerekirdi.

Bana acı bir kahve pişir, hatrını sen belirle.

Kırk dersen kırk.

Yani diyorum ki, kolum kanadım kırık.

Beni anla.

İçim dağınık, sularım bulanık.

Her şey, her yer karanlık.

Eşiğimden geç böyle bir sabah.

Yaralarıma dokun.

Ama sorma.

Sorma bana nasıl hala hayattasın diye.

Sorma işte.

Sen bana soru sormadan da beni anlarsın.

Bırak eteklerine sığınayım, ağlayayım.

Beni anla.

İyi bir kadın değilim.

Kötü bir kadın da sayılmam ama.

Arada bir kuşlara yem verir, sokak köpeklerine gülümserim.

Bana insanlara da gülümsemeyi öğret.

İnanacağım yalanlar söyle.

Yalan da olsa mutlu olayım.

Bedenimle değil, ruhumla geldim sana.

Beni anla.

Eskimiş sevinçlerime dokun.

Umutlarımı yeniden sula.

Yeşereyim, gölgemde uyu.

Dallarıma salıncak kursun içindeki çocuklar.

Çaresizce sarıldığım bu dertlerimle arama gir.

Boz aramızı bütün kötülüklerle. 

Bölüşelim her şeyi.

Her şeyi bölüşelim.

Kendimizi aramızda pay edelim.

Sen bana bulan, ben sana.

Arınmayı aklımızdan geçirmeyelim.

Beyazlarını benimle kirlet.

Simsiyahım.

Karış bana, mavilerin laciverde çalsın.

Şikayet etme.

Şikayet etme, beni anla.

Yorgunum.

Solgun çiçeklerimin baharı ol.

Korkularımın nihayeti, intihara meyilli gecelerimin sabahı, boğulduğum suların kıyısı…

Başka nasıl anlatayım bilmiyorum.

Üşüyen ellerimi ısıt.

Maruz kaldığım yakınlıklar beni ya üşütüyor ya da yakıyor.

Hasretim ılık bir dokunuşa.

Beni duy.

Yan yana uyuyalım demiyorum sana.

Ama yanımda yürü. 

Akordu bozuk müzik aletleri gibiyim.

Gel, tellerime dokun.

Anlamlı bir ses çıkarayım artık.

Sana şiir yazmak kolay.

İzin ver, şiire seni anlatayım.

Beni duy.

Beni bul.

Ve ne olur

beni anla artık.

[anonimsdsd]

Bazılarının sadık olmakla ilgili köpeklerden ders alması gerekiyor. Diğer türlü zor

[gideceksensevmee]

Gel be gökyüzüm..

[devilsoul0]

Mavi gözlüm Gökyüzüm... Siyah saçlım Gecem... Her şeyim sendin hem gündüzüm hem gecem her saniyem her bir anım 4. Yılımıza gireceğiz şimdiden kutlu olsun. Ve sanırım bu sene de seni bulamayacağım.... Ve bu sene de yapayalnız kaldım terk edildim yine en yakınım dediğim dostlarım tarafından. Hem sensizim hem de bir hiç gel de biraz anlam bulayım dünyadaki varlığımla ilgili yoksa kaybolacağım...

~devilsoul0 'dan asla kavuşamayacağı ilk aşkına mektuplar....

[surrealzindan]

Yine gel gözbebeğime yerleş, ey nazlı sevgili!

Çünkü kargaşa ve feryatlar benim gökyüzüme geliyor.

[eydandsad]

Her bulunduğum yerde yitiriyorum seni

Yanıbaşımda olduğun oluyor kimi gün

Ya da ben oluyorum sessizce gözlerinde

Bir yaprak kımıldıyor hafiften

Bu sessizlik bir kasırga başlangıcı

Kükremeye hazırlanışı denizin

Bu, aslanların sarı, vahşi gözlerindeki ölüm parıltısı

Bu bir yerde erimek

Apansız yok olmak belki de

Ve sonra susmak, susmak yüzyıllar boyu

Beni unuttuğun bir uzak çizgide

Tuvale sürdüğüm boya değil artık

Kırmızı kan rengidir gözlerimin

En karadan daha kara yok

Oysa en beyazdın sen gecelerimde

O bana en yakın renkti tüy gibi

Buram buram sıcaklığını çizerdim duvarlara

Kokun bir tuhaftı çocuksu

Sonra katmerli bir gül gibiydi baygın

Gecenin en koyulaştığı o yerde

Düşerdi ellerime darmadağın.

Öten bir ishak kuşudur şimdi

Haber getirir ölümlerden, dinle

Yaşamak bir manga asker karşımda

Ateş etmeyin diyorum

Bir diyeceğim var

Gözlerimi bağlamayın

Son defa görmek istiyorum insanı

Göğü, güneşi, denizleri

Ve bu son ölümün olsun diyorum

Bir daha öldürmeyin beni.

Kibritim ıslak

Sigaram yanmıyor

Ne olur bir ateş verin

Bu ilk aldanışım değil

Bu ilk sönüşü değil umutlarımın

Ben bu denizin son kıyısıyım.

Bir cam kırıldı uzakta

Ta uzakta, içimde bir cam kırıldı

Bütün şiirlerim anlamsız şimdi

Resimler renksiz, şarkılar ruhsuz

Hiç bir şey artık avutamaz beni

Bakın, bir çağ devriliyor içimde sersefil

Son şair de kırdı son kalemini

İlk meşaleyi kim yaktı bu karanlıkta

Kimdi aydınlatan benim zindan gözlerimi

Sevilmek mi

O son artığı en ilkel çağların

Bir mağara duvarındaki en eski resim

Ya sevmek

Hiç sönmeden bir ömür boyu

O en güzel huy benimsediğim

Yıkıldıkça tutunduğum dal bu boşlukta

O en insancıl gerçeğim benim

Ben hep böyle yüzyıllar boyu sevdim

Çağlar boyu

Kopkoyu bir geceydi yaşadığım sevince

Ellerimi arardım, bulamazdım çoğu gün

Bir saklayan vardı beni

Bir tutan vardı

Sana yaklaşamazdım

Anlayamadığım korkular vardı içimde

Hep böyle seninle sensiz kalırdım ben

Bir kıvılcım sönerken

Bir yanardağ patlardı içimde.

Ko şimdi ben yalnız öleyim

Vur ellerimi ekmeğimi al

Tiksinir beni kim görse sensiz

Utanır yalnızlığım bana baktıkça

Aynalar mı

Hani nerdeler

Kimbilir kaç yüzyıl oldu kendimi görmeyeli

Adım mı neydi

Besbelli unutmuşum

Hadi vur

Hadi öldür

Kurtar beni ezilmekten çürümekten

Hadi gel, açtım kollarımı

Bir zaman

Ölmeye vaktim mi vardı seni sevmekten

Sen büyüyen bir sessizliktin içimde

Beni ben eden en duru ırmaktın

En güzeliydin mozaiklerin

Seninle maviydi gökyüzüm

Çiçeklerim sende yeşerirdi

Sen bambaşka bir evren yaratırdın

Sularımdan Güneşimden rüzgarımdan

Bak! Nasıl da her şey değişiverdi apansız

Şimdi bu karanlıklarda yapayalnız

Mavi mavi bir resim ağlar duvarlarımdan

Ben bir tohumum

Al beni toprağa ek yeniden

Neredesin hani ne oldun

Antik bir kadın başı mıydın

Yoksa bir deniz miydin eskiden

Yosunların kurudu mu öldü mü balıkların

Hani bir Nefertiti yaşamıştı eski Mısır\'da

Yoksa o muydun sen

Hadi, anlat bana neydin

Belki de uzak belirsiz bir noktaydın sen

Öyküme girmeseydin

İnsan bir kere ölür

Her gün ölen umutlarımızdır içimizdeki

Paramparça olmuş sevgilerdir

Her aldanış

Yeni bir aldanışa hazırlar bizi

Zamanla renkler değişir

Donuklaşır anılar

Silinir üstümüzden

Güzel olan ne varsa

Görür içindeki bütün hayallerin olduğunu

İnsan yaşarsa.

Ve bir gün insan da ölür

Çimen gibi yaprak gibi

Sarsılır yeryüzü yerinden

Devrilen koca bir ağaçtır sanki

Durur atışları yorgun kalbimizin

El, ayak kesilir

Göz ölür, dudak ölür, kan ölür

Susar ta içimizde

Yıllardır çalan çalgı

Bütün teller ses vermez olur

Acılar diner

Ve bir gün biter bu çirkin oyun

Perde iner...

[siyahinbeyaziii]

Belki Affeder Bizi,

Onca Hatıra Gibi..