#jakniezwariować

[wyznaniapandemika-blog]

bawię się świetnie.

Ja wiem, kwarantanna i zamknięcie z dala od świata realnego jest bolesna i ciężko znaleźć sobie miejsce w czterech ścianach. Ale tak serio i miedzy nami - czy aby na pewno? Doskonale zdajemy sobie wszyscy sprawę ile czasu spędza się przed komputerem czy telefonem. Wiec może zrób mu przysługę i posprzątaj zawartość swojego zasłużonego laptopa. Naprawdę, nie potrzebujesz zdjęć swoich celebryckich kraszy z czasów gimnazjum (oni wszyscy już i tak dawno po ślubie, rozwodzie albo po prostu nie żyją). Cały folder ze zdjęciami Taylor Swift? Lepiej pozbyć się tych kompromitujących materiałów z dysku. Pulpitowi również przyda się odświeżenie - sam nie pamiętasz co znajduje się w folderze pod wiele znaczącą nazwą „kdfjsdlkgsjg” prawda? Oczywiście możesz je wszystkie wrzucić w jeden folder, ale dużo zdrowiej jest się przyznać przed sobą że to po prostu jakieś pierdoły. Jeżeli nie - DAJ IM NORMALNE NAZWY. Okej, co dalej? Ooo, zdjęcia z imprez, wyjazdów, ogólnie nazywając - okolicznościowe - przerzuciłeś je na kompa by mieć do czego wracać wspomnieniami? Super - na pewno z przyjemnością jest zerkać na siebie sprzed dwóch, trzech lat w objęciach byłego. Tak tego właśnie - oboje wiemy o którego chodzi. Wniosek nasuwa się sam - DO KOSZA. Gdy już uporasz się z przeszłością możesz z dumą spoglądać w stronę przyszłości - dlatego zbierz wszystkie swoje prace które dokumentowałeś i zrób im porządne portfolio. Nigdy nie wiesz kiedy napiszą do Ciebie z popularnego czasopisma z ofertą pracy, chętni przejrzeć Twoje ilustracje a Ty w ataku paniki powrzucasz tylko rysunki swojego kota sprzed pięciu lat bo akurat one były na pulpicie i szansa na prace życia - puf! - przejdzie koło nosa. Nie ma co, lepiej być przygotowanym. I uwierz, skoro o swoją przestrzeń w której żyjesz jesteś w stanie zadbać to dokładnie taka sama troska przyda się komputerowi, który służy Ci na dobre i na złe - a w czasach grozy, pandemii i zamknięcia tym bardziej (i to najprawdopodniej przez całą dobę).

[kulinarnieblog]

🐶🐕Dziś przemawiają nasze czworonogi! 🐶🐕 O tym jak wychodzić do knajp z psami, na co zwracać uwagę i czego się wystrzegać. Ale przede wszystkim jak czerpać radość ze wspólnego wyjścia? To wszystko w naszym nowym wpisie‼️‼️ ⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️ https://ift.tt/2PkCfjY #instadog #funnydogs #instagood #adventure #animals #welovedogs #pupil #jakniezwariować #kochamzwierzeta #mojpies #instapies #spacerzpsem #pieswknajpie #czworonogi #dogs #doglovers #instablog #cutedogs https://ift.tt/2zFN6Qf

[wyznaniapandemika-blog]

Mała rutyna

Czas najwyraźniej się zapętlił. Dzień zaczyna się zawsze o dziewiątej, ostatnio słońcem prosto w twarz. Łazienka, owsianka, kawa. Kilka godzin na krześle z przerwami na ciągłe dorabianie litrów herbaty, nagle jest już przed siedemnastą - szybki obiad. Znów na krzesło, znów kawa, może gimnastyka - rzadziej niż częściej. Znów kilka godzin, prysznic, łóżko.

Inaczej: od kilku dni mam wrażenie, że czas się zapętlił. Myślę o tym - robię mnóstwo rzeczy codziennie. Jak bardzo można być w biegu, kiedy siedzi się całymi dniami w mieszkaniu? Brakuje mi fizycznego przemieszczania się, spacerów, chodzenia, otwartej przestrzeni (o ile labirynt miasta można nazwać otwartą przestrzenią), chwilowej zmiany, oddechu. Skąd to poczucie, że trzeba wyjść, iść, gdzieś, gdziekolwiek?

Ilość ścieżek, którymi się poruszam jest mocno ograniczona, kilka stałych puntów na mapie miasta, kilka telefonicznych wycieczek w tygodniu. Niewiele w tym przygody, nowości, nieznanego (w pewnym sensie, można by dyskutować).  Odcięta od codziennej rutyny rozgrywającej się w szerokiej przestrzeni jestem zamknięta w mini rutynie dnia w mieszkaniu, gdzie zamiast do parku mogę uciec na balkon (który koniecznie trzeba sprzątnąć po zimie - staje się wtedy przystanią dla gołębi). Czas jednocześnie jak zatrzymany i niesamowicie rozpędzony. Tak więc żyję ostatnio w rozpędzonym kole toczącym się w miejscu.