#kratie

[kodachrome-net]

Abandoned temple, Kratie Province, Cambodia, December 2017

[smileymoth]

teenage Kratis and Danny on a date <3

Kratis is @cowboyd-nebula's boy :3

[ineffablelvrs]

tak sb wyobrażam wołodyjowskiego i skrzetuskiego w tej jednej scenie w więzieniu w kiejdanach

[lulu2992]

I have a question about Far Cry Primal:

Is it ever revealed in the game that Krati was Batari’s son?

That’s what the Far Cry Wiki says (and even that he rebelled against her), yet I don’t remember seeing that information anywhere when I played Primal. I couldn’t find anything in oasisstrings either, which is... a little suspect.

I’m painfully aware the wiki has a habit of making stuff up and it’s likely that it’s what happened here (again), but maybe Batari and Krati are indeed related and I missed that.

The only possible source I could find (so far) was this blog post by Andrew Byrk, one of the linguists who worked on creating the Wenja language for the game. That said, he only wrote Krati was “a man from her past” and simply suggested he could be her son or a former lover; I have no idea if he knows the answer or if he was just making conjectures.

Does anyone have more information about this?

[saratogagrounder]

Remember when my dyad flew across the country so we could meet in person for the FIRST TIME and we had the best weekend ever (and accidentally wore matching lipstick the whole time) @starsscarmyceiling

[wowieeitsisa]

Great realization, really

[photo-snap-stories]

PL:

Zamek Pieskowa Skała, Dolina Prądnika

Przed bramą wejściową na wewnętrzny dziedziniec arkadowy, po lewej stronie, zachowały się renesansowe obramienia okienne. We fryzie jednego z nich widnieje napis wycięty w kamieniu:

Mnie tu dla obrony zbudowano A Bogu w opiekę podano Gdiż bez ratunku Jego Nie obroni nikt niczego

Na drugim widać tylko kilka czytelnych słów i datę zakończenia przebudowy zamku przez S. Szafrańca – 1578.

EN:

Pieskowa Skała Castle, Prądnik Valley, Poland

In front of the entrance gate to the inner arcade courtyard, on the left, there are preserved Renaissance window frames. In the frieze of one of them there is an inscription carved in stone:

I was built here for defense And God was given protection Because without His help Nobody will defend anything

The second one shows only a few legible words and the date of completion of the reconstruction of the castle by S. Szafraniec - 1578.

[witeksphotosart]

Examples of art from Wroclaw, Poland.

[mgarmagedon]

Spicy Strongarm i 2 Sideswipów z względu iż wiesz, "śniła o czymś takim"? 😏😏😏

Translation: Spicy Strongarm i 2 Sideswipes because, "she dreamed of something like this"?

No, if so, Strongarm would dream about dominating his twink fuckboy ass and put him in prison And I shouldn't be the one who will judge her about it, everyone has their own fantasies

Translation: Nie, jak już Strongarm by śniła o dominowaniu go i wsadzaniu za kraty I ja nie powinienem być tym kto ją będzie oceniać przez to, każdy ma swoje fantazję

[chimerqa]

No heloł moje Zombiaki i Tamburynka :***

Leżę już na oddziale, oślepiło mnie plastrami i zakazali je moczyć. Mycie głowy będzie ciekawym wyzwaniem ;D

Poza tym nie wiem dlaczego w oknach są kurwa kraty!

Nagotowała sobie żarcia do środy… podobno wypuszczają mnie w czwartek loooooool

Tęsknie za nią <3

[urodzonabyzwyciezac]

Tyle w nas piekła

Mnóstwo jadu

Po radości

Zero śladu

Mało kasy ,mnóstwo stresu

Mało smacznej kawy , zero życiowego sensu

Dużo pytań w głowie

Mnóstwo myśli

Na noc jesteśmy skazani na zimny prysznic

Los nierówno stawia nam kraty

Nie bójmy się kochać , nie odstawiamy na raty

Zamknij drzwi przeszłości,

Otwórz nowe karty .

Los bywa uparty

Uczy bycia silnym

Pie*dol tych ludzi

Zostaną Ci - co powinni .

W złych osobach ,zawsze będziesz "Tym winnym " .

[trening-mentalny]

Iluzja własnego ja!

W lustrze widzisz cień, co ciebie więzi, Obraz zamazany w smutnej, chłodnej mgle, Gdy oczy twe, pełne bólu i udręki, Widzą kogoś innego niż Ty sama w tle.

Cień, co się ściska w iluzji zaklętej, Gdy serce płonie pragnieniem, by zniknąć, Patrzysz na ciało wciąż skrajnie zmęczone, W lustrzanych ramach, pragnącym by zbladło.

Ale w tej ciemności, w kłamstw zasłonie, Gdzie iluzja tworzy kruchy sen bez treści, Jest światło, co czeka na Twoje wyzwolenie, Jest prawda, co złamie te kraty niewoli.

Bo w głębi twego serca, tam, gdzie jasność, Jest siła, co cichutko w Tobie drzemie, By przejrzeć iluzję, by wygrać z obawą, I w końcu uwierzyć w piękno Swego cienia.

Krok za krokiem, zaufaj Sobie, Wyjdź z iluzji, co spętała Twe życie, Znajdź światło, co czeka w Tobie samej, By pokazać, jak naprawdę jesteś ŚLICZNA

[smileymoth]

happy pride from the fallen soldiers

kratis is @cowboyd-nebula's boy <3

[tearsincoffe]

Dobry wieczór moje miłe Motylki! 🦋

[17.03.2024]

Przytyłam. W miejsce kropki mam szczerą ochotę wstawić słowo "przepraszam". Nie zliczę ile razy padły w moją stronę słowa "teoretycznie jesteś człowiekiem myślącym powinnaś potrafić przestać się obżerać" - sugestia jakobym miała kontrolę. Wcale tego nie czuję, ster jest gdzieś daleko poza zasięgiem moich rąk. Jem i nie myślę, tępo przeżuwając. Tak zamknięta w pokoju nie różnie się niczym od roślinki lub prymitywnego zwierzęcia o które moja mama się nie prosiła.

Mama - u mnie temat rzeka. Ostatnio preferuję słowo "koleżanka". Wspólnie się śmiejemy, kochamy ponad życie aż przychodzi malutki zgrzycik. Wtedy na wzór stereotypowych damskich przyjaźni przedstawianych w komediach dla nastolatków z lat 90' mamo-kumpela dźga moje plecy aby później bez słów skruchy przyłożyć do ran gaze (bądź i to nie). Przecież sobie wymyślam, przesadzam, nic takiego nie miało miejsca a ja jak zawsze koloryzuję. Miłość i nienawiść, przyjaźń i rywalizacja, nigdy córka i matka. Maszyna kreująca wyrzuty sumienia nie zwalnia, choroba. Nowotwór złośliwy który (cytując słowa byłej wychowawczyni rzucone wrogo na łamach klasy) pozwolił mi zdać. Jakbym była niewdzięczną smarkulą wykorzystującą chorą matke. Mam ochotę krzyczeć i zaprzeczać lecz równie szybko knebluje mnie samorealizacja, Thalia przecież to prawda, jesteś potworem, marnujesz istnienie nie tylko sobie lecz matki również. W takich chwilach z dziwną obojętnością wypatruje śmierci. Tak byłoby lepiej wszystkim.

Koniec, łono Abrahama, sen wieczny, kres, ostatnia godzina, zatracenie - etc. Mój największy lęk. Kolejny dowód obłudy. Wstyd mi, iż kiedyś podczas "typowej fazy emo, wieku wczesnomłodzieńczego" (lubię spłycać ten rodział mego życia do prześmiewczej nazwy "edgy". Wtedy problem nie istnieje) miałam odwagę szarpnięcia klamki drzwi za którymi kryje się prawda ostateczna a dzisiaj wychodowałam sobie żałosną wolę życia. Całkowicie nieuzasadnioną. Szkołę zawaliłam, codziennie pogarszam sytuacje jakby z premedytacją, wizji przyszłości brak równie co chęci oraz talentu. Ja już nawet nie pragnę życia. Bycia częścią społeczeństwa, relacji, uczuć, wrażen. Chciałabym przeżyć. Moja wizja utopi mieści się w czterech ścianach zakładu zamkniętego gdzie spokojnie czekam aż natura uczyni to czego ja nie potrafię. Przysięgam wytwarzać jak najmniejsze koszta, społeczeństwo nijak nie jest winne, iż los popełnił równie nieznaczący błąd co ja. Jedzenie, kosmetyki podstawowej higieny są mi zbędnę. Brak mi sił nawet umyć zęby, czasami płaczę gdy mama krzyczy abym to zrobiła nie rozumiejąc mojego dziwnego uporu. Ona nawet w niedzielę robi pełny makijaż i biega po domu w kusych, skórzanych spódniczkach. Ja siedzę zaniedbana przypominając raczej poturbowanego koczkodana (o czym naturalnie dostaje przypomnienia od ma- koleżanki). Jak mogę? Jestem zdrowa i tak potwornie leniwa. Ona mimo złośliwego nowotworu dźwiga świat na barkach. Wszyscy ją podziwiają. Jak niesprawiedliwy Bóg pokarał ją taką córką? Niech mnie zamknie gdzieś daleko, zapomni o istocie podobnej do ojca alkoholika oraz gwałciciela, socjopacie bez empatii. W końcu niedaleko pada zgniłe jabłko od jabłoni. A ja odejdę sobie cicho otoczona własnymi myślami (lub nie, ostatnio mam coraz większe problemy z utrzymaniem się na powierzchni świadomości) obserwując kraty w oknie. Gdzieś tam ludzie żyją, ja tylko przeżyłam.

Trzynastka miała zostać moją szczęśliwą liczbą jako, iż wszystko muszę robić odwrotnie (lubię myśl o własnej indywidualności nawet jeśli negatywnej. Thalia, żałosny, mały narcyzie. Nie Ty pierwsza, nie ostatnia). Tego dnia mama-kumpela miała zostawić mnie samą pierwszy raz w życiu. Półtorej miesiąca pozoru posiadania kontroli. Powinna mnie cieszyć myśl, iż wyjeżdża z szansą wyelminowania potwora pożerającego jej organizm lecz ja po cichu skanduje imię wolności. Zostanę sama trzymając los we własnych rękach. Bez komentarzy, wyrzutów czy licealnych wojenek z moim egzemplarzem najstarszej nastolatki w Polsce. Tylko ja. Dopiero utopijna wizja życia w pojedynkę uzmysłowiła mi jak bardzo się duszę, tęsknie oddechu który odbierano mi od chwili narodzin. Pępowina owinęła starannie moje gardło na następnych osiemnaście lat. Zastanawiam się tylko czy pętle zacisnęła mama? Może utworzyła się ona samoistnie? I czy to ważne skoro owocuje w te same skutki?

Ana - ostateczny synonim kontroli. Całkowicie upadłam czemu towarzyszyło wielokrotne łamanie przykazania k. Chciałabym wykorzystać darowane mi półtorejmiesiąca na chociażby chwilowe dotknięcie steru odpowiedzialnego za wrak którym jestem. Nie znam innej drogi. Może po prostu poznać nie chcę. Cytując pewien punkowy klasyk "życie jest jak gówno na kole" - mimo, że czeka mnie brutalny przewrót czuje, że chwilowo znów będę na górze. A teraz to mi wystarcza.

Jeśli jakiś masochista przeczytał powyższy manifest do końca, przepraszam. Nawet Cię nie znając mam wyrzuty. Teraz znasz moje problemy. Myślisz, że kłamie i wyolbrzymiam? Bo ja tak. Ciężko jest przedstawiać własny punkt widzenia po latach kontroli, bagatelizowania moich słów przypisując mi kłamstwo. Nazywania "pojebaną" bo podjęłam własną decyzję w sprawie tak trywialnej jak wybór kurtki.

Chciałabym wyrzucić z siebie więcej (podobnie jak dzisiejszy obiad) lecz brak mi już sił. Wydanie następnych gorzkich żali do świata już jutro... chyba. Nie ufam swoim słowom, ludzie mówią, że nie warto.

Dobrej nocy Motylku! 🦋

[southeastasianists]

Six more provinces are scheduled to be declared landmine free in 2023, including Kampong Speu, Kratie, Kampong Thom, Siem Reap, Mondulkiri, and Ratanakkiri provinces, after 12 provinces were previously declared mine free.

Senior Minister Ly Thuch, First Deputy Chairman of the Mine Authority, said in a press conference on the morning of July 18, that for more than 30 years, Cambodia has been very successful in clearing mines on more than 2,794 square meters with millions of munitions, including more than 1 million anti-personnel bombs (1,177,000), more than 26,000 anti-tank mines, which left more than 60,000 people affected by explosive remnants of war.

More than 4 million explosive remnants have been found by the mine authorities over the past 30 years and have been completely destroyed while 2,794 square kilometers have been handed over to farmers.

Senior Minister said that so far, 12 provinces have been declared mine free, while in 2023, the mine free status will increase to 18 provinces.

Among the provinces announced, some provinces have received the support of the Prime Minister’s project, called “Providing Safe Ground, Creating Smiles” project, up to 3,663 rounds of ammunition were found, including 50 mines and 7,000 unexploded ordnance, and nearly 200,000 people were affected.

The remaining 358 square kilometres of landmines are minefields to be cleared in the upcoming seventh mandate; cluster munitions cover about 700 square kilometres; and explosive remnants of war cover about 500 square kilometres. The mine authority plans to clear 358 square kilometres, which requires $78 million.

The senior minister confirmed that the results of demining from 1992 to June 2023 under the auspices of Australia, Japan, the United States, Britain, Germany, Switzerland, Norway, China, Ireland, New Zealand, the Republic of Korea, Hungary, India, Canada, the United Nations, the EU, Spain, Sweden, Austria, Belgium, France, the Netherlands, Hungary and Denmark, as well as civil society organizations, the private sector and philanthropists. Kampuchea Thmey

[goldboxdraws]

I have many plans with my lovely Kratis Queen 💖💖💖

She Is Cags no More. I decided to use her For something else