#kuş tüyü

[okyanusunkiyisinda]

Bugün montla üşüdüm

[ferahlik]

resûlullah, ''kalp rüzgarların çölde bir sağa bir sola savurduğu kuş tüyü gibi şekilden şekle girer" buyurmuştur. korkunç çöl rüzgârları karşısında bir kuş tüyü ne kadar güçsüz, ne kadar zavallı ise insan kalbi de çeşitli etkenler karşısında o derece çaresizdir. zaten kalp, bir halden bir hâle geçerek değişmektir. bu sebeple resûl-i ekrem efendimiz kalplerin Allah'ın elinde olduğunu söylemiş ve her şeye gücü yeten Allah'a kalbimizi iyiye yönlendirmesini istememizi tavsiye buyurmuştur.

[feainnewed]

“ben dünyaları çekerim sırtıma filiz, ama senin üstüne kuş tüyü bile düşmesin, yük olmasın yani.”

[hepeksikk]

İyi uykular sevgilim. Hayat sana kuş tüyü kadar yükü nasip etmesin. Yolun hep aydınlık olsun, kara kış sana sıcacık kucaklanmayı hatırlatsın. Baharın ilk adımları sana koca yürekli kardelenleri hatırlatsın umutla. Adından güzel olmasın, yazın daha neşeli gülümseyen güneş en cok senin için parlasın sevginin güzelliğin pusulası olsun sana. Sonbahar sana hüznü degil yorgun yaşlı ağacın yapraklarının kendini terkedeceğini bilmesine rağmen yaşattığı görsel şölenin o renklerin ahenginin her şeye ragmen var olduğunu fısıldasın. Hiç bir karanlığında yıldızın eksik olmasın... Var olan ve gittikçe katlanan sevgimi anlatmaya günler yetmezse veya hayat buna izin vermezse diye birkaç şey söylemek istedim. Benimle, yanımda, karşımda nerede olursan ol bu kalpte ki yerinin ne kadar derine kök saldığını bil hatırla . Beni de gülerken , gülerek hatırla istiyorum.:) Gücüm yettiği kadar el üstünde, yüzü güneşe dönük, umut serperek sulamayı unutmadan gözüm gibi bakacağım yüreğimde sevgine. Özlemle kabaran bu duygular kelebeklerin bir günden cok yaşadığını düşündürüyor insana. Bu sevgidir içimdeki kelebekleri canlı tutan. Geç de olsa iyi ki kesişti yollarımız. Yeşilin en güzel tonu olan gözlerinle ruhumu ferahlattın. Kalbinin ritmini vücudunun her parçasını parmak uçlarıma kaydettim aklıma kazıdım unutursam ölürüm. Sevgi karşılk beklenmeden de olur ama paylaşılınca aşk olur sevda olur çiçek açar...

[katranl]

çelik kılığına girmiş bir kuş tüyü.

[sillagen]

Aynen canım biz de kuş tüyü yastıklarda yatarız.

[kalbimin-incisii]

Haftaya Başlarken;💞🌹

Sağlık, Mutluluk, Huzur ve Bereket Dolu Günler Evimizden Eksik Olmasin..💞🌹

Dertler, Sıkıntılar Kuş Tüyü Gibi Hafif Olsun.💞🌹

Yeni Hafta Yeni Gün Güzellikler Getirsin Hepimize inşallah...💞🌹 Günaydın mutlu sabahlar 💞🌹

Haydi bırak Heybende ki bütün💞

yorgun yıllarını,💞🌹

Hayal kırıklarını,💞🌹

Yepyeni bir pencereden bak bu💞 sabah hayata.💞🌹

Geçmişe, yarınlara,💞🌹

Umutlarına gülümse💞🌹

Şükür ve teşekkürle..💞🌹

Günaydın Mutlu Sabahlar💞🌹

[huzunluyol]

Seni görmeyen gözüm neylesin bahar'ı yaz'ı..🌹

Senin dizinde uyumayan başım neylesin kuş tüyü yastığını 🌹

Senle olmayan özüm

Neylesin dostu arkadaşı.🌹.h.h

[bulutgozyaslari]

Ölümden Sonra

Öldük, ölümden bir şeyler umarak.

Bir büyük boşlukta bozuldu büyü.

Nasıl hatırlamazsın o türküyü,

Gök parçası, dal demeti, kuş tüyü,

Alıştığımız bir şeydi yaşamak.

Şimdi o dünyadan hiç bir haber yok;

Yok bizi arayan, soran kimsemiz.

Öylesine karanlık ki gecemiz

Ha olmuş, ha olmamış penceremiz;

Akar suda aksimizden eser yok.

[yasamsallik]

Ali Şamil.

1 metre 10 santimdi.

Enver paşaya hediye edilmişti.

Köle gibi.

Zoraki “soytarı” yaptılar onu…

Garip garip kıyafetler giydirdiler.

Kadınları çocukları falan güldürdü.

Birinci dünya savaşında çarşı karışınca, Enver paşa apar topar İstanbul’dan ayrıldı, biraz da onları eğlendirsin diye Vahdettin’in kızı Ulviye Sultan’ın sarayına verdi Ali Şamil’i… Sultan’ın eşi İsmail Hakkı bey mert adamdı, tavla arkadaşı yaptı bu küçük insanı, ezdirmedi, alay ettirmedi, kolladı. Gel zaman git zaman… Milli mücadele başladı. Yurtseverler Anadolu’ya akıyordu. Padişah’ın damadı İsmail Hakkı bey de, onlardan biriydi. Eşinden bile gizlemek zorunda olduğu niyetini Ali Şamil’e çıtlatmıştı, güya vedalaşmak için… Pişman oldu. Çünkü, kocaman yürekli küçük insan, alenen tehdit etmişti, ya beni de götürürsün, ya da niyetini Sultan’a anlatır, senin gidişini de engellerim! Kuş tüyü yataklarını, bir kuş sütü eksik mutfaklarını geride bırakıp, sahte kimlikler, köylü kıyafetleriyle maceraya atıldılar, işgal kontrollerini aşıp, Adapazarı üzerinden Ankara’ya ulaştılar. Haberi vardı Mustafa Kemal’in… Çağırdı. Gittiler. Hayatımın en unutulmaz akşamıydı dediği akşamı yaşadı Ali Şamil… Mustafa Kemal’le kadeh tokuşturdu. Sonra, üç sene, İsmail Hakkı bey nereye, Ali Şamil oraya, kah su taşıma, kah telgraf, kah boyu kadar tüfek, elinden ne geliyorsa ama, hep cephede… Kelle koltukta yaşadı, İzmir’e girenlerin hemen arkasındaydı. O göğsünde sallanan, İstiklal Madalyası.

Nedir dersen…

Günümüzün gönüllü

soytarıları kavrayamaz.

Bu ruhtur, 19 Mayıs.

Ve, Osmanlı’da “gülünen” Ali Şamil, Cumhuriyet’te “Güler” soyadını aldı. 9 Eylül’de girdiği İzmir’den ayrılmak istemedi, Basmane garında memur yaptılar onu, neticede vade doldu, rahmetli oldu, Kokluca’da yatıyor

[cooladanal]

Kuş tüyü kalbinle sende. Bir kez olsun sevmeyi denesen...

[grkmmm]

ölü bebekler çukurlarda yatarken ben kimim ki kuş tüyü yataklarda yatıyorum ?

[kadifecicegigibi]

günlerce kafamı toparlamak için bir şeylerle meşgul oldum, düşünmemek için en sevdiğim türkü listemi açıp en sevdiğim hangisi acaba diye hepsini defalarca dinledim, yine acem kızı çıktı, yine severek defalarca dinledim, sabahları erken kalkmayı erteledim, bıraktım bir süre alarm kurmayı, ajandama yazdığım ne plan varsa erteledim, severek izlediğim diziyi yarım bıraktım, her gün elli sayfa okuma yapmadım ama yine de okumamazlık yapamadım, çay sayısını azaltmıştım, kansızlık yapıyormuş ya hani, boş verdim; gün boyu çay içtim, sıkılmadım, her gün gün batımının fotoğrafını çekmeyi bıraktım, gün batımlarının da bir özgürlüğe ihtiyacı var diye düşündüm, her gün aradığım insanları aramadım, her gün arayanları cevaplamadım, inanır mısınız depresyondayım dedim diye arkadaşlar gül alıp göndermişler, kim kalbini bu kadar kırdı senin diyorlar, kendim diyemedim, her gün masamı temizleyip stres atmadım, bütün bulaşıkları ben tek başıma yıkamak istiyorum diye diretmedim, devamsızlığı dert etmeyi bırakıp çarşıya indim, ilk gittiğim yer sahaf oldu, para harcamayıp çıktım, geri döndüm biraz daha bakındım, gözüme bir kitap takılsa alacaktım güya, elim hiçbir rafa uzanamadı, nedenini bilmiyorum, gün boyu gezdim sokak aralarında, baktım defalarca baktığım binalara, bazıları hâlâ gözüme yabancı geliyor, sanki oraya ait değil, yolumu kaybettim bir ara, kayboldum şu küçücük şehirde, hani desen girişi ve çıkışı bir, ben bir türlü bulamadım yolu, baktım olmayacak mecbur kaldım bir arkadaşı aradım, yol tarifi aldım sadece, geri döndüm, meğer iki sokak daha gitsem bulacakmışım kedili sokağı, geçen kadriye hoca ... burçlarının yön bulmakta iyi olmadığını söylemişti derste, doğru bilgi olduğuna kesin olarak inandım, sokakta her zaman sinirli bakan o tombik kediyi gördüm yine, bana o sinirli bakışlarından bahşetti, önceden onu sevmek için çabalardım, önceden, şimdi sadece uzaktan bakıyorum, o da bence uzaktan bakınca anlaşılıyor, gözlerindeki kızgınlık o sokağın bu kadar işlek olup onun rahatını bozması, ben buna sebep veriyorum, yersiz kalabalık beni de rahatsız ediyor, geçen gün bir söz okudum, tam olarak hatırlamıyorum ama o an okuduğumda benim için söylenmiş benim için yazılmıştı sanki, sözü hatırlamıyorum ama kimsenin senin varlığını rahatsız etmeye hakkı yok dedim kediye, bana baktı, hiçbir şey anlamadığı belliydi, sokaktan kütüphaneye uğradım, bakındım, benimle aynı havayı soluyan bir kitap aradım, bulamadım, normal ben bile anlamıyorum kendimi, gerçi bazen anlatmaya çalışıyorum, anlaşılıyor muyum, orası muamma, artık geç oldu dönüyorum, otobüste kulaklık takmadım, bu sefer dünyayı dinlemek istedim, herkes suskun ama, sanki inadına, ben de bir oyun indirdim, 2048, onu oynadım yol boyunca, uzun zamandır sosyal medyaya uğramıyorum, umursamıyorum da, annemle konuşuyorum geceleri ama o an 2048 oynuyorum, tâ ki yurdun önüne gelene kadar, odaya varınca yine mahpusa dönmüş gibi oldum, dayanamadım, aldım kupayı çay yaptım, sonra ödevin başına oturdum, derlediğim her şeyi yazdım, o hırsla bir oturuşta ödevi bitirdim ama bundan kimsenin haberi yok, söylemek istemedim, bir şey anladım, o günden beri böyleyim, o günden beri kendime herkesten daha çok değer vermeye başladım, kendimle baş başa kaldım, kendimi dinledim, beni unutmayan insanlarla konuştum, kitaplar okudum, ağladım, ben ağlarım, bana göre en iyi tedavi yöntemi ağlamak, gönlümü daraltan tüm sıkıntıdan arındım, kendimi bir balkonda gibi hissediyorum, öyle ferahladı ki yüreğim, sanırım bir nasihat bin musibetten daha iyiymiş, kendimi anladım ve beni anlamayanlar umurumda olmadı, kalktım bir çay daha yaptım, her şeyi kendime saklamayı da bıraktım, her şeyi anlattım, ne varsa bu süreçte yaşadığım anlattım ve kurtuldum bu yükten, şimdi daha iyiyim demiştim, şimdi kuş tüyü gibi hafifledim, gereğinden çok düşünmeden sadece anlık yaşamak, yarın ölürsem bu derde üzüldüğüm için mutsuz mu gideceğim öbür dünyaya diye düşünürken, bu kadar basit değil, bunu sana yapan insanlar değil bu tavizi veren sensin düşüncesinden kurtularak, geri döndüm, sanırım rahat bir nefes alarak temizlik yapabilirim,

[benegenin-incisiiii]

“Herkesin bana

Ne kadar güçlü

Olduğumu

Söylemesinden

Usandım.

Güçlü mü?

Ben mi?

Ben sadece

Güçlüymüş gibi

Davranıyorum

Çünkü bu

Düşünmemi

Önlüyor,

Mecburen annesiz

Geçecek hayatımı.

-Çelik kılığına girmiş bir kuş tüyü.”

[diyarsstuff]

+ ağlıyorsun.

- ağlamıyorum.gözlerim dolu bile değil. saçmalıyorsun.

+ illa yüzünün ıslanması lazım değil.sen ağlıyorsun çığlık çığlığa.ruhun bağırıyor.hem buraya tek başına gelip boş boş elindeki kuş tüyünü izlemenden belli.

- kuş tüyü çok güzel değil mi?

+ bu kuş tüyünü de mi diğerleri gibi ayraç yapacaksın?

- bir dakika,sen bunu nerden biliyorsun?

+ ben seni biliyorum.o yüzden bunu da biliyorum.ağlama hadi kalk gidelim.

- nereye gidiyoruz?

+ neresi olduğunun önemi yok, gidiyoruz işte.

[murekkepsizsayfalar]

sadece mutlu olmak istiyorum. beraber mutlu olmak. beraber gülmek. beraber ağlamak. birlikte olup sensiz yaşamak çok zor. tek başına bir ilişkiyi üstlenmek çok zor. konuşamamak. çözememek. halledememek. neden oluyor bunlar. anlamıyorum. anlam veremiyorum. bende mi sorun yoksa bizde mi. nasılsın diye sorduğumda almak istediğim cevap gerçekten nasıl olduğun. boşverilmiş bir iyiyim değil. benimle konuş istiyorum benimle paylaş. mutluluğunu. üzüntünü. benimle olan dertlerini. ben seninle yoldaş olmak istiyorum. hayat arkadaşı olalım istiyorum. insan en yakın arkadaşıyla beraber olmak istiyor. ben en yakın arkadaşım sen ol istiyorum. yanında rahatça gülebileyim. rahatça ağlayabileyim istiyorum. beraber dans edelim istiyorum mesela. salakça bir şeye kahkaha atalım. sonra oturup bizi üzenlere sövelim. gökyüzünü izleyelim mesela. beraber bi gün doğumuna şahitlik edelim. bi kuşun ilk kanat çırpışına şahit olalım. biz bize şahit olalım istiyorum. nefes tutma yarışması yapalım mesela. saatlerce seni izleyeyim istiyorum. nefes almadan. konuşmadan. kıpırdamadan. saatlerce seni izleyeyim. yan yana yatalım. konuşmasak bile anlayalım birbirimizi. bi göz kırpışından. bi kaş çatışından. bi hareketinden. her şeyini ezberlemek istiyorum. mesela yüzünde kaç tane ben var. gözlerinin rengi nasıl bir yeşil. kalbin dakikada kaç kere atıyor. anlatmak istediğin her şeyi dinlemek istiyorum. seni dinlemedikleri her şeyi dinlemek istiyorum. anlatamadıklarını. içine attıklarını. nefes alamadığın zamanları bilmek istiyorum. göğsünün üstüne tonlarca yük olanları bilmek istiyorum. omuzlarındaki bütün yükü almak istiyorum. nefesin olayım istiyorum mesela. bana ihtiyacın olmasın ama ben ihtiyacın olan her şey olayım istiyorum. hayallerimiz çok farklı ama tüm hayallerini hayalim yapmaya razıyım ben. senin hayallerin için çabalamaya hazırım. senin için çabalamaya. senin için her şeyi yapmaya hazırım. nefessiz kalmaya. konuşmamaya. belkide ölmeye. senin için hepsine razıyım. senin için her şeyden vaz geçmeye hazırım. en çok kendimden. neşemden. hayallerimden. senin için her şeye hazırım. senin için yaşamaya ve senin için ölmeye. belki deli dersin sen bana. belki bu kız ne diyor dersin. anlamazsın. dinlemezsin. bende anlatmam o zaman. dinlemek istemezsen anlatmam. ama seni hep dinlemek isterim. kimse yoksa ben varım derim. kimse sevmezse ben severim. kimse olmazsa ben olurum yanında. elini tutarım. yanında yürürüm. istersen arkanda olurum. istersen önünde. sana gelecek her kötülüğe siper olurum. sana kalkan olurum. sen yara alma diye. sen üzülme diye her şeyi yaparım. bırakırım kendimi. bırakırım her şeyi senin için yaşarım. senin için var olurum. senin için. çocukluğuna şahit olmak isterdim mesela. her bir düşüşünde yanında olmak isterdim. anne diye ağlayışında ben olmak isterdim yanında. dizlerinden öpmek. avuç içlerini öpmek isterdim. senin yerine ben düşeyim isterdim. düştüğün çakıllı yol ben olayım isterdim. ben acıtmazdım canını. her düşüşünde kuş tüyü kadar yumuşak olurdum. baktığın güvercinlerden biride ben olayım isterdim. hiç gitmezdim senden. bi yudum su vermesen bile bakmazdım başkasına. ölürdüm ama senin yanında ölürdüm. kimseye gitmezdim. ilk aşkın olmak isterdim. ilk güldüğün kişi olayım isterdim. kalbini hızlandıran ilk kişi olmak isterdim. senin için her şey olmak isterdim. benim için her şey olduğun gibi.