#medytacyjna

[muzykarelaksacyjna]

Wiosenne Liście Muzyka Medytacyjna Wyciszająca Umysł ♫ Uzdrawiająca Muzyka Do Głębokiej Medytacji ♫

[anioly-nieba]

Muzyka do medytacji Muzyka relaksacyjna | Anioly-nieba.pl

Zrelaksuj się i odkryj wewnętrzny spokój dzięki Muzyce Medytacyjnej dostępnej na Anioly-nieba.pl. Muzyka wywołująca relaks. Pozwól, aby spokojne melodie przeniosły Cię w stan relaksu.

Muzyka Medytacyjna Muzyka Relaksacyjna

[1234567ttttttttttt]

3-godzinna relaksująca muzyka gitarowa – muzyka medytacyjna, muzyka inst...

[wynikpolskawyspyowcze]

Jakie są szanse na zwycięstwo Soldica w walce z Mamedem na KSW?

🎰🎲✨ Darmowe 2,250 złotych i 200 darmowych spinów kliknij! ✨🎲🎰

Jakie są szanse na zwycięstwo Soldica w walce z Mamedem na KSW?

Analiza stylów walki jest kluczowym elementem treningu dla osób praktykujących sztuki walki. Istnieje wiele różnych stylów walki, z których każdy ma swoje unikalne cechy i techniki. Analiza tych stylów pozwala na lepsze zrozumienie ich zasad i zastosowanie ich w praktyce.

Jednym z najpopularniejszych stylów walki jest karate, które skupia się na precyzji i kontroli ruchów. Kolejnym znanym stylem jest judo, które opiera się na technikach rzutów i dźwigni. Tańce walki, takie jak capoeira, łączą elementy sztuk walki z elementami tanecznymi, co sprawia, że są zarówno efektywne, jak i widowiskowe.

Analiza stylów walki obejmuje także zrozumienie ich filozofii i historii. Na przykład tai chi to nie tylko forma walki, ale także praktyka medytacyjna i zdrowotna. Wing Chun kładzie duży nacisk na szybkie i efektywne ataki, co sprawia, że jest skuteczny w samoobronie.

Niektórzy praktykujący sztuki walki decydują się na naukę wielu różnych stylów, aby poszerzyć swoją wiedzę i umiejętności. Istnieją również konkurencje, takie jak mieszane sztuki walki (MMA), które integrują elementy różnych stylów walki, co sprawia, że walka staje się jeszcze bardziej dynamiczna i nieprzewidywalna.

Dzięki analizie różnych stylów walki praktykujący mogą doskonalić swoje umiejętności, znaleźć styl odpowiadający ich preferencjom oraz rozwijać się jako sportowcy lub pasjonaci sztuk walki. Warto więc zgłębiać różnorodność i bogactwo stylów walki, aby stać się kompletnym i wszechstronnym zawodnikiem.

Przeszłość i osiągnięcia są dwoma kluczowymi elementami definiującymi każdego człowieka i jego drogę życiową. Przeszłość stanowi fundament, na którym budujemy naszą obecną egzystencję, a osiągnięcia są owocem naszej pracy i determinacji. Bez wątpienia, zarówno przeszłość, jak i osiągnięcia mają istotny wpływ na nasze życie i kształtują naszą tożsamość.

Przeszłość każdej osoby składa się z różnorodnych doświadczeń, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. To, co przeżyliśmy w przeszłości, ma wpływ na nasze myślenie, decyzje i relacje z innymi ludźmi. Z kolei osiągnięcia są rezultatem naszych wysiłków, determinacji i ciężkiej pracy. Dzięki nim czujemy dumę z siebie i swoich zdolności, co z kolei motywuje nas do dalszego rozwoju.

Niezaprzeczalnie, zarówno przeszłość, jak i osiągnięcia mają kluczowe znaczenie dla naszego samorozwoju i realizacji osobistych celów. Przeszłość uczy nas, jak radzić sobie z przeciwnościami losu i wyciągać wnioski z popełnionych błędów. Natomiast osiągnięcia stanowią dowód naszej siły, determinacji i zaangażowania w osiąganie wyznaczonych celów.

Warto zatem nie tylko dostrzegać rolę, jaką przeszłość i osiągnięcia odgrywają w naszym życiu, ale także celebrować swoje sukcesy i uczyć się na błędach z przeszłości. Dzięki temu możemy stawać się coraz lepszymi wersjami siebie i dążyć do spełnienia swoich marzeń i aspiracji.

W dzisiejszym świecie dbanie o kondycję fizyczną staje się coraz ważniejsze. Regularna aktywność fizyczna pozytywnie wpływa nie tylko na nasze ciało, lecz również na nasz umysł. Istnieje wiele korzyści płynących z utrzymywania odpowiedniej kondycji fizycznej.

Po pierwsze, regularne ćwiczenia pomagają nam utrzymać prawidłową wagę ciała oraz poprawić naszą sylwetkę. Poprzez regularne treningi wzmacniamy mięśnie, poprawiamy wydolność organizmu oraz spalamy nadmiar kalorii. Dzięki temu czujemy się lepiej w swojej skórze i zyskujemy pewność siebie.

Po drugie, regularna aktywność fizyczna ma pozytywny wpływ na nasze zdrowie. Regularne ćwiczenia zmniejszają ryzyko wystąpienia wielu chorób, takich jak otyłość, cukrzyca czy choroby serca. Dodatkowo, poprawiają naszą odporność oraz kondycję ogólną organizmu.

Po trzecie, regularna aktywność fizyczna pozytywnie wpływa na nasze samopoczucie i stan emocjonalny. Podczas treningu organizm wydziela endorfiny, zwane hormonami szczęścia, które poprawiają nastrój i redukują stres. Ćwiczenia fizyczne są więc doskonałym sposobem na walkę z depresją i innymi problemami emocjonalnymi.

Podsumowując, dbanie o kondycję fizyczną przynosi wiele korzyści zarówno naszemu ciału, jak i umysłowi. Regularna aktywność fizyczna pomaga nam zachować zdrowie, poprawia nasze samopoczucie i dodaje energii do codziennych wyzwań. Dlatego warto znaleźć czas na regularne treningi i zadbać o swoją kondycję fizyczną.

Taktyka i strategia odgrywają kluczową rolę w sukcesie każdej działalności. Niezależnie od tego, czy prowadzisz firmę, pracujesz nad projektem czy rozwijasz swoją karierę, odpowiednie planowanie i strategia są niezbędne do osiągnięcia zamierzonych celów.

Pierwszym krokiem w opracowaniu skutecznej taktyki i strategii jest określenie realistycznych celów. Warto zastanowić się, co chcesz osiągnąć i jakie kroki trzeba podjąć, aby to zrealizować. Następnie należy dokładnie przeanalizować swoje zasoby, w tym finanse, personel i technologie, aby można było opracować odpowiedni plan działania.

Kolejnym istotnym elementem jest identyfikacja potencjalnych zagrożeń i okazji. Znalezienie sposobów na uniknięcie ryzyka i wykorzystanie szans może znacząco wpłynąć na skuteczność podejmowanych działań. Ważne jest, aby stale monitorować sytuację i dostosowywać strategię w miarę potrzeby.

Ostatecznie kluczem do sukcesu taktyki i strategii jest konsekwencja w działaniu. Wszystkie ustalone cele i kroki muszą być realizowane z determinacją i zaangażowaniem, aby osiągnąć pożądane rezultaty.

Wnioskując, taktyka i strategia stanowią fundamenty skutecznej działalności w każdej dziedzinie życia. Precyzyjne planowanie, analiza zasobów, identyfikacja zagrożeń i okazji oraz konsekwentne działanie są kluczowymi elementami, które mogą przyczynić się do osiągnięcia sukcesu. Dlatego warto poświęcić czas i wysiłek na opracowanie i wdrożenie efektywnej taktyki i strategii.

W dzisiejszym artykule omówimy "5. Szanse na zwycięstwo" - czyli pięć kluczowych czynników, które mogą wpłynąć na sukces w różnych dziedzinach życia. Niezależnie od tego, czy chodzi o osiągnięcia w pracy, sporcie, czy życiu osobistym, istnieje kilka wspólnych cech i zachowań, które mogą zwiększyć szanse na odniesienie sukcesu.

Po pierwsze, determinacja i wytrwałość są kluczowe. Osoby, które nie poddają się łatwo i potrafią pracować systematycznie nad swoimi celami, mają większe szanse na osiągnięcie sukcesu niż ci, którzy szybko rezygnują w obliczu trudności.

Po drugie, samodyscyplina jest niezbędna. Umiejętność kontrolowania swoich emocji, zachowań i nawyków może znacząco wpłynąć na osiągnięcie zamierzonych celów.

Po trzecie, elastyczność i otwartość na zmiany są ważne. Świat się zmienia, dlatego osoby, które potrafią się adaptować i szybko reagować na nowe sytuacje, mają większe szanse na sukces niż ci, którzy tkwią w rutynie.

Po czwarte, wsparcie innych ludzi może być kluczowe. Budowanie relacji i korzystanie z doświadczenia oraz wiedzy innych osób może pomóc osiągnąć cele szybciej i efektywniej.

Na koniec, pasja i zaangażowanie są niezwykle ważne. Wybierając ścieżkę, którą naprawdę kochamy i angażując się w nią w pełni, zwiększamy szanse na osiągnięcie sukcesu i spełnienie się.

Podsumowując, "5. Szanse na zwycięstwo" wymagają determinacji, samodyscypliny, elastyczności, wsparcia oraz pasji i zaangażowania. Pracując nad tymi elementami, każdy może zwiększyć swoje szanse na sukces w życiu.

[123articles]

5 praktyk medytacyjnych, które pomogą Ci osiągnąć spokój wewnętrzny

W dzisiejszych czasach wiele osób zmagających się ze stresem i codziennymi wyzwaniami szuka sposobu na osiągnięcie spokoju wewnętrznego. Medytacja jest jednym z najlepszych sposobów na osiągnięcie tego celu. W tym artykule przedstawimy pięć praktyk medytacyjnych, które pomogą Ci osiągnąć spokój wewnętrzny.

Koncentracja na oddechu. Jedną z najprostszych praktyk medytacyjnych jest koncentracja na oddechu. Usiądź w wygodnej pozycji, zamknij oczy i skup się na oddechu. Koncentruj się na tym, jak wdechujesz i wydechujesz powietrze, starając się uspokoić swoje myśli. To proste ćwiczenie może pomóc Ci zrelaksować się i odprężyć.

Wizualizacja Wizualizacja. to technika, która polega na wyobrażaniu sobie pozytywnych obrazów. Możesz wyobrażać sobie, że jesteś na pięknej plaży lub w lesie. Wizualizacja pozytywnych obrazów może pomóc w redukcji stresu i lęku.

Mindfulness Mindfulness. to praktyka medytacyjna, która polega na skupieniu uwagi na teraźniejszości. Staraj się skupić na swoich myślach, uczuciach i doświadczeniach w danym momencie, bez oceniania ich. Mindfulness może pomóc w zredukowaniu stresu i zwiększeniu świadomości siebie i swojego otoczenia.

Mantra Mantra. to krótkie zdanie lub słowo, które powtarzasz w swoim umyśle podczas medytacji. Możesz wybrać swoją własną mantrę, taką jak "spokój" lub "harmonia", lub skorzystać z gotowej, takiej jak "om". Powtarzanie mantry podczas medytacji może pomóc Ci zrelaksować się i uspokoić swoje myśli.

Medytacja ruchu. Medytacja ruchu to technika medytacyjna, która łączy medytację z ruchem. Możesz wykonywać proste ruchy, takie jak joga lub tai chi, skupiając się na swoim ciele i oddechu. Medytacja ruchu może pomóc w zrelaksowaniu się, zwiększeniu świadomości ciała i umysłu oraz w redukcji stresu.

Podsumowanie Medytacja jest skutecznym sposobem na osiągnięcie spokoju wewnętrznego i redukcję stresu. Praktykując koncentrację na oddechu, wizualizację, mindfulness, mantrę lub medytację ruchu, możesz osiągnąć spokój wewnętrzny i zrelaksować się

[muzykarelaksacyjnakanal-blog]

Muzyka Relaksacyjna - Muzyka do Snu - Muzyka medytacyjna - Super regener...

Relaksujący teledysk z piękną przyrodą i spokojną muzyką do medytacji, głębokiego snu, muzykoterapii. Ta relaksująca kompozycja nowego wieku może być używana jako muzyka głębokiej medytacji, muzyka do jogi i pilatesu, muzyka do masażu, muzyka spa. Również ta muzyka jest idealna jako muzyka marzeń, muzyka uzdrawiająca, muzyka studyjna, muzyka snu i muzyka totalnego relaksu.

[dzisiajwbetlejemblog]

🌟 Każdy chrześcijanin nosi w sobie trochę Wschodu 🌟

Kochani, przedstawiam Wam jedno z moich ulubionych zdjęć Betlejem sprzed lat 🥰 Miasteczka, od którego wszystko się zaczęło. Gdzie "Słowo zamieszkało między nami" - czy wiecie, że w dosłownym tłumaczeniu powinno być: "Słowo rozbiło między nami swój namiot"? 🧐 Uwielbiam to, jak przesiąknięte Bliskim Wschodem jest Pismo Święte. Czytając je można oderwać się nieco od swojej codzienności i... wyruszyć w duchową drogę. 🥾

.

Tym właśnie jest Droga do Betlejem - seria rozważań i muzyki medytacyjnej na Święta. ✨ Pozwól, by zainspirowało Cię Słowo Boga i nostalgiczna muzyka medytacyjna inspirowana Bliskim Wschodem 😇

⬇️⬇️⬇️ ZAPISZ SIĘ JUŻ DZIŚ ⬇️⬇️⬇️

https://dzisiajwbetlejem.pl/droga-do-betlejem/

.

.

#DrogadoBetlejem #starezdjęcia #BliskiWschód #chrześcijańskieinspiracje #muzykachrześcijańska #naAdwent #przygotujDrogęPanu #Święta #Bógsięrodzi #rozwój

[pomedytuj]

Moi Drodzy! Przypominam, że w najbliższą niedzielę, będzie kurs medytacji dla wszystkich chętnych. Medytacja jest jedną z najpiękniejszych rzeczy, które w życiu dane mi było poznać. Dlatego z wielką przyjemnością podzielę się z Wami kolejną porcją wiedzy na ten temat, abyście też mogli korzystać z dobrodziejstw tej pradawnej techniki. O 9.30 zapraszam osoby, które jeszcze nie miały uczestniczyć w moim kursie dla początkujących. Natomiast na godz. 11 odbędzie się spotkanie II stopnia, kolejna technika, dla wszystkich, którzy już uczestniczyli w nauce medytacji kilka miesięcy temu i chcą kontynuować swoją praktykę medytacji. Koszty - 200 zł dla początkujących i co łaska dla osób, które już kontynuują praktykę. Pamiętajcie proszę o tym co powtarzam na zajęciach często - medytacja oczyszcza umysł. Natomiast alkohol jest bardzo depresyjny. Dlatego starajcie nie spożywać alkoholu w tym tygodniu już, bo sesja medytacyjna będzie jak mocny detoks, a jest to bardzo nieprzyjemne doznanie. Wiem, że byłem na stronie poświęconej medytacji ostatnio mało aktywny. Dużo innych zajęć. W wiadomościach do mnie poruszacie ciekawe zagadnienia związane z medytacją. Obiecałem, że będą to wyjaśniał i rozwijał w kolejnych postach. Zatem niebawem poruszę tematy , o które pytacie w wiadomościach prywatnych. Aha - jak zwykle zapomniałbym o miejscówce :) - Oczywiście spotykamy się w Stacja - nasze miejsce ul. herbowa 5 Dąbrówka Będę wdzięczy osobom, które planują wpaść o wiadomość do mnie na priv. do zobaczenia !! Kuba

[oskuleinonenphotography]

Meditative Music - Most Popular Meditation Music Video - Positive Calming Energy Music And Images

Check out more meditative music https://amzn.to/3wRKFsd and about contemplative images and pictures, check out: https://www.oskuleinonenphotography.com This about valuable information but also try to the following subject: -most popular meditation music -meditation music sleep -miracle meditation music Youtube is the very best place to visit when looking for videos about meditative music. Meditative music is undoubtedly something that interests you and quite a lot of people, so I made this video. Meditation music is the type of music that has been scientifically found to be effective in reducing stress. It has many benefits for the mind and body. For a long time, meditation music was used primarily in an Eastern religious or spiritual context. Music is not only a purely auditory activity, but it can also have other effects on the body. Meditative music is composed by musicians who have studied and are well-versed in techniques which can introduce the listener into a meditative state. Meditation music, in variant forms, has been used for centuries to help address issues such as anxiety and insomnia. In some controlled cases meditative music can be both a more effective and cheaper treatment than some prescription drugs. Some people use meditation music to deal with everyday stressors, while others utilize it to attain a sense of inner peace. The most popular form of meditation is Transcendental Meditation (TM). Another type of meditative music is known as brainwave synchronization, composed of four specific sound frequencies that are intended to stimulate the brain into specific patterns. As we have seen from the discussion, meditation music maintains many benefits in terms of improving one's bodily and mental health or enhancing one's mood. It may take some time for someone who practices regular meditative music to notice these effects. This Yt channel delivers various other related videos concerning most popular meditation music, meditation music sleep, miracle meditation music and soothing, aesthetic images. Please investigate them out: https://www.youtube.com/c/OskuLeinonenPhotography Fine Art Photography and Creative photos. Surprising Wall Art for You. Richness and beauty. Aesthetic backgrounds. Downloadable Aesthetic Images. Visit: https://www.oskuleinonenphotography.com https://www.joyful.photography https://www.youtube.com/c/OskuLeinonenPhotography https://www.instagram.com/oskuleinonenphotography Have I responded to all of your concerns about meditative music? Individuals who looked for most popular meditation music also searched for meditation music sleep. As an Amazon Associate I earn from qualifying purchases. Translated titles: Música meditativa-Video musical de meditación más popular-Música e imágenes de energía calmant Meditative Musik-Beliebtestes Meditationsmusikvideo-Musik und Bilder mit positiver beruhigender Ener Musique méditative-Vidéo musicale de méditation la plus populaire-Musique et images d'énergie ap Música Ricoh GR meditativa-Vídeo musical de meditação mais popular-Música e imagens de energia calmante Meditativ musik-Mest populære meditationsmusikvideo-positiv beroligende energi musik og billeder Meditatiivne muusika-kõige populaarsem meditatsioonimuusika video-positiivse rahustava energiaga mu Musica meditativa-Video musicale di meditazione più popolare-Musica e immagini di energia calmante 瞑想音楽-最も人気のある瞑想ミュージックビデオ-ポジティブな心を落ち Muzyka medytacyjna-najpopularniejszy teledysk medytacyjny-pozytywna energia uspokajająca muzyka i o Meditativ musik-Mest populära meditationsmusikvideo-positiv lugnande energi musik och bilder

[muzykarelaksacyjna]

Wiosenna Muzyka 432 Hz Uzdrawiająca Umysł i Serce ♫ Spokojna Muzyka Relaksacyjna 432 Hz Kojąca Duszę ♫

[anioly-nieba]

Muzyka do medytacji Muzyka relaksacyjna | Anioly-nieba.pl

Zrelaksuj się i odkryj wewnętrzny spokój dzięki Muzyce Medytacyjnej dostępnej na Anioly-nieba.pl. Muzyka wywołująca relaks. Pozwól, aby spokojne melodie przeniosły Cię w stan relaksu.

Muzyka Medytacyjna Muzyka Relaksacyjna

[1234567ttttttttttt]

30 Minut Muzyka głębokiego snu, Spokojna muzyka, Muzyka medytacyjna do s...

[marcinczerkasow]

Wyjątkowa konsekwencja, z jaką Katarzyna Sobczuk tworzy od lat swoje papierowe rzeźby, pozwala zastanowić się nad znaczeniem szerzej zakrojonego projektu, przekraczającego działanie w wymiarze wyłącznie prywatnym i przenikającego dzięki temu w pole praktyki artystycznej. Konstruowane przez nią obiekty to przeważnie zorganizowane w postaci wielowarstwowych dioram, starannie oświetlone, trójwymiarowe kolaże. Oprócz obiektów papierowych, artystka tworzy również filmy wideo, stanowiące zarówno formę dokumentacji, jak i osobne, w pełni samodzielne prace. Starając się określić energię towarzyszącą procesowi twórczemu, stwierdza w jednym ze swoich autokomentarzy, że „[w]ycinanie to czynność dwoista: medytacyjna i rewolucyjna jednocześnie. Uspokaja, pozwala na maksymalną koncentrację, a jednocześnie jest w niej coś przyjemnie destrukcyjnego: pociąć! Pociąć te głupie pisma, zniszczyć! Jest w tym coś pierwotnego i anarchistycznego. Bardzo przyjemne”. Ta w dwójnasób rozumiana czynność odnosi się zatem także do pewnego rodzaju dyskretnej subwersji, dzięki której powszechnie dostępne obrazy świata mediów i konsumpcji przetworzone zostają w nową, poddaną subiektywnej formie kontroli, rzeczywistość. W istocie, jest coś na rzeczy w kontekście kontroli, kiedy myślimy o świecie miniatur, wnętrz domów, mieszkań i pojedynczych pomieszczeń, z pietyzmem wyposażanych w stoliki, krzesła, półki z książkami, a także często i misy pełne naprawdę niewielkich owoców, pieczywa, czy drobnych, lecz precyzyjnie odwzorowanych butelek Coca-Coli. Część tych elementów została wyprodukowana przez specjalizujące się w tego rodzaju asortymencie specjalistyczne pracownie, część to zabawki stanowiące zazwyczaj dekoracje domków dla lalek, lecz przeważająca większość przedmiotów umieszczanych w realizacjach Sobczuk to powycinane z rozmaitych źródeł meble, książki i postaci odgrywające swoje istotne role w jej miniaturowym imaginarium. W tym świecie destrukcja zostaje połączona z rekonstrukcją, odzyskaniem często przypadkowych, powierzchownych detali pochodzących ze znacznie większego, zewnętrznego porządku i przekształceniem ich w osobną, uporządkowaną według nowych zasad, rzeczywistość. Ten sposób myślenia wydaje się doskonale współgrać ze słowami innego „kolażysty”, Jiříego Kolářa, który w tekście dotyczącym tworzonej przez siebie „sztuki wadliwej” nadał specyficzne znaczenie tego rodzaju praktyce: „Weź reprodukcję ulubionego dzieła sztuki i rozerwij ją w najistotniejszym miejscu albo rozerwij ją na pół, a następnie sklej zwykłą taśmą. Przekonasz się, że reprodukcja nie straciła wiele ze swojego pierwotnego wyglądu i że – gdy wpatrzeć się w nią uważniej – zyskała pewną dodatkową jakość, stała się w pełni twoja, ponieważ sposobu, w jaki ją rozerwałeś, nie da się powtórzyć idealnie tak samo. Pamiętaj jednak, że nawet rozdzierania, przebijania, gniecenia, bazgrania, przypalania itp. trzeba się wpierw nauczyć”. Materialny charakter prac Katarzyny Sobczuk można przedstawić w następujący sposób: płaskie obrazy pochodzące z gazet i kolorowych magazynów zostają przekształcone w elementy trójwymiarowej scenografii, umieszczone w starannie zakomponowanych architektonicznie pudełkach, imitujących rzeczywiste wnętrza budynków czy pojedynczych mieszkań. W powstałe w ten sposób przestrzenie wprowadzeni zostają równie papierowi aktorzy, charakterystyczni lub przypadkowi, multiplikowani czasem w różnych układach, jakby chodziło w tym również o ujawnienie tej radykalnej umowności obrazów, powielanych bez umiaru w nakładach przekraczających pojęcie przeciętnego czytelnika. Aktorzy biorą udział w scenach, które stanowią reprodukcje same w sobie: są to sceny z powieści (Vernon Subutex), programów telewizyjnych, życia znanych postaci (otoczony papierowymi meblami Houellebecq na rzeczywistej plaży, przy stoliku zaimprowizowanym z plastikowego pojemnika, na którym leżą prawdziwe winogrona, to dość intrygująca i niezwykle zabawna atrakcja), czy parodie artystycznych wystaw, jakby żywcem wyjętych z poważnej scenerii współczesnego artworld’u. Skonstruowany na tej zasadzie Pałac Bibliotek kojarzyć się może z obrazem pozbawionej ściany frontowej kamienicy z powieści La Vie mode d’emploi Georgesa Pereca, gdzie w całej okazałości, w jednym momencie, odsłonięte zostaje całe jej skomplikowane wnętrze. W przeciwieństwie jednak do powieści Pereca, przestrzenie Sobczuk zostają zanimowane, obdarzone ruchem odtwarzanym zarówno przez niektóre elementy inscenizacji (ruchome elementy instalacji z wystawy w Biennale), jak i przez podróżującą po tych wnętrzach kamerę, odsłaniającą przy tym czasem techniczne kulisy całej konstrukcji — coś na zasadzie dyskretnego mrugnięcia okiem, przełamującego czwartą ścianę przed obserwującym te sceny odbiorcą. To nieustanne przekraczanie wymiarów, ruch ukazujący wnętrze i załamującą się perspektywę, przywodzi na myśl efekt trompe l’oeil – dwuwymiarowe obrazy symulują tutaj przecież pewne warianty przestrzeni. Przestrzeń staje się pretekstem dla budowania krótkich form narracyjnych, które czasem rozrastają się w znacznie większe cykle, jak to ma miejsce w przypadku Asylum, od którego wzięła tytuł niniejsza wystawa. Podzielona na epizody opowieść została sfilmowana, przez co iluzoryczny wymiar tych układów zostaje ponownie sprowadzony do płaszczyzny, tym razem nagrania wideo, które artystka zilustrowała sekwencjami popularnych utworów muzycznych, co w montażu daje często niezwykle komiczny efekt. Przywodzi to na myśl jakąś nieco bardziej zaawansowaną technologicznie parodię alegorii platońskiej jaskini, gdzie cienie zarysowane na ścianach zastąpione zostają przez papierowe sylwetki odgrywające swój niemy spektakl we wnętrzu kartonowych pudełek, a następnie przenikają do większego, rzeczywistego świata. Mieszkańcy tej części uniwersum trapieni są przez rozmaite dolegliwości, które sprowadzić można głównie do nerwowego zmęczenia, nudy, rozpaczy. „Papierowi przyjaciele” artystki poddawani są tutaj rozmaitym formom terapii, czytają antypsychologiczne książki, podróżują, także w rzeczywistym wymiarze: za pomocą ciągniętego przez artystkę-reżyserkę wózeczka zwiedzają okolice Zalewu Zegrzyńskiego, okolice Wisłostrady, Parku Fontann. To przetwarzanie świata złożonego z kalek, klisz, obrazów medialnych i scalanie go na nowo w postaci starannie skomponowanych scenografii może w pewnym sensie posiadać wymiar terapeutyczny, pomaga uporządkować świat spraw, nad którymi przeważnie trudno uzyskać pełną kontrolę. W świecie stworzonym przez Katarzynę Sobczuk wszelkie problemy zostają sprowadzone do znacznie bardziej dostępnej i zrozumiałej skali, dzięki czemu wydaje się, że również porządek i sens w tej znajdującej się poza nim rzeczywistości zostaje ustanowiony na nowo. Marcin Czerkasow https://magazynszum.pl/asylum-katarzyny-sobczuk-w-galerii-ego/

[modalna]

Wprowadzenie

Matthieu Ricard

W jaki sposób żyć? Jak funkcjonować w społeczeństwie? Gdzie znajdują się granice mojego poznania? Niewątpliwie te trzy pytania wyznaczają nasze główne egzystencjalne cele. Ideałem byłoby urzeczywistnienie takiego stanu, w którym każda chwila byłaby przeżywana w pełni, inspirowałaby nas i gdybyśmy w momencie śmierci nie odczuwali żadnego żalu. Wspólne życie z innymi ludźmi w społeczeństwie opierałoby się na zmyśle uniwersalnej odpowiedzialności, a zdobyta wiedza całkowicie odkryłaby przed nami naturę otaczającego nas świata oraz naszego umysłu.

Owe trzy pytania postawione na początku przyczyniły się do narodzin nauki, filozofii, polityki, sztuki, działalności społecznej i duchowości. Sztuczne rozdzielanie tych aktywności może doprowadzić jedynie do stopniowego zubożenia ludzkiej egzystencji. Kiedy mądrość nie jest poparta altruizmem, nauka i polityka stają się jak obosieczny miecz, etyka – ślepa, sztuka – jałowa, emocje – nieokiełznane, a duchowość – iluzoryczna. Bez wiedzy mądrość marnieje; bez etyki wszystkie działania mogą stać się źródłem niebezpieczeństw, a bez przemiany duchowej są one pozbawione sensu.

Od XVII wieku do dzisiaj dla większości ludzi, pojęcie nauki stawało się stopniowo synonimem wiedzy; jednocześnie łatwo zauważalny proces gromadzenia wciąż nowych informacji nie ulega spowolnieniu. W społecznościach laickich i demokratycznych życie religijne uległo osłabieniu, natomiast w społeczeństwach kierowanych przez religię państwową dochodzi często do jego radykalizacji. To, co powinno normalnie stanowić esencję religii – miłość i współczucie – zostało, jak pokazuje historia, w tragiczny sposób zdeformowane.

Wielkie tradycje duchowe, zarówno te oparte na dogmatach jak i na doświadczeniu, oprócz koncepcji metafizycznych oferowały – czasem na zasadzie dobrowolności, czasem jako obowiązujący system nakazów – także reguły etyczne, które wyznaczały pewne punkty odniesienia dla ludzkich zachowań. Współcześnie punkty te coraz bardziej zacierają się – większość ludzi, nawet tych, którzy formalnie należą do jakiejś religii, nie stosuje się, ani w sferze myśli, ani działań, do zaleceń religijnych. Chętniej ufają „światłu” nauki oraz skuteczności technologicznej, która – jak wierzą – pozwoli w przyszłości rozwiązać wszystkie problemy.

Niektórzy uważają jednak za bezzasadną opinię, według której to dzięki naukom przyrodniczym będziemy w stanie wszystko poznać, opisać i wyjaśnić. Nauka jest ograniczona już u swych podstaw domeną badań, którą sama sobie wyznaczyła. Natomiast odnośnie technologii, to przyniosła ona nie tylko wiele dobra, ale doprowadziła do równie wielkich spustoszeń. Sama nauka nie ma nic do powiedzenia człowiekowi na temat sposobu prowadzenia życia.

Nauka jest tylko narzędziem, ani dobrym ani złym. Wychwalanie czy demonizowanie jej nie ma większego sensu niż pochwała lub krytyka siły fizycznej. Siła ramienia może równie dobrze zniszczyć, jak uratować życie. Naukowcy nie są ani lepsi ani gorsi od większości ludzi i, jak wszyscy, stykają się z problemami etycznymi, które są wynikiem ich własnych odkryć.

Sama nauka nie prowadzi do mądrości. Wielokrotnie pokazała, że może działać w świecie, ale nie jest w stanie nad nim całkowicie zapanować. Wymyka się również nam samym: pewne jej zastosowania nabrały nieprzewidywalnego rozpędu i zaczęły żyć własnym życiem. Dochodzimy więc do wniosku, że jedynie dzięki wyznawaniu głębokich etycznych wartości możemy we właściwy sposób korzystać z możliwości tego świata. Wartości te mogą zostać określone tylko dzięki „nauce o umyśle”. Duchowość nie jest więc tylko luksusem, jest koniecznością. Jeżeli przez kolejne stulecia będziemy koncentrować się wyłącznie na samym prowadzeniu badań naukowych, dokonywaniu kolejnych odkryć i wymyślaniu nowych technologii, to w niczym nie przyczynimy się nawet do minimalnej poprawy jakości życia. Duchowość powinna wiązać się z jasnym naukowym spojrzeniem, ale nauka nie nosi w sobie zalążków duchowości.

W naszych czasach można zauważyć renesans zainteresowania tymi formami duchowości, które kładą nacisk na pragmatyczne aspekty doświadczenia kontemplacyjnego [*Na Zachodzie zwykło się określać buddyjską praktykę mianem medytacji. Jednak etymologicznie słowo to pochodzi z łacińskiego meditatio i oznacza rozmyślanie, zagłębianie si�� w myślach, czyli coś zupełnie innego niż to, czym faktycznie jest buddyjska praktyka medytacyjna, która odnosi się raczej do intuicyjnego, bezpośredniego postrzegania niż konceptualnej analizy. Właściwsze byłoby tu użycie słowa kontemplacja (łac. contemplatio = przypatrywanie się), z tego powodu, wbrew powszechnie przyjętej nomenklaturze zachowałam terminologię użytą we francuskim oryginale – przyp. tłum.], wolnego od ciężaru dogmatyzmu. Popularność, jaką cieszy się na Zachodzie buddyzm, wznieciła zainteresowanie mediów i doprowadziła do socjologicznych badań, poprzez które próbuje się analizować przyczyny tego zachwytu oraz jego możliwe następstwa. Możemy wskazać tutaj na dwa dzieła Frédérica Lenoira, La Rencontre du bouddhisme et de l’Occident oraz Le Bouddhisme en France1, jak również rozmowy, które prowadził ze mną mój ojciec, filozof Jean-François Revel2.

Warto także wspomnieć o dialogu pomiędzy nauką a buddyzmem trwającym przez ostatnie dwadzieścia lat dzięki Dalajlamie i innym myślicielom buddyjskim. Począwszy od 1987 roku, za sprawą Adama Engle’a i Francisca Vareli, regularnie organizowane są spotkania Dalajlamy z naukowymi autorytetami reprezentującymi neurologię, biologię, psychiatrię, fizykę i zachodnią filozofię3. Z tego cyklu spotkań, które odbywają się pod nazwą Mind AND Life (Umysł i Życie), narodziły się liczne dzieła, jak na przykład: Passerelles, Quand l’esprit dialogue avec le Corps, oraz Dormir, rêver, mourir4. Pojawiły się również bardziej wyczerpujące opracowania, na przykład Science et bouddhisme Alana Wallace’a5. Należy podkreślić, że ta wymiana światopoglądowa nie ma na celu wzajemnego schlebiania sobie oraz pogodzenia obu punktów widzenia, które w końcu są od siebie dość odległe. Nie jest ona również trybuną potwierdzenia metafizycznego nieprzejednania, lecz stanowi kolejny krok w procesie zdobywania wiedzy, poznawania natury zjawisk i świadomości. Taką atmosferą cechują się również rozmowy prowadzone na łamach tej książki.

Zasadnicza różnica między nauką a buddyzmem tkwi w celach, do których dążą. W buddyzmie zdobywanie wiedzy podyktowane jest przede wszystkim celem „terapeutycznym”. Chodzi tutaj o wyzwolenie się z cierpienia, którego przyczyną jest szczególna forma niewiedzy: błędna koncepcja na temat otaczającej nas rzeczywistości oraz utożsamianie się z „ja”, które uważamy za centrum istnienia.

Buddyzm jest jednak gotowy zrewidować swoje idee, jeśli udowodni się mu, że nie ma racji. Nie wynika to z tego, że wątpi w głęboką prawdę swych odkryć. Nie oczekuje też nagłego anulowania rezultatów osiągniętych w trakcie 2500 lat nauki kontemplacyjnej. Postawa taka oznacza po prostu brak dogmatyzmu w naukach Buddy, które przypominają raczej przewodnik turystyczny, ułatwiający poruszanie się po szlakach wycieczkowych. Ta nauka jest całkowicie oparta na doświadczeniu, a nie na objawieniu. Jak mówi Dalajlama: „gromadzenie danych o odkryciach naukowych nie jest oznaką pełnej wątpliwości i sceptycyzmu postawy, wynika po prostu z chęci dysponowania aktualnymi informacjami”6. W swym poszukiwaniu wiedzy buddyzm nie unika konfrontacji z odmiennymi poglądami, lecz rozwija się dzięki nim. Liczne debaty metafizyczne z filozofami hinduizmu, w których buddyzm uczestniczył w ciągu wielu stuleci oraz dialog, jaki utrzymuje z nauką i innymi religiami, pozwoliły mu oczyścić, sprecyzować i rozszerzyć jego własne poglądy filozoficzne, logikę oraz sposób pojmowania świata.

Otwartej postawy buddyzmu nie należy mylić z tanim oportunizmem. Całość jego dorobku filozoficznego jest imponująca, traktaty na temat życia kontemplacyjnego inspirują i poruszają swoją głębią, a sama buddyjska praktyka duchowa wymaga wielkiej wytrwałości. „Nie myśl o szybkiej realizacji, lecz medytuj do ostatniego tchu” – mówił Milarepa, wielki tybetański jogin-pustelnik.

Wewnętrzna przemiana, która ma prowadzić do Oświecenia, jest innego rodzaju procesem niż filozoficzne poszukiwania, czy przyrodnicze badania naukowe. Buddyzm jest w swej esencji nauką o Oświeceniu i patrząc z tego punktu widzenia, kwestia, czy Ziemia jest kulista czy płaska, nie ma żadnego znaczenia.

Prowadzone na łamach tej książki rozmowy nie mają na celu nadawać nauce mistycznych rysów, ani podpierać buddyzmu naukowymi odkryciami. Nie chodzi o sporządzanie listy mniejszych lub większych podobieństw pomiędzy buddyjską tradycją kontemplacyjną a naukowymi teoriami, które nieuchronnie podlegają zmianom, ale o określenie miejsca nauki w szerszej koncepcji życia. Chodzi również o pokazanie, że buddyzm jest zdolny zlikwidować rozbieżności pomiędzy realizmem (zwykły punkt widzenia, według którego zjawiska egzystują w sposób równie realny i solidny, na jaki wyglądają) a odkryciami nowoczesnej nauki, które podważają to uporczywe przywiązanie do immanentnej natury rzeczy. Dzięki temu można też wyznaczyć ramy myślenia i działania odpowiednie do naszych czasów.

Werner Heisenberg, jeden z ojców fizyki kwantowej, napisał: „Uważam, że ambicja przekraczania przeciwieństw, która zawiera syntezę zarówno racjonalnego zrozumienia jak i mistycznego doświadczenia jedności, to mythos, jest ona wyrażonym lub nie celem badań naszej epoki.7”

Książka ta przedstawia również fragmenty dwóch biografii: astrofizyka, który urodził się w buddyjskim kraju i który pragnie skonfrontować swą wiedzę naukową z tradycyjnymi źródłami filozoficznymi, oraz zachodniego naukowca, który został mnichem buddyjskim i którego osobiste doświadczenie doprowadziło do porównania tych dwóch obrazów rzeczywistości.

Trinh Xuan Thuan znajduje się pod wpływem trzech kultur: wietnamskiej, francuskiej i amerykańskiej. Urodzony w Hanoi w 1948 roku, w trakcie wojny kolonialnej, sześć lat przed porażką armii francuskiej pod Dien Bien Phu, zdobywał wykształcenie w szkołach i liceach francuskich w Sajgonie. Głęboko naznaczony przez europejską kulturę, zdecydował się w 1966 roku wyjechać do Francji, by tam studiować fizykę. Wydawało mu się, że ta dziedzina nauki może mu dać, przynajmniej częściowo, odpowiedzi na pytania o naturę świata, które sobie zadawał. Jego plany zostały jednak zniweczone. W konsekwencji słynnej przemowy wygłoszonej tego samego roku w Phnom Penh przez generała de Gaulle’a, w której zażądał natychmiastowego wycofania oddziałów amerykańskich z Azji Południowo-Wschodniej, zerwane zostały kontakty wietnamskiego rządu z Francją. Wietnamczycy stracili możliwość wyjazdu na studia do Francji. Po rocznym pobycie na politechnice w Lozannie w Szwajcarii, Thuan udał się do Stanów Zjednoczonych, kierując swe kroki do Mekki astrofizyków, jaką był wówczas Caltech (California Institut of Technology). Caltech dysponował na Mount Palomar teleskopem o pięciometrowej średnicy, był to największy wówczas teleskop na świecie. W 1967 roku kampus instytutu przenikał duch odkrywcy galaktyk, Edwina Hubble’a, który przedstawił także dowody na rozszerzanie się Wszechświata [*Słowo Wszechświat piszę dużą literą jako imię własne, gdy oznacza ono nasz Wszechświat; w pozostałych wypadkach piszę je małą literą, podobnie jak przyjęło się pisać „nasza Galaktyka” i „inne galaktyki” – przyp. tłum.]. Czas studiów Thuana przypadł więc na gorący okres w astrofizyce, był ON świadkiem odkrywania wielu nowych zjawisk. Jak sam powiedział: „Dorastałem w tak burzliwych intelektualnie czasach, że myśl o zostaniu astrofizykiem wydawała mi się coraz bardziej pociągająca.” Odtąd nie przestawał obserwować Wszechświata i stał się jednym z największych specjalistów zajmujących się teoriami powstawania galaktyk. Jest autorem wielu bardzo cenionych dzieł popularnonaukowych8, obecnie wykłada na uniwersytecie w Wirginii.

Ja sam posiadam wykształcenie naukowe, wiele lat spędziłem na badaniach w Instytucie Pasteura, w dziale genetyki komórkowej profesora Françoisa Jacoba, laureata Nagrody Nobla z medycyny. Intelektualna atmosfera tego miejsca była bardzo stymulująca. W 1967 roku wyjechałem do Indii, żeby spotkać wielkich mistrzów tybetańskich. Zostałem uczniem jednego z nich, Kandziura Rinpocze. Przez wiele następnych lat, prowadząc nadal badania naukowe, zanurzałem się podczas każdych wakacji w niezwykłej atmosferze pustelni-klasztoru tego mędrca znajdującej się w Dardżylingu. W 1972 roku, po obronie pracy doktorskiej, zdecydowałem się zamieszkać w Himalajach. Najpierw żyłem w Indiach, potem w Bhutanie i Nepalu, gdzie spędziłem dwanaście lat z moim drugim mistrzem, Dilgo Czientse Rinpocze. Wiele razy towarzyszyłem mu w jego podróżach po Tybecie pomimo tragicznej sytuacji, która panuje tam w wyniku chińskiej okupacji. Obecnie przebywam w klasztorze w Szeczen, niedaleko Katmandu.

Pierwszy raz spotkałem Thuana w 1997 roku w Andorze podczas uniwersyteckiego lata. Odbywaliśmy wtedy długie, pasjonujące dyskusje, spotykając się pośród wspaniałej scenerii pirenejskich pejzaży. Z tej właśnie przyjacielskiej wymiany poglądów, które czasem prowadziły nas do konsensusu, a czasem pokazywały różnicę zdań, narodziła się ta książka.

[muzykarelaksacyjnakanal-blog]

♪ To 2-godzinna kojąca muzyka medytacyjna doskonale zaprojektowana do medytacji snu, usuwania wszelkiej negatywnej energii, podświadomych blokad, wewnętrznego spokoju, uzdrawiania, pozytywnej energii, ulgi i depresji, usuwania negatywności, przyciągania pozytywnej energii, relaksu ciała i duszy, relaksu, medytacji , leczenie, odpoczynek, studiowanie i spanie. ♪ Możesz również używać tej muzyki podczas snu, relaksu, medytacji, leczenia i nauki. Proszę udostępniać i subskrybować.

[dzisiajwbetlejemblog]

😌 Pustynia... miejsce spotkania z Bogiem 😌 Uwielbiam to, jak pełna i bogata jest nasza wiara. Jest w niej miejsce zarówno na życie we wspólnocie, dzielenie się i wzajemne wzmacnianie, jak i chwile samotności i osobistego spotkania z Bogiem ✝️ Jest w niej miejsce zarówno na działanie w swoim rodzimym środowisku, do którego jesteśmy posłani, jak i miejsce na oderwanie się od rzeczywistości, pielgrzymkę, zmianę otoczenia, spojrzenie na wszystko z dystansu. 🤔 🙏 Dziś zapraszam Cię na bliskowschodnią pustynię. Daleką od polskiej codzienności. Inną, w dzień gorącą, w nocy lodowatą. Tą, na której pościł Chrystus i Jan Chrzciciel. Tam nic nie będzie Cię rozpraszać. Będziesz tylko Ty, Twoje myśli i głos Boga. 🙏 Nie po to, byś na zawsze pozostał/a w oderwaniu od rzeczywistości. Po to, by właśnie ta rzeczywistość była pełniejsza. 🙏 "Droga do Betlejem" to seria czytań z Pisma Świętego i specjalna muzyka medytacyjna. Zapisz się, a otrzymasz codzienne rozważanie od 17 grudnia aż do Świąt Bożego Narodzenia ✨ ➡️ LINK W BIO ⬅️ #pustynia #droga #rozmyślania #rozważania #PismoŚwięte #chrześcijaństwo #pielgrzymka #DrogadoBetlejem #wiara #Adwent #życie #sensżycia https://www.instagram.com/p/B598-BjF0Ho/?igshid=3xbvf00rtgj8